장음표시 사용
381쪽
runtamen, itando mihi non simul cum facultate uoluntas quoque eripitur remunerandi, non iubilin moles la gaudeo, ruor tacitus ollici consi Aentia, nec tamen futurum despero, ut, quae mihi nunc ad grati animi significationem dedit uerba sentio, eadem aliquando abundent, in tua benignitate apud alios praedicanda . Interim sine me hoc impetrare ab humanitate tua, ut multo maiorem esse putes obstruantiam, aciei reuolentiam in te meam, quἀm ullo unquam a me exprimi, ac declarari sicio post quod si, ut stero,facies mihi crede, praesentem gratiam , quam ex primis Sacrati mei litteris absolutam exspecto, haud paullo maiore gratia cumulaueris Cupio, nisi graue est, a te salutari meis uerbis Ioannem Baptissam ignam, Franciscum Seuerum medicum Argentensem. Vale. Venclijs.
Sotire interdum euentus esset gratior quim caussa interdum etiam causa, quἀm euentus me
delectauit utrunque pariter in litteris tuis nam,ctu latine ad me scriberes, homo tum domesticis curis, tum etiam sedandis, ut audio, multorum controuersis assidue dis lentus certe amor impulit, atque humanitas ct epistola tua ita mihi ornate, ita copiose omnes non modo animi, uerum etiam inge-
382쪽
ingenii tui partes expressit, ut nihil unquam legerim libentius. Ego tibi antea, optime Sacrate, tribuebam sane multa, quae pauci consequuntur, prudentiam, integritatem, doctrinam, maxime uero praestantem isandam ad excolendas ollicis amicitias di voluntatis, O naturae propensionem istam
uero orationis exornandae facultatem, quae cum
multi temporis, magnaeque uidetur esse industriae, tum uero, ut ego sentio, atque usu etiam didici, ab intimo quodam, planeq. recondito depromitur at tificio, uix putabam tibi inter diuersa plane Budia posse contingere sed uidelis et id me fefellit qu)d ingenium tuum communibus metiebar exemplis nec mihi ueniebat in mentem, auunculi tui Cardinalis, Iacobi Sadoleti, praeceptis, ct consuetudine domestica aditum tibi ad omnem gloriam esse patefactum nam cum ille cunctis uirtutibus,
quas laudabit posteritas omnis assequetur fortasse
nemo,bouorum, cfapientium iudicio uirorum excelluerit hac tamen in primis latine scribendi laude ita Floruit, ut ueteres lira propemodum aequa uerit, nos quidem, per eandem uiam cupientes excurrere, lovge reliquerit sed, ut ex epistola tua coniicio, conseruabis hoc quasi patrimonium famili a uenisae proprium; haec tibi communis hereditas erit cum patruelis ratre tuo, aut Sadoleto,quem omnes homines ad gregia quae ite natum
intelliginit. Equidem in hoc inibi ipse plurimum gratulor, qui si harum litterarum, quibus nescio
383쪽
an quidquam non modo humanius,uerum etiam ornatius esse post causam dederim nam Iosephum
Fasinardum, quem ob eius doctrinam ct mores egregios uehementer amo, oblitum arbitror modestiae suae, cum de me loqueretur. Atrunque uestrum in eo consensisse, ut ille, te libenter audiente, pro ueris falsa narraret, aut certe ueris plurimum
lingeret tu illi, plena manu , ut sepe prodigus amor est, ea, quae prorsus non agnosco, in me conserenti, pro tuo in me studio libenter, O facile crederes utinam quidem, qui uobis nunc esse uideor, is aliquando esse possim: quod quia sterare non licet, ne cur optem quidem est. Meus in te animus
squid enim praeterea pollicearis officio erit mihi
crede singulari: quae q. a te in meis rebus opera, atque beneuolentia nauatur, perpetuo quodam erga te studio ita compensabitur, ut mihi nemo om- ium, excepto amore domestico, te uno carior, aut iucundior unquam esse post Franciscus orandus, cuius ego contubernio, ct quotidiana consuetudine mirisce delector, uir egregius, nec iuris tantum ciuilis peritia,sed poetica etiam laude, litterarum elegantia uehementer excellens, mutuo te diligit, , qua ego tuis uerbis eum salute impertiui, eandem tibi ut eius nomine his litteris adscriberem, diligenter mandauit tu saluere plurimum a me iubeas Io Eaptelam Saracium deditum semper optimis disciplinis, maximeque cupi dum ornanda uirtutis, itemque Franciscum Seue- .a rum
384쪽
rum argentensem, quem uidi nunquam, amo thmen sic, ut te mihi riualem esse uix patiar. Vale Venet s.
