장음표시 사용
41쪽
logia Lal. Burmanni exstat , tom. I , p. sao . lib. III, CLXxVri tum, is Versus A ugusti . ni aiunt: Thrax aer ... EAt epigramma, quod alii Iulio Caesari, alii C. Caesari Germanico adstribunt; exstat quum in Catialectis lum Iu Anthol. Lat. in. II, p. 6 a , Epigr. XCII. l, . GS, a, octonis oblongis; pergamenus tenuioribus Paginis, pietis litteris initialibus. Continentur Catullus primo solio manum veterem aemulante suppletusi Tibullus et subjecta elogia o idii in Tibulli mortem, Memnona si mater; et altero earmine : Moenis qui mucr erat : omisso Hic. In sine subiecta est elegia viri docti ad Deliam. Ex his codicibus primus et quartus in multis conveniunt , in primis in priore libro ei in aliis carminum partibus ἔ possunt quoque
in certis partibus ad sontem communem referri secundus et tertius ;nec tamen sic, ut ex rodem uterque exemplari descripti esse videri possint. Scilicet, quod in codicibus comparandis saepe miratus sum , quum conveniant interdum in uno vel altero loco, vel libri parte , ut unius ejusdemque codicis apographa esse videantur, in aliis partibus adeo inter se discrepant, ut ad diversas stirpes eos revorare
Collieum in Germania plurium collationes adhibuit Io. H. voss. quos recenset in praefat. pag. XXVlII. Sunt ii Monaeensis intelligenter scriptus ; Bonomianus ; Vindobonensis lib. Caesareae, ehaelaeeus forma ι' nitide descriptus: AsheWanus, quem ex As-hewii bibliotheca eruit poeta Laurentius de Santen, unde venit in possessionem viri illust. de Dieta. Hamburgensis nitide in membrana exaratus, Gollianus imperite in charta. At quod ad Hambo gensem et Gothanum attinet, accuratiore collatione usus est Wunderi teli , cui etiam duo Z. carienses saeculi XV , praesto suere quorum collationem curavit Goerren1.
Bach. Berotinenses quatuor perusto habuit. Iis dominus suit Fr. de Dietz. qui, postquam regi Borussorum a eonsiliis inlimis et legationibus fuerat, extremam sere vitam otio litterato in villa proximenero linum sita peregit. Hic vir insigni dum vivebat, de musarum cultoribus bene merendi studio incitatus, codices suos Bachio sub
ministravit : at post illius obitum libri in publieam Regiam bibliothecam transierant. Ii vix ultra typographiae inlunabula assurgunt. I. Codex chartaceus , sormae, quam vocant, octavae majoris, iba
42쪽
ractere litterarum minori non admodum diserso ab hodie consueto , satis accurate et eleganter exaratus. Initiales versuum litterae sunt majores , rubris lineamentis distinctae, a ceteris paulum separatae. Pentametri aequali eum hexametris spatio a margine distant. Pauca vocum habet compendia. Signum v et vocali et consonanti inservit. Que a Suo verbo separatum. Perpaucas var. Ieci. et correctiones Uadem , qua contextus, manu in margine scriptas continet. Tibullo
subjeetum habet Ovidii Ibin eum scholiis. Totus lihee 67 foliis
constat. Apographo ejus levi et, ut videtur, tumultuaria cura laeto I. H. Vossium usum esse, nostra collatio diligenter instituta docet. Signis. sub. n. I. Videtur hic idem esse qui apud Vos tum Ashewii nomine inseribitur.)II. Codex chariaceus, ejusdem eum superiori sormo , eurale et eleganter scriptus, litterarum charaetere paulo minori. Pentametri longius distant a margine quam hexametri, quorum initiales paulum separatae ornamentis careat et picturis. Diphthongos non habet. Que arctius annexum. D vocalem aeque ae consonantem designat. Correetiones margini ab eadem manu adseriptae. Folia cI complet. n. 2, insign. III. Codex ebartaceus, a Car. Dato pervenit ad Peir. Rendorpium. deinde ad Laue. Santenium I 76o. Ε cujus bibliotheca una cum ceteris hune emit de Dieir. I o. Fornia oct., minutiori litterarume haraetere scriptus. Initiales separatae exstant sine picturis, exceptay ma omnium littera , D. Non caret mendis , quorum multa, nisi inscitia , certe negligentiae certissima videntur indicia. Pluribus quam duo priores utitur compendiis. Semper j , non s, tu sine. Quearetius adhaeret. Diphthongi ex illant. H frequentatur, V. C. Ius,
