장음표시 사용
21쪽
competunt summa Dei nomina, Ier XX a I. s. XXXIII. . si summi Dei attributa ; Divina majestas Luc. I. 32. aeternitas, Mich. V. a. Prov. II X. a.' Ebr. XIII 8 γ summi Dei opera, Creatio, Ioh. I 3. Io. Conservatio, Ebr. I. s. Et falsum est, quodajuni Sociniani, nullum praeceptum de Christo invocando in v. T. exstare. paulus enim Ypres te genuflexionem, Christo Phil. II. ro debitam Rom. XIV. Ii ex Jes XLV et . ostendit. Cons. s. II. ii Ioel II.
32.3 Rom. X. I 3. coli cum seq. Fideles autem quando Chri stum religio te invocarunt Gen. XLIIX. Is cons. Exod XXIII. ar. Ief. LXIII. . quis crederet, illos absque praecepto hoc fecisse' eum in voratio religiosa absque verbo idololatria sit, Rom. I 4. modum Esus Christus ut mediator etiam ad V. T. pertinuit, Joh. XIV. is 1 ira is , Act. v. u Ebr. i II 8. Deus etiam in V. T. per Christum cultus fuit, Dan. IX. 17. id post alio oppenbu, e.
ee in Colleg Antr Socin. Disp. XL. FVG68. Siquidemin fideles V. T. mysterium S S. Trinitatis probe cognoscebant, utpote in S literis clare revelatum. Quicquid etiam hic ogganniant nobis nonnulli Romanae edis parasiti, a Guillelm. Lindanu L ' ονυί. c. F. ρυ'ν.L4. Bibl. c. 14. Vega in oppugn Dei Samos p. o. Franc Hyarae Lis.
Theom. oin p. 22 7. Ecciin, Pistorius, Cochiat , Stapleto apudGeνh. i. a. Cons Cath art. a. p. 96 s in Exeg. L. 3. g. 12 qui defendulit, mysterium hoc non posse susscienter ex divinis oraculis ostendi Uines ad illorum consenium provocant Ostorod. Con M. TradeI P. 2. e. t.' 86. Socin is defens ammadster contraEutrop. Schmala: I. contra Dana p. I. Sch si hi in o. u. q. C. Merfn o Isse. Moiens i in elat di put suae cum Job Maria p. 2 o. Verum mysterium hoc in S. Scriptura irrefragabiliter contineri, Patribus etiam V. T. innotuisse. Nurimi satis probarunt, inque illis Gerh. Exeg. VI. σ3 Chemnu. IUI. LL. p. 79. . Schera Coll. Anti scin. f. 7Z. seq. 249.
22쪽
girie. Be disp. Theot. p. II K. M. secus ac statuunt plures Pontificii, Qui edant, Patribus V. T. Trinitatis mysterium isse revelatunia.
Aliquot ex iis laudat Hac ρ. P. I Not Philol. ΠΙ- cram P mconi. Beean in Anal. R T. c. a. q. a. s Sic irini P. LRU. μιι ais iis a ceu peculiare quid de Maria memorat, quod frinita- is oenitione fuerit imbuta inquiens, i eam laeta Domin mater,atiusvia credidit, steria. Divinae Triados arcanum naturae exianorabat ex Mosis via quicquam de eo fiebat. At virgo eam. tum oraιulis , Angei verbis Patrem es Filium reuistulimi siliis maddentu Spirituις superpente in Te subdime μ
IV. Christus ediator non sui in N. . novus
'NMpia Socini eohors Christum mediatorem legem moralem no- Ivi, r.eceptis adauxisse, persectiorem reddidisse , statuit, ut evincat. Legis Mosaicae justitia , utpote impersecta Madumbrata,
ποῦ quidem justificari potuisse at nunc in N. . iustificari: om uere operibus legi perfiatioris plane pistiualis,
