Works; from the text of Heyne and Wagner

72쪽

2 P. VIRGILII MARONIS

Et potum pastas age, Tityre, et inter agendum

OeeurSare apro, cornu serit ille, caveto UMGR. Immo haec, quae Varo ne dum perseeta canebat Vare, tuum nomen, superet modo Mantua nobis, Mantua vae miserae nimium vieina Cremonae,

Cantantes sublime serent ad sidera cycni. LY c. Si tua Cyrneas fugiant Xamina taxos; Sic cytiso pastae distendant ubera Vaeeae

Incipe, si quid habes. Et me secere poetam Pierides sunt et mihi carmina me quoque distunt

Vatem pastores Sed non ego credulus illis. Nam neque adhuc Vario videor ne dicero Cinna Digna, sed argutos inter Strepere anser oloreS. Minu. Id quidem ago, et tacitus, Lycida, meeum ipSesoluto, Si valeam meminissen neque est ignobile carmen. Mue ades, O Galatea; quis est nam ludus in undisi Hic ver purpu eumn varios hi flumina cireum Fundit humus flores hie candida populus antro In intinet, et lenta texunt umbraeula vites. Huc ades insani oriant sine litora fluctus.

LYC. Quid, quae te pia a sol ii sub nocte canentem Audieram 8 numero momini, Si verba tetierem.

M ER Daphni, quid antiquos signorum suspicis ortus 3

Eee Dionaei prouossit Caesaris struin, AStrum, ilia Segetes gauderont rugibus, et quo Duceret apricis in collibus V COlorem. Insere, Dat lini, piros carpent tua lio ma nepotes. Omnia sert aetas, animum suo lue: a Pe ego longos Cantando liuerum memini Die Ondere Soles:

Nunc ol,lita mihi tot carmina. Vox quoque Moerindam sugit ipsa lupi Moerin videre prioreS.

73쪽

Sed tamon ista satis reseret tibi saepe Menaleas.

LYC. Causando nostro in longum dueis amores. Et nunc omne tibi stratum silet aequor et Omes, Aspice, ventosi ceciderunt murmuri aurae. Hinc adeo media est nobis Via namque epulerum

Incipit apparere Bianoris Hic ubi densas

Agricolae stringunt frondes, hie Moeri, canamus Hie haedos depone tamen Veniem in urbem. Aut si nox pluviam De Olligat ante, Veremur, Cantantes licet usque minus Via laedat eamus. Cantantes ut eamus, ego hoe te sese levabo. M ER. Desine plura, puer, et, quod nunc inStat, agamus Carmina tum melius, quum venerit PSe, eanemuS.

EXTREMUM limae, Arethusa, mihi concede laborem. Pauda meo Gallo, sed quae legat ipsa Lycoris, Carmina sunt dicenda. Neget quis carmina Gallo ΘSic tibi, quum fluctus subterlabere Sicanos,

Doris amara suam non intermiseeat undam. Incipuo sollicitos Galli dicamus amores, Dum tenera attondent simae Virgulta capellae. Non animus vi dis respondent Omnia silvae. Quae nemora, aut qui vos saltus habuere, puellae

Naides, indiguo quum Gallus amore periret 8 Nam neque Parnasi vobis juga, nam neque Pindi Ulla moram secere, neque Aonie Aganippe. Illum etiam lauri, etiam severe myrieae Pinisse illum otium sola sub rupe astentem Maenalus et gelidi fleverunt saxa Lyeaei; Stans et oves eu eum nostri nec poenitet illas; Neo se poeniteat pecoris, divine poeta: Et sormosus oves ad sumina pavit Adonis. Vonit et upilion tardi venere bubulei; Uvidus hib0rna seni de glande Menalea S. Omnes, Unde amor iste V rogans, tibi Θ ' Venit Apollo Galle, quid insanis γ' inquit; dua vi a Lycoris Perque nives alium perque horrida castra secuta est. Vonitis agresti capitis Silvanus honore, Florentes serulas et grandia lilia quaSSanS. Pan deus Arcadiae, venit, quom vidimus ipsi Sanguineis ebuli baddis minioque rubentem. Tequis erit modus γ' inquit Amor non talia vi at.

76쪽

P. VIRGILII MAROICISNec laerimis crudelis Amor, ne gramina rivis, Nec cytis saturantur apes, nee ronde capellae. Tristis at ille Tamen cantabitis Arcades, ' inquit, montibus haec vestrigo soli cantare periti Arcades mihi fuit quam molliter ossa quies ut, Vestra Inoos olim si fistula distat amores Atque utinam ex vobis ius vestrique suissem Aut custos gregis, aut matvi a vinitor uvae Certe sive mihi Phyllis, sive esset Amynt , Seu quicumque svi Or, quid tum, si suseus Amyntas 3 Et nigrae violae sinat, et vaccinia nigra Moeum inter salices lenta sub vite aceret; Secta mihi Phyllis legeret, cantaret AmyntaS. Hi gelidi sontes hi mollia prata, Lycori, Hic nemus hic ipso tecum consumere aevo. Nunc insanus amor diu i me Martis in armis Tela inter media atque adversos detinet hostes: Tu procul a patria ne sit mihi credere tantum l)Alpinas, ah dura nives et frigora Rheni Me sine solii villos Ah te no rigora inllanti Ah tibi, teneras Gietes secet at per lilantast Ibo et Chalet Eeo luae sunt mihi condita versu

Carmina, pastoris Sieuli modul ibo avena. Cortum est in silvis, inter spelaea ferarum, Mallo pati, tenerisque meos incidere amores Arboribusn crescent illae, Crescetis, DioreS. Interea mixtis histrabo II mi ala Nymphis, Aut aere Venabor apros non me ulla vetabunt

77쪽

Frigora Parthenios canibus circumdare Saltus. Jam mihi per rupes Videor lucosque Onantes Iro libet Partho torquere Cydonia cornu Spicula tamquam haec sint nostri medicina suroris, Aut deus ille malis hominum mitescere discat. Jam neque Hamadryades rursum nec Carmina nobis Ipsa placent; ipsae vi sum concedite Silvae. Non illum nostri possunt mutare labores, Nec si Digoribus mediis Hebrumque bibamus, Sithoniasque nives hiemis subeamus POSM, Nec si, quum moriens alta liber aret in ulmo, Ethiopum versemus oves Sub sidere Cancri. Omnia vineis Amor et nos cedamus Amori. Haec sat erit, divae, vestrum CeelaiSSe poetam, Dum sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Pieridesu vos haec acietis maxuna Gallo, Gallo, cujus amor tantum mihi crescit in horas, Quantum vere novo vindis se subjicit alnus. Siu gamus sole esse gravis cantantibus umbra, Juniperi gravis umbra nocens et frugibus umbrae. Ite domum saturae, venit HesperuS, ite capellae.

79쪽

GEORGICON

LIBER PRIMUS.