장음표시 사용
31쪽
8 DE OTlls TATE ECCLEs Iu carii, singulis annis in gratiam favorem Regum, ut eos ab vano Herodis metu liberet, canit: Non eripi mortalia,
ut regna Li caelestia. Adjunxit si gratuito detur ejusmodi propositionem esse probi
maticam in fide, sicut Cardinali Perronio videbatur, tamen semper expeditumis liberum esse Tertio Ordini quamcumque partem vellet, amplecti quemadmodum cuique propter bullam Sixti IU. de immaculata conceptione B Virginis, liberum est alteram partem amplecti unde si magna parvis conferre licet quando tota Ecclesia Gallicanam. Virginem gratia Deli veniam, Mab omni macula originali liberam perpetuo credidit eamque ob rem Theologi Pari-iienses id pro fidei articulo tenent, suosque alumnos ad id jurandum adigunt; quidni etiam tertius ordo fide Catholica credet Reges de Regio throno nullam ob causam posse dejici Die, illustrissime Cardinalis, qui tot tantaque lateris a Rege accepisse beneficia, an tantum ingratitudinis hauriesis propinabis, ut ex Papae arbitrio Regis coronam incertam & fluctuantem ess dias , cum ejus sit Vicarius, qui regnum suum non esse de hoc mundo aperte pronunciavit, laefratrum dissidio super haereditate paterna contendentium cognoscere recusavit Quibus postis , Cardinalis illustrissime, nolo ferre judicium, sed te etiam atque etiam rogo ut ingenue dicas ecquidnam de hac quaestione problematica credere, nosque tanquam Pastor edocere velis Caetera videbit Lector in Actis ipsis quae ad calcem ejus Operis excudentur. Eodem tempore Ribierus Propraetor Blesensis pro articulo tertii ordinis adversus Perronii suasionem scripsit, &allusione facta ad ejus nomen atque assertionem problematicam, illum absurdissimas Pyrronicorum imaginationes, commenta redi viva excitare dicebat quasi omnia incerta atque indifferentia nu
Sed Regii triumviri Parta menti, his perspectis motibus , atque ordinis Ecclesiastici prensationibus , eodem die 2 Januarii apud
amplissimum ordinem hanc suasionem per Servinum habuerunt. Quamquam Curia Partamenti, multis antea Senatusconsultis maturrimo judicio latis, regni placita deges ab omni hominum memoria in Franciae Regno servatas, cum ipsemet corona enatas con-
firmaret scilicet Regem nullum supra se superiorem in temporalibus regni sui, solo Deo excepto, agnoscere nullamque in terris exi-
32쪽
stere potestatem, quae subditos Regis a sacramento fidelitatis naturaliter debitae absolvere, aut Regem exauctorare, vel alicui potestatem facere valeat, illum privatim aut publice occidendi nihilominus quosdam homines extare , qui privatim S publice ejus in odi placitari leges certi imas in dubium revocare, contra disputare, eaque duntaxat pro problematicis habere audeant Idcirco se etiam atque etiam amplissimum ordinem obsecrarc ut caeteris omnibus negotiis posthabitis, velit, jubeatque cuncta Senatusconsulta memorata innovari, atque in omnibus tribunalibus Regiis Par lamento subditis publicari quatenus omnes subditi Regis, cujuscumque sint qualitatis mconditionis, praedicta placit ad leges ad securitatem vitae principis, iublicam tranquillitatem spectantes, pro certissimis atque indubitatis habeant ac teneant; te eisdem placitis ac legibus ullo modo contradicant, subicenis quae eisdem arrestis i rogantur. Qua audita suasione, ordo amplis limus, cunctis Partamenti Decuriis congregatis , decrevit ut arresta secundi Decembris Is 6 I. vigesimi non Decembris I 9 . septimi Januarii laecimi noni Julii i ut vigessimi septimi Maii, octavi Junii, vigesimi
sexti Novembriscis Io vigesimi sexti Junii I 6Iq. integre serventur, utque sunt concepta custodiantur omnibusque hominibus, cujuscumque sint qualitatis 3 conditionis prohibet, ne illis arrestis ulla in re contradicant alioqui poenis quae itidem sciscuntur, subjaceant.
