장음표시 사용
21쪽
BUCOLICA. ECL. III. Incipe, Damoeta tu deinde sequere, enalca. AItomis dicetis amant alisma Camenae. D. Ab Iove principium, Musae; Iovis omnia plena soIIIo coli terras illi mea carmina curae. M. Et mo hoebus amat Phoebo sua semper apud me Μunera sunt, lauri et suave rubens hyacinthus. D. Homo Galatea petit, lasciva puella, Et fugit ad salices, o se cupit ante Videri se M. At mihi sos offert ultro, meus ignis, Amyntas, Notior ut iam si canibus non Dolia nostris.
D. Parta meae Veneri sunt munera namque notavi Ipse locum, aeriae quo cong Sore Palumbos.
M. Quod potui, puero silvestri ex arbore lecta o Auro mala decem misi cras altera mittam. D. O quotiens et qua nobis Galatea locuta osti Partem aliquam, venti, divom reseratis ad aurist M. Quid prodest, quod me ipse animo non spemis, Amynta, Si, dum tu sociaris apros, ego retia servo 75 D. hyllida mitto mihi mous os natalis, Iolla; Cum laesam vitula pro frugibus, ipse venito. u. Phyllida amo ante alias; nam me discedere flovit, Et longum Formose, vale Vale, inquit, Iolla. D. risto lupus stabulis, maturis frugibus imbres, MArboribus venti, nobis Amaryllidis irae. M. Dulco satia livinor, depulsis arbutus haedis, Lenta salix solo pecori, mihi solus Amyntas. D. Pollio amat nostram, quamvis est rustica, Musam: Pierides, vitulam lectori pascite vestro. 85M. Pollio et ipso facit nova carmina pascito taurum, Iam cornu petat et pedibus qui spargat arenam. D. Qui te, Pollio, amat, veniat, quo te quoque gaudet; Μolla fluant illi, ferat et rubus asper amomum. M. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, aeri, MMquo idem iungat vulpes et mulgeat hircos. D. Qui legitis flores et humi nascentia Daga, Frigidus, o pueri, fugite hinc, latet anguis in herba.
M. Parcito, vos, nimium procedere non bone ripas creditur ipso aries etiam nunc vellera siccat. κD. Tityre, pascentia a flumino Dico capellas: Ipse ubi tempus erit, omnia in sonto lavabo.
22쪽
i P. VERGIM MARONIS M. Cogite ovis, pueri si lac praeceperit aestus,
Ut nuper laustra pressabimus ubera palmis. D. lleu, heu, quam pingui maceresimihi taurus in ervo ΙΙdem amor exitium pecori Pecorisque magistro. M. His corte neque umor caussa est Vix ossibus haerent Nesci quis teneros oculus mihi fascinis agnos.
D. Dic, quibus in terris-et eris mihi magnus Apollo Tris pateat caeli spatium non amplius ulnas. Ios M. Dic, quibus in terris inscripti nomina regum Nascantur flores, et Phyllida soliis habeto. P. Non nostrum inter vos tantas eonponere lites. Et vitula tu dignus, et hic, et quisquis amores Aut metuet dulcis, aut exportetur amaros. Ilo Claudito iam rivos, pueri sat rata biberunt.
POLLIO.SIOELIDES usae, Paulo maiora canamus lNon omnis arbusta iuvant humilesque myricae; Si animus silvas, silvae sint Consule dignae. Ultima Cymaei venit iam carmiuis aetas; Μagnus ab integro saeclorum nascitur ordo. Iam rodit et Virgo, redeunt Saturaia regna; Iam nova progenie caelo demittitur alto. Tu modo nascenti uero, quo errea primum Dosine ac toto surget gens aure mundo, Casta lavo Lucina tuus iam regnat polis. Io Teque adeo decus hoc aevi te Consulo, inibit, Ροllio, o incipient magni procedere menses; Te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri, Inrita perpetua vivent formidine terras.
