장음표시 사용
261쪽
es n. i. CONFESSIO AUGUSTANA IPSA. si
hus,' sed ita ut variae formae earundem vocum occurrant, id quod lector ex his exemplis intelligat thim. lnii, in hia, in inii variae sormae Praep. in is an danii, deni dentari Cor i. dei n): unde uni id unt(Coui. ind): tonder funder
colligere licet, quod Artieulorum Suo bacensium in hanc dialectum translatio supra p. Id sq. recensita et huius Consessioni vi translatio di, eandem dialectum sillico recens euda AEEd aut Q. Plurimas earum exhibens. In hae ditione sere omnes erkores typogr. et loci corrupti Editionis l. reperiuntur et novis aucti unt,
gentia typothetae et correctoris desunt. Praeter hos errores e berus l. l. I. p. 38o affert hasce varias lectiones, quibus haec Ed ah d. I. differt et cum Ed. . infra recensenda consentit:
ra istius . l. p. b. de huius Ed dialecto hoc proposuit iudicium: Blaleeius et orthographia qu/e in terminatione vocum Acben oleiora uersen eum Prinia, sed subinde etiam cum Secunda convenit nonnimqi: a Putem singulare quoddam ostendit le, ut ipse . d. dicit varias voces appellat, quos liae Ed ab inserioris Saxoniae dialecto od- seitas elveticae immiscuit. - deberus I. l. I. p. 2 sq. de ea sic iudieat , brat orgialti et si ollationi runcinit eterflen on mi ange eigien Rue gabe licte di emerit has alei fiat hie frave iitri fine illi in tot l. inrellen in meni gran liter t. unctanti un Ioann. et odi Iehit fellen mit inicen Icieterius iliten reor terna ostent lidi ripti di vnbe, ni in sch stoebi en rati hi ita merita troiii ies . f. m. vermisit in her Sonstition heri ait.
262쪽
US PIII L. MEL SCRIPTA OG.MATICA ET SYMBOLICA. res
s i. e. iiiiis quiaricte impressionis locum coniectura adsequar necesse est, Simul ne Ouctricte i. e. subsequentis
quintae diuinatus fuerit, nam non solum in hini his seditioni hus ubique sermo id om typi et eadem charta, sed in titulo etiam idem Imperatoris insigne conspiciuntur verisimillimum itaque est, in uno loco et ab eodem Typographo utram quo impressam esse cum autem Bugenhagius Quartae editionis curam ut S. VII. coniectaui. ge sit, illumque temporis, quo Consessio exhihebatur traetum in Sallonia egit Inseriori, et haud longe post Lube eam intraret, ac ibidem a M. D. XXX. plura scripta dialecto Saxoniae Inferioris composita, prelo subiiceret. pro admodum est similo, hanc Quartam editionem Lubecae esse editam eadem autem in ciuitate ut me sert opinio, Terti quoque impressa est saltem quod in Saxonia Inseriori sexcusa fuerit, ex variis vocibus probabilissime colligitur, quas haec editio, ab Inferioris Saetoniae dialecto adscitas i eluet cae inaniiscuit. - Existimo enim, aut homini, qui hanc editionem pro impressione deseripsit, aut ipsi typotheta aliquam sui diomatis vocem ui equippe magis adsueto, subinde obrepsisse, quam vel ex praecipitantia ipsi editioni intexuit. - herus
Hanc Editionem in mea Editione critica signabor Ilii iant. d. Otiint lo eo a ne hero I. l. I. p. 38 sqq. Funkio . l. p. Ibi et Foer stem anno l. l. p. 56. diario autem brassii l. l. p. I sq. et euertino I. I. I. p. I. r. bo reeensetur haecce in dioma Saetoniae inferiorin translatior
Infra hiane titulum ent idem In leno ne in filial, proxim pr nee donlia aeditioni a M. AEnapropter lectorem ad Mea eriptionem eiun nupra datam deleno. Maee Edilio item typia minoribus, qui Cottia nominantur impressa quam
263쪽
