Opera parva; continens quatuor libros

발행: 1746년

분량: 219페이지

출처: archive.org

분류: 철학

11쪽

PPROBATIO PER ILL ST. D. D. SALUATO iris Aristius Prasb Artium Megsri , Philosophiatro ulliana Doctrina Ex-Cathedraiici , Secrae Theo . Dris Sanctae Inouisitionis Qualis cati sta jus Episcopatus Examinatoris . Synodalis, dimerpetui Parochi illae de Arta, em nunc Canonici 2 mvitentiam Almae Scius Majori carum eje. Ibros Facilis eientiae , De novo modo es demonstrandi , Liber Contradictionis , , laesiones It trebatensis nuncupatos , ab allusannatota Christi Mater Beato Ray mundo

.... ,. hujus Di cciis Vicari Genera aicialis nutu ad me perlatos , libenS VOl- Oens perlegi. Opera ista neutiquam aliena commendatione , nedum me an ut horis Ilex, Omen praefert altissimae, infusaeque

doctrinae, quae rivuli ad instar, inexhausta Sapientia si uit. Et cum nihil in eis contra decreta Canotarica, nec aliquid nostrae Catholicae Fidei contrarium , aut optimis moribus dissonum invenerim, tanquam Reipublicae Christianae valde utiles, in proficuos, illos typis iterum mandari posse cenaseo salvo&c Datum Palmae Balearium die s. Ju- qc. I

12쪽

APPROBATIO D. IOANNIS ANTONII ARTI

gues I. U. Dris. V Pilium Institutionum Ex-Ca-chedratici, , caularum Decimalium , ceteratarumque ad Portionem Temporalem Sta Ecclesia

'Majoricensis expectantium Iudicis.

EX comissione Perillustris Domini D. Lupi de

Sterra& Ciens egos, Regiae Audientiae Baelearis meritissi imi Regentis perlegi opuscula Illuum inali Praeceptoris B. Raymundia ulli , quae simul sub praelo sunt, liber nempe, Facilis Scientiae, liber De novo modo dem randi liter Contradictionis, liber super Quaestiones Magistri Thomae Attreb estis. Censoris officium assumere nequeo plus enim bo noris Magistro debetur, ut Marcus Antonius Phet losophus Appolonio Calcedonio demonstravit, a indiscipulos a Magistro probandos non e contra iustum est, inhonestum. Obo Praeterea nihil in his libris invenitur , neque tractatur, quod Regalia vel Rempublicam in minimo obluctare valeat, sed eos typis valde dignos profiteor. Salvo c. Pausulae Balearium die . Julii T c. Dr. D. Datines Antonius Artigues

a sui Capitolinus in eius vita. Ibi: ut adscitus iam ad Imper coria dignitate, tame ad domu Apolonii discedi causa veniret.s, Ex texi in leg s . . de vesb. signific tui Caror .si cedi,

13쪽

PRAEMONITIO AD LECTOREM

N votis permanens , Candide Lecto flut tui mei,Orbisque totius testimoni is comprobetur quantum aeque facilia, utilia, me cessaria sint nostri Ilelum Dris Christique Martyris invictis sinat ii Raymundi Lulli operari quin etiam quidquid quorundam ignorantia, invidia, sive malitia supponit ad deterrendum eos, qui fortasse ad

earum studium accederent, esse merum figmen tum, quale fuit illud Draconis ortos Hespery dum custodientis , ne forte desideratus ille aure iis fructus a quopiam carpi pCsset , quinimo timore deterriti , a suscepto consito plerique recede. Lent, tam pulchrum, proficuum , elegantemque Donum non consequuti Ideo ad hoc praecipue ut tibi, universoque Oibi patefiat haec veritas, edixi in Praefatione primi Tomitan . quosdam me pre io daturum libros, ut ago, mutato tamen aliquan tutum ordine ibi a me proposito,propter quaeda ali-hi explicanda Pro nunc ossero tibi hos quatuor li-hros in hoc volumine contentosa Et hoc in primis quia in eisdem invenitur Practica cujusdam Logi caeri quae est velut altera pars Logicae novae cum su is annexis, jam Palmae non dud impressae in .sicut mistea Qui Libri ambo sunt valde necessarii,

cum sint velut Introductio ad intelligentiam Opem

14쪽

rum nostri B. Aut horis; nam quidquid est usque nunc editum , est quasi lux Aurora si comparetur ad Meti diem , tamquam iVulus respectu occisclini incomparabilis cientiae . ulli Accedit eotiam quod licet omnes ejusdem Libri sint quaedam emanatio, seu Practica suae Artis Generalis , in his tamen hujusmodi Libellis, magis explicita apparet: in aliquibus tamen magis implicita Marcana

