장음표시 사용
56쪽
Spiritus et, quantum sat erit tua dicere saeta. Non me carminibus vincet ne Thraeius Orplieus, Nec Linus huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino sormosus Apollo. Pan etiam Areasti modum si judie certet, Pan otiam Arcadia dicat se judice vietum.
Incipe parve puer, riSU OgnOSeere matrem; Matri longa decem tulerunt fastidia menseS. Incipe, Parve puer; cui non riSere parentes, Neu deus hune mensa, dea ne dignata cubili est.
MEN CUR non, Mopse, boni luoniam convenimus ambo, Tu calamos instar leves, go di Ore VPI AUS, Ili coiuli mixtas inter considimus utinos 3MO P. Tu major tibi me est Diluum i arere, Menalca, Sive sub indorta Zoph) ris mutantibus umbraS, Sive antro potius sue redimus Aspiue, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis.
57쪽
MEN Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. MOP. Quid, si idem certet Phoebum superare canendo MEN . Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidis ignes, Aut Alconis habes laudes, aut jurgia Codri. Incipe ; pascentes servabit Tityrus haedos. MOP. Immo haee, in viridi nuper quae cortice sagi Carmina descripsi et modulans alterna notaVi, Experiari tu deinde jubeto certet Amyntas.
MEN . Lenta salix quantum pallenti cedit olivae, Puniceis humilis quantum saliunca OSeti :Judicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
MOP. Sed tu desine pivi a puer SueeeSSimus antro.
Exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnin Flebant vos corusi testes et flumina Nymphis
Quum complexa sui corpus miserabile nati fitque deos atque astra voeat crudelia mater.
Non ulli pastos illis egere diebus Frigida, Daphni, boves ad flumina nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam. Daphni, tui a Poenos etiam ingemuisse leones Iniseritum, montesque seri Silvaeque loqui vitur. Daphnis et Armenias curru subjungere tigres Instituit Daphnis thiasos inducere Baechi, Et soliis lonias inisexere mollibus hastas. Vitis ut arboribus decori est, ut Vitibus Vae, Ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arriS: Tu doeus omne tuis Postquam to sata tulerunt, Ipsa Pales agros atque ipsu reliquit Apollo.
Grandia saepe quibus mandavimus hordea uleiS, Inselix lolium et steriles nasematur nVenae Pro molli viola, pro vi pureo nar iSSO Carduus et spinis surgit paliurus acutis.
Spargit humum soliis indauit sontibus umbras, Pastores mandas fieri sibi talia Daphnis;
Et tumidum adite, et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego in silvis, hinc usque ad sidera notus,
Formosi peloris custos, Ormosior ipSe. ΜΕΝ. Tale tuum carmen nobis divine poeta, Quale sopor sessis in gramine, quale per 20Stum Dulcis aquae saliente sitim restinguere riVO; Ne calamis Solum aequiparas, Sed Voce magiStrum. Fortunate puer, tu nune eris alae ab illo.
Nos tamen hae quocumque modo tibi nostra vicissim Dicemus, Daphninque tuum follemus ad astra; Daphnin ad astra seremus amavit nos quoque Daphnis. MOP. An quidquam nobis tali sit munere majus Θ
60쪽
Et puer ipse sui cantari dignus, et ista Jam pridem Stimicon laudavit carmina nobis. MEN. Candidus insuetum miratui limen Olympi Sub pedibusque idos nubes et sidera Daphnis.
Ergo alacris silvas et cetera rvi a Voluptas Panaque paStoresque tenet D adasque puellas: Ne lupus insidias pecori, ne retia cervis Ulla dolum meditantur amat bonus otia Daphnis. Ipsi laetitia voces ad sidera aetant Intonsi montes ipsa jam armina VPeS, Ipsa sonant arbusta se deus, deus ille Menalca. Sis bonus o felixque tui. en quatuor ara : Ecce duas tibi, Daplini, duas altaria Phoebo. Poeula bina novo spumantia laete quotanniS, Craterasque duo statuam tibi pinguis olivi; Et multo in primis hilarans convivia Baeelio, Ante sociam, si frigus erit, si messis, in umbra, Vina novum fundam calathis Ariusia neetar.
Cantabunt mihi Damoetas et Lyctius AEgon; Saltantes SatΠos imitabitur Alphesiboeus.
Haec tibi semper erunt et quum solemnia Vota R0ddemus Nymphis, et quum lustrabimus agros. Dum juga montis aper fluvios dum piseis amabit, Dimaque thymo paSeentur apos, dum Ore cieadciae, Semper honos nomenque tuum laudesque manebunt. Ut Baecho Cererique, tibi si vota quotannis Agricol o adient; damnabis tu quoque Votis. MOP. Quae tibi, quae tali reddam )ro carmine dona Nam neque me tantum venientis sibilus austri, Nec pereussa juvant flueti tam litora, nec qiuae Saxosas inter decurrunt flumina valles. MΕΝ. Hae te nos si agili donabimus ante eleuta. Hare nos, Formosum Corydon ardebat Alexin: Hare eadem docuis, Cirium poetis 3 an Moliba)i 3MOP. At tu sum podum, luod me quum Sarpe rogaret, Non tulit Antigones, et erat tum dignus amari, Formosum paribus nodis atque aere, Menalca.