Praeterea iubet eadem arresta in omnibus tribunalibus subditis Par- lamento promulgari Sc. Datum in Partamento dic E Januarii 161 hoc lato Senatusconsulto quam primum per omnia urbis compita enuntiatur proclamatur , atque ab Comportitoribus, ut appellant, passim vamum exponitur. Quadam autem die Cardinalis Surdius sua carruca deaurata vectus , cum proxime pontem S ' Michaelis pertransiret, accersitis ad se Colliportitoribus, qui arrestum Paria menti vendebant, ab illis primum omnia exempla quae haberent, quasi illa empturus petiit deinde postquam habuit, coram omnibus magno cum stomacho, gravibusque interminationibus in Olliportitores, exempla illa arresti laceravit, atque permultis ridendi, aliisvero ingemiscendi occasione relicta propter regiminis imbecillitatem, sic abiit. Interea dum Duces partim ordinis Ecclesiastici Mironium Andinum Episcopum vehementis hominem ingonii valdeque disertum
deligunt, ut die kJanuarii post meridiem sese ad Regiam Luparam Lib. I. B in
33쪽
1 DE POTEsTAT ECCLEs in eomitatu Cardinalium Surdit, erronii ,- permultorum alio arum Praelatorum , cum nonnullis ex ordine nobilium conferret; atque in articulum tertii ordinis Warrestum Partamenti detonaret. Quocirca Mironius Andinus in sacro Regis Consistorio Rege Regina matre praesentibus, cum Principe Condaeo, Cancellario, Villaerege Secretario, innumerisque aliis nobilibus, Taeri Coninsistorii Consiliariis r Primiιm dixit in quastione qua inter tertium cs Ecclesiasticum ordinem controvertebatur. decretum a Pariamento in re omnino stemmte ad Religionem, manasse. 2. a d solos Catholicos , o inter Catholicos ad solos Eec iastitas, sum ordinem Ecclefiasticum in hae ausa omnes Hugonota repudiare. 3. Cum Busionis Tribunus Equitum Regni, qui mandato Regis se in sacrum Consilium contulerat, observasset Mironium qua de Hugono notis dixerat, sua de causa privatim odiose aggeravisse, excepit se quidem in sacra Regis Consistori siententiam dixisse in re ad supremam Regis
Regni autoritatem stemporalitatem, non ad Religionem spectante.
suo sis domina et Religione ageretur, se quidem propter suam prosese
Aonem, ab ea syonte abstenturum. . Cardina Surdius ad hae rependit , rudenter quidem dictum a Bullonio, uod de rebus ad Religionemo doctrinam spectantibus nollet eo- Inscere: Sed ordinem Ecclesiasticum contendere caput de quo agitur ad Religionem pertinere neque satis erat Surdis innata animi mobiatate aremari, is eam ipsam telo impudenti exacerbare, multaque intemperanter in Regis scin iprivati conssectu effutiret. s. Cardinalis Perronius tanquam Vicar Ibipostremum locum dicen di reservarat obtendisque articutam tertii ordinis pertinere ad domi nam Sepaucis ante Hebus in Conventu tertii ordinis dixisse questionem esse problematicam : Iam vero palinodiam canere, scontendere, ac sem per contensurum potestatem Papa in spiritualibus esseplenam, punibsimam atque dιrectam: In temporalibus vero indirectam es quotquot vellent tenere eontrarium esse schumaticosis haereticos , etiam ipsumme Patis mentum quod Lac Turonicumsuxerat. s. Nisi Rex resum Pariamenti in prasentiarum abrogaret, con elusiones Triumvirorum Regiorum ex Curia Regestis excerpi imperaret,fb Prosinciam ab Ordine Ecc astico datam enuntiandi, quod omnese Osuis a Comitiis discederent. 7. Cumpie illuc tanquam in Synodum Provincialim colossot se cum Diuitiae by Ooste
34쪽
IN RE Bus TEMPORALIBUS. IIἰllis amnἰbus interdicto es excommunicatione acturos, qui negativam opsenionem tenerent Id est negarent ripam posse Rege deponere. 8. Eis autem Rex pati atque perferre nolget, ut censuras in repugnan ' te distringerent tamen id illo invito facturos, quamquam Martyrio expans deberent.