A cm Ab habeo gratiam Hieron moSeripando, optimo Cardinas,omniumq uirtutum gloria practantissimo, quod ab aliqua nos ob imitationem uirtutis exorta simultate adsummam beneuolentiam,coniunctionemq. traduxerit.te quidem cum eximia doctrinae opimone quam apud omnes merito cosecutus es, humanitatis laudem uelle coniungere, tum mea caussa lator, quil tua consuetudine nimium diu molest isme carui,meaeq. in te pei petuae uoluntatis ipse mihi egregiesum conscius; tum uero, quod inter te, O Sigonium meum, uiros tales, et plane duo nostrae Italia lumina, non optime conuenire,serendum viae erat itaque,cum deuorara auctore Seripando reconciliatagratia ex ipsius Sigoni litteris cognovissem; flatim,quod ineae partes ci aut, ut animo te complecterer neq. tibi, leuiter antea, nec sane me locri cum dolore immutati in libentissime totum res ituerem Arepeto, non ut hic mutuo diligas, quod te iam facere , pcrpctu ij saeturum certo scio sed ut sic,js
etiam ita mecum certare uelis, quibus cupide uincam, i uincar tamcn non inuitus, ut nihil omnino
385쪽
nino neque de mea in te uetere obseruantia, neque de tua in me beneuolentia detractu esse uideatur. quanquam hoc tua fretus bonitate , et sapientia cum sperauerim antea, nunc utplane confidam litterae tuae fecerunt, ad hominem bene doctum, utriusque nostrum amantissimum, aphaelem dillenium proxime conscriptae quibus in litteris paratim de me, quo sum mirifice litatus , amantissime loqueris, partim etiam typosgraecos fratris mei,
nescio qua culpa amissos, benignissime mihi polliceris, ac desera Ego, mi Robortelle, clam uehementer amo uoluntatem, quam tibi certe emetior liberalitate uero tua etsi delector maxime, tamen,
cur utar, non esit cum officinam satis ampla pereleganti huiusgeneris copia magnis a sumptibus instruxerim tibi tamen, quia de commodo meo tua sponte cogitaueris, quod De summo erga me amore fieri prosecto non potuit, qued beo ac si rem omnium maximam meo pernecessario tempore detulisses qu)d si a me paria, ac multo etiam praestantiora in omnibus rebus, quas ad tuae laudis, tuique commodi partem aliquam peratinere intelligam, studia, oe, ficia exi ectabis; nunquavi te fallam atque huius quidem testem promissi , O quas loco foederis, quod a me uiolari nunquam patiar, hanc esse apud te epistolam uolo Camillum botium, cujus excellentem humanitatem coniunctam pari uirtutes non dubito
quin praeclare cognitam habeas, ct commune
386쪽
amicum, dignum Asmulo parcnte filium, Tompilium amaseum rogo te, falutes meis uerbis diligenter Vale. Venetijs.
HAE E hoc uirtus,ut amicitias nullo intem
ceis re conciliet itaque, cum desudijs tuis Oincredibili quadam ad liberales artes uoluntatis propensione ex Sabasiani Leonis familiaris mei, litteris cognouissem dilexi te flatim , de ut intelligeres, uehementer optaui nunc, quando opinionem meam de ingenio tuo susceptam sola tua confirmat; ego quoque aliquanto magis ad te amaudum impellor qu)d uero etiam in amore mihi,
stoli ea , tuan . operam, curam auctoritatem nullo unquam loco defuturam promittas:
trunque facio plurimi Seseperpetuum cupio.quod ut confidam , tua probitas facit , multorim
sermonibus , praecipue uero Leonis nostri testimonio comprobata Hic ego hortarer, pro mea in te summa beneuolentia, ut acrius te ad omnem laudis cupiditatem incitares sed neque industria tua cuiusquam indiget praeceptis nec te res ulla magis adgloriam accedet, quam nobilitas tua, quam, non dubito , quin saepe mente O cogitatione contempleris tantum igitur te rogabo ut sum en iis, quem, si , cui sum, Nec te unquam alitu om.
luptas,quae adolescentibus maxime suis blanditijs
387쪽
ficta bonisspecie perniciosas in idias tendit, aut
fucatus rerum humanarum silendor a studio uirtutis, id est a uera solidaq gloria deducat. Vale, Leoni nostro, doStissimo atque optimo uiro, dic salutem meo nomine plurimam es Venet s.