quam Christus ipse , corrigens perficiens Mosen, tulerat. Ac proinde post legem Christi persectissimam nihil obstare amplius, quo minus homo per opera legis Christi persectissima In interis uentu veri λύm Hsatisfactionis Christi, justificari possit. Et qui
dem ut obtineant, legem veterem non esse ratione praeceptorum per-
aliud fuit, quam complementum ac perfectio Mosaica egu tauia ess,omplementum spersectio Legis Mosaica, sine dubio ina lege Mο- Diea es perfectior Cons. Gl el. l. . d. V. R. c. V. s Schmhting. In Trinia. contra Mei'. ari. IV. sol. 69'. seq. Porro Legem nec ratione PROMISSORUM persectam esse, probare conantur Baco, inquit, alatur D. VII c. Frane fol. quo et Christin es mei ιον sederis melioris colligimus,4itam aeternam ante Chrsum nemina promusam 'Me. Vitam aeternam negamu unquam alicui prorem
23쪽
nam consecutos. Potest enim Detu piis dare, quampromisit Nee n eamin, potuus homines sperare vitam aeternam, etiamsi eo promosa non fuerit. Exstabant e im quaedam, quae spem ipsi excitar pol rant verum laterem lavant Sociniani, cum ipsa S literae perfe&onem legis divinae probent α quoad praecepta, Ps. XIX. Lex Domini est D P perfecta , nullo laborans desectu, nullarum additionum indiga,& Ioli I. I. Lex per Mosen data est, gratia ,e-νitas per eum Christum Iacta est. Ubi legis datim promulgatio in plena oppositione Mosi tribuitur,in per consequens Christo officio Mediatorio spectato adimitur. a quoad promus. Veteres enim in V. T. vitae aeternae promissa habuisse, probat ipsius Christi testimonium et Scrutamini ScripturM. Putatis enim vos in iis habe-ν vitam aeternamin istae sunt qua a me resantur, Ioh. V. 39.conLMatth. XIX. 16. II. Luc. XuX. I 8. o. ubi Christus aperte profiκ-tur vitam aeternam in Lege promissam esse. Ad quaestionem enim quomodo consequar vitam aeternam id unum c. XIIX. o. τας Nολὰς σας, praecepta nosti, respondit. At si Socinianorum haerefiimbutus suisset consulens ille princeps, regerendum ipsi fuisset' prae-eebia nihil ad me, cum in iis de vita aeterna ne γs quidem habeatur.'Vid de socinianorum mente objectionibus uberius Scherreri si Anti- c. D. p. p. 3a . Hur . . a g- 8 D 67 L. Sthmalet Vind. C Fraua. D. 8. g. 31. f. Brochm T J. N. p. P. Stegm. D. 8 Phoι in 99. cauu Bibl. Illustr. in Matth. p. 96. si rh. T. 3. LL d Evanget s. 6s. c. de Arminianis Calomonis
a Armim animi cap. in. 13. a pag. O. Christum
coeteroquin novum Legislatorem esse, tuo modo dum Legis vox seu pra n generaliter sumitur pro quavis doctrina ruina ) recte a seritur contra Iudaeos, negantes Messiae competere, novum doctris nae genus proponere. Vid. Hemic T. . Gis f. n. c. p. Ias L Sed inde non est dicenduIs a Lege presse aceepta novin Legislator Cnrillus. In quam sententiam ii detonat Concit. Trid se s. s. an. ar. Si quis dixerit, Christum Uum die hominibus datum fuisse, ut Redemptorem, cui dant, non etiam ut Legulatorem, cui obediant, anarhemas Quamvis nec abs ite negemus, clitistum esse Legislatorem
24쪽