thorus, pro e is, torus. I ii margine variantes ex vulg. recrnsione
depromtas adscripsit: nisi me omnia saliunt, Santenius, qui eumdem librum in nota marg. ad bibl. cest. laudavit. Complet hie eod. ι8 sol. in Bachii editione et in nostra n. 3. notatur. Librorum Pre in Brouuli. ε d. tanta cum hisce a , 3 , similitudo invenitur , ut pro iisdem habendos esse Baeli. vix dubitet Parum autem diligenter et accurate illis usum fuisse Broukhusium . in promtu est videre. IV. Codex membraneus, olim fuit dueis δε la Vialitere. Forma oet. minutissima. tu stoule libri littera D: nitore auri et variorum colorum splendet. Character est minutior , similis sere uncialibus
43쪽
lItteris. Vocum compendia creberrima. Diphthongis caret ; f in sne
longum, non s. Correctiones partim i I ipso contextu a manu se
cunda , partim margini appositae haud indoctum produnt seribam. Νonnulla sibi propria habet. Frequentatur scribendi ratio : Dbsit,
obscula, pro iussit, osculu. Carmen ad Messalam ex eo plane exulat. Subjectos continet fastos Romanos eum expositione. Hanc Vita T. excipit, rubro colore tincta. Fol. 4 9 constat. Sign. n. c. Ν - quam in his libris distinctionum signa comparent. Husclivius denique praeter Parisiensem etiam Lipsiensem laudat membranaceum; hic codex Tibullum solum complectitur , videtu que ab impetilissimo librario saeculi XV exaratus. Nam, ait Husch-kius , inter carmina , quae Tibullo eadem manu adscripta sunt, duo reppriuntur Thomae Senecae Camertis. Veniunt in codicum censum etiam editiones iterum nune II evnti verbis utimur , variis lectionibus e libris scriptis excerptis ad marginem notatae: quibus tamen raro magna sdes tribui potest, ut supra jam monitum est. Transcribi fere lectiones illae excerptae ex uno inali riam exemplar bolent, non satis diligenter; admiscentur alia , aut rescinduntur nonnulla; tum fides et pretium, quod iis statui debet, adoririna, cura ae fide eius pendet, qtii primus e codice aliquo eas notavit. At libros scriptos docte ac rite conferre , quod vulgo usus- quisque in se recipit, res est magnae doctrinae et ingenii multis variisque litteris versali sagacitatisque non vulgaris: imprimis autem artis diplomaticae, eriti eae ac litterariae, notitia imbutum isse opus est eum, qui . id, quod e codice enotandum sit, videre et animadvertere vult. Alias colligit ac tollit sordes, aurum relinquit. Reperiuntur autem:
In bibliotheca Barborina Romae , v. Catal. hujus bibl. Romae 168x , sol. tom. II, p. 464. θΑldina x Soa , cum notis et variis lect. MSS : quae sorte M. Ant. 'occhi sunt : transeriplae eae a multis in exemplaria alia.
N. 7Soa. Catullus, Tibullus , Propera. 3, ι , 5, iidem , eum MSS collati. In bibliotheca Bodleiana, cuius Catalogus impressorum editu, Oxonii 1738, locupletior antiquiori ab Th. Hyde concinnato Oxon. i 67 , ibi tom. I, p. a OG. Disilired by Corale
44쪽
Catullus, Tibullus , Properitus , editionis x soa, in-8' igis. In-8'; Lugd. i5 5, in-8'; Venet. 1554, in-8': omnes hi librἱ eum M Ss collati. Lugdunensis 1558 cum M Ss collata. In bibliotheca Lugd. Batava Inter Vossianam supellectilem ; vide eius Catal. p. a 3a , qui diligentius exponit, ae Catal. MSS Angi. hi Hibero. p. 71 Catullus, Tibullus, Propertius. Ald. 15oa collati eum MSS
Editio Paris. 1577, in-8', multa adseripta ab I s. Casauhono.
An twerp. I 58a, multa sunt adscripta. Commetin. 16oci, passim collatus Propertius. Ceteri ab Is. Vossio conscripti.
Aeeedant his editiones aliquot a viris doctis luna variantibus , tum emendationibus et obseriationibus conscriptae , necdum ab Tibulli editoribus excussae.