Te monitum apprime volo, ut dum quaera asproficisci indelectari in studio hujusmodi Libro

rum primo illos perlegas, signanter Quaestio ne sigillatim percurrendo ad loca pernotata, ubi .earum Solutiones modo explicite, modo implici te inveniuntur: Deinde super alia quaesita consio milia de eodem vel alio Themate proposita, recurrendo ad eosdem para graphos, datum tibi erit dubia solvere , mresolvere facillime Itaque inces ab una Quaestione,alias Quaestiones, ab una silutione,plures Solutiones.&ab una Demonstratione compilares inVenire Demonstrationes . Et tan

15쪽

DEUS,

ritate incipit Liber Facilis cientiae. DE PROLOGO.Anifestum est, quod unum oppostum cognoscitur per alterum cecide intendimus facere istum Librum, vel Artem de Suppositionibus contradictoriis, ut cognosca- Vr, quSPropositio sit vera,&quq

mi falsa' hoc intendimus exemplificare ad de clarandam'sanctam Catholicam Fidem contra aliquos Philosophantes dicentes, quod Catholica id es secundum modum intelligendi sit impos sibilis. V subjectum vero hujus Libri est miscere Princi- pia, ut videatur, quid sequatur in conclusione,

i DE DIVISIONE HUJUS LIBRI

Iste Liber dividitur in decem Partes, quae sunt

lix si vina Bomtas, Magnitudo , Aternitas, et restae . Intellectus, voluntas, Virtus Verita, ,

16쪽

Gloria, Iersectio histae Dignitates vel Ratio nes praedicantur de DEO, una praedicatur de alia inhoc sic: DEVS est Bonitas, Magnitudo I

eternitas, c. Di Vina Bonitas est Magnitudo , EI ternita si e converto, mutando subjectum in praedicatum; se talem veram iecessariam prae

dicationem potest Deus definiri , inquaelibet ejus Ratio; hoc sic:

g. Si quaeratur, quid est Deus respondeatur, quod Deus est Bonitas, Magnitudo, c. ii quaeratur, quid est Divina Bonitas res podeatur, quod Divina Bonitas est Deus,&est Magnitudo Et ernitas, sic de aliis. Sed de nullo alio ente possunt esse tales definitiones, cum istae sint supremae,. permanentes in superlatiVo gradu ergo ostenditur, per quem modum Deus potest definiti&suae Rationes, mper consequens faciliter cognosci;

applicatis ad propositum praedictis definitionibus cum suppostionibus contradictoriis faciliter potest cognosci, quae suppositio est vera, em quae si falsa; quia convenit, quod illa suppositiosit era, prinnitiva di necessaria, quae stat pro prydiciis desinitionibus , , sua con traria suppositio sit fusa , inspo bilis ergo ostenditur, per quem modum faciliter potest fieri Scientia de his , quae praedicantur de Deo, vide suis

Rationibu S.

DE BONITATE. Uppono, quod sit bonum, pinum e verum

17쪽

insic potest dici de aliis Rationibus , sed solum

de his tib exemplificatis causa brevitatis quod nulla impossibilitas possit impedire majorem possibilitatem Bonitatis; si sua contraria suppositio sit bona, magna, vera, necessario sequitur, quod impossihilitas plus dicat, quam possibilitas, quod est falsum, impossibiles cum possibilitas dicat habitum positivum sinimpossibilitas privativum rergo concluditur, quod Divina Incarnatio Gre alio& Resurrectio hominum ueterna Beatitudo sint possibilia apud Deum cum sint supremae possibilitates,&hoc bene, magne vere bene per Divinam Bonitatem, magne per Divinam Magnitudinem, vere per Divinam Veritatem, cum stat Primae Caus L.

et Suppono, quod sit bonum, magnum recrum, quod Divina Bonitas sit forma imagis acti Va, quam materia prima passiva insit contraria supposui ossi bona, magna invera, materia prima plus potest recipere Bonitatem quoad se , quam Divina Bonitas infundere quoad se propter se quod est falsum Mimpossibile aliter definitio Bonitatis aliarum Rationum essent laesae quod est impossibile: ergo ostenditur, quod Divina Bonitas possithene, magnem vere agere super materiam primam ad placitum, hoc mirac UlOSE.3. Suppono,quo diu bonum magnum MVerum, quod Divina Bonitas habeat correlativa .ut sui. L