Iς quem omnino inclusum volumus, cum Ia . c. IV. a. scribit ἔχDi , , , τ nec qi ea quam ab obedientia Citristi omnibus comi nen. daucti retrahamus. Socinianorum vestigia hac in parte legunt ipsi et pontificii. Ita enim B darm. . de Justis c. s. g. xli. T. q.Contro V. p. 2s T. a. Persecti Dominus tigem maralem, non solum exstitiando, addendo sed etia is triendo consitia quaedan se. Quae consilia videre licet a p. R. αγm , t de Monach . .f 6u T. a. ControP. p. in b. f. Corn. aeta Proem in Eoo τ f. s. Becar. Theo Scholasi de L g c. s. r. I. Insiιιuit , inquit , noram ad
Cbramanos pertinentem Fc Auxit autem l gem veterem triplici praeceptorum genere sc confahomin Sum m. I. a. -art. s. N I IOZ art. . quem clum nomino, infinit C commentqtores inasinuo mae quoque Barrad. I. a. Conc Epa . c. I Matrin. aduat θ. c. s. t. p. II 6. IIT II 8. Cun a Lap. in Matthu' a. G. Cum
tamen Christus tantum legem a fermento Pharisaeorum purgarit, atque ad genuinum Mosis sensum exposuerat, ut ossicium ejus propheticum postulabat, cons. Mai. III. a. s. ωvid. amoP. mis . p.7O. 71 quod tu tantum verum plenariae Legis Mosaicae intellectum, get, cons. Gerb. T. LL de Lege I. II. Dan I. Hodom. Sp. p.'. Iosa Calaia. T. p. Sybi p. 86. sc in quantum Evangelio cui ossicium Christi primario erat dedicatum, ad viam praeparandam inservit. Vid. Ioli I. I7.4 cons. Geo . Harm. EPang. c. o. p. 28. a. vis
V. Jesus Christus in Eccessi sua conservanda immutabilis est.
SAnctissimum nostrum Servatorem de Conservanda Ecclesia esse tollicitum . eo minus dubitare fas est, quo certius constat, Christum suo sanguine sibi Ecclesiam parast. Aest XX. 28. I. Cor. VI a O. Chtillumque esse Ecclesiae caput, Hos. I. II. I. Co XI 3. Eph. I. a a Posi mus hic totam historiam Ecclesiasticam tam . quam N T. percurrere . atque CURAM CHRISTI CONSERVATRICEM pro Ecclesia ostendere, nisi brevitati studeremus. Vid caloUii Theol. Positiv. L. de Ecclesia pag. m. 3 88 seq. Pauca tamen ex his delibasse, haud injucuudum erit Adamum atque Evam, initia Ecclesiete, in
25쪽
r ῆosa quasi herba Diabolus oppresserat. At eonservavit, restituit,sabilivit, firmavitque Deus, Gen. III. 14. p. 9omodo ille non
Ecclesiam ex omnium mundum tunc incolentium numero diluvie tempore servavita Erant a tum omnis generis conditionis in orbe homines erant, quos potentia, scientia rei militaris virtus autoritas, dc fortuna illustres, magnos, metuendos estecerat Erant
Philosophi, Oratores, Artifices,' quicquid ui utroque sexu, vel natalibus , vel ingenio , vel forma viribusque aestimatur. Sed qui undas evaderent, soli fideles atque sancti, hoc est, una ECCLESlA, Hecta est. Quod postero tempore Ecclesia AEgyptum, quod vastissimas Arabum blitu ames, quod tot in itinere, mediaque iam ananaea hostes evasit, illisque territis, funditus excisis, Sacra ita Resainque publicam constituit , tentatamque toties novis bellis defendit, propagavit, illustriorem reddidit in nullis terris denique ignoturneus DEUM permisi tu id Christi ipsius Conservatoris maximum
munus fuit. Cum Arca foederi, esset ablata, eam resistuli I. Sam. IV.
