Cl. viri Augusti Buchneri Epistolae, opus posthumum

발행: 1697년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

Au G. Buc HNERIgitandum tamen est, non indulgendum magis aliae iii quam rationi obtempera odum paren dumque e sie: atque cavendum maxime, ne pietas aut in mollitiem abeat, aut iniquitatem

erumpat. Quanquam impius magis, quam iniquus sit, qui DE λ & Decellitati parere detrectet. Quae ideo scribo, non ut subjiciam, aciis tibi opus este existimem, sed quia commentatio nos eo ferebat. Ipse enim nihil aut nobili viro, aut sapiente unquam committere indignum poteris: ita l. te comparabis perpetUo, ut magnitudo mimi nobilitatem generis, caeterum moderatio sapientissimum tuum ingenium prolixe Ostendat. Sed quoniam FRISIO tuo nunc bonam partem consultum eth ; restat, ut N. causam suscipias, eique assistas patronus contra nimiam dc importunam quorundam severitatemne an impotentiam, qui forte privatis stinuitatibus praetexunt publicum, ac per illius latus me ipsum quoque fortassean petere voluerunt. Nosti,Patrone, quo esse nonnulli in It teras nostras animo soleant, & quam indigne ferre si uni ipsi &soli non aestimentur a v ris principibus; sed aliquo etiam habeati tu . pretio, quos ipsi, ut ineptissimos mortalium , &usus nullius homines, quantum potest , despiciunt atque contemnunt. Qui tamen nun- . quam essicient, ut bonam mentem amare nolim, iisque insittere itineribus, quibus tot sum- mos atque ingentes viros praecessisse videam . iQuos assequi atq; aequare etsi arduum sit, & da-Mitum paucis: seqvi tamen & incitari, quoad valeas

192쪽

eas, nunquam non laudi ac gloriae esse solet Vadem,obilius indieVir, meque & literaε tuas,quod facis,amare non tantum, sed tueri etiam perge. mittenbergae iv. Calend. Sextil. Anno lac lacata IV,

XCIII.

Eidem S. P.

Nobilissime Domine, Dostquam tu ex amantissimae conjugis luctu, qvi ferme silentium ac solitudinem amat , respirasti non nihil; & ego domesticarum cladium dolorem, qui sibi uni ferme esse intentus assixusque solet, fregi ex parte; & mihi ad scribendi ossicium redire licuit,& aba te impetrari, spero,poterit, ut solventem silentia non invitus admittas Sed ut plerumque non expedire satis solet, quae violenta .quadam ratione instituitur mutatio: & qui ex longa fame aruerunt, non

implendi cibis, sed reficiendi tenuiter sunt; ita a longo & diuturno silentio ad longam prolixamque epistolam venire, periculosum quodammodo erit. Sed tua imprimis depraedicanda humanitas est,NOBILISSIME HENRICE, qui postquam accepisti infortunium nostrum, id non tam miserandum Verbis, quam ipsa re solandum levandumque existimasti. Quod ossicium tuum, sicut haud potuit fieri, quin mihi gratissimum & jucundissimum accideret; ita pro eo merito tibi eas &ago& habeo gratias, quas singularis tua liberalitas merita est. Audio iratrem C Λ R O L u M tecum en