Ea usus editor Cantabrigiensis, qui eam ita deseribit r Liber hiblio theeae Bodleianae Oxoniensis eo titinens Opera Catulli, Tibulli et Properiit, ex sedibus Aldi Ven. xso1 eollatos eum MSS. In libri huius pritieipio apparet manu Nie. Deitisi fer plum : donum clarissimi viri Lueae Molitenti :otide vero depromptae sint ieetiones, non indieatur. In pritieipio quidem Cattilli seripioin est : Μ. Atit. Poeehii. Pars Libri II, Properiti et lotus ier itus nolla, habent erillationes. Videtur esse idem liber , qui in bibliothee, Baebhrina fuit: ab Holstetito vero ad Heinsitim et hine ἰti Bodleianain per venisse. Variantes ex ea descriptus etiam Broubhusius habuit a Io. lii eo Metirero Oxonio missas. Idem editor Cantabr. librum alium eiusdam hi bliotheem osurpavit eum MSS eollatum Oetavii Ferrarii, ut videbatur, manu; eitis enim nomen in prinei pio et fine libri conspiciebatur. a Fhhee sorte illi MSS Palatini, et quorum duobus altero membranaeeo, papyraeeo altero variantes milierat Gruierus Gebhardo, quas hvie per tem
por x angustias examinare non licuit.
Iu h bliothhea Due. Vitiariensi. Catuli. Tibuli. Properi. cum mann Buel neri et Gasp. Barthii , apud Minoia , Epistolae Vinariens. pag. io8.
45쪽
In bibliotheca Regia Parisiis v. Catalogue des liores imprimesis la Biblioth. dia mi, Belles . Dures. Patis 175o, tom. l, P. 287 . N. 779. Catullus, Tibullus, Propertius, edit. Brixionae acta,
N. 788. Mureti Veneta ISM , exemplar manu notatum. N. 789. Mureti Veneta i56a, exemplar manu nolatum. N. 793. Ed. Antwerp. 158a, exemplar manu Tan. Fabri notatum.
In bibliotheca Laurentina Florentiae teste Montesale. in biblioth. MSS, tom. I, p. 3M. N. 24. Impr. papyr. conspicitur anni 1 72 quae est editio princeps , cum eme adationibus et glossis quibusdam , sorte Ρolitiani. In bibliotheca Lugdunensi apud Batavos, vid. Catal. p. 333.
N. aoo. Catullus, Tibullus, Propertius, cum commentariis Λnt.
Muresi Venet. 1558, qui liber fuit Ger. Falcoburgii 156 , qui testatur , notas et conjecturas in margine adscriptas esse sere omnes Lucte Fruterii, quae quidem sunt multae. Excussit jam ante Hevilium easdem Nic. Heinsius ἔ videmus enim in apparatu Heinsiano apud Broulchusium , p. cIΟ. Excerpta e vetere eodice Gerardi Falcoburgi memorata : quem hunc eundem esse
Asservatur etiam editio Parisina 1577, cum coniecturis Cl. Salmasii ad oram scriptis inter alios libros manu hujus viri notatos in bibliotheca Bubierit in suprema Burgundiae curia praesidis; v. Abb. Papillonius in bibliotheca Auctorum Burgundiae , gallice scripta Divione 17 S, tom. li, p. 28O. In bibliotheca card. Vallelae Gryphianam editionem memorari vidi eum notis MSS Scioppii v. Neue Buche Saal V. Iahr. p. 81a . In bibliothera P. Francii fuit Catullus , Tibullus, Passeratii, edit. Paris. 16o8, cum emendationibus HSS v. Catalogum selectiss. libr. Ρ. Francii Amst. 17os, in- , p. I 8, et editi Solig. x Ma , in-8', eum infinitis nolis MSS P. F. P. Francit. Fuit etiam in Gudiana bibliotheca editio Catulli, Tib. Prop. manu viri docti emendati. Catal. p. 5 , n. 5I, 516, D. Io I. Laudat Barthius notas suas in Tibullum in Comment. ad Stal. III, Theb. 276. Crustus in epistola ad Gesuerum , inserta Probab. Crit. p. γέ , prope justos et perpetuos Tibulli commentarios spondere se posse prosilebatur.
46쪽
CODICIBUS ET EDITIONIBUS. xliij
Editionem Mureli 3558, memorat quoque Heynius cum varialectione in margine Jae. Tollit manu notata , an. x67 , M. decembri , ut in fronte praescriptum erat. Triplicis ea erat generis. Primo loco e Gerardi Falcoburgi Noviomagi codice transeripserat notas et conjecturas Lucte Frulerit, qnem Parisiis 2 a martii i566 obiikse subnotatum erat. Adscriptae altero loco variae lectionos editionis Regiensis Ic8i, vulgatae jam sunt a Brouhhusio. Tertio loco a Tollio subtexta videbatur varia lectio, quam ex editione vetustissima in-8', biblioth. Iaugd. se descripsisse ait, littera K signatam. V rum haec nihil aliud conlinere videtur,' quam ea, quae Brou husius inter Heliasianum apparatum sub littera V, ex exemplari scripto Sealigeri, recenti codice, in lucem edidit.
