장음표시 사용
201쪽
Au G. BuCHNERIgitandum tamen est, non indulgendum magis a Tei uti quam rationi obtempera Odum parendumque esse: atqVe cavendum maxime, ne pietas aut in mollitiem abeat, aut iniquitatenta
erumpat. Quanquam impius magis, quanta iniquus sit, qui DE λ dc Decellitati parere detrectet. Qu.e ideo scribo, non ut subjiciam, aciis tibi opus esse existimem, sed quia commentatio nos eo ferebat. Ipse enim nihil aut nobili viro, aut sapiente unquam committere indignum poteris: itaq: te comparabis perpetuo, ut magnitudo mimi nobilitatem generis, caeterum moderatio sapientillimum tuum ingenium prolixe ostendat. Sed quoniam FRISIO tuo nunc bonam partem consultum eth ; restat, ut N. causam suscipias, eique assistas patronus contra n jmiam dc importunam 'VOrundam severitatemne an impotentiam, qua sorte privatis simultatibus praetexunt publicum, ac per iulius latus me ipsum quoque fortassean petere voluerunt. Nosti,Patrone, quo esse nonnulli in literas nostras animo soleant, & quam indigne ferre,si uni ipsi &soli non aestimentur a viris principibus; sed aliquo etiam habeatitur pretio, quos ipsi, ut ineptissimos mortalium , &usus nullius homines, quantum potest , despiciunt atque contemnunt. Qui tamen nunquam essicient, ut bonam mentem amare nolim, iisque insitiere itineribus, quibus tot summos atque ingentes viros praecessisse videam .
Quos assequi atq; aequare etsi arduum sit, & da - tum paucis: seqvi tamen & incitari, quoad valeass
202쪽
leas, nunquam non laudi ac gloriae esse solet ValeoCobilissimeVis, meque & literas tuas,quod facis,amare non tantum, sed tueri etiam perge. mittenbergae iv. Calend. Sextil. Λnno lac Iac
Nobilissime Domine, T Ostquam tu ex amantissimae conjugis luctu, qui ferme flentium ac solitudinem amat , respirasti non nihil; & ego domesticarum Ua- dium dolorem, qui sibi uni ferme esse intentus affxusque solet, fregi ex parte; & mihi ad seria ibendi oflicium redire licuit,& abs te impetrari, spero,poterit, ut solventem silentia non invitus admittas Sed ut plerumque non expedire satis solet, quae violenta .quadam ratione instituitur mutatio: & qui ex longa fame aruerunt, no implendi cibis, sed reficiendi tenuiter sunt; ita a longo & diuturno silentio ad longam prolixamque epistolam venire, periculosum quodammodo erit. Sed tua imprimis depraedicanda humanitas est,NOBILISSIME HENRICE, qui postquam accepisti infortunium nostrum, id non tam miserandum verbis, quam ipsa re solandum levandumque existimasti.
Quod ossicium tuum, sicut haud potuit fieri, ruri mihi gratissimum & jucundissimum accieret; ita pro eo merito tibi eas & ago & habeo gratias, quas singularis tua liberalitas merita est. Audio iratrem C Λ R O L u M tecum en
203쪽
VascripM nobis atque fixapublice, Docuere pridem, sibi piis vacans sme i in isto forsitan re ultra quoque
. Musea pubes fiteris promittere Buchneriana a diligentia queat, Habe o PATRONE duleis, s decus meum,HEARI magne, cum re CAROLO Tuo, . Meoque, risit improbum istud dicereJ Lege σ recense, non tamen rigidὸ nimis :Sedfacilis, oe benignin, σmultumfavens, fur es messe ruris inferata Buchneriani legere quando usus venis
Nec non eorum comiter tecum memor,
Pro filio grae nuper aufuε poscere, Ranquam molestu, nec verecundus satis. Sed scis, PATRONE, temporum necessima vae suadeat cogatque inepitabilis, Putare secum quasva ortem unicὸ ut amat soletque; .eplane obliviscitur, Decere legem per sudoris quod queat. Henrice, salve multum, re optimὸ via Deumque Frater Carolus, stam meum Hierque, timida sportuae optatus rati. SeribebamWittobrega ad EVI. Novim bris, Anno cla Ioc XLIV.
