Dieterici Tiedemann ... Disputatio de quaestione quae fuerit artium magicarum origo_quomodo illae ab Asiae populis ad Graecos ..

발행: 1787년

분량: 161페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

DE ORIGINE MAGIAE.

y Exposita magiae natura, ad originem eius eonvertamus orationem. Artium euoetarum et litterarum a. barbaris ee incultis adhue hominibus prima sunt fundamenta jacta, quique persequi singulas ad prima usque stamina voluerit, eum ad gentes seras primamque hominum inuntiam oportet recurrere. Ut enim infantiam quisque litam excutit, . quoties, qua ratione artem aliquam aut rei notitiam sit adeptus, cupit intelligere: ita ad barbararum nationum indolem est redeundum , quoties, ' 'a ratione ars aliqua apud lio-mines sit nata, cupimus explicare. Paueas esse gentes feras, quae prorsus careant limminibus quibusdam, asilamantibus familiaritatem intercedere sibi cum geniis ac lpiriti. bus, quorum ope bene aut male aliis iaciant, quos ad se voeare certis quibusdam merimoniis valeant, id est magis, incantatoribus, vetiescis, sagis; horum hominum praestis gias ubique sere esse easdem; de magica herbarum, amuletorum, verborum vi ubique eadem sere nationes incultas sentire, praeclare simul ae eruditissurae docet C. Me iners ' λι qui eum ingentem bibliothecae eoptonssimae librorum a peregrinatoribus scriptorum nu. merum . perlustrarit: nihil mihi. homini ab hoc lectionis genere parum instructo reliquit addendum. Hune gentium sere cunctarum consensum manare a causa ubique sere e dem modo homines afficiente necesse est.

Quod etsi nondum intelligeret Moshemius, vir doctissimus, ut qui legendis perdi

rἰnatorum libris operam non dederat, eausam tamen pro eo quo erat ingenii acumineatis accurate in universu in attulit. Populi, inquit, orientem spectantes, Chaldaei, Aegyptii et alii plerarumque rerum, quae in rerum natura eveniebant, causas et rationes ad Daemones retulerunt. Nec scientia naturalis, quae inter hos vigebat populos, aliud erat proprie, quam doctrina de Daemonibus, variisque eorum generibus, virtutibus, potestatibus et muneribus. Etenim, quicquid accidebat, eius Daemon quidam auctor esse credebatur. Daemones erant apud eos herbis, arboribus, animalibus, eorpori humano et sui gulis ejus partibus, et quibus rebus non 3 praefecti. Hine, qui corporibus humanis . eveniebant sorte, morbos, daemonum unice malignorum virtuti, ut reliqua omnia nil dubitarunt hae gentes adscribi debere. Febre v. e. si quem laborare conspicieban non esse putabant magnopere quaerendum de mali hujus causis et originibus, daemonem enim in corpore miseri hominis latentem calamitatis omnis caput et causam esse, ςuiu ς vis unice sacris carminibus, et cantationibus barbarisque vocabulis si angenda sit.

Praesare vir ingeniosissimus magicae superstitionis causam mihi quidem videtur vidisse, et nihil aliud posteris reliquisse, quam ut auctoritatibus hae e confirmarent simulque nonnulla explieatius docerent. Est ea gentium multarum , ignorantiae et barbariet tenebris oppressarum opinio, omnia esse geniorum ac spirituum plena, aerem, aquam, ignem daemonas incolere, Groentandorum v. g. Tensarum in Luisiana qui in America septemtrionali habitaui,

hominum barbarie repetenda glae ualuia.

de mox astortu sin tentia.

