De coniunctionum causalium apud Tacitum usu

41쪽

37Sed indieativus 0mnino hic ferri nequit. Si Tiberii v0rba

ἡR0mani ulti0ni c0nsultum eSt' eum Veritate c0ngruerent,n0n s0lum praetenderentur Vel certe Tassitus ipse eis assen-:iretur, tum indidativus nihil haberet 01fensi0nis Indi dativ0 enim n0n utitur Adript0r - quem Summae cauti0ni operam

dare seimus - minime in orati0ne obliqua, nisi veri aliquid Vel certe, qu0d Verum eSSe ipSe credit, pr0nuntiat. Hie autem optime p0Stremis ejuSdem capitis Verbis el0quitur, se Tiberii invidi0sa c0nsilia pr0rsus pei SpeXiSSe: haud eundiatus eStultra GermanicuS, quamquam singi ea Seque per invidiam part0 jam dec0ri abstrahi intellegeret. Quae eum ita Sint, factum eSt, ut jam pridem Muret0 auct0re fassillima mutatione eSt' in Hesset emenda Verint. Quam q0njecturam in textu p0suerunt e redenti0ribuS HalmiuS, Nippei deyus. Est' autem s0la in Hassii sediti0ne si 855) adhuc exstat. - Praeterea Bitterus, ut habeat aliquid pecilliare, pro se est ' Seribit sit. Η00 plane perverSum eSSe iustillenter apparet. Nam non 80lum in praegedentibus verbis jam plures c0njunctivi temporum praeterit0rum p08iti Sunt, quia sem0nebat ' Verbum regens in praeterito e0llodatum est; Sed etiam c0didum Seripturam hest eX HeSSet, ' Π0n e Sit 00rruptam esse, fagile intellegitur. g. 4.

quand0quidem, siquidem).

Particulam quand0 causaliter p0sitam haud rar0 invenimus apud Tassitum i). Ac primum quidem qu0d attinet ad significati0nem huius causalis e0niungit0uis, Boetii cherus haeqdicit: sequand0 qu0niam, quand0quidem , secum , cuiuS simillima rati0 est, 110n S0lum tempuS, Sed cauSam qu0que exprimentis, nisi qu0d rar0 adm0dum sequand0 recta etiam 0rati0ne c0niunctivo iungitur . Qua in exp0siti0ne id s0lum

minus addurate dictum eSt, sequando raro admodum reetn

42쪽

ti0ne 0bliqua explieandus est. - Traeterea autem adn0tati0nem, quam Kriigius fecit ad Sallustii Iug. 102. 9, afferre liceat: ,,N0n satis asseurate tamen Ruhnkenius ad Ter. Andr. IV. 5, 23 sequand0'' plane idem esse dicit, atque qu0niam; rectius F. A. Wolfius, quum ad duet. Caes. c. 28 Vim partissulae cum Graec0 επει γῆ e0mparasset, ad Tagiti Αnu. I. 57 i) quando inquit - 11011 multum differt a causali sequ0d Seu sequia' latente quadam significati0ne temp0ris Ita autem c0ntinetur utraque Vis, ut a temp0ris 110ti0ne ad causae transeatur, Siquidem, qu0d cert0 aliqu0 temp0re fit, pro cauSahabetur alius rei instituendae.'' Hanc W0lsi sententiam eum Krit Zi0 pr0bare debemus. Sane apud J aditum quidem sequand0μ

secum indem) signifieati0uem accedere Videbimus. 2) Quand0 causalem Jiabet significati0nem et quidem indicativus ei adjungitur his l0eis: Germ. 33. H. I. 87. 90 II. 33. III. 47. IV. 6. 65. V. 24. Anu. I. 44. XII. 67. XIII. 12. XIV. 4. 31. XV. 60. C0njunctivus legitur: H. II. 34. III. 8 78. V. 13. Anu. III. 18 IV. 64. VI. 6 l2) XI. l. 17. XII. 2. 6. I9. 48 esset ' suppl.) 62. XV. 17. 19. 62. XVI. 29. Primum igitur invenitur sequando causale G. 33, deinde in hist0riis undecies, in annalium libris vicies; cum indicativo c0njunctum quatu0r decies, cum c0njunctivo du0devicies. Jam apparet, n0n ubique pr0 cert0 dijudieari p0sse, utrum particulae , quand0'' significati0 propius absit ab hujus an illius e0njunctionis, a sequia ' an sequ0niam ' an secum'; namtamacedrate et subtiliter e0njuneti0num significati0 discerni nequit neque ab ips0 Seript0re discernitur, ut h0e fieri p0ssit. Itaque pavea exempla Sufficiant.' hoc loco recentiores editores sequoniam cod. sequo ) Scribunt. De confusione particularum sequoniam ' et ,quando, ' quae ex eo tacta erat, quod vetustiores editores compendium sequo ' in cod. Med. I. Pro sequando legebant. cf. p. 33.

