D.D. Emanuelis Gonzalez Tellez ... Commentaria perpetua in singulos textus quinque librorum Decretalium Gregorij 9. Tomus primus quintus. Complectens librum primum quintum, additis notis vberioribus ab historia, & chorographia

발행: 1673년

분량: 670페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

46 In Librum V. Decretalium,

ct t smi exempli , me vis i faculi es. Et pethuliusmodi schedulas , quae dantur in oeculto, non debete iudices ad inquisitionem procedere,

docuerunt in praesenti Ioannes Andreas num 6. Buttius num. 11. Abbas notati. 2. M . . Ananias num ώχ. quos sequuntur Ceuallo, tis. 3. tractis. quae . 8ai. n . et c. sol olet anus de Are uiar. I s. 4. cap. 8. Visno. 37. & iis. 4. 'rit. cap. IO. Salcedo aci Ieg. 6 . t t. lib. 2. a reo l. num. 2. cr i 7. quod de in causa nobilita iis, de puritatis procedete probant valen et telaκ- Π.i io. m. s. Eseobar ae purit. a. p. quas. 2. per ι tam. Sed eἡiu contiatium ptaxi receptum videamii, in Collegii, , Regio Consilio Ordinum, α Tribunalibus inquisitionis, aliisque comm nitatibus , qnae sanguinis puritatem exigunt, distinguendum credo inter schedulam datam sine auctor. , ubi tantum ita sectio ali ius exprimitur , simplicitet reseret o descendere ex sangui. ne insecto ; vel eum in Ipsa se hedula ratio. defundamentum ipsius insectionis exprimitur: primo easu ediistimo virtute talis schedulae non posse ad exactiorem inquisitionem procedi , ex

praesenti textu. Seeundo vero, cum ratio', seu fundamentum assignatur, polle exactiorem inquisitionem se ii ai eognoscendum , an verum m fundamentum insectionis in schedula expies sum. Idem credo obseruandum esse a Iudicibus, Inquisitoribus , seu vi statoribus , ut videt ieetvi smplieis schedulae . ubi absque auctcte nat latur aliquod vi stati delictum , non possit tu dex ad inquisitionem illius delicti procedere,

ex hoe te, tu . de ii aditis m Op. I. .e con mavis. Sed cum sundamenta , de lationes prae

hentur . ac argumenta, quibus probetur delatio illa intisse iudicem de illo crimine inqui tete ad eruendam veritatem , quia si veta sunt fundamenta telata in ipsa schedula , iam vi status laborat infamia, 'quae iustam reddit cipsam itiqui-

stionem.

de nunciatione arcetitur , iuxta tradita supti in

e p. meminimus.

COMMENTARIVM.

ae i. o. ecutionem , fit de filio, stitii pis inem uionem. Probant eam textus in cap. a te H, 3 o.

et viti

a. consis, Gnci . . Ali essem ι αγ. Sed pro dubitandi ratione in praesentem asse

Iias .e, tionem ita insurgo : Poenas pro delictis ire postas, de ineuisas iudex augere, minia ereve non valet, Op. d. ea risis 4. s. de silu , A. . . D-sat. ubi illustraui , de late probat Anguia nus A. a. u. legibus , cap. s. igitur si te crimen probatum si in iudicio formato per viam accusa. tionis , aut per viam inquisitonis, poenae a iure statutae minuendae , mutatidaeve non stitit. Augetur haee dissicultas primo ex nonnullis iciis

testimoniis , in quibus cum extraordinat e, tepet inquisitionem protegetetur , poena Oidin ria instigii it , DI 1. Coa. de a&lii. ibit In sestione faei. competens panis ingeraris': de leg. 2. . si pustico . f. ad let. IV. δε ad i. ubi extia ordinem , de sine accusatore suit in causa processum i de tamen ordinaria lenocinii poena im- rosta suit. Id etiam probatur ex IV. 4. Cod. δε f. cibo violato , ibi : Ini tam amni avi νii; de tu. 02ο s. g. de piatio. λ Ae. , bi et smaxime extra ordinem crimina probentur, sim- per imponit ut poena ordinaria : igitur quia nihil interest , an pet inquistionem . an per aecusatione in elimina in iudicio claruerint. Angei ut secundo haee dubitandi ratio ex prα- senti textu in ores In quo , ubi innocentius ili. homi eidas , de s moniacos aequaliter poena Ut dinaria puniendos esse docet , sue per inquisitionem , sue per accusitionem procedatur: ex go quia nullum versitur diserimen in tet iudieiii formatum per accusationem, aut per inquisti

nem.