Barbara omnia esse deorum

plena

per sua dunt

12쪽

bitant, Huronum ); qui ad Gangem sedes habent, in India orἰentali qui novam

Galliam ineolunt Natinarum Dae Moxarum it . Plura saeile asserantur ab eo, qui huie librorum generi legendo plus temporia impendit, susscere tamen haec arbitror ad stabiliendum, non sine magna probabilitatis specie, ubique serme gentium, quamdiu vigebat barbaries, hanc invaluisse opinionem, omnia esse geniis ae spiritibus plena, quin et quae vita earere nos exillimamus, in iis animam aut genium delitescere. Causa quaenam si hujus rei, primo intuitu adeo mirae ae fidem vix invenientis, ubi praeniis erimus nonnulla intelligendae accuratius hule opinioni inservientia, magis perspicietur. Sagittarum ae arcuum animabus juvari sese in transfisendis bestiis, inesse eui vis rei genium, e eujus lubitu haee sibi aut obsit aut prosit, Teniae et Ahansae Luisianam incolentes; lin animam inesse iis praecipue rebus, quarum ignorant causam moventem, Amineae septentrionalis ineolae Hurones aliique; ) ignem esse anima vitaque praedi. tum, sui insulas Marianas habitant; omnem rem, quam qua ratione et quibus ex causis fiat non perspiciunt, genium et animam habere novam Franeiam habitantes sibi persuadent. Hine intelligitur ea maxime ratione moveri barbaros, quae infantes etiam indueit in errorem, ut cui rei inest motus aliquid aut peculiaris esscientiae, eam esse animatam putent. Hujus porro erroris causa est animi quaedam, ex ipsa sentiendi, aequae sensimus nobis repraesentandi furuitate, manans propensio, qua nobis esse similia existimamus omnia, donee pluribus et accuratioribus edom experientiis, . discrimen interea et nos intercedens notamus. Nos vivere, sentire, ex animi proposito multa agere, ipsa uostri nos conscientia docet; res aliae an vivant nee ne ignoramus, nee primo statim obtutu intelligimus, sed multis demum experientiis diseimus; eum igitur moveri eas aut alia eis cere videamus, quae a consilio et sensu apud nos proficiscuntur: sensum iis et animam tribui jure posse concludimus. Ut enim e noto semper aestimatur ae dijudicatur ignotum, ita homines barbari, quamdiu rerum aliarum non perspiciunt naturam, ex seimiis eas dijudicant, regulamque Protagorae, hominem omnium esse rerum mensuram, adhibent ubique. Anthropomorphismi hujus latissime patentis qui nosse exempla cupit, eum reputare secum velim, quae de spirituum animarumque formis, de Dei ipsius figura,

de vivendi ratione post obitum apud inferos, de Deorum vita ae beatitudine, gentes barbarae, quaeque his maςnam partem aequipollet, plebs nostra solent existimare; reputare secum etiam, quae nomines meliora dudum docti, quoties ab animi commotione vehementiori abripiuntur, solent agere, cum rebus sbi gratis, sed vita et sensu carentibus, loquendo, quod eos laesit praeter expectationem, quasi iram eorum sentiret, multis modis truncando, res vita carentes, ut auxilio sibi sint, rogando, quaeque alia ab iis etiam, qui ridere poetarum et insantium solent fictiones, invitis ae neleiis saepe perpetrantur. Intellecta igitur hujus rei causa, quin naturae ae imbecillitati hoc debeatur humanae non dubitabimus, indeque porro necesse prorsus esse, ut homines certum quendam cultus gradum adepti ita sentiant, opinionemque hane gentibus cunius certa quadam aetate suisse com

13쪽

munem, iure inseremus. Reeepta semel hae opinione prono Inde algeo fluit, omni

pro lubitu aut natura geniorum insidentium, aut obesse nimis aut prodesse; atque ita se itum, ut quaeres non semper nocent sed juvant saepe, iis inesse genius nee malus nee bonus, sed medius putetur, qualem habitare sagittas et areus ineolae Luisianae sibi persuadent. Quaeelinque autem semper prosunt nobis, iis bonus ae beneficus, quae contra nocent, iis malus inesse ae praeesse genius censetur; adeoque omnes fere gentes barbarae malum aut malos esse genios quam plurimos autumant. Quod si de nonnullis memoriae proditum apud peregrinatores non invenitur: id festinationi eorum aut ineuriae aut linguae ignorantiae aliique huiusmodi eausae iudieo adseribendum. Mala vero, 'quae maxime homines vexant, genios habent peculiares; se Groentandi bonum esse genium existiinant, apud quem omnis jucundi ei. boni est plurimum, et malum, qui, ne cum suerella piscentur, solet impedire ); Hottentorii esse Deum aliquem malum, qui omnibus eos malis eruciare nunquam desistat, morbis praecipue eos vexando; eadem, qui Amerieam ineolunt septentrionalem Caralbae f) et Guianam habitantes re existimant. Quae eum ita sint; confugiendum in angustiis omnibus est ad genios: si morbum vis sanare. lenium aut hujus morbi aut morborum omnium auctorem invom ; si 'ospere tibi cupisuccedere venationem, piscationem aut aliud ejusmodi negotium, genium implora non bonum, is enim eum suapte natura ae sponte benefaciat nobis, eoli haud admodum postu- 'lat, sed malum aut malos, ne noceant, hi enim, cum malis nos omnibus asseere semper studeant, maximopere sunt plaeandi, colendi, mitigandi. Ita sentiunt Groentandi. , Hottentotti, incolae Guianae, I uisanae, Caralbae, locis supra jam addestis, qui a apponere etiam licet alia, quae de Caralbis memoriae sui it prodita. in

