장음표시 사용
21쪽
V. Guidnam sit investitura orporalis
XVIII. Onubrii sententia de investituri privilegis Galgiarum ritibus nauis ab Auriano I. Ee undenam aura opes casu accreverint. XIX. Imperatorem ara investiturarum ejurare voluisse mori Ecclesia Imperio Reratia qua ab Eo habuerat, rem ue
Cussani ut res queresa de Correorum ingratuudine advertara Imperatores. XXI. Formam eligendorum malaro rum Canonibus Nιωπι εntroductam,
i Gregorio VIa 4mmutatam fuisse. 's XXII. De Bonifacit VIII., Philippis Pulchri dissidis super beneficiorum in Nori per sacras electione aurisistiti tal
VI. Obm Pont eos Romani absque Imperatorum conssensu mime Iebantur. VII. S. Gretoria de arrogan/ia Panormitant Epascopa conqueratur, quὸ contra canones Episcopatu sonitus esset. VIII. De Carhedrarios, quod Pon fices flatim post suam elemionem Imperatora. bas dependeresolebane. 3TOIX. Sub prima strepe Rerum Francia Episus abrique regi carisens cooptabantur ibidX. De jure euendi Romanum Pontificem
I Reges quadruplici tirutipos ad Pra
III. Utrum A, Carnotensii absoluietae lGregori VII, Decessarum diu dem
22쪽
VI. Ipsemet striam Raνonias aebi multa tergiversatus est . fatetur Investiturarnon esse haresim contra expressum Guirinis Viennensis rebιπιuvi decre/um, qui postea Pontifex tanquam magnus Letores Actorum Gregσru VII. crea- ις est. εια CAPUT III. GUT Gregorii VII qui primus auso doctrina Regum deponendorum extitis: deprompsa ex ejussdem Epistoli analytiseexaminantur. 16II. Eua in quanta molitus sit adversio Henricum ἔκ Imperatorem etiam antequam consecrarus est Ponrifex. b. III. De editis missidensis in formum i quendi a decernenda saetiti anteactis inaudita. 43 IV. Quantis eura posuerι α μι Reges S regna seudatar/a'De r. 43 9 V. De Iuramenta formulis quas Episcopi , 'inc*ιbus, Rurbus, atque Imperaroribus tanquam Domanus tam Monarcha absoluitis in re oratibus, spiruualibus prascribse. 44 VI. Imperatorem militem S. Perei e Papa e N. 446' VII. Quantis horrendis malis, alamitatibus vehemens Gregorri VII enis genium e vincenda studium aussam praebueri r Qua mala a aliqua sua aecreta re care , altam impi
aes Henricum exauctorandum utitur, eamque iterat. 489 XIV. Imperator quamquam victor ex bessi Saxonis rediret , tamen hum/H- me Gregorio parust m de Gre oria ferι- rate in Casarem euicis amo, rescenae atque arma eapienda prisuit, ut sese
XV. Gregorius exeommunieationem ad poenas temporales, corporale . atque etiam ad felices ebee vita ba-na suetessus contra Christi Visurum refert. 498, XVI. Terria forma exeommun=caινοπωiis Cafarem duabus prioribus longe ter νιιιlis , qu Gregorrus rubetam a. rit , possiceturque Henricam IV DAIum Regem νntra annum moraturum οῦ sed eum de falso et varicinium δε- sessit, quoniam Rodolphus Saevga Dux, Cafari animuissimus , quem Gregor ut
delea n Regem Romanorum curaveras, in bello adversus uenricum Doma num suum occubu/t. Us
in articulo moris . quod arma m Do minum suam Henruum D sifer, ejusque exbortatio ad Episcopo qua eum ad Me facinus exciverant . Et reistorii VII. 3 eam rem test/-nrum.
23쪽
24쪽
L MUNDI RICHERIID EPOTESTATE ECCLESIAE
L arrisio rosias operis infe libros. II. Qua fuerit causa eum orium Comitiorum regni Francia , ut arriculum de suprema Rerum autorirate in Temporalibus conderer Et quinam aestaniculust III. Euando quibus memorarus ararculsu prim-m conceptu π conscriptusfueris. Me tirbis Parissensii lIV. Ηιstoria brevi motuum ordinis Ecclesiastici cantra articulum teriιi Ordinis tiri querelis ae jurris inde stibistis. q. rede Apostolicum Pauli R. ad Ecelesia' se ordinem pro congratulatione eorum qua maris dum reserat Et Response ordini Ecclesiastici ad Breve Poni erum Et de his qua sum dicebantur adversis hae Refcrapta.