Qua dubitandi ratione ita sutelia non ob- 8stanie , vera est praesens assertio: pro cuius e iui . Viri positione sciendira est . inquis tronem dictam Mi, . Vet. et se a verbo in titio , idest intus qdaero , sin val- Mou, et v de quaero , quas patricula in . augeat, ut In ter vim T io.

ps m. cap. i. ibi: Inserniam , iuxta communem intellectum, de fit sor. Et generalitet fgnineat quameumque . vel cuiuscumque rei indagationem , vel inuessipationem , . . inquis; neni 16. de ere in eisp. 15. f. i. A egiis a tua . Clim ri ibi e Per Apis hienem , eou. iti. inpiae senti tamen sto ut ad criminalia resertui inquisitio , denotat modum, quo de criminibus

agitur , ab aecusatione distinctum , vulgδ A, D ; in quo sensu variὸ definitur per Baiicitum

minis, et ei criminosi, quibus includuntur omnes inquisitiones , tam generales , quam specialis . quoad delicta de pei sonas simul , vel quoad alterum illorum : Ze pet eadem verba excludunt ut inquistiones aliae , quae non tespiciunt crimina , de illorum pumilouem , sea res diu isas, . Vt in i g. si Avita . Coae δὲ bonis et eant. 5b. IC. cap. 'ν inviastion M, A A A. Sie etiam per illa , 'vel ba , DP a Dalaga io , agnoscitur differet tia inter inquisitonem, de accusationem , quae est delatio ethninis , ut probaui in cap. i. hoc fati . inquisitio autem est in uestigatio: de sest delatio differt ab inuestigatione . qua crimen, vel persona non desiit ut . sed inquiratur ι ira aeeusatio differt ab inquistione. Deinde accusatio, seu delatio . quamuis fiat in iudicio , non tamen fit pet iudicem . quippe qiii non deseir, nee ei competit ius deserendi , sed Meusatori. Contia vero in uestigatio , quae in inquistione

continetur,

62쪽

Tit. I. De accusationibus

eontineret , ret Iudicem sit, ita vi et competat in uestigatio, seu ius inquitendi, a A. DI. con-niat , ibit Eos conθάνα ; Ae cap. eum d tityi is. in princip. cap. quisitio I . ibi : P Lariu 'oc do. - quis citi , hoe is l. Aliis differentias prosequitur Betolus in dict. cap. Par ιιν,

Sed antequam diuisones inquisitionis tes, ramus , examinanda est iustitia inquistioni, ,& probandus usus procedendi per inquisti nem a Dam videtur iniustus hie procedendi modus , cum in hoc iudicio nullus actor ἱppareat,& ita formale ludicium dici non posset, iuxta D. Is Jotum relatum in cap. fortis , is Q s. ibi:

terea, o recies benesic quod & diuino iure satis explessum legimus in Evangelio Ioannis, cap. 8.ete . io. in illis verbis i Murio . ias fura , qui

te avi abant e si vimo te accusas, nec ego te con-

a. o. Et Actuum Apostol. cap. 1 f. ubi Festus prouinei et Praeses ad Agrippam Regem , cum ad- L. et sus Apostolum Paulum tota se eis idisset tu.daeo tum rabies . ait: Aa quos Festonat , quia nones Romanis e finitido a nine allum hamia prius θώam is , qui acetis in , n e ues haseas a uero , Iesum is a. na HI accipiat aci Atti . do crimina. Facit D. Ambiosus relatus in is A.

