Pium consilium super papae Sfondrati dicti Gregorii 14. monitorialibus vt vocant bullis, & excommunicationis, atque interdicti in Galliae regem, ecclesiam, & regnum minis, è Francorum maiorum nostrorum exemplis in rebus iisdem repetitum; à Tussano Be

발행: 1591년

분량: 275페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

41 DE INTERDICTOrum attinet, existimabat Papa eu tanta sibi imponi tributa passurum nunqua, proindeq; eum facile eo adducturum, ut a regis caussa regnique defensione descisceret: non intelligens videlicet, aut potius intelligere nolens , id in Gallia non esse novum nec inaudiatum, praecipue in Abbatiaru prove tu, partem illius quandam in sumptus belli necessarios coferri, ut monachus

Aymonius in sua de rebus Gallorum gestis historia testatur. Attamen, ut hanc qualemcunq; Cleri offensionem

augeret ac promoveret, ad hanc co

tentionem aggreditur & incumbit,de Cieri ab oneribus publicis immunit te decreta facit,atq; regem, ut ab ejuς modi pecuniis exigedis abstineat, admonet. De Apamensi autem Episc po, facinus indignum clamitat, quasi rex,cujus iussu factiosus ille in carcere asservaretur,Ecclesiae hostis &afflictorcsset. Nec his contentus,aliud praete ea artificium comminiscitur,quo fere' Pontifices adversus reges nostros usi

sunt, ut pia salutariaq; eorum consilia

42쪽

Rrc NI FRANCIAE. 43 impedirent, & eos apud suos in negle aut violatae religionis suspicionem adducerent. Etenim regi praecipit, ut transinarinam inSaracenos expeditione suscipiat: quanqua is alioqui de S racenis reprimendis n5 valde labor rei, qui Venetiarum & Genuae respublicas, pacis tempore duo prςcipua ac firmissima Christianorum ab oriente

propugnacula) bello gravissimo inter

se commisisset, ebq; necessitatis adduxisset,ut SaracenosEcclesiae hostes seqditionis fines propagare sinerent. Quῆ quidem omnia non alio sane pertinebat, quam ut modis omnibus extrema α regi ®no ipsi perniciem compararet. Regem enim extra regni fines amandare,eique,ne pecunias ad bellsi gerendum necessarias de suis exigeret, interdicere, nihil profecto aliud Crat,quam regnum omni ad sui defensione ope ac subsidio spoliare,&facillimam Anglis aliisque hostibus ad illud

invadendum atq; diripiendum, Viam aperire. Rex itaque non ignorans, quantae curae & comendationi sibi esse

43쪽

DE INTERDIe Todeberet regni a Deo suae fidei concrediti conservatio: sciens praeterea quid sui sibi deberent, quae sua etiam esset auctoritas: statuit eorum, quae a Papa praescriberentur & praeciperentur, nihil plane sibi faciendum esse. Ibi tum Papa furere, & per Archidiaconum Narbonensem Bullis & mandatis i structum regi imperare , ut Apamensem Episcopum vinculis solutum dimittat, nihilq; tributi de Ciero exigat: nominatim hoc illi edicere, summam

in hoc regno,etiam in rebus tempor

libus, auctoritatu penes se esse: his nisi rex pareat, hancq; dignitatem &jus sibi sponte sua concedat, diro se & exsecrabili anathemate illum cohere, regni jus illi abrogare, illudque sacrae si dis possessioni aure caduci adscriberer

eos omnes, qui Papae summum jus in Gallicum regnum esse negaverini,hς- reticos censere. Historici aliquot ipsa

excommunicationis verba reserunt,

haec scilicet,ut rex pronuntiaretur hς-rcticus, schismaticus & Ecclesiae hostis: ideoque, ipse una cum uxore &libe-