Preeibus autem et votis cum esses, quod cupiunt, non semper videant; eumque re- Barbaripiditate vehementiori commotus aut periculis magnis territus hominum animus, ad mira et insolita semper feratur; geniosque delectari eaerimoniis et cultu studiose et anxie quaesitis eodem prorsus modo sibi persuadeat, quo homines, quo sunt deteriores, eo majorem Oi R ex aliorum anxietate pereipiunt voluptatemr relictis precibus, ad mirarum eaerimoniarum confugiunt monstra. Has casu eventus nonnunnuam sequitur optatus, inde fit, ut m gna ad placandos et deliniendos daemonas iis melle vis existimetur. Aeeedit, quod herbarum ope morbi casu saepe curentur, adeoque herbas ad abigendos daemonas infestos, mi placandos praeeipue iudieent valere. Hie error, ubi semel in animos hominum sese insinuavit, non desunt, qui in suam Frrorem eum eonvertunt utilitatem homines, initio decepti, deinde callide in errorem alios non Asne risa indueentes, iique apud omnes fere gentes barbaras variis nominibus insgniti in- ueterit , e.

veniuntur, de quibus vide iis quem supra laudavi miners V. CL librum. Sic sunt apud Groentandos, qui curare se aegros, futura boni Dei ope providere, malum genium ne obsit cogere; in Guiana, qui morbos se abigere daemonas malos ejiciendo; in Luisana. , B a q

14쪽

qui geniorem ope prosperum redimi omnium Leeessum essem e , qui eommercium sibi intercedere eum geniis, eosque prolubitu posse se evocare profitentur. mi fiat. Quod autem attinet ad daemonum evorationem; res ita sese habere videtur: insita est..ώβ, ' hominum animis noscendi futuri cupiditas, eaque quo magis destituuntur prudentia,

ni is simi. et ordinem eausarum ignorant, quoque magis necessitates praesentes eos cogunt de sutui ' ro sollicitos, eo vellementior. Earbaros itaque quid futurum sit vehementissime e

lcire, prono hinc alveo manat. Iidem porro animis commoventur vel 1ementius etri vi imaginandi possent majori, ut videre est apud omnes fere, qui gentes ineuitas adierunt. Aecedit, quod diseernere quae imaginantur a rebus sensia perceptis nesciunt, quo fit, ut somnia et febrium deliria ab iis pro vere habeantur visis, utque insani, furiosi, . aliique id genus, sancti et a Deo aut genio putentur inspirati. Musmodi homines quoties vehementius imaginantur futura, aut praeteritorum asseiuntur desiderio, necesse est, . quae sensu percipiunt interno non discernere ab iis, quae per sensiis externos in animum senetrant, adeoque genios sibi apparere, situra sibi aperiri, et esse sibi euin daemoni. us commercium, sibi persuadere. Hie mentis status eum caerimpniis quibusdam, sumo inebriante, agitatione corporis violenta, sensibusque per tympana strepitusque ingei tes gignatur stupefactis: evorari daemonas, ae allici, commercium sibi esse cum spiriti bos, aut spiritus esse sibi familiares, opinionis errore hine concludunt. xi, atris simuI existunt homines, qui ariem sanandi morbos geniorum auxilio, sutura pro--ὸ ' L d monas ad se vorandi, sibi vindieant; in artis serinam redet tur superstitio