o rem pagina infe 5 nullis intervallis interrupta 2 lineas . versus habet eonlinei lingulas 'LIitioris P et signatas, I solia non num et ultimum statium album, sine loci ac typographi nomine, ' min. sol et I v. re sol. Ei meis. Praelatio ad Caesarem, in seriptione carens sol. exfr. - init Arsiculi sido inus eripii: Iriise de Potitii V Vnde de here quorum numeri litteris i ari superser ptis signa libunt excepto artiiseulo XVII, qui hoc romano numero inscriptus est), cum eorum epilogo fol. 23 post init. - 23 T init. Confessionis altera pars discripta: Irtite an vel denorei aIt g tars eri est Nerden de mi februfecto eander Lint qui articuli peculiaribus inscriptionibus instrueli numeris carent sol si Consessionis epilogus voce emi tui hin scriptus subiunctis subscriptionibus sol si vacati . - )In hac Ed diale et Saxoniae inferioris seripta, me hero teste, Plurimi id. q. errores typograph et Ioel corrupti repetiti, nonnulli amen emendati sunt, scilicet hi: Ed. D. Ed. l. d. 5. hosti nobia, Ed. I. 23 3 Nin s. Vernit in man vormentsi I S. vii erfudit en ranu ornotensi h - 22. adi nichi ira Ib. 6. gedula ex rie uidet Sed longe maior est numerus locorum, quibus haec Ed. . ab d. a. aut additis aut omissis vocibus aliisve mutationibus differt, id quod ex his exemplis elucet:
'LIIune plastularum numerum etiam euertinus l. l. I. p. L nr. 25 o. arari, et Reberiis L l. I. p. 381. . qui eodem exemplo usus est, quo nunc ipse utor, item, ari F. A. Sehelle in I. Iudi erfunde te Sasilici: Mitteriei itidien pra die. haurita alia nam hin trifidens materii ter ergo I. Gibli et hi tu soli inbutit enlaeoti in Erminiaeveti M. 826 8' p. saSq. r. 56. ubi lianc translationem reviter recenset et Bert ramus in Solent l. baa. Plinitisset v. s. I iis p. i. atiras stius, qui praeter situm exemplum et Te uerlini etiam Guel fert)ytari uni inspexit t. l. p. is reseri ilantata con Stareri ulla L, id quod lanium typogr. errorem iudico. - Salimus eiij terra. E. I. p. TII. huic Ed. male tribuit sormam duodenariem. Ilane ditionem rarissimam ex Bibliotheca acad. Gottingens in manibus habeo.' hJt egeritiae L . odiet sit fothirni, alit Telo, eoni Uersus eliat bremite, ni etersa et sychen Sotltrbust Tomi, remin1 6i xiii 8' T. V. p. 63. In art illo Alester illi bitia verba d. l. ad ei ne pertia ber iij interpres sidera voce reddit: nam hiate illiden egit in ghen secundum euiusque munust. - oc sic dubio additamentum interpretis St. i nisti tetit i. q. Prie tigilii videtur Dot r. error pro igittit i. q. re uigilii).ti codices et Ed princeps Mel. h. l. habent hi flet Te vii rigorem indere: Edilt ent. I - . pro rigerem exhibent reue ei. q. Rautitilliit, pro qua voce interpres in Ed. b. scripsit roderisivi hel, virgaristit castigatoria et addidi sint i in fanumae enJ. iii i. e. trirennet oret strii eis nidit. Interpres'. l. addidit iij traho teli oberritri cili). t l. e. tirer dies haurit aut vel thren ollionamine saliren
264쪽
Haec sexempla mi eboro proposita sussiciant. ex quibus luius Editionis ob id ant. l. diversitaseognoscatur ouem die luten iisdem duobus locis habet, quibus in Editt. I. 3. d. Petitur. D huius translationis uot ire ras stius . l. p. 6 sq. hane proposuit coniecturam : Autorem huius vel iranslationis vel si mauis transcriptionis, et editionis, eo nitet esse Io Bugenti agi uni, Viriani propagalion instaurata religionis de Ecclesius Septentrionalibus inaniori aliter meritum Partim enim hae lingua, quam laete quasi materno imbiborat, Pomerarius usus fuit, unde uni de puritate doctrina euangelicae in Saxonia Inseriori conserurenda tinnio studio niteretur, ut Libliorum eritiani corii in Lutheri integri corporis hoc in diomatranslati salto in dirigendi, autor esset laborem non adeo mol Slum in Conuertenda A. C. ponendum neutiquam videtur subierfugisse Partim quod Ph. Melanchthon iam in antecessum veri ius, ne Conis Asinii sena in publi-rum sparger Pt ruria ipso Conanniniceri eam nolebat. - Ol haec argum Pnta ei iam eber l. l. l. p. 383. probabile videtur Lugem Lagium huius Ed esse auctorem, ad quam senteni iam magis firmandam apere addit: Sarni sonini aut om Pan fit Iugendassen cuius loco errore typograph. legitur Pielanchiron inara. 