Illo deum vitam accipiet divisque videbit is Permixtos heroas et ipso id itur illis,
Pacatumquo rege patriis virtutibus orbem. At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu Errantis hederas passim cum bacchar tellua Μixtaque ridenti colocasia fundet acantho. NΙΡsae lacte domum rosorent distenta capeltae
23쪽
Ubera, nee magnos metuent armenta leones.
Ipsa tibi blandos Midon cunabula flores. Occido et serpens, et allax horba veneni
Occidet Assyrim Volgo nascetur amominu mAt simul heroum laudes e facta parentis Iam logere et quae sit oloris cognoscere Virtus, Molli paulatim flavesco campus arista, Incultisque rubens pendobit sentibus uva, Et dura quorcus sudabunt roscida mella. 30 Pauca tamen suberunt prisca vestigia fraudis,
Qua temptam Thetim ratibus, quae cingero muris Oppida, qua iubeant telluri infindero sulcos. Alter erit tum Timys, si altera qua vehat et
Dolectos heroas; erunt etiam altera bella, as Αtquo uorum ad Troiam magnus mittetur Achilles. Hinc ubi iam firmata virum o socerit aeta' Cedet, ipso mari vector, nec nautica inus Mutabit mereos omnis seret omnia tollus. Non rastros patietur humus, non Vinea iacem; .. Robustus quoquo iam tauris iuga solvet arator; Nec varios discet mentiri lana colores, Ipso sed in pratis aries iam suave rubenti Murico iam croceo mutabit vellera luto;
Sponte sua sandyx pascentis Vestiet agnos. 46Talia saecla suis dixerunt, currite, fusis Concordes stabili fatorum numine Parcae. Adgredere o magnos-aderit iam tempus honores, Cara deum suboles, magnum Iovis incremonium lΑvico convexo nutantem pondere mundum, MTerrasque tractusque maria castumque profundum, Aspice, ontur laetantur ut omnia saeclol
mihi tam longae nianeat pars ultima vitae, Spiritus et, quantum sat erit tua dicero facta: Non me carminibus vincet nec Thracius Orme MNec Linus, huic matur quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo. Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certe Pan etiam readia dicat a iudico victum.
I PQ, Parvo puer, risu cognoscere matrem: eo
Matri longa do in tutorun fastidia menses;
24쪽
Incipe, parvo puer cui non risere parentes, Nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est.
Me Comon, Mopse, boni quoniam convenimus ambo, Tu calamos inflare levis ogo dicere orsus, Hic corylis mixtas inter considimus ulmosim. Tu maior tibi me est aequum parere, Menalca, Sivo sub incerta Zephyris motantibus umbras, Sivo antro potius succedimus Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis.
m. ontibus in nostris solus tibi certat Amyntas. m. Quid, si idem certet Phoebum superaro canendo lue. Incipe, opse, prior, si quos aut Phyllidis ignis, Aut Alconis habes laudes, aut iurgia Codri. Incipe pascentis servabit Tityrus haedos. Mo. Immo haec in viridi nuper qua cortico sagi Carmina descripsi et modulans altera notavi, Exportar tu deinde iubeto ut certet Amyntas asMe. Lenta salix quantum pallonii odit olivae, Punicois humilis quantum saliunca roseti' Iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
m. Sod tu desino plura, puer Successimus antro.
Exstinctum Nympha crudeli funere Daphnim NFlobant vos coryli testos et flumina Nymphis;
Cum conplexa sui corpus miserabile nati Atmo oos atque astra Vocat crudelia mater.
Non ulli pastos illis egero diebus Frigida, Daphni, boves ad flumina nulla nec amnem Libavit quadrupes, nec graminia attigit herbam Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leonos Interitum montesque feri silvaequo loquuntur. Daphnis et Armenias curru subiungere tigris Instituit, Daphnis thiasos inducere Bacchi MEt soliis lonias intexere mollibus hastas. Vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae, Ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus saevis,
25쪽
BUCOLICA. ECL. V. Tu decus me tuis. Postquam te sata tulerunt, Ipsa alos agros atque ipse reliquit Apollo. MGrandia inop quibus mandavimus hordea sulcia, Infelix lolium et steriles nascuntur avenae; Ρr molli viola, pro purpureo narcisSO, Carduus o spinis surgit paliurus acutis.