.m finem ess ebat ,seu ctim non essu ac sartis,MInime a P. h. Et ideo non esse inquirengum in sicinorosos , quia medicus nis aecelsius ino bos non inquirit, A et Canoneritis in via is polis. t . i. pag. 379. Sed adhue dicendum est, omni tuti consonum esse modum procedendiret inquisitionem ι quia cum adest diffamatio, clamor ipse vicem aecusatoris petit. unde legimus in saetis litteris , ob clamorem hune m-quisita elimina, veluti fratricidii , Gen . tap. .ibi uia ι clamar au me de terra, quid fecis; ρ sodomorum , Gen s. cap. is. ibi r Cl-Mον Sodomo, tim. Opptessionis, La A cap. i. A ceu ciisque clarare. Et cap. 3. ibi: Cumarem isti ita fociata Mocis i. Iure etiam ei uili inquisi a te

a M. Ordo autem inquistionis apud Romanos talis erat. Irenare hae , elatio si , seu stationaiij, Iatrones , saetilegos , & alios et iminum reos in Prouinciis conquirebant, de sociisque S teceptatoribus interrogabant, interrogationesque si tetis in elusas & obs gnatas , ad eognitionem Magistratus mittebant , reique missi cum elogio ex integro audiebantur . non tantum siquis accusator esset , vetam eis aceti sator non appareret , I . ea quidem I. cod. de arcissae. tu. D titiis. A. de ι M. Hor. IV. r. cod. e

solo i Eanus rom. h. δε itis e diu. lib. I. cap. 16. n. 7. Gibalis . tom. a. is negor. ιβ. 6. cap. 3. int. q. num. 7. notaui in cap. a 'ra , num. M.

ubi probavi in hoe iudicio diffamationem ipsam vicem aeeusatotis gerere. In iure etiam nostro ea non leo vatiae sunt compilatae deeletales

de hae inquisitione sib pta senii titulo de acces

i. o in ustionibas r ut texius in cap. Padi. ter I . cf. Daliter 24. N iij. tute ei iam regio talis isquisito commenaa ut mi g. I. O c. h. I. Id. g. r. vit. Se probant late hunc procedendi modum Bobad illa Id. a. potis. cap. 13. per totum , Zypaeus de magior. lib. 3. cap. s. plures

congesti a soloretano a. t . de in an lib. cap. s. na n. s. de emblemat. 7Q. ,

Deinde sciendum est , inquistionem hane I .

aliam diei generalissimam , per textum in cap. INQvisi- sicut olim . hoc ratis cap. Romana , de eo us T ON a vi

in 6. quando si ex meto ossicio Poniis ei, , in 'iβ ' generali Concilio Primatis, seu Metropolitani, in Concilio nationali. seu prouinetali: alia dicitur generalis quoad delicta, & quoad ptis nas , ut clim Praeses inquit it in sua plouincia reos Aiuersolum delictorum , Ieg. congitiis, s ad ossi is P Ud vel generalis , quoad personas etistinosas 3, specialis vero quoad delictum , ut euiniudex inquirit sui et homietato. surto , aut si

mili delicto sociali , tu. 3. 9. s ιibi tuaicium,

A. de cona 8. ab tui p. seu generalis quoad delicta, specialis quoad pei sonas, ut in praesenti

textu , quando vi stator inquirit in eerta Eeele-sa ad inuestigandum aliquod delictum a seu specialis , tam quoad delicta , quam quoad personas, ut cum de certo , ct speetali delicto Praest,

inquirit eontra limitatam , & certam personam, iuxta textus ἱn Di ea Dedem , Coa. iae aectior. ter. a. s. publico, G. ad ι . Iul. de adcit . pr sequunt ut Amasseus in s A. de Dia arti , ex Mer. 6. Maiama sed ordine iudie. 6. p. th. i. de inquisii. Gregor. Loper in proremis , thia. I

pars. 3. Pa et in praxi, p. I. num. 7. 3c s. p. cap. i. M. a. D. Ioannes Vela de modo nocea. cap. 3. m. 2. Farina c. Iom. i. praxis ιν min. tit. de inquisi. quo. I. mmo. g. Moria in empor. t t. 2.3κas. 3. n. s. Pereyra ae manu Regia, p. I.

