De exemptione personarum non regularium ab auctoritate episcopali dissertatio Raphaelis Pacetti

31쪽

monstrandum, veritatem illam tam praeclare a S Literis , ab unanimi Ecclesiae traditione , et a Conciliis exhibitam , Romanum nempe Pontificem vi Primatus Episcvtam et Ordinaritam tinivcrsct messe , immedicticimquc Caeriam et directionem singularum oυtam illi competere , hanc inquam , veritatem non efficere, ut summus Pontifex sit Episcopus unicus in Ecclesia , quod tanquam blaspiae in iam cum S. Gregorio M. laudato reprobamus, seri

quod idem est , per illam doctrinam aliorum Episcoporum jurisdictio non adimitur neque isti Pontificis efficiuntur Vicarii. Posita enim sapientissima animadversione, quam Meldensis Episcopus Bossuet in admirabili suo de unitate Ecclesiae sermone habet, optime haec omniA

componuntur. (1 Cum Christus Dominus ( obse vat ipse ) jurisdictionem hanc universalem, et Pomtiorem uni commiserit, Cumque vero eamdem multis aliis communem esse voluerit, nheessario Sequitur, ut in istis eadem auctoritas subordinata sit et duo enim pluresve summi imperantes in uno e demque potestatis genere independentes omnino repugnant et q&ae citatam ct Deo stant Ordinctici Sunt.

Repugnat itaque , ut ad propositum nostrUm veniamus , duo vel plures Episcopos alterum ab altero independentes in Ecclesia Christi haberi quod a sidelthus omnibus semper detestatum suit e non

32쪽

autem contra . Quin etiam Z Conforme vel maxime est sapientissimo D. Fundatoris lini tam so quenter a Patribus sidelibus inculcato ut unitas membrorum in Ecclesia habeatur, ut sit uraram Ovile, et tantax Possor. Conforme quoque vel maxime est

illi praxi , quam ab Ecclesiae nascentis exordio Apostoli ipsi retinuerunt. Enim vero Episcopi ab illis ordinati vero ni Episcopalem auctoritatem habebant pascendi illum gregem , in quo posuit eos S. S. regere Ecclesiam Dei. Nihilominus tamen mu-n IS extraordinarium Apostolorum , quod in ipsis desiit, ad universam extendebatur Ecclesiam cum subjectione tamen od Hirtam ; et Paulus , Titum Constituens Cretae, res m , quae deerant corrigeret , Et Constitiaeret Per cisitates Presbteros , illiusECclesiae curam retinuit ; Episcopalemque jurisdictionem in illius subditos persaepe exercuit. Idem de ceteris Episcopis ab aliis Apostolis ordinatis ex eorumdem epistolis , ex Apostolorum Actis , ex Apochalypsi interre licet. I . Nullius autem momenti ea sunt habenda quae ex nostro Systemate Tam burrini perperam deducit inquiens D Sarebhe r aretorita Episcopale net

miti ec. H. Cui vellem satis cogniIa esset nostra sententia. Cum enim dicimus Pontificem Maximum universalem esse Episcopum simulque Romanae Di

oeceseos , nihil aliud intelligimus , nisi quod , eam Poteitatem quam in Diversa Ecclesia habet Pontia,

Atque ita tu adierio nis exercitium in R. I onii lea , reli tuis ine

Epiuopia componitar , ut nulla inde contradimetio aequatur

33쪽

Neqtie potiori asserto I . Iontilicis Epim Pat i opponitar quod sing di Episcopi unius, et indivisi Episcopatus Partem in iocdum tem

neaut a

sex , et data occasione reipsa in diversis Orbis Dioecesibus exercet, ipse Romae semper exercent. Numquid autem bene inde concluditur che . . . . . rescitisumense vii clibi Vesco Mi it Papa rumh-he Murale , e Staperiores nullo flessο genere Z , , Si recte consideremus , eumdem quidem Episcopos characterem , eamdemque potestatem in abstracto Consideratam habere , uno verbo, aequales eos ESSE

quoad ordinis, non vero quoad jurisdictionis auctoritatem Z Constat enim ipsos in partem sollicit dinis vocatos limitatam , et Pontifici subjectam jurisdictionem habere . 35. Instat praeterea et urget Tamburrinius esseth una verita evidente nece scriιlure , e netia trudietione , che i Vescopi fruetti POSSenono in solidum col Papa seneta pro redietiο della sua HAmaria lo Steno Episcvato, e la siesset autorita

Sed haec explicatu facillima sunt et nostro Sythemati optime cohaerent, si recte verborum intelligentia investigetur . Episcopatus tantas est unitate finis. Potestas enim illa una dicitur , quae ad homines in unum Certumque finem dirigendos , ac regendos ConcesSa ESt i quamquam magis minusve extendatur et quoad submditorum numerum , et quoad res Pertractandas .

Verbum in solidum, de scripto, qua traditra pervulgam quo ita disserit Tamhiirrini tam- tum ab uno CSPriano mutuamquam Passini in verbo Dei qua tus eat .

