장음표시 사용
501쪽
tur, desideratur ptetscriptio quadragenaria contra
hiberii eis simile priuilegium. Ergo non recte in
pnes ti asset itiit pias pilonem tticennalem sus
guttai non soluendi decimas amittere possit. Qua dubitan si talione iii sutelia non obstan-3 ' te, vera est praesens assertio , pto euius expositior im ' ne se ii sitim iuxta uidorum in capit Milegiη, 3.
ι ,. Ap. priuilegia dici priuatas leges , eo quod in pri-
quod priuilegia in priuatum serantur , sunt enim priuile ia quaedam beneficia a Ptine ire inducti, ι.quia tale , ρ. sol M. Marrim. sum Di 16A. ra is 2 e. sucit letitus in i 'i Ur Cia ius f. te R. I. ubi Iu reconsul ius appellat beneficia ea . quae verὸ priuilegia dieiitii ut in I. in emi sitis 65. . eo . tu. quia Pi incipia bene solo in litigent ut propici priuatum commodum , & fauorem priuilegii cap in his so. ibi i Dis, Mus ih Quatim ; is p tu . notarunt P. Fabet . & Gothoste iis Aa, Z. nil iis, A1ot
quare priuilegii . e banescis voces promi seuevsurpantur a Cassiodoto sib. i. dii a .c. 28. quia in genere saltem conueniunt, . t ex indulgentia Plincipis proficiscantur ; namque omne priuilegium continet gratiam , bent seium , de indulgentiam Principis, de ex eius nitote descendit , nee potest debitum diei. suater uia . ib. 8. cap. I. m. it. sed non omne bene seium priuilegium est, sicut nee
dispensilio, nee te iis tum gratiae, quia in his deest ratio propria priuilegi j, quae in eo consistit, vi ad omnem actum genetis priuilegiati immuni, talem habeat is, cui datum est priuilegium , quas legis permissionem obtinuis it sed beneficia , te-seti pia gratiae. A dispensationes inguli ae,ad uniam,
vel alteiu in ea sum . tantum vires suas productiat,
nee legis rationem obtinent: quapropter priuil gia , de te scii pia , tanquam diueis a specialibu, titulis distinguuntur in hoe volumitie libro 6. &in Clementinis; & ex ea di serentia colligit Arottis. I. instit. p. ai. qu . s. quod licet in beneficiis
cautum si, ne liceat uti gratia ante impetratas si- terat in e tra g. iud ra, de Bel 3. ad priuilegia tamen haee docti ina non extenditur. Quod autem
D. Isidorus is di ξο rap. phiti r, adi ieit, priuilogia priuatas leges dici, quia ui priuam serantur, videtur sumpsile ex Gellio l .io. κ 3. cap. 2 o. qui communes leges a priuilegiis ita distinguit, quod lege sunt generalia hasta peltinentia ad uniuersos cives . priuilegia veth sunt priuata iussa ad singulos homines peltinentia; quia veteres pestra dixerunt . quae nos singulare dicimus, ut notauit iacob. Gothos tu a P itii uia. unde d dueitur , non exigi ad priuilegia formanda , quod sin stularibus hominibus concedant ut, quia etiam possunt uni communitati tribui, vel collegio , vita diei. cap. his 3 o. de ρ, i. v. a ct eap. Allate as. is V. S. vel Oreo generi personarum , veluti mi- Dotibus, elerieii , religios, . Ecelesis, Militibus, et editoribus, maritis, vel dotis ut, ut in dis litivi qui, is re si die. si diem, i loia, auctori . A d cis, Lassiduis, Coa. qiuison isse nee ideo minuaeiunt priuilegia , quia ipsa comae unitas , ves pet-
sonarum , vel catisarum collectio habet se id in stat priuatae pet sonae , quia est pars maioris eommunitatis . , cuius legibus eximitur. Lege autem decemvirali cautum suit, priuilegia ne concedorent ut . tabula nona, his verbis: Diti tigia ne is, o sanio. Quam laudat Cicero lib. 3. d. ivilm, ibi: I larisma de ri. talis Atransatae LM , qtia ν- a privilegia tollit. Et mox : In Vitiis O M.
Quia tu a fr=e nortiretim ; ia enim .s p, L ZZAM, tu es initi tu . Et pro domo sua ibit ι . aniuges fae,aru , et rant a 2. Tastila leges piatiaris hemi ni vi irrua, id est enim priuiletium, quod ue quam radii , nihil est ιν aderius , nihil perni. Ulas , ἡ hil quia Histi, hae ciuitas ferre postr. Quae lex ab Athenietis bus accepta suit, apud quos teste De
motisthene contra Aristoetatem ita eautum erat:
e tiae aer o boattir. illustrat Samuel peti ius adius Auicam id.iaci. i. qui, & lacob. Gothostediis in nor i ad a. a l. 9. Obse tuarunt priuilegium iti ea
lege aliter aeeipi , quam viilgd hodie aeeipitur;
videlicet pro iure exit id inatio , & a communi
exoibit ante , quando lex specialis pro singulari persona togabat ut , in qua oriebatur , & sinebatur; veluti lex de Menandro, euius meminit Consultus in l. s t de capitu altera de Hostilio Mane in io , cuius mentio fit in Lilla fi I iis' -
ιtis. videndi sunt Petitus , di Gothostedus es; flvia. Ex hoe etiam principio , quod priuilegia pri- 4.uaiae leges sint. insertur, ab eo esse concedenda D 1 Mistiuilegia, qui legem concedendi potestatem ha u i Da a eat , ut probant D. Antoninus a. pint. I h. is .cap. i. sγli stet in j mma, verbo prius um, di o. r. Hostiensis in f Mahatas risuri, s. rti possis. suiter ales. ἄβ.de luistis, cap. 8. salas eoa tria A. AE M.t 7. f. a. 3. Vnde prouenit, competere Romano Pontifici potestatem indulgendi priuilegia
quae ei subiiciuntur ; non autem circa temporalia,
his respieiant spiritualia. suater dies Lb. s. cap. 8. n. . vel si ab spiritualibus dependeant, ut in specie textus in cap per venerabilem, qui si distat i sit. Idem ei tea Reges, di alios dominos Empotales dicendum estitiam csim habeam supi emam potestatem se tendi leges,possi,nt ei iam priuilegia coi cedere. Dubium autem cst, an tantum subditis
propriis priuili a concedi possint a Ei concidi Valete , suadet ut ex eo , quia pii uilegia sunt ben seia: sed bene seia etiam non subditis concedi valent i ergo de priuilegia. Accedit quoa P incipes Geulate, multa priuilegia Ecclesis.
