Emundi Richerii ... De potestate ecclesiae in rebus temporalibus, et defensio articuli quem tertius ordo comitiorum regni Franciae pro lege fundamentali ejusdem regni, defigi postulavit anno Domini 1614. & 1615

발행: 1692년

분량: 554페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

Εx Bibliotheca majori Coll. Rom. Societ desu

4쪽

E MUNDI RICHERII

Doctoris Parisiensis,

REBUS EMPORALIBUS,

Et Defensio atticuli quem tertius ordo comitiorum Regni Franciae pro lege fundamentali ejusdem Regni defigi postulavit anno Domini 16I 'I6Is.

Apud

5쪽

Matri 6. Ioannis 8. Veritas Domini manet in aeteraum S liberabit nos. sal fri Deus dissipabis su eorim qui homini. placent. Psal. 6. Revela Nomiuo viam tuam. 'era in eo, di oes educe quasi umen justitiam tuam, his icium tuum

taxauiam meridiem

Ecclesiastici 4.

Probustitia agonizare pro anima tua, s usique admortem' Deus expugnabit pro te inimicos

6쪽

E MUNDUS RICHERIUS

Doctor Parisiensis,

Omnibus ut es utrimque potestatis comiter ad gloriam Dei regi S quae sunt . Caesaris Caesari Dei

Deo sincere ac vere reddi cupiunt, salutem S felicitatem aeternam. ECTOR BENEVOLE, communis est Τheologorum sententia , quamprimum

Adamus generis humani parens sibi atque universae Posteritati gratiam Justitiae originalis decoxit : Deum optimum Maximum , cujus delicia sunt esse cum si is hominum ut geminae pesti quae ex primi

Parentis lapsu in cunctos homines redundabat, mederetur, utramque potestatem instituisse atque politicum imperium ad eiuraenatam hominum audaciam vimque externam cohibendam ae publicum ordinem in vita civili sanciendum una cum hominum procreatione evexisse Deinde Ecclesiasticam potestatem cum filii Incarnatione suturam esse voluisse mpeccati medicinam ac remedium utramque vero sic sese invicem natura secrevisse . ut quamquam propter causarum essentialium diversitatem ab uno&eodem honesne ambae l- Iomodo geriin exerceri possem nihilominus tamen inmutuum & salutare auxilium conspirare' contendere tenerentur Hercle quidem absque divino politicae majestatis munere, homines invitae civilis communione degentes, haud ser- me aliterquam in aquis minores pisces majoribus aut in sylvis imbellesin exarmati viatores armatis praedonibus lanienae ac pabulo certissimo forent is in confusione plusquam Babylonica versarentur. Quod caseste beneficium veteres

Ethnici cum apud'reputarent non abs re Phlosophiam id est politicam vivendi rationem , magistram ac ducem vitae urbes peperisse dissipatos homines in vitae societatem com

7쪽

PRAEFATI voeasse, eosque primum inter sese domiciliis, deinde conjugiis tum litterarumin vocum communione junxisse, Leges invenisse. atque magistram morum S potitioris diseiplinae extitisse finxerunt: S Destres homines sacer interpressu meorum Caedibus icta foedo deterruit Orpheus mictus ob id lemre lygres, rabido ue Leones. Dictus' a Aion TDebanae conditor arcis. Saxa movere sono testudinis, si prece blandumucere qua veni fuit haec sapientia quondam Publica privatis Hecernere, sacra profanis Concubitu prohibere MN, darejura maritis, inpida moliri, Leges incidere ligno.

Inquit Horatius in arte.

Procul dubio vera optimaque philosophandi , id est mores

hominum in mandi ratio, quam Socratem caelo evocasse memorant tota quidem occupatur in justa & necessaria limminum moderatione unde Platonem dicere consuevisse se. runt tum beatas fore Respublicas, cum aut Philosophi imperarent, aut qui civitates regerent, philosopharentur. Quocirca apud Ammianum Marcellinum libro vigesimo octavo legimus barbaras gentes adverses aut prosperos fortunae casus . vilitatem Sc caritatem annonae, caeteraque mundi bona

aut mala suis adscripsisse Principibus. At nos quibιι meliore uti xi praecordia Christus 9 Sacrae Litterae docent statim post diluvium legem vitaein mortis, in qua majestas politica consistit . a Deo optimo Maximo constitutam. cum liberis Noae facultatem Respublicas ubique terrarum constituendi impartiretur. incumque . aquit Dominus,

effuderit humanum oramnem fundetur sanguis illius ad imaginem quippe Dei facim es homo. Genesis, Et Proverb. 8. Meum est consilium liue aequitas, mea es prudentia. mea es fortitudo perme Reges regnant, S Legum Condi

tores Disitiae by Orale

8쪽

PRAEFATIO.

