장음표시 사용
371쪽
Rel;giestat Is praemun Ire volens. Valge νetd sum desectatus in spieiens ea quae k tua Religiositate sum seripta , dc per Dominum meum gesideratissaeum filium vestrum Thomam.
CAPUT CCXII. -3 IE aesa ejusdem Acacio Melitinens.
LAtere tuam non oportuit Sanctitatem, quae sotan de vidieit 1 Quod venerint omnes Religiosi Orientia Episeopi in Anti hiam, dirigente eis Tomum meo Sanctissimo Episeopo Proeto, bonis sensibus de tectis dogmatibus pl.num. Erat namque sermo multus dc longus de dispensatione Domini hostri Iesu Christi 1 Sub. didit vero Et nonnulla Capitula ex Codieibus excerpta Theodoti , di Nestorii malis sensibus eon. venientem habentia intellectum . Et hortatus est , ut anathematirarentur ab eis. Ipsi vero non passi sunt . Deinde seripserunt ad me , quia sanathematirari eontigerit Seripta Theodori, o m. mino pereurrere hane maeulam de ad Sancto Pa. tres nostros : Athanasium vero di eo , ct Basilium, de Gregotium, de Theophilum , di euridires. Seripserunt enim. inquiunt, de ips quaedam Theodoto eonsona. Erat recessarium seribere , de non qualiacumque, ad eos: Quae de nota tuae aetet Sanctitati Reverendissimus Presbyter Da. niel, qui Λlexandria navigat advenire. Et per singula lategre novit ea, quae mota sunt.
habitam. Oniam didiei, quia per De; gratiam pinvaluisti per orationes, Ac absque eorporis praesentia, quae studebatis pro Meles is obtinere, de littere Piissimi de Amatorii Christi Imperatoris directae sunt ad Clarissimum per Om. nia vitratum Virum . Tribunum Aristolaum, praeeipientes ei, ut eogat unumquemque Episto-porum in sua Melesia anathematietate polluta N.stolii de Theodori impietatis dogmata. gratias agens adorando Domino Deo, Et mult mrro tuo stu/io orans, seribo prilis quidem salu
tans Reverentiam tuam, dc rogo Telum tuum,
qui eirea Deum est, ut aequἡ quidem pro eunctis Eeeles is eures, de neque quamlibet Eeelesiam despietas, sed aut pet verba ipsorum presentia , aut quosdam diligendos eum Admirandissimo di c s. Lum Opera T.
Clarissimo Tribuno Meleadcrelantes viros ex tuis sodalibus regas unumquemque publice anathema. tirare Nestorii de Theodoti Dogmata de mei piadirentes duas naturas post unitionem, semotis
quamque operantem . Experius namque eos,
qui sunt in Germanteia . inveni quidem illos di-eete duos filios, olim duas naturas direre mini. mὸ devitantes. Unde non con datur diei ab eis de A eri, quod unaquaeque natura seeundam semetipsam operetur: Et his quidem suste tit passiones, illa τeris impassibilis maaserit. Nihil est enim aliud nisi rursus duos filios consteti, duasque introdueere personas Rogo igitur com passibilem de Deo deditam animam tuam, ut PII eausi inu Igiles, a Domino Christo tempus a b piens , dc obtineas sanctis riclesiis absque sean. dato de incula unitionem.
Post hanc jacet descripta, ut aiunt, ad hanc longa Epistola, cujus initium et Res quidem est inter Fratres collo iis dulcis, M. Quam posuimus olim ab alio translatam, ut
x est sanctitate transmissum , nimium verosum gratulatus: Quod Ec dum taleas nobis aliisque prodesse, ex multo amore doctrinae hortati dignaris, ut ea quae tenemus omnin4 . Ac benὰ se habere perspieimus, haee ipsa & scribamus. Sa. pimus ergo de Saluatotis nostri dispensitione ea, quae de Sancti Patres, qui ante nos fuerunt. L gentes enim labores illorum, se nostra coaptamus nunc, ut illos sequamur. 3c nihil novi eo. rum dogmatum rectitudini invehamus . Quia igitur tua Persectio pereunctatur , utrom diei oportet super Christo duas naturas, an non , arin bitiatus sum respondere ad ista. Diodorus quidam Pneumato Μaehus, id est. Spiritui Sancto repugnans erat, qui, ut dicunt,eirea tempus Orthodoxorum eomta unieavit Emelesae r Deponens , ut putavit, meedonianaehartess maeulam , languorem incurrit in alterum.
sapuis enim de seripsi, quod alter quidem iam tim sit Filius, qui est ex semine David , ex San. cta Virgine genitus, alter vero proprie Filius, Sermo qui ex Deo est Patre. Velut ovis autem pelle obumbrans lupum, simulat quidem unum se dicite Christum , reserens nomen ad solum
372쪽
Dei Patris verbum genitum, ex Deo Unigen,
tum . Ut vero in indine gratiae deputat hoc, ut ipse dieit, dc ei qui est ex semine David . Et Fblium voeat. Unitum vero non se ut nos glorificamus , sed ei rea dignitatem solam , dc eirca authoritatem , de secundum honoris aequalita.
Huius Distipulus fuit Nessorius. Et eu Illius
obtenebratus Codiethus smulat quidem se unum de Christum, Et Filium, de Dominum confite. i. partitur vero Ec ipse in duo unum 3mpat tibi. Iem , hominem dictos Deo esse conjunctum aequi.
v ea nuncupatione, aequo honore, dignitate.
Quin etiam τciem . quae in Evangesicis predieationibus de Christo sunt positae , des nit ae dicit has quidem eoaptati debere homini , manis stum est utique quod humanas; illas vero Deo Verbo snguiariter eonvenire . Manifestum est utique quod Deo deeentes. Et quoniam seque stat multiplieiter, de quas parte ponit ut hci' minem semoti in eum, qui est ex Sancta virgine senitus, de semotim similiter eca parte Filium eum, qui est ex Deo Patra , Sermo dem . Ob hoe Sanctam virginem dicit non esse Dei Geni. trirem, sed Genitricem potios hominis. Nos vero non sumus ita haee se habere disposti, sed a Div;na Seriptura , dc a Sanctis Patribus sumus edocti unum Filium , unum Christum , dc Do. minum eonfiteri. Id est, ex Deo Patre Sermo. nem ; genitum quidem ex ipso ante mula, Deo detenter de ineffabiliter ; in novissimis
veto temporibus seeuti eundem propter nos genitum feeundum earnem ex sancta Virgine. Et quia Deum inhumanatum dc inearnatum genuit, ideireo eam dc Dei Genittiem nominamus. Unus est igitur Filius, unus Dominus Iesus Christus, dc ante inearnationem , dc post incar nationem . Non enim alter est Filius ille edi Deo Patre sermo , alter veto rursus hie ex Sancta
uirgine, sed ipse ille, qui ante laeula, de se,
cun/um carnem ex muliere genitus creditur.