44쪽

REc Ni FRANGIAE. 4s liberis a sacrarum rerum piorumque virorum communione & concilio abdicatus : quae excommunicationis se mula vulgaris erat, dc in Imperatores aliosq; nonnullos sepenumero usu pari solita. Immo vero Bonifacius furorem furore , ac scelus scelere cumulans,hoc etia addit. Na ut sua fulmina formidabiliora & horribiliora redderet, caeterosq; principes libidinis sui ministros & actores,pro Paparum comsuetudine, haberet, emisit quosdam, qui Anglos adversus regem sollicitarent,atq; regnum Alberto Romanoruregi eo consilio tradidit, ut bello eum peteret. Interim Cardinalis Mon chus in medio regno versabatur, Ecdclesiasticorum coitiones factitans, ut ipses primum, deinde per eos populum concitaret: & quidem nonnullos jam sibi ad eam rem cociliaverat. Gr vis sane casus regno a Papalibus isti fulminibus impendebat, si horrenduillorum fragorem par eventus fuisset Consequutus. Vertim, quid rex hic agit t quo animo est i Adversus es n

45쪽

ης DE INTERDICTO tos Papae istius furores celeberrimuin

omnium ordinum conventum Lutetiae agit, ut, quid in re tanta sibi agen du estet,cognosceret.In eo aute inania

illa Bonifacii tonitrua ludibrio & contemptui habita,& haec, quae sequuturi capita sancita simi: A Papa ad concilia provocari: Illi interim no parendum: Papam ipsum de omnium sententia, haereseos,simoniar,homicidii,&alioruatrocissimorum flagitiorum criminibus, quae ipsi diluenda & expianda essent,mani testo teneri: Auctoritatis regiae est eum coercere: aurum,arge tum , merces Romam non amplius

importandas: Episcopis ab illo in jus

vocatis Romam non eundum. Quoniam vero Papa summam potestatem sibi arrogaverat, ac omnia in rebus M

sacris & profanis sibi licere persitassentcsse nobis volebat: ob idque se posse regibus & Principibus imperare:a que regnum adeo Gallicum potestati

suae subjicere : quia etiam satis notum & exploratum omnibus erat, dogmata, quae in regno in vulgus per E-

46쪽

REGNI FRANCIAE. piscopum Apamensem & Cardinalem Monachum sparsisset, ea ipsa es ,

se: valdeque metuendum videbatur, ne quis in hominum cum aliorum, tum Ecclesiasticorum maxime animis scrupulus inde adhuc resideret romnes , qui in coetu illo tunc aderant, cujusvis ordinis homines apud regem professi sunt, quid ea de re tota sentirent, & in iis Ecclesiastici ipsi potissimum: rege postulante, ut omnes ingenue suam sententiam & aperte proferrent. Ibi demum cuncti nullo modo Papς se obnoxios,nec cuiquam ulli praeterquam regi subjectos esse Iibere agnoverunt. Tunc reXJurejurando confirmavit se vicissim cum suas vires omnes , tum vitam maxime ipsam pro regni libertate & jure comiarvando profusurum.idque ut Chroniconaid proconsueto more, hoc es, in eadem caussa se effecturum omnia, quaesiti decesibres aduersus ripas a tea effecissent. Ipsa quoque nobilitas.& caeteri denique omnes eodem se animo fore testificati sunt. Atque is

47쪽

I DE INTER Diceto

Parisiensium comitiorum exitus fuit l, quorum quidem ea fuit vis & essicacitas,ut monachus ille Cardinalis e regno mox profugeret. Papae autem munistri aliquot, qui Trecas usque per venerant,& comprehensi & ignominio-