18쪽

suliva intrinsece S possit habere Naturam dein se ipsa naturaliter quiescere; ta contraria supepositio sit bona, magna vera, necessario se quis rur, quod sit bonum, magnum is erum,quod Diavina Bonitas sit vacua in e Natura, nec haberi correlativa, sic quoad suam Naturam, sicut Divianus Intellectus quoad suam ergo ostenditur, quod in Divina Bonitate sunt tria correlativa, viperconsequens Trinita S. . Suppono, quod sit bonum, magnum xverum quod Divina Bonitas habeat tantam Potestatem quoad se ipsam, quantam habet Divina aeterniatas quoad se ipsam sivisi contraria suppositio sit bona, magna revera, necessario sequitur quod sit bonum, magnum verum, quod Divina Potestas si divisa, infinita quidem quoad ternitatem induratione , finita autem quoad bonificationem,

quod est falsum rimpossibile quia praedicto de sinitiones essent laed: ergo est demo stratum, quod Divina Bonitas sit ita infinita in vigore quoad b

nificationem, sicut quoad durationem. e. I, Suppono , quod sit bonum , magnum Mue rum, quod Divina Bonitas sit in tantum potens pecIntrinsecam Operationem , quantum per sua Existentiam; ci contraria suppositio si bonae,na agna Verari necessario sequitur, quod Divinae Bonitas sit minus potens, inquod hoc sit bonum,

magnum. verum quod est falsum inimpossibihil

19쪽

dle: ex quo sequitur, quod DiVina Trinitas sues, DE MAGNITUDINE.. . Uppono, quod sit bonum, magnum beat id rum, quod Divina Potestas sit tantum m mensa per Magnitudinem, quantum Infinitam uis ratio per aeternitatem se si contraria suppositio sit bona,magna invera, necessario sequitur, quod sit bonum, magnum inverum, quod ipsa sit finita;

quod est falsum .impossibile Vergo ostenditur, quod ipsa sit immensa.et . Suppono, quod sit bonum,magnum reverum, quod Divina Maenitudo sit absoluta existendo, agendo sis contraria suppositio sit bona, magna vera, bonum, magnum. verum est, quod siti

nita, mimpedita per aliquod impossibile quod est falsum, tam possibile Vergo ostenditur, quod Di.. vina Magnitudo sit infinita existendo magendo,

per consequens Trinita S. s. Suppono, quod sit bonum, magnum Verum, quod nulla magnitudo sit maxima sine maximare; di si contraria suppositio sit bona , magna vera, necessario sequitur,quod sit bonum,magnum xve sum, quod magnitudo sit magis maxima sine maelii mares sine proprio objecto, quam, maxima

res proprio objecto quod est salsium tam possibile: ergo concluditur, quod in Divina Magnitu-

.ine sit maximarein proprium objectum, o per

20쪽

σconsequens Divina Trinitas Suppono,quod sit bonum, magnum ierum: quod Divina Magnitudo conversa cum Divina Bonitate, aeternitate Potestate, Intellectu,Voluntate, Virtute, Veritate Gloria Ierfectione nullo modo sit impedita, sed simpliciter absoluta min- finita; si contraria suppositio sit bona, magna vera, bonum, magnum verum est, quod non sit conVersa cum praedictis, ut non sit absoluta infinita quod est falsum Mimpossibile: ergo ostenditur, quod Divina Magnitudo sit infinita omnibus modis, fer consequens Trinitas quod Divina Potestas , cum qua est cou versata sit infinita absoluta, s. Suppono, quod sit bonum , magnum bearum , quod Divina Magnitudo ab cat infinitam Naturam propter se, propter Divinam Bonita-xem, aeternitatem c. insi contraria suppositio sit bona,magna Aera, bonum, magnum. Verum est, quod non sit sufficiens Magnitudini Divinae Boiuitatis, Aternitatis c.,nec cum ipsis con Versa; quod est ali una, impossibile Vergo ostenditur, quod Dium a Magnitudo habeat infinitam actio-Dem, contra quam nullum impossibile nec possibile potest asere.

I CAETERNITATE. pono quod sit bonuni, magnuna Mucrum

SEARCH

MENU NAVIGATION