5Zo. I. und 32. j xllit in si ister aescii uni suo ube auiae balten. Itiderum unde niaten also ne adr hi inlit tab Euhea det Vructorido ne id re donii stur aut nodi datur ch eguia piget vir . da ber infame romiste se it dat ter mi leni steris rei michin Ba reten aui ter Gruit ursen ruct in ei ne mei id flati uia in sed Stalest re essen. fur ei ne mei aedit ad instit trua I fen ii pretecta cheint. Idem de me ini pressionis etiam rasstius . i. p. 23 sq. iii dicat vide supra p. assi s ita ubi eius vortia in Editionis l. recensione adscripsi), addit auten I. l. p. Sq. Saligi qui, que ententiani sua diverrumani hisce vi riviis : CPl rum de uiarium P. quin in oditiori adhuc obseruo, hane B Natigium Magdeburgi petioli herum esse exscriptam, hae ex ratione tradidis se, quod eodem, tio haec. in Augusta sitioineea Gue: rhyiana, compacta est, volumine alii libelli comprehendantur il ui eade in dialocto. iis domu typis, ne circi: er sempore Magdeburgi prodierunt; verum eum idem voltimen in spieiendi meius teli in eopiam, nonnihil dii Ter sentia inter typos Consessionis et Magdeburgi eos, en obsi ruaui. Quibus in adnotatione
hae adseripsti: Adhuc prae inania habeo De et is nisse, D. Murtinis vera m densi mimur liben ii iii . biden Hes me horaim M, ID A II. Ahi et oratulet M. D. XXX. 2 t in . orna minor euhra in sino legitur Cedri petra tho ni sectore Dore uum ino her Asi his lili et s. qui pruna Consessionis materia est, longe alios quam Consessionis quarta editio typos habes, quamuis eodem anno et per obhemia Magdo burgi sit excusus. - Funkii de illo loco ini pressionis, quem rassitus et ebeius uniunt hi di divin il adscri psi. Eo exstem annus l. l. p. 56. in reeensione ditionis uniam rami iiiiiiii ad n invii iam inde me te tr. y gegra te eripuitan da Eubed uir et rudori non r. IV. tu Iani libri the inen ure undia libar Sol abit in au ter antem eiu ebenio veni re ei iter g utri doctisum maghe, inimi angis n. Sur si urinae ne lint tradisu oliber in 'aut ebur at Truesct in C sit cr
265쪽
gere est ite Sremplar on dem Sosse labiit telis teli, das D. Reuerit in e somnien . seu abii versarieden si iii ita menta tene animae
Iungri hi in bestia fiet ist. Ex his intelligitur, fortasse alteram huius Consessionis in dialectum Saxoniae in serioris
translationem exstare, de qua autem aliquid Prii dicere nequeo. into loco ni ob ero, a rassii autem propter missam tertiam ditione in quinto recensetur haecce ditio omnium rarissi naa:
Suavit rediere da Ibst. Anno M DCC II. Lineae asteri se signatae rubro colore impressae sunt. 3Prima Id talia non num. 5li pagg. num in hinas Columnas divisast, uit Pag. vacat, Fol. )Ze id lori editoris nomen logitur in sino epistolae dedicatoriae et alterius praestationis inseris,lae: sorbet ibi Gon ubfertigi in de Schri isten Piltheri, ablander lini eget ire uti gen Sergo. In huius libi pag. id altera columna 363. recusa est Consessio germani ea sic inscripta:
