장음표시 사용
1쪽
guine tibi, quam virtutum splendore cognatus, laudemcximiam primo quoque Volumine partam augendo , composuit. Et plane tua praecepta tam mihi honorifica, quam jucunda cum alacriter suscepissem, ut in primis eluceat,quantum utilitatis,atque decoris hic Liber Apostolicae Sedi sit collaturus, placet, totam Voluminis seriem retexere , & per fidele compendium alio ordine tradere,
ut inde quisque facilius Nova, atque Fortia ab Auctore porrecta Iacula arripiat, quibus non rectε erga Sedem Apostolicam opinantes evincat. Eruditis imus quippe Auctor Sacri Concilii Chalcedonensis Historiam Pole
micam texens juxta rerum, & temporum ordinem eX doctrina, rebusque Synodalibus gestis argumenta pergendo colligit , quibus Supremam Romani Pontificis Potestatem Monarchiae nomine cxpressam vehementer confirmat . Ego vero epilogum operis compacturus quaedam
cx his argumentorum telis , suo loco, & ordine extracta in tria distincta armamentaria coniiciam,ubi Sedis Apostolicae studiosis parata sint arma , tribusque rite disposita
partibus , unde solent nonnulli Vaticani fastigium pet re . Tria enim potissimum circa Ius Pontificium in quae Diionem jactantur. An sententia, sive judicium Romani Pontificis sit ab Ecclesia emendabile An idem Pontifex Universali Concilio Superior emineat ac tandem An ipse, dum cx Cathς ira Fidei Dceret loqalitur infallibilis stὸ Ad t es proeliares istos suggestus Sedi Apostolicae op-liositos, & infirmis, vanisque ictibus obstrepentes am tendos, quae, & qualia arma in hoc Libro suggerat Au-etor per compendium ostendam, eaq; in suo separato a
Priori pro assumpto de sententia, & Iudicio Romani Pontificis per Ecclesiam irretractabili, valet & Libri Titulus : Sacra Monarchia, harc enim, ex Aristotele lib. 3. Politic. uno Capite, ac supremo Rectore constat, qui om-
2쪽
nia suo arbitrio, & voluntate rapit, & cujus adamantintifer E Decreta nec Tribunalis, nec cujusque vis Magistratus, aut universi auctoritas Regni rescindere jure valet. Hanc porro Ecclesiasticam Monarchiaor asserturus , haec inter alia argumenta exhibet Auctor . Apud Concilium Chalcedonense saepe simplex hoc nomcn Universalis, aut pae .lsa Ecclesia universalis Epis Opi alias a tota Synodo, alias a
quibusdam Episcopis , vel Apostolicae Sedis Legatis Papae
Leoni invenitur adscriptum , qui congruere Titulus minime potest Supremo nisi Rectori, & summam, plenamque velut Monarchae super Universam Ecclesiam potestatems habenti. Proinde D. Thomas in opusculo contra errores Graecorum hoc Summum Romani Pontificis Ius , & ple- nitudinem potestatis Ecclesiam circumplectentem demonstraturus allegauit, Concilium Chalcedonense acclamasse Magno Leoni: Papa Leo Sancti mus Apostolicus
O Icumenicos , id est, Universalis Patriarcha . Neque hujus argumenti vim enervare Constantinopolitani Antistitis supercilium , qui eumdem sibi Titulum petulanter adjecit, satis hic explicat Auctor , & filsius in altero Libro explicuerat, cui titulus est: Demonstrata impio m -- Iania . In codcin Concilio Chalcedonensi proscriptus cum esset Diosciorus Alexandrinus Antistes in hunc modum Synodalis damnationis Sententi manavit: Sanctif- pag. i osimus , ct Leatissimus Archiepscopus magme fenioris Romae Leo per nos , o per praefentcm Sanctam S'nodum , et nἀ , cum ter Beatissi mo, O ommi laude digno Leato Petro Apostilo,
qui es Petra, ct Crepido Catholica Ecclesiae, O rectra sidei
fundamentum , nudavit eum tam Episcopatus dignitate cte. Vbi recte notatur, quod principalis Synodi actio, ac rerum propemodum summa in Leonis Persona , nedum ut Concilii, sed etiam Ecclesiae Rectore, asque Capite corulocatur : nimirum quia Petrus, & qui ei in Oricio ac Potestate suc cedit, est crepido, & Fundamentum, cui uniac a verse
3쪽
versae Ecclesiae moles incumbit. Quod autem sustinetur , . ab eo, cujus innititur viribus, dependere necesse est . Ex hac praeterea authentica interpretatione Concilii multum
ruboris pudorisque illis suffundi debet, qui illa Evangelica verba: Tu es Petrus, uper hanc Petram aedisicabo Ecclesiam meam, ct tibi dabo Haues regni caelorum: in fauorem Ecclesiae in communi, non singularis Personae Petri tortuosa intelligentia detorquent; siquidem hujus Synodi Acta verba Euangelii , & per illa significatum peculiari