Non tanquam Divinitas ejus initium quoque esse eeeperit. vel e t8 ad subsistendi prineipium per Sanctam Virginem sit voeata, sed quia potitis , siret dixi, ante saeeula existens Vettium ex ipia
seeundum earnem natum esse dicatur. Propria gramque erat ejus eam, sicut emera uniuscujulquemostrum: Et proprium eius eorpus. Quoniam vero quidam objieiunt nobis Apollinarii Sectas, et dieunt: Si unum dieitis per unitionem inte, gram de eonstrictam Filium ex Deo Patre verbum inhumanatum Et ineatnatum , solstan diallod utique somniatis , dc e nostitis sapiendum , quod confusio, aut contemperatio, aut
confitetnentatio facta si Verbi ad eorpus , seuceria corporis translatio in Divinitatis: patu.
Ob hoe igitur de valde sapienter repellentes
cxlumniam disimus, quia Sermo, qui ex Deo Patre est, inaestimabiliter atque ineffabiliter uni- sit sbi empus animatum anima intellectus capa ci , de processit homo ex Virgine, non per muta cionem natura secundum nos iactus, sed magis
dispensetiva benepotentia. Volu;t enim fieri homo , dc seeundum naturam Deus esse novi perdiis dit . Sed etsi in his, quae secundum nos sunt, depositus est mensuris . ec porta it formam sedivi, dc se permansit in excellentiis Deitatis, de in Dominatione naturali. Ad unantes igitur nos sanctae carni , habenti animam intellectualem, ineffabiliter ae sublimiter intellectum ex Deo Patre verbum . neonsuse ae inconvertibiliter unum Filium, dc Christum, de Dominum confitemur. Eundem Deum de hominem , non adierum lcasterum , sed unum de eundem, hoe dc illud exbstentem de intelligendum. Igitur aliquando Mem, ut homo dispensalpue , humane loquitur, aliquando vero ut Deussaeit cum potestate Deo decente seri nes. Diiscimus vero Et illud, Aisquirentes bona arte in earne dispensationis modum, & subtiliter Μν- sterium caleulantes videmus, quod is, qui ex Deo Patre est Selmo, inhumanatus est Et ineat natus, dc non tibi ex Divina natura sanctumis.lud corpus plasmavit, sed magis ex Virgine id accepit . Alioquin quomodo iactus est homo,
nisi quia corpus portavit humanum p Adverten. res igitur, ut dixi . inhumanationis modum, videmus quia duae natum ad invicem convene. runt uritione indisrumpi bili ineonfuse atque imeon vertibiliter . Caro enim eam est , dc non Deitas, etsi Dei facta est eam. similiter vero EcVerbum Deus est , de non eam , etsi earnem
dispensativὰ propriam fecit . Quando igitur in ligimus hoc, nihil noeemus ei, qui est in
unitate . eo neutiat . Et ex duabus naturis iactum fuisse die res, verumtamen post uniti . nem non dividimus naturas ah in virem, nee in duos incidimus Christum , dc ut Patres didie. runt , dicimus unam naturam Verbi in earna
Igitur quod quidem periInet ad intellectum ,
dc ad solum animae ciculorum visum , quomodo A inhumanatus, duas naturas dicimus esse unitas , unum vero Cht istum . di Filium, dc D mitium Dei Verbum inhumana tum dc incarnatum. Et si videtur, ad exemplum suseii iam useompositionem De undum nosipsos, qui homines sumus. Compositi enim sumus evanima de corpore. Et videmus duas naturas, alteram quidem eorporis , alteram vero animae; sed unus homo ex ambabus ei rea unitionem: Et non ex eo quod edi duabus naturis sit homo eompostus, duo homines unus essestut , sed unus homo, ut dixi , seeundum compositionem ex animaeonstat S eorpore. Nam si auferimus quos ex duabus diversisque naturis unus de solus sit Christus indisruptus exissens, unitionem dieunt odith oxae fidei repugnantem. Si tina natura estiosum, quomodo inhumanatus est , aut qualem
carnem propriam feeit λQuoniam vero in ipso Hypomnyst leo talem sermonis inveni sententiam, quod post resurrectionem sanctum eorpus Salvatoris omnium nostium Chiisti in totum H sola Divinitas, opo tere arbitratus sum di ad hoc respondete. Scribis
373쪽
Beatus Paulus, e vilis inhumanationis Unige-Jniti Filii Dei nobis enarrana, aliquando quidem r
Unde debuis ριν μου nibaa smetiνs. Dicimus igitur quoniam ex transgres1ione in Adam eorruptionem pertulit humana natura, & quas tyran nidem sustinet animus nos et ex voluptatibus, seu motibus earnis insitis in naturam . necessarum Disse, ut humanam earnem eorruptioni subjectam . dc voluptatis amore languentem , pr priam saceret. Et quoniam vita est & vi. ifieans , destrueret quidem eorruptionem, qua in ea est, inereparet vero in natura insitos motus, hos videt ieet qui ad amorem provoeant in eongruae vo Iuptatis. Sie enim eongiuebat in ea mortiseati peceatum . Recordemur vero & Beati Pauli, legem precati vocantis motum , qui nobis est in satus. Igitur quoniam eam humana propria ver-hi est sacta . quievit quidem eorruptionem suffer re. Et quia peceatum nescit ui Deus, ipse ram faciens propriam , de suam , se ut didit, monstra. vit, illis desit de voluptatis amore languere. Et non sibimetipsi id impetravIt, Sermo unieus Dei est enim, qui est semper, sed utique nobis. Si enim subjecti sumus his malis , quae sunt ex transgressione Adar , venient modis omnibus inmobis di ea, quae sunt in Christor Id est, ineor. ruptibilitas mortiseati Meeati.