1 I. cumque ab Hieroboam improbo Cive vituli aurei statuti ellent I Reg. XII. 27 conservatrix Dei cura pro Ecclesia, ne quid detrimenti caperet, vigilavit. Noctem illam, qua ab Antiocho Epiphane inprimis dira pati, templo pelli ad infanda sacra dis coepit,
Elisabetham , Divam Virginem Josephum sponsum, Simeonem Hannam prophetissam, coeteros in nominatos, sed lamen ην παρα- κλων τοῦ 'I IOH id G Luc. IL M. prout semper solat sancti sumum Numen Latentes quosdam s. o. a. Heg. d. . q. I9 8 Rom. II. . sibi quasi ςbus melioribus repostos servare decertandum nihilominus statim fuit adversus Herodem, 3Trogerminantem surculum cum radice, hoc est Christum cum ria&Iosepho exstincturus erat, ni prohiberetur, Matili. II. . 6. adversus Archelaum v. a. ac, ne quid Espius Quoque noceret sprovidendum. Postquam vero, electi Apostoli, Auditoresque con venere inrex quantillus Christi sacra amplecti coepit, illico hostes' Pontifices, Seniores, Legum periti, sectae cujuscunque generis, iurg .hant ut res facilis negotii fuisset, paucos atque inermus' indeteri
26쪽
18 6, rura conservasset Cuncta haec iterarum moti
mentis consignarunt S. Evangelista atque Lucas in Actis, multaque etiam ex Epistolis suppleri possunt gae odia, quos terrores, quas quas injurias, quas caedes experta non est Ecclesia P t. Iohannem Apostolum excipias vid quae hanc in rem pererudite, ut so iei dispui t Admodum D n. praeses patronus meus atque P ceptor rummopere devenerandus, in rea' de Persecut. cap. 49 nemo caeterorum Apostolorum naturali modo vita cum morte e mutarit ι Contra haec omnia farta tamen, tea
a in neussa; invicta Ecelefia mita Lesecacissimatu sie ut de ea jure usulpes Horatiana illa
libr v. Od. . quaeque mox sequuntur : Non sed a sedi corpore zmiον, vinci dolentem νιλ in Hercutim item o Merses pro uis..pulchri, epeηitri luctere, mulia γοruet in Nin cum Dia M.tiorem. Namque ita diserte Sulpitii, cum de petsecutione Diocle. tiani estisset milis unquam magis bellis uno exhausis r uehis ore unquam riumpho vicimis, qtram cum Σηci non potuimis Lib. I. Nec minus memorabilis est Eusebia lo-
ui nullum Christianum latere debet. si vero scribit
inum es singularem animi propensionem eorum, qui Christum credebant, intuebamur. Simula que enim sententia contra riostes enunciata fuit, alii aliunde ad tribunal iudicii prosilierunt eque christiano: consteri acerbitate es multipluia lormenta pro ibi xere, absque mei , eγνον ρνο'eligione loqui, cum gaudi aue iis sutilia postremam mortis sententiam excipere ς μειν,
A umi ανιλ istaces VIII s. Animum quoque simul assicit nostrum Sulpitius Nirin a seculi astu, quod sebrae eius teprehen sones arguunt alienissimus,in sincere Christianus, ut Salma Vi de eo loquitur cum inquit, multo tunc aridius martyria gloriosis mortι-bus qua jMP, quam nunc iniscopatu prapi ambitionidius app=ιuntur, loeaup sit.
27쪽
Sed ne cdntinuo tamen a velut uno ictu Ecclesiam male se
Hati exhaurirent, iterum Deus mulium quanquam diversa ratione consuluit mune enim convertis in bellum civile, vel in recompo. nendum civilem statum, vel fors voluptates, gentilium nimis, chriastianorum nullam rationem illi habebant. Quo Galbam Ortonem. Vitedium, Vespasianum, Commolim, Heliogabalim, cum suo quem-oue proposito merito reserimus Alii suopte ii' genio Comes, raciles, humani, ut delicia illae generis humani it tu, Nerva item sordianus, ultro a persequendis fidelibus abstinuerunt od etiam e fecerit Philippus Arabs, non esset quare miraremur, si vera foret