Personae Petri , & Olscio tantummodo applicant, & ab illo subinde in alios ministros fluit. Qua veritate, ut videtur , firmiter stabilita , nihil ultra facultatis , aut viriunia ad contendendum superest adversariis. Item Concilium Chalcedonense in Synodica, qua a Leone Actorum Con-ris 7φ firmationem efflagitat , de eodem Divo Leone dicit: Cui Vineae cusodia a Salsatore commissa es, ubi Synodi Patres unam ,& integram Vineam Ecclesiae Catholicae loco statuunt, ideoque Unum, Supremumque Custodem, & Curatorem, cui caeteri Custodes subordinati ministrent: quonihil quidem espressius, ac dilucidius estingi pro Mona chico Ecclesiae declarando Regimine potest, cum omnia infra Custodiam, & Unius Principis altitudinem jaceant. IntrospeAit hanc Romani Pontificis Maiestatem inter Ca sarei quoquc diadematis radios Marcianus Augustus, &tunc primum ad Imperii solium . e ,-ccini ucllet dominationi liuimeliciter ait spicari , hoc dignum Christiano Principe obsequium Divo Leoni scribendo reddi-pag tot dit: Tuam Sanctitatem, Principatum in E popatu Divina Fideipossidentem, facris literis inprincipio jusum credimus alloquendam. Quo loco illustrare videtur Augustus illud Diu i Cypriani in tractatu de Ecclesiae Unitate positum a gumentum , quo nihil jacitur etficacius ad Ecclesiae Monarchiam asserendam: Episcopatus unus es, ct Ecclesia una: cadcmque plane ratione Sanctus Stephanua Papa, Leo ,
4쪽
aliique Romani Pontifices sese Episcoporum Episcopos nuncuparunt, & a Divo Bernardo, & aliis, multisque Patribus codem titulo ornati sunt. Sed longe clarius idipsum expressit Valentinianus Theodosii junioris Collega , cum ipsum Theodosium sic per epistolam est allocutus : βuatenus Beati mus Romanae civitatis I is opus , cui Principatum Sacerdotii super omnes Antiquitas contulit . Neve sortasse vcrba Caesaris cavilleris,quod Primatum dumtaxat, Ordinisque praerogativam, nonJus universalis Regiminis indicent, statim id in Valentinianus adjecit: Locam ha
beat deside, ac Sacerdotibus judicare . Iudicium quipi' legitimum, quod super omnes Pontificem possidere diser
te Valentinianus testatur, Jurisdictionem advolvit . A cedit & aliud locuples testimonium ex eadem regnatrice
domo selectum, Gallae nempe Placidiae, quae de Apostolicae Sed is auctoritate ita per epistolam Imperatori loquitur : In qua primus ille, qui caeleses claves dignus fuit acciapere , Principartim sescopatus ordinavit: deinde in Leonis favorcm sectens, & quantum Imperatoriam dignitatem deceret, illum patrocinari, vulnera Ecclesiae per Ephesinum latrocinium inflicta resarcire curantem, apposuit: Diligentius autem in hoc providere, ne, quod priseis temporibus nos generatio cristodivit ,sub nobis imminui videatur, per praesens exemplum Schimata generentur inter Episcopos , O janctas Eccles i. Uni quippe Leoni cuncta prospicienti, & irruentibus undique malis solatium , & medicinam afferre sedulo cogitanti, inhaerere, sectari necesse erat, ne passim Schismata emersa, & turbas exagitantia pessum Ecclesiam darent. Cohaeret aureae huic Placidiae sententis illa celebris Divi Hieronymi in lib. I. comtra Iovinianum : Ex duodecim unus eligitur, ut Capite consitura Schymatis tolleretur occasio: quia nisi unius Sententia , uniusque Iudicium, utpote Capitis, Supremique R ctoris in tota Ecclesia vim ineluctabilem haberet,daretur Schis
5쪽
Sehi sinati locus aliorum alia censentium , & varia pro v riis sententiis templa & altaria struentium, &tot Capita , quot sententiae in confusione , ac tumultu Ecclesiam Dei permiscerent : quibus calamitatibus , aliisque publicis
detrimentis Christus occurrere voluit uno Capite, uno SupremoIudice , uno contentionum Arbitro constituto. Qui veritatis radius iap Ethnicos quidem inter erroris caliginem latuit ; refert enim Tacitus in primo Annalium libro, ob certamina potentium, & ardorem seditionum Romanae reipublicae afflictae, tunc ad unum delatis rebus, succurrisse Monarchiam : & fusius idem explicat Aristoteles jam allegatus. Alia, & firma argumenta in proposito Auctor adducit, quorum pars quia cum caeteris ante jactis Articulis connexionem habet, alteri loco scponitur.
