장음표시 사용
31쪽
p0tius c0rrecti0ne quadam asscitur. - Deinde qu0d attinet ad grammatissam huius uSus e licati0nem, dissendum est, plerumque ellipsin statuendam HSSe. Sed falsum est putare, ubissumque senisi qu0dse in Veniatur, ellipsin simul adesse. Sidnulla ellipsis inest his l0eis: Germ. 40 senec quidquam 110tabile, nisi qu0d Nerthum c0lunt 80. Π0tabile eSt). Anu. I, 8 Legata 11011 ultra eivilem m0dUm erant), ni Si qu0d . . . dedit se. ultra m0dum erat. Nam qu0d ad Sententiam explendam desideratur, e principali enuntiat0 facillime suppletur. Similiter res se habet Anu. XI, 24 sequid aliud exiti0 Laee- daem0uiis fuit, nisi qu0d . . . arcebant se Ann. I, 6 nullis
Paullulum ab his l0eis ei disserunt, in quibus enuntiat0 principali affirmativus Sensus ineSt, ut Germ. 17: nee aliHS feminis quam viris habitus, nisi qu0d feminae saepius lineis amictibus velantur. Ib. 29 cetera Simile8 Sunt, niSi qu0d animantur ' Agr. 16 se eadem inertia erga h0Stes, Similis petulantia, niSi qu0d . . . paraVerat. Id enim, quod hie ad sententiam explendam Subintellegatur neceSSe eSt, n0u Statim ut antea praeSt0 habemus. Sed tamen eX ipsis quae determinantur VerbiS B0n ali HS quam cetera Similes eadem
fassile videmus, quid Supplendum Sit. Vel p0tius, cum qu0d vult determinari, Script0r ipse perspicue ad cert0 dicat, dubitari Π0n p0test, quid Supplendum sit. Nihil aliud enim 0pus eSt, quam eaSdem V00eS quae in enuntiat0 pringipali affirmatiVe p08itae Sunt, negative ad 00gitare vel tale quiddam ut discrepantiam facit Supplere. Seilicsit in talibus l0dis parva ellipsis Statuenda eSt. Diffiditius est n0n ex ipsis verbi8, Sed e S0la Sententiae0rum intellegere, et quid determinari velit script0r et quid ad ellipsin explendam addendum sit. Sic Anu. XIV, 14 logi-
qu0d merces ab e0, qui iubere p0test, Vim necessitatis affert. Iam quid determinatur 3 ingentibus d0nis subegit' Quam-0brem Subigere Vertendum est , he Vegense n0n DZWingen.
32쪽
Nam id ipsum, his d0nis equites qu0damm0d0 00aetoS eSSe, Tacitus quasi ad e08 excuSand0S Verbis seniSi qu0d . . . affert exprimit. Ergo Simul 0ppi 0brium, qu0d Verbis sed0nis subegit inhaeret, determinatur itaque deminuitur. Ellipsin autem
ipse eum e licandum eSSe putem, paucis eXp0nere liceat.
Ibi enim legitur: Agric0la D0mitiam Dedidianam sibi iunxit.
Idque matrim0nium ad mai0ra nitenti dedus ae 1 0bur fuit; Vixeruntque mira cone0rdia per mutuam caritatem et tu Videm Se antep0nend0, niSi qu0d in bona ux0re tant0 maior laus,
quant0 in mala plus culpae est. Quid determinari vult script 0r additament0 per senisi qu0dse laet03 Sine dubi0 laudem c0niugi8, quae c0utinetur cum in t010 l000 tum in verbis idque matrim0nium - decus ad r0bur fuit. Qu0m0d0 autem fit haod determinati03 Quid sibi V0lunt Verba seni Si qu0d . . . culpae est se Vertenda quidem ea sunt ita: Freilich Waeli stdas L0b der guten Frau mit der Schuld der schleeliten. Quibus verbis hid Sensus inesse mihi videtur. Sane, ait Tacitus, c0niugem b0nam n0minari haud ita magna laus est:
quod fieri s0let - , illius laus valde augetur idque e0 magiS, qu0 mai0r culpa in hac eSt i. e. qu0 magis h00 semalam c0niugem essese ei ipsi tribuendum est. Nam Sic culpam intellegendam eSSe put0. Fuere enim tunc, qui hanc culpam 110n feminae Sed Viro imputarent. C0ufer Anu. III, 34, ubi Tacitus Valerium Messalinum ita l0quentem faeit frustra Π0Stram ignaviam alia ad v0stabula transferri: nam Viri in e0 culpam, si femina m0dum excedat. H0c autem semodUm eXcedere viro Romano Summum habebatur vitium. Iam quidem Taditus, quamquam Messalini sententiam 110n Sequitur, tamen
in) Cf. praecipue Wex et Walther ad. h. l.