Πlgi. Quam eandem, ne vileseat, aut luerum minuatur, maxime hi ipsi celant, adiarumque ad eam multis molestissimisque muniunt caerimoniis. Sic igitur in artem abit,

eamque s Tetam, magia.

o ii . Ne quis autem existimet, aliam esse magiae originem a traditione primorum parem rim repetendam, ut volunt nonnulli: hara censeo reputanda, nihil esse nee in litteris I i ,ri Scris, nee in aliis fide dignis rerum gestarum monimentis, unde constet parentes primos

gener v p; - majorem habuisse animi vim, qua ad nutum eorpora movere, aut alia, quae superant vit 'res naturae potuerint effieere; libros porro sieros nihil afferre, unde colligatur jure, magiain, Deum aut angelos ad lubitum hominum primorum mira quaedam in rerum natura . . trasse; adeoque totum id, quod de primorum parentum magio diei consuevit arte audia cultate, sina auctoritate idonea ab hominibus vanis esse confictum. Neque enim traditioni ave libro euivis fides habenda, id pro certo tantum statuendum, quod Lacrarum litvera ruin auctoritate de re hiis adeo antiquis, et de quibus auctores reliqui omnes fide digni silent, eonsirmatur. Qtiod attinet autem ad consensem gentium, nihil hic nos, ninlicita iam ejus eausa, mora hitur, nee eoneludi hine traditionem quandam patietur. Α cedit, quod quaecunque sistent ad stabiliendam ejusmodi traditionem asserri alia, gem tum multaruio de deluvio quodam, de vitae primaevae beatitudine, de rerum omnium auctore pers siones, aliis ex eauli derivari commode possum, ut adeo nihil sit amplius, undetra litauilliusmodi demonstretur, quam seculis prioribus, eum animi humani naturam liaud satis rio, sent li omines, invexit ignorantia. Denique sae, traditionis ope artem ma-yic m cssu propagatam; in servanda hae admodum suisse homines necesse est curiosos, cum ab Oriente ad Occiduntem, 'ab ultimo septentrione ad ultimam usque meridiem in praeci-Puia magiae capitibus et caetrimoniis inrur se consentiant, et quo sunt serae magis gentes,

15쪽

eo maior reperiatur eonsenses, non inter rerentiores modo, sed antiquissimos etiam orbis terrarum populos; eumque quo magis a pristina receditur barbarie, eo major etiam oriatur in rebus magieis dissensus inter nationes. Repugnat hoc omnis traditionis naturae, ut quae, quo majori temporis intervallo a prima disjungitur origine, eo magis eorrumpitur, proinde gentium hodie vigentium magiam alia' este promus quam antiquarum necesse esset. Repugnat praeterea rebus aliis, quas servasse traditio sertur, cultui stilicet divino ae religiolsus, ut quae in amas concelluntur subiisse mutationes ae penitus esse depravatae, eum magia contra uno iere eodemque habitu apud barbaros conspiciatur. His addendum, quod, si magicas artes servassed traditio, idque adeo ae rate et eo, stanter: eadem servare et alia cum ea eopii lata debuisset, quorum tamen prorsus mem ria est deleta. Debuisset namque apud barbaros omnes servari memoria harum etiam rerum : fuisse generis humani auctores ae Frentes duos, hoa miris eorporis animique dotibus ornatos, magiae etiam selemiam a Deo accepisse, eam ob laesam ejus majestatem exceptis paue ulis fragmentis rursus amisisse. Sed omnia haec ex animis hominum sunt deleta, auctόres humani generis, a Deo sint creati, an e terra sungorum instar editi, m

tae ignorant gentes, plurimae suos parentes e limo vermium ritu generatos sibi pedi Dadenti

16쪽

Chaldaei

DE MAGIAE AB ORIENTIS POPULIS AD

RELIQUOS PROPAGATIONE

CAP. I.

DE MAGIA CHALDAEORUM.