tores justa decernunt per me Principes imperol. ν

tentes decernunt justitiam. Item Rom. I 3. Omnis anima

potestatibi sublimioribus subdita sit non es enim potesas

nisi i Deo quae autem existunt potestates, i Deo ordinatae

sunt. Itaque qui potesati resistit, ei ordinationi resipie

Princeps Dei inseres tibi in bonum is autem malum feceris, timo non enim ne causa gladium portat Dei enim minister es vindex in iram ei qui malum agit, c. Certe

quando tota ratio & leges ipsas δε statum atque ordinem politicum melius constituendi , a virtute trudentia Regum dependet certum est hominibus in civili vita degentibus nullum majus aut illustrius beneficium a Deo largiri posse optimoin sapienti mimo Principe. Quandoquidem ex arte nativoque Regum ossicio eis incumbit Populorum saluti Mincolumitati totos dies ac noctes consulere atque instar montis portum in mari cinaeientis , qui omnes fluctus procellas longe a navibus propulsat homines sibi subditos, tutos atque incolumes ab omnibus injuriis vique externa praestare. Quid ergo hic innumera vitae humanae subsidia commemorem, quibus optime constituti Principatus&Imperia humanum genus abunde cumularunt 8 An non gentes universae hoc genere beneficii primis illis quatuor Monarchiis devinctae sunt quod carum opibus barbariem ferinosque mores exuerint Minciviliorem ac humaniorem viis cultum transsor-

marini Quotus quisque tam rudis Litterarum est, qui Christianam Religionem c x angustissimis Mesopotamiae faucibus in orbis terrarum amplitudinem Imperii Romani potentia velut aptissimo atque opportunissimo vehiculo estusam S propagatam esse ignoret Enimvero liniversis gentibus sub potentissimo hujus Imperii commeatu Madminiculo commercia inter sese agitare maxime providum atque expeditum erat. quae alia ratione penitus intercisa suissent, ut hodierna docet experientia quam in rem legendus Prosper Aquitanicus libro 2 de vocatione gentium. Omitto insuper virtute & pie- 3 tate

9쪽

PRAEFATIO.tate Constantini Magni, utriusque Theodosii Martiani. I stiniani, atque aliorum optimorum Principum Christiano-rrum salutarc conditas Leges in Disciplinam Ecclesiasticam

primis generalibus Conciliis divinitus ita constitutam, ut vitia nostra mores corruptissimi utcumque adhuc hodie illis sanctissimis regulis Majorum , quasi fraeno coerceantur , quodammodo tolerabiles reddantur. Verum sicut forente statu politico Imperii Romani opi

mus ordo sanctissimae leges quibus beati ac felices populi

redderentur moresque in eligio melius haberent condita

sunt Ita sub impotentibus Dynastiis frincipatibus semper

usu evenit, ut homines maximis miseriis & calamitatibus opprimantur , atque ipsa Religio in angustum constricta langueat, vitiaque&superstitio mirum in modum bacchentur,& quasi de virtute veraque pietate triumphum reportent. Quae procul dubio certissimae sunt pestes monimenta eorum quae postremis temporibus a Christo ventura pronuntiantur, cum Apostoli rescire gestirent quando dies Domini sutura esset Matthaei 1 . Audituri estis praeli ad opiniones praeliorum videte ne turbemini oportet enim haec ifieri, sed nondum finis. Consurget enim gens in gentem, regnum in regnum , etiam ait Dominus. Item cap. . posterioris ad Thesialonicenses. Qui in magno erant metu, quasi dies Domini impenderet; eos Paulus sic erudit Nequis vos seducat ullomodb: num retinetis quod cum adhuc essem apud vos haec dicebam vobis nam mysterium jam operatur iniquitati : am vim ut qui tenet , nunc teneat donec de medio fiat. Rc. Quem ad locum omnes Patres Graeci Latini,

glosae perhibent Apostorum redic innuere Romani Imperii, id est majestatis politicae ruinam. quamdiu stabit velut quaedam manus auxiliaris Ecclesiam propugans, Gus divinum naturale canonicum ab omnibus servari procurans. ramdiu Ecclesiam duraturam. Quamobrem Patres Ecclesiae

primitivae considerantes Ecclesiam sponsam Domini in Im-

10쪽

petioin statu politico velut in quodam luculento domicilio& thalamo habitare de Imperii tutela Mincolumitate adeo

erant anxii, ut pro Imperii atque Imperatoruna quamquam Ethnicorum, haereticorum is apostatarum majestate noctu atque interdiu vota funderent nec se umquam saecularibus negotii immiscerent contra quam his sequioribus saeculis post Gregorii VI 1. Dictatus iactum est. A quo tempore tota Romani Imperii atque omnium saecularium Potestatum majestas teste Othone Frinsingensi, sic dilapidua est, ut nomine potius quam re ipsa hodie Imperium Imperatores Reges habeamus, si modo cuncti Principes politici a Romano Pontifice precarium Impertu in habere debent, ut autores harum propositionum operoSe docent.

Prima est. Ecclesiasticos ure divino a legibus politicis coactivis plane immunes cse in de acto tantum non jure subdi politici potestatibus atque insuper jus habere materialis gladii & poenae capitalis in ipso Reges, ut docet Bellar-

Secunda . Principes Politicos debere ad nutum Romani Pontificis stringere aut recondere gladi uim alioqui esse abdicabiles; si abdicari nequeant, jus esse cuicumque illos occidendi post sententiam Papae Bellarminus capite decimo nono & trigesimo sexto contra Barciatum , aranciscus Suare lib. 6 defensionis fidei Catholicae, ut vocat

cap. q. numero Ι 8.

Tertio ut horum Placitorum executio esset expeditior secretus quidam modus procedendi contra Regesin Regales personas his verbis concipitur tertia parte Directori Inquisitorum , quaestione I. Commentario Oftuagesimo Consulerem tamen ut contra Reges & Regales personas publice non procederent Inquisitorcs sed ut cautius & tutius negotium fidei possit ' informaretur primitus Dominus noster Papa. ut procederetur ejus consili, mandato,in secundum modum quem ipse decreverit observandum. Quariti

SEARCH

MENU NAVIGATION