장음표시 사용
51쪽
dianam pertinentem. Quod confirmare etiam possum argumento
probabili. Nam Marulandus, criticus Cantabrigiensis, ad Properui IV, 1, 79
ita scribit apud Burmannum : re Diu est quod vidi legendum esse , IIoron, ex sensu. Horos babylonius creavit me Horon, id est, fisum suum, et eiusdem nominis ; sum Horos ab Horti, confirmat codex d rar villi, et prinia ed. an. Ic a. i. Rursus non intelligenda est Veneta princeps an. t 7 a. Haec enim habet Onops. At intelligenda est editio Propertii , an . I 472, de qua quum maximo agimus , cui in exemplis Audi Mediano et Parisiensi adiunctus est Tibullus. Haec enim habet Iunon. Ergo Cantabrigi ἔe exemplum, quod quaerimus, exstare videtur, si iioi1 integrum Catulli, Tibulli et Propertii , at taliae ii Catulli et Propertii , quorum alterum comparavit Mallatus, alterum Marklandus. Nisi sorte Marulandus operitum hujus anni aliunde acceptum habuit. Certe eliam in bibliotheca Λskeisiana Lon l. 1775 , laudantur : Tibulli et Propertii opera, Ic72, in- ', quod exemplar translatum est post mortem Antonii Ashewii in Bibliothecam Mugeii Britannies. Sed do hac re viderint Philologi Cantabrigienses. Habuit Catullum sine loco et anno Marsyni L una A. I Z. an. 379o, p. 65o), sed majoris, non minoris formae, sortasse Parmen Sem , au. I 73.
In extrema pagina poetae, qui hoc volumine continentur, di
bula luronum qui sunt in Presenti uolumine. Albius Tibullus olegiae Scriptor optimus. Λurelius Propertius B uanus. Clarissimi postic Catulli Veronesis Epigraina. Pub. Papinius. Si alius Sylvarum.
M. CCCC. LXXII. Ηaee enim est editio illa , cujus collatio, Parisiis facta , debetur Bardilio, viro eruditissimo. Conlaba est ab Heynio cum iis, quas Dissiliam by Cooste
52쪽
CODICIBUS ET EDITIONIBUS. xlix
adhuc recensuimus, et posita in fronte editionum omnium , ab Iluselthio ipso princeps dicta et maior, quia re vera maioris moduli est , quam illae, nec tamen, quod quidam tradiderunt lillera tores , maximi, Sed , prout margines latiores a glutinatore plus minusve accisi sunt, nitue ab hac specie propius abest, nunc ab illa. Iam quum haric editio nullam uec loci nec ossicinar notam subseriplam habeat, iactum est, ut viri docti de patria et auctore operis dissentirent. Ac primum quidem Lairius in Specim. Historie. Typogr. Rom. P. II , p. IM , excusam eam esse opinabatur ab Utricorianio; sed, resutatus ab Audiisredo, postea in Ind. Libror. ab inventa typograph. ad an . ISoo , P. I, p. 289 , e Nicolai Ienson, typographi Veneti, ossicina prodiisse statuebat. Hodie omnes ac cedere video Ludi Medi sententiae , qui hanc editionem in Veneta quidem, sed Vindelini Spirensis ossicina expressam esse proposuit in Catalog. histor. eritic. Romanarum edd. Saeculi XV, P. 323. Quae coniectura haud parum eo confirmatur, quod teste eodem , summa inter hanc et Martialis , a Vindelino de S ra curatam, editionem intercedit non lyporum modo, sed chartae etiam similitudo. Hujus editionis illud exemplar, quod, teste Bernardo de Mon Ducon, t. I, p. 3o9, n. ac, Florentiae in bibliotheca Laurentia exstare Heynius scribit, postea in bibliothecam ejusdem urbi, Ma-gliabechianam translatum esse , patet e Ferd. Fossit Catalogo codicum Saec. XV, etc. t. I, p. 4 96. Fuisse autem olim Angeli ΡΟ-litiani, ejusque manu ad marginem Catulli, Tibulli et Propertii
scriptas habere annotationes, contra Montefalconium , de hac re dubitantem , comprobare studebat Bandinius in Catalogo Codd.Lati. Biblioth. Medic. Laurent. t. H, p. 96, seq. ex hac Catullo praeposita notatione : Angeli Pollatini et amicorum s quae inseriore
loco graece repetitur sic: Aγγέλου κτῆμα του IIολιτι οὐ καὶ των ρἱλ- .