Ex editionibus quibus virorum doctorum nolae adscriptae sunt, praeter eas quas Πeynius enumeret, liae nobis innotuerunt.
In viri ili. de Distet copiis apparatus criticus erat in Tibullum, editionesque Sententanae bibliothecae , quibus IIeinsit Broucklius iique
manu adscriptae erant observationes et emendationes; iis Ioli. H.Voss in editione sua supra a nobis memorata usus est. Continent autem
praeter ea quae sunt evulgata ab ipsis, nihil quidquam cujus sit aliquod pretium. Idem I. H. Voss. Gryphianam adhibuit ed tionem an. 56r , cum variis lectionibus ex cod. et vel. edit. Denique quae tentata erant a Joh. Schradero, quae a Burmanno majore, diligen
tius a Burmanno secundo scrutata ad textum rectius constituendum. iis usus est II. VossiuS.
47쪽
I ii sne est Sapphus Epistola ad Phaonem, ex ovidio, cui hoc distichon accedit:
Illa furens Phaoni quam seripsit epistola Sappho Explicii: ex graeco transtulit ovidius.
α omnium editionum, in quibus Tibullus seorsum a Catullo et Propertio prodiit, quatenus equidem constat, hare prima videtur, eademque summae raritatis, neque minoris pulchritudinis est. Desunt in ea numeri, SIgnaturae et custodes : paginae singulae carmina quatuor et viginti ut plurimum continent. Character Romanitis aeperelegans est, planeque idem, quo Florentius de Argentum orationem Deo bi Romani pro populo Brixiensi ad Nicolaum Tronum Dutem Venetiarum an. I 7 a , impressit, ae Sexti quoque Rufi Breviarium Historiae Romanae , Joannis de Sacmbusco Sphaeram , Augustini Dati Elegantiolas Latini Sermonis et Ovidium de Arte
Husel vium hie ad verbum sere fetuit, Heynium, quod ad saeeuli XVII ditiones pertinet, eomitem naeti sumus; et ubi ipse Heynius nos dereliquit, propriis viribus eonfisi, ad hane usque diem catalogum perduximus.
48쪽
amandi, carmine Italico redditum, sine ulla temporis et loci nota edidit. Ubinam vero Florentius ilic Argentinensis typographiam exercuerit, lubens ego cognoscerem; licet Venetiis vel saltem intra
Venetam ditionem exercuisse omnino putem. DBibliotheca Maphaei Pinelli Veneti magno jam studio collecta a Meobo Morellio bibi. Venelae D. Marci Custode descripta et annotationibus illustrata, tom. II, p. 383, n. 5o5 i. Titulus accurate ad archetypum expressus est a Morellio in Epistola ad Antonium Comitem Bariolini, p. 4, ubi, quae de hae edi lione in Catalogo latine seripsit, Italicis verbis iterantur. Memoratur ea a Pangero, tom. IV, p. 6, n. aa. Iu quanam bibliotheca hoc Pinellianum exemplum hodieque lateat, quamvis scire cur verim , tamen adhuc ignoro. Quare rogandus nune est publice , quisquis est, possessor, ut hanc editionem diligenter excutiat, studiique sui fructum , communium litterarum causa , nobiscum
Iuitias alius fulvo sibi cogerat auro Et teneat culti iugera magna soli κDe hac editione agit Morellius eamque ibi ita sere deseribit :Carmina in tres libros , litteris majusculis indicatos , distribula
sunt; quartus non est separatus a tertio nisi hae inseriptione . ADMEss LLAM. Singulis Elegiis, nec tamen omnibus, praepo. itum est breve elogium, earumque litterae initiales, si sorte reperiantur, formae sunt minusculae . Character litterarum est rotundus , sed paulo rud or et grandior, quam in aliis hujus aevi exemplis, ita ut pagina quaeque ad summum versus ac exhibeat. Versus, ut in pr misChalcographiae rudimentis, inaequales. Singulare hoc est , nullum aliud interpunctionis signum inesse, nisi parvulam litteram X, nunc Pro majore , nunc pro minore στιγμ' ad iii bitam, quod alibi vidisse non meminerat Morellius. Est ita etiam in editione Regielisi, quae nullo nec commate nec punctis interstincta est, sed eorum loco
49쪽
inclusa. Haec nota invenitur in libris, a Thoma Ferrando , typographo Brixiano , impressis , v. e. in Propertio sine anui indicio. Panter, tom. IV, p. 263, n. 3 7. Num igitur Tibullus etiam eprelo Fereandino exiit ' non est probabile. Nam citaracter, in quadam similitudine, tamen est dissimilis , nec convenit scripturu genus, v. c. diphthongi ae et Oe separatae sunt in Propertio, conjuneue in Τibullo. Huc editio, quod in primis animadvertendum est, nullum prorsus in fine additamentum habet, nee Marsi epigramma, nee Vitam Tibulli , nee aliam subscriptionem; qua nota distinguitur ab omnibus, quae noverim Saeculi XV exemplis. Absunt quidem epigramma et Vita etiam ab exemplo Pinelliano. At hoc tamen habet eo loco carmen Ovidianum et, quod supra posui, distichon recens. Ergo haec plane diversa sunt exemplaria, e diversis procul duhio libris prosecta, nec ullo modo credibile est, nullam in iis reperiri lectionis