33쪽
feminae s0li illam culpam t0tam esse tribuendam negat. Cum autem aliquantum huius culpae mala e0niux cert0 ipsa habeat, apparet b0nam c0niugem pr0fect0 iam pr0pterea laudandam eSSe, qu0d Sit b0na 110n mala, idque e0 magis qu0 mai0r ea culpae parS Sit, quae ipSi malae c0niugi imputetur.
De modorum apud sequod particulam usu. In universum haec dissenda sunt. Taditus ut 0mniu0 in p08teri0ribus SutS Scriptis, praecipue in annalium libris, pr0Videntia quadam et sui ipsius iudicii retidendi studi0 adduetus libentissime c0niungi iv0 utitur, hune m0dum etiam sequ0d e0 iuueti0ni dei te in hist0riis et annalibus saepius quam indicativum adiungit. Quant0pere autem c0niunetivi vel indidativi usus in singulis seriptis praep0uderet, hac tabula dem0nstretur. Seripi. min.
Iam ad Singula perquirenda adeuntes primum iudieativiuSum, quatenuS ei aliquid alieni inest, c0ntemplemur.
34쪽
antiquitus Querquetulanum c0gnoment0 fuisse, qu0d talis silvae frequens fedundusque erat . Ann. XII 38 sineque minus id clarum se8Se), quam qu0d 0Stendere . XV 43 destinabat, ut aedifidia Sax0 Alban0 80lidarentur, qu0d is lapis impervius est . i)C0ntra etiam in 0rati0ne indireeta indieativum iure adhiberic0nstat, Si enuntiat0 una n0ti0 circumSeribitur ut H. IV 69 , constat obstitise Treveris Ling0nibusque apud Gallias, qu0d Viudicis m0tu eum Vergini0 Steterant Parteius lime fur V). Praeterea hie J0cus, qui c0mmem0retur, dignus eSSe Videtur Agr. 10: si Sed mare pigrum et graVe remigantibus perhibent ne ventis quidem perinde att0lli, cred0, qu0d rari0res terrae m0nteSque Sc. Sunt) et pr0funda m0les e0ntinui maris tardius impellitur . Hoe enim eXemplum S0lum reperitur, ni fall0r, qu0 Tacitus per V0cem hered0 interp0Sitam se Suam ipsius explicandi rationem pr0ferre fatetur. b) C0ntra e0dicum seripturam indicativum p0nendum esse disti. 25 Halmius recte perSpexit, ceterique recentioresedit0res ut Michaelis, Andresenus eius emendationem iure intextum regeperunt. Ibi enim legitur: sinec refert, qu0d inter Se Spedie disserunt, eum genere q0nsentialit . C0dices: inisserant'; qui coniunctivus nullo m0do excusari potest. Imm0 adeo iugulenter apparet Halmii 00niecturam pr0bandam eSSe,
ut plura Verba facere 110n opuS Sit.
qu0d . H0e autem ex e0 fassile explieatur, qu0d , nisi qu0d nunquam in oratione obliqua usurpatum est. Id qu0d 1 0rte an q0nsuli 0 Tacitus Vitaverit, dijudieari n0n p0test.2. Coniunctivus. φQuamvis Saepe Tacitus in p0steri0ribus seriptis adhibeat c0niunctivum quin etiam, ubi f0rtasse indieatia uni exspeeta-
cf. Draeger synt. Tac g. ibi. Nipperdey ad I 10. Hic quidem
praeter alios hunc locum laudat H. IV. 4 hid vero erga rempublicam superbum 8c. erat), quod in manu sua fui880. . . iactabat . Is enim non herat'' sed he88e supplet. Sed iserat ' omis8um e88e eX eis verbis, quae antecedunt, apparet : seip8a quoque in8ectatio . . Sera et sine libertate Sc. erat.