De in Eccles 34 de Episcopis , de clericis , qui
ab eorum potestate exempti sunt, constat ex cap. Helisa fans a Ma ia . de consiti cap. . I.ῶ ν ba
Eectis. Sed adhue licendum est . bene seium, quod veri priuilegii rationcm habet, concedendum esse a Principe suis subditis, nee ab alio dari,
posse a Principibus saecularibu priuilegia tribui Eeclesiis, nee ecclesauicis petLim: quae doctrina
502쪽
ex eo probatur, quia hoe bene seium non est si pliciter beneficium . sed lux priuata ι ideoque solis subgitis eoncedi potest , sicut lex solis subditis
datur. Suare et de legibus di . . IH . . m. 3. aliis autem frustra diceremus Pontificem in spiritualibus tant sim , uel ecclesasticis eisdem annexis priuilegia concede te, ii posset omnibus indefinite ea coneederet unde in dictis legibus Codi eis abusue priuilegia di euntur concessiones factae a Principeiaeeu laii eeeles istieis personis. tiis soliὸ citea eam materiam vel sentat, quae personis ecclesiastieis competit tanquam ciuibus, de membris Reipublieae politi eae : nam quoad hane partem p tinei pila leo. subiiciuntur, Ze ideo possunt in ea ab ipso priuilegia eoncedi. s. Ex hucusque tetaditis apparet veta latio praesen-τ, ni . tis deeisonis ', nam eum priuilegium sis lex ptiua-- η - ta, lenunciari poterit ab eo , in cuius fauorem τι o D/- coneessium est , quia unusquisque potest iuri piosis No . se intimaticto lenonesare, es vostolicam, de re tuta si qui, in caus A ndo , C. de Dis. crinis. probaui lat E in eap. se diligemi, de foro compet. de cum nihil intersit voluntas declaretur factis , aut verbis, Uίm 3 1 .gu. luib. iii id sacto plo, solet osteriai uoluntat, quam verbis , is tamen η8. g. e ui, Ade adi A. AEZ.ideo renunciari potest priuilegium , aut non viendo eo, aut per contrarium
usum: ideoque in praeciati specie cum monasterium S. Andieae ratione pii uilegii potici se excusare , solutione decimatum , de non secerit, immo
per 3 o. annos eas petatuerit i videtur taeitὸ suo priuilegio tenuntiasse , ut ex ipsa taciturnitate eli- . ciat ut consensus renuneiandi, ι. Campanti AEd opem.i , . Is is delegauerit IIJ.ue nou re. l. . Cis p.rct inter Empt. de per consequens non potuit monasterituri amplius intendere eius obligationis exemptionem , argumento legis iam a Aja,i 86.3 a G. δε his M. insit. Illus tamen summἡ timtandum est . in priuilegio reali duplieem usum
dari posse , alium priuatiuum , contrarium alium. Privativus est,cdm quis priuilegio voluntarie non utitur e contrarius cum noti soldio quis non utitur ptiuilegio. verum & Operatur quid eontrarium eidem : Se ut praeseriptio cultat in usu priuatilio, tres conditiones iuxta communem Doctorum sententiain , quam sequuntur Portet. in δε υ s. Iniuit non disi, Chassaing. dies cap. s. o- sit. i. requiruntur. Prima, ut oblata fuerit o
eas o , tenai priuilegio, 5e priuilegiarius eo non via tui : secunda vi detur scientia talis priuile ij teitia ut adsit potentia illo utendi, id est non deitie
g Nee obstat dubitandi ratio supi, adducta , proni, hi cuius solutione varia adduxerunt Ioannes de Pla vi V., ita in l. 2. C. qni sponte retinoa , lib. io. Gateia det si ram nos sit. glog 6. num. 19. si arct di ciui s. ad I in ,
constituunt inter actus sui natura teiterabile ; de omentaneos . non rei terabile si ut in hi, sussiliatvnietis actus ad amittendum ptiuilegium . in illi, autem necessarium si templis piae seti pilonis. Sed hane sententiam saetu refellunt Gareia et i fura, Amara in l. i.cod de his qui pom. num. 2 o. quare ea distinctione omisia verius dicendum est cum P.
suater ZA cap. 33. num. Io. Balbo si astet. 26. n. I s. Pereyra rit f. i. Castillo de tertiis c U. I9. num. is. per actum unicum priuilegio conitatium non in
duet 'amissionem priuilegii quoad sutulum tem-
pui, sed tant dira induet te nuntiationem quo dillum actum particularem , vel causam , in qua eontra priuilegium egit , ut explesse probat ut
O 3. Cod. dis his qui Imme , 'telini si tutor , qui
exeunti poterat a tutela, illam admiserit , eis possea excusare se velit, non audiet ut, I p ai' i 3.3 M.A. a. Oca . muner. Idem in veterino Decu rionatum agnoscente probatur in Li. or a I in m iri an saeti textus in I.pra re ina . is vaeat. maner. ubi docetur , quod si is , qui poterat priuilegio se excusare, ne iudex seret, post- ouam consensit , poenitentia ductus velit se ex ei lar s. auditi non debet. Nee conitatium docet ut in cap.ram accessi ira, de consit. cui vatias assignatiant interpretationes Doctotes supta relati, quibus omissis dicendum est cum Amaya ibi fipra , m. 17. in eo textu non agi de ullo priuilegio , sed potius de statuto facto a Canoni eis Tutilens bus, qui 't unum contrarium actum potuerunt ab eo diaere , & teeedere ab eo nouidinpolitione, ut iam in eo textu notavi. Vt autem priuilegium quoad tempus futurum amittatur, vati j actus conitati j . omissi,accedente legitima temporis praeseriptione, des derantur. Q ot verbactus necessarii sint, nee iure ex prcitum est , nee apud Interpretes eonstat. Obtinuit tamen , suiscete eos, qui necessarii videantur, ut ten'pus praescriptionis non interrumpatur, argumento legis aurem 6 .duerti t. t Ian. ibi: Ita de tim ius m tim isto ,s fvo De tempus aedo tuas artiti, stillis o
t tes; ex eo enim acta, qui contia priuilcgium s
ctum est , deeidit , possessone sua priuilegialvi, de incipit quas possideri ius contra illum. Quod si
continuetur , & non interrumpatur, nec priuilegiatus saeiat quicquam io videatur priorem iliatum actum tetractare, de suam quasi po stellionem redintegrare , mediante prascriptione amittitur. Nec obstat ptimum augmentum ipsit, dubitandi rationis; nam verum est priuilegium tant diti re nunciari posse ab eo . in cuius fauorem illud eon cessum est , ut in totum amittat ut ue de ita vi viii uel si s Oido Cisteretens s amitteret priuilegium non soluendi Aeetaeas , uniuersus ordo cessare deis
bebat in priuilegii usu : at vel δ ut unum monast rium pro suo iii tete in particulari amittat illud beneseitim , sussest eius omissio ,& ne lectus, quia tune pati taliter pro sua parte amittitur priuilegium. Nee tangem obstat textus in a 3. cap. accedentἰ- χ a: pro euius conciliatione eum praesenti textu pκνοων valia adduxerunt Gateia δε nu litici 13. g. rva e r. m. 3s. Suare et de legibus t s. g. ecp. 3 s. m. I. Batis bosa δε us. f. dici. aeg. 26. num. 38. Aliis , , Moequi docuerunt , praesentem textum esse accipien- xii. dum iuxta tempus antiquorum canonum, quo adiamissa suerat tricennalis praeseriptio . ut probaui in cap. Sanctor textum vel 5 in Les p. corins, procedere iuxta nouos canonis, secundum quos
praesctiptio quadragenaria contra Ecclesiam statuta fuit u capta. quinia , cap. ilrtia , cap ad au es, da U νψι. Sed cum ipsi textus auctorem habeant Alexandrum ill . qui auctor est praesentis textus, hie solutio sustineti non potest i quare uetius aicendum est eum Balbosa in 'as uri , de a T. a tet. 26. Amaya tibi fuma, m. 3o. diuersam speciem proponi in praeienti textu . acia ales .cap. cedent via ; in ptaesenti enim suis eit praeseriptio tricennalis , quia non agebatur de praescriptione decimaturas
503쪽
decimarum , sed ge tenunciatione priuilegi j, quia canonici petebant idecimas in sua parochia iu-
te communi tibi debitas , cap. cum contingiti, A ci emo. Monachi sancti Andreae exeeptionem Opponebant priuilegi j Cisteiciensibus eo tieessi sa
Diei replieabant , ptiuilegium illud eessasse petcontrarium usum . quia per 3 o. annos eo priuil gio usi non fuerunt . v de illud te nunciasse er debantur , & pet eo ni equens standum esse iuri communi. Et quia facilius quaelibet res tedit ad pristinum statum . argumento legis s unus a I. ερ LM ne peteret, ad paci u 1, ideo minus tempusneeessarium erat ad hanc praescriptionem , v. lutio decimatum redueetetor ad ius commune : at velis in .M. Op. accedenti . , contrarium continiagebat iram monasteriam , quo .l petebat decimas, iure speciali nitebatur , non velli iure communi:
Templatij vcio priuilegium exemptionis alleg bant. Et lieet illud amitti possit tacita renunci
tione , hoe est decimarum solutione , tamen ad talem praeseriptionem , & ut monachi ab eis pota sent decimas exigete , desidetatur praescriptio quadragenaria , quia cultat contra Eeclesam, & illelliae se libebat, qui non tute communi nitebatur,ed potids iure speciali; unde diutius tempus in ea praescriptione deiiderabatur , qu i in praesentispeeie t lati is prosequit ut Balbosa dicta aeret. 16. Illud tamen omittendum non duxi, hucusque tradita de tempore necessatio ad amittendum silui legium , procedere te latitet in priuilegio de non
saetendo: s vel 5 sit stiuilegium Dei endi aliquid,
Porris quoniam Templarii, & Hospitalarii multa sunt libertatis praerogatiua dona
ti , non dubitamus, quin aliam libertatem habeant in locis, in quibus antequam ad eos peruenissent, fuerant habitatores: quod totum ex k inspectione priuilegior uin suorum plenius aduertere poteris, & secundum quod inueneris, ita observes.
