Pium consilium super papae Sfondrati dicti Gregorii 14. monitorialibus vt vocant bullis, & excommunicationis, atque interdicti in Galliae regem, ecclesiam, & regnum minis, è Francorum maiorum nostrorum exemplis in rebus iisdem repetitum; à Tussano Be

발행: 1591년

분량: 275페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

DE INTERDICTO appellare consuevisse.Pr terea omniqharum rerum caussas,praeter invidiam di indignationem,nullas alias fuisse,exco duntaxat natas, quod no possent M leges & reges in hoc regno cu summo imperio aut constituere, aut de medio tollere: ac res tum divinas tum humanas pro animi libidine dispensare, ut aliis in locis citra controversiam facti- . tabant. At vicissim majores nostros ea . semper animi magnitudine fisisse, ut eorum minis territi nunquam fuerint, .

sed contra strenuissimi ac fortissime iis seq; suasq; vires objecerint, ad suam

auctorita tem regniq; totius dignitato ac libertatem tuendam. Neque vel temere ea, quae Papae de suis Principibus deblaterarent, credidisse, vel ob istas fallacissime confictas & impactas lia

reseos & excommunicationis calumnias, eos amare & colere destitisset

sed potius eorum dignitatem adversus Papas modis omnibus, & armis adeo ipsis, quandocunque id a se peterent, suaque opera ad caussam ita justam propugnandam uti vellent, se tutat

72쪽

REGNI FRANCIAE. 73ros cora iis professos fuisse: haud mea tuentes adversante hic & repugnantecoscientia quidquam admittere, cum

nec auctoritate nec ratione ulla eo unquam adduci potuerint, ut agnoscerent& faterentur se ullorum aliorum quam regum suorum potestati subjectos esse. Similiter reges summa semper animi fortitudinem prae se tulisIe, non vultu tantum &verbis significan

do, sedre quoq; ipsa declarando, se de

auctoritate, quam a Deo haberent,nihil omnino nec quidqua nec ulli euiquam, cujuscunq; sortis aut dignitatis esset, velle unquam concedere. Haec autem posthac nobis accuratius &simgillatim explicanda, atq; rationum omnium,quq illos pro suis legibus & re-. gibus adversus ripas vindicandis mo- 'vere potuerunt, podera diligeter examinanda erunt,ut quid & quatenus il- . lorum exempla nos juvare possint,

planius & plenius intelligere possimuS.

73쪽

Compendiaria caussarum, quae Galgos mafo - . res nostros adversus Paparum excommunia caIiones concitarint, o quae in eorum consantia nobis observand

smi, di qui tis.

π T s i nihil aliud quam simplice e statim , quae a Majoribus nostris adversus Papas facta sunt, narrationem, unam it, illoru in proposito susceptoq; cosilio constantia, animiq; firmitatem

haberemus, cum praesertim ta multa, tam certa, tamq; costantia exepta sint: attamen id unu ad incitada eorum costia&actiones nobis satis esse deberet Sed ubi de exemplis agitur, illa demavere certoq; sequimur,quoru rationes cognosci possunt. Ad intelligedas auto .majorum nostroru rationes valde qui , de illud optabile fuisset,ut ptaeter corii .dec ta, graves quoq; illoru sermones sapientesq; admonitiones jam extaret, in celeberrimis illis & solenibus comitiis adhiberi solitae,quae regu nostroru, quoties a Papa indigne acciperentur, imperio & auctoritate fiebant. Vcru

tamen

74쪽

REGNI FRANCIAE. tamen satis adhuc inde nobis constaribit, nos posse citra ullum scrupulu ac dubitatione, illorum exempla imitari. Illud enim primo magnu est, certo nos scire, quum ita se Papis opponebant, nulla id conleptae religionis aut minus sinceri in ea amoris culpa factum,cum omniti religiosissimos & pientissimo fuisse inter omnes constet: unde rege nostri hoc elogio dignati ornatiquiuiar, ut Christianissimi cognominarcntur. Nisi verbs spectu hoc planeq; cognitu habuissent, quidquid adversus Papas diceret & faceret, id sese salva omnino: ac integra coscientia dicere & facere, . ab eo quide certo linguas, manus, ani mosq; ipsos abstinuisIent, cum caeteri inulti,tu ii potissimum, qui multis mare ognisq; virtutu ornamentis & existima- tione pietatis maxime floruertit,antea 'c5memorati reges: quoru unus per excellentia Augustus,alter carissi mus, S

ut alter Titus ille Imperator) populi deliciae, alius item populi parens di .cti sunt. Praeterea quod ea de re factum

est, Ron praepipiti qu dam iracundi

75쪽

s DE INTERDICTO aut solo regum,quibus aliquando pe care Contingit, quum nullo adhibito consilio aliquid suseipiunt, motu factum est : sed haec omnia contra Papas decreta, lente & legitime facta

sunt, sumpto nimirum ad rem maturo judicio deliberandam & concoquendam spatio, atque habitis selemnibus & celeberrimis senatus, trium ordinum, & aliquando conciliorum conventibus. Credendumove profe-ctb, in tanto tam clarorum sanctoru*virorum conventu omnia prudenter ac religiose consultata, constitutaquo. fuisse. Quare si sapientum viroru sententiae, si clarissimorum Theologoru urisconsultorum responsa. si placita senatus, si comitiorum decisiones,& conciliorum decreta legis vim interdum obtinent: eadem certe dignitas &auctoritas hisce cotra Papas decrevs debetur, cum in iis haec simul omnia concurrerint, observataque fue- .rint. Atq, hoc persuasum omnino h bere debemus, nec rationes, nec fundamenta illis ad ea costituenda ac succipiem