De Chaldaeorum magia, antiqua eoque ipso fide digna mon exstant testimonia: pauea ae suspecta admodum a seriptoribus diu post Christu in natum traduntur. Horum ut dijudieetur auctoritas; Chaldaeorum de Diis opiniones, quoad fieri Potest, paucis enarremus. Chaldaei, Herodoto et Diodoro Siculo testibus, Iovi. seu Beli Leerdotes, Belum ipsum nonnunquam nocte ingredi templum suum, ibique

aecedere ad mulierem, quam ipse legisset, quaeque sola nociem ageret in templo, narrabant. Satis hine arbitror apparere, eodem hos, quo antiquitatem eunctam, suisse e rore insethri, eademque existimasse de Diis, quae barbari sere omnes sibi persuadent, versari inter homines Deos et cum iis similiaritatem contrahere. Viguit porre apud eosdem error, quo plures esse Deos barbari omnes existimant, idque nomina eorum passim obvia satis demonstrant. De da ei nonibus autem et geniis quae eorum fuerit sententia,

haud satis constat; nee a vero ramen abludit, quod post alios asserit Bruckerus, i daemonas esse plures eos credidisse; licet quem laudat, Eusebius nihil ea de re tradat. Hos imer reperiri etiam malos et hominibus infestos quamquam e Iamblicho ti) et Arnobio tin eonstet; qui enim adducuntur a Bruckero, Porphyrius at Proclus nihil ea de re asserunt probabile tamen existimo, cum eadem barbaris quar lurimis, ae nescio an omnibus insideat opinio; cumque hircorum hos gerere serinam solere, doeeat Seldenus. DQuae eum ita snt, fidem iis saei te adhibebimus, quae de Chaldaeorum magia ascrip toribus passim, sed paree admodum traduntur I. Herbarum ope ineantationes, praestigias aliaque magica exercuisse Chaldaeos haud obscure innuit Galenus, Pamphilum quendam reprehendens, qui de herbarum virtutibus ita scripserat, ut fabulas hasce semper adjiceret, deque ineantationibus et magicis sermulis, miram herbis virtutem conciliantibus, multa narraret. Harum herbarum nomina esse fabrionica et Aegyptia dum sinul adjicit, Chaldaeos ab hae superstione non fuisse immunes, satis prodit ). Idem e Chaldaeorum libris nar

17쪽

Isint Mota Malemonis L, in tria nempe eos magiam evita diridere, quorum' primum

tractet de merullis, plantis et animalibus. I- Cuius magiae ut intelligatur naturat de Chaldaeorum astroloetia pavea sunt praemittenda. Divinandi altrorum seu et colore Chaldaei arte in axime in clamierunt, indeque factum, ut astrologi apud veteres, Romanos maxime, Chaldaei dieerentur, id lue apud ipsos etiam Hebraeos obtineret, ut pluribus sacrae litterae exemplis confirmant. Quae appellatio eum adeo late te terit; Chaldaeis hanc artem deberi auctoribus, ab iisque ad rei, quas manasse gentes, satis apparet. De qua etsi multi loquuntur veteres: nemo tamen Meuratius indolem ejus est pedi Asel serutus Sexto Empirico, qui contra Chaldaeos disputaturus, in eompendium artis prae

Opta mittit. Nitebatur autem ea fundamentis his: astra habere vim esti eiendi omnia in .bhorrei . nostro terrarum orbe, ut non tempestates modo, anni vicissitudines, siccitates, aeris φη 1

pestifera assinio, sed hominum etiam cogitationes et voluntates ab iis regerentur, adeo- ue ex astrorum situ, quo quia tempore edatur in lueem, quaenam ei snt eventura, liceati vinare D. Intelligitur hinc, divinationem Chaldaeorum ex astris nihil habere, quod serri ad magiam queat. Quod enim ex causarum natura proficiscitur et ordine, id supra inaturae vires non est, adeoque ad magiam non pertinet. Existimabant porro Chaldaei, disti hane artem diuturna observatione ae tradi aliis sine ulla geniorum aut spirituum ope, nihil ergo hule inest miri, nihil quod magiam innuati Haee cum prioribus optime con, ciliat Plutarchus, planetarum alios beneficos alios malefieos esse reserens, ut adeo praeter astra eorumque genios seu animas, daemonas nullos videantur Chaldaei agnovisse. His tamen standamentis magiae artem superstruxerunt Chaldaei, auctore Mose Nihilo 'Majemonis f., qui solus curiosus haee exsequitur, cuique eo magis habenda fides, Quod optime haee non modo inter se, sed et eum Galeni auctoritate consentiundi Nullum, inquit, magicum opus sine siderum respectu et consideratione potest perfiet; existimant enim, quamvis planturi suam habere stellam, quemadmodum et omnibus animalibus et metallis certa sdera adseribunt. Arbitrantur etiam, opera illa esse peeuliares stellarum itus, illasque tali actione, sermone vel sumo delectari, et ejus gratia quicquid optant, sibi praestare. t His si jungamus gentium barbararum de astrorum natura opiniones;

