De poesi graecorum satyrica. Dissertatio ..

발행: 1873년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ante illud tempus videtur vel solas satyricas fabulas docuiSSe Pingger de dram Sat. gr. orig. p. 25 . Nam aliter n0Πp0test intellegi, qu0m0d 0 50 eius sabulis 32 fuisse satyricas Suidas dixerit. Noquo ver ideo mutanduS Si numerUS, qu0 fecit oeckh. gr. Frag. princip. p. 125, cum duodecim tantum Satyricas fabulas ab se dic0ret comp0sita eSSe. Nam neque pr0bari p0test neque Verum esse ratinam Semper tetral0giis certavisse Verisimillimum si nim eum haud paucis annis ante Aeschylum fabulas d0cuisse C. Fr. HermannuS autem Phil. III. p. 509 nullam mnin tetral0giam ab eoaetum SSe contendit, cum ne Aristiae quidem ulla tetra logia e0mmem0retur. Sed vix verisimile est qu0 dicit Pratinae aetato fabulas satyricas alter tanto longi0res fuisse eamque ob causam in argument Promethei Aeschylia duas tantum tragoedias cum Παλαισταῖς σατυρικοις coniunctaSsuisso. Id autem cum dicit ipse tacito concedit praeterea Semper tetralogiis certatum esse ide0que etiam ristiam Pratina filium huic m0ri bssecutum esse. Quid autem facilius quam intercidisse statuere nomen aliqu0d tragoediae, qu0 securunt ut alii et pr0bat Bernhardius Lith. r. hist. II p. 12 Praeterea antecessisse fabulam satyricam tragoediae apud ratinam, cum e0niunctae agebantur, idem Herm. p. 508c0ntendit. Ipse qu0que elcherus App. p. 279 initi sabulam Satyricam ante tragoediam actam sessu c0ncludit o Z0n0bii J000 V. 40 δια γουν τουτ τους σατυρους στεoo M0ξεν αυτοῖς προεισαγειν, να μὴ δοκωσιν ἐπιλανθανεσθαι του θεου. Sed haec inturpretati mihi quidem non Videtur probanda. Num Voce στερον indicatur 110 esse de prim0rdiis fabulae Satyricae sermonem, Sed de posteriore quadam aetate, intellegique utral0giarum usum ab Aeschylo institutarum; quare cum praeterea nihil eiusm0di tradatur sitque ea, quam G. Hermannus in censura libri W0lcheriani Ephum Liti.

22쪽

illud παρεισαγειν magis adrideat. In medi igitur relinquamus, si cum tragoedia c0niunXerit satyricam fabulam ratinas, quo l000 aeta esse putanda Sit - raestantissimum autem fabularum satyricarum p00tam fuisse ratinam tradit Pausan. II. 13, 5 'Eνταυδ ἐστι καὶ Ἀριστιου ρεννῆμα του Πρα-

ditur Suid ἐνέκνὶσε δε παῖ . Ρlerique autem probabilitorrem ita sexplicant, ut dicant eum ut alienigonam haud facile populi Atheniensium favorem sibi c0nditiare p0tuisse Pingg. p. 26, Friebei p. 109 . Idem p 0stea qu0que accidit Achae0. Nomina autem eius fabularum satyr nulla veteres tradiderunt. Nam perquam dubium, num sit fabula satyrica intoll0g0nda .rath. IX. p. 3924. Πρατινας ἐν Ῥυμαίναις ἡ Καρυατισιν

αδυτωνον ὁδευς καλεῖ τον ρτυγα, πλὰν t ' τι παρα τοῖς Φυαςίοις ἡ τοῖς άκωσι φων)iεντες, Ους καὶ οἱ εὐδεικες, etiamsi 0 diu l. l. p. 85 e pr0greditur, ut Vel argumentum satyrica fabula quale fuerit c0netur ostendere A Wolch. App. p. 291 errare e0 dicit, qui fabulam quae a Ch0r minarum n0men habeat satyricam putent SSe 0tutSSe eamque causam illam qu0que fabulam negat fuisse Satyricam. Welchorum sequitur Frisb0 p. 17 et 111.' Atquo etiamsi fieri p0terat in trag00dia, qu0d G. Hermannus in praes Cyel. p. XI dicit, ut aut dii ch0ri introducerentur aut nomina fabularum pluralia gen fem non a cli 0r dueerentur, tamen ea endum est, ne in satyrica quoque sabula id certissime laetum osse putemus nam desunt argumenta neve hoc argument utamur ubi nihil nos cogit de Satyri cogitare. Itaque cum certae sabularum dosint reliquiae, ne statui quidem certi quidquam do earum indole p0test. Illud sero non videtur dubium osso, quin et in saltando cantibuSque ' Quare S0ph0elis πλυντρι- et quae sunt si utiles fabulae

non fuerunt Satyricae.