193쪽

se. O gratum acceptumque nuncium t Et of cilem beatumque me, si adesse vobis unam h ram saltem,& videre viderique liceat, & in tam optatis amplexibus revocare animum a curis suist Sed quamvis id in praesenti nobis negatu est; id tamen sperare potero, fore, ut rediturum in Holiatiam in urbe nostra & meis aedibus hospitem hospes, si non pro dignitate ejus ac mer iis , sed pro fortunis nostris excipiam tamen. Quod si resciero; moraturum adhuc vobiscum per tempus aliquod, ipse ad eum dabo literas; interim ipsum multum ac peroffciose meo n inine,ni grave est, salutabis, atque experiere , adducine patiatur, ut meum filium IOHAN NEM secum in Hollatiam ducat, vel ipse usurus ministerio ejus & opera,vel alteri hero commodo in res easdem traditurus. Latine peritus tenuiter est. in scriptura & numeris aliquid pra stat. Caeterum recto magis quam acuto versut que ingenio est; &in quo neque fidem, nec bonam mentem desiderare possis. Alienus praeterea maxime a luxu omni, & nihil miniis quam contumax & sui sensus,quae in multis notes. Has artes, ni fallor, & poterit praestare ,& semper volet. Quae si dignae commendatione sunt, non pigebit te his nominibus tradere ipsum Nobilistimo fratri. Idque ut facias, etiam atque etiam abs te peto atque contendo,NOB

LIsSIME HENRICE. Vale feliciter. Raptim

P. S. Nobilissimus a rube egregie me,

194쪽

. - EIdem S. P.

Q scrip/a nobis atque fixapublice,

Docuere pridem, quaesibistis vacans

Seme i in isto forsitan re ultra quoqre

M eapubes fiteris promittere Buchneriana a diligentia queat, Habebo ρATRONE dulcis decus meΠm,HEARICE magne, cum re CAROLO Tuo, . Meoque, nisAt improbum suddicereJ Lege re recense, non tamen rigidὸ nimis :Sedocilis, s benignuι,ς multu aventi ut est cesse ruris inficerias Buchnerrani tegere quando usus veni

Nec non eorum comiter tecum memor,

Pro filio quae nuper aufuc poscere,uPanqviam molestus, verecundus satin Se scis, PATRONE, temporum necessit in variat cogatqve inevitabilis, Putaresecum quaesuam sortem unicὸ sit amarsoletque; .eplane obliviscitur, Decere legem per sudoris quod queat. Henrice,salve multum, re optimὸ via Deumque Frater Carolus, stam meum literque, timida sportuι Fiatm rati. ScribebamWiumberga ad dVI. Novmbris, Anno cDIoc XLIV.

195쪽

Aua. BuzΗNERI nullus posset, ut responderet ad ea, quae rogabatur dicendum autem cum maXime erat ,

quo sese loci, atque ad quem ex prandio paulo prorupisset ante)inque illo aestu , ut solet accidere anxiis atque attonitis, quique aliis magis quam sibi metuunt, quaedam incautius seruisset: concitati Paties illico jubent proficisci in

carcerem mox relegandu, nisi resiperet ederetque, quae sciret. Imminebat hora HX. vespertina: Itaque missus Senatus est. Reversus domum coenaturus, diligentes ac serio graviter-.que ipsum monui, pareret voluntati Senatus,

nec sbi pergeret male consulere: cumq; &aestu solutum, & multis laboribus fractum corpus caussaretur, id petii saltem, ut ad Rectorem ,

Magnificum aut ipse iret coenatus, aut amicorum aliquem mitteret, qui emanendi ex carcere veniam insequentis diei mane impetrare ,.

Quod cum facturuin se recepisset, paulo post, ctim rediisset ad se, legavit ad Rectorem quendam e potis, sed qui non satis sobrie ut accepi postea ) causam egit. De quo clim factus essem certior sequenti die, nihil cunctatus literas do, denuoque ut voluntati Senatus obtem peret, tot nobilissimai familias quibus innexus, semet ipsum respiciat,& dum amici saluti consulit, ne suam ipsius evertat,etiam atq; etiam ipsum moneoque ac hortor. Mm moras cum nectere videretur, ad easdem redeo partes, Vo catumque in mustum, quantum poteram, Obtestatus sum,praeberet rem,& saniora consilia

uti capesseret. Neque renuebat sequi ille, aut

196쪽

mordere frenos, sed plane victus videbatur, α obtemperaturus monitis, quod antea sempet solitus homo modestus & verecundus. Sed distulit nihilominus tamen facere, quae sine mora facienda erant, an impeditus religione aliva,aut aliis rationibus adductus, pronunciare non possum. Ita fit, ut iterum convocato Senatu damnaretur contum ciae; atque ad annos X.relegaretur quamvis petieram,ut juveni cauto non sitis per aetatem,& consulenti sibi, deinde tot nobilissimis familiis,quas ordine recen sui, parcere vellent,& de re ista amplius cogitare .