Et ad ealcem Propertii leguntur haec : Catulli, Tibulli, Pto- pertiique libellos coepi eio Angelus Politianus jam itide a pueritia
tractare et pro aetatis eius iudicio vel corrigere vel interpretari; quo sit, ut multa ex eis ne ipse quidem satis , ut nunc est, probem.
Qui leges , ne, quaeso, vel ingenii vel doctrinae vel diligentiae nostrae hine tibi eonjecturam aut judicium lacito. Permulta enim insuerint ut Plautino utar verbo
Ne quoque, qui seripsi, iudiee digna lini.
Anno MCCCCLXXV. nDisiti ou by Cooste
53쪽
ae Propertium cum vetusto Codice contulimus : sed quae de illo nobis sumpsimus haud adscripsimus hiae Codiet , sed in libello retulimus , qui est inscriptus : Antiquarum emendusionum. vlilia hujus editionis exempla alibi reperiuntur , unum Argentorati , cui idem adscripta sunt Scholia ad marginem et inter versus: duo, quod sciam. in Germania, alterum Vindobonae, teste Has-chkia in Epistola ad Λhi Wardium , alterum Vimaria, , teste Ilandio in prooemio Silvarum Statii, p. 29. Fuit etiam unum in bibliotheca Ludov. Joan. Galanat, laudatum in Catalogo , t. I, p. 41 I,
Catulli, Tibulli et Propertii opera, nee non P. Papinii Statii Sylvae. Editio primaria anni 1 7a ebaraeteribus Vindelini Spirensis excusa , parv. inciolio.
De exemplo Musei Britannici et biblioth. Ashew. quod IIeynius laudat, non liquet. Vide, quae supra diximus ad D. III. Exstant exemplaria, a quibus abest Statius, cujusmodi unum Bardi lius vidit in biblioth. Reg. Parisiensi. Etiam in catalogo biblioth. Nicol. Rossit citatur , p. 6 . u Catullus , Tibullus et Propertius , in- 'sine loco et anno , impers. Nunc in bibliothera Corfiniana , inquam post mortem Rossit eum reliquis ejus libris omnibus, anno 178S , pervenit. Cons. Catalog., p. 8. Est haec procul dubio editio
decurtata an. I 72, quam vel prorsus omittere, vel accuratius designare debebat Paneterus, tom. IV , p. Io 7 , n. 298, adscribens libro ex fide illius Catalogi , DL et provocans ad Maillarii Annal. Typograph. , lom. I, p. 75a, ubi solus Catullus in-sol. , laudatur. Vide, quae tradidit Martyn I 1gunia loco supra citato ad D. III. Iam salis nobis illustrasse videmur locum Heynii de Tibulli Codd. et Edae p. ιι, scribentis: α Est haec editio princeρs, Brouvhusio nondum visa, sed Vulpio primum cognita. n Atqui Vulpius etiam non hanc vidit, sed illam, quam num. III , recensuimus re In ea Propertius Primum excusus est. 3, Τantum abest, ut hoc probari possit, ut veri longe sit similitis, editionem illam rium. III, quae primo statim ineuntis anni 147u , tempore prodiit, antecessisse Venetam
54쪽
majorem. ιι Pinelli exemplar Catalog. tom. II, p. 367, n. ι9ao, solum Propertium , Audisseedi Catullum , Tibullum , Propertium complectebatur. is Nempe Pinellianum exemplar pertinet ad D. IlI. Audiisredianum ad n. IV. M At Halles. Notitia Litt. Rom. , p. 35 an. x789 , hujus editi exemplum se habere professus, Catullum, Τibullum et Pto pertium laudat; in sine tamen Propertii adscriptum
memorat annum 1 75. n Non poterat aliter scribere I artesius, in manibus habens editionem non anni 1 7a, sed anni i 7S, in qua hic numerus subscriptus est Propertio. Ad hane editionem priusquam progrediamur, prius dicenda quaedam sunt de Tibullo, an. Iιγέ, in-fol. quem interponit Index Dipontinus. Huius indicis auctori nescio an sucum secerit Broukhusius, laudans ejusdem anni Propertium in praelatione et alibi. Ae Propertius quidem, an. Ic74, nuntquam exstitit. Hic nobis commode in manus incidunt schedulae Sanienti sub titulo : Collectunea ad editionem Propertii parandum, quibus hoc argumentum breviter sed docte pertraetatur: it Editionem, ait, au. I 74 , memorat Brouisusius in praes. p. S, euius collationem miserat Almeloveenius, sed ejus anni