Uamquam defensio capitis xi Libelli mei de Ecclesiastica, politica potestate, fidesque in eam rem non semel data, nequaquam me ad lucubrandum opus de potestate Ecclesia in rebus cmporalibus obstringerent; attamen historia rerum gestarum in generalibus Comitiis trium ordinum regni Franciae anno I 6Iq. I 6 meaque summa in veritatis studium propensio ad id cragendum, mihi ardentissimas faces accenderent maxime vcris quod ut ait S. Leo dist. 84. Canon Error Cui non resistitur, approHtur Et veritas cum minime defensatur, opprimitur. Caeterum hoc opus partiar in sex libros, quorum primus brevem complectetur historiam rerum pro Meontra a ticulum tertii ordinis Comitiorum regni Franciae gestarum, cum rationibus4 argumentis quibus ordo tertius suam possessionem sulciebat. Secundus Liber naturam atque principia politicae potestatis conformiter ad articulum tertii ordinis. Tertius causas essentiales Ecclesiasticae autoritatis etiam congruenter ad eumdem articulum analytice reserabit. Quartus acta Gregorii VII a quo dogmata Regum abdicandorum primum originem sumpserunt ex e)usdem Gre-
25쪽
gorii epistolis, atque aliis autoribus indubitatis; nec non etiam jus Investiturarum; Placita directorii Inquisitorum; Bullat Coenae Domini atque alia ejusmodi explicabit. Quintus universa argumenta Bellarmini Becani, Suaris, aliorum pro quaestione juris, a qua Cardinalis Perronius abstinuit, expendet atque confutabit. Sextus denique suasionem ejusdem Cardinalis Perronii dogmatice examinabit, omnesque ejus rationes fucatas diluet. II. Ut ergo a principiis ordiamur, Anno 16 I . Comitia gen ratia regni Franciae Lutetiae Parisiorum, regiis litteris indicta sunt
Ludovico XIII annum quatuordecimum aetatis ineunte. Cum a
tem totum regnum a viginti circiter annis duos Galliae Reges insidiis&eultris assa norum occubuisse, atque post Henrici Magni ccedem sub infirma Ludovici XIIa aetate, pestilentem doctrinam de deponendis atque occidendis Regibus praetextu tyrannidis, aut neglectae Religionis Catholicae, frequenti librorum editione familiarem atque
usitatam effici videret Idque adeo ut ex incerto Ac controverso jure deponendi, jus certussimum occidendi Reges eorumque regna prae da exponendi adstrueretur is quotidie numerus assassinorum excresceret Insuper compertum ellet hoc ipso anno Franciscum Su rem Jesultam Hispanum librum juris Musus publici seclisse, quo nominatim statuit Pontificem Romanum vitae necis potestatem habere in Reges, Tandem permultae regni provinciae justo dolore praeteritorum, maximo impendentium malorum metu perculsae atque sollicitae, articulos de tam nefaria doctrina, atque ejusdem doctrinae autoribus tropugnatoribus coercendis scripserunt suisque partim secundi, partim tertii ordinis deputatis, ad Comitia generalia regni perserendos dederunt; quo adversum Regicidas , eorumque fautores legem defigi postularent quandoquidem ex malis moribus bonas enalci leges pervulgatum est. Sed Parisiensis provincia aliarum Dux; in cujus sinu duo nuper patrata Regicidia, multaque alia intentata fuerant, librique de tam nefaria doctrina certatim effundebantur: Cum etiam exploratissimum haberet quosdam nefarios, qui Ludovicum XIII. innocentissimum principem trucidare voluerant, adhuc in vinculis detineri, sequentem articulum velut perspicuam declarationem tituli atque possessionis immemorabilis , qua Franciae Reges a primis regni incunabulis utuntur, fruuntur, conscripsit qui articulus octo membris coalescit.