Cis, in seninis molesti s quibus mesortasse immerentem fortuna uexat, quae quidem tibisetus notaesunt, unicum mihisolatiumsuerit beneuolentia tua , quam opinabar me hingulari quadam ac perpetua erga te obseruantia , ct Budio quodam incredibili consecutum: eo me solatio magna ex parte priuatum esse, ex eo sermone, quem habuit mecum proxime Drusus tuus, uehementer doleon quod quidem eo patior acerbius, quia, si posse set augeri amor in me tuus, augeri potius debere pro mea in te egregia uolutate maximisq. studiis, existimabam quid enim, a quo primum tempore aditus mihi patuit ad amicitiam tuam, de tesenserim, ipse mihi optime sum conscius quid tuero praedicauerim, te les habeo, non leuismos homin es, sed praestantes uiros, eos I minimc paucos , quorum uectoritas, O probata uita uel me iureiurando facile fidem facere possit quaecum,ccordor, magnam ex oscio meo uoluptatem capio propte
388쪽
rea qu)d nihil unquam mihi grati animi memoria iucundius nec est, nec unquam erit et quanquam animum tuum non nihil immutatum rus uerba segnificabant cum ego perpetuitatem amoris tui exspectauerim iamq. tanti fecerim, ut eximii, bus rebus humanis nihil paene pluris aestimauerim: tamen, non ut animatus nunc in me is,sed ut antea fueris, in omni mea uita iucundissime cogitabo quaeq. in amicitia colenda doctissimis uiris coctantiae tributa laus est, eam ut omnino consequar, enitar quantum in me erit non qu)d tua uirtus cuiusquam hominis laudationem, uel te a fortuna reiusquam opes, aut merita desideret sed pro 'Sto apud sapienti simos homines, quem ego te in numerum re ero, significatio bonae uoluntatis etiam si merita non habet, pro meritis tamen fit. Tetiero, Principem egregium ommuniq. uirilitum apud omnes homines, maximeq. apud omnes Trincipes opinione florentem, praeterea issa ornatum dignitate, quae ad omnem laudem tacita quadam cohortatione uidetur impellere, mentis commoue iri hominum improbissimorum , alienis fortasse bonis inuidentium prorsus aequium non es Ouid enim ean ego tam prauus esse polim, ut optimo iuro coner unquam in sermone detrahere e an tam ultus, ut, qui mihi multis rebus prodesse, multis
etiam obesi possit, eum indignis imis lacessam iniu
389쪽
quam cogitem, aut etiam loquar iniquius e u dhonor meus e an apud me nullius es ponderis e ille uero mihi uel ipsa uita carior adhu: fuit, eritq in
posterum ita sum a puero educatus, ita natus ita etiam didici ab exemplis maiorum meorum ali igitur honor meus tantam serre posset inconsantiam ille certe cum omnes maculas tum hanc, quae turpissima est, leuitatis , intemperantiae, res uit, ac reformidat. Quare,si peccarem in te, magiae Princeps, simul in me ipsum peccare quorum alterum ab scio meo, alterum a uoluntate nimis abhorreret suod igitur neque committere
debeo, neque possum id mirarer equidem a te credi sti plane, quae ad me delata sunt, uera omnia putarem .sed primum haud libenter id credo, quod iniucunditatem, ac solicitudine assertantino meo: deinde quod indignum uidetur bonitate tua, quam
eram, ut maxime omnium habeo cognitam, ita maxime omnium efferre laudibus ubique soleo et po- remo, quod cum ipsa ueritate pugnat. Quod autem, quiddam etiam de liberalitate meagloriose
me iactatum, comminiscetentur Impudens menda-crum est, ac ne alijs utar argumentis, te ipso se a sum nam suis me tui per udiosum, omnia tibi, tuisque, quae potuerim, obsequ:a atque oscia praesitis e uere dixeris, O multisci te quo tamen ipse nomine gloriari non moleo contentus ipsa re sum uerum, fuisse me, cui multa desunt, in te, qui unotis rebus fundas, liberalim, inde meis
390쪽
rivulis paene aridis affluxisse aliquid ad tuos uberrimos fontes, certe nemo dixerit nec,si quis diceret, ego agnoficerem. Hoc igitur uno, quod inaniis smum esse constat, reliqua mihi obielia refelluntur patent insidiae malevolorum infirmatur, ut
sepe solet, a se ima , suo quasi gladis iugulatur
improbitas itaque recreor paullulum in acerbissima molestia: ut etiam hoc sterem,si qua uoluntatis tuae Deita mutatio sit, quod quia meritus minime sum, ideo minime possum credere, me tamen ab humanitate tua facile impetraturum, ut te mihi totum restituas nec enim decet, apud talem unrum, tantumq. Trincipem, natura bonum, iudicio, o consuetudine optimum consit, O artibus locum esse hominum perditorum quam mihil emut confirment litterae tuae, peto a te pro mea peruetere non solum erga te, uerum etiam erga tuos omnes obseruatia idq. a te tua, tuaeq. familiae summa dignitas positulat. Vale.