Gutieti et de des est, lib. i. cap. a. Fragos. p. i. de , elim. lib. s. a Jur. ir. f. 6. Omnes tam crisupra telatae inquisitones ad duas frequenter re

ducuntut species , generalem scilicet , di specialem : generalis eis in qua ad inuestiganda de- Qlicta, & eorum reos . in genere agitur, de qua in aui. ι . conumit, cap. piactile χχ. io. gr. cap. I. cap. μνυν gabili, de sit. Main. cap. siue olim 23. hoc is l. Op. a. sane , ae cen . Lb. 6. Trident. ΡΤ i . de re se . cap. q. quae

apud nos lege Regia prohibita est , i. i. a. o .

63쪽

8 In Librum V. Decretalium,

ad inquirendos eriminosos . eum de gelicto eon. stat, Lissim A. F. Ut. p. de cena 3. ob turp. cacis L eitatis. cou. de furiis. speetalis verbest quaest contra aliquem, vel aliquos specialitet n .

minatos super celis erimine , quod commissum suilla constat. Doeuetunt D. loseph. Vela in cat . i. ae essi c. μὰ n. p. r. m. i63. Sanehe et Lil. 6. consi. cap. 3. 2 b. is. Lamdmetiritis. r. ad vere, i mona. h. eap. io 8. Pielialdus in

manu ZZ. ad prax. p. 3. s. a. Inter inquisitionem autem generalem , de specialem magnum versatur discrimen ; nam in generali non est ne Tatia infamia proe eedens , sed potest iudex ex ost eio absDe aeeusatote . vel denunciatore inquirete , an sciant de aliquibus delitii, , di criminum teis , de quibus possint secundum ius denuneiare , aut testis cati: in inquisitione veto speetali omnino desideratur infamia , vel ut vehemens aliqua suspicio praeced.it , qi Ilis ex generali in uua sitione oriri so

sp. 16 . ex mim. 1 C. quia eum in hoe indicio non adsit verus accusator, nece ite est ut intercedat aliquid , callem quod in eius locum subrogetur,

nempe fama , quae loco aeeustiori, habetur, diai. p. qualiter i . ibi : Non ro. ι .rm Mem si aceo

lib. I. genu cap. icis. propiet scandalum enim ex tali diffamatione testilians totus populus videtur accusate . argumento capitis Prest' er , cap. si a pube i 3 cap si malafrim I s. a. q. q. D. Thomas 2. 2. p. . 68. ait. 3. solus de tege . secor. me . a. cap. 6. Acusii is cap. de Per o, 47. E. . Guatinus in a V. Non a fons 9. cap. t. Certos tamen casus , in quibus nee hie diffamatio necessat a est, tenit Sanctio a. p. 3. Lb. l9. per totum ; de qiuenam argumenta sussietant ad hane diffamationem , explicant rachineus tis. 9. controue . cap. a s. Par in a 11 o. ili, Gutier. G δε

His suppositis apparet ratio ptae sentis assertionis ; nam elim in hoe inquisitionis. iudicio procedat iudex ex Oseio proprio virtute dii inationis, non veto ad petitionem pariis , poterit pro albitrio augete , vel minuere poenam impostam pro tali deliino : 5e eum hoe iudicium sit extraordinarium, cap. qmnia , de ρυ- har. Beto ius in rati c. A iaci iis , mrarier. 34. Decius ibi , moner, T. Bossius in Haret , ii . de in uis . m. 16. utpote in quo non adest accusator proprius, qui agat, testesque ante litis contestationem recipiant ut , contra dicta in cap. I. Tt hie non coor s. & alia extra ordinem iudici tum adhibeamur , mirato & extraordinaria

poena imponetida est pro albitrio iudicis. Ho. die tamen eum adeo iudicium hoe pet inquisitionem usitariam si , ut pene ordinatium ratione consuetudinis Atei possit , imponit ut pcotia Oidinaria etiam a iudiee procedente pet viam in . quisitionis , ae s procedat interpellatus ab aceu satore , ut notat Anguianus de legibus sis. i. cap. 6.

