Poeseos medii aevi medicae specimina nonnulla minus cognita : commentatio historico-medica

발행: 1842년

분량: 47페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Quod ad versuum rationem attinet, quam Odta in conscribendo regimine sanitatis secutus est, quum ad eam OeSeo Speciem per tineat, quam permulta litterae ex ex medio relicta praebent, non superfluum fore credo, do hac re aliqua verba fieri. Res enim nobis est cum versibus, quos dicunt Leonin08, cujus ignificationis quae causa sit atque origo inter viros doctos adhuc disceptatur. Inter omnes constat, linguam ali nam, postquam circiter peculum quintum in ore populi versari desita sit, monachis tantum adhuc usitatam suisse et a pristino eleganti Romanorum dicendi genere magis magisque discedentem, verbis arabicis, germanicis, lavicis et neO- europaei immixtis, novorum denique Verborum inventione auctam, ei dicendi generi locum cessisse, quod ex parte non temere barbarum vocatur. Quo magis vero lingua latiua elegantiae a cturam sacere coepit, eo magis etiam in arte poetica pristina virtus atque praestantia evanuit, ita ut leges metricae etsi n0n penitus negligerentur, non tamen sola hominum animo in poesin convertere possent. Quare cum arte metrica illud versificationis genus

junctum est, quod rhythmirare 'telmen appellaverunt. VerSus Vero hoc modo compositi hexametri potissimum in rhythmum Neim quendam redacti, versus Leonini vocati sunt, qui magis artificioSi quam VenuSti aurem magis captabant, quam Veram elegantiam, Verumtamen eo excellebant, quod memoria lacillime retineri possent. I ales Versus, ut

ex epitaphi 0 Ludovici pii, regis, patet jam inde a saeculo VIII occurrunt,

ex quo tempore ab aulicis et monachis singulari amore colebantur eorumque in deliciis habebantur a monachis praecipue hanc ob cauSam, quia id poes eos genus arti musicae atque rebus divinis concentu ac musice perpetrandis facili negotio adaptari potuit. Quae Versuum componendorum ratio etiam tam varium usum ad imisit, ut poetae ei saepissime vel legibus metricis penitus neglectis indulgerent. Usitatissima hujus versificali 0nis genera in eo con sistebant, ut aut caudae binorum vel plurium versuum in unisonas Syllaba terminarentur, aut venter caudae aut caput ventri ac caudae simul hoc modo responderet. Interdum etiam id iis placuit, ut cuique verbo unius versus id, quod eundem locum in altero versu tenebat rhythmo responderet ' . Ab his versibus, qui men SuraS, pede et numeros servant, enatus Moreata, qui fusius de hac re disseruit ), illud unus versuum Leoninorum distinguit, qui tantummodo rhythmum quendam servant. HujuSmodi VerSus Vero in schola Salernitana non inVentUntur.

Exemplum primi generis: Si is incolumem, si vis te reddere sanum

Curas linque graVes, irasci crede prolatium. secundi: emporibus eris modicum prandere juberis. Salxia cum ruta laciunt tua pocula tuta. tertii: Malachi, vestri stomachi sunt ampliora Bacchia. Vos estis, Deus est teStis, teterrima pestis.

quarti Quos angui dirus tristi mulcedine pavit, Hos sanguis mirus Christi dulcedine luxit. Prolegoni in sch0l Salernitan. 89. 5.

12쪽

Qua de causa vero hi versus Leonini vocati sint, nulli bi fida memoria tradita ost. Alii quidem scriptores alias sententias de hac re protulerunt, quin etiam suam quisque testimoniis probaro studet, verumtamen nulli earum coria sides habenda est. Moreaucontendit, eos ita secundum Leonium quondam, Benedictinum et Canonicum Parisiensem, Clericum apud monasterium St. Victoris, circiter medium saeculi 1 viventem, nominari, qui eorum qui dem non fuerit auctor sed insignis et eximius artisex ). Alii illud nomen a Leone poeta derivandum esse censent, quem Aegidius Ρarisiensis aequalem suum memorat et qui sub finem saeculi XII vixit. Facito intelligitur, hanc utramque sententiam originem horum Versuum nimis seram statuere majori igitur cum verisimilitudine alii eos Leon IV, papae, adscribunt, qui sub finem saeculi IX vi xit '), siculi etiam nonnulli autores illud nomen a similitudine Ver suum cum leonis cauda ducunt. Vtut id est, hoc saltem extra omnem dubitationem positum est, Versus Leonino jam longe ante

illos viros et cognitos fuisse et cultos δ).