LLeitium Latrian. pari. soas .is. N in I. celle A. I b hoc iii. cap. 'al. ubi additur pares capitis Quoadsedem, ut cogeoscat ut in praesenti iesciti patrem textus in cap. pio Sedem , de putari: ubi extat alia pars huius decretalis.
b I 'Mione. 4 Et ita ad priuilegii rualorem,
di probationem necessariam eian sciri tutam do. euei utit Glossa tripo In sciis ἰs, in cap. i. A c ns has tib 6. Baldus in L 1. cou. de mandiaris P, jum, Mascaldus de probat. concitis. 328. m. 19. & su det ut ea sententia ex cap. contra morem, a s. ro. ibi: S., pio itiugiis; cap. ciam olim i 2. hoc tit. p. cum p 1 sona ' .eod. Dr. lib. s. sed adhue verius est, non requiti setipturam ad valoiem priuilegii , nee eius probationem. suareet a M. lib. s. cap. r. n . . qui inde notat, vivae vocis oraculo priuilegia indulgeti. Sala, de retibus dies. diriptis. 1 . f. a. r.
. a. quia nulla eonstitutione scriptura exigitur ad priuilegium probandum: & constitutio extra: ra-ganti, In tia, de ei A. qua doeetur non licete usum gratiae Ponti seiae ante expeditionem litera rum , soluin processit in gratiis bene seialibus ; de ideo succedit regula iuris . quod scriptura non defletatur pto soletinitate, sed gratia clarioris probationis, l. contrahi sin, A.ae pignor. δe hoe plotia. tui ex ea Vistitiones 13. quas . i. Ctiment. a tim, des iamr. ex rara . eis Domini 3. a. tarn . ibi: Per quos pis conces es , de factiliates per stiam sanctitarem . tam vobo, ep am scripto G u. Quares in Dro inteliosi dubium eontingat, satis estptiuilegium obtinere , litat ad seripturam radactum non sit : in solo autem exteriori, qui priuilestium allegat, illud probare debet , δ' cap. contra moram. Et licet ibi eat sequentio, seripto comprehendi, hoeque sit utilius xl de tenote illius eeitδ eonstet, eui semper standum est ; a tamen non est necessaria seris iura , sed per testes etiam probari potest , cap.ιum iam i a. hoc ιδε. ivxta quam docti nam explicandus est textus iri cap. cum fersona p. hoc test. lib. s. dum ait, exemptos a
iurisdietione olainaria per priuilegium exhibete illud debete coram arbitreis ab ordinariis deputatis. Quibus verbis probari videtur priuilegia literis , & seri pluta eomprobari. sed sententia illius textus ita accipienda est , ut qui priuilegium alisat, & literas , aut scripturam exemptionis te abere dicit, ea exhibeat; nam frequentius priuilegium ad setis tutam redigitur: sed si seripti tam exempli non habeat, sussiciet probate priuilegium testibus i quod satis eonstat ex ipso textu, in illis vel bis : tis se distini fise munitos. Quotum sensus est , ut exempti cogantur ostendere di prinbare priuilegium, ea probationis specie, ad quam se ob sttinxerint, ut vel instrumcnta exhibeant, vel testes , iuxta modum . quo sibi indultum asemiuilegium allegauetitit: quae est vera ipsus capitis interpretatio ab aliis non perpensa. si velliptiuilegia ieriptura comprobentur , O pqrtet quod instrumentum authenticum iit, & nullum vitium, aut rasutam eontineat, cum hoe sit generaliter constitutum in omnibus instrumentis . e p. imo,
d si A in 7 m. de in priuilegiis speetaliter cauetur
in cap. otim , tres. D pinotientes, hoe tit. adeo
ut si teste, pro tantur ad eomprobationem deperditi priuilegii. deponere debeant de amissione,
es tenore , di quod stae vitio erat, dict. cap. olim. Quae praxis notanda est iam a iudieibiis, quam aduoeatis , quando agitur de comprobando instrumento deperdit O. e Obsistio. J Quiti vulgδ solet , ut tum ptiuilegia large , an stricte svi interpretanda 3 Et quatenus sunt bene seia principalia, amplissimὸ interpretari debere, constat exl. 3. g. is constis. Hinc pura, e .ctim a recti c. de . M. cap.Mira I 6
504쪽
Tit. XXXIII. De priuilegiis. 49 I
d. V.s. I. I. Cad a. bonis Meamo. probam Guthe tus is es sis domus lib. i. cap. . Amaya iri ι. ic Codsi tuear, Tapia iri dict. l. 3. de eo it. Rinc'. Paulineist. I s. i. is iurisa cap. . m. I 26. Opingius de iure infigaeap. 7. num. 2 d. Hunnius in encyclop. m. t. tis. 6. ut sempet aliquid pii uilegiario tribuatur , cap.in his, 3 o. A pria leg. Quatenus vetδ eon ita iuris lationem sititiam intei pretationem cape re debent, ideo tradi solet, prohibitam esse e tensionem priuilesio tum, etiam in cortei uis, aut eo niunctis , nisi aliter ptiuilegium inutile redagatur , ut dorant Balbosa n to a Lese , is sem. 12. . Aur marν m. Suater dict.liba .is legibus , ea ii. Adhue tamen distinguenda sunt priuilegiorum geneta ι nam quae sunt praeter ius , de benes eii i tionem tenent, benigna i iterpretatione debente diuuari: quae autem , tute eo uni exoibitant , noti sunt trahenda ad consequenti &strictὸ obseruari debent, i quia cintra lal .ri tui. sus , ι.qua conr se, di R. I. iis. 6. doctaei utit Aetoliom. I. insit. ι, s. cap. 14. qtio. a. salas de iussus .iδι .a . feci. 6. Suarer eou.t aes. 55.8. cap. 17. ubi cap.28. notat, nee ad restringendum priuilegium, nee ad illud ampliandum permissum essae ab eiu tenore , aut a proprietate verborum discedere i nee etiam ita mangustandum , ut inanem gratiam redis dat interpretatio. idumar in notis ad Innoe. III. l. 3. rere'. v .s1. Nee etiam ad alias personas extendendum est . cap. ne . hoc iit. Vnde tota s pelior resolutio obseruanda est, quando verba priuilegii ambigua sunt , de varias capiunt intelis pretationes : nam ubi priuilegium eontia ius est, intelligit ut concelsum, quod minus est : ubi au tem praeter ius,amplissima si interpretatio, & eoneessum intelligit uti quod amplius dicemus lati data capi m i 6.de VI.
Alexand. III I. A. S. ' Legato.