43쪽

a) sequand0 sequia ' Ann. IV. 64: hadduntur sententiae ut m0ns Caelius in p0Sterum Augu8tUS appellaretur, quand0 cunctis circumflagrantibus 80la Tiberii effigies manSi8Sel. V Ann. XII. 2. 6. 67 ἡigitur exterrita Agrippina, et quand0 ultima timebantur ; cf. et qui RV p. 10). b) sequand0 qu0niam' Germ. 33 semRneat, qUReS0, duretque gentibus, Si non am0r 110Stri, at certe odium Sui, quando urgentibus imperii fatis nihil jam praestare f0rtuna majus p0test quam h08tium disgordiam. V II. I 87. 90 II. 34

Denique qu0d ad m0d0rum, qui si quand0V q0njuneti0ni adjecti Sunt, usum attinet, equidem in null0 l0q0 0ssendi. Omnes enim c0njunctivi facile ex orati0ne obliqua explieantur. Paull0audassius Drtasse hie m0dus positus est ABn. IV. 64, queml0cum jam Supra attuli: Adduntur Sententiae, ut m0118 Caelius

C0njunctivus e Sententia e0rum, qui sententias addebant, c0ll0catuS est. Cf. p. 19 et praeeipue 31. ἡ Quand0 quidem ' semel admodum in Taciti seriptis invenies II. III. 54 sequand0quidem, inquit, magn0 d00ument00pus est, nec alius jam tibi aut Vitae aut m0rtis meae usuS, dab0 cui credas. quand0 quidem da nun einmal V si quidem' bis mihi obviam fuit: Agr. 24. eamque partem Britanniae quae Hiberniam aspicit c0piis instruxit, in

spem magis quam ob 1 0rmidinem: Siquidem Hibernin . . . .

miscuerit. Germ. 30: Ultra h0s Chatti initium sedis ab Hercynio Saltu inqh0ant, n0n ita estusis ac paluStribus l0cis, ut ceterae civitates in quas Germania patescit; durant Siquidem c0lleS, paulatim rarescunt e. q. S.' Hic l0cus diverse intellegitur. IIaasius aliique eam interi uncti0nem, quam Supra

44쪽

Quippe' particulae, quam saepissime 115) apud Tacitum

inVenimus, 0mnin0 inest ViS c0njuneti0nis causalis senam ' Vel enim. Eam igitur nihil valere ad m0d0rum electi0nem liquet. Nihilominus autem mem0ratu dignum eSSe put0, Semel m0d0 in enuntiat0 per sequippe' intr0duet0 00njunctiVum iuveniri. Qui l0cus est Ann. VI. 22 28): si quippe Sapientissim08 Veterum, quique Sectam aemulantur, diver80S reperiaS mansit det) e. q. S. Deinde qu0d attinet ad distributi0nem particulae in Singul0s Taciti libr0s laetam, sequippe' in dial0g0 ΠΠ8quam, in Germania Semel c. 37), in Agric0la ter c. 4. 7. ΑΑ), in hi-St0riarum trietes Semel, 0et0gies in annalium libris mihi 0bviam fuit. Praeterea quae de uSu is quippe ' V0eabuli dicenda Sunt, magna eX parte cum eiS observati0nibus, quas de Hu8dem

l) Primum enim ac praecipue Tacitus sequippe particula utitur in enuntiatis, quibus inest verbum finitum, - qu0d quidem un0 l000 excepi 0 Semper in indidatiV0 p0Situm e88e, jam Supra c0mmemoraVi.

2) Deinde sequippe' adhibetur sed rarius in enuntiatis accusativi cum infinitiv0, idque semel in hist0riis II. 66 Saepius in annalibus I. 79. II, 15. 80. III, 5. 17. IV, 19. 38 VI, 28. 343 XI, 25. 26 XII, 4l. XIII, 27. 50. XV, 29. XVI, I. 7. 14.

. Draeger g. 227, ubi anastropi e conjunctionum exempla, quae apud Tacitum exstant, enumerantur. ) Programm: D0rimund 1865. p. 26. 27.

45쪽

3) Denique ,.quippe interdum ad adjectiva vel participia jungitur, quibus aliqu0d substantivum, qu0d praecedit, explicatur Hic ΠSuS, apud Livium qu0que rari0r, qu Taciti scriptis bis reperitur: H. I. 32: seneque illis judicium aut veritas, quippee0dem die diversa pari certamine p0stulaturis. quippe -p0stulaturis ' spectat ad hillis. Ann. III. 68. seni Si qu0d Cn. Lentulus separanda Silani materna b0na, quippe alia parente geniti, reddendaque filio dixit. quippe geniti' refertur ad

Restant du0 l0ei, quibus quippe paullo insolentius adhibitum est. II. I. 72: si et haud dubie ServaVerat, 110n clementia, quippe t0t interfectis, sed effugium in futurum, quia peSSimuSe. q. S. Verbis sequippe tot interfectis ' explicatur, eur Τitum Vinium clementia adductum Galbae fidam servavisse credi non p0SSit. Haec verba igitur in parenthesi addita eadem exprimunt ac sequippe t0t interfecerat. V Anu. XI. 6: hSuilius et C0ssutianus et ceteri, qui non judicium, quippe in manifeSt0S, sed p0enam statui videbant, cireumsistunt CaeSarem et q. S. -Usitatius et dilueidius Drtasse Tacitus dixisset: hin Se quippe

manifest0S. 'In universum praeterea haec Sunt addenda.