34쪽

Ita etiam sit, ut unius , et indivisi Episcopatus

a singulis pars teneatur . Nulla enim alia ratione potestatis illius, quae uniea natura est pars potest

teneri; nisi quoad limites, intra quos illa exem

ceatur .

Episcopatus autem istius pars a singulis in solidum teneri duplici de causa dicitur: primum propter necessariam illam relationem , quam Episcopi habent cum Sede Romana r

Episcopi omnes ( Ita Cl. Bossuet serm. citato Num. is. unam habent Cathedram ( sive unum Episcopatum propter necessariam illam quam

omnes habent cum Cathedra unica , supra quam Petrus, ejusque Successores Traident, re tionem, , Deinde in solidum retinent , quia cum subordinatione erga Ecclesiae caput et atque ut uno ver ho omnia complectare in solidum retinent, quia non a Se invicem separati , sed subordinata adhaesione cum unitatis centro Episcopali potiuntur po

testate. (i

ci a Male adversariis eum nostro systemate congruere illa verba videntur . quia forensi modo verbum in solidum ex-Plicant, vel uli eodicem The dosii, aut Iustiniani novellas.

commentatores interpretantur.

Ad Cypriani autem mentem optime dignoscendam , iuvat hie quae de unitate Eeelegiactdisserit Martyr in compendium redigere. Episeopalem S. Petri Cath

drae in universam Ecclesiam auctoritatem aperte confirmat Cyprianus . Ad unam enim Christi Ecclesiam, Cathedram unam , MiscoPatum unum demonstrandum , cujus in soli dum a singulis Pars tenetur . his utitur argumentis . ,, SuPerillnm vnnm Petrum inquit

ipse aedificavit c Christus 3 Ecclesiam suam , et illi Pa-

35쪽

In qua Episeopatus

Parte tenenda ac Pa

Eum suae voliantatis a

hitrium . ut limitibus quihuadam circumscri-hi neque ut

36. Sed urgent inconsiderate sane Cypriani auctoritate abutentes adversarii , ut ea , quae nunc

diximus, evertant Cum habeat ( inquit S. Martyr

Ep. qu. in Ecclesiae administratione voluntatis suaeliberum arbitrium unusquisque Praepositus rati nem actus sui Domino redditurus , , . Verba enim ista , si ita intelligantur , ut ea , quae diximus , destruant, Sequeretur , Cyprianum ibi Iurisdictionis Primatum denegasse, cui impraesentiarum sUP-Ponimus eum non contradicere . Quid igitur sibi

vult Africanus Antistes Z Iloc prosecto ille insinuat , cum Episcopi non sint meri R. Pontificis Vicarii , et Legati , Ecclesiae tranquillitatem postulare , ut ii per se ipsos juxta jus commvno suam exerceant jurisdictionem . Quod S. Gregorius a Tamburrini (1 relatus expressius etiam a firmavit M Si sua unicuique Episcopo jurisdictio non

Mendas tradit oves suas si et additque ab uno hoc aliorum uetoritatem incipere, ut 'Ohur unum Sit trahi minee

Ex Cypriano igitur Episco- PDrum Potestas in solidum non eorum in episeopali jurisdictione a Capite independentes , Rutetiam in eadem aequales esSosignificat , quod Tam burrini, aliique vellent. Id enim eam ,

quam tantopere stabilire nititur Episcopatus unitatem nota adstrueret , sed potius labesa etaret . Ηoc igitur solummodo ea verba unient, omnes E-jusdem Episeopatus Parii ei PeseSse cum omnes Pro Capite , Pro radice , pro tandamento S. Petri Cathedram agnoscant, euius Episcopalis auctoritas um

36쪽

servetur, quid aliud agitur, nisi ut per nos , per quos Ecclesiasticus custodiri ordo debet, confundatur si Potestas enim Ecclesiastica in Ecclesiae Principe non arbitraria , neque ut ita dicam dispotica est, meminisse enim is debet quod de se Paulus praedica

bat (i) Nam et si amplius aliquid gloriatus fuero

de potestate nostra , quam dedit nobis Dominus incle micationem , non in destriactionem vestram r

non erubescam .... nos autem non in immensum

gloriamur , sed secundum mensuram regulae, qua mensus est nobis Deus mensuram pertingendi usque ad vos , , Sin autem Ecclesiae bonum aliter suaserit, tune Supremus Pastor ordinariam suam

jurisdictionem in aliorum Episcoporum Dioecesibus immediate exerceat . Ita prosecto cum fidelium sa- Ius in Anglia, in Ilispania , in Gallia, in Germania , in aliis Orbis partibus exigebat , ut canonicorum Capitula , ut aliae personae ab Episcoporum suorum jurisdictione eximerentur, et Pontifici immediate subjicerentur , sapientissimi Ecclesiae Antistites Christi fidelium bono consuluerunt e cum vero abusus ex illis in Ecclesiam irrepsissente tunc in quinque Oecumenicis Conciliis prudentissimi constituti sunt canones, quibus imposterum hujusmodi exemptionum usus ita dirigeretur , ut in cleri- icationem essent statium , non in destructio

37쪽

Posito antem qnod ad Ecelesiae utilitatem

e n re sitatem hanc

R. Fontinet divinitus datam potestatem fateamur . excludi non s)otest Propterea quod ea homines ab uti quan eoque Potuerint.