Nee obstat dubitandi talio supra adducta;

nam vetum est , iudicetia in causa elimitiali , ubi adest ae salot , re ordinario modo proceditur, non habere aibittium, seii saeultatem augendi, minuendive poenam delicto impositam s at veiti praesenti agimus de iudicio extraordinatio, in quo iudax extra ordinem procedit ἔ quo casinon oldinaria poena, sed extraordinaria impo. uenda est , iuxta supti tradita. Nee obstat augmentum primum ipsius dissetitialia deductum ex A J. l . i . f. adtig. L . de adciti. iv. 2. cou asoth. eum aliis: pro cuius solutione Abba,h e num. 8. Felinus num. 3. quos tesert de sequi. tui et ita a. de parn. temperi eos 1 3. m. a. diceriinen assignarunt inter ius canonicum, de ciuile, ut hoc cum sit gratia, de misericordia risnum , finemque tantum supernaturalem ii ien dat , mitioie. & leuiores poenas semper iniun. gat , quoties sine accusatore froceditur . de negotium et iminale per viam inquisitionis agi ia-iur a tui veth ciuile, utpote strictius , & pro phanum . eandem ordinariam infligendam prenam esse decreuit , siue procedatur per inquisitionem , sue pet accusationem. Sed merito eos refellit Augesianus Lb. r. de tigilm,cap. s. num. s. nam atque hoe iudicium iti quisitionis extraordinatium est iure canonico, ac iure ciuili ι unde si tute Pontificio attento , quia in eo iudicio extraordinati e procedit ut sine accusatore, poena extraordinacia imponitur , etiam iure ciuili, quia erilaordinati F per inquisitionem iudex eo-gnoscit, exit ac tali artae r nae locus esse debet. Quare hae sententia oniissa dicendum est , titillum in hae parte vel saeti discrimen inter ius canonicum , & ciuile ; de ut discutiati lati, saeta mus textus in ea adducti sigillatim edisti eandi

sunt ; non enim obstat textus in . 3. I. E. palico, nam in eo vlpianus tantum resiit si

petatorem Seuerum damitasse Claudium Equi iem illustiem poena lenocinii, quia uxorem in

adulterio depithei sim retia crat ; non tamen exprimitur , an poena ordinalia , vel extraordinaria, tinnio facile ex ipsa sacti serie dedueitur,

poena extraordinaria ipsiim affectum fuisse,υt notauit At quianus surra , num. 24. similiter dum Al. 1. Coa. .e apoth. in iudicio extraordinario competens poena iniungi praecipitur, per poenam eompetentem satis innuitur, non ordina. iiam , sed extraordinariam imponendam esse. Nee etiam obstat dicta lix 4. C. des fiuch o tis . nam facile ex illi, vel bi, , sene prisca finitialia iaci , a pelle deducitur , poenam ibi impositam, non esse ordinariam de propriam eriminis

septile liti violati , sed potius illi accidere. Nee

etiam obstat texius in abis. i. ordo S. nam in eo

Paulus non agit de iudieio inquisiti iotii, , sed

tantum asserit delicta esse punicida , eis extraordinati e probentur , hoc est abrogatis serupuislos, formulis iudiciosum , quia co tenas ore iam omnia iudieia extraordinatia erasti. Nee obstat aliud augmentum dubitandi tationis , diductum ex praesenti textu , cui ut sati, elat Anguianua a M. cap. 6. M. ponti. ex Abbate , de in iace. in piae senti, assistat ea vel ba ,sem in ate mitoni, Daieio , esse accipienda de modo proe dendi in illis ea si bus , videlicti ut processus sor- metiit , sicut eum proceditur per viam aceus

tionis i non veth quia ibi astinet pontifex pte nam esse insigendam eam proceditur per inqui-stionem . ac si per inquisitionem procederetur. verum haee solutio satis refellitur ex ipso dubio. eui suis cete intendebat Pontifex a consultus enim Innocentius fuerat . an in delictis . quae

per inquisitionem clatuerant, imponenda esset poena extraordinaria ; de tune respondet sub ea

distinctione, ut in easibus homicidi j, de simoniae

eadem

64쪽

Tit. I. De accusationibus.