204쪽
& munera, quibus nihil elogantiuν & e optatius venire poterat,iuerunt. Nec possum nunc pro meo affectu illo, quo ingenium & eruditionem tuam jam ante etiam, ex quo clarescere illae dotes tuae publice coeperunt, Com plecti solitus, satis prolixas uberesque dare ad te. Quod eo deberem magis,nisi te eo animo
esse confiderem, ut studium rique amorem, meum in te non tam Verborum copia, quam affectione mentis aestimandum putes. Macte
igitur, DAUMI Ciarissime, egregiis istis natu rae juxta & indefessi st udii donis, & deinceps deliteris nostris ita perge mereri, ut pro Oraculo habeas, par magnin rige noster ac vere illusisi Barthiiu ad te scripsit. Nihil enim verius di-
Caeteris, quae tagulari comitate jungere voluisti singulares tibi ago dc habeo gratias, te obte stans plurimum, ut me deinceps quoque, dc li teris & munusculis hujus generis iterum ite- . rumque exhilares. Quo sit, in quo exculceratus animus calamitatibus patriae quietem & le- amentum inveniat. Unum est,quod te benevole monitum velim, ut parcius laudes nostias Prosequaris detinceps, nμ tam magnifice de re- . bus
205쪽
..hus nostris sentias, vi ad literarum gloriam vix 'Vicquam praeter bonam voluntatem & studium possumus asserre; quae si non reprehenduntur, abunde ad laudem satis est. Sed hoc amoris soliciti est, ut modum vix servet, & omnia ne cessaria putet. Vale dc amantissimum tuiBuch-nerum, & omnia tibi cupientem, ubertim ama- Te perge. Raptim ad vI.Id Januarii, Anno cIo Ioc XLv. quem faustum felicemq; ominor tibi ac
Consuti Rotenburgico S. P. 'Vam me obstrinxeris tibi, & obligaris, 'MAmplissimeVir dum humanissime non tantum ad in eas respondes, sed elegantissimis epigrammatis etiam honori nostro velificaris,breviter & tralatitie dici non potest. Quantum enim est, a viro tantae dignitatis,tantae existimationis & nominis apud doctos plerosque, amari non tantum, sed honorari etiamt Sed imid argumentum nunc non premam, neque enim in ista festinatione id satis licet. Id tantum dis. simulandum non est, me hac mirifica comitate tua delectari diduci singulariter, ac fore mihi deinceps diligenter curae, ne quid in te ossi incit, studii, honorisque omittere videar, cum 'id virtute tua nobiliter merearis. Pro lepidissimis tuis versibus habe haec inficeta nostra inte- rim; dc cogita, duritiam temporum suam in-gηniis quoquc afflare labem. Quae utinam 'M a e
206쪽
exoptata pax mature exhilaret, atque, ut ita cam, rursus emolliat. Haec sola nempe
Aus. Bue ΗΗ2RI quae&literis cultum, & calamitatibus nospem & meliorem fortunam reddere patriae test. Ab eruditissimo Bneclero ad unas & :ras meas nihil accepi responsi hactenus. Raucheri nostri suavissimas literas in diespemodum singulos exspecto. Bene sit tam ditis, tam candidis animisi Bene etiam Styrceis amplis es praecipue si amare meges deditillimum tibi,tuarumque virtutum tori. & sestinatae huic ac inornatae scriptignosces. mittenbergae,pridie Kal.Mart.
. CDris emamicissime Daunsi, I Aucis verbis scribo ad te, quia pluribus
vacat, prolixo affectu tamen. Et lvis contingat,ut nihil scribam, tu tamen nointerpretabere, ac si te frigide & parum siramem.Obeundae sunt lectiones publicae p: tarque in dies singulos: saepe apud Rectorense oportet, & Academicis negotiis vacare. snunc de re domestica dicam Qvaeidamin: ' fundisq; posita sit,quantum impendendum temporis Sc curae, ne fructum impensa sup De amicis taceo & salutatoribus, quibus pdandae subinde sunt bonae horae. Nec Ide valetudine commemorabo, cum qVa Isemper ita convenit. : Et jam ex gravissim
207쪽
pene letifero morbo, ut Nepotis verbo utaria, vix convalescere licuit. Quare veniam dabis, si aliquando seribendi copia non sit. Interim eu persuadere tibi debes, nihil mihi prius amo-.re tuo effin quam tibi & eruditissimis Musis tuis sanctum,incorruptu,perpetuum servabo. Vale,& me ama, praesens carmen miti severitate legς.. Neque enim semper ingenium innumerato habere licet. Iteru vale, miciarissime oe amantissim me Daumi. mittebergae raptissime,add.m. Iunii Anno cla lac Tin. . XCVIII. '
UT tuae,&quas adjunxeras Salmasii Heinsia
que literae redditae sunt. Quas omnes gratissimum fuit accipere,ium intelligere ex te de summorum virorum singulari benevolentia exsam studioque. 2Quod quanti faciendum sit,ipsemet optime intelligis. De Gristio autem quid dicam Qui licet eas laudes . quas inime contulit,eumque affectum erga me , quem , visus ostendere, n*lla ratione mereri me ultro