Nicolaus se accepti fuerunt. AsseruntqueChro- ἀ- . nographi nostri eum, qui Legatus nominabatur pro eo honore quo Gallia. Dominum ejus prosequebatur natio. norifice habitum fuisse, ut indephreneticus evaserit. His aliud praeterea 3crutina. longe gravius accessit. Nam rex Pontifici probare volens,se illius Bullas nihili prorsus facere , eaque potentia,quq longius latius ,&emcacius,quam illius, pateret, instructum csse: ducentos egregie armatos equites Sarrat Columnesis Itali, S: Vasconis nobilis Gulielmi Nogareti Sam felicii ductu atq;. auspiciis, in Italiam usque misit. Illi vero duces una cum suis tam praeclare feliciterque rem gesserunt, ut Papam Agnaniae deprehensum Roma capti- vum deportarint,ubi prae stomacho Maegritudine supromum diem obiit. At

48쪽

REGNI FRANCIAE. 4,

ite haec historiς hujus summa est Verum in ea fuere insignia quaedam observatuque dignissima, quae ab historicis etiam commemorantur. In hac enim regis & Papae contentione ultro citroque literae misse sunt, quarum austrae tam insolentem ac protervam in isto Papa audaciam, impudentiam Marrogantiam arguunt, prae seq; ferunt, ut id ulli vix homini credibile videre- tur, nisi literarum ipsarum exemplum in nostris Chronicis tum Gallice tum Latine eo consilio consigna.im ext ret, ut id omni posteritati testatu ce

id esset. Alterae vero satis docet, quam exiguam papae ratione prisci Galli h berent, si quando eo furoris venire ut aliquam in hoc regnum auctost tem sibi assumere, & minas edam ashibere auderet. Hae igitur sunt Pomtificis literae. BONI PACI us Episcopus servus servorum Dei, Philippo Francorum

Regi,Deum time,&mandata ejus ob- serva. Scire te volumus,quod in spiri-

tualibus& temporalibus nobis subes: i

49쪽

DE INTERDICTO beneficiorum&prςbendam ad te ein latio nulla spectat:&,si aliquoru vacan. tem custodiam habeas, usufructu eo- rum successoribus reserves: &, si quae V contulisti, collationem haberi irritam' decernimus, & quatinus processerit, vocamus : Aliud credentes fatuos V reputamus. Datum Laterani quarto V nonas Decembris, Pontificatus nostri anno sexto. Regis autem responsio haec fuit. PHILI ppus, Dei gratia Francorii ' rex, Bom facio se gerenti pro summo ' Pontifice, alutem modicam, sive nuti V lam. Sciat tua maxima fatuitas in tema' poralibus nos alicui non sit besse : ali- quarum Ecclesiarumi praebendarum vacantem collatione ad nos j ure regio' pertinere, & percipere stuctus earum,' contra omnes possessores utiliter nos V tueri: secus autem credentes, fatuosv reputamus atque dementes. Datum&c. Atque literarum ultro citroque

missarum exemplum ejuscemodi fuit. Narratur item aliud superbiae &sbroris, acerrimique in Galliae regem

dii in

50쪽

REGNI FRANCOe. si dii in hoc Pontifice argumentum. In- iter istas tam acerbas & pertinaces ini- Cusitastiae

micitias atque concertationes, secu- Uiu in

laris lustralisque jam anni celebritas i Albertc. Iubileum vocand Romae indicta fuit, ' -'quo infinitar hominum multitudinis ex locis omnibus concursus factus est. CR 'Primo Jubilari die , BONIFAC Ius cultu Pontificio decoratus se univeri

se illi populo spectandum dedit. Secundo autem die, habitu S splendore Imperatorio in medium processit, nudo ense, qui ante illum gestabatur, insignis & conspicuus: summaque Voce, utrumque Imectium , nempe coe teste & terrenum seu temporalc,sivunt esse pronunciavit. Illud scilicet Eva

geli uni hominibus ad Jubilarum pro-nctis praedicavit. Alberti Austriaci Rodolphi filii, quam postulabat, electionem antea in Germania factam; ratam habcre noluit, utpote nulla sua

voluntate factam : quum praeiertim 'utriusque gladii potestatem sibi jam vendicaret. Atq; illa Principem supplicem ad se venientem, & multa cuni

hi h

SEARCH

MENU NAVIGATION