장음표시 사용
131쪽
omnes explicueris, ut hac in parte libri tui maxime tibi placeres, nusquam tamen clitellas
foedius, & horribilius impegisti.
Salmasii faseus; eiusdem minimo in rebus
ni m defendere, qua tu in depalandi verbo Criticorum huius temporis depalatam αvundo esse dixeras ; cum ante te Iunio idem venisset in mentem, quod a te natum esse impudentissime gloriaris Hunccine nos in tam insulsa caruncula fastum ac superbiam diutius feremus Monstrum tuum eruditorem non iniuria P. Si. proscripsimus. Chiron Centaurorum eruditor, id est monstrorum, longe aptius nominetur. At nonne monstrum hominis es, qui & 1 patre tuo, & ab alijs tot annos Grammaticis in nugis eruditus, nondum prima elementa
illius artis attigisti ἰ Quid enim aut scire pute- pmus, aut sciturum aliquando speremus eum, qui inter nomen, & participium nequeat disce nere. Disce, Salmasi, disce, quod ad hanc diem nescisti; vocem exurituι alias participium esse patIiuum praeteriti temporis ab eru- δον : interdum nomen adiectivum. Cum participium est, eum significat, qui a magistro informatus, &institutus est ; siue progressum aliquem fecerit, ac ruditatem posuerit 3 siue
132쪽
Iis Antonis Amniat ' Elenchus ob ingenij tarditatem nihil assequi potuerit, in
eoque magister operam frustra collocarit. At eruditus qua nomen est, doctum & literis praeditum significat. Sic & vox ipsa rictus aue participium est, & eum denotat, qui sub alicuius disciplina fuit; aut nomen ;& illi conuenit, qui liue alterius magisterio, siue suopte studio do istrinas sibi comparauit. Quare incredibiliter stupidum te ac plumbeum oportet esse ; qui clim tanto, uti dixi, tempore,dOctus a magistris, & eruditus fueris , adeo nihil profeceris, ut mirere quemquam erudiri posese, qui non fiat eruditus; idque pro absurditate magna nobis obiicias, quod tuum te patrem erudiisse tandiu dixerimus , neque tamen eruditum esse factum. Nam alterum, quod te pater erudierit , nos abs teipso didicimus: alterum vel indocti, & ineruditi homines tot ex inscitiae tuae argumentis pollunt cogno
hastucination prodigio immae: togati
Quirites minimi. De accetidonibus ridiculum Salmasii commentum. um sis δc stultitiae plenus, tamenia quid οριζα si noras. V 'ueadeo visus es ad illam vocem, & dubitare quid tandem rei significaret. καρυδα mens quae in te est
133쪽
Lucianus. Hic merus est'character ingenij, stylique tui. Quare te vide, & quid sit rogare de
Non piget receptae lectionis apud Tertullianum. Itaque cerdones prae tuo illo accend/nes, ascisco, ac retineo. N oli dubitare, quin exima plebe,& vilibus opificibus plerique sponte authorati gladiatores facti sint; qui cum toga producti. Stulte urges , &φλυαρεις de togata, & paenulata plebe. Nisi
corruptus sit Tertulliani locus, ab ea, quam dixi, sententia non dimoueor. Risimus tuum illud; tunicatum idem elle, ac paenulatum. Vah
Criticet ubi tua mens 3 An metempsychosis animarum fit, & a pepone, vel cucurbita, vel quopiam Stymphali, aut Nonacridis alumno tuum se aliqua in corpus induit Frigida est, & argutatio ista: Si paenulam vestit Romana plebs , togam utique non istis. Ridiculum. Nam utramque diuersis temporibus usurparunt: & fatendum est, imperitissi-mὸ praeterea te scripsisse: ubi panulam testire eoepit, togam non amplius testi se Romanam plebem. Nihil falsum magis . cuiusmodi & pag. ago dixisti; togam penes solos honestiores iam inde ab Augusti temporibus mansisse, qui eandem vix, nisi cum spicia celebrabant, uva re soliti erant. Credo honestiores omnes illi erant, & Equites, quos Iuvenalis Satira prima deridet, qui sportulas ad beatorum fores capiebant : Nune s ortula primo Limine parua sedet, turba capienda togatae.
134쪽
Horum enim plerique pauperrimi, quo rvincensus omnis centum illis in quadrantibus si
Qui acient comites s ait in quibus hine toga, ealceus hinc est, Et panii, fumusque domi λAn&honestiores illi, & Equites erant, de
quibus Satira iii, Vmbricius videlicet , ac caeteri tenuiores, de quibus ista: Quid,quod materiem praebet, caus sesque iocorum Omnibus bic idem 3 sifoeda, scissa lacerna ;Si teta sordidula est, or rupta calceus alter Pelle patet ε, mel si confluto vulnere crassum, Atque recens tinum Hienaei nonina cicatrix. Tum eorumdem pene infimae sordes pluribus in sequentibus describuntur; togatulorum,inquam, & assectatorum, quos & domum redeuntes invadi nocturnis a praeimatoribus &grassatoribus queritur. Nam quid agas: cum tesurissus cogat, iden
Fortior undem enis λ exclamat. cuius aceto , Cuius conche tumes : quis tecumsectileporrum Sutor, elixi meruecis labra comedit
Nil mihi regundes λ aut dic, aut a cree calcem, Ede ibi eo stas ; in qua te quaero proseucha. vide caetera. Nunc illud de te, Salmas, quaero , clim illi ipsi, quorum sortem iis in Satyris atque etiam quinta, iuuenalis queritur, togati, & diuitum comites, & anteambulones fuerint, eosdemne censeas ax honestioribus, atque Equitibus fuisse; penes quos solos ab Augusti temporibus, usum togae resedisse scribis3 Atqui ex tenuissimis Quiritibus fuisse, author
135쪽
Consul. CL Sa asiti oripse non iis solum versibus, quos attuli , sed dein sequentibus ii*e demonstrat. - Agmine facta Debuerant olim tenues migrasse Quirites,&id genus aliis. Quocirca fugit te praeter on, nem modum ratio , cum plebem Romanam iam inde ab Augusti temporibus dixisti togatam non fuisse,sedpaenulis, Gr lacernis indutam mulo incessi se : togam mix penes senatores ipsos remans sercerte honestiores quinque , ω equites vix eam , nisi cum officia eelebrabant, usurpare solitos. Possona& Martialis aliorumque infinitis uti testimoniis eodem spectantibus, si pompam tuam,
ambitionemque Grammaticam imitari vellem. Fatere itaque te, quod Ker Koelio Obli- , .cis, merum asinum esse, qu haec ignorarii. Mirum vero ni etiam Iuvenalem corrigis, quod compotorem pauperis illius togatuli sutorem potius,quam altu quem clique. nominauerit. Namquq ratio potest esse,ut sutor, vel cerdo potius, . 'quam alius opifex sellularius, cum honestissimo illo Senatore, vel Equite coenaverit, cuius alter calceus crebram cicatricem ostentet,
quiqqe noctu solus lacer,&famelicus i grassatore vapulet 3 Quod si Iuuenalis ipse responderet; sutoris nomine quemlibet vilem e plebe synecdochiciss intelligi; tu sic occureres: Benefaue. hoc est quod nesciebat Salmasus, quod etiam ignorabam, pistorea,fabros, ferrarios, lignarios,fartores, citharopcros, buteones, rexIores, cer-
donum . sutorum nomine menire. Euge acutissi me Salmasi. Verum cur cerdonibus, fabris, sartoribus, textoribus, ac caeteris eiusmodi de
136쪽
plebe tam iniquus es, aut cur adeo illos desin-cis λ Die mihi: num Episcopi, Diaconi, ac reliqui Ecclesiae ministri tantopere contemnendi videntur,nullo ut apud te loco esse debeant Atqui illi ipsi sellulari, opifices , cerdones, inquam, & fartores, ac textores,& olitores, qui vervecum labris,porris,alliis, caepisque vescuntur, Synagogae Caluinisticae, hoc est Ecclesiae tuae, Episcopi sunt & Diaconi : iidem choris vestis canentibus praeeunt, Biblia praelegunt, ac saepius interpretantur.' Ex eorum denique corpore Ministri vestri fiunt,aut Ministri etiam ipsi sunt; olim certe fuerunt. Denique accendones Latine pro lanistis usu pari,neque probas hacteuus, neque verum est. Multa hie accumulas de voce &Ostende idem esse atque erudire. Tu in Notis ad Tertuli. pag. 48, ita scripseras: est ornare, parare, ERvD E. Cur P.166. modo tergiversaris, ac dissimulas 3 ais, est tegere, ornare, comere, in aliqua repolienda, Ornada morari. Vbi est illud ERYDi RE, quod χλοὶ ιν fgnificare scripseras,3 Cur non igitur inscitiam, temeritatem, imposturam interis, quam res ipsa testatur φ Sic de λαμπυώδα voluisti lana petram esse, quia λαμ- est splendere: & modo scarabeum,modb vul
137쪽
Const. O. Salmast. 123 Excutiuntur ea qua in Animaduersis Petuo, ad Epiphanium reprehen sunt a Saia missio. Epiphanius iLustratur. Pharisaeorum passea cui modi fuerunt
sententia. . Postquam samma hallucinationum tuarum ac deliriorum capita discussimus,quae in Confutationis tuae libro cursim obeuntibus. nobis ac properantibus oblata sunt ; nuna pauca pro Petauio , cuius in Epiphanio nonnulla vexasti , eadem opera pertexam. Video enim nimium te ab illo, tuaque contemni. Itaque nihil ad hanc diem in saniae tuae, ac procacitati reposuit. Quod ego non tam illius, quam mea, & vero etiam tua, Salmasi , caussa doleo, nec ferendum arbitror. Qinim uis enim hoc sis contemptu dignissimus, nostra tamen interesse puto, nonnullam haberi tui ratio-atem, neque tantam, quantum es revera, futilem, ac nihili homuncionem videri , ne noster hie aduersum te scribendi, ac respondendi labor inutilis videatur,maleque collocatus; perinde ac si in asini, quod vulgo ferunt, capite i uando & operam , & lixivium perdideri Quamobrem victim aliquanti preti j homine depugnasse videar, sinsam te aliquem interim
138쪽
esse, ae tuis ineptiis Petaui, vice breuiter oe
Primus est ille locus, in quo dudum gestis,ae triumphas 1, quod Haeresi xv, quareth Phariisorum, Epiphani j verba ista male, ut putas,
ν. αευαnia c. mirae cum solis, e *estimenti genere quodam uterentur si,quod Dalmaticas, aut cotibia appellarepo s unius, quae amplioribus expurpura segmentis erant intexta. Hanc tu eius loci
versionem in Notis ad Pallium pag. 3 6 suggillas,&alibi saepius exprobras, quod ille ne-
frustra, & temere quod non intelligis arguere; neque Epiphanis mentem, aut rem Iudaeorum vestiariam hactenus cognoscere. Tu enim ille es, qui Iudaeorum pallium censes id ei a cum iGraeco, imo Philosophico, fuisse. Qua imbutus opinione credis λαι & ψ mγνα ab Epiphanio vocari pallia Graecorum similia, quae super tunicas iniiciebatur. In quo multipliciter falleris. Scito igitur S άμπιχονος VO cabulum late usurpari, pro quacumque veste: quemadmodum & alias Graece sic accipiuntur, ut ex Lexicis, & Vocabulariis tuis agnosces. Itaque non amiculum duntaxat, eamque vestem, quae superinlicitur; sed de tunicam. interioremque significat. Multo vero magis ad vestimenti genus illud accommodatur squod ciun tunicae formam habeat; tamen i
139쪽
teriori alteri tunicae superlicitur, ideoque pal- Iium etiam nominatur. Quod ex Sacerdotis Magni apud Iudaeos vestibus potest intelligi.
Triplicem enim, quantum ad praesens negotium attinet, indutum Pontifex habuit, ut ex cap. xxviii Exodi constat. Prima fuit tunica
talaris, byssina, qui proprie He
braeis rurna dicitur. Haec aohaeret corpori , inquit Hieron. Epist. cxxviri ad Fabiolam) c tam arcta est, oesrictis manicis, ut nulla omnino in veste sit ruga ; . mssue ad c rura descendati Tales erant militum camisiae aptae membris, δc adstrictae corporibus, uti cursum de clypei vel ensis molitionem minime praepedirent. Altera vestis propria Pontificum fuit Uuo , quae eadem & tunica, & pallium vocatur. fuit enim tunicae similis, dc ipsa talaris, hyacinthina:quae manicis carebat ipsa quidem , verum ad eam assuebantur ; si Hieronymo credimus. Itaque iωλοβιον hac ratione dici poterat. In extrema illius parte, id est ad pedes tintinnabula, &mala punica erant L xxv. Tertia vestis E phod, id est rustili, superhumerale. Ex iis vestibus, secunda, & pallium & tunica; id est exterior.& interior vestis fuit. Uuti enim Valabius Maiij Hebraice periti vertunt pallium: sed de ante istos Hieronymus modo tunicam, modo Dialium vertit, L xx Interpretes πιδήρ . Vulgata, tunicam. Nondum scilicet natus erat Grammaticus Salmasius ; qui idem genus indumenti pallium, dc tunicani simul appellari interdicto suo vetaret. lam Scribarum dc Pharisaeorum
vinis illa, quam λῖν δc Epiphanius
140쪽
vocat, eiusmodi quaedam, hoc est aliqua ex parte similis, vestis fuit. Nam tunica haec erat simul & pallium. Tunicae quippe formam habebat , dc quidem fortasse sine manicis. Ob id
κολοβω vocatur. Sed ad eam nihilominus assuebantur alienae,non propriae vestis manicae: quo
modo & Pontificalis illa tunica fuit, ἔθενα γρες δεύργνω, ait losephus , ea parte scissa fuit, qua manub inserebantur: quod interpretans Hieronymus assutas dicit sis se manicas: hoc est mutila quidem per se fuit se, & manicis caruisse propriis ; sed assutas habuisse. Vides quemadmodum κολοβιον eadem, δc Dalmatica dici potuerit. Ad oram appensa fuere mala punica ;itidem ut summi Pontifices in meil gerebant. Proinde λ. &-δc κολοβιον δc Dalmatica una eademque in illo Epiphanii loco vestis est. Iosephus Lib. iii cap. um genera tim vocat Pontificias vestes omnes, etiam tunicam. Quod enim Epiphanius pro distinctis non habuerit, ex eo validissime probatur: Describit enim singularem quendam, minimeque communem cum reliquis Scribaru, Pharii orumque cultum. Hunc autem suisse di
Tum in sequente Haeresi, quae est
Η- των. Cultus idem illu, qui σ Scribis , de qu' proximὶ dictum es: visis sicilicet, ac reliqumscorporis habitus. Ibi tanquam singulare quiddam , dc illorum proprium notat. Non fuit ergo commune cum Iudaeis reliquis