R Ecepimus literas,quas de Ecclesis censualibus Episcopatus ven. s. n. Novarie n. Episcopi direxisti. &ex eis perpendimus, qualiter ad iura nostra seruanda vigil ex ista, . Caeterum diligentiam tuam volumus non latere, quod scut non omnes , qui specialiter beati Petri iuris existunt, annuatim Ap. sedi censum exsoluunt: ita nec omnes nostri censuales ab Episcoporum subiectione habentur immunes. inspicienda sunt ergo priuilegia ipsarum Eccle satum, & ipsorum tenor diligentilis est attendendus s ut si fuerit deprehensum, quod Ecelesia, quae censum soluit uspecialiter beati Petri iuris existat, de ad iudicium perceptae libertatis census annuus conseratur , non immerito poterit speciali praerogativa gaudere. Si vero ad indicium perceptae M pr tectionis census persoluitur , non ex hoe iuri diceee sani Episcopi subtractum aliquid videtur. Clim igitur constet, presbyterum sancti Petri praefato Episcopo obedientiam promisisse in ordinatione sua , sicut in rure consessus asseruit ue nolumus, quod eum: vel aliquos tuearis. Quia sicut iustitias nostras a fratribus nostris, ec Coepiscopis nostris volumus reseruari, ita cotum iura nos conuenit illibata custodire.
L. ctione , b hoe iii. cap. r. ex qua textum hune transcribo.
b Maariens. J De Nouatiens Italiae dioecesi
egi in cap. I . λ νe Aale. e P . - o. J Ex hoc totu , & etiam in cap. ea parae 8.hoc ιὰ.apecie probatur, eum qui sub ali-euiti, Plinei pis Geses assies . u.l sae latis protoctione reeipitur . non ideo liberati , iurisdictione iudiei, ordinaris: quod ad varia, causas in soto contingente, exposuerunt Salgado is Regia pior es.
aliquia temporale recipi posse pro prastatione. a Gai ii ne fua. 4 iuxta tradita in cap. 3. de
, Idem,SAne. Et tasia: Temerarium est, & indignum, aliquem sibi sua auctoritate praesu.
mere, quod Romana Ecclesia alicui certa ratione inspecta singularibus voluit beneficiis indulgere.
a Dem. J Textus hie non reperit ut in aliqua exleo vectionabus antiquis a unde non constat, cui , pontis ei, sit , aut de quo ptiuilegio in eo agatur. Credo tamen eis: partem textus antecedemtis, & Rarmundum in partes illum diuisitse.
EX hie Alexandri deeisone sequens commu- C., ei unitet desueuiti assertio : privi luia singula διυ ι io etia
505쪽
49 a In Librum V. Decretalium,
Ita. io. tegula An sic tim , A R. I. in s. Illustiant Cui M . Petrii, Fabet, de lacob. Gothosci in se L . in omnibus, Menoebius Ll. 3. de Pas. p. casu lo 3.
Sala, eoa.ιrae 3. diripui. im fm.6. O a. scd pro dubitandi ratione in praesentem asseriis, dis .. tionem ira insumo. Priuilegium restitutioni, mi
et x et notibus concessam , ob lubricum ditatis personae Dir conceditur,l. 2. 13. s.featinum , .ae minori is,
hoe priuilegium extenditur ad minoris haeredes. L non Isism 6 lae in Insurtim resis./.Minori g. . est.
tur is nor si . A. ad piscinat. l. si putem Ss.f. de aestitis. ν it. l. 1. o. r. A. de admini M.ttit. L 3. , . . ter . Sis an hoc auxiliu , f. de m Λον αι. Igitur quia priuilegia , quantumvis personae eon celsa , ag alios etiam extenduntur. Augetiit hae edubitandi ratio , nam priuilegium Velleiani mulieribu, eoncessum est ob sex iri stagilitatem , Li. A ad III ia tim. sed hoe priuilegium etiam ad earum haeredes ea tenditu , ι.hareu/s 1 .cod. M V striianam. igitul quia similegium personae conce sum ad alios etiam extenditur. Qua dubitandi ratione non obstante , vera estrii, iii praesens a Tertio . pro cuius expostione tendum ei, rix. est , eam dii te etiam vel sati inter priuilegia leason Axia, ita , de personalia , qudd te alia perpetua sunt, fle cum apia re transeunt; personalia vel δ personaec haerent, & eum ipsa persona extinguuntur. Sed
unde dignosti possit, an ptiuilegium reale sit, vel
per tale, apud Doctores non constat. viil 5 receptum est, pet sonale illud elle, quod in pet sonam eoncipitur ; reale vero, si in rem. ita docuerunt Petrus Barbosa, & Suarea tis; sep a. Vetum haee docti ina euerti videtur ea tan omniscis 63 A. de AL bi ut priuilegium sit reale , vel personale , non
attenditur verborum conceptio. an in rem . vel in personam st: sed tantum causa , cuius conte
platione concessum est: unde sit, quod si eausapi incipalis priuilegi sit persona , vel concedatut
propter eausam personae cohaerentem , ut A I. i.
.d. consit. p,inc; priuilegium erit personale , eae diuerso vel 5 reale , si praecipua ea fila concedendi fuit res , vel locus , ut in specie textus in eap. sare ti biis is . t f su consueranduM , ὀ rotare mi ,. Plane si de causa non appareat , erborum tenor spectandus est, quibus priuilegium eo n- reditui i nam si concipiantur directδ in rem, rea. le erit; si veto in personam , erit personale , ut
notant omnes rei textum ibi, in cap. quoniam i .
de lac. a les. cap. mandata , L pnasti t. I iuriagontium p. Gorum, Τ. de pactis. Quare verius dicendum esse et edo , tune personale bene- seium appellati, eoni ei personae conditio locum facit, itavi lieet eoncedatur ob eausam , & r tionem. quae in aliis quoque personis inuenitur, non tamen eisdem sit ilibuendum: at vel δ reale
est, quando res seu causa ei loeum facit, idest, vi causae ips tribuatur, & omnibus competat, M.
quos eadem causa pertinet; quamuis ratio cone
derigi fuerit sola persona , ut recte docet Suaterae l. cap. 3. Et si quaeias , unde colligi possit, an
personae , an veri, magis causae priuilegium detura Respondeo , in ptimis eonsidetanda esse verba, an in personam , an in tem ipsam concipiantur, dict. la Jorum. Deinde attendendam esse materiam subiectam , ut recte explicant Suarcet dies. cap. 3. num. io. quibus suppolitis , ex praesenti deeitionem insertur, adeo ptiuilegia personalia cum peis a extingui, ut nee ad haeredes ipsius priuilegiati
thent. de iure in. costa . s. ubi cauet ut, iuramentum
defuncti haeredes obstrinstet e. Quia respondetur regulam dictae legis haeream, tantum procedere in his, quae natura sui transmitti possunt , noti vero in his, quae morte defuncti extinguuntur, vi sunt ptiuilegia r iuramenti autem obligatio .
transeat ab haeredes , exposui in cap. veritatis r . de iure ών. igitur non transeunt ad haeredes primo priuilegium praelationis concessum pro res' tenda dote . A i. te. cod. is priuii M. fueras Σ'. si A. de ales. Nee interest . quod priuilegium taet-tet hypotheo fauore dotis inductae in bonis ma titi ad mulieri, haeredes transit, ι. ic. f. proe lambia , itin is ς ιι plenius, Co de rei uxor. f. quia in hae parte nobilis differentia vettit ut ii atet utrumque priuilegium a nam praelationis priuilegium ideo haeredibus non datur , quia mulieris personae indulgetur , A P. f. De M. Caetetum tacitae hypotheeae priuilegium haeredibus competit, quia coniunctum est actioni ex stipulam , de quodammodo ei inest id , i i. s. aa hac, Cod. qui poti res. Quam dii serentiam obseruant Barbosa
Aliud exemplum peti potest pluribui i. d.
nis priuilegium, quod pupillus habet contra alios
et editores in bonis tutoris, de quo loquuntur viri Q. textus in ι. facto 1 1. J A prensio, Liat. f. te inreti QUA MA. Orionibus , L . s. i. g. de Pitiii. credit. haereis a visus
dibus pupilli non dati , ex ratione quam ac η non signat Papinianus ; quia videlicet hoe pituit
gium non causae , sed personae datum est e de explieat Cutierre et ae tutelis a. pari. cap. is. meri is. Thabor in Papinianea, tis. 32. I inc p. 8.idat. V. Vnde etiam descendit ratio textus in I. i.