fatear; assicit tamen mirifice animum & adhuc titillat hensus, quod tum ad te locutum literis tuis commemoras. Magnamque apud me ini- res gratiam, si me docςresiquid ille vir in Batavis egerit, quo eogitadi atque habuerit iter uouellae non ita pridem faciebant profectionis in Sueciam ab eo institutae mentionem, Vereno& recte u monebis. Nisit me est, describes quoque & mittes ad me, quae tuo albo inseruit. Nam ut G tuis cunjicere licet,fecit ibi m*i me
208쪽
184 Aus.' Buctionem. Hactenus ex febri continua atqumaligna gravissime& periculosissime decuri adeo ut multi mortuum praedicarent. Qua ivis autem divina ope ex morbo letiferc explii tu S um,tamen mirus languor, & ingens viri, sensuumque debilitas manet. Quo factu aut ad Salmasium caeterosque nihil in prael scribere,quod volebas, potuerim: facturus ubi dispersas vires collegi denuo, atque cui corpore &ipse animus habebit melius. Inrim omnes,Salmasium,inquam,Ηeinsium,Bchornium, multa & ossiciosissima salute impetes: De capta iterum Torga cum arce, item cde obitu M.Nollii accepisse te puto. Herima incessit, Κontgsmathii copias a Bavari
profligatas & fusas: eaque de causa militem obsidiove Magdeburgens deduci. A filio apicem unum hactenus vidi. N. qui cum locutusΗagae,retulit, se accepisse quidem ab literas, sed propter dilatam profectionem se i
misisse Hagam, si alia via citius persetri ad possent. Idem significavit, in Galliam jam mliri iter, ibique hac aestate itemque autun parte restiturum. Quaeso te,mi Merfnere, vItea aurem homini, &castiga ejus veternunhortareque,ut quamprimum de rebus suis & stionibus ad me perscribat. Vale, & meam: pςrge, qui ego te, qVamdiu ero. tenbergae, ad d. Iv.Iunii Λnno cIola CXLV.
209쪽
Clarissime Vir, vod nec respondi hactenus,quod debebam
iee tibi pro lepidissimo odarum munere egi gratias, ut par erat; primo per Occupationes meas, deinde & valetudinem factum est. qua tam gravi paulo ante implicitus sui,ut, ybdi nunc superoque ac vivo non nisi beneficio DEI , imputandum statuam. Quare hanc moram ne aegre feras, nobisque pro tua humanitate friti ignoscas, etiam atque etiam abs te peto. Sed de odarum libello, quo me donare satis com .eer voluisti, nae ego te amo quamplurimum . Nam utPoeseos primum & maximum munus est celebrare Deum, inservire religioni ac pietati; ita in nullo alio argumenti genere inge nium operamque tuam occupare rectius nobiliusque potuisses. Ad orationem, qua usus, qvod est, etsi illa non in cothurnis ambulet , non elegantia tamen &. venustate destitui-itur: eoque majorem laudem habet, quo ipsa simplicior dc mintis grandis. Nam ama humilitatem pietas, nec sese ea commendabiliorem DEO facit, quam cum externi n itoris minus habet, & ab se exornata maxi-: me est. De numeris autem quid dicam8 qui illa rhythmica concinentia non sane ingrati auribus abblandiuntur. Quod genus Poeseos, etsi aut ignorarunt veteres , aut non proba runt magnopore, ut minus gravet non asperin
210쪽
a86 Aus, Buc HNERInandum tamen penitus est: praecipue, c ampletati inservit. Quare superioribus qui que se- culis nonnulli pii & sancti viri eo impri nis se , delectarunt. Quos quo felicius aemu atus es, hoc commendandum studium tuum mi gis erit. Habes, quid de libello tuo sentiam: qi o quod donare me voluisti,merito tibi ago grat as. Non enim uno nomine me affecit& tenuit: eaqvo de causa & plurimum in praesenti debeo, de tibi debebo post deinceps; qui&lector viri tes tuas & tuis sanctissimis Musis ex animo faveo, nihil non facturus tua causa. Ita crede deita persuade tibi, mi optime atque Curissime muscori , meque perge amare. mittebergae add. xxvII. Iunii. Anno recuperatae gratia: CIα lac
QVod te molestum nobis sore literiis tuis
eredis, error est: nam quid jucundius iis aeceptiusque venire postati At eas ipsas cum i Metias vocas, modeste atque urbane loqueris quidem; sed magnam tamen iis injuriam facis, prae quibus, quid aliud temere facetum magis ac elegans dari queat h De Mantuano nihil hae- tenus Conficere potui; quod Lysecus primo Dresdam, mox Lipsiam, & inde rursus Dreiadam profectussir. Hodie rediturum speram sui. Quod si erinnihil intercedet morae, quin sedulis tibi de inpetrando Mantuano operar navem. . . QVae alea quomodo nobis ceciderit,