s. ut Princeps Condam, ut naturaliter obligabatur, Regiam autoritatem, eo Corona Francia jura acerrimepropugnabat eamque ob causam Rex iliam semesatque iterum amplexus est Surdius Cardinalispalam dixisse Principem Condaeum recusare quam ad vocem Rex heu tandem ergo ta memetipsum recusabitis snquit Io P. Princeps Condam perspecta Cardinalis Surdii insolentia, eum ei nataream sexasteratam levitatem dedisset opprobrio hic contumelion respondi se in capite Principis Condat plumbum non quaesturum. II. Fam ad vocem quidam ex ordine Abum, qui Ecclesiasticis tum aderant, Surdio Cardinali opprobrio dederunt, quod omnes modestia fuerisve lateque excederet, ta qua ageret, praesertim recusationem D.Pran ripis Condas, numquam ab Ordine obuiumprobatum iri.
I 2. U Eecis stiri universum popul m magis ac magis sollicitum 1
cerent, atque in tertium ordinem insammarent, conseviso rumores spargebant hareticos esse autores articula, Eoque Usic nepotesta sepirituati. pa deinceps in Galbis agnosteretur , sicut fit hodie in Anglia. I 3. ω Δη- Episcopus ex Regis Consistorio ad Cameram ordinis Ee-elesiastis reversus , quasi et Alo Religionis infammarus, in morem Enthei,
exclamabat. Mi Patres ta Domina adsupplicationes, adoratioras diuris ita nocturnas, ad sacriscia tac autorque erat seu Ordini, ut publica supplicationes Lutetia ab Discopo Parisiens indicerentur, atque conciones haberentur , quibus conclamaretur viam patentis am ad haresimo
schisem apertam esse in Francia regno suam ad vocempermulti boni P tities Eeelesiastici is mi non modo exhorruerunt verium etiam ipsemet Parisiensis Episcopui quamquam ex partium Ducibus f maximis Curia
Romana Gelitibus, Andino publice obstitit, in eoque moderationem de deravit Hocque dumtaxat est conclusum, ut omnibus reformatis, uousque ordini spreces e supplicationes indicerentur.
Porro observatum in Regis Consistorio , quamdiu D. Princeps Condaeus acclesiastici verba inter sese edebant, Cancellarium, cui os est Regis, obmutuisse neque vel pro Regiae autoritatis defcnsione, vel pro compescenda insolentia ullum fecisse verbum quod boni viri capitale ducebant, quoniam suo silentio causam Regis pro B a deret,
35쪽
11 DE POTEsTAT ECCLEsIAEderet, ne pensio sorte quam a Ciero habebat, interverteretur. Her cle nulli tum erant Lutetiae 4n tribus ordinibus viri pietate atque moderatione animi celebres, ac patriae serio amantes, qui non vehementer istos motus deserent, atque in ordinis Ecclesiastici principibus charitatem, quae finis est omnium praeceptorum actionum Christianarum, non magnopere desiderarent. Nam inquiebant;
tu matribus solidis mensibus exempla articuli omnium manibus te
rantur, pervagatumque fuerit illum debuisse in Comitiis triumor dinum regni proponi cur moderatiores ordinis Eccletiastici ma
ture Reginam matrem&D. Cancellarium non monuerunt, ut amica collatione eum tertio ordine efficerent, qua ille articulus velit ne supprimeretur , vel quae in illo dura esse ducebant, mitigarentur, antequam tertius ordo de illo articulo in suum Codicem generalem inferendo statuisset Si modo ex illo articulo tanta mala impendere cernebant, quanta nunc comminiscuntur; Verum jam plus satis si- quere Principes ordinis Ecclesiastici, alio quam coeli Gallicani spiritu perflari MCardinales cum aliis qui ad Cardinatatum anhelant, hoc egregio facinore occasionem captare sub infirma Regis aetate®ni gubernatione Curiae Romanae benevolentiam emerendi, ac Imperium suum in Franciam ad normam Dynastiarum4 parvorum