Ex quo I. . . Achermannus, l0nge praestantissimus edit0r scholae Salernitanae, nonnisi eos Versus, qui apud Arnaldum illa- novanum leguntur, in textu suo recepit itaque tamquam sacro Sanctos constituit, hos solos, ceteris omnibus missis, pro genuinis habere consueverunt. Conjici nimirum poteSt, Arnaldo illa novano, quum sub initium saeculi XIV Salerni verSaretur, optimam Occa Sionem fuisse, genuinum codicem Salernitanum in rem suam conVertendi. Etiam ea, quae communicavit, per Se saltem ab omni parte probatam auctoritatem habent quaeritur tamen, an haec auctoritas talis sit, ut omnia reliqua excludere possit, ita ut omnia, quae

in Proleg in schol Sal ap. 4.* Saxi Onomastic litterar. om. II pag. t T. CL Dusresne Du Cange Glossar med et insim latinitat sub voce VerS. Leonini. Quid quod jam apud veteres poetas passim versus Leonini occurrunt, quit3men, quum rarissimi ibi sint, non certo consilio originem debere, sed potius quasi fortuito consecti esse videntur. Sic alii ii in ii l. L. XII. p. I. 0S versus notissimi ulli memorat: Cedant arma togae, concedant laurea linguae fortunatam natam me Consule R0mam.

Ovidius Quot coelum stellas, tot ab et tua Roma puellas. Ennius apud Ciceronem: Haec omnia vidi inflammari Priamo vi vitam evitari Iovis aram sanguine turpari.

13쪽

apud Λrnaldum non traduntur, eo ipso pro salsis, subditiciis atque

nequaquam pro Salernitanis haberi debeant. Magna videlicet copia versuum, 1200 numerum excedens, quo diversi, qui prae Si Sunt, codices continent, demonstrat hoc genus poeseo etiam post saeculum XII cultum suisse atque sormam, stylum ac SOnUm VerSUUm Salernitanorum praeceptis medicis, ut melius memoria tenerentur, hac veste induendis inserviisse. Sed deest certa regula, secundum

quam ea, quae et paulo post sorsan jam saeculo XI o XII et ea, quae multo post hac ratione genuino carmini adjecta sunt, ab iis, quae Vere Salernitana sunt, distinguere possimus. Quid quod ipse Arnaldus sere ducentos annos post carminis originem vixit et quod jam ejus aetate diversa regiminis exempla praesto sutSSe OS

sunt neque ullo modo adhuc probatum est, Arnaldum re erac0mmentarium suum Salerni exarasse atque exemplar Salernitanum ad manus habuisse. Quum praeterea non extra omnem dubitationem positum sit, scholam Salernitanam ipsam carmen suum principale et quidem in usum certi principis edidisse, quum potius VerOSi mile sit, carmen initio memoria tantum servatum et Ore hominum

traditum dein a singulis iisque diversis scholae discipulis literis mandatum esse sic etiam tempore Arnaldi jam diversa carminis ex empla praesto fuisse possunt, neque tamen decerni potest, utrum vel id exemplum, quod Arnaldus ad manus habebat, unicum e nilinum uerit, necne. Idem potius de Salernitano carmine Valere videtur, quod de annulo in sabula, quam Nathan sapiens apud Lessingium tradit Annulus genuinus perditus est neque quisquam spurium ab illo distinguere potest Quae quum ita sint, illustris simomen schelio, praeceptori ac fautori dilectissimo, historiae medi cinae amplificandae causa, in perscrutandis iis codicibus manu scriptis Silesiacis, qui de rebus medicis agunt, ubique animum ad versus