S . Sed jam ad inuitas ( ut arbitror ) redacti

si hoc verum est, conclamant adversarii , potestatem sacram in aedificationem datam esse , non in destructionem: quocumque tandem jure exemptiones fecerint Pontifices a Cum de secto constet, infinita inde mala, et scandala in sanctam Christi Ecclesiam devenisse, in destructionem illas esse, negabit nemo e deneganda igitur liuiusmodi juctiatata potestas in Pontifice est, qui omnem, quam habet, auctoritatem in aedificationem, non in d structionem habet . Sed ut tandem aliquando os loquentium iniqua penitus obstruatur non meis , sed praeclarissimis Petri Balterini (i verbis respondeo .

Quod si quidam abusus ( iniquit ipse ex

aliqua ipsorum Pontificum culpa quae nulla ratione possit excusari, aliquando provenirent (quod tamen praesertim de Superiore , Cuius rationes ignotae , ab inferiori non est temere judicandum) non idcirco ex abusibus esset neganda poteStas , quae aliunde Certa est ; et . . . . in origine ad Divinum jus immutabile pertinet, nec ex abusibus sit

irrita e multo autem minus ex abusibus es et neganda ; si abusus non ex ipsius Pontificis sed ex aliorum culpa prosecti (a in malum converterent ,

indiciae auctoritatis negotio ita de faeto fuisse ex Pontificine erant ra septis Insii- historia a nobis relata inanis ni Fehronii cap. d. S. S. sie Patet .

38쪽

quod in bonum fuit institutum. Potestas enim juri dictionis in aedificationem et non in destructionem tradita , etsi ex recto usu in aedificationem g EA . abusu autem ( undecumque proveniant ) cedat in

destructionem et ipsa tamen per se absolute conce Sa dicenda est, ut nec ex abusibus irrita fiat, nec aetus ex ea manantes , ex ipsa culpa abutentium illiciti , nulli in se, et irriti habendi sint . Id ab ipso

Febronio ceterisque adversariis concedendum eSt; quippe qui certam Episcoporum potestatem non negabunt, nec actus ex ea profectos ( si lex irritans non impediat affirmabunt irritos , quamvis et ipsi Episcopi proprio vel aliel; vitio sua poteSt te abuti queant . Summis potestatibus saeculi Certa quoque potestas est, nec tamen ex abusibus eamdem potestas vocatur in dubium , nec actus Conmsequentes irriti per se habentur , ne malo quod ex ipsis abusibus provenit addantur alia publica damna , quae saepe ex actibus irritis in innocentium quoque detrimentum redirent. Ii quidem qui quocumque ex capite Cooperantur ahusui illicite agunt eat non omnes actus qui fiunt illicite sunt etiam irriti ; unde vulgatum illud , multa facta tenent , quae seri prohibent&r . Illi abusus , quos ex limmitatione seu restrictione facultatum Episcopis competentium Febronius ingerit , et quandoque etiam exagerat , movere solent plurimos , et me quoque non leviter movere non ibo inficias. Qui omnibus ejusmodi abusibus remedium quaerit, lau-

39쪽

io dandua . At si remedium collocet in neganda , vel impugnanda legitima atque certa Potestate , Per- Peram et injuste agit ri .

40쪽

EXPERIMENTUM EXTEMPORALE

Personiarum non regularium demnierit et et aetconduceret Ecclesiae horio Ecis exemPtiones Omnino abolere Zagno animorum ardore in C. Tridentino de exemptionibus personarum non regularium disputatum est. Multa enumerata sunt incommoda, quae ab iis exoriri dicebantur tum ex parte eorum, quia suorum Episcoporum jurisdictione subtrahebantur , cum ex parte ipsorum Episcoporum et e Comtra autem non desuerunt Sapientissimi Praesules , qui prae oculis omnium eas ponerent utilitates, quas ab hujusmodi exemptionibus tam relate ad par ticulares personas et Dioeceses , quam relate ad unimversalem Ecclesiam derivare, rerum experientia , et ratio persuadebat. De quibus omnibus singillatim , data occasione , disputabimus. Ηisce omnibus bene perpensis, hoc statuendum esse , C. Tridentinum decrevit. exemptiones istas omnino non esse abolendas ; sed quibusdam limilibus coarctandas .

Limites , quibus ad mala de medio tollenda tum ex Parte exemptorum, tum ex parte Episcopo Tum , a quorum iurisdictione illi subtrahebantur , Tridentina Synodus momoratas exemptiones terminavit , respiciunt primum eos , qui actu eximuum