Principatuum Italiae defigendi aded ut in regno Galliarum dein-eeps bulla cenat Domini in rem judicatam mittatur; Ecclesiasti et Regis atque Magistratuum politicorum imperio minime subj ciantur : sicque omnes politicae potestates ope in directae potestatis
Romano Pontifici tanquam laudatariae mancipentur. Neminem tam bardum auti vecordem esse, qui prima animi inductione non videat ex facultate deponendorum Regum, quam Curiae Romanae scripto res Pontifiei addicunt, necessario induci Papam quotiescumque animo suo lubitum fuerit, posse debello& pace in tota Christianitate decernere, atque Principes Christianos in mutuam perniciem a mare ac incendere; cuicumque privato palam aut clanculum posse facere potestatem Reges occidendi, quos facile deponere non pol rit Neque ad comprobandum aliis argumentis aut testimoniis opus esse , quam quibus Bellarminus adversus Berctatum Becanus cum Suare in controversia Anglicana utantur maxime vero quod Urbanus II Gregorii VII successor Decretalem sciverit, quaed ei illas homicida non esse , qui Delo Catholica matris excommunicatostmcidarim 23. quaest. s. an. cxcommunicatorum. Certe nullam aliam Diqilias by Orale
36쪽
IN REBUs TEMPORALIBUS. Isaliam esse gentem aut nationem, quae, si viginti annorum lapsu duos optimos, fortissimo Reges ferro assastinorum amisisse , tantum suo justo necessario dolori modum atque Galliae populis poneret rhis temporibus malum eb usque accrevisse, tamque periculosum eva sisse, ut nisi exscindatur, necessario totum Francia Regnum cum stirpe Regia funditus exstirpaturum sit pervagatum esse imbecillam atque innocentissimam Ludovici III aetatem ab Sicariorum inlidiis minimc tutam esse. Haec igitur a permultis lugebantur : Alii vero praesertim Regis Officiarii vicem Principum dolebant, quod Gallorum Cardinalitium tam operose in gratiam nonnullorum hominum sibi subditorum a Pontifice redimerent; qui eodem puncto temporis quo hac purpura donarentur, omnem aflectum atque obsequium erga principem suum naturalem exuerent, ut creaturae Pontificis, iuriae Romanae homines ligesessicerentur hocque unum istis agi tumultibus praedicabant, ut colore Religionis sub Rege pupillo ejusdem autoritati Taluti insultaretur ac illuderetur. Quod si ad nutum Papae Rex stringere aut recondere gladium teneretur, alioqui esset abdicabilis, ut Cardinati Bellarmino lubet cap. 9 in Baresaium , certum esse cunctos Regni Magistratus atque offici rios Pontifici tanquam supremo Principi, minime verb Regi Christianissimo subdstos esse idque se numquam passuros, quicquid Curiae Romanae Principes in contrarium anniterentur. Vere quidem usurpatum a Durando speculatore Mimatensi Episcopo lib. de modo Generalis Concilii celebrandi Rubrica de excessu Cardinalium QCurialium , juxta Editionem Lugdunensem Joannis Crispini