Salernitanos passim occurrentes intendere res magni momenti Visa est. In pluribus codicibus ex medio aevo relictis magna easque continuas partes carminis Salernitani detexit, quae ex parte a tra ditione Arnaidi quam maxime disserunt, in multis etiam singulos versus margini vel aciei interiori involucri voluminum manuscri plorum in Scriptos invenit, qui pro argumento et forma facile ad carmen Salernitanum pertinere possunt. Hos versus majores et minoros ab eo religiosissime transscriptos pro Summa, qua pollet, humanitate mihi publici juris laetendos tradidit. Quam ego occa Sionem gratissimo animo amplexus has, ex parte, ut opinor, non dum c0gnitas easque preti0sas reliquias aevi medii hac mea dis Sertatione typis expressas, adjectis nonnullis adnotationibus, viris doctis, media historia medicae studi0sis, ossero, Speran S, UUm totum argumentum Codicis Schenkiani, qui plurimo VerSu continet, nondum typis expressum sit, haec non ingrata fore. Ut facilius intelligatur, quos versus chermannus in X emplo SH tamquam unice genuinos receperit, hos asterisco insigniendOSeuraVi, eo vero, quo praeterea etiam Moreau et Sylvius tradunt,

infra adnotavi. . Quod nonnulli versus vitiis laborant, quae non tam

14쪽

officiunt, ut rhJthmus desideretur, quam etiam sensum impediunt,

hoc in litteris, quae ex codicibus manuscriptis depromtae Sunt, vi tari n0n 0teSt. Egomet versus ita imprimendos curavi, uti in codice exstant, passim tantum infra conjecturam aciens, quam, qualiscunque Sit tironis esse perpendas Adnotationes ad ipsum argumentum pertinentes iis, quibus hoc carmen nondum cognitum neque alia editio ad manus est, non ingratas ore credidi. Iurpes errore S, quorum emendatio nullam dubitationem admisit, illico emendatos imprimendos curavi , Cui vero aliena etiam commendatione harum litterarum opus esse videatur, huic dicta Sint, quae vir, non Olum summa in litteris medicis eruditione sed etiam

Hoc stagmentum originem trahit ex vetustissimo Codice a pTrace bibliothecae regiae et Universitatis ratistavi ensis III. Q. 1. in quam ex antiqua bibliotheca Vincentinorum translatus est. Constat ille codex ex 00 soliis, iri quorum primo haec inscripta sunt: sed Variis collectis ni de Lapidariis . Ab una eademque manu velociter et lectu dissicile intra annos 361 - 1364 scriptus est, id quod ex annis, singulis, quos continet, libellis adscriptis patet. Scriptor nomen gerit Iohannis Pose naniensis, de quo illustrissimus Hens chel, si quae ab eo in codicibus manu scriptis medicis per specta sunt, publici juris faciet, usius, ut Spero disseret. Fragmentum legitur in latio sis et inscriptum est: Medicinalis qui dicitur Medicarius . . Plura sunt, quibus hoc fragmentum excellit: I. Alta vetustas codicis eum prope ad tempus Arnaldi illano vani removet atque facit, ut eadem sere auctoritate valeat, qua codex ab ipso rualdo traditus excellit. Inter codices regiminis Salernitani hucusque notos praeter codicem Arnaldi nullus tam antiquus est, quam hic.

II. In hac fragmenti antiquitate non levis momenti est, qu0 latium titulum in fronte gerit atque reliqui codices. Verisimillime

Dr. S. Ehoulant. Ges diichte uti Litteratur de altereia Medirin. Leip

15쪽

vero tituli regiminis Salernitani hucusque noti a scholis Universi tatum prosecti sunt, a quibus carmen eo tempore, quo litterae re staurabantur, hominum notitiae traditum est Τ). Itaque etiam titulus, quem carmen in antiquissimis editionibus traditionis Arnaldi in fronte gerit nempe Flos Medicinae ab hinc non pro certo amplius antiquissimus habendus est. III. Summi momenti est, quod primus Versus Anglorum regi scripsit tota schola Salerni , qui, quid carminis edendi ansam prae

buerit, memoriae tradit, hic plane deest. Is versus sane carmini non certo adnumerari posse videtur, praesertim quum nonnullae editionum antiquissimarum etiam alterum Versum, a posterioribus editi0nibus omissum, nobiscum communicent:

Angl0rum regi scr)bsit tota seli 0la Salerni Ad regimen vite presens hoc medicinale .