gere estia.'Hanc Editionem post Zoi dierum nemo, qui de his rebus scripSit, hucusque eonspexit, quapropter vere omnium retries ii nolui natur Bor tramus in libro infra nota lauda in p. i. illis oti lori orbis in
margino adiectis hae adscripsit ud utare tu si nuten, das, reeit i dies Gibliothet id rasen ob ann eor Fon sta irae fcl nodi orbanden ii da Iusti darin auige ut merden inoch te. Thile mei fel ita re dies Gibliore: t in in labensu futtii mei ii Si sibi M. Pilii de Srasen lito initIohann eor. Ill auggestor beii ii . eberus, qui . l. I. p. 8ST. item satetur se salorum Bibliotheca huius Comitis Maias feldensis esse ignarum, suspicatur hanc aeditio-
Ηune librum ex Bibliotheca eadem Rallens in manibus habeo. ' In hac praelatione sol. haec assimat: ueheth auri si tu mi filii, has asse tibi in die in seris egri: en in originali
266쪽
no rarissimam in Bibliothee Imperiali Viennae reperiri ' Ilis iudiciis commotus ad duos viros clarissimos moeum anticitia coniunctos in illis urbibus Is lebiae et Viennae degentes littera dedi, rogans, ut hane ditionem illi quaerorent et mo de hac re sacerent certiorem. Nunc ex Slebi a recepi litteras, quibu ad meam quaestionem sic respondetur: . In illa urbe non nisi Bibliothecam Ecclesiae Sancti Andreae exstare, in cuius Catalogo e. 228. invoni alii hae Edilio Constitio oberrat tentii id de Esau ben et liter ursim tib et ted te uberant ne orti litet fer I Val. iv liiii rura Sso. o. Unusquisque acile videt, hanc non esse ditionem tantopere quaesilam, sed Melanthonianani principem supra P. 23 sq. recensitam. Ex Vienna mihi respondetur, illic in Biblioth. eadem tan tum ditionen ant. I. et Ed Mel principem S Semari . nam diu autem , quoad exemplum huius Editionis authenti eum nondunt repertum est Zeidleriana eius repetitione eius loco utamur necesse est. Haec ditio, qua dialectum moniae Superioris exhibet, debero teste, praecedentibus multo coris reetior est et plurimos illorum errores typographicos et Iocos corruptos habet emendatos, id quod ex his exemplis intelligitur: Ed. I. Ed. . Ed. I. Ed. .
267쪽
5 . m. CONFESSIO AUGUSTUA IPSA. res
Denique memorandae sunt huius ditionis lectiones illorum locorum, quorum priore Apostoli vel Episcopi in Edilt ant. I. 3. d. b. et altero Monachi in Editt. I et schesilien vocant ur. Illo loco, qui exstat in are Goli de syiit oue gere ait haec Ed. Pro d. i. Da hen schesmen der reali su efferen habet: had ne dergete a It si bessem et altero, qui legitur in Gest Ium pro Ed. I. E batten audi die et farrberren neutilite est ne, mi tenen muni di Sellaien haec Ed exhibet g hat te aut die et farre vitent lith elencs init dei Vc sinit in utroque
Ioeo eum Codice Moguntino Consentiens. Hoc frequenti eonsensu huius ditionis . cum Codice memorato Bert ramus commotus esse videtur,
it ther vermieten. Huic Bert rami iudicio, ' quamquam a Foer Stem anno quoque l. l. p. 56. probato, equidem minimo agnentior, quia mihi persuadere nequeo, ei dierum ad tantam fraudem aciendam fuisse aptum. Quapropter iudico hanc Editionem arae id loro I. l. repetitam, quamquam post hunc virum a nomine qui des his rebus scripsit, conspectam, vere prodiisse '). Quod vero hic editor addit, eam nitebergae excusam esse nescio En Iocum hunc impressionis ipsa Editio exprimat, an editor e sua adiecerit cor, iectura illud vero propter sumis