A coena cum appelletus essem iterum heri mane diei illius ad te scripseram 3 de conficiendo programmate, quo promulgaretur relegatio, nam detrectaram eas partes jam ante dc alii ita se suscipere, quod mei alias esset ossicii, noluerant) denuo, ut mihi gratia fieret, scripto petii, decessurus tota illa provincia stipendioque, si cogere pararent. Quo id effectum est, ut se- quentis diei inane sententia Patrum, quod

fieri pro more oportuit, non publicaretu , Interea temporis Praeses Electoralis curiae,& ditionismittenbergensis Praefectus summus, generosus Dominus ab Ebeleben, & illa v spera, & insequentis diei mane intercedere pro nostro, dca Rectore Magnifico petere, ut . differretur saltem poenae publicatio, si poena

ipsa remitti haud possiet: quod ipse quoque hodie hora V. matutina,prolixo scripto ad Re

di,sperans fore leniora uti consulerent Patres,

197쪽

Aua. Buc HNERI si residendi tumentibus animis spatium aliquod concederetur. Nam & paratus N.N.erat, deprecari veniam, & quicquid nosset, edere ac aperire. Nec se dissicilem ad assentiendum , praebebatRector, jam ante N. N. prolixe favens. Quo accedebat intercestio DominiEMolis, cui non locum dare durum eidem videbatur. Commendavi & aliis Collegarum eandem causam, eosque traxi in partes; sed contra sentienti ut tamen pars, ut major fuit, ita obtinuit quoque. Decennii ramen relegatio in biennalem mutata

fuit,concessumque nostro bidui spatium, quo suas res interim Ordinare posset. Nullis verbis exprimi potest, quam me confuderit res , de ea edoctum. Neque enim interfui Senatui isti ultimo & capitali,qui hodie finitis sacris malu'tinis habitus, ob gravissimas caussas, quas, ne prolixior sim, in praesenti omitto. Noster cumsub.III. pomeridian. nonnullos Dresdam ituros navi accepisset, ipse ire una ex tempore statuit,

ut te, HENRICE NOBILISSIME, & Generorisissimum Dominum Parentem tuum veneratus consuleret inops ipse consilii, & casu acerbo turbatus valde. Sed dum ad iter accing tur, per amicos resciscit, imperatos excubitores ad portam a Legato Legionis eastrique praefecto, ne exeundi copiam facerent conscensuro navem. Ita res stere coactus, oceasionem aliam veniendi exspectat. Sed cum dissimulanda momenti tanti res minime videretur, haec

interim scribere volui, uti de ea, Mut gesta est, ex me cognosceres,quam aliis potius, qui vera falla-

198쪽

E pis r o L in falsaque more famae in majus tollerent. Λc scio quidem, quid Academiae debeam, quam que severitare seandoq; opus sit,ut conservetur 'publica res Sel neque dilationem talem, quam

tot gravissimae causi, & allegavi J suadebant,

'concedere; hoc nescio,constantiamne,an rigo-πem atque duritiem potius appellem. Vixit N.N. ita hactenus, ut mihi non tantum , sed bonis plerisque omnibus se facile probaret: In literis studiisque optimis versatus eit ita,ut testimonio nostro nihil indigeat, qui suae industriae

ac diligentiae luculenta sane documenta edere ipsemet queat. Peccavit, fateor: sed excusa..tius, quod ante millius flagitii aut mali facinoaris peractus reus: peccavit,inquamssed dudum Salii, idque atrocius, qui multo clementius tamen puniti. Sed contumaciae arguituri at