III. Eritis an . I 472, in- ' min.
taeq; Clarissimi Liber Aelegiac Primus ieipit Ad finem hujus editionis Epitaphium Tibulli auctore Domitio Marso legitur ita et E quoq: uirgilio comite no aequa tibulle
Mors iuuene capos missi I elisios Ne foret aut elegis molles o fieret amores Aut eaneret sorti tristia bella pede. Aecedit breve Poetae elogium , ut scribit ringerus, lom. IV, P. 8, id est, Vita Tibulli. Char. lat. sine si . cust. et Pata. num. Adde etiam, sine loci nota et anni, qui subjectus est Propertio. Hanc editionem primus omnium accurate descripsit et a Veneta princ. an.
I 'a , de qua deinceps agetur , distinguendam esse vidit Audistredus in Catal. historieo critic. Rom. c. d. Speculi XV, p. 4 O , quem sequitur Morellius in Epistola, p. 5, non sequitur Heyuius, p. 45, ed. III. Hanc, rogatu Huschkii, eum Ald. an. I Soa, contulit Gregorius Lalycus Thessalonicensis ad exemplum Parisiense , in quo,
50쪽
CODICIBUS E Τ EDITIONIBUS. xlvij
sicut in Audiisred ano, Tibullo adjunctus est Propertius cum hae libri primi inseriptione:
gia2F uel monobiblos Ad tuli iunIn cuius sine haec adjecta est subscriptio:
CCCC,,LXXII. MENSIs. FEBRvARII :Ε qua subscriptione apparet , hanc esse editionem illam , cujus exemplum in bibliotheca domestica servabat Vulpius, scribens de Vita Tibulli, p. xo. u Sed in editione omnium principe anni Icra, mensis februarii, quam Brouckhusius ignoravit, ego vero domi servo , in calce poematum Tibulli haec leguntur : Albius, ete. In hae editione Propertius etiam primum typis exeuSus est. BPaulo frequentior est haec editio superioribus illis. Romae , nisi fallor, duo exempla reperiuntur, alterum in Casana tensi biblio thera , alterum in Corfiniana. Vide Catal. biblioth. Nie. Rossii, p. 73 ubi memoratur : Tibullus et Propertius I 72, in- '. Tibullus sine Propertio exstabat, quod supra vidimus , in bibliotheca Veneta: Propertius sine Tibullo bis in Pinelliana, n. c9ao et 492 I. Berolini quoque exemplar adesse testatur IIusclivius in praefatione. Nusquam commemoratur Catullus vel Tibullo vel Propertio vel utrique comes datus. At exstat tamen Catullus sine anni et loci nota Can
labrigiae in Anglia. Testis est Scipio Masseius in Mus. Veron. p. aos , ubi, agens de Catulli loco suspecto Carm. LXVI 6 , 33-3έ di Flaous quam molli ρercurrit fumine Mello , Brixia, Veroniae mater amata meae : u quanto , inquit, minus haesitandum ob inconditum elegiae illius distichon , quae eorruptissima est, ac propterea in pluribus codicibus , ut in Vaticanis tribus, minime com paret , nee in editione sine anno et loco, quam in Cantabrigensi Aeademia vidi, et omnium primam iudieavi. v I usebvius haec Masset verba reserens addit: Q nam nam hane editionem esse dicam, et unde domos Certe non est Veneta princeps an . 147 2. In hac enim, ut in reliquis, plegia illa exstat. Igitur affirmare audeo, Servari Cantabrigiae Catullum, diu frustra quaesitum, ad editionem Audissee-