23쪽

chori simplicitati studuerit o in vestimentis satyrorum id

secutus sit, ut cum propria satyrorum indole ac natura ea viderentur congruero es Diosc. . . VII. 37 et a quas

autum tangsenda os res quaedam, quam UCUSque Ommemorare omisimuS qu0 tragoediarum, tot fabularum satyricarum auctore extitisse Ca8aub. p. 149, etch App. p. 284). Itaque in eiS, quae Secuntur, n0n omne qua a poetis illis conscripta Sunt fabulas, sed Satyrica tantummodo comme-m0rabo. Ut autem ad Aristiam redeamus, me is quidem quando natus sit aut mortuus, mon Stat, meque coniecturam sacere licet, tum no de ratinae quidem aetatu docti satissimus Hunc qu0 quo ausanias pra0stantissimum in sabulis satyricis laciundis fuisse dicit t. l. II. 13, 5. Ἐ0micus a n0nnullis olim falso ab obatur Menedemus apud Diog. L. II. 133 δευτεοειον si tribuit Sitn ab Athonisensibus h0noribus ornatus, n0n constat, id constat a liliasiis statua esse h0- noratum Pausan. l. l. II. 13, 5 'Eνταυθά ἐστι καὶ Αριστιουυνλjuce του Πρατι νου Adferuntur complures eius fabulae, Sed Satyricae nunquam V0cantur, nisi quod Cycl0pem satyricam duisso fabulam indo apparet, qu0d qui versus ab

Apostol. IV. 7 0mmemoratur, ei adduntur Verba: - φνησι Xαμωλέων ἐν τω πεο σατυρων. Videtur autem haec fabula 0bversata sessu Euripidi. araeterea Meinelitu comment miSe. I. p. 23 Sq. 0l0rem Satyricum agn08cere sibi visus est in

K γηρσὶν ut 'Osci ει Atque Κῆρας nulla Si auSa cur mutemus scribamusque Κρῆτ&ς, qu0 feeit Τ0upius probante Meincki0. Satyricam fuisso fabulam X fragmenti natura apparet D0 Orphe Welcherus, postquam in App. p. 28 et 308 satyricam fuisso fabulam dixit. in libro do Frag. r. p. 966

rursus dubitar se dixit. Ῥ0tuit sano Orpheus aliquo saltem m0d in fabulam satyricam ita introduci, in a ThroASi exagitatus dilaceratusque pr0ptur am0rem paedicum 'Uelch.

24쪽

Αpp. p. 318 Satyrorum iocos atque risum excitaret. Sed quis negat muli aptius tale argumentum fuisse tragoediae, praesertim cum fragmentum qu0d 0llux servavit X. 43pr0rsus n0 c0gat nos de sabula satyrica c0gitare Vori- sillimum autom est, quamquam dubitat Olch. Frag. r. p. 966, Antaeum fabulam fuisse Satyrieam. Is enim cum in eis haberetur, qui praetereuntibus interitum parasse dicebantur tand0mquo Herculi virtute interfecti, quam maXime eius cum Hercule pugna acc0mm0data fuit ad fabulam satyricam. 0nstat enim ill0rum monstr0rum interitum usitatissimum fuisse talium sabularum argumentum. Atalantac0ntra trag00dia fuisse videtur cf. elcher . l. p. 966 . Ch00ritum qu0que satyrica fabula Scrip8isSe apparet

ex verbis:

Jam commem0randus est Phrynichus, de qu0 .Melch. Frag. p. 18 Sq. App. p. 284. s. praeterea Suid. s. v. Filius dicitur Phrynichus tragicus a Suid Ρ0lyphradm0nis vel Minyri, vel Melanthao. Quorum n0minum olyphradmon Verum rectumque putandum est pr0pter locum aus. X. 31, 2. Ipse autem, ut e Suida apparet, filium qu0que habuit n0mine olyphradin0na. Is igitur Phrynichus hospidis discipulus Vocatur, et inveni8Se traditur γυναικειον προσωπον et tetrametrum, quod eloti App. p. 285 putat Erig0nen et Andr0medam satyrica esse p0tuisse, cum fragmenta deSint, diiudicari sequit. Atque ipse Frag. p. 20 Sq. Sententiam Videtur mutasse, cum Andromedam puto Phrynichi comiciosse Arist. Nub. 555). - Erig0nen autem tragoediam esse p0tutSSe. Omnium autem praestantissimus in c0np0nendis sabulis satyricis fuit Aeschylus cf. Di0g. Laert. II. 133; ausan. II. 13, 5. Munc igitur o0nstat primum tetralogia certasse