Ergo factus est homo, non hominem recepit, ut videtur Nestorio. Et ut sactus homo et ere- tur, dum certὸ permaneret quod erat , utique Deus secundum naturam, ob hoe dc esutire diei - tit . di laborare , & sustinere. Sustinere uero& somnium, de perturbationem, atque tristitiam , de alias irreprehensibiles passiones . Ut autem rursus satisfaceret videntibus sa, quia homo simul erat di verus Deus, Divina operabatur signa, in erepans mare, suseitans mortuos . Salia inopinato miselena. Sustinuit veto A erucem, ut carne patiens mortem, δr non Divinitatis natura. fieret primogenitus ex mortuis, dciter perveniendi adine aptionem panderet humanae naturae, & Infernum spolians misereretur animabus. quae illie tenebant ut ob tuis . Post resurrectionem ver4 idem quidem eorpus, in quo pauid antὸ pertulerat, verumtamen non habebat in sese infirmitates humanas. Non enim de earet ero esurit, aut famis, vel laboris, aut euiuslibet talium es. suseeptibile diei mus, sed de eme. ro in eorruptibile. Et non hoe tantsim, sed deviuiseum r Vitae squidem eo us est . Id est , Unigeniti. Effulsi veto di Deo deeentissima gloria: Et intelligitur Dei mi s.chris. Lum Opera T. VII
Igitur de s quis ditierit Id Di Winum, seue Ee
hominis humanum , Orat cinis deeore non de viat. Unde arbitror de Sapientissimum Paulum ditiisse: II .eνὸ ω eorum mias secundum ea νuem x. Cor. s. C, sum, sed nune non tu noscimus. Dei enim .sieut dixi, corpus existens propriam omnia hu mana transtendit. Translationem vero vel trania. situm in Divinam naturam eorpus ex terra pati,
possibile non est, sed est impossibile. Alioquin Divinitati derogabitur quasi factae, de quasi ree apienti id in seipsam , quod eius seeundum nat
tam proprium non sit. AEquum namque est diem re , quod mulata earo In Divinitatis naturam , de dicere, quod mutatum si Uethnm inhumanam
naturam. Nam seut impossibile est hoe . ineonis vel bilis namque & immutabilis est , ita di ait rum. Nee enim diei potest ia Divinitatis su
stantiam vel naturam posse quamlibet ex creaturis transiter Creatnra veto & illa eam. Ergo eis
quigem eorpus Christi Divinum . quia Dei esteorpus, de ineffabili gloria illustratum, ineose ruptibile , sanctum , vivifieum 1 quod veto Divinitatis mutatum si in naturam . neque Sanctois tum Patrum sapuit ullus, neque nos ita sent ἱ-
Non ignoret uerd de illud sanctitas tua, quod Beatae memoriae Pater noster Athanasus , quisuit tune Alexandrinus .Episcopus, motis iunci temporis aliquibus, seripsit Epistolam ad Epicteium Corinthi Episcopum, per omnia recta fide teticiam . Quoniam vero Ac ex ipsa eonvincebatur Nestotius, de rectae fidei Λ Ieriores legentes hane ipsam, vincebant eos quis milia sapere voluissent, ad convictiones suas ex ea quid dicere non habentes , amarum quid/am maehinati sunt, de impietate haeretio Aignum . Corrumpentes enim eandem Epistolam , Sal Ia quidem subtrahentes, alia veto adileientes ediderunt, ita ut .ideretur ille praealeandae memoriae vir consona sensue Nessotio de s milibus eius. Erat igitur necessarium, ne sortὸ Ac illae perserantur quibus eumque corrupta, de exemplaribus, quae apud nos sunt. paria sumpta tuae Religiositati diligete . Etenim Reverendissimus de Religiosiuimus Eme senorum Episeopus paulus, ad Λ leuandriam veniens, movit de his sermones, S inventus est habens quidem e2 emplar illius Epistola, sed με- raptum ab haereti eis de insectum, ita ut suppli rei, quatenus ex nostris exemplaribus Reset
pium dirigeretur his, qui sunt Λnti hix Quod
sequentes igitur per omnIa Sanctorum Patrum sententias . contra Nestorii dogmata seripsimus e ieem, de eontra aliorum quorundam Capitu. lorum , quae sunt vituperanda , virtutem et Et ista tuae Religios tali transmisi, ut si qui sunt alii eonfideles, & unanimes Fratres nostri, quibus quorundam multiloquio se subreptum, di putent quod poenituerimus de his, quae eontra Ne stolium seti mus, ex lectione addiseant, quia bene dctem eorripuimus de in erepavimus ut et rantem. Et nune nihilominos resistimus tibique eius blasphemiis repugnantes. Tua veris Peti
374쪽
Aliorum quorundam Capitulorum , tuae sunt vituperanda, virtutem
upliciter interpretari quis potest,
ut etiam dicatur contra alios quoc
dam, qui accusati erant illorum . Capitulorum virtute : Ut de suisti id intelligatur dixisse Capitulis . Ubique tamen de omnibus hujus-
. modi Scriptis, ubi una sonat ex duabus dicta natura, hoc generaliter dico, quia multa satis potui non perfectissiitue acribiae Dicta
monstrare contra eos , qui velut ex hujus viri aut horitate opiniones impetunt & memorias Patrum .
Nisi quia nunc hoc propositum non est Exnodicum quippe, non Apologeticum solum scripsimus . Et hic , prout inveniuntur apud diverses diveria, absque integrioris inquisitionis praejudicio coli
rilli Episcopi Alexandriae ad eun m
CLatam quidem semetipsam eonstitnit ueritas
diligentibus eam ι abscondit Vero, ut aesti mo, dctentae latere intelligentias versutotum. Non enim dignos semetipsos pro nune iant , ut eam claris oculis eernant. Et immaculatae quidem fidei dilectores quaerunt Dominum in simpli. cara te cordis, ut seriptum ess ; qui autem per dis orta. & aspera i inera meant, A cor habents nissium . seu vanum , Mut in Psalmis setiptum Psil. roo. est , perversis intellectibus multiplieas eoaeetuant sibimet ipsis Oeeasiones, ni prevertant mar Domidis Aas . dc avertant animas simpliciorum ad ea , quae non lieent, quaselierant sentienda . Et haeio quam tuae Sanctitatis Hypomnynieis agnitis , do inveniens in eis quaedam ineaut/ proposta ab
his, qui nestia qualiter false scientiae diversalia
diligunt. Erant veto hie. . si edi duabus uasaνιι, inquiunt , e tua es
Beati Patres, qui San tiam tectae figet Symbo. tum nobis definierant, inquiunt ipsum ex Deo Verbum, quod ex ejus est substatilia Unigenitum , per quod facta sunt Omnia , incarnatum atque inhumana tum , ecquemadmodum Aieemus nescisse illos Sanctos, quia unitum Verbo eo userat animatum anima intellectuali 3 Consequitur ex hoe , ut qui incarnatum glait Velbum, laon absque intellectuali anima ulam fateatur earnem, quae unita est ei. Sie enim, se ut quidem athl-tror, quin potiua ut eum siduela Aleo, de Sapientissimus Evaege ista Joannes Verbum earnem s Elum dixit, non tamquam , quod absit, inanimatae earni unitum sit, seu quod tanquam eon versionem mutationemve sustulerit. Μansit -- id quod erat, idem natura Deus. Assumens v .rdi ut eme homo, sue seeundum hos ex mulidire secundum earnem , mrsus utus perstitit filius. verumtamen non jam sine earne, sieut olim, vel ante tempora inhumanationis, sed potius velut vestitus etiam nostra natura. Sed eis non est eon. substantiale Verbo eorpus, quod ei unitum est, ct in quo intellectualis est anima ; tamen phan. tasia quidem mentis adspieit ea , quae unita sunt, alterius esse naturae, unum vero Filium , & Christum , ct Dominum confitemur, ut earnem facto Vet . Quando autem diei mus earnem, hominem dieimus. Quae igitur Meessitas est sati eum in sua natura, si post unitionem dieatur una natura filii inearnata λ Si enim non esset in sermo. nibus de dispensatione id, quod solet Reeumbe repassioni, rem direretur, quod dum non sit id, quod pati solet, omni neeessitate sequeretur Verbi naturae eontingere passionem ; s vero in eo, quod dictum est, Incamnorum, universus a nobis sermo dispensationis eum earne habita inistroductus est , inearnatos enim non aliter, nisi apprehendis, semen Abra , I Um larus per onD HEbr. a. m. fratribas , & Form in frem au plena, vano i hilippa. multiloquio sum us , qui dicunt eonsequi oporistere omnino in sua eum pertulisse natura , dum subjaceat eam, eirea quam eon sequ8ntissim/ passo intelligitur eontigisse, Uerbo impassibile exi stente . sed non ob hoe a passioni bos me ludimns eum. Quia seut ejus proprium eorpus est factum ιge universa quae eorporis sunt, exeepeo stlo pee. eato, nihilominus dicentur ipsus per adstitionem dispensativam.
Ignotaverunt iterum , qui recta pervertunt quia secundum veri stem una natura Verbi si incarnaia. Nam si uout est Filius, qui natura di veritate in Semo, qui es Deo Patre est inestabiliter genitus, deinde ei rea assumptionem carinis, non inanimatae, quin potius animatae intel ia lectua.
375쪽
lectualiter, homo proeessit ex muliere, non in duas partietur personas filius, sed unus perman st. Veruntamen non absque carne, neque soris eorpore, sed habens id proprium ei rea unitionem indecisti bilem . Qui uero hoe dieit, non sermentationem, non confusionem, non aliud aliquid tale modis omnibus significat. Nee vero id unquam quasi ex necessaria ratione eonsequitur. Si enim dc unus dieatur a nobis Unigenitus Filius Dei inearnatus di humanatus, non ob hoc, ut illis videtur, sermenti modo eommixtus est . Neque vero in earnis naturam verbi natura translata est . Sed nee earnis in hujus. Sed in ptoptie tale, quae est Deu lim naturam, utroque ma mente, atque intelligendo seeundum hane, quae 1 nobis nuper est reddita, rationem. ine abilis Ec inenarrabilis unitio unam nobis ostendit Filii naturam , verumtamen, ut dixi, in earnatam . Non enim in solis simplieibus seeundum naturam unum vet/ Aieitur , sed in illis quoque, quae eompositione eollecta sunt . Qualis quaedam tes est homo ex anima ec eorpore . Quae quidem diversae sunt speeiei, & non eon substantialia ad invicem, sed tamen unita hominis naturam perfecerunt IEis compositionis rationibus differentia inest eloca eorum, quae ad unitionem sunt eonducta , na turam. Superflua igitur loquuntur hi, qui abeunt, quia si una natura est Uerbi incarnata, modis omnibus eonsequitur sermentationem fieri& eontemperationem , quasi imminuta dc subita.cta ei hominis natura . Nee enim diminuta est , neque ut dixerunt , subtrahitur . Ad pli 1 mὸ enim declarandum , Ood i factas M a , sume itfateri ιliud fuisse ineinnatum. Si id laetium suisset a nobis, habuisset eorum ea lumnia locum. Quo. viam necessatio adfectum est i/, ubinam muta. tionis vel subtractionis est laeus Si perfectus, inquiunt, Deus Cis sar , Mem.
sum, qaad persctum es , flamisti natura non μι-A ιι ρ Uti . ,3 o eans sanitati nobis , finan manis βι salsansia , Dae nostra natuνa λ gh rari . Suiscit dc huic ad manifestationem solutio In edicto praemissi Capituli, seu eerte exeuntio eius. Si Iustiniani enim dieentes unam naturam verbi, laeuissemus G, luti' non adjiciet in Iutar ram, sed quasi extra T. . cone. ventra dispensationem, esset eis, di forsan non p.εο .A. nisi veris milis . ratio interrogare fingentibus mi es in fiamaavate perfectio, MI mari sus s. a ι nost=a subsansis Quoniam vero di in humanitate persectio. Et nostrae substantiae manifestatio introducta es per hoe , quod dieitur Incarnara, quiescant ineum te canneae virgae. Hoc nam. que erat te lutate Aispensationem, de inornationem negare , dc ob id juste inelamate: si a Pil a perfecta humanitas assererin y Si vero, ut dixi, in eo quod dictum est Deisnaras, clara est atque
Indubitabilis latisfactio, quod homo sit sactus, nihil iam prohibet intelligere, quia unus existens Ec solus Filius Christus, idem Deus de homo est, ni in Divinitate persectus, ita de inhumanitatera s. rapi opera T.ωτ o L AE.
Rectissime ergo dc ηἱmium sapienter tua Pers ctio rationem salutaris passionis exponit, noni um Unigenitum Dei filium , seu qui intelligitur
c est Deus , pati in sua natura quae sunt cor poris asseverans, sed terrena potius pertulisse nais iura . Oportet enim neeessario ambo servire uni .
dc seeuneshm veritatem Filio, de non pati Divine , dc diei pati human/ Ejus enim passa est caro. Sed arbitrantur rursus illi nos eam, quae apud ipsos Dei passio voeatur, indurare pet ista, quae diximus , de non intelligunt dispensationem . Fraudulentissimὰ uero tentant transferre in hominem seposte passonem, Aamnum sbi pim talis per suam sapientiam providentes , ut noui Deo verbo dieamur esse sal .ati, tanquam qui proprium pro nobis sanguinem dederit, sed ab homine potius, qui seposite ae sequestratim Fblius intelligendus sit. Hoe qui eumque se sapit, omnem dispensationis eum earne rationem, ac Divinum mysterium nostrum non immani sest had hominis eulturam redigit . Et non cogitat quod eum, qui ex Iudaeis est se nilhm earnem, id est, ex semine Iesse de David. Christum Dominum gloriae , dc Deum benedictum in se desuper omnia Beatus Paulus dixerit, proprium illud corpus Verbi pronuneians, quod ligno ad se 2um est, de ips per hoe deputaverit erucem . addisca autem Dod supra sise es es ad fit, quod
in quaesionem tenti: God eis crine nud piat D minum aedierit , ινν uianato dicia ; er qui dixeria eum anima intellectuati eum Dis prepossum , ut firo ιanea passa , nihil pros ber vir dicat Amanirar petim pertulisse natura. si υπὸ ita, quomodo mada timvis duas naturas post timi avem sub eis indivi ἡ λGari quicumque Haereis, Chi isto igitur passo pro nobis earne, nudi heram dura, n s Chrsa stituae passonora nafaνa. Confligit tuisus haee nihilominus propositicit is, qui unam di eunt naturam Filii incarnatam. dc quasi supersuum seu vatum id pro nuneiare u lentes , contendunt ubique duas naturas subrustentes ostendere; sed ignoraverunt, quia quaecumque non ei rea solam contemplationem gi uidi amant, haee ipsa utique modis omnibus de in auteritatem partium, de omnimodam semotionem distiscant ab inviem. Sit vero nobis ad exemplum rursus secundom nos homo. Duas namque in eo intelligimus naturas: Unam quidem animae, alteram vero corporis. Sed in puris intello.
ctibus dividentes haee quas in latalibus e templationibus , uel cert/ animae phantasiis differentiam capientes, non per partes ponimus has nat ras , neque abrupte per omnia incisionis virtutem linquimus inter eas, sed unius esse deputamus, ita ut duae iam non sat duci, per ambas autem perfietatur animal unum . Igitur vel si dieat humanitatis natura dc Divinitatis super Emmanuele, vel in Emmanuele, sed ipsi humanitas facta est propria Verbi, dc unus intelligitur Filius cum ea. Gum veni dicat Seriptura Divia, ths inspirata carne eum passum , melius est, ut nos ita dicamus , quam Narina humanitatis.
376쪽
stu,αὐis si de hoe ab aliquibus fine maIo dieatur,
hi hil obsit tanti Mysterii rationibus. Nam quid est aliud huma itatis natura , praeterquam ea rointellectualiter animata λ Et flielmus Doninum earne perpessum. Cutiosissime igitur dicunt humanitatis eum passum fuisse natura , a Uerbo eam quodammodo destistentes , de extrinsecus semoventes atque sequestrantes, ut duci intelligant ut, & non jam unus inearnatus & inhuma. natus is, qui ex Deo Patre est , Sermo. Adie.ctum vero ab eis, Init se, apparet qui/em quo dammodo apud nos esse rine eulturae signifieativum , hi autem non ita intelligunt 'Indim enamque apud eos secundhm vocum novitates Nestorii ei rea alterum suseipitur modum . Di. eunt enim quod aequalitate honoris, eadem πω luntate, di una authotitate indivisus a Deo Vediho etiistit homo illa, is quo habitavit. Igitor non smplieiter proferunt verba, sed eum quo dam dolo atque insdiis malignis.
phiam docebat in Alexandria , ad Beatum Cyrilium Archia scopum
LEgens historias temporum reperi factam
Chiisti praeisntiam antε annos quater cen tum quadraginta. Fuerunt ver/Distipuli eius,
qui postea Apostoli nominati sunt: Qui de post assumptionem eius in eoelos Christianam medicaxere doctrinam . Qui simplieios quidem dc
absque omni eurios late superflua docuerunt, ita ut invenirent loeum plerique Gentilium, male intelligentes atque sapientes , hane aecusandidistinam , de instabilem nominandi . Quod enim dixit Evangelissa , Deam nemo Φιδι unquam , quomodo ergo, inquiunt, Hevis Deum fuisse erucifixum λ Et aiunt: Qui visus non est, Io η' quom is affixus est eruci λ Quomodo mortuus atque sepultus est Nestorius igitur , qui modo in exilio constitutus est . Apostolorum praedicationes exposuit . Nam dicens ego ante longa pridem tempora , quod ille ipse duas natustas Christum sit eonsessus existere, M eum qui his dixerat, inquam r Solutae sunt Gentilium quaestiones. Dieci igitur Sanctitatem tuam male secisse, illi contraria sapien/o, Synodum eon gregare , dc absque conflictu dejectionem fierip parasse. Ego vero adhue paucis diebus eiusdem Viri expositiones in spieiens, de Apostolo.
xum praedicationes conserens , atque intra meme.
t ipsam cogitans, quod bonum mihi si Mes Chebsianam, digna effiei spem Domiaiei generatio. ne Baptisnatis.
Accepi exemplar ab Epiphanio Monacho Alexandrino ante sere amnum Christiam Imperatoris.
Cyrilst Archi - Episcopi Alexandriae ex Sermone de M ., cujus initium
EGo contemperatum non recipio. Alienum namque est ab Apostoli ea fide , de recta
Dei traditione . Contem petatio enim extermionium Dperatur naturarum . Inestabilis vero unitio, quam recte sapientes confitentur , ambas naturas inconfuse servat. Ex eadem. Si enim naturae in unum eontemperatae sunt,m Iutione quae sunt ad invirem diversae substan.
duanae tempore sepulturae, ipso volente, dc rur sus sustitavit illum, de unitus est et ineffabili ratione post triduum, non temperatus in eo. Nec extra carnem factus est , sed servans in seipso duarum naturarum, quae sunt diversa ab invi- rem substantia, inconsulam proprietatem. Nec enim quoquam mixtae sunt aut eontemperatae duae illae naturae. id est , inessabilis Divina natura, dg ineon sua humana, sed unitae sunt inexplicabili & inessabili modo , qui omnem rationem transtendit.
mafidem. Numquid squidem gestitit a propria Deitate.
etsi evacuavit semetipsum, formam servi Mei. piens propter nos, amittens sormam Divinita. tis, ut seeundam te ad Dei fieandum preparare tui ut homo λ Abst. Sed templum sibi comm. Rens animatum. dc persectus in sanctae Virginis vulva, ct inguius eo, & voltus et ineffabili ratione , in ambabus eisdem naturis non contem peratus, processit homo apparens, intelligendus
377쪽
Eiusdem ex interpretatione Epistolae
SEd non in nobis mortis eata lex preeati fissset, sed nee ipsi eunctis inimicissima mors destructa suisset , nisi factum fuisset seia proprium verbi id, in quo illud per ejus virtutem
propriam damnabatur. Non enim eommunis h. minis, de eius qui seeundum nos intelligitur , erat posse Aestruere mortis imperium t Destru-
istum vet4 est id per Cht stum . Est igitur sa
consesso, quod rettἡ seeundum nos suetit multum Deus. Ergo suit, quoniam homo, multom valde ultra nos, ut Deus. Et templum erat
sanctum, quod plenitudinem Divinitatis aeempit. Uerustamen per unitionem dispensativam tinus esse ereditur ad eum, qui inhabitavit, &dicitur . Sieut enim est in nobis Spiritus Sanctus , ostendens nos vel effoiens Templum Dei; iuxta eundem modum de in ipso diei mus Christo habitasse quidem in earne, ut in templo , illum Dei sermonem, sanctifieam vero eam, ut in. habitantem . Dieimus veto , quia licti dieitur Templum , sed tame, proprium ejus erat id,
quod assumptum est , ut unum reputetur ad eum . Non quia transit ad Deitatis naturam, sed potius eompositionem eitea unitionem dispensa stivam . Deos namque erat in earne propter
CAPUT CCXIX. -3o8 Epistola Imperatoris Theodosii ad supra scripta.
Imperat cires Caesares , Tbeodosius in Valensinianus , Victores , Triumpb tores , Maximi , semper colendi,
sanctae Synodo , qua cum es con-
menis. ΡErturbationem de tumultum , qui contigit
in menta , nostrum e novit Imperium Religiosissimo Patre nostro de Episeopo Pro Ho . Et quia univeubrum quietis de meis prω videntiam gerimus , maxim/ autem pro recta fide, quae nos nostrumque eis it Imperium, per hane Epistolam seripsimus vestra Sanctita. ti, ut patrocinemini paei . de nullius eos ino.
menti deputet;s, quὲ contra salutem propriam uolunt Religionem saluberrimam perturbare. Illa est enim nostiae Divinitatis intentio , ut eum quiete omnes homines degant. Praeeipol autem sancti Meles Dei, per quas de nos salvamur, de nostium erestit Imperium . Hac itaque voce quieti Ecesesae providete . Nos enim aliquid de vobis utilius exspectamus t Deus vos multis amaeon servet, Uenerandissimi Patres.
A cruce usque ad Deus, Irenaeus non habet.
Translatum ex Codice Monasterii Acce metensis . Epistola , inquit, Tractoria, sive Generalis, a se otissimo & universo Concilio. S cta in unitersalis Smodus, quae in beso congregata ect ex Decreto Plissimorum Principum, unicuique sanctae
Synodo, quae persingulas Muni parates est, in Domino salutem.
Nobis seeundum pias litteras eongregatis ici
Ephesa civitate, reeesserunt nonnulli ex nobis . numero paulo amplius quam triginta.
Prineipem suae apostasiae habentes Anti henorum Epistopam Ioannem . Quorum de nomina his stat. id est, Ioannes Λnti hiae Sytiae, Marius , Iulianus , Alexander , Diogenes , Aptingius . Plaeus , Alexander , Theodorus, Heliades . Meletius , Ioannes , Paulus , Μathaeus . Marcellinus, Helladius, Maximianus, Helladius , Dexianus , Gerontius , Aserius, Antiochus , Dorotheus , Iacobus , Zebinus. Petrus, Fritilas, Himerius, Theodoxius, Eo. therius , Λnastasius, Tranquillinus , Basilius, Pausianus , in ximus , Daniel , Eustae hius. Qui habentes seeum quosdam depositos , ante omnia quidem Nestorii di Celest; i sententias vim dieantes manifestissim8 demonstrati sunt , Qquod nobiseum eontra Nestorium minim/aequimstant. Quos N eommuni sententia sancta Syno. dus di ab omni Melesiastiea eommunione alienos effecit, dc eune a Sacerdotii operatione privavit, perquam possent vel nocere vel juvare. Quia vero oportuit de eos , qui desuerunt a Synodo, de perstiterunt in unaquaque Providicia, non ignorare quae de his deeteia snt, notum vestrae faeimus Sanctitati, quia sive Metropolita,nus quis eujuslibet Regionis, abstedens ab hoe sancto
378쪽
tincto & universalἱ Coventu , aὁiectus est ad illud Apostasiae Cooeilium, vel post haee si se illi
eommiserit, vel si ea, quae sunt Celestii, post hae sapuit sive sapuerit , eontra suae Regionis Episcopos nihil potetit praevalete, omni Eeci fastiea eommunione a praesenti jam hae Synodo factus extorris , atque privatus effectu . Sed Ecipsis sum Regionis Episeopis, de amnibus undi. que Metropolitanis , qui orthodo κε sentiunt , subjacebit, ut in totum & Episcopatus gradu pri
Si vero aisqui Paroehiales Episeopi , relicto hoe sancto Coneilio, eidem diseessioni adiunctisnt, aut adjungi tentaverint, aut si quis ex his, qui subseripserunt deiectioni Noaνti, ad Con ventum reuers sint discessionis ejus, hos Omni- , seeundum quod bule Sanctae Synodo placuit, esse 1 Saeetdotio alienos , de ab eodem eadere gradu.Si uero dc quidam Clelieorum , qui in unaqua que sunt ei vitate , a Nestorio , vel ab his qui uni sunt, eo quod recte saperent, ab ossieto suspensi sunt, de hos proptio gradui restitui sines,
Communiter vero eos Clericos , qui ea gemsapiunt, quae his orthodoxa dc universalis M. nodus, iubemus his qui abscesserunt, sive abstes suti sunt, omn4 modo non esse subiectos, neque ullo mogo subiae ere. Si qui .e13 ab esserint Clelieorum, Dpm- sumpserint, vel elam vel palam , ea quae Nessorii, aut ea quae Celestii sunt sentire, de hos sancta synodo esse depositos . Quicumque vero ob ineongrua Facta ab hoe sancto Conventu dejecti sunt, seu ab Episeopis propriis, de his irregulariter eitra dis retionem per omnia sua Nestorius, aut hi qui ea quae ejus sunt sentiunt, reddere communionem vel gra dum tentaverint, absque ullo eos esse solatio, de nihilominus illos depositos permanere sanxi vi
Similiter vero & s quieumque voluerint ea, quae de sngulis acta sunt in hae sancta synodo Ephesina, quolibet modo commovere, eadem sancta Synodus definiuit, si Episcopi aut Cleriei fuerint, ut omni modo a gradu proprio excidant; sueto Laiei, sint eommunione privati.
SImiliter ex antiquo Acoemerensi Codice nranstuli , quae Da praenosa ur ,
CRedo in unum Deum, qu; In tribus perso.
nis agnoseitur, eausam factoremque ominnium. Unam substantiam sempiternam absque prineipio . ingenitam, ineomprehensibilem, in. eontemplabilem , incircumscriptibilem, immutabilem , immortalem , impassibilem , id est . quam nee is ipsa, nee in alio aliquo di eo suste-ptibilem passionis. Undique enim impassibilis
exstat natura Divina. Unum siquidem Deum dieo, qui levera Deus existit. Gentilitatem veto. qua Deorum pluralitas introdueitur, sugio. In tribus autem personis agnosti, eversici Iudaismi est . Patrem nam.
que in Filio, de io Patre Filium, & Spiritum Sanctum in Deo Filio de Patre eonfiteor.
Confiteor vero Christum eoaeternum Patri seis eundum Divinitatem , nee substantiae, nee su silentiae modo ei rea Deitatem Patre minorem. Similiterque Spiritum Sanctum. Filium namque dieci absque tempore, & sne initio genitum, eonsempiternum subsistere Patri: Et Sapientiam, quae ex Deo de Patre semper existit. Credo de in ptoressionem spir; tus Sancti, quam non dieo generationem. Et generationem Filii non dico processionem. Dum vero exigit eorum eonsequentia quae diis cuntur, unum sateor Deum Non subsistentias negans, sed nomine, si quod eon substantialitatis est commune, signifieans. Cum vero consubinstam talitatem loquor , non unius personae Con-
substantialitatem gleo, sed trium: Id est. P tris, dc Filii, dc Spiritus Sancti. Una siquidem persona consubstantialis sbimet ipsi non dieitur. sed Filii de Spiritu, Sancti, de Patris est istud Differentia igitur Pater, de Filius, de Spiritus
Modus subsistent aestu nomen est habitus, non autem substantiae simplieitet signis eatio . Esse igitur Patris est Deus, euius autem si Pater. Et esse Rilii Deus est , eujus autem si Filius. Sie de Spiritus Sanctus. Quorum vero esse est idem,seeundum meam de eon substantiali Trinitate Hrim sint dicta. Dieam veto de de inhumanditione Dei Vetbἰ
propter nos, de qua nobis misima quaestio est, non solum contra Omnes haereti eos, sed & eoatra ipsos quoque, qui putantur Domestiet fidei . Ita igitur eredo, Juxta Cyrillum Sanctae me Adn. Nor. moriae: Propter elementiam propriam, multam- Cyrillusque benignitatem eirea genus humanum, e m.
plaetiit Dei Verbum in fine dierum aedificare sibi Ez.s iis
ex Sancta Maria Virgine Templum , quod erat sνmboli in praescientia. non est Immaeulatum de absque ullo pereato hoe tem- Acacu . plum sumpsit Deus Verbum pro nostra salute ad manifestationem suae Divinitatis. Et per illud in ipso emist nostram salutem. Propter suam, si eut dixi, benignitatem , de eirca nos regimen , inenarrabilitet & inessabiliter sibimetipsi hoe uniens ex ipso in vulWa plasmationis initio. D, gnatusque est illud eundem esse Filium feeum unitione ad se, di totius dominationis , atque honoris, dc gloriae , ae virtutis , quam natus aliter habet ipse, qui Deus est Verbum. Ita ut Dei sorma di servi forma ad unam personam.
379쪽
E p.1 s et O L AE ..inum FilIum , unum Dominum, Christumque
1 Sie Deum hominemque eonfiteor Cheistum Filium Dei, unum Filium ex duabus naturis. Ex passibili atque impassibili, ex mortali de im, moria i , ex visibili de in vis bi t. Et non ine hos n. gem. Ex ine I reum seriptib li Ac ei reum stliptibi. Qui sine pri ne ipio quidem ae sempiternἡ estinatus eti Patre seeundum Deitatem ; idem vero
ipso est Spiritu Sancto & Matia virgine diebus
nos, minis natus est seeuaghm earnem. . Sed neque eat nem dico ex Deo S Patre geni tam , neque Divinam quoque naturam ex sancta
Virgine Maria i sed seeundhm Divinitatem qui-ὰem absque ἔ-itio eu Deo Patre est genitus , eundhm earnem verd in ultimis diebus partu Maiiae Uirtinis editus. Sic unum Dei Filium confiteor. Divinitate quidem impassibilem , humanitate vel δ passibi, lem. Sed nee iii passionibus ψ nee in vulva illud templum abi inhahitante Divinitate sejunctum ,
sed ex ipsa eonreptione unitum . Non tamen eum eo eir um seriptum dixerim Deum verbum . Iaeiteum raptibilis est enim Divina natura. Partus est igitur e2 Sancta, ut dixi, Maria
Christu, Filius Dei. Non illa in eircumserina , sed illa eiret inseripi, natura . Dixi namque se. perius Christum Filium Dei de in ei reum ripti hilem & eiteu nil suu n . seeundum Divinam
quidem naturam inei reum seti pii bilem 1 circa humanam vero circumseriptum. Seeungum quam
ct in proe sepi, de in eunis, dc in erute, &insepulchro eireum seriptus est Christus Filius Dei ;eirea illam verὰ alteram infinitns, dc incircumlscriptibilis, de omnia e otii inuit, eontinetque . lUnum igitur ex duabus di eo naturis. Patitur igitur Chimus Filius Dei,.non Divinitate, sed humanitate . Id est , Christus est passus in ear re. Patitur sumpta natura ; illa vero quae assumpst, impassibilis manet. Deus autem venhum propitas reputat Templi sui hom4nis passiones. citea. dico , de mortem , de reliqua, quisumque dispensativa videntur . Propria ea
faeie , dum nihil ipse sustineat . Sed quia ad unam personam pertinet ipsae naturae, illa ἰmpassibilis ea , quae sunt passibilis, propria Deit. Nee tamen patitur illud impassibile Dei Verbum suas faeiento passiones, sed, ut dixi, suae ear nis pastiones ad se istit . Aliud veto est pati eo Ipso, quod suas este passi nes, & aliud suas Meere passiones. Nonasterius , inquam , Filii . sed naturae alterius passiones . Secundum nullam siquidem patitur rationem, qui naturaliter est in susteptibilis passonis.
Nee Verbum eam sectum eo nuessionem sustinuit. Factum namque dicitur, pro ni dieatur, Aerepit. Et qui erat in sernia Dei, sit. I aerepit. Hoe enim signifieat, quia sequitur: Er IMMI.ravit in nobis. Nee enim Filii unitate dispe ditur distantia naturam m. Sed setit aliud eorruptibile eorpus, de alterum anima immortalis, ex nitisque .eto unus homo eonsistit, sie ex mortali at.
tura unam eonsteor Filii personam i Et quia impassibile verbum passibili unitum expeti mem tum non sustinuit passionis. Est quidem Filiuηs Dei ac passibilis de impassibilis , sea passibiliel quidem eatne, impassibilis vero Divrnitate: Ha j bens Deundum earnem tomporale principium , t absque initio veri secundlim Deitatem.
Haec sicut memetipsum habens, ita conscripsi.
HOL Eut claris haeretici, uti scribens
in Christo duas naturas, id est, Diaminitatis in humanitatis.
DE mea in Dominum de Deum omnJum Chriἀstum spe eonfidens, ante omnia qu dem , testis Deus Verbum est . in sensibus liniusmodi dignoscens veritatis probationem, invoco antem vestram Sanctitatem in testimonio cordis mei, de ratione sensuum meorum atque verborum Sed
pessaeus Diabolus iastinavit tale studium mastrum de propolitum, a quibus vires eius destrui oportuit. His simulans omnem domestieam tib vim, contra me movens Eusebium Episeopum oppidi Doryleens s , libellum dantem sancto Episeopo Coi stantinopolitanae Eeelesiae Flaviano, de quibusdam altis inventis in eadem uthe. qui propter diveras musas suas evenerant, quo--ἡo haereti eum compellavit, non veritate ae tu sationem movens, sed pernielem mihi maehicnans, dc perturbationem Melesiis Dei. Uoeabae ad responsionem aeeusationis ab ipsorum Sancti. tale, sed graui uritudine super ipsam senectu
tem retentus Oeeutri ad purgationem , non igno. rans eompostam factionem contra salutem meam.