communis illa opinio, ipsius etiam Eusebii auctoritate firmat , quod urimus Rom. Imperatorum Christo nomen ille desierit. Quod tamen quam sit incertum, quamque probatu dissicile. quam graves uieontrarium rationes adduci possint,ostendit Magni f. n. praeie Tracst. de persecutionibus cap. II X. num. s. seqq. Fuerunt porro, qui bonis initiis usi, indulgentia fortunae pravisque ministris degenerarunt ut Severus Valerianin Gallienur. Et fuere contra, qui meliora sua. dentibus benignas vel tandem praebuerunt aures , qualis Traianis, Ariianis Puterque Antoniniu. Fato vero suo unctis hostibus
tum infensisssimi, eum CONSTANTINUS rerum summa
pisti ur, pax Ecclesiae data est Reiormatio autem non simul
smer fag, sed ceriis suis gradibu fuit absoluta omnia
adud Eusebium, Sozomenom, Socratem, RU m fuse legi potiunt. Neque tamen sic quievit Diaboli furor, sed successu temporis i huiusmodi TVRCA atque PAPA quorum illum Antι- Christum
T hune isti christum Occidentalem sive Anti Christum
Magnum appellare 'nsuevimus inst urarunt. Ortus utriusque in idem seculum, parvo certe interposito annorum intervallo, quantum est nempe inter A C. O . Um. Quomodo autem reliquis congruant, docte inprimis atque copiose Hottingeri expli-se o quantum tam longo tempore fusum sanguinis,&quam necesse fuerit Ecclesiam Christi multis locis, vel migrare , vel contrahi, vel extingui Et tamen Deus nuspiam omnino partibus defuit' ac morientibus solatia instillavit, pressis animos erexit, iugientibus locum a. ucin
28쪽
dedit donee, minis volventibus auspicio imperioque LEopo Lm CAESARIS post ingentes acturas pacem TURCA petere, tantumque non supplex fieri coactus est. Et reperiuntur adhuc gravissimi quidam autores, qui plane tande in Turcam a Christianis bello corporali destruendum exscindendumque sperare permittant, de quibus leg B Calavius Fli Theo Tom. VIII pag. 4 i. seq. mei tempus il ud, quo Papa Ecclesiam gravi dominatu pressit, per quam
commode ab eodem Hottingero ex Altingo destinctum est in Adolescentiam, Virilem aetatem, Senectutem. Ac sane Ecclesiam maximas sub Papa experturam esse calamitates, Iohannes in libro, gnae revelationis per illud Vae duplexsuum a Vae triplex significavit Sed non ideo tamen plane unquam vel a Turca, vel a Papa, tolli, ex stingui, aboleri Ecclesia potuit . Quin conservata est a Deo quovis tempore , conservabiturque citiusque in mundo Turca, Papa, hostes alii, quin hominum universum genus peribit, quam Ecclesia cadet. Et quamvis Papa semper dominium affectarit in omnes Christianos, praesertim in AETATE VIRILI, quod tempus Ecclesiae insensissimum fuit, nunquam tamen impetravit. Ecclesia enim tunc cum niaximas sustineret asilictiones balbutiebat linguis infantium Ps. VIII. g. magno sono Coelum ac terram replente,ac vindictam postente, in sanguine Martyrum clamabat, Ebr. XII. o. in super fuerunt omnibus annis testes veritati multi, quorum nomina testimonia Flaciis in Catalogo ei Gerhardui in Consessione Catholica singulari studio collegerunt . praesertim vero aldenses, justis caelibus palam, atque tota Europa non 8 alibi, Papa contradix e runt. Nid. Hottingi. E. capit f. seculo XII. p. 276 3 298.
uleinque in cula ; extinct ad primum genus
Communicationis Idionia tun ,.
de veritate asserti hujus nostri eo constet rectius, ut de primo genere Communicationis idiomatum ejusdemque natura Minodole in antecessum nonnulla praemittamus, res ipsa poscit. Etenim indefiniendo primo genere communicationis diomatum haud per ..