25쪽

ita, ut tribus tragoediis argumento c0niunctis adnecteretur una fabula satyrica Atque huc reserenda videri Verba Zen0b., quae Supra attulimus, iam diximus. Sod etiamsi illa orba inlaeta relinquimuS, non p0t08 negari in tetralogia ultimum l0cum satyricas fabulas btinuiSse. Quaeritur autem, qualis fuerit ius sabularum satyricarum indoleS. Atque cum, quae a veteribus script0ribus traduntur, e nos ducant, ut Satyricam fabulam cum tragoediis agi solitam etiam trag0edia quantum ad ch0rum histrionesquo pertineat suiSSe parem Statuamus, sequitur, ut quod in tragoedia Aeschylus n0vavit, id om in fabula satyrica novaverit. In trag0edia autem du0s 0luit osso histri0nes, chori carmina inminuit, quae antea maximam tragoediae partem explebant. Cf. Arist0t probi. XIX. 1;ΑriSt. 0 et IV. 16: καὶ τοτε των ποκριπιυν πλ)ῆθος ἐξενος ἐς δυο πρωτος ἐσολος γαγε καὶ τα του χορου

τρεις δε καὶ κληνογραα ιαν Σοφοκλλὶς Haec Ver ni fallor portinent otiam ad illud genuS, de quo n0 agimu S. Bern-hardius quidem negat apud p0steriores p00tas tres histri0nes intr0 duct0s osse, sed bstat Cycl0ps Euripidis. Jam alia b0ritur quaesti eaque dis cili0r, num fabula Satyrica vinculo quodam e0nnexa fuerit cum trag00diis. Bornhardius quidem . l. h. 138 Aeschylum id semporspectavisse dicit, ut aliquo vinculo inter se trag00dia ac fabula satyrica adiecta coniungerentur. Ex eis enim fabulis, unde tragoedias desumpserit, elegisse Sibi argumentum ad talum fabulam co0m0datum, ita ut pedetenti imago rorum lacin0rumque Spectantium culi pr0p0Sita Vanesceret. Sic Proto cum Orestia et Sphingem eum Septem advorsus Thebas c0haerere. Quae ratio num in omnibus tetral 0giis Aeschyliis agn0scenda Sit nunc Stendi nequit, quoniam pauca earum Supersunt vestigia. Sed si qui universam oschylii c0nnectendis tragoediis artem consideraverit, vix dubium ei erit, quin Satyrica qu0que sabulaS, quo c0niunctio isset

26쪽

arsque perfecta, aliquo inculo eum tragoedii pr0gressis c0ntineri v0luserit. Vocantur autem satyricae hae tabulau:

n0nnullae fabula fuerunt satyricae, quantuna intellegi ex n0minibus fragment0rumque natura p0teSt. tque Amymona satyricam fuisse eleh. p. 286 verisillimum esse dicit, neque dubium esse ei potest qui fragm. 13. N. Cum ei C0mparaverit, quae de Amymone cum alii tum Hyginus f. 169tradidorunt. Ἀργείους qui fabulam satyricam ess V0luit B00ckhium Frag. r. p. 30 iam elcherus Tril. p. 377 o God Hormannus op. VII. 201 redarguorunt. Sed Glau

Satyr0rum Silen0rumque incontinentia describi Jam ver0 cum Γλαυκs ποτυι ευς tragoedia fuerit, sequitur, ut I cci κ0ς ποντιος a Scholiasta intellectus sit eaque fabula satyrica vid0atur suiSSe. θεωρους ver fabulam tragoediam missu stundit W0leli. p. 131 Sq. Praeterea n0 prorsus idonea causa Seh00llius Tetrat. I. p. 8 fabulam qua dicitur αλ Grc0, Satyricam sui8Se SuSpleatur, cum argumentum, quod Erath0Sthenes Catast. I. tradit tiamsi in illa tabula tractatum esse p0tuit, non c0gat de fabula Satyrica c0gitare. Certo in modi haud fabula videtur relinquenda. Neque Eur0pa in Caro num satyrica suerit, pr certo affirmari propter ragment0rum paucitatem p0test Fuerunt qui 'Oστολογους satyricam sa-