Huiusmodi itaque Monarchiae, atque Monarchae lusest, quod ita ejus Decreta vigeant, atque consistant, ut a nemine in terris dissolvi possint, quemadmodum etiam, ne intra limites Monarchiae Tribunal , aut Magistratus , aut quaecunque Potestas existat, quae jure Monarchari subigere valeat. Ita docet Aristoteles Politic. lib. a. cap. II. & lib. q. cap. a. quena I in Monarchia Ecclesiae in hunc modum constituta citat Sanderiis lib. 3. cap. 3. Ex quo ad alium firmandum Articulum transeo, seu ad alte
rum instruendum armamemaraum H quod adversus asse
tores Concilii supra Papam Auctoritatis tela ministret . Et primo aliquid eruitur ex Aetis Concilii Secundi Ephesiit, quod licet statim degeneraverit in Latrocinale , tamen certh Generale fuit; ex eo enim patet Pontificiun Ius excipiendi omnium , etiam Orientalium, Appellationes , adeoque Iurisdictio supra Universam Ecclesiam, &Potestas damnandi, aut comprobandi Generalia Concilia . Impie, & inique Flavianus Constantinopolitanus
Antistes damnatus, ac sua Sede dejectus Apostolicae Sedis
6쪽
Legatis porrecto libello de Synodali sententia ad Papam
Leonem appellavit; cujus vis Appellationis adeo praevaluit , ut Placidia in praefata epistola monuerit Theod sum Imperatorem, ut tot flagitiis, ac turbis ea tempestate miscentibus omnia ob Ephesinam Synodum concitatis , Flavianus , qui Leonem appellaverat, per omnia illaesus, & integer servaretur In tu Sacerdotali illaeso manente per omnia Flaviano. Nam Flaviani Appellationem,
quam in hoc loco Placidia innuit, liquidius Theodosio Imperatori scribens Leo Pontifex explanavit i Nostri deliter reclamarunt Legati scilicet Apostolicae Sedis liuem libellum Appellarionis Flasianus Epysopus dedit .
Eamdem viam appellationis ad Leonem directar tenuit Episcopus Theocoretus in ipsa Ephesina Synodo quoque damnationis sententia perculsus, ut constat ex Actis Concilii Chalcedonensis. Ne vero reponas, hoc Concilium non fulsis elegitimum , his adiicio Macarium Antiochenum, & alios a Sexta, ac Sacrosancta Generali Synodo condemnatos, qui cum ad Romanum Pontificem provocassent, Romam ad prosequendam Causam dimissi sunt, sicut his verbis refert Constantinus Augustus Pogonatus,
qui eidem Synodo interfuit, in Epistola Leoni Papae II.