Is 3 o qui totum vult, totumperdit. Nam sicut Salomon ait Prov. o. qui multum emungit, sanguinem elicis q. dist. can. denique Sicut habetur exemplum de Ecclesia Graecorum , quae ex hoc ab Ecclesiae Romanae obedientia dicitur recessisse Proculdubio hoc scandalum tantum tamque grave fuit, ut duo Consiliarii Partamenti inde occasionem sumpsisse desciscendi ab Ecclesia Romana, dixisse perhibeantur se nolle Episcopi Romani essesubitos, quod est magnopere dolendum. Hic omitto Episcopum Lussionensem , quamquam aliis
moderatior videretur , Praestreo, qui articulum conscripserat, confidenter dixisse, quodpro Ecclesia iano expediret, ut quotquot in Gallia articulum tuerentur, ad partes hareticorum transmigrarent. Quam ad vocem Praestreus vitae sanctimonia nulli Praelato secundus obstupuit; responditque haec Iactiosa ordimu Ecclesiastic ν ρολπιο ιη'rana1re quan
37쪽
tum a mansuetudine Christio legis gratia peregrinari certi mumque
vera tagenui pietati, atque Relgioη Cathotica, rare exitium ac viam
ad nova schismata instruere quod tam notum quam quod noti mum est. At vero Ecclesiastici qui suasore Perronio Ordinem Nobilium a te tio Ordine divellerent quantum poterant, causae Gredintegrationi Jesultarum in Academia Parisiensi opitulabantur eamque ob rem una cum ordine Nobilium a Rege flagitaruntdesultas in integrum Parisiis ad docendum restitui. Tertius autem ordo supplex Regem
obsecravit, quatenus Academiae Parisiensis rationem habere, eamque tanquam suo regno Regiae autoritati tuendae pernecessariam instaurari vellet Intereadum indo Ecclesiasticus ob res adversus aristiculum tertii ordinis consectas, sequentes litteras congratulatorias et Romana Curia accepit, quae in Camera ordinis Ecclesiastici die Iunae is Februarii I 6 is perlectae sunt. P A et in Papa V. V Enerabilis Frater, dilectique Filii nostri, ac pariter venerabiles Fratres, dilectique Filii, salutem rapostolicam benedictionem Fer iturbavit ade animum nostrum excessus audacia, quia sicut accepimuου, nonnulli publico Conventu istic nonas ianuam habito, violare sacrosanctam auctoritatem Apostotica Sedis conati sunt, ut nisi nos consolaretur mducia quam habemus sirmam in nostrorum Charissimorum iborum Ludo vici Regiso Mariae Regina ejus matris eximia pietate atque prudentiar
quos curavisse hactenus reprimere conatus tam imprudentes antesierimus, es in celo admirabili quo vos incenseos non minus constanter ac generosequam sapienter tapi tanta imprudentia restitistis, plane dolariniolerab iis nos occupavisset. Et quidem fuisset nimis horrendum judisium Cum non immerito timere possemus, evolarisne in Galliam flamma ex misere bili Anglicano incendio, ad con grationem atque obuctionem in isto Christianissim Regno totius vera pietaιis eligionis quam divino auxibo freti confidimus siemper auctum iri atrocinio tam pii Regis a religiosis ma matre vereque Christianissima ad hoc potissimum summa vigilantia
educati ac vobis praeterea se si adnitentibus, ut laudabiliter semper se cistis citerum quamvis recreet nos non mediocriter e semodi spes, non ob
ter angimur recogitantes nobiscum, quam adversa tempestate squampro cestos T. Petri naviculam occulta Dei dispensatione regendam suscepe rimuν, ocipites ac dubii, ne nostra forte negligentia augeatur sentina υμ
38쪽
IN REBU TEMPORALI Bus. Istiorum, ta ob id periculos magis atque dissicilis semper evadat praesens