Spargit humum soliis, inducito fontibus umbras, oΡastores mandat fiori sibi talia Daphnis:
Et tumulum facito, et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego in silvis, hinc usque ad sidera notus, MFormosi pecoris custos, formosior ipso. . Talo tuum carmen nobis, divine poeta, Quale sopor sessis in gramine, quia per aestum Dulcis aqua saliento sitim restinguem rivo. Noc calamis solum aequiparas, sed Voce magistrum. Fortunato puer, tu nunc eris alter ab illo. Nos tamon haec quocumque modo tibi nostra vicissim so Dicemus, Daphnimquo tuum tollemus ad astra; Daphnin ad astria seremus amavit nos quoquo Daphnis.
m. An quicquam nobis tali sit munero maius lEt puer ipso fuit cantari dignus, et ista Iam pridem Stimico laudavit carmina nobis. ω- Candidus insuetum miratur limen Olympi Sub possibusque videt nubes e sidera Daphnis.
Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas. Nec lupus insidia pecori, nec otia cervis MUlla dolum moditantur amat bonus otia Daphnis. Ipsi laetitia voce ad sidera iactant Intonsi montos ipsae iam carmina ruPes, Ipsa sonant arbusta dous deus ille, oualcat Sis bonus o felixque tuis en quattuor aras: MEcco duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo. Pocula bina novo spumantia lacte quot annis eraterasquo duos statuam tibi pinguis olivi, Et multo in primis hilarans convivia Baccho, Auto lacum, si frigus erit, a messis, in umbra NVina novum fundam calathis Ariusia nectar. Cantabunt mihi Damootas et Lyctiua egon; Saltantis Satyros imitabitur Alphesiboeus.
26쪽
Haec tibi semper orunt, et cum sollemn3 Vota Reddemus Nymphis, o cum lustrabimus agros. οDum iuga montis apor, fluvios dum piscis amabit, Dumque thymo ascentur apes, dum Ore cicadae, Semper honos nomonquo tuum laudesquo manebunt.
U Baccho Cererique, tibi sic vota quot annis Agricola facient damnabis tu quoque Votis in m. Qua tibi, quae tali reddam pro carmino donas
Nam nequo me tantum venientis sibilus austri, Nec porcussa iuvant fluctu tam litora, nec quao Saxosa inter decurrunt flumina valles. m. Hac o nos fragili donabimus ante cicuta. MIIaec nos, Formosum Corydon ardebat Alexim, Haec adem docuit, Cuium pecus i an eliboeia Mo. At tu sume pedum, quod me cum Saepe rogaret, Non tulit Antigones-et erat tum dignus amari Formosum paribus nodis atque aere, enalca. M
VARUS. PRIMA Syracosio dignata est ludere versu Nostra ne or ait silvas habitare halia. Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem Vellit, et admonuit Pastorem, Tityre, pinguis Pascere portet ovis, deductum dicere camen. Nuns ego amque super tibi erunt, qui dicero laudes, Vare, tuas cupiant, tristia condero bella Agrestom tonui meditabor arundine usam. Non iniussa cano. Si quis tamen haec quoque, si quis
Captus amore leget, te nostrae, Vare, myricae, I To nemus omne canet nec Phoebo gratior ulla est,
Quam sibi quae Vari praescripsit pagina nomen. Pergite, Pieridos. Chromis ot nasylos in antro
Silonum pueri somno videro iacentem, Inflatum hestem venas, ut semper, Iaccho: 1 Serta procul tantum capiti dolapsa iacebant, Et gravis attrita pendebat cantharus ansa. Adgressi nam saepo senex spo carminis ambo Luserat niiciunt ipsis ex vincula sertis.