reddita: Omnes veroscriptis precibus Serenitatem nostram communiter precat urit , ut eos a Beantudinem vestram mitteremus . Sis igiturfecimus vesro paterno Iudicio omnemi orum causam permittentes: .PExtat haec Epistola post
Sextae Synodi Acta apud Editionem Romanam jussu Pauli V. excusam. Exploratum est autem, omnique iure firmum , & inconcussum, non licere Appellationem nisi ad majus Tribunal deferri'. Quocirca recte & apposite Auctor etiam animadvertit,quod cum apud ConciliumChal. cedonense Acta Ephesinae Secundae bynodi publice legeremur , atque ad id ventum csset, quod Flavianus Sententia Synodica ictus ad Leoncm de gravamine prOVO
7쪽
casset, eiusque Appellationem Dioscorus aspernatus nihil de sua impietate, &saeuitia remittere voluisset, ho
rore , atque stomacho Patres affecti unanimes cxclam runt: Anathema Dioscoro : hac hora damnavit, hac hora damnetur. Sancte Domine, tu illum vindica. Catholice Imperator , tu illum vindica. Leoni multos annos . Actavero secundae Ephesinae Synodi in Chalcedonensi relecta sunt, ut Dioscori scelera, cujus causa ventilabatur, palam omnibus fierent, eaque percursa, maledictisque proscissa consensu quoque Patrum in irritum abiere . Verumtamen eadem iniqua perversisque Acta longe antequamuad Concilii Chalcedonensis cognitionem accedesent,jam projecerat, ac suprema sua Auctoritate calcaverat Divus Leo ; unde Hilarus Diaconus, qui ut Leonis Legatus eidem Synodo interfuit, scripsit ad Pulcheriam Augustam: '. 'R Vespa igitur veneranda clementia agnos at, ipraefato Papa scilicet Leone cum omni Occidentali Concilio reprobari omnia , qua in Epheso contra Canones, ct per tumultus ,
odia secularia gesta fum is Dioscoro E copo. Quod sane pro summo , Synodoque altiori, Romani Pontificis Iure
argumentum tuo pondere valet, cui enim fas est expungere Legem, is necessario su rex uuaet Logi; Synodica vero Acta Ecclesiasticae Leges sunt . Quod si objeceris , illa Acta non suisse Sy nodica, hoc saltem patet in reliquis Synodis a Sede Apostolica seprobatis. Suffragatur huic solidae veritati suo quoque calculo apposito idem Valentinianus Collega Theodosii, qui ad ipsum scribens Imperatorem, eumdemque monens de futurae Synodi utilitate, qua Ecclesiae scandala, ac detrimenta ab Ephesina Synodo cumulata rependerentur: Utpraenictus scilicet Leo,
inquit, congregatis ex omni orbe etiam reliquis Sacerdotibus intra Italiam, omni praejudici ubmoto, a principio omnem causam, quae vertitur ollicita probatione cognoscens, sententia erat, quam fides, O ratio vera Divi titatu ex-
8쪽
lat. Quo verborum sane contextu Caesar Concilii Actionem, Auctoritatem, & vim decernendi primario in Romano Pontifice, velut Supremo Synodi Iudice, locat. Eos dein profecto sensus, iisdemque terminis explicatos pro excellentia Papae supra Concilium expromit Marcianus Augustus, cum de conditione, & forma congregandi
Concilii Papae Leoni scribens: Omnes sanctissimi Episcopi panio, inquit) debeant convenire, ct quae Christianorum Religioni, O quae Catholicae Fidei prosint, sicut Sanctitas tua fecundum Ecclesiasticas Regulas desiniverit , fua dispositione δε-
clarent . Quo plane videtur Definitio apud Synodos ad Romanum Pontificem pertinere ; non quia re vera Episcopi vacent a jure definiendi, sed quia corum Sententia, aut corrigenda, aut delenda, aut denique confirmanda Summo Pontifici, ut Supremo Iudici, submittatur. Qua porro de causa in Conciliis Generalibus, quae in Occidente , ipso praescule Romano Pontifice, facta sunt, cum
res sanciri contingat, Sacro approbante Concilio , reperitur,
ita Summum Pontificem decernere voluisse, aut jussisse , , quia nimirum Definitio,aut Decreta ratione Supremi Iuris
primario ad Pontificem Maximum spectant. Hsc canonica sunt testimonia, Imperatoriis quoque attestationibus decorata . Nec quidem verisimile apparet, adeo apud Grecos Impcratores Ecclesiae Latinae ac Romanae gratiam invaluisse, ut eaJuri praeponcretur. His accedit exemplum