rum curam et diligentiam, quam in recudendo hanc Editionem Zeidlerus adhibuit admodum probabilo est Hanc Editionem Baumgar en ius in libro supras d83 sqq. recensito Ebri fili sed Eoncordiensiudi cum Confessionis textu in Libro Concor tu contulit eiusque varias lectiones sigia Beid I. l ei die rus notatas in margine inseriore adscripsit. Inprimis vero memoranda est eberi huius ditionis cum indice nostin lino collatio, quan in huius Codicis Editione eritica supra p. dSI sq. laudata in margino in seriore exhibuit, ubi huius ditio. nis a Zei diero recusae varias lectiones signavit: ille Er. 2. I sesterea Exemplar 2. J. Equidem hanc ditionem
in mea Editione critica gignabo: d. iant. 6. Priori tempore ab hae gravi aeeusatione longe abfuit: nam in Sodenti. all. Enset gen a Ire . . d 25 sq. nota ad ipse iudicat, ditioni diti embergens a. bd I. aliam ditionem Wittemberg. a. Iodo S a Zeidlero in illo Tomo re sam antecessisse quapropter illam ditionem a. 15ZI. ' Melanthonis quidem primam sed non Titiem hemensem primam esse nominandam. Item in Eset. Sali lini. a. I 68. p. 6 sq. nota Iob de hac Ed si disserit Sa sit allecting g th unbellant ii, und euerte in se irat in her biblioth. Symb. au Beth Ier g btruci anaeiuhri, herae Srilegoti hen Seibal et cui ande, Titet anilicet nidit thfuat, te audi in her aumgarii schen or rete uim Goncordiendiue id Vanges eissidiethen fora incidi nidit ut uber iiii g, aut in te dion eruhnite Buferib cIgenia Sorie herius e)tn: Gon hir not. d. gemelle temersitia siti in b. te ut mitia Ruggabe, Iodo. . modi te id mol there Rad ridit habeti ad me nigiletid mei nidit, id otii re si fit gen a vei ander uni erici eide, ohet o Bethlet gemis gemust, has pie I Ibdo. un 2 iurabit lenti ergget dii est iii. Eeides Itetere musi man ibi in ta et e sdile dii hin bestii get. o lange mel sauhen, hi man a Coeli et hal. in sellis iremulat fel hi su stlitia iiii vitileidit si die ibliothee hec rate so h. tot ven Van8DIb noe vere anheli. Clithtud trahet aut has id id surdi hin aumgariis en tu Esu her eseatten vel bellatige. Da itfer negative uia positive cili in muli, o fit hi man haraug nichi Iei, ha, hie lenter una in ven IOZI. nec harin thlen uncii in tergIticien telalen thrent tit init hem vergit lenen Eremptat edet hirud et obellantis chen Rulga he here insit inme, fonter audi has sit sil ron hietem est unierschei te has te sed thser enthali die in him Bethletiscit Eremplar nichi lehen ob er Ieid versatri, hos er hie Studoth Iet fel bit ei bibalien habe et odi aber iith et man audi hai et nige undequenae est atten se mitrae nem Tremplar bet in feminin B. i. Artie. o. Te inung ut Ermah nunq; tu hiese Blit, fit vor Rugustinue rinnert un heci, fur aue cita alle in ture men filiae friit regieeti fur Rr afte; in heso, Ine Remier illis ii de se hi authun, o stati, bifo hine Remiet ile iiii audiuti hie n. am ubiisse bat D. Seuer Ieinoen ethhriae audi ven se inem Ccrament plar ter oberland limen det tubstitisse Euggahe itffleden e fundi in un aut stinet sta erit id reth et Estheat in b, ter hin Trudgoribus me Iasi. iiii Berielchnis aret diu stet p. 2 T. l: Si is votist drititii Seuerit iniichen , mi vellet ite fonstrati et vermi istet meiden Ioniit e turdi it re verseti thene es earlen subiit et meiden, n beienter ha8 m28 rt unt in Ut silui audat lati ne et Edielmen, o in tenet bilines id ist. - Item in Noai. all. Ens. R. IT a. p. 8 Sq. nota s. minime dubitat, quin hae e d. vere prodierit. ' Cont quae Supra p. 2 T q. de Editione Rittembergens priore sormae quaternariae adhue ignota sunt diere Fortasse illa ad hane ditionem octonis expressam referre licet. liis verbis, quae ras stius l. l. p. a sq. de loco letipsit, quo hae Est, teste Zel diero, impressa sit, assen lor.