uilegium vero laetiae hypothecae . quod pupillus habet in bonis tutoris, L pro Oscio χo. cad. de
tis. s. Maqueda in I 'ihil gia , m . D. A. d. 'itiis. creast. quia magis in tem, quὶm in personam eoncipit ut, pupilli haeresibus competit, citi.
ia. is. pari. 6. docuerunt Goti et reet aia . cap. c. num. is. Molina de itistis a tiis. I. a Pur. 13. m. 8. Aliud etiam exemplum dedueitur ex ι ha- νὸdibus i 3. V. de δι . , ubi cum in l. non decet tr. f. eod. th. scriptum ellet , priuilegium parentibus di patronis competere , ut actio de dolo, ut pote mola,
506쪽
famosa, contra eos liberis, de libertis non datetur . propter reuerentiam & obsequium , quod eis exhibete tenentur , . g. δε in iis locarido , λαι. parens i s. f. de ias Diti. subsequitur iis a. I. M-νediam 13. actionem de dolo haeredibus contra patronos dati. Aliud etiam exemplum poni potest ex Li. vers. a e , g. a. cons. 'inc'. ubi docetur ea, quae ob metita petionis eo needuntur,
ad haeredes non trans ter quod & docet ut in IV. idem 1 s. s. r. A de pares. i. si actionem a . C. eou. tit. Neque proxime traditis obstat textus A i. a.
gium a Plaetore datum libet is , & parentibus adpetendam bonorum possessionem intra annum, etiam eorum sciuo haereat instituto competit; de
tamen in edicto de legati, praestandis, quo Prae- tot conseruat legata res icta liberis, S parentibus, si ab eman ei pato aeeepta si bonorum potissio
contra tabulas, non eon seruantur legata relicta seruis eorum , I. 3. s. hoc autem , A. de luar. pra- sanae in euius disterentiae ratione assignanda maximἡ labo at Costa iri es sparo , teris Subrogatur , ni m. 36. qui ait in edicto de legatis praestandis priuilegium patentum seruo non dati, quia
Psaetor apertum testatori, iudicium erea liberos, di parentes eon seruare volnit. I. i. g. de Diaria Fra avisti: & domi nux, qui fetui nomine admitti desiderat , non ex iudieio testatoris vocatur,
sed potitii ipse seruus iudicium metuit . l. i.
possessioni, ideo se tuo haeredi datur, qhia licet
extranei loco si tes pectu tutoris , in ea tamen bo. norum posse imo ne Pratot tantam persenam petentii intuetur . ni licet an is . qui petit , ea liberis, parentibusve si ; non verδ quo nomine ad bona parentum,vel liberorum admitti se desideret. Quaerat ' non obseur E insinuat ut A d. . non tam , ibi: persona G, ea est , qua motiit hoc senescium. Ex praesenti ei latra asteritone deducitur . stiuilegia patentibus eo cessa ad filio, non itan late equod etiam explessὸ docet ut in L f. - , 3. -- munitari , g de inre immunis. l. in honori u 8. f. Piacationem , f. de locario . murari ι filia 6. deletarioni u. probant Tilaquet. δε primo'. ' o. num. 3. & q. 39. - . io. suaret de tuo. I b. 8.
cap. ii. Quod ita accipiendum est , si priuileeiasmplicitet dentur. Nam si non simplicitet. sed ampliori forma priuilegium patii datur , veluti Pro eo, & posteris . vel alio simili modo . priuilegia transeunt ad filios thisis, A. is suis
immisse. ut in casu textus in L etiam i s. in prisci
A. siti . marriM. Quia priuilegium , de quo ibi, ex ititis dispositione ad filium transit , i. os Am ii. C. qui potiores ; lieEt priuilestium illud
filii, dandum non esse contendant Faber I b. 8.comeri. cap. 1 3. Etiam piluilegia ad filio, transeunt ex natura rei , aut qualitate materiae sibiectae. Exemplum est in nobilitate, quae ex origine, &maiorum elaritate prouenit ; hoe enim naturalis,& eivilis latio exigit ad filios derivati , a. l. S
lis. 6. recepit. Id m de priuilegiis pro sessoribus , de militibus concissa cauetur A L mi ires, C. ad '
fesso istis, lib. io. I. i. ct 1. c. i arre prostis
restringantur, veluti ad itinepotes .ut m . D M-
c. a 'iuii. . um qui in δειν. parat. lib. ia. Eodem modo ratiocinandum est de priuilegiis maritis
concessit, quae regularit et uxorabus non commu
e . a. u. ia 6. cap. ne a Hai, 3. tris Idis , de priui Q. Hae lib. docent Petrus Barbosa in L quia
etiam contingit marito te spectu priuileg j mulieri concissi. Molina vi sisti a ius t a 3. nnm. 6. Castillo ris. s. con νou. cap. . nam , Quod si non simpliciter marito priuilegium conceaatur, sed
ampliori forma, tune etiam uxori competit, ut cauetur de uxoribu, militum in I. r. c. ri tam
milis. de uxoribus eleri tum in l. r. C. de Epso. e. de veto ibit, silentiariorum in I. . c. Asyentia, iti, lib. i 1. & de v,oribus Fabrieensum in I. em 6. c. ri Famis. & de uxoribus scholarium m
3. C. d p i l fch. . Quod praecipue procedit in
nobilitate, de dignitate virorum , quorum ladiis mulieres corustate , & eorum priuilegiis potiti constat eae l. femina 8. i. nupta tr. A. de Senio ι.si Egeria 1 S. C. d. nti iis, ι. medico 6. l. Gramma tica ii. C. de 'o M. ι. 3. t t. is. Arrii. a. i. 7. tu . partis '. h. it. lib. I. ν capit. late illusitant de uxoribus Proseisorum , Militum. Equitum simili ritim , Titaques. δε nobili . cap. a 8. m. i. Pichardus in C, is i aes. de nullis. comm D. Osualdu, i k i 3. D e . cap. ai. susE Palexa drininum. H. . t r. i. resol.6. specu 6. 'r tot. Nec supra traditi, obstat textu, iri ι. r. c. de in iis vocamdo, ubi poenam imposiam libello in ius pati num voranti sine venia , locum habere in vocante eius uxorem doeetur. Nam tespondetur id non prouenire ex commmunicatione pii uilegii maiiii in uxorem, si a potius ex genetali regula telata A I. generaliter , f. eod. est. qua cauetur, Omnes Pellonas, quibuk teuerentia praestanda est sine venia in ius vorari non posse; in q; tum numero uxorem habeti aper e doeelut in a. l. i. ubi non recte A istis, quem sequuntur Battolus, Baldus, di Castrens s. docet maritum pallonae si e venia
in ius voetii ; sed male , nam quis setat aequo
animo,ut maritum , quem Priona colit, non teneatur & eius libet tus venerati, ut eotis derat Cu iaci lib. io. Aso. cap. ro. praesertim quia durum vindetur, marito patronae non debeti reuerentiam . .
quam priuigno, di extraneis haeredibus liberis, exhibere eogitur, in iis r. c. de seseq. i. . . -- ιι ν , . L aisti mari, Aiso capta situm, a. biIam
prosequii ut Aleiatus indi. i. n. 18. ubi tecte docet. non sauete Aetii so legem litori, C. cie operii Art. quoniam magna est di intentia inter operas, de
quibus loquitur textu, ille , re obsequium . seu
revetentiam , de qua iri a M. I. i. facilius quis' pe operarum exactio genestatur , quam in ius voeatio sne venia permittitur. Nee etiam si pta traditis obstat textus iri l . non tamen 1o.