navigatio propterea ad implorandum auxilium illius uter confugimus, qui ut nullis nostris meritis ita quoque nobis nihil minus euitantibus in puppi sedere nos , atque ciavum tenere voluit quem oramus ne dum ex adverso suctus irruunt i ex latere eumuti spumosi maris intumescunt, ta a tergo tempesta insequitur, permittat ullam feri jacturam ex tam valida navis concussione. Interea erus immense bonitati summasgratias agimus , quod in graviori discrimine, quo fortasse hactenus umquam
versati fuerimus , subsidio opportunissimo , vestra scibcet praestantissima virtute nobis subvenit , ac saluti regni Gallia nobis dilectissimi consitio , opera , religiosaque fortitudine Ecclesiastici ordinis ejusdem regni prospexit; ex altera parte valde vobis gratulamur, cpariter vos maxime laudamm, quod in vobis modo vestra Gallia resorescentem videat delum, pietatem , doctrinam, animique magnitudinem , Sanctorum Patrum suorum, Dion i, Hilarii, Martini, Bernardi, caeterorumque quorum me
moria in benedictione est, ob studium divini honoris ta Ecclesiastica diagnitatis Sedis Ecclesia Sancta Dei universa agnoscere possit Cardinales ex coetu vestro ea praestantia quam decet tam digna membra hujus sanctae Apostolica edis Antistiter ac Presatos, Rectoressu animarum, qui servi bonio fideles, ac domino suo digni vere snt cum amare magis ejus gloriam quam stipsos rei a senderint vere Pastores ovicularum Christi,
qui pro salutegregis proprιam animam ponere non dubitaverint, dum effusionepropri sanguinis, ut accepimiu, paratos tueri ovilis Dominici septa Ecclesiastica , nempe Iura tanto anim ardore se exhibuerint. Summa- per gitur vos laudamus, atque sterum vobis gratulamur Etenim quid Ludabilius quid gloriosius quam omnis humani commodi ratione post
habita, sacerdotes Dei dignitatem Ecclesias ncta constanter defendisse, ac veritatis GIholica tuenda telo propriam vitam neglexisse Sicuti felicitare quoque maxime adscribendum est contigisse seri hocpraeclarismum sacer dotalis vestra virtutis periculum, regnante in Rege vestro non minuspieta-tate ac religione S Ludovici Regis progenitoris fisi, quam resorescat in ipso ejus gloris nominis memoria ' Propterea eo magis hortamur vos ut incoepto vestro laudabilissimo acriinsemper insistatis: perficiet utique Dominus opus quod in vobis incoepit. Manum ejus jam agnoscite corda Regum qua
continet mirabititer moventem. Interim unanimes a timis adversus
impetum feri maris concitati aestu humana stuperbia atquescularispruden ria a timore Dei disjuncta turbine Plane exortas tempestates ipse sedabit, qui fluctuantibus impulit puis non de=it Tentari uidem permittit,
39쪽
1 DE lo TEsTATE ECCLEs sed facit cum tenratione proventum. Igitur bono animo estote , scientes quod speculator adstat superi atque suorum agones intuetur, ut unacui que dignam proprio labore mercedem retribuat qui vero fortiter certaverit, digne coronabitur. Nos autem qui vos sempersumma in Domino haritate prosequut humus 2 ut vehementer vos diligimus, ita maximis rimis praestantissimam vestram virtutem e vobis amantissime deferimus quicquid cum Domino praestare -- iatque solatii vobis occasone hae ρο ismis mirisce devinct tam speciosi tamque admirabili vestro facinore.