268쪽
Κrassitus sui Piluo Eilitiones nil liquiores quas in manibus habuit scilicet Editt. . . i. . . . ab ipso numeris . II. III. IV. V. pugnatas, uni textu thri Concord e contulit seis numeratas potior soni innitum ieetionum in hac collationi, invenias in perciliari t. XIII. P. ae 38. Secundum singulas Consessioni partii uias ita proposuit, ut primum Liliri Concordiae lectionem, et deinceps variani lectionem illarum Editionum antiquiorum numeris ornariis signatarum asserat. Ut singularii reditionum, lectum specimine Hodum te e toribus proponer rit., ras stila in armi r censione Atticulum Vlli . . oberus autem Articulum XVII. et alteram dimidia in partem Articuli XVIII. eo si ripserunt. iiiiii lem Praetuli eiuS modi speeimen non, ut illi De Piant, in singulariatii ditionum roeensio nodispersim, sed nune, pos illis rum reditionum deseription a coniunctim Articulo XII ex unaquaque accurate exscripto proponere, ut eo facilius m una diversita, eognoscatur.
Allieulus XII. Ed. ant. I. xl l . Non det purum diri eleri, ad die
reum vnn Ieri ore erit recten babeii ubi die fundia r nn aut dariae benda Iauben an ad Euan elium vn ab , folution da die lilia vergebun turdi
redite bus ei gentitas iiii id anter d. tali li
eri r orben es ire licidi et Iali rei dirum b
P riveri enui io tertiad te die et bini. glia, o reii est itin frenam vertenta nit
269쪽
hu . die cer dent de divors en die orae, reiad. ad die henigenia ostiae Pindfroiiam tuordeia, nil rei per fallen illo gend. Darge gen audi vertam picti Nouitiani, ret Iche die absolution denen o adit eiu tauri e fundet atten ire eri end.' eludi ve erdent die verreor fen, o nit Iearen, da mansurae globen de imi de
bat an vati den sint en a te, dente
ite ver dei verae orgen die foueren d ad die enigen o in si in irona corde n. nichi vide fallen in osse n. Vasse gen aut Verdam me die Nouatiani. vel che die 'Ibsolution Penen, o navi derra iussege fundisset atten ive gerie n. liit ne eraeden die ne ravors en, o indit Ieren, ad man dii re glauben vergebun ber tabe
Veherus, his ex Editionibus ne curate recensitis. l. l. I. p. et sy has quatuor quaestiones proponit: l An hae ditiones omnes nil IASO impressae sint 2 Cur ditiones I b. Oci, quo in iressae sunt, ut licio Ct rectris pd i iii in s ira illae eae ni uti Cod reus, an nubae ulterii expressae sitit d Quanti critici pretii sint Codices, sex quibus haereditione typis descrip the sunt Zquas deinceps p. 3s T do . Sic solvit. I. as sex Edition Conines anno I 53o esse impressas elue et ex tituli verbis a iij re hi gen in si 'iugis friar oberanti ruri habendi additoque anni numero M. D. XXX. Quapropter omnes, qui has Editiones recensuerunt, uti Ne inini annus in ululo so u lioth. theo l. p. do Z. S. saligius in otii. d. lugi p. Sol. f. I. p. 6s6. I sq. , rasstius I. l. p. Io I 8. Leuertinus . l. I. p. do sq. Clement in Biolio ille nee curi isse histori lite et Vritique T. II. p. li rit s. re et iudicarunt, eas eodem anno l53 o. quo Consessio imperatori