nulla memoratur. In eatalogo autem bibliothecae Almeloueenianae occurrit editio , an. x 7 5, ut hanc cum illa confusam suisse opiner. Broukhusius existimasse videtur, Editionem , an . I 7c , fuisse Principem; ait enim , p. 5 praes. α Symbolae quoque non nihil contulit vir Clarissimus Theod. Iansonius ab Almeloveen. , saeta collatione editionis principis cum ea quam illustris Scaliger procuravit. Saepenumero mihi profuit vetus editio Venela, an. I 75 , quam re ipsa comperi, nihilo esse inseriorem manuscriptis. Hanc anno uno antecessit illa, qua usus est Λlmeloueenius. n Hinc Bro uultusius Fabricio erroris ansam dedisse videtur, imo ipse Broukhusius hane an. Ic7ι, diserte Principem vocat ad I, II, 2. Lectio choa, quam laudat ibi I. Broukhusius, est revera ex ed. 147 a. Alias Variantes ex ed. I 472 , aut ex illa an .i 7ι , excitatas nondum inveni. Maiitarius etiam anni a c7έ, editionem laudat loco et impressore non nominato ex Fabricio. Ergo Santenius primum eo inclinabat, ut putaret exemplar illud Almeloueenii suisse editionem, an . I 75, repertam in ejus catalogo.
Mox intelligeus, hujus editiouis ieetionem , I , II, a , non con
55쪽
venire lectioni illius , roelius eoiligebat, haec diversa Psse exemplaria. Quumqtie lectionem tributam editioni an . I 474. , reperisset ita editione an. 3 7a, non dubitabat, hane illi substituere. Hactenus recte : sed ita nondum intelligitur, ad utram editionem an. I 7a, pertinuerit illud Almeloueenii exemplum, ad majorem an ad minorem. Nam utraque I, II, 2, habet choa : ed. 1 PS, ceti. At res apparet ex altero Propertii loco IV, vin , c.
Hie tibi tam rarae non perit hora morae.
Ubi iterum Broukhusius scribit : re profecto pol eramus esse Contenti lectione veterum membranarum, hic ubi tam raroe , quam et Venetia editio servavit, et illa quae Venetam anno uno praecesserat. NQuo loco ed. min. an. I 7a, num. III, habet: hic tibi farfarere. Ex quo apparet, Almeloueenii exemplum non pertinuisse ad hane editionem. At enim ed. major an . Icya , sicut Veneta editio an . exhibet, hic ubi tum ruriae. Ergo Almeloueenti Exemplum ad editionem an . 1έ7a , num. IV , pertinuerit necesse est : nisi revera exstitit Propertius anno 3 7 . Sed hie a nemine memoratur, nisi a Maittario, tona. I, p. I, pag. 336, decepto a Fabricio , Bibl. Lat. om. I , cap. XIV, p. 259 , ed. Hamb. V, quem vicissim delusit Broukhusius. Propertius igitur ex anno I 74 , abire iussus , se um. nisi fallor, auferet Tibullum Dipontinum, atque adeo Catullum Santonianum ex ed. Rom. an. I 74 quae passim citatur ad Elegiam a Laurentio seorsum editam, v. c. ad v. 75. Huschhius in hac re eonsentientem habet doctissimum virum , Vavmet, Parisiensem, magnum opus de editionibus saec. XV, Parantem et confirmantem,
teste Bardilio exemplaria illa Catulli, Tibulli, Propertii, an . 1 7έ,
Catulli Veronensis Epigrammaton Libellus. Albii Tibulli. eq. Rom. Poetae. Cl. Libri IV . Propertii Aurelii nautae poetae clatissimi Elegia Libri IVὶ. P. Papinii Statii Surculi Siluarum
Ad calcem Propertii legitur :Propertii Aurelii nauis poetae finis , 1 7S. Catulli, Tibulli, Disilired by Corale
56쪽
Propiti et liber Silvaru Statii papinii r isto uolumine colinet. Et