ite totam rem perspiciemus. Omnes a rationis cultura aversae adhuc gentes, qui quid movetur, praecipue quod movetur ita, ut causa motus non sit manifesti, quodque adeo sponte videtur moveri, id vivere animaque humanae simili esse praeditum sibi persuadent; vi it haee opinio apud gentes fere omnes antiquas, quin Graeeos etiam, rostquam pIiilosophiae per aliquot jam secula operam navarant. Cum autem ab astris, sole praesertim, mulin videant in terrarum orbe esset; Deos esse astra facile credunt, unde haud sine magna probabilitatis speeie esse itur, astra Chaldaeorum fuisse numina summa. 'Cum autem nationes serae omnes Deos sibi existiment esse sinites, delemri et stecti eam ximoniis, precibus, sacrifiQis, alioque cultu: ad certas precandi formulas, ritus, gestus

18쪽

et id genus alia sum prolapsae, quibus preuliarem quandam a Dils impetrari vim et' siore

statem existimabant; indeque iactum, ut Chaldaei omnem magicam vim derivari ab astris sibi persuadereiat. uti od eni in nullum opus magi eum perfiei sine astris posse autumabant, id hanc quasi habebat vim: ab astris, id eth a Diis summis derivari potestatem alis

quam, naturali maiorem, in naturas terrestres posse, idque a Diis, certi busdam pre cibus, gestibus, et sacrificiis, quibus gaudeant, obtineri. v . Mirita. Haec satis produnt, quae de Chaldaeorum magia porro narrat Moses: prima, imet, id ς' quit, magiae pars versatur circa plantas, animalia et inetalla, id est, exponit, quibusnani iurioni. . ama alibus, plantis, et metallis in exercenda magia sculenduiu; seeunda eo nustie in ei eumscriptione et determinatione temporis, quo onera illa sunt facienda, id est, ut ego iii terpretor, quo coeli aspectu, qua constellatione ingula sint agenda, praecipit , tertia consilit in gestibus et adlionibus ninnanis, , ut altatione, manuum complosione, clamore risu, cubatione, vel prona expansione saper terram, rei alleuius combustione, sumi a

censione, quorundain verborum denique sive intelligibilium sive non intelligibilium pro latione, id est, mea sententia, docet, quibusnam gestibus, verbis, si ficiis divina vi in inferiora haee. sit derivanda. Sunt quaedam opera magira, , mrata tantum speci' ex praedictis perfici posse arbitrantur. Atque de his dieunt, quod rhi bri ex parte a mulieribus perficiantur, sevi de productione aquarum reperimus apud ipsos, si decem vi g nes se ornent, vestimenta rubra induant, saltent, ita, ut una alteram impellat, idque progrediendo et retrogrediendo, digitos denique versus splem certis signis extendant; ad finem perducta illa actione, aquas ellei et prodire dicimi. si e scribunt, si quatuor m

lieres in tergo iaceant, et pedes suos cum complosione versus metum extendant, certave ba, certos item gestus adhibeant, i illas vult hae: assione grandinem decidenteiret