Inde hicet, totum hoc initium tantummodo titulum carminis esse, ad ipSum carmen non pertinentem, qui verisimiliter post ipsum carmen compositus et huic adscriptus est. Itaque quum hoc fragmentum antiquissimam traditionem carminis Salernitani sine illo titulo cum longe alia inscriptione exhibeat, auctorita Versus, quo historia de origine carminis Salernitani, per Se jam dubia, hucusque Sustentabatur, vehementer labefactatur atque sententia re gimen Salernitanum in usum Anglorum principi c0nscriptum S Se,

IV. Carminis initium, quod hic communicatur, adlluc penitus incognitum est et proprio argumento excellit. Verum etiam ob aliam rem memoratu dignum est, praesertim si id cum traditione Arnaldi conserre velis. Hac enim illic cum singulis prae copiis diaeteticis incipi sente, illa nostra traditi cum philosophica princi pi0rum, quibus carmen nititur, explicatione exordium iacit. Me dicinam, docetur, non ab homine mortali sed a Deo omnipotentestandalam esse Rus summum non medicamentorum SuS, Sed

diaeta est. Ex hac omnia profluunt. Prior est, quam curatio morbi. Haec Sententia, quae pro certa regula ponitur, tota respondet indoli antiquissimae scholae Salernitanae, notitia doctrinae Arabicae

Memoratu dignum est, quod antiquissima editio, cujus Choulant mentionem fecit, regimen Salernitanum a lacultate medica MontempesSulana anno se correctum et emendatum esse affirmat eique titulum Flo me die inae' tribuit, quum sexta editio Choulantii Hain Repertor. Bibliogr. o. 13730ὶ quae primo cum versi0ne germanica in lucem edita St, armen scholae medicae Parisiensi et penitus adseribat et in textu loco, Salernis' se Solennis tradat. Haec demonstrant utramque Universitatem ultima parte tertia saeculi XV in hoc carmine studia atque operam collocaSSe ejuS-que promulgationem sub finem aevi medii ab illis prosectam esse. a Lectio . solennis loco Salernis tantum ab obscura scriptione odi ei prosecta esse potest, quum saepius in IISS. Solernis 4ro Salernis ς' legatur et praeterea ser' in nonnullis IISS. vocabulo sen' simillimum sit. Ita que quum Salerni in carmine nuda mentio fieret, id ab ipsa schola Parisiensi prosectum esse concludi posse Visum est, quae sententia igitur sorSan pro Sola conjectura, ex script0rum obscuritate prosecta, habenda est.

16쪽

1byndum immutatae respondet nomini civitatis Hippocraticae, quod, quum morbos Secundum rationem Hippocraticam diaetetice curaret, antiquissimis temp0ribu gessit. V. Singula de diaetetice, intra cujus solius fines io fragmen tum VerSatur, cum eo Versu incipiunt, qui in traditione Arnaldi 164 est, quem si ibi legis, sine dubio intercalatum esse neque justum locum tenere videbis. Ibi enim commentationi de singulis rebus immixtus, inter versus de vippa et de caule positus est, ad quem connexum igitur neutiquam quadrat quum hic tamquam summa regula laetetica, scilicet assuetorum Servandorum, aptiSSimum initium et transitum ad singula laciat. VI. Carminis argumentum longe alio ordine, quam traditio Α naidi procedit. Nam de sol fere cibo et potu disserit atque apane tamquam simplicissimo proficiscens ad vinum, cere viSiam, me- donem, aquam, carnem et ad otionem post mensam pergit, qui ordo sine dubio melior est eo quem traditi Arnaldi Sequitur, cujus tamen plures versus hic desiderantur. VII. Contra vero hoc fragmentum plures versus habet, qui in traditione Arnaldi desunt: nonnullos, quos etiam Moreau, ut Unc videre licet, suo jure in editione sua recepit, sed etiam ali0s, qui hucusque penitus incogniti erant, ex quibus praecipue eandidum illum versum monachorum indolem pristini temporis bene adumbrantem, efferre Volumus:

Dum saltant atavi, patet excellentia vini.

Honorifica me donis mentio in c0dice vetere SiJesiaco mira non est, quum me donem inter potulenta populis lavicis antiquissimis temporibus in magnis deliciis fuisse constet. VIII. Fragmentum sinitur vel p0tius interrumpitur, ubi traditio Arnaldi transitum ad singula olera et culinaria facit.