I) Saepius, ut apud Livium, ita apud Tagitum sequippe particula aliqua parenthesis intr0dueitur. Sic Hist III. 9

ha S ad c0pia8 nequaquam Vitellianis pares, quippe tres adhuc legi0nes erant, misit epiStulas Caecina e. q. S. II. IV. 36.

Ann. I, 58. II, 80. III, 17. IV, 1. VI, 5. V, 10) XIII, 19. XV, 46.2) Particula .,quippe' pro prim0 secundum l0cum in enuntiat0 tenet sanastrophe) i)his logis: Agr. 3. Ann. II, 15. 33. 80 III. 2. 5. 17. IV. 17. 19. 32. 38. 39. 41. 67. VI. 28. 34) XII, 36. Al. XV, 29. 35. 5l. 60 XVI, 1. 17.3) Hildebrandus l. l. demonstrat, uno loco apud Livium

.,quippe particulam eandem fere vim habere, ac sequia Vel qu0d. Ibi V. V. 53. 4 enim legitur nunc has ruinas reliquendaS n0n cenSerem, quippe tum causa nobis . . . . Vict0rineeSSet, nunc haec migrati0 gl0ri08a est. Tale autem quiddam

Draeger g. 227.

46쪽

apud Tacitum n0n reperitur. - Apud eundem Livium sequippe haud raro cum g0njuncti0nibus secum, ubi, seri etSiV c011-junctum adhibetur. Sed id qu0que a Taciti Serm0ne abh0rret. ,,quippe qui ) Semel adm0dum apud Tacitum legimus Agr. 18 ita petita pace ac dedita inSula elarus ac magnus haberi Agric0la, quippe cui ingredienti pr0Vinciam - lab0ret periculum placui8Sel. C0njunctivum igitur Secundum 0ptimae latinitatis legem p0situm esse videmus. Apud Livium enim p0st sequippe qui aliqu0ties, apud Sallustium semper indicativus uSurpatur.

Pr0 is quippe qui Tacitus undedies adhibuit is ut qui, i)idque cum e0njunctiV0 c0njunctum, Agr, 11. Η. I, 29. 37. 51. H. II, 12. 78 H. III, 25 Ann. II, 10 Αnn. IV, 62. Indicativus legitur Germ. 22; Ger. 17 indicativum heSt ' Supplendum esse B00tticherus quidem judicat. E ceteris scriptoribus Cicer0 ) hutqui n0n utitur, Livius ei partim indicativum, partim conjunctivum, Sallustius indicativum adjungit.

47쪽

Vit B.

Natus sum Car0lus Lud0vidus Ferdinandus Reuss anui LII. die 5. mens. Mai. in Vie0 Thuringensi, n0mine Sehl08s- Betulitingen, patre Gustav0 t0piario, matre Emma de gente V0gi, qu0S adhuc viv0S Summa pietate c0l0. Fidei addictus sum eVangelicae. - Literarum rudimentis in pr0gymnasi0D0nnd0rsensi imbutus ann0 LXVI. Ρ0rtam receptus Sum, ubi Κ0berstet ii viri d0etissimi et humanissimi curae e0mmendatUS, Car0lo Peter0 reet 0re, per sex ann0s ad litera8 incubui. A. LXXII. testim0ni 0 maturitatis instructus Lipsiam me e0ntuli phil il0gidis studiis et hist0ricis operam daturuS. Quatuor Semestria ibi Versatus, postquam simul militiae annum absolVi, Halas e0mmigravi, ubi studia per ter Sen0S menseS Q0ntinuarem.

Seholis interfui vir0rum illustrissim0rum Rit schelii, Curtii, Eel steinii, Br0ckhusii, Strumpellii Lipsiae, Halis Εrdinanni, b. Bernhardyi, Keilii, Duemniteri, Dr0ysenii, Κirchh0ssi. Seminarii phil0l0gidi auspiciis Keilii, Dittenbergeri unum annum 0dalis fui. Quibus viris 0mnibus optime de me meritis gratias

48쪽

Ad restituendum H0ratii carmen VIII. libri IV. hos Versus ejiciendos esse eXiStim0: i5--19 11011 celeres fugae- rediit) v. 28. 33. Quatu0r illi versus, qui a quibusdam e0didibus in initio Aeneidis p0nuntur, Spurii habendi sunt. III. Tag. Αgr. 20: capite exeunte WeXii emendatio maxime pr0babilis mihi esse videtur ut nulla ante Britanniae pars, illa illacessita transierit. IV. Pugna ad Eu med0ntem commissa in annum 466 vel 465 eadit.