e dem poena imponatur , ae in iligitur . eam per accusationem ploceditui ; in aliis veto delictis posse iudicem poenas pro arbittio moderari: quate ea sententia omissa uetius dicendum est , quod licit eum procedit ut per inquisitionem , imp nenda st poena extraordinatia ; tamen eum gelictum commissi im suit homicidium, vel simo. nia , ordinaria imponenda est. Ratio huius diceri minis ex eo prouenit, nam in his duobus delicti, pcina suspensionis ipso tute incurritur. ita ut neeessaria si sententia declaratoria ut bene seium pro vacante habeat ut , vi probat Suaier Mi fura ; tamen ipso iure reus lus en ditur ab osse io , & poenam in utroque delictoi neutrit , adeo ut s postea poenituerit , nihilominus Missam celebrate non possit, ut de I, micida probat ut in cap. s l. de tempoν. oγain. cap. Aut aegram , de homicia. cap. in quisti Lais, de parnis , cap. misor, so. disti . de simoniaco in cap. a Utiam 4. cap. quo sens s. de simam Vnde eum in eis casibus . siue procedatur per accusationem, sue pet inquistionem , vel sententia tantum si deelaratoria poenae ineui se Ob homicidium , vel ob simoniam; ideo iudex nullam habet saeuitatem moderandi , mi nuendi se poenam iam incursim,vi docuit Luna , di Atellanustis. s. si Al. anilam. i. Nee tune obstat eaput

d i Eliu 3 o. Asm . .bi deis tam fmoniae diuerso modo punii ut, s pet inquisitionem , ae si petaceusationem in iudieium seducatur a nam eius veram interpretationem dabimus in eius eom

mentario.

Ex qua docti ina exponendus est textus A p. a. de confessA, qui contra praesentem assertionem communiter expendi solet. in eius speeie Canoni , Bethlehemitanus , qui simoniam perpetrauerat, absque accusatote , & extraordinariε detectus , punittit poena ordinaria sinoniacit igitur quia in iudieio extraordinatio inquistionisporna ordinaria imponenda est. Pro euius textus expositione varia adduxit Anguianus die . lis. 1.H legitas, cap.6. num. 21. quibus omissis dicendum est , quod eam delictim . quod in eo textu incidentet claruerat , eret sῆmonia. & in hoe delicto , etsi pet inquistionem procedatur, imponenda st prena ordinati a ciuxta supra tradita, de docent Halliet. δε De A AM. Mi. 7. art. 3. .A. Beto ius in cap. qua tio 24. 3. hoc titti . ideo in ea speete poena ordinaria imponitur, seu potius declaratur . poenam suspensonis ab ossi cio & depositionis a bene fieto ipsum Canoti leum contraxisse. Accedit quod in eo textu proeessum fuit per viam notorii mediante consessione in iure facta, unde neeessario imponenda erat poena ordinatia, ut is cap. tua, de parus , cap. cum nonia iam ne, δε itia ias.

Secundδ opponi solet praesenti astellioni ter

tus in cap. sta. I. ae c. .Lariora Musari ubi eum per insuistionem ageret ut eontra clericum , di constasset ipsum in pane fermenta io . de scypho ligneo , sine igne , de aqua eelebralle , deponitur ab ossicio beneficio e qua poena a Getendus erat, si per aeeii lationem in iudicium de itetur : igitur quia cum proceditur pet mcdum inquistionis , mitior poena imponenda est. Cui dissi euitati communitet te spondetur, in eo textu

presbyterum ipsum erimen illud eo in sum sui me in iudicio, de ita ob propriam consessionem in iudieio factam poena ordinatia ipsum assi est ita