II. Causa ob quam tam improst Oreta certe in Editionibus a G. non indicatus est, quaerenda est intinperatoris mandato, a Consessio ipsi exhibita excudatur Cons. Supra P. 2l Sq. i. III. De Orituine harum sex dition 'mira sitius et eberus inter se dissentiunt. Illo senim putat. quinque Editiones ipsi cognitas, scit Editt. . . . . ., in vutavit Cossi itas esse se Leusas Arem l . l. p. 6 - 2 init hase refert: - Singularo autem hoc necidit eonsessioni nostrae, ut nul exhibitionem non solum n Ie Iano illi orie, sed aliis etiam Theologis Euangselleis, qui Augusta coni gregati erant, cuni integer, et quod ex jumbat, mensi suppeteret, quotidie quasi polita, refieia, et Mutata fuerit, ii iiii magis explicando dogmata fidei, nunc abbreviando nune seniendo conssessitam ni sis antur u , quo eius dein ἀπογρα=α. antequam ultima eidem impο-neretur manus, ad ulli Pium, miliebantur sine dubio otiam ad alios ut e psilia pariter ste iudicia de Consessione colligerentur, deseribebantur, quod dubio carot a praesensibus in suos usus, negligebantur facile mulationes, quas singulis sero die litis ante exhibitionem Consessio sex periebatiir, tuae tamen in exemplaribus, in quae rean Scripta erat, et poterant, et debebant notari, ex tal bus cieto P stim excudi tolerans prinia editiones A. V, unde inter illa ei Cons. ssion seni quae pollitus limai Caesari exilibebreiur, conspicuum dis rimen non potuit non intercedere Ast imi tantum potuisse haec seri, sed eliani ac labrum se de uirisque Latina et Germanicis editioni lius persuade inihi nee plerata Parii in impressio, i ta saetin: est, ii dii rani bus adhuc eo mitiis exempla Consessioni impressae uirum Germaniendi, an L itinae incertum. Augustae in conspectu ni venerint. M E contra eberus iudicat, uti uin tanti inmodo Co icem pro undamento suisse, sex quo Dina ditio sit excusa, et exhia celeriac esse ortas i mane sentcntiam probares studes his re argumentis:
270쪽
I quod omnes ex Editiones hune communem titulum habent: Unstiguit biit, betant nil ded Iauben bland de Iere, o die adpellierent ei Stende Reb. Valestet aust dithi ginta su Iuglaur ob erant itur habend. M. D. XXX.
Cum enim Confessio Imperatori tanquam memoriale, sine titulo exhibita sit, et omnes eius inscriptio nos, quas Codices in tabulariis S servati habent, inter se differant et tantum ab iis, qui Acta scripserunt vel collegerunt adscriptae sint, nec hucus illo ullus Codex sit iuventus, qui hunc titulum: Insti quia vii bitant nul re habeat, longe verisin: ilius sest hunc titulum a primo Codicis editore esse conseclum et a seqvcntibus edit Orilius ex Prima editione repetitum, quam opinio ex editores usos esse ex Codicibus, qui iisdem verbis S Sent inscripti. 2 Quod omnem sex aeditiones in iecom subscriptionibus. qua, nequo diplomatico me quo historico vera sunt cοns. Supra P. 63 sq. , inter se consentiunt. Nam eum omnes Confessionis germanicae Codices praeter Onoldinos P. S., mrim herpensem quibus Eutem addondi sunt Cosset anus, Nor 'lin Traisis et u iustianus Rubseriptionibus areant cogitarino qui sex editores a. Isido usos esse se Codicibus, qui easdem decem subseriptiones habuissent. Ut ratio ostendatur, quae inter harum sex ditionum subscriptiones et illorum se Cois dicum de quorum subscriptionibus supra P. 6 o di 5 sq. dixi intercedit utrorumque sub scriptiones sic e regione collocantur: