Antonij Kerkoetij Aremonici Mastigophorus primus tertius, siue Elenchus confutationis, quam Claudius Salmasius sub ementito nomine animaduersis Kerkoëtianis opposuit Antonij Kerkoetij Aremonici Mastigophorus tertius, siue Elenchi confutationis, quam

발행: 1623년

분량: 156페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

pallij genus, ut nugaris. Ad haec Graecanicum pallium duos tantam ad imam partem an. tulos, siue gi υγας habuit: At illi, de quo sermo est Epiphanio,quatuor erant. 1 υς si πιναι

ρυilibet istorum habuit. An tu credis E quatuortisce angulis duos superiores, dc ad humeros fuisse λ ita quidem sensisse videtis: sed imperitissime. Nam ad κει πεδι erant, Oramque

vestis infimam. Proinde ad latera scissam Mapertam fuisse tunica illam, seu pallium opo tet, non ab anteriori parte Iadeoque Graecanici pallij prorsus dissimilem: in eoque a Sa- exrdotali insuper pallio discrepasse videtur. Postremo si paenulae, quae utique vestis exterior fuit, tunicarum etiam nomine Veniunt, ut

in Notis ad Aug. Hist. pag. i 7 ,& in Confutatione scribis; quidni pallium Scribarum illud etiam tunicae vel Dalmaticae nomine censeaturὶ I nunc,& inscitiam atque ineptiam aliis obiice, qui totus ex inscitia, ineptiaque concretus es; qui Iudaeorum commune pallium,

adeoque Christi re Apostolorum, Cynicum pallium esse docuisti ; quasi pallia omnia eluiadem formae fuisse necesie sit. Mirarer te obtrectandi contradicendique libidine caecum ita fert i, prius ut Epiphanij verba apud te non expenderes, quam in alterius errore castigando tuam inscitiam , ac vecordiam traduceres , si quid alias, abs te, cuiusmodi heic expectari pollet, moderato ac frugi dignum esset homine profectum.

142쪽

1as Antony xerxore, Hochus resius pro Chrso. quid tapud Epiphanium: inque his Salma Amira sopiditas.

p On fero μακρολογαν , dc χαυκιαν istam. Ten' sperasse persuaderi posse, Chrestus unde a nonnullis vocetur, nescisse Petauium, aut te monitore opus habuisse 3 Infantilis ista leuitas est, & crepundia sapit. Nempe κει ν pronuntiasse quosdam Epiphanii locus euincit. Si ita est, quidni.& Latin Ε, si ad eam formam conciperent, Chrestum usurpare poterant. At ratio illa, quam adfers, falsissima, desurii me imperita ; is x literam esse duplicem, ideo literarum augere numerum. Qui tam se-i uere in alios inquiris, & censuram affectas, itane turpiter ipse peccas ὶ Infime Grammaticorum, & ad elementarios redigende, quid cogitas 3 An non & θ' perinde duplex este debet, vi χ Atqui pro una & simplici censetur eodem Numero. Nam Aλλωια septem constare literis dicitur ; Aνοι dirae octo. Asinina est itaque coniectura tua. Omnino scrip serunt, qui octo literarum nomen esse vo

luerunt.

F. 7s. Insignem, quem vocas, Epiphanij locum insigniorem stupiditate tua fecisti. Scribit Epiphanius de Pharisaeorum Astronomica superstitione loquens, Haeresi xvI , Num. II.

143쪽

Consul. CL Salmasii.

&c. Ad verbum. Sed V ea, qua mane in numerrum elementorum censentur apod deceptos nomina.

qua Zodia vulgo nuncupant. Hunc Epiphanij l cum rectissim E dico &a Petauio Latine redditum, & interpretatum fuiste; te vero immane quantum hallucinari, & sal lissimam sententiam affingere. Didicisti ab Scaligero,

quem dat si scuticam nostram veritus esses, nunquam nominares, Vocari statuas, annulos, aut alia id genus cum obseruatione siderumfacta, vel notata, horoscopante signo aliquo Zodiaci. Esto : an/ύδα ipsa, signaque - coelestia nominantur 3 Vbi id S caligerte docuit λ Num ex Arabisino istud expiscatus es ; in quo magnam scilicet peritiam habes Signa Zodiaci, quae tuis nominibus apud Epi

Quid hoc rei est 3 An a superstitiosis illis, Mpraestigiatoribus signa illa de coelo deripiebantur, ut inter alia πι α, & imagines ad remedia venderentur 3 Arietem ipsum coeleste signum,aut Scorpionem, aut Taurum e coelo detrahebat aliquis, & adauerruncanda mala

gestabat ipse, vel aliis praebebat. Haec insignis,&illustris est obseruatio Salmasii: duodecim Zodiaci signa coelo refixa, dc in terras delapsa pro statuis,annulis,&imaginibus cessisse. Quid enim aliud nos docesi Ad Scaligeri postumanos remittis. Age consulantur. Σ-έα nihil aliud pag. 119 scribit esse, nisi imagines ad consectationes fa ctas, horoscopante aliquo signo. Idem

144쪽

phanium interpretari iubes ad eum sensum, quo Scaliger in Postumis vocabulum illud accepit. Proinde Zodiaci signa duodecim coelo reuulsa, & pro statuis & annulis gestata cred mus, si Salmasium audimus. An non fustuarium potius, quam lora adeo prodigiosa stupiditas, & aliorum inepta reprehensio commeruit 3 Vbi tu legisti signa Zodiaci miέα notione illa vocata fuisse, qua id genus -GAM, vel sigilla nominabant , ut G αριθμον προων processerintὶ Nam illa ipsa int--in refert Epiphanius. Sane piacularis haec ab urditas est. Tam horrendus stupori

& fanatica insania modum omnem erroris

humani, & castigationis superat. Probabilis est igitur Petauij illa coniectura, quam pluribus in Animaduersionibus explicat, atque MGemini,& Astronomorum caeterorum auth

ritate confirmat: quibus placet, Zodiaci signa

quadrifariam pro elementorum numero distribui. Quod si quis malit, potest & alio sensu Epiphanium accipere, ut ipsi

dicantur, ea inutione, qua coelestes imagines,& αἰ-- ω ita nuncupantur; ac tum ζωύγα illa dicet in ωνώιθμὸν procedere,quoniam pr*ter duodecim illas constellationes,extra Signia feri limites aliae sunt. Haec non incommoda

sententia est. Tua vero plane stupida, &i

145쪽

mindicata. SI tu Miseuias ostenderes Graece muraenam p. 7 6. significare, haberes quod in illa interpretatione merito carperes. Nunc ηαργώαι marinum canem ἰίως denotat. Si ut in quibusdam aliis Epiphanius heic hallucinatus est, num Interpretem mutare istud oportuit 3 Haeresi V Stoicorum, N. I. Zenonem ait Eleaten Romae vixisse. Haeresi vi I Pythagoreos cum Peripateticis confundit. In Iudaeorum Haeresi pag. 22 Nabuchodonosorum pro Salmananlaro posuit. Haec & id genus alia virum ab Interprete solicitanda, an in mendo potius re- linquenda suntὶ Quid tu sentias, nihil nostra resert. Hoc scio, neminem harum rerum intelligentem aliter iudicaturum, quam Scripto ris errorem ipsum in interpretatione retinendum , non emendandum videri. Aliud est, cum Librarii, non authoris manifestum viti-rum irrepsit. Illud ergo in isto Epiphanii loco contigit ; ubi quod muraenae proprium est,

hoc est cani marino per imprudentiam tribuitur: Quod mutare religioni sibi merito duxit Interpres.

Haeresi L , Num. III. Epiphanius italo- p. 77

cat, V: ex Luciano Stephanus adnotauit. Vox

146쪽

autem βέων penitus ignota, nec 1 Glosso grapho ullo memorata. Itaque inductavoce ex bufonem non male coniecit Petauius: neque γν putauit ellebusonem, vicalumniaris. Nam λως nomen interpretatione sua praeteriit. λ 73. Haeresi xxx, N. VII, Aέροτων βαλι-ιων par

tem quandam esse balnei ex Galeno pridem obseruatum ab eruditis. Quaenam Vero pars illa fuerit, haud explicatum. Quare velut tubicinis Ioco, Petauius solii vocem usurpatam a se testatus est Tu aerem fui ste vis in balne ribus cellis, quidquid extra solia ipsa loci vac bat, ubi homines consisterent. Neque tamen hoc probas. Nam Tralliani,& Scholiastae Aristoph. loca, quae in Notis ad Historicos citas, aerem propria, & vulgari notione, pro .elemento ipso aeris, exprimunt. Apud Epiphanium magis proprium quiddam significare videtur: quod quid esset, temere pronunciare Petauius noluit, & soli j vocabulum ad fulciendam interpretationem tantisper incul

cauit.

unde. Quod ex Plinio mel acetum vocaretusi honi robauit Petauius ; sed ut corruptam ap id ilum Vocem emedaret, locum attulit. Pridem ςnim pro acetum leg. acerum, id est α κηρον monuit, non infelici coniectura. Mel enim illud sigilificat, quod sine cera sponte fluit, estque praestantillimum. Quod si aceti nomen apud Plinium integrum esset, quod tandem Petauij flagitium foret, si , ut ostenderet non immerito acetum ab Atheniensibus mel vo-

147쪽

Const. CL Salmasti. I 3

eatum fuisse, eum ex Plinio locum conserret, ubi e cotrario mel acetum vocatur. Haec enim docere poterant promiscue voces illas acceptas. Quod tamen non putamus. Nam acerum apud Plinium malumus. Quae sequuntur abs te in Petauio reprehu p. 72 sa duo ea Critici, vel ακρλυ potius, & virulenti ac sordidi ingenij tui scabiem & purulentiam ostendunt. An qui se ignorare quippiam fatetur , statim ille stolidus , atque imperitus habendus est 3 Quando ille stolidior, imperitior, stupidior, qui clim scire se dicat omnia,ne ea quidem, quae communissima sunt,intelligit

Quis ex quo tempore Versari in hominum manibus coeptae sunt artes, facillimis in rebus tantum , quantum tu unus, hallucinationis atque insciti cumulauit Quis denarium Romana praeter te quatuor unciarum esse dixit 3 Quis in caeteris peraeque horrenda &enormia comisit 3 Cuius tot extant Grammaticis in studiis,

quae tu sola tibi vendicas, intolerabiles lapsus, erroresque stupendi, ac plane prodigiosiὶ Nam

de κελεelet quod obiicis, fatis rubiginem tuam,& Caluinisticae frontis ac caninae procacitatem

arguit. Scripsit Petauius, dia se ignorasse, quid , este Medicos se primarios, quorum in tere at scire, in consilium adhibuisse: non dubitasse plerosque, deprauatum esse vocabulu. Tandem vero se, id quod res est, a Graecis accepisse κελ alis esse leprς genus. Hanc tu illi

148쪽

& notabilis estet: in te, cuius indolem barbaria ipsa finxit, tolerabilis ac dissimulanda

venit.

HAEc pro Petauio contra importunitatem tuam, satis in praesens: donec suam ille caussam vehementius agere instituat, & audacissimi Grammatici conatus elidere: si id tamen facere aliquando sustineat; quod ego non

dissido; si quidem promissa tua appareant, quae tu initio Capitis illius ostendis , in quod Petaet

ulanarum Animaduersionem errata coniecisti.

Scribis enim te pauca tanthm illius in Graecis vertendis peccata notaile : reliqua, quae in Chronologia praesertim infinita deliquit Salmasium obseruare velle, eamque sibi prouinciam deposcere. Nam G Salmasium, inquis, audio rem illam sua curae ese veste, or banc Sparram exornan dam seuscepissi. Quid in animo habeat Salmasius, nemo prosecto melius nouit, quam Salmasius ipse. Apparet igitur nonnihil iam iis per Chronologicis quaestionibus 1 Petauio disputatis meditari Salmasium. Quod ego iustissimis de caussis ab eo suscipi video. Prim lim enim clim Petauit inscitiam & stuporem quantum posset traducere, de insignem facere cuperet, satis intellexit elusimodi,quae ex illius Animaduersionibus in specimen attule

rat , doctis, c prudentibus visum iri, ut quam-

149쪽

Const. Cl. Salmasii. 13s

uis haec agnosceret, confitereturque Petauius, nihilo tamen indoctior haberetur. Nam quid praeter exiles voculas, & minutias, ac ludicra

protulistii omissa vox est

Quid ellet κεὐ A , quid αμψελλιον ignorare se aixit : ο- ν esse sponsum initio nesci- ciuit, postea tamen didicit: ωλὴ ni e scripsit, pro πλατ, c. Ad haec, & id genus alia Theolo-gu praesertim offendere,quam leue crimen: o, licere vero alteri, quam futile , ac puerile esset, non ignorabat Salmasius:neque ad ea portenta videbat, & asinina deliria facere, quae manifestissimis, & facillimis in rebus ipse perpetrasset. Itaque cum vel ipsum nugaru istius. modi puderet, tametsi ad eas ipsas eruditionis doctrinaeque totius, quae in illo est, summa suismarum redit , verumtamen cum haec hominuexpectatione minora fore cerneret, ad grandiora sese conuertit. Ad haec quoniam a Petauio tam male acceptum Scaligerum meminerat, eiusque authoritatem omnem ac doctrinam

adeo pessundatam , ut ne inter infimos quidem Chronologos locus ei sit relictus, ne, quod illi a me fuerat obiectum , Scaligerum&ipse parui facere, atque in tanto famae ipsus periculo connivere putaretur; necessario demum eo descendit, uti se patronum Scaligeri profiteretur. Bene est. Laudo hunc animum, Salmasi. Laudabo amplius , si, quod sponte recepisti, & ad quod fidem obstrinxistituam, perfeceris, uti quae in Scaligeri doctrina reprehensia sunt a Petauio, purges, ac defendas,ab eiusque criminatiope tanti viri maiesta-

150쪽

tem vindices. Nihil mihi iucundius a te fieri potest; nihil Scaligeri studiosis caeteris optatius, quam ut ingenium tuum ab iis Grammaticet sordibus ad honestiora illa, & liberaliora studia conferas. &, quod caput est, antistitem tuum , ac Deum Iosephum Scaligerum propugnes. Pro hac egregia voluntatis tuae signi-Catione , volo reconciliari tibi , atque istius consili j author ,& hortator elle. Quare certa tibi adnotabo doctrinae Scaligerianae capita,

quae prae caeteris opem tuam ac patrocinium

flagitant. Attici anni, ac Periodi structuram a se repertam scis quanti Scaliger ille tuus fecerit,ac quantum hoc in uno sibi inuento placuerit. Legisti quae omnibus in Libris de Emend. Temporum, &lia Isag. Canonibus,in Notis ad Manilium , & ubique fere eius in

commendationem dixerit. In Prol egomenis certe ad Isagogicos Canones huius anni Graeci ,& Attici investigationem dicit elle tanti, ut sola haec totum opus de Emendatione tem

lsorum commendare possit. Ac qui Scaligerii bros euoluerit, non dubitabit, quin hoc sit

munimentum doctrinae totius, quo conuulso

ac labefactato praeceps illa corruat. Atqui illam iptam Atticam Periodum Dionysius ille

Petauius absurdam, ineptam, & commentitiam ausus est dicere ; imo vero certis. argumentis probauit in Notis ad Themistium Pag. 6 i. Idem & de anno ipso Graeco , adeoque Chronologicis omnibus Scaligeri dogmatibus ostensurum propediem recipit. Sed haec scilicet, dum prodierint, expectanda sunt. Interim

SEARCH

MENU NAVIGATION