76쪽

REGNI FRANCIAE. 7 eipienda defuisse. Uti etiam explicatu non admodum dissicile nobis erit, cujusmodi rationes iis fuerint, si eas paulo diligentius exquirere velimus. EX Caroli v I decreto videre est priscos illos patres sacras scripturas usurpasse, ex iisq; praecipua caussae tuendae fumdamenta deprompsisse: nec no in veterum doctorum scriptis,Ecclesiaeque historiis legendis diligenter versatos fuisse. In illis omnibus , in quibus hae.

patrum adversus Papas controversiae maxime viguerunt,aetatibus,clarissimi

foruerunt Theologi , ut imprimis S. Bernardus, maximi item Jurisconsulti eruditissimis & luculentissimis scriptis insignes: in quibus etiamnum extant querelae adversus Papas, illis, quae in hujus regni comitiis ferent, omnino similes: ubi etiani quae in ipsis comitiis

de Paparum potestate, de corum CX- communicaaeonibus molitionibus, &improbitate ac perversitate habebantur cotroversae, manifestb cernuntur:

additis etiam ibidem illis ipsis, quibus

decreta sua confirmabant, rationibus.

77쪽

8 DE INTER UICTO Et quanquam libri illi no extaret, lini cae Parisiensis Academiae in Caroli V Ιcdicto admonitiones ad hujus rei fide cum habedam tum facienda satis esse; atq; firmissi imas, & quae nulla omnino vi labefactari covelliq; possint,rationes nobis ab ude suggerere possint. Quinetiam his ego subjiciam nostra memoria, Henrici II. tempore, edietiam ad-Versus parvas,quas vulgo dictit, Datas; .Paparumq;abusus factu fuisse:ad quod libellus quidam comentarii vice cotinuo accessit, in quo solenniu adversus

Papas actuu rationes & argumenta,renovata atq; in memoria revocata fuerunt. Quem quidc librum bonosus pientumq;virorujudicio Coprobatum fuisse, ex regis privilegio illi assixo patet: ut illinc omnibus costaret, no esse rem in hoc regno & nova & inaudita; cum Papis cotendere, & cur id fieret, dem5strare. Quς cum iis sint,hoc merito nec inviti fateri debemus,m fores nostros in hac regu adversus Papas co- certatione sapientissime sanctissime se gessisse,eorumq; decreta nobis etia- nunt

78쪽

REGNI FRANCIAE. 7, num esse debere sacrocincta, p te ii violateq; servanda Ecclesiae & regni libertatis axiomatam ec rectius quidqua& consultius a nobis hic fieri poste, quam si ea diligenter cu animis nostriscosideremus ac perpendamus, ut quidcosilii in hac tanta deliberatione dubitationeque capiendum nobis sit, ex iis

hauriamus.

PRIMuM inde intelligimus Majores nostros ab eo longissime abfuisse

ut credercnt, quod Paparum adulatores dictitat , ut novos scilicet Deos nobis fingat, Papas errare no posse. Nam si hoc credidissent, iis nunquam repugnasiet,nunquade illoru injuriis expostulassent, nunqua eos accusassent, in judiciumq; adduxissent, nuquam etiaab iniquis eorum sententiis ad c5cilia provocasiet. Atqui ea omnia, ut ex superioribus historiis liquet, faciut, neC

quidqua verentur eoShaereseos,Simo niae, ambitionis, tyrannidis, furoris 3c caedis insimulare: na ea omnia crimina in actis illis & regum edictis comemoraturmempe majoribus nostris id

79쪽

to DE INTERDICTO perspectum & compertum satis superiaque erat' Papas homines esse: quin integerrimos quosq; & innocentissimos homines, ctu a scelere liberati sint, aliqua tamen erroris humani culpa teneri. Non ignorabant D. Petrum ipsimi clarissimum Ecclesiae lumen, turpissime lapsum fuisse,alios item praestantis simos Dei servos non leviter aliquam

do peccasse: Denique optimis & pem sectissimis quibusq; delictum suum ul-

tro agnoscendum,praedicandum,confitendum esse. Verum ut tam libere de Papis loquerentur,hoc faciebat, quod

totam eorum vitam intus &in cute exploratam haberent: & scirent quali fuissent in enio moribusq; praediti, quicunque a s culis aliquot Romanae sediptaefuissent, quid item probatissimi & spectatissimiviri de iis scripsissent: quid

hoc etiam regnum de iis antea expertum esset,& quotidie adhuc experiretur. Permultorum ex iis impietatem,

blasphemias haereses, quas Parisiens Academiae necesse aliquando fuit, i& lingua, &manu oppugnare, proba

80쪽

REGNI FRANCIAE. sti

noverant: nec eorunde avaritiam, Simoniam, Daudes, denique hominum edes, & bellorum clades per quas ad Papatu grassarentur, ignorabant.S ciebant & quales essent Bonifacii, Benedicti,Multi per quos funestis bellis ve-o Tarentur. Quantamcunq; igitur istius sedis rationem Majores nostri haberent, videbant nihilominus in Papas, ut &in reliquos homines, Cadere ut peccare possint, nec in ficto tantum &moribus,sed in doctrina etiam. Sugnae enim, quam sibi arrogant, nobisq, persuadere conatur, potestatis caput, partem quandam doctrinae esse. in qua

pii illi patres Papas ipsos & falli & alios

etiam fallere recte censuerunt, nec ei unquam se subjicere voluerunt. Cum igitur Majores nostri persuasum hoc plane haberent, Papas errare posse, non imprudentes religionis, dc rerum omnium ignari incautiq; fue- runt , ut quicquid Roma emanaret, id delectu omni ac diserimine remoto,

occiperent: quicquid etiam sibi a Pa- Pis imperaretur, id ipsum sine ulla du-

SEARCH

MENU NAVIGATION