Chali M. Hi ne non sine magna probabilitatis speeie colligitur, Talismanum usum apud Chaliat his' daeos obtinuisse. Sunt autem Talismanes, hominum aliarumve rerum simillacra, . i e metallis maximam partem secta, aut inurae et imagines quaedam, characteres aeri aut lapidibus in eisi, idque sub certa constellatione, ut mira quaedam, et naturae vires superantia eveniant, praecipue mala areeantur, aut sutura et imota nobis horum op aperiantur. Nee enim mali tantum avertendi, sed divinandi etiam eausa fiunt Talismanes. Horum fabricandorum ratio hodie ex praeceptis astrologiae derivatur, eandem jam secutos Chaldaeos, aperte satis indieat Moses noster his verbis: sunt autem quaedam quae non nisi his universis pqrficiuntur, ut eum dieunt: sumatur tale solium, de tui herba, idque eum luna est in tali gradu et loco; vel: sumatur de earne talis bestiae, vel de illius sudore, pilis, aut sanguine, haec vel illa mensura, quando sol est in medio coeli, aut alio aliquo eerto loco; vel: capiatur de tali metasio aut de inibiu metallis, liquesant sub tali eo Ilatione, et latet, constitutione, posea proferantur hare vel illa verba, tvm hoc

aut illud ausulat. Haec enim est fabri eandorum Talisinanum ratio, ut metallum certo siderum positu liqvinctum in certam redigatur figuram, aut certis etiam verbis virtutem suam adipiscatur. Solent tamen viri eruditi magnam Talismanum antiquitatem vocare in dubium, multis demum post veteres Chaldaeos seculis esse eos inventos existimantes. negare nihilominus nequeunt, a prima usque Chaldaeorum memor exstitisse apud eos Teraphim, in id est, ut Iuda: omnes, et ipsae pagiuae sacrae locis aliis

19쪽

aliis Interpretantur ' smulaera parva, quae edere oraeula et Oeeulta aut sutura putabantur aperire . Hos si Talismanum averruncando tantum malo adhibitorum sub geneve eontineri nes as: ad meram de verbis disputationem rem omnem redigis. Sunt enim haee per se affinia adeo, ut sejungi se vix patiantur, eum divinatio omnis pertineat etiam ad areendum infortunium; cumque, ubi sunt idola divinandi causa facta, ibi secundum

probabilitatem sint etiam, quae mala averruntent. Cui aeeedit denique, quod amule torum et deorum tutelarium usus inter omnes serme gentes incultas viget, nec alterum liorum genus abesse alterum patitur ; eausa enim in utroque invehendo est eadem. Oeeupabantur his magiae generibus exercendis, sacerdotum ordines tres, Aschaphiin, id est exeantatores; Meeaschephim, id est magi, et Chasdim, id est astrologi, nisi me omnia

sellunt. Ex omnibus his intelligitur, Chaldaeorum magiam totam Dicte astrologiae inaedi- Maiiaegeatam, idque peculiare eth Chaldaeis, ut infra magis patebit. Necesse autem est, ut hoe ad rem universam pertinens praemittamus, magiam omnem cujuslibet gentis ad re- .ligionem et theologiam accommodari, utpote hinc prognatam et totam huic superstructam; ubi ergo astra praecipue colantur, ibi astra etiam in praeceptis magiae et arte magica praecipuum tenent locum. Inter celebriores Chaldaeorum magos munerandus est procul dubio Dardanus, quem Dardanoe Phoenieta esse oriundum refert Plinius, cujusqtie libros, adjectis Apollonii Capti de- . .es' . nis seriptis, Democritus illustrarit. Vetustos fuisse hos libros necesse est, ut quorum cum mentio jam fit a Columella, quique magnam nacti erant tum temporis auctoritatem. Nihilominus an aetatem attingant Democriti, vehementer dubito, tum quod parum mihi videtur probabile, Democritum adeo superstitionibus sitisse imburum, tum etiam quod magorum semper fuit mos hominibus eelebem inis et antiquissimis libros attingendi, quos nunquam viderant, quorum enim ars omnis est imposlura, eos haec etiam audere, nihil omnino mirum. CAP. II.

DE MAGIA PERSARUM.