Τestatur sapiens, quod Deus omnipotens Fundaxit physicam, prudens hic non igurat illam, Cum sit hic natus, item accipe praeparatuSΛd finem properat qui modo natu erat. Nunc oritur, moritur statim, Sub ima Sepelitur, Sub pede calcatur, Vermibus Se datur. Huic Succurratur, quando bene qui diaetatur. Vitam prolonga sed non medicina perennat. Custodit vitam, qui custodit sanitatem, Sed prior est Sanitas quam Sit curatio morbi. Ars primitus Surgat in causam, quum magi FigeatiS. Omnibus assuetam dubio λ servare diaetam 'Approbo, Sic esse, ni Sit mutare neeeSSe. Est pocras testis, quando η sequitur mala pestis. Pauperibus Sane Sunt esse quotidiane. Est pejor meta medicina cuncta diaeta' , Quando si non curas, satu regis et male curas.

Pone gulae metas, ut sit tibi longior aetas ). Si vis esse sanus, sit tibi parca manuS. ockerm et alii jubeo. alii quoniam.' Λckerna. Forti0 est meta medicina certa diaeta. ε alii quam. h M0ressu.

17쪽

Λsi sit mundus, habitabilis ac luminosus

Neque sit insectus nec olens foetore cloaea Λlteriusque rei tibi spiritus inficientis ). Panis non calidus nec sit nimis in Veteratus, Sed fermentatus, oculatu sit, bene coctu S, 'Modice salitus, frugibus validis Sit electu S. Non comedas crustam, coleram quae gignit illa Stam. Vina probantur odore, liquore, Ol0rP, 390re. Si 0na vina cupis, quinque probantur in illis: Fortia, formosa, fragrantia, rigida su Sca )' Signant δ humores melius Vinum meli 0re S. Habent nutritum plus dulcia candida in a. Si inum rubeum nimium quandoque bibatur, Venter stipatur, vox limpida turpi sicatur q). Si fuerit nigrum, corpus confert tibi pigrum. Inter prandendum sit saepe parumque bibendum. Ut minus aegrotes, inter duo fercula pote . Ut ite poenam, cum potibus incipe coenamq). 'Λd mala post ova pocula Sume Π0Va. Si tibi serotina noceat potatio, Vina 'H0ra matutina sumas et erit medicina. 'Vinum sit clarum, Vetus, subtile, matur Um. Λ bene lymphatum saliens, moderamine Sumlum. Dum saltant atavi, patet excellentia Vini. Impedit urinam ostiis, solvit cito Ventrem, 'Hepatis emphraxin, splenis, generat lapidem lust. Non sit acetosa cerevisia, sed bene elara, 'De validis cocta granis, satis ac humulata'), De qua potetur, stomachus non inde gra Vetur. In frigida modicum' sed plus desie at acetum, Dicitur, infestat minus, subtilia siccat '). dulcis me do tibi pro dulcedine medo Pectus mundisicat, Ventrem tibi me do relaxat. Potus aquae sumtus laetentis δ' Valde nocivus, 'Defrigida stomachumque cibum secundum M.' Salvia cum ruta faciunt tua pocula tuta, Adde rosae norem, minuunt potenter morem.' Est caro porcina sine in pejor vina, Si tribuas vina, tunc est cibus et medicin n. Carne porcinae cum cepi sunt medicinae δ' , Sunt gallinaciae, perdicinae et phasianae, Ast edulinae carnes tibi sunt medicina . Sunt nutriti vae multum carnes itulinae. Cessat laus enim nunc gallinae laniatis. Dissuadentur edi renes non Salvis, edi

Splen, melancholiam gignant, digestivam tibi tollant. Digeritur tarde c0r, digeritur quoque dure Moreau corpus nimis inscientis.

humulatus, humulus ex Gall. Houblon, a Latino Lupulum uormatum cs. Dusresne u ange . . Reliquae editiones exhibent Veterata.' In margine codicis macerat.' Ach. siccos infestat nervos, subtilia Siccat.

δ' Acci sit edenti alii comedenti. y Ack. cibum nititur ore crudum Zach. Srlvius: Hinc riget St0machus crudus et inde cibus. it Moreau.

18쪽

Similiter stomaehus, melius tamen extremitates. 'Digeritur facile pulm0, cito labitur 9Se. Reddit lingua b0num nutrimentum medicina . Est melius cerebrum gallinacium 3SSerumque, Sed bene turturis aliud quodcunque itare. O uvialis anas, quanta dulcedine manaM; Si bene axissent et singla frumenta dedissent

Febre quartana non re oeas Se ana λ). Est caro cerVina, leporina, caprina, O ina, Est anserina caro salsa, sicut est anatina.