35쪽
mus, tamen leges grammaticas quas n0Vimus, unquam Vi0lasSedidi nequit. Sane - idque non mirum est haud pauca inVeniuntur exempla, in quibus c0niunetivum alieni quiddam habere negare non p08SiS: e01 Um autem explicati0 nunquam
affert magnam difficultatem. Qua de re nunc didendum, erit. II. I. 86: ἡid ipsum qu0d paranti expediti0nem Oth0ni . . . iter belli esset 0bstructum, in prodigium vertebatur . Coniungi iVus scilicet ex sententia e0rum p0Situs est, qui illam rem in pr0digium vertebant. H. II 54: si intendebat Di midinem, qu0d publidi c0nsilii facie discessum Mutina desertaeque parteS D-
c0gitati0ne , quorum irae augebantur. Sed jam VideamuS, quid inusitati sit in talibus l0eis. Equidem h00 put0. IS
quae aliquem affectum eXprimunt. Tamen un0 l000 00niunctivus aliquid offensi0nis habere mihi videtur. Diat 9: Mauda-VimuS nuper ut miram et eximiam Vespasiani liberalitatem,
36쪽
qu0d quingenta sestertia Bass0 40nasset . Iam VespasianuSreVera d0naVerat; non est igitur quidquam c0gitati, de qu0 agitur, ita ut liac de causa coniuncti Vum e0ll0eatum eSSe exi Stimemus. Imm0 etiam hie c0niunetivus tanquam ex aliuSSententia positus est. Nam qu0damm0d0 alii sunt, qui tunc laudaVerunt, alii qui nune h00 rec0rdantur. Vel etiam Sisi explicare liget. Is qui loquitur, cum prima per80na pluraliSutatur, c0gitat Simul de ceteris, qui eidem Vespasianum lau-dRVerunt, e0rumque eX animo c0niunetiVum adhibet. Denique hi du0 l0ei 00mmem0rentur neceSSe eSt: ΑΠΗ.
SeiUS . . . morte affecti forent, a Ssuetudine mal0rum ut atr0X ad Vertebat Ur, Sed exterruit, qu0d Vibulenus Agrippa . . . Vellen Im hau Sit . Quae m0d0rum mutati0,
quamquam miri aliquid ei inest, facile explicatur. In prim0 enim enuntiati membro illid ex asseusat0rum hic e populi Sententia didit, in Secund0 Simpliciter rem, de qua agit, factam
apud quia, Sed eaedem leges, quas illic p. 20.) attuli quaeque praecipue ad 00niunctivi s0rmarum praetermissi0nem pertinent, etiam hic Valent. Desunt autem Agr. 10ἡSunt, ' H. II. l2 erat. II III 43. erat.' Ann. I. 9 esset. Aun. XIyS cubicul0 m0dicum lumen inerat et ancillarum una, magis ac magis anxia, quod nem0 a filio ac ne Agerinus u uidem SQ.Veniret . Di aegerus g. 35) exempla praetermissi inis verb0rum movendi et agendi enumerat. H00 autem l000 ) veniret Supplendum eSSe, e Sententiarum nexu facile intellegitur.