Ipressi sui opere et impensa Iohannis de colonta et Iohannis manthe de Hersem qui una Venectis fideliter Viuunt. Hanc editionem primus omnium contulit Nic. IIeinsius ad Al dinam, an . ISIS, cui insunt excerpta Perret , sub littera G. Λ ceperat utendam ab Hadr. Wallio. In margine manus viri docti passim varias lectiones adscripserat. Et collatione Heinsiana et editione ipsa usus est Ian. Broukhusius. Fuit etiam in apparatu Petri Burmanni secundi. Nescio an ad hoc Burmannianum exemplum pertineat proprie , quod Santenius privatim notavit : .. In ed. I 75, signaturae in Statio desinunt in m , et in Ovidii Sapphone incipiunt in A. Ab Ovidio autem ad Propertium continuantur per B. οΑbesse a nonnullis exemplaribus Statium Panteriis etiam monuit,t. III, p. IO8, D. I . Integrum liabuit ΙΙarlesius, cuius exempli orae a Cortio adscriptas esse in Tibullo lecti oties varias cod. IIS Guelserbytani, ii. 63, 5 , et paucas emendationes ad Statii Silvas , scribit in Brev. Nolit. Litterat. Rom. an. x789, p. 36. Scalere hane editionem mendis typographicis queritur Denisius , agens de exemplo bibliotheear Garelliae , quae an. i 78ι, Vindobona Lembergam translata fuit '. Convenit quidem huic editioni compluribus locis
cum Venet. , an. I a. Sed valde errat Heynius, scribens, illam ex hac descriρtam esse , pag. XLV , ed. III, quod vel prima statim
libri I elegia consutat. Nam v. ao. Venet. an. I 47a , habet, munem NeStra, Venet. an. 1 75, munera nostria, notante II einsio ad
Ald. an. x515. Ibid. v. 7I , illa habet nec amare decessi, Venet. an. 1 75 , nec amare licebis. Porro , eleg. II , v. 35. Venet.
an. 1 7a, exhibet seu, femina fet, Venet. , an. I 575 , sal. Ibid. v. 67 , illa habet quem msset habere, haec , qtuom Posset habere. Elegia III, I, prior habet Messala, posterior Messalla; v. ι,
illa, mors modo nigra, haec , mora ρrecor atria , V. 13, tamen eSedeterrisu nunquam ... tamen est deterrita nusquiam. Ibid. v. 18, Venet. an. I 72. Saturni sacram. - Venet. an. I 75. Saturni aut rii ille primus inter Guel serbytanos quos supra deseripsimus. Memorabilia Biblioth. Gareli. p. 52, n. I . Ab hoc exemplari aberat Statius. Cous Catalogue des Liores de Ia badiotheque de fera II. D due de ira miliare, tom. II, p. I, pag. 75, n. ; et biblioth. Pinelli, tom. II,
57쪽
sacram me tenuisse diem. Haec, credo, sussicient ad consulandum
Hemii errorem , sortasse etiam Ilandii, qui in prooemio Silvarum Statii, p. xxx , ne desiderat quidem magnopere ed. Venet. an. I 75, quum ex collatione Catulli , quam habet, cognovisset, eam fere
totam cum Veneta prima convenire.
VI. Eritis Romana, an . I 475, in-4' min.
Ρresens opus Tibulli albici imprimi feeit G. Tibullus 3 , de amidanis de Cremona Rome Anno Iubilei et a natiuitate domini MCCCCLXXV, die mercurii XVIII, mensis Iulii Sedente clementissimo Sixto papa Quarto Anno eius felici Quarto.
Accedit :ΛLhii ΤiBULLi Vita cum Commentario in ejusdem Elegias auctore Bernardino Cillenio Veronensi. Praeit, etiam in edd. Veneti. eum commento Cyllenii, auctoris elegia ad Baptistam Ursinum perarii Pontificii custodem et Urbis gymnasii vicerectorem bene meritum. In fine commentarii eadem verba, quae Tibullo subjeeta sunt, repetuntur, nisi quod, Sixto papa Quarto Anno eius felici QuIto, legitur, minus recte, monente Hemio , qui hanc editionem primus omnium et adhuc solus comparavit, scribens ita : u Nulli adhuc superiorum editorum T hulli , nee ipsi Maittario ', haec editio innotuisse videtur. Nobis eam videre eontigit in bibliotheca Dresdensi electorali. Exstat etiam
3 Erat id nometi illo tempore non infrequens. Apud Montesale. Bibl.MSS. p. Io6, inter Iatieanos, ra. 27 , reseruntur epistolae tres Tibulli a , ad Jo. Aventonensem, a, ad Ge. Trapeguntium, 3, ad Porcellum. HEYN. Alii Georgium Tibullum e numero typograptiorum eximendum, eique Sub stituendum esse eensent Georgium Lauerum Laurὶ Germanum , qui Romae inde ab an. 3 7o, usque ad an. 3έ8I, artem typographicam exercuit iisdem fere typis usus, quibus expressus est Tibullus. Vid. Audi Tredi Catal. Histor. Critie. Roman. Edd. saec. XV, p. 178, et P. 473. Mailiarius Annal. Typograph. t. I, p. I, p. 3έ8, commentarium sine textu memorat. Tale exemplum exstat etiam Romae in bibliothera Casana tensi. Audiffred. P. 178.