Ista melancholia super debilibus inimitata' .Λucha δ petit Bacchum mortua, tua lacumq). Frixa nocent, lixa coercent, MYent S Sala β). puer, ante dabis tibi aquam, post prandia dabis. Post mensam bis aquam sumas, Si sorte a ariS. Ren ibi ulcera tibi' iundum non patiaris. Os extra madefac, dum pluribus S SociatuS, Si solus fueris, poteris interiora a ure. Lotio post mensam tibi conseri munera bina: Λlveas' mundisiicat et Iumina reddit acuta. Carnes proposita piscibus tibi sunt evitandie. Si comedas pisces, e Sto S de Sini V SqUJINOS P, Tractae super aquam mundam claramque Petro Sam, Et sint bullii vino eum petro Selino. Ius olerum siccorumque bonum, substantia pra aq), Ius ea inis s0lvit sed cum substantia Stringit, Utraque quando datur, Venter laxare paratur' 'mapa juvat coitum, saVet producere Ventum. Ventum saepe rapis, Si tu is Vivere rapis v . Provocat urinam, faciet et in dente ruinam. Si male cocta datur, hinc emphraxiSi Τ generatur.

Etiam hoc si agmentum alta vetustatu excellit. Quum enim prim0 decennio saeculi scriptum sit, versus verisimiliter non seri0ri tempori quam saeculo XIV originem debent. Ode papyraceus ost in , ex bibliotheca hedigerana, quae hic est, de sumtuS. Scriptus est aut in Silesia superi0ri ab homine linguae Bohemi eae perito aut in ipsa Bohemia. Fit enim in pagina 32 35 explica tio cognita illius figurae venae sectionis, cujus in sine haec verba leguntur: Explicit tabula, quae dicitur seu botomica ad mandatum D m. Iohannis repositi dicti Sobyelir patris mei dilecti. I lybylam byelkadaty byelka. Invenitur quoque ad calcem notissimo rum Problematum Aristotelis in pagina 43-75 haec nota: C0n-λ Morea etiam tres versus de anate tradit, quorum primus amo Stro non dissert sequuntur autem: Si mihi cavissem, si Ventri frena dedi SSem,

' Ista melancholicis, super debilibus, inimica uehat an Ser.' Moreau. h Mor et Zach. Sylv. si ibi Τ y Reliquae editiones palmas Moreau Ius olerum cicerumque te.' In reliquis editionibus hic Versus invenitur, ubi de caule gitur. 30 Moreau. y Λck tortio tunc

19쪽

summanlii probleumata Arist0telis sub anno m. illos. VIII post Octav. NatiV. B. M. V. pro hon0rabili nano proposito deopat0Wic '). Scriptor hujus codicis, multa memorabilia continen

tis, scholae Salernitanae amicissimus suis Se Videtur saepenumero enim versus carminis Salernitani et in margine et in textu citat: in pag. 134 vero legitur fragmentum majus, infra communicandum, cujus erSus eo excellunt, quod maxima ex parte hucusque typis non expressi sunt. Memorabile est, quod eorum quoque initium a vulgari dissert, qua re probatur, quam Variae ac diversae tradi tiones et exempla hujus carminis jam saeculo XIV exstiterint. Praecepta diaetetica vero, in hoc fragmento tradita, recto judicio atque experientia nituntur.

Haec praecepta sequi debes aliosque docere, Qui vitare volunt morbos et Vivere Sani. Ν0n bibe non sitiens et non comedas satiatus.' Cum male te sentis, consert si balnea Vites. L0tus, jejunus, post somnum non bibas statim. Non detecto capite sub frigore non gradieris, Nec sub sole, tibi sunt quia haec inimica. Jejunia, d0l0 capitis, oculi, febreS, Ulcer3, laira , Repletus enter, densa Sta balnea Vetant. Nec principiis obsunt prosuntque minuta.

Non con Sue isti cenam, cenare nocebit Res non consuetas, potus, cibo peregrino S; Pisces et fructus, suge crebra ebrietateS. Omnem p0st sum bibere, ne te ore laesum.