robustius, di gravius eX Synodi quasi visceribus prodiens. Flaviano Constantinopolitano Antistite ob Fide catholice defensionem atroci facinore extincto, Synodus Ephe sina Secunda cum ad electionem novi Antistitis deveniliasset, pleno suffragio Anatolium substituit. Atqui Theodosius Augustus, qui ab haereticis circumventus castam ,& integram illam Synodum praedicabat, simul etiam peream stillantia Ecclesiae ulcera obducta, Flavianumque jure sustibus caesum, & morte mulctatum, datis ad Papari id Leo-
9쪽
Leonem literis, illum eni&e rogavit , ut Anatolium Con stantinopolitanum Antistitem ab Ephesina Synodo ele-.4,a. ctum Apostolico jure firmaret; cui ita rescripsit Leo : Ne aliquid inpraejudicium Catholicae defensionis viderer egisse , de ordinatione ejus scilicet Anatolii qui Consantinopoliatanae caepit Eccle praesidere, nihil interim in alterutram partem temo e rescribendum putavi, non dilectionem negans, sed omnis sationem Catholicae veritatis expectans: nimirum Fidei professionem iuxta Regulam ab ipso Leone Ephesino
Concilio traditam ab Anatolio mittendam expectans . Immotum itaq; & fixum Imperatoris animo erat, Papam omnino superiorem Concilio esse; electio enim Synodica, nisi a Romano Pontifice confirmata, cassa , & irrita foret. Compertum est autem, Confirmationem legitimam emanare nisi a superiore Magistratu, vel Principe minime pos' se . Inde etiam est , quod si Leo hanc Confirmationem, quae humiliter petebatur, concedere respuisset, tanquam superior quoque cicctionem Synodi reicidistet . Eapropter apud Concilium Chalcedonense cum Patres ejusdem Secundi Ephesini Acta discuterent, & fere omnia ibi, ut faedd, ac turpiter ficta, detestarentur, illibata tamen, &integra, quae constabat, Sanctum Leonem confecisse, vel approbasse, concordes penitus reliquerunt. Synodus haec Ephesina Antiochenae Ecclesiae Antistitem Maximum constituerat. Evenit, ut cum hujus Synodi Acta coram Chalcedonensis synodi Patribus legerentur , incideret lectio Maximi ad Antiochenam Sedem evecti.Insesti huic Ephesesinae Synodo erant Chalcedonis Patres omnes , eiusque Acta in frusta prope concidi, & in pulverem verti anhelabant ; nihilo tamen minus, dum Maximus legebatur hujus Synodi opera in Patriarchali Sede statutus, Anatolius, cui cim, Omnes deinde assensere , reposuit . Desinimus, nihil horum valere, quae in illa, quae dicitur S nodus, sunt facta, ni circa banctissimum Maximum magna Antiochena civitatis
10쪽
Episcopi , quoniam ct sancti, mus reo Romanus uechiepi-
copus in communionem eum recipiens praeesse eum Antiochensium Ecclesiaejudicavit. Porro hic attendere juvat vim potestatis superioris Synodi impetum retardantis , justoque: urori fraenos iniicientis; omnia quippe Synodi Acta ruere Anatolius fatetur praeter Maximi Episcopatum Leonis auctoritate suffultum. Idem Concilio longe superius ius Pontificium maxime elucet in facto Dioscori. Erat hic Alexandrinus Antis tes , vir factiosus , acer , turbulentus ingenio, profligatique pudoris, omniumque scelerum auctor, quae Ephesinam illam Synodum polluerunt. Proinde inani fiducia Synodum Chalcedonensem ingressus locum invasit Ale-κandrino Antistiti addictum, ibique inter Episcopos supercilio nimis erecto consedit. Tunc Paschalinus Apostolicae Sedis Legatus intonuit: Beati simi, atque Apostolici ν dia, viri Papae virbis Romaepraecepta habemus ae manibus, qui cpraecipere dignatus es ejus Apostolatus, ut Dioscorus Alexandrinus Archiepiscopus non fedeat in Concilio , fed audiendus
intromittatur . Hoc nos observare necesse est. Hoc Leonis mandato exposito Patres non rem in disceptationem vocarunt , non urnam expedierunt, non calculos numerarunt; sed Papalis rigore praecepti, cujus ne nomen quidem sustinuissent,si Concilium supra Papam censerent, loco pulsus Dioscorus in medio tanquam reus ad causam dicendam est constitutus; satis quippe cognitum erat, quod ubi Papae Praeceptum palam Synodo exprimitur, non nisi obedient ae meritum, & venerationis ossicium Synodi P tribus supcrest. Contra vero Theodoreto etiam Episcopo
contigit, qui cum a Concilio Ephesino Secundo damnatus esset, & de ejusdem Concilii sententia ad Divum Leonem sappellavisset, jam deinde a Leone absolutus, &suae Ecclesiae redintegratus , absque alio Decreto in Synodum Chalcedonensem admistus, communisque juris suffragiid di par