Cam interea non pretermittamusjugiter orare Deum masicricordiarum Pa
trem, ut ancremento sua sancta gratia vos in seu sancto servisio conservare semper atque confortare dignetur. Et quia non possumus hunc amantem in vos nostra cordis affectum pro nostro desideris vobis scribendo sus cienter declarare iussimus venerabili fratri Roberro Episcopo Oniis=otitiani nostro Apostolico Nuntio, ut suod in mandatis a nobis de hoc fusius accepit, diligenter suis verbis apud vos prosequeretur; qui pariter vobis exponet ulterius quid opportunum existimemus , ut negotiumperfecte a solvatur. Illi igitur eamdem prorsus fidem adhibebitis, quam nobis, sisquenitibus a-iberetis. Confirmet vos Deus in omni opere bono, Uliaba atque opera vestra in suo sancto beneplacito semper dirigat; ta nos ex
intimis nostra baritatis visceribus Apostolicam benedιctionem nostram vobis impartimur. Datum Roma apud Sanctam Maraam Majoremsub annulo piscatoris pridι Kalend. Februarii 16 I s. Pontificatus nosman PETRU STRO EA. In his autem literis sex praesertim notatu digna occurrunt. Primum frustra obtenditur articulum tertii ordinis violare automatem
Sedis Apostolicae, quando Sedis Apostolicae autoritas non se ad temporalia, de quibus solum agitur in articulo tertii ordinis, extendit saltem per modum coactionis idque explicatione libri a. o. infra patebit. Secundo quod Praelati Galliae comparantur B. B. Dionysio, Hilario, Martino c. certe Diasyrtica quae in illos tum temporis evulgabantur, longe alia canebant dicebaturque inter alia nihil facilius quam Atheniensis apud Athenienses laudibus efferre atque Praelatos hodiernos pompaticos toto coelo ab illis viris sanc imis distare; qui quidem juxta Augustini sententiam conjectam in glossam ordinariam, semper oves Christi non ut suas, sed ut Domini paverunt, atque officio suo excubarunt gloriamque Christi, non
40쪽
IN RAEU TEM ORA LIa Irs. 7suam, utra commoda Domini, non sua umquam quaesierunt;
populumque sibi creditum pastu triplici scilicet verbi Dei boni
exempli, subsidio temporali sugiter recrearunt: neque ullam potestatem in rebus temporalibus sibi umquam arrogarunt Contra
quam hodiernis Episcopis voluptate ac deliciis dissi uentibus solemne
est. Tertio quod pratac xitur propriam neglexisse vitam, ut iura Ecclesiastica tuerentur; Cardinalem Perronium dixisse omnes mar tyrium passuros c. Tertius ordo hoc ut rem dignam maximo risu excipiebat, quando certum esci causam, non poenam , martyres efficere atque causam Christi Ecclesia longe dit ferentem esse ab Curiae Romanae fabricis unde illos mundi&Curia Romanae non Ecclesiis martyres fore dictitabat neque auditum homines tam bene curata cute, carucisque deauratis ectos , atque magno comitatu asseclarum in modum pavonum lucentium, fulgentes ad martyrium, sed potius ad factiones serendas proficisci. Haec autem multo asperiora de ordinis Ecclesiastici Ducibus tum narrabantur quae lubens prariermitto. Caeterum de juribus atque immunitatibus Ecclesiasticorum infra lib. . cap. 6 disputabitur. Quarto statim ostendetur potestatem Papae in rebus temporalibus, 4bdicandis Regibus nullo modo ad veritatem Catholicam pertinere sed purum eis Curiae Romana inventum legi divinae, naturali penitus contrarium. Qii intum criminationem de humana superbiari seculari prudentia a timore Dei sejuncta c. Tertius ordo in ipsam Curiam Romanam retorquebat, quae libertatem legis gratiae in occasionem carnis daret, lambularet in vanitate sensus sui contra praeceptum Apostoli Galatarum s. Ephesiorum 4. Ezechielis q. Pastoribus qui pascebant semetipsos nonne greges a Pastoribus pascuntura ac comedebatis flavis operiebamini; ει quod crassum erat, occidebatis; gregem au tem meum non passebatis quod infirmum Dit, non consolidastis, ta quod
agrotum, non sanastu o quod coηfractum est, non astigastis es quod abjectum est, non reduxistis; ta quod perierat, non o si is isticum
austeritate imperabatis eis scum potentia. Item I Petri s. Fascit oui in
vobis est, gregem Dei, providenter non coacte, sed spontanee fecundum
Deum, eave turpis lucri gratia, sed voluntarie neoue ut dominantes
in Coris, sed forma facti gregis ex animo. Sextum notabile de arc ni creditis D. Nuncio Apostolico, ut ea in sinum Ducum ordinis Ecclesiastici estunderet quaenam illa essent consilia, ex iis ipsis claruit, quae dehinc Practati gesserunt. Nam Rege ipso, omnibusque Lib. I. C regni