37쪽
enim hisitantum l0eis invenitur idque eum indicativo c0niung- tum: disti 10. 32. 33. 4J. Hist. II, 11. III, 69. IV, 5. 49. 73. V. 2. Ann. I. 57. II, 56. III, 7 l. IV, 6. 67 SUppl. Sunt )XV, 63. 27. cum c0niungit V0: Germ. 2. HiSt: II, 32. IV, 85. Anu. I, 40. 59. II, 26. 46. IV, 16. 39. XIII, 47. XV, 24. 43. I) Iam 110bis singula persequentibus primum de legii 0uum quas libri exhibent, fide atque audi0ritate paussa distenda
Sunt. Librarii enim pr0 sequ0nirem V0sse praeter c0mpendium sequi qu0d in 00d. Med. II aliquoties exstat etiam quo Seribebant, qu0d in c0d. Med. I pluribus logis legitur. Jam Ver0 antiqui0res edit0res, in quibuS Waltherus, Ber0ald0 auct0re illud sequo pr0 ,, illand00 Scriptum eSSe perperam arbitrati hic l0eis Anii. I, 57. 59. II, 26. 56. III, 2 l. IV, 6. 16. quand0 pr0 sequ0niam in textu p0Suerunt. Nund redenti0resedit0res qu0niam restituerunt Aecedit altera paull0 gravi0riS m0menti quaesti0. H. III 5. 73. V, 2. g0dex Medi deus II praebet 00mpendium sest quae, id qH0d, cum coniuncti0 cauSaliS requiratur, 0mnino ferri ne quit. Iam quidem Halmius, HeraeUS, NipperdeyuS sequ0niau, Bitterus, Waltherus sequia Substituerunt, idque utrique aue-t0ritate q0didum qu0rundam secundi ordinis adiuti Nee faelle fieri p0terit, ut quid rectum Sit, cert0 diiudicetur, praesertim eum una mutati0 haud difficili0r Sit, quam altera. Nam cumpendia particularum si qu0niam, sequia, siquae μ adeo inter se similia sunt, ut hae de re nihil c0ncludi p0ssit. Imm0 hic ad seript0ris dicendi genu S recurrendum erit. Quam 0b rem ill0s J0g08 paull0 accuratiuS eXaminemus necesse est. Η IV. 5 legimuS: ἡreS Ρ0S0ere Videtur, quoniam iterum in menti0nem instidimus Viri Saepius mem0randi, ut Vitum ejuS . . . pauciS repetam . Ib 73: Sed qu0niam apud V08 verba plurimum Valent, Statui pauea disserere.
38쪽
Η. V. 2: si Sed qu0niam fam08ae urbis supremum diem tradituri
SumuS, 00ngruen8 Videtur prim0rdia eius aperire . Quibus sententiis sequ0niam 110n S0lum e c0mmuni Sed etiam e pr0pria Taciti disiti0ne aeq0mm0datissimum esse statim elucebit. Saepius enim ille, cum eXqui Sum aliquem Vel narrati0nis transitum eXQUSare Vult et pr0bare, hanc particulam usurpat: ut Ann IV 6: 000ngruenS crediderim, recenSere ceteraS qu0que parteS, qu0niam ille annus attulit e q. 8 . Diat. 33 qu0niam initia et semina veteris el0quentiae Satis dem0nStraSSe Vide0r, perSequar nunc exercitationi S e. q. S. Sed etiam qui' 110u sequ0niani' illis J0eis sed sequiase Scribunt, a Tagiti Sermone n0n abberrant. Nam
Ann. II 27 legitur: secujus negotii initium, 0rdinem, finem
curatius disseram, quia tum primum reperta Sunt e. q. S Anu. XV. 72 C0nsularia in Signia Nymphidio . . . . quin i) nunc primum oblatus est, paussa repetam . Adde, quod iam Supra ) dem0BStrasse mihi Vide0r, apud Tacitum c0uiuneti0nem quia similiter ac sequoniam haud rar0 adhiberi. Quae cum ita sint, utra particula illis tribus l0cis, sequiase an sequ0niam , a Tacit0 scripta sit, in dubi0 relinquendum eSSe cenSe0; f0Γ-tRSSe nutem si quoniam, cum universe sit usitatius in talibus
sententiis, anteferre itaque Halmii, Heraei, Nippei deyi emendati0nem sequi ligebit. 2) De Taciti c0njuneti0nis sequ0niam' USU, cum iS, ut dixi, ab ali0rum Seriptorum c0nsuetudine ViX diserepet, fere nihil habe0, qu0d addam. Sed proferantur haee
Dial. 32: HSunt aliae causae, quas a V0bis aperiri aequum eSt, 'qu0niam quidem ego jam meum munuS eXpleVi. H00 sequidem' ad quoniam adjeetum esse videri p0test, ut in sequand0-quidem, HSi-quidem. Sed sequidem ad . ,egb' referendum ae tantum per anastr0pham quandam ante h00p0situm esSe ex sententia liquet.
) Omitt0, quae huic loco inest, lacunam; pro sequia nunc autem, quod Halmius et Nipperdeyus in textu habent, e dux praebet quanno id quod Ritterus pro sequando nunc ' accipit. Mihi quidem utrumque ferri posse videtur. Halmius autem qui sane is iu0niam scribere maVult)et Nipperdeyus, cum sequia Seri 98erint, etiam hane partaculam tali loco
a Taciti sermone non abhorrere conce88erunt.
