장음표시 사용
111쪽
Sancta Sede obtinent , Regio Placiato confirmari imprimis curant, Scauxilium etiam inde petunt , quoties res eorum novis codicillis ex. Vrbe turbantur, contendenteS ma
data ista recipi non oportere, quod Placito Principis destituantur. Hqc palam Ministris Pontificiis spectantibus, quotidie fiunt, Romae
non ignorantur , dc acquiescitur. Principes, in quorum ditione frequentantur, tantum abest, ut pro excommunicatis habeantur in Curia, ut contra filii dilecti, & obedientes quotidie compellentur,& f voribus a sancta Sede cumulentur. Quod si serio existimaret Papa, auctoritatem a Christo sibi datam his factis sibi interverti, non posset, uti alibi ipse dicito Iustitiam Ecclesia stonse sua negligere, neque existimaret se satisfacere perfunctoria illa Bul
a Cv. quoniam se vi immunis. in Q
112쪽
8c factis reprimeret contumaces: hoc tam diuturnum silentium in re,quq publice atque in conspectu o bis agitur, non tantum dissimul, tionis argumentum est, ut aliqui a gutantur, sed veri consensus, & si uspiam locus est, hic esse debet Regulae, a Qui tacet, consentire τι tur. 21. Praescriptionem si quis requirat,ejus vicem trium saeculorum constans usus facith explebit, cum
tiam jura Romanae Ecclesiae, quae tempore aboleri possunt, perimat
vis omnis in consensu Pontificio Regioque sita sit, frustra tabulas ipsas edi quispiam postulet, quando
seque ex rebus ipsis & factis, quam ex scripto, conventiones consistere& probari inter Juriscon sultos constet, & tacitae non minus expressis Valeant. Adeant quI his conten
ti nolunt esse Jacobum de Grassiis, qui
a Cap qui tacet de reguL Iuri in g
113쪽
a qui vidisse se testatur litteras .R mani Pontificis, ad Philippum II. Hispaniarum Regem scriptas, quiabus hujusmodi cum Sancta Sede Conventiones utrimque ut liquidae supponuntur , prout de iis assirmath scribit Dominicus Baneg , . alib
Sed nihil opus est Privilegiis vel
Concordatis stabiliendis immorori, unde jus Regis petendum aut metiendum non est, quod vires &fines suos non habet , ex Romanorum Pontificum praescripto , aut ex Bonifacii UΙΙL Extravagante, a quae gladium omnem a Sace dote , aut ad nutum Sacerdotis eXercendum decernit, sed Deo soli acceptum fert Imperium suum, qui publicam tranquillitatem , & quae ad ea auxilia necessaria sunt, in m nus ejus collocmit.
114쪽
a. 3. Hic rursus erunt, qui obtur
bent , Placiti usum non posse porrigi ad Decreta fidei vel doctrinalia,& quae de rebus sacris eduntur. Recth olim a Leone dictum: Sicut Reges praestum in cau* seculi, ita Sacerdotes in causs Dei. Et a Gregorio II. in Epistola ad Leonem Isaurum: Scis, Imperator, Sancta Ecclesa dogmata, non Imperatorum esse, sed Ponti cum, qui tuto assolent dogmata tradere, is circo Ecclesis prapsti sunt Ponti cesa Reipub. negotiis abstinentes, o Imper rores ergo smiliter ab Eccle isticis ab
sineant , ct qua sti commissa sunt ,
capessant. Quibus accedat insignis locus ex Athanasii opusculo, a ubi Osius Episcopus Cordubensis in Epistola ad Constantium Imperatorem , ita disseruit : Tibi Deus Imperium commist, nobis qua sunt Ecclesia concredidit, ct quemadmodum qui tuum
Imperium malignis oculis carpit, contradicit ordinationi Dirista ; ita o
115쪽
tu cave, ne qua sunt Ecclesia ad te trahens , magno crimini obnoxim Fas ,
Date scriptum est quae sunt Cae1aris Caesari, & quae sunt Dei Deo, ctc. 2 3. Ex quibus confici videtur, nullum esse jus Principibus saecul
ribus, aut eorum ministris, de rebus spiritualibus cognoscendi, cons quenter nec ad examen suum revocandi , quae a Pontificibus circa eas res constituuntur ; proinde nec istendi executionem hujusmodi Decretorum , donec Placιro Regio min
Dicerent aliquid, qui haec movere solent,si placito uterentur Principes, ut circa rcs fidei aut doctrinae,ipsi ut Judices sententiam suam interpon rent ed pertinent quae adducta sunt,& quae de eodem argumento Gratianus congessit in Distinctionem nonagesimam sextam, veluti illud Joannis Papae: a Si Imperator Catholicus HI, subvi es, non Prasut Ecclesiarquod ad Religi
116쪽
gionem competit, discere ei convenit, non docere. In Conta Gen. Imperatorum munus numquam fuit decidere, definire voto, ut loquuntur judiciali, quod late confirmat Bellar min. a I. Sed non propterea, nullς fu runt Principum partes in hujusmodi conventibus , nec nullum eorum ossicium in sacrarum sanctionum executione & promulgatione. Ab initio prop. nascentis Ecclesiae ad nostram usque memoriam, & i terfuerunt Imperatores ac Principes
Conciliis maximh his, in quibus de
fide agebatur, & una deliberarunt,&quae videbantur, suggesserunt, se scripserunt etiam & promulgarunt,& legibus suis ea, quae sancita fuerant, roborarunt, uti de singulisjam praesentia ita Nicolaus Papa ad Michaelem Imp. b Imperato res, ait, Synodalibia conventibus interis. Derunt,
a In Tractat. de Conciliis. h Gn. ubinam dist. 96.