qui & alii,non si in gravi aeque caussa; at petu lantius tamen & flagitiosius restitere. Nam noster quod restitit, non tam ut magistratus

auctoritatem calcaret, quam ut amico consuleret,fecit. Male id quidem, sed tamen inani honestatis specie, &quadam virtutis deceptus Iarva, dum fidem & amicitiam putat, quod erat

neutrum, quem tamen praetextum alii in isto erimine haud habuere, manifesti contemtores magistratus,& sola perversa libidine mali. Nosti, quam potens atque imperiosus affectus amor sit: quanta incumbat vehementia animis,& quas immittere furias soleat : in juvenibus maxime, in quibus nihil mediocre est; cumve

199쪽

mum videatur adire discrimen, quem non tam amamus, quam deperimus. Quapropter durius paulo & inhumanius faetium puto, quod illi petrari haud potuit, non, ut remitteretur poena,sed promulgatio ejus saltem ac executio differretur. Praesertim cum mora ista nihil affligere negotium, & nulli fraudi videretur fore. Sed nolo quicquam pronunciare de ista re, Ut talibi judicium integrum reservem. Neque haec scripsi ad te, ut quemquam accusem, sed ut occasionem habeas, de tota re & tecum ipso, dccum Domino Parente Generosissimo, si videatur paulo perpensius deliberandi, donec N. N. ipse te complecteretur. Nam simul discedendi copiam nactiis erit, confestim ad vos proficiscetur. Oeterum cum parva semper no tantum, sed & ingeniosa malignitas saepius sit, idcirco per benevolentiae,qua me complecteris, genium te oro ac obsecro, ut si qui sinistri sermones serpere cceperint atque irrepere animis, tu auctoritate tua refutes,& tempori ac necessitati meae mature assis. Cavere & providere ventura Omnia, ne sapientissimi quidem, declinare, cum Venerint, atque corrigere, nec praecellentissimi possunt.SolusDEUS potest omnia, oc isse testis mihi erit, simplicem sinceramqVe

narrationem me attulisse quam neque ulla Veri dissimulatio, dc nulla falsi admistio contaminarit atque corruperit. Ut sicut sine vitio ipsa est,sic integre atque sincere de universo negotio statuere ac judicare queas. Vale, PATRO

200쪽

NE ΟΡTIME,&tuo N.N. 'Va potes ratione sconsule: me vero,quod noles strenue , tistri at- que amare perge. Witten bergae ad d. xxx. Iunii multa nocte, Anno Cla IOC XLIV.

XCII.

Eidem S. P. -

NOBILISSIME DOMINE, TErnas ad te epistolas hactenus dedi: prima

alteraque meorum casus , & ista quidem nobilissimi N.nostri commendavi: ultima tuam ipsius cladem lugere simul lenireque solando aggressus sum. Ad quas quod nihil respondisti hactenus, vel absentia tua, qui illo ipso tem- pore in praedia tua a quibusdam, ab aliis in thermas dicebaris profectus ; vel acerbitate dolo- ris tui factum est, qui sicut aliam omnem libidinem animi, ita scribendi quin, obliteravit atque extinxit. Ne q; vero hoc reprehendat aliquis temere, qui & virtutes amissae uxoris aestimet,dctui amoris erga ipsam magnitudinem attendat ptum & recogitet, qἀm esIe non duro,& saxeo, sed mesto humanissimo animo soleas in quo vis alios,nedum tam arcte devinctos tibi atque conjunctos. Tantumque abest, ut dolere suo rum mortibus,au t viro,aut sapiente indignum sit,ut illos ipsi rigidissimi Stoici reprehenderint, qui sine affectione & motu animi efferre atque eomponere suos possent. Nec poterant sane facere aliter, qui secundum naturam,cujus imperio geminius homines &lacrymamur,vivere, ipsum hominis finem pronunciabant . Id co-

SEARCH

MENU NAVIGATION