I. Ut reprimam cursus pestilantis doctrina, quam homines seditissi
26쪽
x RREU TEMPORALIBU s. Retumes Principum Status eoηturbare Usubvertere molientes hodie con- , ara Reges spolitica potestates a Deo instituta introducunt Regi supplicabitur, velit, jubeatque in conventu trium iamum regni sui, pro lege fundamentia, primism decerni, quodsicut in suo regno est supremu, seque ab alio, quam a De sol coronam aut potestatem suam Regiam pos
det ita nusiam in terrispotestatem existere, quacumque ista sit temporalis aut spirituasis, qua aliquid juris vel autoritatis in Francia regnum bi endicare queat, adsecra Regum persoηM exauctorandat, veleorundemsubditos quocumque quaesito praetextu ab fidelitatis sacramento, quo Regibus ms naturaliter obligantur, absolvendos. a. Ut imperet hanc legem tanquam verbo Dei conformem, veram, sanctam atque inviolabilem abomnibus regni subditis fuscumque sint Ord quacumque alia limitatione teneri atqueservari. 3. Cunctis trium ordinum Deputatis praeripiat, ut incitam jurent, eique nomensuum inscribant. Aut ex universis regni incolis qui ad aciqua
beneficia Ecclesiastica, velumi Regia capessenda designabunturo nomianabuntur, Idque priusiquam in pradictorum beneficiorum arque offficiorum possessionem mιttantur. q. Omnes Praeceptorest egentes juventutis Item Doctores arsque
Prassicatores veritatemhuyus legis docere tapublicare, necnon etiam eontrariam opinionem velut impiam sistestabilem, ac status regni Francia fundamentum, qui a solo Deo immediate dependet, evertentem, oppugnare adstringantur: qua contraria opinio est: Liceret Reges deponere atque occidere, es in eos perduessionatim insurgere, a Tum debita es naturalis obedientia excutere
s. Libri omnes qui e semodi falsam atque perversam opinionem docerbunt aut evulgabunt, tanquam seditis atque damnabiles prohibeantur. 6. Omnesperegrinies extranei homines, qui istam doctrinam promulis sabunt, aut in lucem emittest, pro infestissimis regnita corona Francia hostibus habeantur.
7. Regis subditi, qui eidem adhaerebunt doctrina , fuscumque sint
quailitatis c conditionis, perduelles ae violatores legum fundamentanum regni cs in crimen tisa majestatis inprimo gradu incurrisse costantur. 8 suod forte Ecelestasticus vel aliquis extraneus librum aut tractatum aliquem lucubret, qui uilam contineat propositionem huic legi di- remeaut indisecte contrariam, cateri Ecclesiastici ejusdem ordinis aut δε-
27쪽
4 DE POTESTATE ECCLEsIAE tib am memoratum absique ullius hominis resectu, absique usta ambigus
rare aut aequivocatione Nugnare teneantur alioqui tanquam fautorti
hostium regni paenis supra memorarisplectantur. III. Hunc vero articulum magister Claudius Praestreus vir antiquae fideiri probitatis, urbisque Pariliensis Tartamenti Conliliarius conscripsit,is semel atque iterum examinandum probandumque frequentissimo conventu Comitiorum urbis Pariliensis coram Praesecto Mercatorum, Scabinis , Consiliariis deputatis, atque innumerabilibus civibus tum Clericis cum Laicis exposuit quorum virorum nomina initio annicis Is cum actis tertii ordinis vulgata sunt neque ullus umquam in dubium vertit, quin omnes eximia pietate, lingularique propensione in Rel Rionem Catholicam, Apostolicam, Romanam nobilitarentur. Verum idem Praestreus mihi narravit, quamprimum ex his Comitiis urbis, quibus praefatum articulum explorandum proposuit , domum suam reversus est, Alexandrum Georgium eum alio Sodali Jesuit illum convenisse, secum graviter conquestos, quod autor esset articuli in caput Sodalitii Jesultarum conscripti , seque mirabundum bonis Patribus
respondisse vehementer mirari unde tam cito, quae in conventu urbis actitata erant, rescire potuissent idque conlirmare quod de illarum Sodalitio circumferebaturci Scilicet per suos fiduciarios in omnium familiarum, collegiorum arcana irrepere, se quidem primo lacte eruditionis in eorum collegio pastum a sed ab eorum placitis de deponendis occidendis Regibus vehementer abhorrere;