39쪽
api Seel etur . . , it A medendum esse et q S. ib 39. HetqΠ0niam audiverit, Augustum e0nsultavisse, ita si maritus Liviae quaereretur, haberet in animo e. q. S. Ν011 ad t0tam Sententiam, ut 80let, Sed ad unam V0dem
explicandam speebat enuntiatum a se qu0niam ' pendens, ita ut tanquam in parenthesi app0situm esse videatur, Anu. II. 56: Ambigua Sc. erat) gens ea antiquitus hominum ingeniis et Si tu terrarum, quoniam denti bellauntlieli) 00stris pr0vinetis late praetenta penitus ad Med08 90rrigitur. Quae verba sequ0niam - p0rrigitur ) ad se situ terrarum' referenda esse plane apparet. Αnn. XIV. 28 sequ0niam' pr0 ,,quod p0Situm esse Drae-gerus c0ntendit . ISS). Ibi enim e0dex Medisseus II. exhibet: seC0mitia praet0rum arbitri0 senatus haberi S0lita, quo
subjunctivum p0nere, partim sedi 00njuneti0ne, partim accusativ0 cum infinitivo aut praecedente aut Sequente ' - Sequuntur eXempla - ψAliter ad qu0niam c0njunsitivum additum non meminimus, niSi larte in parenthesi ef. pr0 Sest. 11. 26.
Jam quidem h00 G00r0ngit justidium de Cicer0nis partieulae
40쪽
usu neseio Verum falsumne sit, sed ad Taditi usum, si n0nt0tum, tamen ex parte bene quadrat: is enim c0njunetivum 110u p0suit nisi asse. c. in aut praededente aut Sequente. Neque ullum exemplum in Venias, ubi c0njunetivus minus usitate p0situs 110s offendat. IndicatiVuS qu0que nuSquam 00ntra. legem adhibitus reperitur, un0 l000 except0, de qu0 nunc
ΑΠΗ. II. 23 00dex Mediceus I. haee tradit: sep088e et Cheruse0s ceteraSque rebellium genteS, quo i. e. qu0niam)Τ)R0manae ulti0ni 00nsultum est, internis dise0rdiis relinqui. Quae verba cum pri0ribuS ita c0haerent; Tiberius magnis saetis Germanici in Germania pr0spere bella gerentis 80llicitatus est HuSque gl0riae in Videt, quamobrem eum, ut B0mam redeat, h0rtatur ac praeter alia, quibus Veram Sua In Sententiam dissimulare Studet, etiam h0e praetendit: R0manae ulti0ni
Iam pr0pter 0rati0nem 0bliquam pr0 600nsultum est ' seq0nsultum e8Set' ' requiritur. Sed tamen n0n defuerunt ), qui iudieativum hest defenderent eumque eum Taciti genere dicendi pr0rsus c011Venire affirmarent. Sed quamquam is haud rar0 iu 0rati0ne indirecta paullo ins0lentius indieativ0 utitur cf. p. 3. 29), tamen hic l00uS in ill0rum numerum referri 110 potest. Tum enim certe se erat' p0nendum fuit. Cf. Anii. III. 6: sepr0in repeterent 80llemnia, et quia lud0rum Megalesium Speetaculum Suberat, etiam V0luptates resumerent '' In direeta 0ratione Tiberius etiam h00 l000 subest' dixit. Tacitus autem, ejus verba indirecte asserens Subest '' in risuberat' c0mmutat, quia de rebus praeteritis agit. C0ntra praesens tempus retineri p0teSt, Si id, de qu0 Serm0 est, etiamtum cum Taciti sseribit, dici p0test, ut Sententia c0mmunis, Similia. Sic. Ann. XV. 43: sedestinabat ut aedificia saxo Albano S0lidarentur, qu0d is l apis impervius est.
3) Est hic locus in numero eorum , quibus Vetu8tiores editiones sequando pro se ilioniam' habent. Sed sive sequando 8ive sequoniam scribas, hac re nil mutatur; nam etiam sequando hic causaliter p0situm eadem sere, qua quoniam, uteretur Significatione *, cf. Walther ad. h. l.