58쪽
CODICIBUS ET EDITIONIBUS. . Iv
in bibliotheca Regia Parisina, n. 976. Νota quoque suit Barthio. Nonnullae in ea a vulgata diversitates, inprimis in libro IV ,
erant : vitia vero scripturae eadem , quae in scriptis Occurrunt.
Poterat tamen in plerisque cum Italicis Neinsit, imprimis Colotiano, convenire videri. Primum in hac editione Cyllenii commentari vitigati suere , non in Veneta I 93 , ut olim Fabricius tradebat. Bibl. Ibat. L I, p. 9 , ed. Ernest.ὶ Neque tamen is ipse editionem adornasse videtur, vel verba Tibulli castigasse : ipsius enim lectio
perpetuo ab ea abit , quae in textu servatur. Doctrinam vero illius viri et ingenium tum in interpretatione, tum in critica, si tempora, in quibus vixit, consideres, Satis admirari non possis; unde Bar- illius ad Statii. Τlieb. Iv , ι 5 , de eo loquens : re cujus sane labor multis locis illustrat clarius optimum Poetam, quam ex ejus sevo sperari poterat. is Edidit enim sua commentaria Romae I 75 , etc. Iraudat eum passim etiam Brouhhusius. Cons. Memorab. bibl. reg.
Dresd. t. I, p. cax , ubi de Cyllenio nonnulla docte disputantur. ωΙItoe ait Heynius. Sane dolendum est, non perfecisse Bernardinum Cyllenium vel Cillenium , quod ad ealcem commentarii professus est his verbis : Hactenus ex ingenio nostro Tibulli elegias enodavimus , prosecuturi lucubrationes coeptas in Propertium et longas in Catullum peregrinationes, si ex bis labores nostri probabuntur. Haec Romana editio elassica dic; haberique debet, in universa lectione diserepans a superioribus, sed familiam dueens in exemplis saeculi XV reliquis, Venetis quidem , quibus additus est commentarius Cyllenii, omnibus ab an . I 85, vel I 87 , usque ad an
IMO ISao, quae tamen paullatim magis mag4sque, interveniente praesertim Avantio, ab illa discesserunt. Discrepat ea saepenumero a Venet. an. I Da, ut i, I, 5ι, ubi hosiales habet cum edit. min. an. 147 2. Bartolin. et Venet. an. I 75, pro exiles. Rursus ibid.
v. 57 , exhibet, Non ego laudiari cupio pro curo, quod inest
1 utitie Baethii loeum laudat saxius in Onom. Litter. P. II, p. 6 , etiam/n seribit ipse : vi Bernardinus Cyllenius, Veronensἱs, ali Is nudo Boe naeditius Veroneti,is, Philologus, hoe anno x 4 5. primus Tibullum eum Comm.titario edidit Veneliis. . Nee Tihtillum ea dit Cyllenius, nee Commentarios prodiit anno 1eneliis , sed Romae, monente hoe etiam , quem Saxius ei tali Camissato in Observari. ad Ciaeonii Biblioth. , p. 306.
59쪽
etiam Venet. an. I 75, notante Heliasio ad Λld. an. x5I5, in qua est cumo, sicut in Ald. an. x5 a. Porro, I , ii I, 58. Ipsa Venus campos dueet ad Elysios. At habet ea etiam lectiones proprias, in secundarias editiones plane non illatas , v. e. I, I, 34.