Post Chaldaeos orationem eonvertam ad Persas; hos praeter Oromasdem et Arima- P aruinnium, deorum princims, multos esse daemones ab liis pro ereatos, sibi persuasisse auctor est Plutarchus, eosque auctorum habere indolem, id est, tum bonos esse tum etiam malos. 14 Hule testimonio eo facilius fidem habebimus, quo magis veterunt Persarum barbaries ei patrocinatur, quoque certius est, barbaros omnes deorum et geniorum ingentem existere numerum sibi persuadere. Altra autem Persas coluisse, aut Chaldaeorum instar divinationem astrologicam exercuisse, nullo veterum testimo illo probatur, indeque totum hoc Chaldaicae theologiae caput ignotum illis prorsus suisse, satis certo colligitur. Fae solem eos divinis affecisse honoribus, id quod nee auctoritate veterum nec probabilitate caret, vel ignis etiam cultui repugnat: reliqua tamen astra eos adorasse, legi inus nus-piam; solius porro solis, lunae, quin nonnullorum etiam aliorum actiorum cultus, re

20쪽

bgIonem nondum es ieit astrologieam, si alia una eum iis adorentur numina, nee omnia et singula proficisci ab astrorum vi.et situ existimenturiret serum Magia pomo Persis adeo propria est, adeoque per alias inde gentes celebrata, ut nomen ex Perside traxerit. Hi ne audacter Plinius: sine dubio, inquit, orta est magia in Perside a Zoroastre, ut inter auctores convenit, idemque magorum successiones bestum Trojanum longe superantes ex auctoribus aliis affert, quem Diogenes etiam Laertius, pluribus motus testimoniis, quoadpraeeipua sequitur capita. Hine etsi adeo esse antiquam apud Persas magiam, ae volunt ejus defensores, non sequatur, esse tamen vati de antiquam et inter Perias natam, satis recte coneluditur. An primi autem Persae in. venerint magiam, cognita demum ejus indole liuebit diiudicare. Magi Per. Ut in Assyria ae Dria Chaldaei, ita in Perside magi, unde ma ae ducta est vox,saeerdotio fungebantur; id quod adeo inter omnes constat, ut auctoritatum pondera n γ otta. mo facile hic quaesierit. Erat ergo apud Persas magia eerta Deos colendi ratio, unde Plato: reges, inquit, Persarum doeentur magiam, quae Deorum est cultus. Atque hoc ipsum est, quod inter barbaras nationes sere omnes obtinet, ubi magi aut sunt sace dotes, aut in sacerdotes tandem abeunt, instituto eultu publico; quo facio ab his rursus distinguuntur, sacerdotum ordine non serente alios praeter ipsi adscriptos, religionis decreta tractare, aut auctoritatem sibi aliquam in rebus divinis conciliare. Divina- Praeter sacrificiorum et precum ritus, alia eaque majora callere sese magi profiteri. Ο bantur; magi enim teste Clitarcho deorum cultui vacabant, sacrificiorum et precum ra- .i.1ani. tionem ita callebant, ut solas fuasaudiri preces gloriarentur; Deorum etiam qualis esset

natura docebant; D quibus adjicit Sotion is uere eosdem, sibi apparere Deos. to Ut rius adhue progressus Plutarchus, magi, inquit, daemonum genus medio inter Deos et ho mines spatio collocant, idque jungere Deos eum hominibus ais anti 'fl Horum, tum

deorum tum daemonum ope, divinationem magi exercebant, cujus artem praeter Cie

ronem Sotion iis tribuit n. Hi ne valida jam naseitur suspieio, a magia, qualem supra eam definivimus, magos non fuisse alienos; cum enim preces suas adeo efficaces esse contenderent, ut solae audirentur, eum insuper Deos et daemones sibi apparere glori rentur, eorumque ope divinationem exercerent: verborum haec omnia, precum et sacrita ciorum vi eos effecisse, satis hine appareti Quod ne eui videatur temere conclusum, d, fertis insuper testimoniis fulciemus; hostiis mattitis, earnibus divisis, magus accinit the soniam, inquit Herodotus, haneque Persae vocant incantationem υπαριδην id est, nisi me 'omnia saliunt, hune cantum eam existimant habere vim, ut dii evocentur ad fruendum faerificio et audiendas sacrifieantis preces. Idem pori Cum alium tamen sensum Herodoti verba serant, 'age testimoniis aliorum rem confirmemus, ae primo Ioeo audiamus PIutarchum, Oroinaetae et Arimaniora. rastrem docuisse sacra, huic gratiarum agendarum, illi averruncandi causa sacere, in que haec hujusmodi et herba omo mi nomine, dum in mortario contunditur, Arimanium et tenebras invocandas eamque mixtam lupi sanguine in locum a sole non collustratum esse

SEARCH

MENU NAVIGATION