infrates. IiMmracologi consentire videntur, rabi enim se luc
29쪽
2IM'd ινἰbunt Primum genus est, quo unius naturae proprietas in
Christo praedicatur de altera in concreto. Alii paulo alite in hune modum i Primum genus est, quando id, quod uni naturae proprium est, non soli ei naturae, cujus proprium est, sed toti personae, quae Deus. simulo homo est, tribuitur, & rursum per distinctivam paristiculam ostenditur, secundum quam naturam id personae competat 3 verba sunt B. HuTTERI Loco de Christo cap. 3. Qui deinde subjungit i Diverstatem istam peperere diversa locutiones de CHRISTO, quia quibu/dam minis disincte ad hoc primum genus sum elatae. Nam qui poseriorem desinitionem amplexantur, isti ad ea p=πο iiones Haecipue respicium, μή subjecti sic habent expressam vocem. Christi, Joh. 8. I 6. I Cor. X. 9. Act. ILIO Rom. IX. s. I. Pet. II L18. quae sane propositiones singuia es univeυ totam Christi peνμ- nam in seu ecto definiunt quae cum n ero una sit, constet per ex duabus distincto naturis, in adeo se m de hac ipsa persona Chν
si utriusque naturae Homata praedicenιur,s ea quae uni naturae pro
pria sunt, non alteri natura seorsim, sed toti personae, quae simulDeuaes homo est, attribuuntur e alterius quidem naturae respectu percommunicationem idiomatum alterius vero ratione per Propraetatem, ita quidem, ut jam virtva idiomata,jam humana, de tota hac persis
Quidam videlicet Theologi Orthodoxi radicationem, tomis municationem solum eam vocant ubi praedicatum sublecto non inis est formaliter, secundum id quod per ejus nomen significatur, vebsecundum aliquam in ejus conceptu proprio signi Maram partem, seis λαῖ άλο secundum aliud, quod cum eo unitum est, ei convenit scujusmodi praedicationes in praesenti materia sunt, quarum subjectum
est concretum unius naturae, praedicatum vero attributum naturae alterius ut v. g. Deus natus est ex Virgine passus, crucifixus,mortuus P Filius hominis exstitit ab aeterno, c. Aliae vero praedica.tiones, ubi praedicatum subjecto inest non κατ sed)formali ..ter secundum S, quod per ejus nomen significatur, vel secundum aliquam partem in ipsius significatu comprehensam, iisdem praedicationes sunt formoles. Cumque proinde propositiones hae, v. c. Christus est natu ex Virgine, est pastus, crucifixus, mortuus , Christus ab
30쪽
Herno exstitit, dici posterioris sim ordinis, in praedicationis per is
municationem censum eas venire negant. Atque his calculum sit,um B. Hut therus L c. adjicj:. Ubi enim dixisset, esses reperit Theologos minime ignobiles, eosque Orthodoxys, qui ad pro edicat ο-nem per communicationem pertinere censeant ista v. c. en unctatio. nes Christus est antequam Abraham fieret, Joh. 8. 6 nrtitus tentatus est a judaeis, dic lubjungit Geterum cum propositiones osc consi iles, non peν communisationem aliquam nisu naturae ratemata de altera natura vel in concreto νel in abyracto nuncient, sed de tota persona radicent id, quod respectu uniis naturae ora person recte ribuitur ideo in his propositionibu proprie uouendo no vi detur esse communicatio idiomatum. Nam ut hae locum obtinere possit, necesse est, ut in subiecto loco CHRISTI ponatur tam vox, qu respectum habeat ad eam natμram, cujus idioma non es prαG-
Christo, ubi etiam illud praedicationum genus, quo de tota perion
Christi utriusque naturae propria secundum alterutrius naturae proprietatem nunciantur, primo generi communicati*nis id lomatum
positiones ad primum genus communicationis omni ramamus. Etenim et quod naturae alterutrius diomata se attilbuta de concreto personae Christi possunt praedicari, id non minus Sunione personali fluit, quam quod alterutrius naturae x ara ς concret alterius naturae nunciari queunt mem p siue istus iore merus homo, nec simul verus Deus, nulla de ipso efferri possenattributa divina i ac vice ersa, si idem purus esset Deus, nulla dici de ipso possent attributa humanari sed quod utraque de illo praedicare diomata licet, inde est, quod Christus simul neus' homo est, in una indivisa persona. et Quamvis indictis praed:cationibus prae
dicatum subjecto formaliter conveniat, si tamen habitudinem praedicati ad utramque in subjecto ejusque significatu compreheniam naturam accuratius aliquanto expendas, ratione unius dunt aetat in conceptu subjecti comprehensi naturae sormalem esse apparebit, non vero ratione naturae alierius. Et quando vice Concreti personae con