Beroius iri a cf. cap. q tiro a . num. 14. Sed hae solutio si ilἡ conuincitur ex eo . nam etsi cleticus in ea specie sateret ut delictum , tamen permosum inquisitionis stoeegebatut ι unde iuxta praesentem textum poena oldinaria imponenda non erat.' an ire ea solutione omissa , de alia BG

i , qui depositionem illam aecipit pio depositione non ab ordine sacro, sed ab ossicio eeel siastico , dieendum est, pro . timinibus , presbytero in ea sprete adivissis, non unam pinnam, sed vatia, . iure constitiitas esse, ut ex canonibus in eius eommentatio congestis apparet: unde Summus Pontifex. ut eum debile puniret pro tantis excissibus ex malitia , vel nimia ignotantia admissis , eum deponendum esse ab Omeio,& benescio iussit , quia pontifex potest illam,

vel aliam maiorem poenam imponere , c p. i. St.

Ex supra traditia aee;pit lucem textus in cap. edi tureum, di edicos Prit..t. ubi eum per viam inquisitionis procederetur eontra Episeopia iv,

eo quod sutem suspendere iussisset , indicta illiptitis purgatione vulgati serti eandentis ,γait Pontifex , quod cum ita grauitet deliquerit, ossi .eio illum esse privanduin i & quia sine ossicio b, Deseium retineti non potest , ipsum ab ossieto esse remouendum. Ex quo textu deducitur , quod etiam com proeeditur per inquisitonem , poena ordinaria imponenda est siquidem eo casu ob suspensionem sutis eade in poena etat affetendus

Episeopus , ex traditis in cap. sententiam, ne eis rie. Mi Monach. sed eius textus vera ratio ex prae

senti textu de septa tiaditis prouenit; nam cum in eo textu agat ut de poena homicidii ob d sectum lenitalia admissi . propter quod etiam poenitentia facta , Episeopus non poterat reti nere ossietum . ideo doeet Pontifex poenam ordinatiam loeum habere , fle ipsum Episcopum ab ossieto suspensum , etiam ab Episeopatu esse amo Dendum . eum eo ean etiam poenitentia secta semper Episcopus maneret illegularis , te pete risequens editi celebrare non possiet, nee Eri Geopatum tetinete valebat.

i a Siluanectensi Episcopo , i ' Abbati ' Latiniacensi, Parisiensis

Dioecesiis , s Decano Silvanectensi.

AD petitionem V valteri quondam monasteri j Corbet ensis Abbatis , dilecto filio Magi stro Scholarum , & Magistris R. de 4 Corton, dc P. Canonicis ' Noui O- mensibus eiusdem loci, a nobis dudum correctione commissa , ipsi bis ad idem mo-