27쪽

bulam suisso putaron atque ipso Nauchius a sabulam satyrieam habuit. Sed rectu elcher App. p. 332 cf. 1610 Tril. p. 452 argum sentum tam serium esse dicit, ut satyri non p0ssint intr0ducti esse nequo ips0s ill0s qu0s Ulixus iusta do causa interfecerit, in ridicul0rum eorumque hominum

excitarint. Deindo si satyri introducti sint, Ulixum gravitatem suam amittere. Neque obstat fragm. 174. Satyrica autem fabula propter argum0nti ind0lum in dubio fuit Sisyphus ραπεζλης. Jam vero quaeritur qui factum sit, ut Aeschylus optimus fabularum satyricarum script0r auctor haberetur. Fuit autum

Nam illa in dicund0 0scribend0que vi atque 110Vitas qua Schylii exellebat, quam maXime orat ad fabulam satyricam eo0mmodatu. Neqiae mirandum est, quod is, ad quem iam transibimus, Sophocles, minus est propter fabulas satyricas colobratus. Nam vir tam miti ingonio praeditus magisque ad 00mm0 vend0Mamino quam ad terrendos laScivaque petulantia delectand0s natus in tali fabularum genere, qu0 Vim 0008que V0lgare desiderat, n0n 0tuit

excellere.

D vita autum S0ph0clis n0l hie uberiu exp0nere, quia sunt hae res notissimae. Illud tantummodo lub0t X-p0nere, qu0d de eiu fabulis satiricis si dicendum. Atquoiam supra adtuli pigramma illud Dioscoridis, A. P. VII. 37, ubi satyrus in tumul S0ph0olis stans aureo ornatu et halurgide so ab illo ornatum esse dicit v. lesel. p. 725sq. ubi ceteri qu0que qui inde a Jacobsi de h0 epigrammate Scripsserunt, n0minati sunt. Atque resite leselorumc0gitasso die de Satyr qu0dam cli 0ri, ad quem Solum referri 08Sunt verba ευθετον ὀρροὶστνην ποδα. Itaque reete quoqHe eum e0nlegiSSe puto a S0ph0ele Si non Semper, at 110nnunquam Satyro chori partibus fungentes eleganti0ribus

28쪽

vestimenti ornatos esso. Inde patet a S0ph0el quasi urbanos redditos eSSe Satyr0S, moribus vestibusque elegantiores

et humaniores. Sed cum Xpoliret satyros, fieri non p0tuit, quin fabularum in min0s spectantium vim valde inminueret. Jam cum ab Aristotolo sp0et. IV. 16. tres histri0nos intr0 duxisse Soph0cles dicatur, quaeritur, num ad Satyrieamqu0que fabulam id portinia serit inventum. tque iam suprali 0 dixi esse perquam verisimile, quamvi Bernit. p. 1380bl0quersetur.' Accodit qu0d in illa vasis pictura quam Wissolorus sexplicatit alibi etiam tres c0nspiciuntur histori0nes. WieSel. p. 590. Ch0rum qu0 quo ut in tragoedia, Sic in

fabula satyrica Xistimandus est X 15 pers0ni constare v0lui Sse V vitam S0ph. . Cum nusquam laudibus efferatur Soph00le propter Satyricam Dosin mirum est Π0d plures eiu quam ceter0rum poetarum Satyricae fabulae laudantur. Sed indu 011 0tust 0nligi set praestantiores fuisse et clari0res eius quam Euripidis fabulas. Nam p0test casu tantum laetum Sse, ut non plures quam et eiusm0di fabulae Euripideae superses Sent 0Steri0ribus temporibus. In numer autem sabularum c0nstituendo, Sophocleas dic0, viri docti quam maxime dissentiunt. CaSaub quidem p. 32 decem tantum laudat Brunckius t 000klim multo plures fuisse sibi persuaSerunt. 0rum perverSa opiniones

et in singulis fabulis iudicandis pr0res eth. p. 287 refutare studuit triginta illarum fabularum, d quibus illi

cogita erant, alia revera trag0edias suisso, alias fabulis Satyrici adnumeranda esse ratus. Ipso autem 1 fuisse satyrica Suspieatur. Deinde in Frag. r. p. 72, 18 putat sui8Se, eiecti ex eo numer Jambe quae un0 000 laudatur

' Sic in Ἀχιλλεως ἐρασταῖς qu0que identur in scaenam pr0- disse Achilles Peleus et Ph0enix.