27쪽
BUCOLICA. ECL. L 13 Additis sociam timidisquo supervenit eis, o
Aoglo, Naiadum pulchorrima, iamque idonud angitinois smntoin moris o tempora pingit. Illo dolum ridens, Quo vincula nectitis i inquit. Solvito mo, vori satis os potuisso ridori.
Carmini, quae voltis, cognoscito carmina vobis, mIIuic aliud morcodis orit Simul incipit ipse.
Tum vero in numerum Faunosquo serusquo Videres Ludero, tum rigida motaro cacumina quercus; Noo tantum Phoebo gavdot amasia rupes, Noc tantum Rhodopo miratur et Ismarus Orphea. MNamque canebat, uti magnum e inano macta Homina terrarulliquo animaequo marisque fuissent
Et liquid simul ignis ut his exordia primis
omnia et ipso tonor mlindi concreverit orbis; Tum duraro solum o discludoro Nero ponto 35 Cooperit ut rorum paulatim sumere formas
Iamquc novum torra stupeant lucescere Solem,
Altius atquo cadant submotis nubibus imbres; Incipiant silva cum primum surgere, cumque Icara per ignaros erron animalia montis. ωHine lapidos 3rrha iactos, Saturaia regna, Caucasius o resori Ohicros surtumquo Promethei IIis adiungit, Hylan nauta quo fonte relictum Clamassent, ut litus Hyla, Hyla, omne sonaret; Et fortunatam, si numqtiam armenta fuissent, MPasiphaon nivo solatur amore iuvenci. Λh, virgo insolix, qua te demontia cepit lProotidos inplorunt salsis mugitibus agros: Λ non tam turpis poculum tamen ulla secuta est Concubitus, quamvis collo timuisso aratrum 50 Et sacpo in iovi quaesisset comu fronto. Ah, virgo insolix, tu nunc in montibus erras:
Illo latus niveum molli fultus hyacintho, Ilico sub nigra palloniis ruminat herbas, Aut aliquam in magno sequiturgrege. Claudite,Nymphae, Dictaea limiphae, nemorum iam claudito saltus, 56Si qua sortis orant uulis os obvia nostris Errabunda bovis vestigia sorsitan illuna, Aut herba captum viridi, aut armenta secutum,
28쪽
Perducant aliquae stabula ad Gortynia Vaceas eo Tum cani Hesporidum miratam mala pucllam; Tum hasthontiadas musco circumdat amarae Corticis, atquo solo proceras erigit alnos. Tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum Aonas in montis ut duxerit una Sororum, MUtque viro Phoebi chorus adsurroxori omnis; Ut Linus haec illi, divino carmino Mior, Floribus atque apio crinis ornatu amaro, Dixorit Hos tibi dant calamos, en acciΡe, usae, Ascraeo quos ante seni, quibus illo solebat roCantando rigidas deducor montibus ornos.
His tibi Grynei nemoris dicatur origo, No quis sit lucus, quo se his iactet Apollo. Quid loquar, aut Scyllam Nisi, quam sauia A ut eat Candida succinctam latrantibus inguina monstri a Dulichias vexasse rates et gurgit in alto Ah timidos nautas canibus lacerasse marini Aut ut mutato Terei narraverit artus, Quas illi Philomela dapes, quae dona Pararit, Quo cursu deserta potiverit, et quibus ante BoInfelix sua tecta suporvolitaverit alis lomnia, quae Phoebo quondam meditanto beatus Audiit Eurotas iussitque ediscere laurus, Illo canit pulsa reserunt ad sidera vallos;
Cogere donec ovis stabulis umorumque referri in Iussit et invito processit Vesper Olym
M. Follet sub arguta consedera ilico Daphnis, Compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum, Thyrsis vis, Corydon distentas lacte capellas,
Ambo florentes aetatibua Arcades ambo, E cantare pares, et respondere parati.
Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos, Vir gregis ipse caper deerraverat atque ego Daphnim Aspicio. Illo ubi me contra vidot ocius, inquit,
29쪽
BUCOLICA AECL. VII. 15 Huc ades, meliboeo capor tibi salvus o haedi; Et, si quid cessaro potes, requiesce sub umiam. IoΗuo ipsi potum venient per prata iuvenci; Hic viridis tenera motoxit arundine riΡ
Μincius, que sacra resonant examina quercu.
Quid sacorem neque ego Alcippen, nequo Phyllida
habebam, Depulsos a lacto domi qua claudero agnos; οκι certamen erat, Corydon cum Thyrside, magnum. sthabui tamen illorum o acria ludo. Alteritia igitur contendoro vemibus ambo Coepero altomos usa meminisse volebant. IIos Corydon, illos reserebat in ordine Thyrsis ma GymΡhao, noster amor, Libethridos, aut mihi
Quale mei Codro, concedite proxima Phoebi versibus illo facit aut, si non possumus omnes, Hic arguta sacra ei obit fistula piuti T. Pastoros liedem nascentem ornate Octant, re Arcades, invidia rumpantur ut ilia Codro; Aut, si ultra placitum laudarit, baccham frontem Cingite, o vati noceat mala lingua latum. C. Saetosi aput hoc apri tibi, Dolia, arvus Et ramosamicon vivacis cornua cervi. 308 proprium hoc morit, levi do marmore tota Puniceo stabis aura evincta cothuriIO. 2 Sinum lactis et hao to liba, Priape, quot annis Exspecturo sat si custos es pauperis horti. Νunc to marmoreum pro temΡοro secimus; at tu, m8 latura gregem suppleverit, Rureus esto. C. Norino Galatea, thymo mihi dulcior ΙΙyblae, Candidior cycnis, hodora formosior alba, Cum primum pasti repetent praesepia tauri, 8 qua tui Corydonis habet to cura, Venito. 40 P. Immo ego Sardoniis videar tibi amarior horbis, Horridior rusco, proiecta vilior alga, 8 mihi non has lux toto iam longior anno St. Ito domum prati, si quis pudor ito iuvenci. Zmuscosi fontes o somno mollior herba, B qua vos rara viridis tegit arbutus umbra,
30쪽
Solstitium pecori defendito iam venit aestas Torrida, iam laeto turgent in Palmite gemmao. T. Hic lacus et taedae pingues, hic tulimus ignis Semper, et insidua postus fuligino igri soHic tantum Boreae curamus frigora, quantum Aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas. Stant et iuniperi ci castaneae hirsutao; Strata iacent passim sua quaquo sub arbore oma; omnia nunc rident; at si formosus lexis 55Μontibus his abeat, videas et flumina sicca. T. Aret agor viti moriens sitit acris herba; Liber pampinoas invidit collibus umbras: Phyllidis adventu nostrae nonius omne Virebit, Iuppiter et laeto doscondo plurimus imbri so Ροpulus Alcida gratissima, vitis Iaccho, Formosa myrtus Vonori, sua laurea Phoobo; Phyllis amat corylos illas dum Phyllis amabit, Nec myrtus vinco corylos, nec laurea Phoebi. T. Fraxinus in silvis pulchorrima, pinus in horus, mPopuli is in fluviis, abios in montibus altis Saepius at si me, Lycida formoso reViSRS, Fraxinus in silvis cedat tibi, pinus in hostis. M. Haec memini, et victum frustra contendore Thyrsim. Ex illo Corydon Corydon os tempore nobis. N
Inmomor herbarum quos est mirata iuvenca Certantis, quorum stupefactae carmin lynces, Et mutata suos requierunt flumina cursus,
Damonis usam dicemus et Alphesibooi. Tu mihi so magni superas iam saxa Timari, Sive oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam In dios, mihi cum liceat tua dicere factat En erit, ut liceat totum mihi ferro per orbem Sola Sophocleo tua carmina digna cothumo Io