507쪽
δε γι δε aec ubi priuilegium , ne quis convenia tui in solidum dotis nomine , vel ex aliis conia tractibus, porrigitur ad mulielem. Nam omisso Cuiacio tis.1 . obf. cap. & Lb. i. d Gero . I ris. Uid m, qui editteream elausulam illius textus adstabit Tilboniano . quem merito tesellit Osualdus Id. 17. commim. cap. 9. dieendum est eum Petro Balbosa in s. maiit M ,Τfo . matri . Donello de p. s. quod licli priuilegium illud marito eum petat ratione reuerentiae illi debitae, non tamen illa ratio sola priuilegium illud extollit, sed & alia, videt ieet foeteras communis vitae, Lex ἀώιν i . g. i. g. f. . mirim. i. s vertori s a. si de re iudie. Quae ratio eam pati ter locum habeat in viro , ac in uxore , ideo priuilegium , quod marito eonceditur . etiam uxori competit, propter aequalitatem inter eos sit
s. Quibus suppostis talio praesentis assertionisTa ni e . a prouenit ex natura priuilegas, quod eum sit pri- xio Da- uata lex , quae particularibus . non velli omnibus civiNDi. ex populo indicta , aut statuta est , ideo ad alios non extendit ut, quam ad eos, quibus concessum
est , cap. hiae . 3 39. oris uuia priuilegiam, i .
q. I . cap. non exemplo i6.3.1. Aeeedit, quod priuilegium ementia; ier illud habet, quod contra ius commune aliquid statuat , concedatur ve in eo: quare quatenus a iure eommuni exorbitat, odi
sum censetur, de vi tale dubio procul te stringetidum est , non ampliandum, cap. t. d filia μὰ ι t. ita. 6. I. Doci , is , L ius si Hare , A. d. re - ου , ι; τιν. 6 . s. a. Ura, ο . Matri . illusit it pluribus relatis Sancher da mari . lib. s. ais r. i. x m. o. di notaui supra in cap. 7. unde recte in praesenti deereuit Alexand. I ii. alienum esse a ratione, ut quod speciali bene seio alleui indultum est , ad alios protrahatur, etiam ex iden
T. Nee obstat dubitan i ritio supt, adducta ; nam Di,mota ras benes etiam testitutionis pro personali habenovsi- dum si, ut probat Arnoldiis viniustis. i. sties.
3 cap. II. contra Mauritium de residi cap. II. Menochium L praesti . casu los. mim. 18. Mysia g. m. . af is. qui reale esse docuerunt, tamen adhaeredes transit ; tum quia hoc priuilegium non solum pet sonae , vel sim & eausae datum est : quippe minor non statim testituitur, eo quod minor est , sed s ab aliis elici seliptus proponatur, vel sua facilitate deo plus proponat ut, i. terum ii. f. sundum , i. quad si minor 14. I. non semper , L nm omnia O. δε αλαν. i. na postea '. ε .s-n- ,Τ ad iuratis. Et ideo ad haeredes transit: tum quia restitutio in integrum non competit minoribus iure priuilegii in specie se dicti, aut tanquam ius aliquod singulare ; sed magis tanquam rem dium iuris eoimmunis es quod instat est actionis
ordinariae ; non enim ex mera tribuitur gratia,
sed ip, a quoque iustitia . & aequitate dictante.
Quam ob causam etiam fauorabile censetur. S fortia δε iri ine grum risit. p. i. q. i. an. l . &q. so. ara. i. ideonue seut alia remedia personalia ad haeredes transeunt, s. i. Insis. do perpet. ore M. ita & hoc. sed ita demum bene seium ad haerede, transit, si in vita minor deceptus boneficium hoe impetrauit, L mmo s. . A m λ- tegrum resis. quia cum hae ted irate transit ad hae redem. Ss retia r. p. q. IO. m. 8. Vnde signanter in I. Tuia 6 i. iris. Ium , A. L ia e dotitiis,c inis. C.sa re a doceo, I. 1. C. δε υπαν. in me r. rasis. asstinatur hoc benes eium haeredi-
bus ita derelim dati, si ipsi ex persona minorum
implorent. Quo modo etiam procedit textus in L 3. vos Ad tutim , A. d/ mi ori Nee tune obstat textus in L pa noni a s 6. . ae acquir. har. h. via defuncto pati notiio , licet Reipublicae causa absenti restituito in vita sua competeret, tamen d cessit in ra tempus, quo agere poterat. Et assciit Consultus , restitutionem esse dandam haeredi Qui te, tu, disseili, etiam est eae l. i. C. δε νι M. miris. ubi in simili specie non alii ei haeredi testitutio conceditur , quam si defunctus decedat post exactum tempus petendae bonorum possessonis. Pro euiu, dissi ullatis solutione vatia adduxi rutit Fabet ita. i coni Z. cap. a. Hotho manus I s. 7.c-ὼLI. cap. th. alij telati , Balbosa ta a. s. A tarer quibus omissis dicendum est, in speeie illius textus discrimen constituendum esse, an haeres institutus post tempus aditionis aeeesset it , an antea. Primo casu restitutio, quae ad hi teditatem acquirendam eo inpetebat ad haeredem tiati siniti tui, I. i. c. ad rasti. 1ώo t. seeungo vero easu, si ii tra tempus decedat, mero ciuili iste eius haeredi bene seium non datur, a. l. Pannoni se cuius i iis stlicti rigorem ut laxatet D. Pius , constituit defuncto absente Reipublicae causa, antequam nitet delatam sibi esse haereditatem , testitution mdati haeredi, bulla admissa distinctione , an intra , vel post diem aditionis decederet, humania tali, causa ductus, d. i. panno m. Cuius explic tionem latius proseq intitur Lari tegili ita a. se i. A. D. Ioseph. de Reies lib. 7. opus, de commo
Nee obstat ali mentum dissicultatis deductum O. ex d. l. iam las, C. ad inlisian. pio cuius solutione Diooixi sciendum est , valde controuei sum ei se . an exia Tva Ao ceptiones , quae compeiunt reo, eo petam etiam elui fideiussoli 3 Et eum eo inmuni interpretum k implacito diserimen est constituendum inter exceptiones reales , 5e personales. Exceptio realis i. i. tur, quae lic t eo petat ex persona rei principalis, diligitur ad exstitiendam obligationem ipsam. Personalis dicitur , quae eximit personam obligatam , vel ad tempus , vel in perpetuum . sed non perimit obligationem. Itaque tegulatitet exceditiones realea piosunt fidei uillaribus, & regulatitet exceptiones personales illis non competiant Quae distinctio piobatur quoad vitamque partem. exceptiems . ,. I. i. omnes I9. f. de excepti. dissones ii. c. eod. iis. l. ex persona 3 1. . desitas'. latἡ probant valent in. Francus de fi f.
qui exemplis veritatem huius distinctioni, latὸ probant, & iuxta eam accipiendi sunt textus iri L in caris, lai. Aa minor. i. i f. ias, A qua , tim remum adiis , L aI A. de p. i. i. s minores.
δε σιν. I sororum. Vnae cum exceptio velletini elidat ipsam obligationem, ex aequitateque mulieri competat, etiam fideiussoti datur. alia, sitistra daretur mulieri hoe beneficium,s fideiussori etiam non e peteret ; siqui dem actione mandati fideiussot ab ea repeteret,
508쪽
Tit. XXXIII. De priuilegiis. do e
equi non ioterat. De beneficio ex is Gita ruinosis , agit vinius M. quod reus ipse assequi non poterat. De beneficio in integrum restitutionis fideiussbri competenti
Coelestinus III. 'obulen . Episcopo.