Qui possit, Vere debet haec jusSa tenere. Est sitis atque ames moderata bonum medicam pia δὶ, Cumque superfluitant, important Saepe graVamen ). Cures, quando bibes, hausto numquam SatieriS, Saepe parumque bibes, Sanus post talia Vives. Quandocunque potes, parce p0st balnea potes. Mensibus in quibus Us sopor est post prandia b0nus, Mensibus, in quibus Er 90St prandia sit Sopor aeger. Ista nocent oculis nocturna resectio PotUS, Pulvis, scriptura, eiuS, Vigilia, cura, B3lnea vina, VenuS, lenS, piper et allia, cepaeq).

Fragmentum nunc communicandum invenitur solio 48 Codicis papyrace bibliothecae, qua hic est, regiae sub signo . . 466. 0uis codicem conscripserit et quo tempore, cernitur ex secundo ejus capite, qu0d hunc titulum in fronte gerit: Nomina glosarum describimus hic variarum. Cujus in me haec leguntur: Explicity Annus una ero, quem dicunt ni inorem, adscriptus est, ubi saeculi numeru pro cognito praesumitur. Codex, quantum ex urina scriptura colligere licst, non anno 1308 sed demum 1408 conscriptus esse potest. In Silesia plures agi nomen pat0Wic gerebant, Verum etiam unus in

y MOreau et V Morea et Zach Sylvius si Λckerm aliique nonnuli 0 quidem versus de nocumentis visus tradunt, Sed plane alio S.

20쪽

Glossarius de diversis vocabulis per manus fratris icolai do C sta , qui illustrissimo Hens cheli auctore primo initio saeculi XV vixit atque hunc codicem circiter annum 141 scripsit Exceptis nonnullis jam cognitis versibus scholae Salernitanae, cujus hie idem initium sest, quod in traditione Λrnaldi, in hoc fragmento

partim versus insunt, qui etiam in aliis non rnaidinis traditioni bus inveniuntur, partim vero omnino incogniti sunt, ex quibus nonnulli, uti exempli gratia duo ultimi Versus, candidam atque simplicem indolem antiquiSSimae m0nachorum poeseos omnino praes serunt.

Si vis perfecte, si tu vis vivere recte, Disce parum bibere, Si procul a Venere. Si tibi serotina noceat potatio, ina Hora matutina ebibas et erit medicina. Stercus et urina sunt medico sercula prima, Hydrops, Quartana Sunt medico Scandala plana. Surge mane cito paceatum pergit cito.

Iane peta monteS, medio nemus, Vespere sontes. Haec hominem faciunt anum illaremque relinquunt. Haec praecepta Sequi debes alioSque docere. Surge post epulas, suge somnum meridianum. Haec quatuor ex somno proxeniunt meridiano: ebris, pigrities, capitis dolor atque catarrhuS. si vitare velis morbo et Vivere 3nUS, Non bibe non sitiens et non comeda Saturatus. 'Non retines minetum, ne cogas sortiter anum, Non ventrem stringes, retines bombum Veteratum. Quatuor ex Vento Veniunt in ventre retento:

SpasmuS, T dropS, 0lica, Vertigo, quatuor St3. Mensibus R. quibus St, somnus post prandia abest, In quibus R non est, somnus post prandia pr0dest. Dum paris ' 40ma de vertice duc crΥZ0ma, Quando paris ' ῬIra tunc primo de Vertice Fra. Τοlle per psimam, post de pulpam, Sperne arullam. Λntiquo more ingens pedit absque pudore.

lingere cum umbi est res sanissima lumbiS. Non ceSSe mingenS, Si rex proceSSerit iens.

Hoc ragmentum invenitur in Codice papyrace bibliothecae hujus urbis regiae sub signo III. . . Code originem ducit ex bibliotheca monasterii Carmelitarum ros. Stren Ziani. Constat ex pluribus libellis, a diversis manibus et diversis temporibus ae culi XV scriptis, qui postea verisimiliter sub sinem saeculi XV in unum idemque volumen conjuncti sunt. Non certo igitur annus constitui potest, quo hoc fragmentum Scriptum sit. Quum tamen uni ex his libellis et quidem ei, qui nostrum fragmentum proxime antecedit, soli 3 14 annus 1443 adscriptus sit, id stagmentum ante medium saeculi XV scriptum esse videtur, cui tempori scripturaei et ' carpis

SEARCH

MENU NAVIGATION