De motu grauium, & leuium

11쪽

HIERONYMUS

BORRIUS ARRETINUS

De Motu Grauium,

Leuium

ii FRANCIs Cum eae Magnum Etruria Tucem II.

FLORENTIAE,

In Ossicina Georgii Marescotin

12쪽

ROBERTUS TITIUS URGEN.

Expressos ustus, atque oras illima eris, into deinde magis mirabere, cum tibi lectus Liber erit, quo naturaefugientis perrum Monserat iter, inclisq. docet,etinacibus arctὸ Comprimere ' nese te ignar concitet hilum

13쪽

FRANCISCO MEDICI

MAGNO ETRURIAE

II. Hieronymus 'Arrinseditissimus. S. NTI IssIMAE nobilissimae q. Philosophiae primum ortum procreatum esse inter Aegyptios ab eius principium diligenter explorantibus, cum ex multis aliis, tum ex eb facile potest intelligi , quod qui primis allis

temporibus philosophandi studio incendebatur, ii ex omnibus fere orbis terrarum partibus primit ad Mercurii Aegyptii columnas, in quibus prima philosophiae capita erant incisa, confluebant; ut inde tanquam e fontibus, quae domi non poteranti haurirent deinde alii eodem studio magis ardentes in Indiam penetrarunt, ut Gymnosophistarum Principem Iarcam de siderum natura disputantem audirent. In hac autem inchoata rudi philosophia maiore postea studio euigilauit Graecia, quam euigilarat ante India Aegyptus. Cum enim Thales Milesius, innaximander omne sua studium indoctrina,ac sapientia colocasset, res suis via progressionibus, incredibile dictu est, quantum breui fuerit aucta. Sed tamen adhuc manca,

ct vulgaris iure videbatur ea esse cognitio. Uerum et a for-

14쪽

fortuna nobis dedit, ut ederenturi nascem Xenophanes ct auditor eius Parmenides, ct ambo superiori naturae cognitioni non mediocre afferrent incrementum, ac magnus ille Philosophus Pythagoras nasceretur, qui multa iisdem de rebus potitius

perfectius' proferret: philosophiam is prima in

choataque forma ad expletam, atque cumulatam in djes feticius procedentem relinqueret. Horum aetati successit Anaxagoras, quem, ut consulto Democritum, Empedoclem in alios omittam, magnum attulis e optimis disciplinis adiumen tum, χauxisse suos discipulos scientia quadam admirabili, constans es omnium opinio Princeps praeterea ingenii doctrinaeque Plato,ac Timaeus Pytha gorae sententias obscuras,d incognitas illustrat ut, ita tamen, ut quae lato viro placuerant ea νωνιγμα σι auditoribus expendenda proponerent. Quare absconditae illae sententiae difficiles habebant explicatus, & praeter quam a benedoctis hominibus non intelligebantur. Post eos autem, quorum mentionem fecimus, iasi nulli alii grauissimi viri in hoc praeclaro studiorum genere ita versati sunt, ut multo acrius quam superiores, ct grauius ad philosophandum incubuerint: nam diuino munere donatus est nobis Aristoteles Philosophorti vere princeps, a quo uno, di facilius, ct melius, ct breui plura didicit omnis posteritas, quam a prioribus didicerit. Quoniam autem, siue maiorum negligentia, siue temporum iniuria, siue alio quouis malo fato sidelis illa veterum philosophorum, qui Aristotelem aetate praestiterunt, doctrina ad hanc usque diem iacuit