Pareite, de magno est praeda tenenda grege. Ubi Venet. an. I 87 , praeivit statim Petenda, Servata tamen ve borum structura, de magno est . . . grege, cujus ab hoc tempore tenacissimae sunt editiones , excepta Vicentina , Omnes, etiam Plant. an. I 56o, Gryph. an. I 56I , Grasser. an. 16o7. Mutavit structuram
iterum Brouullustias, sequente Vulpio an. 3 7 9 , obnitente Ueynio. Menda, quae exemplo tam antiquo inesse nemo mirabitur, statim emendata sunt in Venetis, v. c. I , I, 37 , ubi a Romana abest praepositio e in verbis Adsitis disi : nem νω e pavere mensa , quod additum est in Venetis et Λld. an I Soa. Nam Ald. an. ISIS , habet, nec Mos e mustere mensa. Corrigendum igitur, quod scripsi in Analectis : Aldd. Adssus ... neu vos e. Scribere enim debebam, Ald. an. I Soa , neu -s e. Λld. an. ISIS , Muretus , Statius et Scaliger , nec νos e. Digna est editio Romana , quae denuo excutiatur et diligentius. DHaste satus subjicit Huschrius : Iule editioni subjungi solet ex fide Catalogi Biblioth. Broukhusianae :Tibullus, Propertius, Catullus. Mediol. I 8o, in- l. Laudatur a Maittario, t. I, p. II, p. 776, et a Sario in Catalogo Librorum, qui Mediolani editi suere ab an. I 65, usque adan. I 5oo, chronologica serie digesto, qui exstat in Philippi Ae gelath Bononiensis Biblioth. Seriptor. Mediolanenss., to in. I , P. I, pag. 573. Contra ea Heynius : de editione Mediolanensi, ac , quam jactant, nondum aliquid exploratum quod sit constat. Est quoque suspecta Pantero, tom. Il , p. 4o, n. I7 . Non suspecta est Santenio Bibl. Crit. t. l, p. III, p. 58, qui tamen numquam
60쪽
TiBvLLus. Catullus. Propertius. In sne operis :Properist Aurelii nause poetae finis. Clarissimose poeta Tibulli : Catulli :& Promtii: mori, uila opν Regii lepidi
accuratissΙe Ιp9ssa : Auctorib9 Ι'rosp9O odo-ardo & Alberio marali regiesibs: Anno Sa. I 8 I. I9. Κls. octo. D. II. est d. Suo. Hadic editio princeps habebatur a Gerard. Joanne Vossio , qu in Aristarcho II , p. 39a , n. a , t. II, p. 87, ed. Amstet. de loco Catulliano , i , 8-io , disputans : Rectum , inquit , est Patrona , Prout habent edd. vett. etiam pHma omnium, quae Regii Lepidi proditi anno MCCCCLXXXI. Panetems, t. II, p. 392, n. 2, Pan
dem quartam dicit ex Veneta, 1 75, evressa m. Hoc verum est. Delati enim tandem sumus ad editionem , ex altera pame ad verbum expressam, certe in Tibullo, diverso tamen ordine poetas illos ex
hibentem , et Sualii Silvis destitutam. Habet Regiensis , sicut Venet. an. 1475 , vitas trium poetarum, auctore Hieronimo Alexandrino: in fine Tibulli Summam Vitae, e codd. deseripiam , epitaphium :Te quoque VP lis, eis. Elegiam Ovidii οῦ Memnona xi mufer . . . ante Catullum , Hextichum Guarini Veronensis oratoris Clarissimi in bellum bie) Valerii Catulli ejus concivis : Ad mi iam νωίo.... et in omni lectione, quam notavit Huse huius ad Venetam, an. I 7S, eum hae convenit, etiam in locis , quibus id monere oblitus est
Ileingius ad Ald. an. ISIS , v. c. munera nOStria, V. 2Ο. Sie extrema haee verba deserip sisse I. Min orth e Catalogis in bibliotheea Gottingensi repositis, execrpta, ait Uusclivius subiiciens : α nisi fallor, o Feid. Focili Caiat. Codd. Saee. XV , impressorum , ete , t. II , p. Ol. Pangerus, i. II, p. 39a , n. a. habet. D. H. Est. D. L. Ab exemplo Lipsiensi, quo nune utor, abest ultima plagula. De duobus punetis vide , quae supra monui ad n . H. Nusquam ea a Dimadverti in hae editione. Titulis, : Athii
Tibulli ' eo ' Bo Poetae et Cl l liber primus o spiis diuitiis et mi