P Atentibus literis nostiis cinificari desideras, utrum Temni iti . Iuris
-hi h Oratoria habentibus in domibu, sis , i; E, A HV p δ' - xii , Publiceque pulsare. Respondemus autem consuli ui oti,
mus, quod non lieet ei, fri Vae , quam Iacas , & dici
A J im etiam legitur in secunda col-L A lcistione . ob hae t. t. cap. 2. De Abulens in xceu nonnulla adduxi tu eap. s. de plenata. In praesenti consuluit Episcopus Abulens, Ccxlestinum ur. super campanis permittendis . vel non in oratoriis Templariorum , quia his tempo- emplaris habebant Eremii oria ad Eeelesias in dioecesi Abulen si , quarum aliquae hodie pet- di in ipsa urbe Abulae extat Eceles a D. Alanae sub nomine de Balmon eda , quae suit Tem
b Gaioria. J Non soldm fideles olim habebant
oratoria in domibus priuatis orandi gratia, de quibus agitur in caP. oratoriam, tum sese emi, at . P 'μυ. - δε cos M. H p. i. ibi : Cloia qui mini ram, vel bapti cantum roris , oua intra , c n consensti Episopi Dei hoe
m l. Cattha g. r. - . M. Regiense Gor. . . Aurel. a.
si quibus plura vicecori es volum. t. d. Missae ratibus, ιδ xx. ii. x se Potnerius lib. 6.
I. I. i. Mendo in Rulliam H M. i 6. Cuiacius au - .hFQ Diana p. 9. D t. i. verum in aeris, Ee tuis possessioniblis plerumque oratoria extirue. re curabant , H ibi Misi, Acrificium , diuinari ueonicia cel brarentur: de quo Oratoriorum genere agitur in Concilio Aurelian . . can. 3 3. ibi: Si qui in agro o ut habet mi 'in lat habrae me tertim, faeces m ρνι- , ct terras ei deputet si sciemst, ct e lolces, qui ibidem oseia impleant, ea familis Dors reueremia condigna tribuat r. ubi nomine Gioecesis citatorium intelligi doeuit Lemai stre. 2. δε ιμ-- Eccles P. s de D. Gregorius lib. i.
ti stris femina Artitoria uobu in tione 'pessi quod 1 etur infuditis, intra cinitatem Ara nen Iem in loco iuris sit dirato iam se pro Dat deuolione I tu se , quia in honorem D a Crucis Esdrira constrari ideo, si ire chari me ,si in tua ciuia tarti xure meminina constructio consit, est niatam corpus ibidem constat tamarum esse , percepta Πλά- Du donarione legitima , idest toti G f.Multatis eius x-eeptas milia . miri mobiliam , tri immobilium, ferue mouentium inciis octo, retunto sibi et fusi actua-D. D. Gonzal. in Decretal. Tom. ris di bis visa μη , gessi is muniri alibus asti tam , praedictum oruimum a que 'sticu le ter consecrasu. Et in Coti et L Agathenii
vo habere voluerit, res quis festiuitaribus , o ibi Mi M teneat, propter frigationem familia,insa -- a natione 'muli metus: Pa a die . , nariae Domini, Epiphaniam , A nsionem Domini , Pentecosten, Onasalem ni Ioannis Baptista, vel si i m xλὸα es infestumatibni habentur , non nisi in ciui ibui, Mur in Pinachiis teneant: clari et τ'. si qui tu dis, umbus , Pas 'ra riximus, in oram iis si iuri re, aut fremit eme Episcopo Misso fame , aut i
ners voluerint , a commasoue Hiramur. Illud tamen summe eauebatur in his oratoriis, ut reliquiae m. rtyrum in eis non ponerentur, nisi essentelem ei in eis ordinati, aut prope . ut hymnis quotidiatiis inscruire possent. Concit. Epaui . can. 2 c. lui: Sancto Am reli a in stra reiis vitiasti non' 'tur, ns forsitan clericos cuiuscunquo parochia τι ci eme contingat, qui Deris cineribus A Itenus
me ire ' ordinentur , quam eis cometem victus, ct vestit πι sub antia deputetur. illustrat Lemai streob. 2. de iuris. Dis opori cap a . 9 1. Sic etiam monaclii intra propcia monustetit ereperunt sibi ora- Oria eonstruere, ut docte probat Gibal in. de clausura runt. HAMisit. i. cap. 1. f. a. Et Ecclesia clericorum dicebatur , oratorium vero monachorum . ut probat Menardus ad eo 'I. restia. V. 19. . t. Prauci in notis ad raria. D. B dicti,c P. 12. a qua praecipua monasterii patre coeperunt monastella ipsa Oiatoria appellati, ut pi
Constitiebant etiam monachi oratoria in Pri ratibus , de minoribus domibus . vi constat ex cap. sol is cinspus: de his oratoriis , quae liab
V X hoe textu communitet sequens deducituras etlio : In Marini ι νAII; intim eamp a pori Neirii et Men . Non est alia simili, de eisio , qua rao Ar a probati possit praesens de eiso ; eam tamen explicant, & illustrant vltra eongestos a Basebosa - Umi , di M. 1. ior. Ciba
509쪽
Sed pro dubitandi ratione in praesentem decisonem ita insurgo i Campanatum usus ab Eeeles a receptu, iam . diuque approbatus fuit ad varios effectus spirituales his versibus comprehensos. Laxas Decim stimsem, plebem loco , congrego
Quos sonitus , de campanae effectus plobant re illuutant Hetreta in ore. dia n. ossi c. lib. i. cap. 8. m. i. Hieronymus Magius lib. . misce cap. imigii ut de in oratoriis monachotum poni debent, praecipue cum ibi eelebrentur diuina ossicia. Au get ut fixe dissetilias ex vallis Ponti seum deeisionibus , in quibus supponit ut , monae hos in sit, monasteriis campanas habete, ut in cap. nimia, de extor. n. . ubi inter alios Episeoporum excessiis in religiosos , de ille resertur , videlicet quod non sinebant monachis eam panas in propriis pectest, habete r de in cap. in ιausa , d. et A. resertiit quod quando Episcopus Castellanus aecedebat ad monasterium ian ii Ctegotii, pultabantui campanae monasteri j. Et Innoe. 1 Il. i. s. i. retor. vis. is . ait ruptos sui illi sun es campana rum in monasterio Flauinensi, ne Abbas Flaui nens s duceretur ad Ecclesiam , ibit N possem ad Eubsiam Διὶ, , fises Eccbsa cla a simi , ναμ, fi lim campanam M. igitur quia in monasteriis, seu eorum Ecelesiis , de oratoriis eampanae poni possunt. Qua dubitandi ratione non obstante vera est praesens assettio . pro cuius expostione seiendum est , saeuientibus tyrannotum pcrsequutionibus s deles conuoeati solitos ad synaxim ,δe diuina ossicia pet euilotem , cui incumbebat Christianos ad eetiam horam,qua iactis operandum erat,eon. uocare; euius os eij mentionem Deit sanctus lenatius, qui obiit anno 93. vis. a 3. ad Doediti Polycinpura , ex sua constat, Diacono inter alia illud iniunctum fuisse munus , ut attenderet dili
sentet ad sacram communionem , de non omitte ret , quin nominatim conuocaret Christianos ad
Ecclesiam. Nee a stetitio Amalario Fortunato a osciu ecere sim cap 1 i. qui tenti tempore persequutionis Christiano, voeati solitos ad synaximsonitu lignorum , ut fit hodie itibus ultimis diebus maioris hebdoniadae ; nam nee ratio patitur, ut editi hae e illis secretida agenda curarent, tanto lignotum strepitu Gentilium aures , de oculos in se conuerterent. At post redditam Eeclesae pacem tintinnabulotum sonitu, quae postea a prouincia, ubi ptimo crepetunt grandiora seri , campanae sunt appellata . vi refert volstidus Strabo de M-biu Εc. iesia e p. s. populus ad Ecclesiam vocari consueuit, sicut de Centiles sonitu tintinnabuli ad thermas, & operas eonia alle homines cetium est ei Martiali ris. Epigram. luvenal. 0r. 6. Luciano de mercea eo vitia, seneca e p. 91. d. freti rare τί a. usus eam panatum i quae sunt vasa aenea, in Nola ciuitate prouinciae Campaniae inii alia primδ Andioia sui j tribuitur sancto Pa lino coetuo sancti Hieronymi, qui floruit per annos 38o. unde patet titum antiquiorem esse s biniano Papa, qui tatuit per annos co . cui ci conius, Genebrardus, Polydorus Vergilii xtribuunt inuentionem eam pauorum : neutri, scilicet
nee Episeopo Nolae , nee isti eompetit talis vitis inductio ; nam Gentiles ante Chiilium iam campanis vii saerunt , ut probant Ang lus Rotha m M. de camparis , iniusteius ad Res imDLi, . statuto tamen speciali edixit Sabinianus Pontifex , pulsandas esse eampanas ad sacrificium Missae, & liotas ea noni eas, ideoque halum auctor
viil αδ agnoscitui ; quare & post eius i culum
metitio campanarum staquentius apud scriptores habetur. Audoenus in lita S. Et ij Eν. 2. cap. a. i. anno Christi 5 sob miraculum resert de campana,
quae ad iussionem Episcopi siluit, nec sonum aliquem reddidit. vener. Beda selibens in septimo culo distinctionem affeti pulsationis campanae, qua ad orationes conuocari solebant fideles, ab illa, cum quis eorum decessisset. Aleuinus in.