15쪽

cuit in tenebris, xsolis videtur luce clarius, plurimum humano generi eum hominem profuturum, cuius consilio, opera ex tam diuturnis tenebris emergeret propterea sum arbitratus maximos quosque labores experiundos mihi subeundos est ut tandem aliquando ea per me in lucem euocetur propterea libenter etiam expertus sum, ac tentavi omnia. Utinam autem nostris laboribus contingat exitus, quem optamus, ut me duce Philosophia illa tam gloriosa, vera, quam antiqua, paulatim quidem superioribus singulis aetatibus aucta, sed crassis tamen adhuc tenebris circumfusa aut suavissimam lucem aspiciat, qua indignissimc nescio quomodo videtur priuari,aut ea frui saltem incipiat No enim tantum mihi tribuo, ut plus mihi, quam veritati largiar dorem ad eb obscuram ut inexplicabilis saepe visa sit, tam diligenter existimem me interpretando explanasse, ut diligentius nequeat explanari. Numquam tamen futurum est, vi me mei huius consilii industriaeque poeniteat. Nam si me huius Philosophiae fontes antea ita clausos, ut nemini paterent, demonstrante ad eos multo studiosius aperiendos alii posthac excitabutur, di huius virtutis, ut spero, di opto praestantiam consequentur, mea etiam laus ex aliqua parte fuerit. Sed quoniam quicunque aliqua ingenii sui monumenta posteritati mandant, ea plerique omnes stavi dentur magnis dicare principibus debere, qui aut bene meriti sint, aut literis delectentur, aut pro excellenti, Singulari ingenio quod possident, de aliorum etjam ingeniis ver possint existimare. idcir-

16쪽

Idcirco FRANCIs C Med Magne Dux quem

C O MMD Parent optimo, Sic licissimo superstitem esse voluit immortabis DFVS, ut te Etruriam

administrante ac regente magnum triste illud desiderium quod in caelum reuertens vir ille diuinus uniuersae huic prouincia reliquit sui, leniatur, ct eius Ciuitates pergant felices esse, quod tu tanto Patre dignissimus lius di propterea etiam rei p. regendae scientissimus iis praesis. Ego quoque non modo omnibus his causis motus, sed etiam quod

mihi benigne semper facis,& quod a studiis literarum non abhorres, ct quod ad iudicandum de aliorum scriptis multum habes ingenii, tibi dona dum librum, quem de rerum grauium cleuium motu scripsi tuoque nomine modo tuo probetur iudicio diuulgandum statuo. Nam si hae meae vigilia acerrimo tanti Principis iudicio respondebunt, reliquorum omnium iudicium, quod de me futurum est, non pertimescam . Te vero Flos Italiae Principum lectissime,qui in omnibus tuis actionibus patrium animum, virtutemque capias, eius humanitatis, probitatis, consiliorum effigies cunctis relictus filius iudicaris , non est quod multis verbisorem , ut hoc meum opusculum libentissimo animo accipias , namque te tua sponte facturum esse scribens confidebam, literarum enim studia, eaque colentes apud te in tanto sunt honore, ut patrocinio primu tui numquam satis laudat Patris,

deinde tuo ad spem pristina dignitatis, quae aliorum culpa pene tota fuerat amisia literae,videan turin Etruria reuixisse Etenim nemini obscurum est e

17쪽

arbitror ex ultimis etiam terris a te viros omni liberali doctrina eruditissimos Pisas tuas quo virtutis

ergb undique iuuenum examina consuunt honestissima accersitos mercede, quotannis maiore diligentia accersiri, ut unius quisque quam tenet publice profiteatur, doceat scientiam. Atque

iumptus qui faciendi sunt in eos tam libenter factos, ct fieri, cum scias numquam melius poni posse quam quos libentissime. Quocirca me quoque

dum mearum virium imbecillitate cognita nihil tale cogitabam sponte tua accersendum curasti,4 putasti dignum, vereor ne literatorum paucitate, qui principem locum obtinerem eorum qui Medicina scientia profiterentur. Quemadmodum igitur omnes mei labores qualescunque sint, tibi debentur, ita etiam mittuntur tibi tamquam Patrono

literarum optimo, de commodis studiosorum toto ut dicitur pectore semper cogitanti. Tuoi igitur consensu δε munere liceat in tuo nomine huic meae locubrationi apparere, quae quidem veluti Virgo casta, ct verecunda malebat se continere domi, quam in publicum prodire. Et ob id

cum intelligeret te salutatum sibi meo iussu veniendum es e statim ad meum amplexum currens, osculum Mi pater inquit, numquam futurum est, ut ego neque solem aduersum neque FRANCI-sCvM Med Etruriae Magnum Ducem ad quem me cogitas honoris causa mittere, intueri possim Quapropter si tanti viri splendore me vis inter mori, mittito. Sin me filiam tuam aeque ibi dulcem ,