117쪽
tu cave , ne qua sunt Ecclesia ad te trahens , magno crimini obnoxius Fas , Date scriptum est) quae sunt Caesaris Caesari, & quae sunt Dei Deo, ctc. 23. Ex quibus confici videtur, nullum esse jus Principibus saecul
ribus, aut eorum ministris, de rebus spiritualibus cognoscendi , cons quenter nec ad eXamen suum revocandi , quae a Pontificibus circa eas res constituuntur ; proinde nec sestendi executionem hujusmodi Decretorum , donec Placito Regio min
Dicerent aliquid, qui haec movere solent,si Placito uterentur Principes, ut circa res fidei aut doctrinae,ipsi ut Judices sententiam suam interpon rent;ed pertinent quae adducta sunt,& quae de eodem argumento Gratianus congessit in Distinctionem Mnagesimam sextam, veluti illud Joannis Papae: a Si Imperator Catholicin est, μύω es, non Prasul Ecclesiarquod ad Reli
118쪽
gionem competit, discere ei convenit, non docere. In Conc. Gen. Imperatorum munus numquam fuit decidere,definire voto , ut loquuntur,judiciali, quod lath confirmat Bellarmin. aa. Sed non propterea, nullς fu runt Principum partes in hujusmodi conventibus , nec nullum eorum ossicium in sacrarum sanctionum executione & promulgatione. Ab initio prope nascentis Ecclesiae ad nostram usque memoriam, & i terfuerunt Imperatores ac Principes
Conciliis maximh his, in quibus de
fide agebatur, & una deliberarunt,&quae videbantur, suggesserunt, suta scripserunt etiam & promulgarunt, di legibus suis ea, quae sancita fuerant, roborarunt, uti de singulisjam patebit De eorum praesentia ita Nicolaus Papa ad Michaelem Imp. b Imperato-
ri, ait, Synodalibus conventibus ιnter-
a In Tractat. de Conciliis. b Gn. ubi nam dis. 96.
119쪽
suerunt , in quibus de sis tractatum est, qua universalis est, qua omnium commmnis est , qua non solum ad Clericos, ν rum etiam ad Laicos, ct omnes omnino pertinet Christianos. Ad deliberationem Principum spectat illud Aug. - An forte de Religione fas non est, ut dicat Imperator, aut quos miserit Imperator pDe substriptione, fidem faciunt Conciliorum plerorumque acta. Imb lichi Arauucana secunda Synodus nihil aliud tractasset , quam de Peccato originali, gratia, & deibbero arbitrio, antequam tamen eXecutioni mandaretur, visa & subsignata fuit a septem Consularibus viris, hoc modo, Petrin, Marcellinu3, Felix , Liberius V. C. o Illusiris Prafectus Pratorii Galliarum , amque . Patricius confestiens bubscripsi ,
a Libro I. inversus Pammiam capite
De promulgatione est illud Patru
120쪽
Catholicorum: a Imperator constans, ab obitu suo dignus omni memoria, hancydem Omni cura ct diligentia conscriptam promulgavit. Omnia denique acta plena sunt confirmationibus Principum, quisbus Conciliorum Deereta, & Sacros Canones sua auctoritate munive
cundi Oecumenici,ad Theodosium, ita habet: Rogamus tuam Clementiam, si ter litteria quoque tua tietatis cons metur Concilii Decretum, ut scuti liti ris , quibuι nos convocasti, Ecclestam hon re prosecutu3 es, etiam Fnem eorum, qssa decreta Funt, obsignes. In Synodo Chalcedonensi, Marctianus Imperator inter caetera dixit: ι Nos ad fidem confirmandam , non ad potentiam ostendendam, exemplo Re
ligiosissmi Principis Cosamini Synodo
in te a di Epistola priori Synod. Ariminens a Con n. eum ilia adhuc catholica esset.