Et quidem libellis statim subseriptione mea his addita obtuli Seripta , ostendens de sancta fide
professionem meam . Sancto autem Flaviano Λ ehi. Episeopo neque libellum suscipiente, neque ut legeretur jubente, audiente tamen . & reo pondente me ipsis verbis fidem, quae Nicaeae exposita est a sancta synodo , confirmata vero apud Ephesum, expetebar Auas naturas sateri, & anais thematietate eos qui hoe netarent. Ego autem metuens definitionem a Synodo, nee adimere nee addere verbum eontra exposiam fidem a sancta Moodo Nieaena, stiens vero sanctos de beatos Patres nostros, Iulium, Felirem, Athanasium, Gregorium ,i sanctos Episeopos, resutantes duarum naturarum uocabulum, de non audens de natura tractate Dei verbi, qui in earnem venit
ultimis diebus in uterem sanctae virginis Mariae
380쪽
Iramutabiliter , quomodo uoluit & seit, in verita e . Non In phantasivate homo factus , autae athematirare supradictos Patres nos res roga bam ut innoteseerent ista Sanctitati vestrae , &quod vobis videretui iugi ea retis, profisos o 'nibus modis me seeuturum quae probassetis ἰ sed nullo eorum qui a me dieebantur audito , abrupta Synodo publicaverunt dejectionis sententiam, quam a flversus me olumniae factione ins ruebant, ut & saluti meae diserimen in eum heret, risi cito opera Dei, crationibus Sanctitatis tuae, militaria manus me ab ineursione rapuisset. Tune Duem aliorum Monasteriorum eogere eceperunt in dejevilonem meam subseribere, quod nunquam nee in eos, qui se fueret leos professi sunt, vel ad ver aha ipsum Nestorium factum est . In tantum , ut eum ad sui aciendum plebi proponetem fidei meae eonsessiones, non solum di areetem eas audiit , vertim N arriperent hi qui eontra me supradictam factionem meditabantur, ut exinde tan. quam haeret leua apud omnes haberer.
Ad vos igitur Religionis defensores, & hujusmodi sactiones execrantes eonfugio, nihil 5 nune novum inducens contra fidem j,m inge nobis ab Initici traditam , sed anathematirans Apollina-TIum , Ualentinum , Manem , ct Nestorium, ct eos qui Hi eunt eat nem Domini nostri Iesu Christi Salvatoris e reelo deseensisse, & non e Spiritu Sancto I sancta Virgine intia r Et om Bes haereses usque ad Magum Simonem. Et ni. hilominus tanquam haeretieus de vita perietitor. Et obseero , nullo mihi praeiudieio facto ex his, quae per insgias contra me gesta sunt, quae visa vobis fuerit, super fidem proserre sententiam, de nulla dei neeps permittere a factἱosis contra me calumniam proe ere . di non ex ti es eximi denumero orthodoxorum eum, qui in eontinentiadi omni eastitate septuaginta annos vitam peregit, Ita ut in ipso exitu vitae naufragium patiatur. bjunxi autem his litteris meis utrumque libet. Ium: Et eum qui ab ae sitore meo oblatus est Synodo, & qui a me gesus quidem es , non ta. men suseeptus. Et editionem fidei meae . Nee non & ea, quae de duabus naturis a sanctis Patri. bus nostris decreta sunt.
Τ Estot vos Gram Deo, qui euncta vἱv;seat, de Christo Iesu, qui sub Pontio Pilato te. si fieatus est optimam illam eonsessionem , ne quid ad gratiam saetatis. Ego enim jam a Maj ribus meis ita sens, ct a pueritia mea ita illuminatus sum, quemadmodum sancta, ct ex univeris orbe tetratum apud Nierim habita Synodus trecentorum S octo beatissimorum
Epistoporum fidem eonstituit, di quam conser- .avit ae definiuἱt denuo obtinere selam satis. synodus Ephesi collecta. Et nunquam aliter se,s, quam quemadmodum praecepit recta de solavera fides Orthodoxa. Et eunctis, quaeeumque sunt crea eandem fidem a sancta eadem Synodo eonstituta Ephes , adsentior . Cuius Synodi Dux & Ptineeps suit beatae ae sanctae remidatio.
nis Episeopus Cyrillus Alexandrinorum , ct praeis dicationii ae M. i Sanctorum S Electorum Dei. Gregotii majoris , ct item Gregorii , Baslii. Athanasii, Attiei . Proeli foetus & partirem: Eum & omnes eos orthodoxos & fideles habui .& honoravi tanquam sanctos , S Magistros meos existimavi. Anathema autem dieo Nessotio . &Apollinari, & omnibus haeretieis usque ad Simois nem, & qui Seunt earnem Domini nostri Iesu Christi ἡ eoelo deseendisse. Ipse enim, qui esti Verbum Dei, destendit de ecelo sine came, &sactus est eam in utero sanctae Virginis, ex ipsa
eatne virginis ineommutabiliter di ineonuertibiis liter . seut ipse novit di voluit. Et factus est. qui est semper Deus persectus ante Oeula, idem& homo persectus in extremo dierum propter nos& nostram salutem. Hane igitur meam plenam professionem Sanctitas vestra, &α
Eutyches Presbyter & Archi - Ma
drites huic libello subscripsi manu
ut asserunt Eut his Scripta, ad Di
ηγμ m Episcopum, cujus sensu diuires
ipse Estructis decidit in errorem.
MDor audiens quociam eonfitentes quidem
in earne Dominum nostrum, incurrentes
vero divisonem male a paulianistis introductam. Illi enim Paulum Samosatenum sequentes, alium quidem intelligunt eum , qui ex ecelo descengit. Deum eonfitentes; alium vero terrenum hominem esse di eunt. Et illum quidem in sabricibi. lem. Hune Dominum, alium servum. Impium, seu venerentur eum, quem servum appellant &sabrieatum , seu non colant eum, qui nos sanguine suo redemit. Hi vero, qui Deum deseen disse de ecelo eonfitentur, ct carcem factam ex Vivi; ne, di unum esse eum carne, frustra conturbantur, exeedentes In verba impietatis illorum. Di eunt enim di ips, sevi audio , duas naturas. Ad quod Sanctus Ioannes eviderier pro bat unum Dominum nostrum, cum dicat, Ue tam eastaractum es. Et Paulus Apostolus, eum idicat a Uatis Dominus Iasas Cissas, per eum lcus