tempusque esse post tantum malorum acervum ex Regum nostrorum cccdibus prominentem , ut huic morbo aliqua salutaris medicina pro Regum nostrorum regni salute condiretur. His autem eum Alexander Georgius opponeret eam esse esuitarum externorum, non Gallorum doctrinam. Continuo excepit Praestreus quid ni ergo vos Galli aliquo scripto publico patriae vestrae laboranti succuseritis, tam pestilentem doctrinam damnatis Z Rependit Georgius iue generalis sui mandato id fieri nullo modo posse atque alia
modi bella effugia Patribus solennia Porro mense Octobri Iris . cum eidem articulo inconventu praedictorum virorum4 deputatorum urbis Parisiensis extrema linea poneretur iterum est perlectus, ab omnibus etiam Deputatis Ecclesistici ordinis approbatus nimirum a Priore SV Germania Pratis, , Victoris, Coelestinorum,
28쪽
Sorbonico, cesesiae Parisiensis Canonico, Universitatis Cancellario, magno Vicario D. Episcopi Parisiensis, cui etiam assinitate sanguinis est conjunctus si quidem nullus illorum de praedicto articulo tum conquestus est, vel minimum emisiu verbum. Quocirca ab eo tempore exempla articuli in omnium ore: manibus versabantur, cujus etiam copia facta eli, D. Brulartio Cancellario Franciae, qui, ut ego ab ipso Praestre accepi, tune articulum valde laudavit tanquam pernecessarium, atque ipsi Reginae matri, is illae Regi Secretario communicavit. Certe tum nullus degebat Parisiis, qui non exploratissimum haberet praefatum articulum in Comitiis trium ordinum regni propositum iri propter librum Francisci Suaris, qui hoe ipso anno o Junii arresto Curiae Partamenti ustulatus fuerat, ut statim capite III dicetur. Itaque lic articulus, Propositum Deputatorum urbis Parisiensis nullo modo D. D. Cardinales Perronium, Rupeiacaudium Episcopum Parisiensem, atque alios Duces Ordinis Ecclesiastici, qui habitabant Pariliis, latere potuit. Verum ut ad Comitia generalia trium ordinum Regni sensim dilabamur, quae mense Novembri I 6I . reservata sunt Primum De- putati tertii ordinis Provinciae Franciae, quam Insulam Franciae vocant, uno consensu memoratum articulum in Codicem generalem articulorum suorum conjecerunt die decima quarta Novembris.
Deinde aliquanto post magister Carolus Farus Spesseus a S 'Tusciano, Consiliarius Pulamenti, Parisiensis Ecclesiae Canonicus, a Capitulo Parisiensi Deputatus, in Conventu ordinis Ecclesiastici Insulae Franciae memoratum articulum Codici ordinis Ecclesiastici Insulae Franciae inscribi flagitavit. Sed Cardinalis Rupet ucaudius Episcopus Sylvanectensis, qui huic ordini praeerat, pesseo moderate respondit, articulum intempestive proponi, neque esse hujus temporis quod ego ingenue fateor non enim istis turbulentis temporibus tamque factiosis ac prensatis Comitiis, sub Rege pupillori imbecillae artatis debuerat proponi quod ego Deus mihi testis, ante prospexeram, atque viro primari Regis Consiliario, Praesidi
in Camera Computorum, qui me multoties super eodem articulo consuluerat, praedixeram eamque ob causam numquam potui animum inducere, ut quicquam opis vel Commentariorum conserrem ad hunc conglutinandum articulum, vel ad alias res peragendas, quae in publicis Conventibus geri solent. Et tamen Cardinalis Per ronius in Camera tertii Ordinia me articuli concinnatorem esse au-
29쪽
Da o TasTATE ECCLESIAE dacter pronuntiavit quod si verum esset, non negarem , quando ejusdem articuli veritatem propugnare numquam erubui ctiam illo ipso tempore quo Cardinalis Perronius in me saeviebat multis enim viris primariis tum ad me concurrentibus, quidnam hoc rerum esset postulantibus, semper respondi quae nunc scriptis profiteor. Sed ut ad propositum regrediar, dieris Decembris I 6 q. cum Deputati omnium Provinciarum, ex quibus tertius ordo conflabatur, unὶ eoivissent, ut suum codicem generalem, sicut moris est, texerent, sibique Commentariosa Comprovincialibus pro Regum salute Mautoritate tutanda datos mutuo communicarent, tandem in eam omnes