nisi me fallit animus , ac ipsam vitam cupis incolu

18쪽

mem mittendi consilium mutato. Hac mente cum esset, non est tamen ausa neque mihi patri, quem videbat induxisse animu ut iret,aduersari, ne q. quicquam negare Iacobo Salutato tuarum ommum virtutum obseruantissimo,&nobilitate, ingenio, beneficentia ortitudine animi,& rerum usu florentissimo, tibique sanctissimo sanguinis iure coniunctissimo, qui puellam ut parentis dicto esset audiens magnopere hortabatur. Huius hortatione tam grata,

quam necessaria animo firmiore facto tandem se venturam pollicita est. Ergo mihi videtur esse reliquum, ut pro ea humili animo tibi supplicem,

unum illud te petam, ut quemadmodum omnes

alios ad te salutandi caussa euntes complecti soles,sc eam quam licet humanissime excipias, ct eius commodo ita consulas , ut in aliquo conclauis tui angulo, ubi consistat, paullulum loci concedas,

quotiescunque foras exierit solum ut Laelium Taurelium, Petrum Victorium, Io: Baptistam Hadrianum, Angelum uicci ardinum, aliosque tuo imperio potestatique subiectos doctissimos viros inuisset, recta eodem reuerti sit puella semper integrum, ne cui improbo violanda illius virginitatis relinquatur locus Verbis autem exprimi non potest quantum ego sim voluptatis capturus, ubi abs te, pro tua incredibili humanitate, hanc meam filiam ut cupio benigno vultu excepta audiuero. Quae quidem res ii ex nostra sententia ceciderit. praeterquam quod aliquid mihi videbor esse, alteram filiam iam natu grandem non ita multo post tibi mittam, ac dicabo, cui me velim scias iam dia

19쪽

que sint, uniuersam domum dicasse sed cum opus non sit verbis ubi rerum ti adsunt Laderunt quotidie certissima testimonia, longioris a pistolae satietatem effugiam, atque illud etiam mihi abs te petam beneficium, ut si frons puella huius nullis erit calamistri vestigiis notata, si nulla fucati candoriserunt adhibita medicamenta Mnaturalis iaea tantum nitor erit, haec esse probitatis eius, non negligentia expressa signa existimes Quod si ornamenta moleste feres omissa,meam harum rerum inscitiam facile excusabis propterea quod spectari res, non verba pendi non ignoras in Philosophia. Vale non Etruriae solum sed Italiae etiam, ac uniuersi orbis verum decus, ac lumen, ct Borrium tua voluntati miris c. deditum mirifice etiam dilige.

20쪽

Hieronymus Borrius. S. T d Lim magna egri rorum caritas, ut nihil hi hominum generi a Natura datum sit, quam sui cuique ueri, tamen cum relinquunt cor abiiciunt obedientiam, nec patri parent, ut 'Naturae lege subiectisunt, amoris iter interrumpitur: obliuiscimur quandos nos esse patres. Quo dico de aliis, inco nunc expertus in me ipso. Nam ilia haec mea,quae,viscis, licet inuita,meo tamen usu viast commiserat, ut adire FRANCISCUM MEDICE lendoris immensi excet is animi Frincipem, gnum Atruria Nucem II. cui,eam ego muneri me missurum promiseram, quamuis sque ad Regia aedes progressa esset, eis tamen non ausa en ingredi,sidarum ae um magni centiis,m maxima aulicorum frequentis,ciuium,siummorumshominum stlendore quibus a dueranti Principis ianua, atque te illulum celebratur perterrita ideo itinere iam pine

confecto domum reuertit toto corpore contremiscens. Cum enim a Patre omnia metueret, refugera sanguis, neque meherculesime causia tropterea quod, ut vidi eam redeuntem, ac amori meo amore non restondentem exarsit iracun-

iis, oetii me continui, quin inuolauerim in capistum, eosi diser esse consciderim atque nisi mihi ad pedes prostrata