29쪽

ab ipsis votoribus script0ribus satyricae appellentur; non nominantur THPλης γαμος, Mις. γναχος, Πανδωρα ' σφυDO- κοποι, Ζωστλ ρις et Daedalos. Sed priorum quattuor fragmenta aperte ostendunt de satyricis fabulis cogitandum Sse. Sed obori oες fabula nulla fuit, cum librarii errore p. oll. VII. 68 ante Behherum pro ἐν ται Σοφοκλέους Κολχίσι legorsetur ἐν Σ'. Σωστῆρσιν Daedalum autem recte mihi videtur ad satyricum genus rettulisse es Schol. Ap0ll. Rh0d. 4, 1638 Ach0l. lat. p. 396). Nauckiu συνδειπνον quoque S0ph0clis fuisse fabulam satyricam putat idemquo

iam ante Brunckius, B000khius fecerunt nuperque r. in- dorsu e0rp. 0 et Scen. d. V. p. 127, ibidemquo Brunckium B000khiumque secutus Ἀχαιων συλλογον et Ἀχωων συνδειπνον diversa esse unius fabulae n0mina contendit. Sed hanc opini0nem eleli App. p. 169 Sq. 0nt. 29 et agnorus Fragm. trag. graec. I. p. 230 q. ut p. 380 sq. Schooll. Symb. p. 255 refutaverunt. Hae sintne omnes an desint quaedam fabulae Satyricae a Soph00le compo Sitae, accurate

ostendere nemo p0test. Qu0d si W0lchori do fabulis Sophoclis computati quam instituit in . de Frag. r. p. 4 sq. recta

est siqu0 80ph00Jesu sabuli certasse existimandus, equitur ut 0 multa fabularum Satyricarum nomina interciderint. Qu0d autem ad fabularum inter Se 0ΠneXum Spectat, per se iam verisimilo est cum ne tragoediae quidem illae tres, quae antecedebant inter Se 0nnexae fuerint, ne Satyricam quidem sabulam cum tragoediis c0hae8iSSe. Atque haec res, Si vera est, quam maximi est m0menti ad hist0riam possis satyricae illustrandam. Nam cum s0luta esset trium illarum fabularum et inter se et cum fabula Satyriea 0nnexi0, in- tollogitur facillime hanc a vetere m0re atque natura degenerare potuiSSe Ceterum laudanda est arieta argument0rum

qua conspicitur in fabulis satyricis 6ph0clis. Sedulus Sophoclem At 0ph0 filius, de quo V. eleti Frag. p. 975. Vel ab ipso Arist0phanu Ran. 73 sq. laudatur Sed ita, ut

30쪽

Soph0cles si n0 scripsisse, at emendasse filii fabula dicatur. Unam eius sabulam satyricam Clemens Alexandrinus adsert

eum mortuum esse Urllchsius inde c0nlegit, qu0 in Banis ab Arist0phane non commemoratur os eich. Frag. p. 958 q. . Cum Euripide eum c0mparat, quantum ad artem rationemque sabularum conponendarum attineat, Urlichsius in fragm. sed in tabulis satyricis Menedemi iudici omnes praeter esehylum poeta Superabat. Diog. L. II. 133). Quom si recte iudicavi8Se putamus, nescio an recte Casaub. p. 140 dieat: Achaei vero pleras tu tabulas, quarum monti apud Veteres, utSS Satyrica suSpleamur. Atque a votoribus scriptoribus a se tribuuntur tabulas

De Sermone praetereunda n0 sunt, quae Athenaeus dicit X. p. 451 o Arato δε 'Ερετριευς γλαφυρος ων ποι' της περὶ τὸν συνθεσιν, ἄν τε καὶ μελαίνει την τρασιν κ αὶπ0Uλα ἐνιγματωδως ἐκ φερει Di0U. ni de Omp0S. Verb. c. 22 γλαφυραν καὶ ανδ γηραν eius συν θεσιν laudat. Obscuritatis autem illius Xomplum Athon l. l. adsor o trido ductum Σπαρτιατ)ὶν γραπτον ' κυρβω αντὶ του Σπαρτιατιν σκυταλην. alia autem vel maxime in fabulis satyricis adhibuisso p00tam vorisimillimum videtur e Bernhard. l. l. p. 50 Eay Ser. hiSi erit. p. 138 sq.). tque a Vero ViX aberraverit, qui pr0pter ipsam illam dicondi b-

SEARCH

MENU NAVIGATION