descenderunt sententiam is Parisiensis Provinciae articulus tanquam Regum saluti & tranquillitati regni Franciae maximea necessarius in fronte4 capite omnium aliorum articulorum tertii Ordinis conscriberetur ampliusque pro ejusdem articuli appendice statuerunt, ut idem articulus tum in omnibus Partamentis, eum in aliis inferioribus Tribunalibus regni nuatim legeretur, uando actionespublica Audientiarum aperirentur: Mae ut stricte accurateave cum omni severitate
observaretur. Quibus ita constitutis, tertius Ordo statim duos reliquos ordines Clericorum& Nobilium hujus sui decreti certiores, eisque copiam memorati articuIi facit. Caeterum ut ordo Ecclesiasticus gratia sudiis esset potentior, duces ejusdem ordinis egregiam navarant operam quoniam sibi extraordinem&contra consuetudinem retroactis temporibus usitatam, magno ambitu Reginam tre approbante, quosdam Episcopos iraesules, qui tum erant Parisiis , neque a Provincialibus suis delecti aut nominati fuerant, cooptari curaverunt atque inter alios Mironium Andegavensem Episcopum, quem Clerus Andegavens legere noluerat Hie ergo, ut suae extraordinariae adoptionis principibus ordinis Ecelesiastici gratiam rependeret, toto tempore quo Conventus continuarunt,
Classicum personuit Hercle quidem si gesta ordinis Eeclesiastici in hoc turbando negotio tandem aliquando absque ulla involutione, aut extenuatione , vel amplificatione fideliter scriptis mandentur, quae praesertim a Cardinalibus Surdio Perronio, Andino Episcopo, atque aliis Ducibus partium patrata sunt, numquam posteri illa in Regis Consistorio aut facta, aut saltem tanto cum tumultu, opprobrio atque oppressione Regis Regiae maiestatis tolerata fuisse, Imo illi ipsi qui ea patrarunt, ubi aestus atque ardor factionum deferverit, vix se ea gessisse credent, aut fateri volent. Cum nos ipsi qui
30쪽
in Ductoribus partium ordinis Ecclesiastici tantos animorum atque verborum motus spectabamus, fideliter audiebamus , vix quidem auribus oculis nostris fideremus Tantane animis coelestibus ira Profecto solem coelo delapsum, hocque regnum amictissimum numquam pace atque unione potiturum credebamus Sed postquam sacer ordo propositum tertii ordinis exploratum habuit, die ultima Decembris Cardinalis Perronius sese in Cameram ordinis Nobilium contulit, mirifice laudibus, ne dicam adulationibus, hune pellexit ordinem, atque in articuli propugnatione eo facilius a te tio ordine di clavit, qudd ordo Nobilium magna ex parte liti ras nesciret; permultosque Proelatos sibi sanguinis necessitudine de vinctos haberet. Certe Baro Seneeeus praeses ordinis nobilium neptem Cardinalis Rupefucaudii, qui sacro praeerat ordini, in coniugem duxerat. Die a Januarii I 6 Id. Cardinalis Perronius in eum. dem finem Cameram tertii ordinis frustra adiit quoniam tertius ordo totus ex doctissimis viris urisconsutiis , Magistratibus Galliarum coaluerat; qui quidem tam accurate praxim atque usum Regiminis Ecclesiae, caeteraque ad Ecclesiasticam& politicam potestatem spectantia, quam ipsemet Perronius callebant; quare non his pronum fuit Perronio, verba dare, scuti ordini Nobilium quodque mirabile est, nonnulli in tertio Ordine reperti sunt, qui verbum de verbo Cardinalis Perronii suasionem ex ore dicentis fideliter exciperent & exscriberent.
Currant verba licet, novi est velocior illis.
Pondum linguaseuum, dextraperegit op-.Hocque magnam admirationem attulit Perroni, quoniam statim suam orationem emissam in vulgus cum ironi praesidis tertii Ordinis irae te citi Mercatorum urbis Parisiensis responsione vidit Idque ei postea ansam praebuit illam suasionem repastinandi, recognoscendi, iermulta quae dixerat immutandi. Summa ejus orationis, quam tum in Camera tertii ordinis habuit, erat Propo Uem an culo contentam , esse dumtaxat problematicam in Me. Ad haec autem Praeses tertii ordinis extempore Perronio respondit; Tertium oris dinem non ducere controvertiam hanc ad materiam fidei spectare dc dato quod spectaret, contendere ratam conclusam juxta articulum tertii ordinis adeo quidem ut nemini fas sit in contrarium hiscerer
quando Ecclesia Catholica in persona Christi, cujus Papae sunt Vis