c. rationem tradit, cur non pulsentur campanae in diebus passionis Chtisti, quia videlicet praedicatores eo tempore siluerunt. Paronius an 6 i 6. Ostendit usum eampanatum in Oecidente sie-quentem fuisse: in Oriente vero ussim earum in v latile tempore Michaelis Imperatoiis , cui Dux Venetiae campanas misit anno 86s.Orientales fa ne letius eum usum admiserunt, nam in T. 8ns .
- . ex libro miraculorum s. Anastasi Mutycis te tiarGbiistiano, Caesareenses cum deseriei ueSancti illius teliquiae , obuiam illis sictos lomma cum laetitia saeta lima pulsasse. At in Oecidente longe antelius usui patae sunt, nam in actis S. Lupi senonenss , qui anno Christi seo. fore bat inentio extat grandis tintinnabuli , cuius elat usus in Ecclesa Senonens. In tute etiam mentio earumst in cap. ia e sis , de M. A. eap. Da es , de homἰ- ciuis, Op. nimis , de erectis. Pralat. cap. ad. coa th.is 6. Conci l .Rauennat. 1. tempore Clement .v. rvuer c. s. Stare reus , qaia de caetero camprima, quin vi di masare Acari in eas emitate, ain pan
tient Iisti, si ha, a re tim. Pluta de campanarum inuentione , de ber edictione , quam heterodoxi baptismum dixerunt, eonge si runt Cati c
cent. I. cap. 26. Simon Maiolus a M. canicia. veri o
rius lib. s. disi sit. Magis. cap. r. f. 3. 3. Cardi P. Osius sis. s. ι antra A sitim, ibi: Ea 4 ν; ι-- panas mihi iraticii tim es benedi timur idem i-ia f. Mam in Ponti tali R. nano pras riptam; et e- νι- ῶ haptismo nrt et ob m. Deinde sciendum est apud monachos moris suisse per varia signa ad iunaxim, de osseia diuina eos conuocare. Et primo iuba eos conglegatos fuisse constat ex sanno Pachomio in ν nia, nam. a. ibi: anseo ad ιού. Iari itisat .m ιν ιρὸν uis ui et oration. tinuos teneris, in v tis r. Similiter apud Climaehum auri i8. legittit: cirari insontiolis nos hi naris ι a. ait atra coineam suisse,de incE- tam ad similitudinem eatum , quas Dominus seri6.
510쪽
Tit. XXXIII. De priuilegiis. q9 7
t essetis cupa solenni cantu deportartis es in ora AM. Notauit Zerda in aduers cap. 4 . Mim. 21. qui usi, diu durati it forsan propter egestatem monae horum , di metalli penuriam. Qaa etiam tatione in peelesia idem etiam usus diu inualuit.
time curialis. ubi Pelius Boetius ait , signum eampanae in antiquis coenobiis monachorum , vel stactiun suisse. vel perforatum, vi sonum emitteret terribilem, idque ut monachi recordarentur
terribili, illius vocis: V ire aci Laietam vel in signum ait, quod sumu, de ordine B. Benedici i. cui is tintinnabulum diabolus iactu lapidis si egit. His sippositis ratio piae niti decisionis ex eo
prouenit , nam eum oratoria monachorum non
alia de eausa constri eremur. quam ad laudes Deo persoluendas , vi expressit Gregorius il l. in erectione monasterii sanctotum Mut 3rum stephani, Laurentis, & Chrysomni, ibit Aa persoluendas
pulo , tum administrandis faciamentis plebi usui erant, quibus ministeriis monachi inseruite non valebant , Concilium Pari sense sub Ludotii o
illis , eum aliis, i 6.q. t. ideo licet in Ecclesi, saeculatibus campanae ponantur ad conuocandunt populiam , iamen in Diat citis monachorum, quia haee tario cessat, ideo campanae poni non possitnt.
Accid: t. quia cum rana iuris parochialis saritim est ; unde Piisbyicii, qui alicui Ecclesae ineardinantur, ret senem campanae inuessi umiit. ln- noe litas i .r T . in epist ad Nivemnere Elis ιρ ι
Et elim Missae publicae olim iii monasteriis non dicerentui .nec eam ratiam ad populum conuocata
dum monachi habere debebant. inare idem inno. cent. lil. lib. 3. egsr. in vis. Ani politan Episcep. prohibet monae his Letinens bii, aquae benedictae aspirsonem , processiones, di litanias, baptismum , sepulturalia . eam patiarum pulsati nem antequam in Ecclesia parochiali fuerint putisatae : notatum Clonius ad th.aesar. nai A Gi balin. a. q. r. n. . Vnde tecte Pontifex in pta senii decreuit, Templarios, Hieroso limitanosque non polle in oratoriis suis campanas habete, quia cum
ea construxerint tantum olationis gratia, non poterant conuocate populum ad sonum campanae.
Nee obstat dubitandi ratio susia adducta; nam cum olim monachi in suis Ee lesii, Missa, sublicas dicere , aut Sacramenta administrate non νη possem , cap. iuxta I i. 16. q. ad congregandum populum uti poterant. Nec obstat textus in a. e. κ His,etii ut sati,saciam communitet reptientes in praesenti. asserunt, monae hos in sui, oratoliis campanam habere posse, ex d. cap. nimis,non vero eampanas, ut in pra semidocetur. Quae solutio aperte conuincitur ex dicto capite in ea a, de eleia. ibi: ca panis. Quate haeo missa solutione aleendum est in dinis ectis is , detilii, iuris locis stipi, expens, agi de Ecelestis eo
rum monachorum , quibus eoi cessum erat publici Mittas dicere, ae sd ibus sacramenta Pin. nitentiae, de Eucharistiae ministrate r quibus petconsequens concessum videtur campanam publice pulsate ad fideles eon uocandos: at velli in cita. tollis priuatis re euliaritet orationis gratia constructis , quia fideles voeandi mori erant, ideo eampana, ips ponere nequibant. Tandem Ioannes XXII. 'raua iet. δε esse. en eae permisit meti dieantibus Religiosis unam tant dira tan panam habete. ibi: Hoc premimo istas ora arem, tita νγle os dicto, ina uum mea canti m ira Diau eon nemΛ Do , ii a loco ρω es coma in hal ais sisS dis Apostica litentia speciali di rantvi modo 'o loco γοὶ sersnt contexit. Cui conativito. ni senerali consuetudine derogatum esse iam notarunt Alciatus lib. 8. pararg. cap. ii. vij apud Barbosam ditio et Mo icti num. 62.8
Innocent. III. Archiepiscopo ' Londensi
TVarum nos tenor edocuit literarum , quod Fratres Hospitalis sancti Ioannis
laici , dc illiterata ad parte, illas mittuntur pro eleemosynis colligendis, quas populus ex deuotione pro sustentatione pauperum praedicto loco mi itere consueuit. Quia vero per se non sufficiunt loca omnia circuire, sibi clericos, sacerdotes, laicos, dc rudes, non religiosos, sed in nequitiis exercitatos assumunt, eorum pectoribus