65쪽

ueo In Librum V. Decretalium,

nasterium accedentes, quibusdam correctis, ibidem nonnulla , quae statuenda fuerant , statuerunt, inquisitionis instantiam quorundam impediente malitia retardando. Ad quorum contumaciam reprimendam , saeculare intendebant brachium inuocare. Verum dilectus filius noster G. sanctae Mariae in Porticu Diaconus Cardinalis , tunc Apostolicae Sedis Legatus, interim ad idem veniens monasterium , supradicto Uvaltero praesente , nec reclamante, 'super statu monaster ij memorati coepit inquirere diligenter: dc cum inquisitione finita praedictum V v. Patisos euocassiet, propositurum contra inquisitionem eandem , si quid rationabiliter duceret proponendum , idem V v. praesentiam cius adiens allegauit , quod in monasterij correctione procedere non valebat , quae praedictis iudicibus priss suerat auctoritate nostra commissa : dc Cardinalem ipsum ex iustis causis se asseren habere suspectum, vocem ad nos appellationis emist. Porro Cardinalis inspectis his , quae probata fuerant contra eum , de consilio peritorum ipsum amouit a regimine Abbatiae, dando ' si atribus eiusdem loci liberam facultatem alium eligendi. Qui dilectum filium Ioannem abbatem Corbet ensem, tunc Priorem de Argen- tolio, virum prouidum, dc honestum clegerunt concorditer in Abbatem. Cum autem dictus V v. postmodum ad Sedem Apostolicam accessisset, afferens se per Cardinalem ipsum quorundam falsis sug estionibus circumuentum , ab Abbatia sine rationabili caiisa remotum : Nos eiusdem coenobij tranquillitati paterna solicitudine prouidere volentes, venerabilibus statribus nostris i Archiepiscopo Rhe mensi δ Atrebatensi Episcopo dedimus in mandatis, ut ad ' compositionem inter eundem V v. & substitutum ei, darent studium de operam efficacem. Alioquintam per iamdictum Legatum , quam per alios inquirerent diligentius veritat cm, dc eam nobis usque ad festum S. Remigij proximo tunc venturum , fideliter intimarent , Ut per eorum relationem certiores effecti , procederemus in et dcm negotio prout procedendum utili is videremus. Qui cum super reformatione pacis proficere nequiuisitant, sicut ex litteris eorum accepimus, processerunt ad inquirendum super praemissis omnibus veritatem , testibus ab utraque parte receptis I 5 ea quae tam per se , quam per Cardinalis inquisitionem inuenerant, nobis sub sigillis propriis transivi seiunt. Nuper autem praefati V v. atque I. in nostra propter hoc praesciuia constitutis, idem Uri quod a Legato post appellationem ad nos interpositam factum suerat, petiit reuocari r allegans quod chm correctio monasteria fuerit iudicibus memoratis iniuncta, de ipsi quibusdam correctis, Zc nonnullis statutis ibidem, aliorum correctionem ex causa duxerint rationabili differendam , Cardinat 3 interim de iure non potuit procedere ad eandem , chm generale mandatum non ' deroget speciali. Ad quod suit ex aduerso responsum , quod cum V V. praesente , nec reclamante , ad inquisitionem processerit Cardinalis, idem V v. videtur in hoc tacite consens Te , ut inquistione facia corrigeret Cardinalis , quae corrigenda videret. Contra quod idem V v. taliter proponebat, quod li-c Et statim ut coepit inquirere Cardinalis, non duxerit reclamandum , credens eum

nolle procedere contra ipsum , sed ab ite sui gravamine aliquid in Ecclesia uti

. liter ordinare , postquam tamcn euocatus ab ipso cognouit , quod aduei sus cum procedere intendebat , eius declinauit examen, ad nostram audientiam aspellando. Proposuit insuper pars aduersa , quod cum praedicti iudices omisissent in monaster ij correctione procedere , de periculum traheret ad se mora , Cardinalis ipse, ad quem spectabat ex iniunt lo sibi lcgationis ossicio cura eius, ad reformationem ipsius loci interponere potuit partes tuas. Cum enim secundum iuris ciuilis auctoritatem, in illis etiam casibus, in quibus solennis ordo iudiciarius obseruatur, in criminali causa ' ultra biennium a contestatione litis non sit eius instantia protrahenda , dc nos ' quoque consulti, quamdiu delegatus a nobis, qui sententiam tulerat, iurisdictionem suam interponere valeat, ut sententiae pareatur . respondi me noscamur, quod usque ad annum integrum iurisdictionem sibi commi Tam ad exequendum sententiam valeat exercere: dictis iudicibus di Terentibus in correctione procedere, cum iam decem de septem essent menses clapsi , ex quo noscuntur mandatum Apostoli cum recepisse . ac de criminibus inquirere, licet non criminaliter ageretur, correcti Ο-ni non immerito Cardin. insistere potuit memoratae. Sed ad hoc altera pars respondit, quod hoc colorem excusationis haberet,si praedicti iudices a Legato commoniti ad cor-xcctionem procedere neglexissent. In quo casu eorum sortE defcctus per diligentiam potuisset

66쪽

Tit. I. De accusationibus si

potuisset Legati suppleri, sicut de Metropolitano in canonibus legitur, quod tunc

demum ea potest facere, quae ad Suffraganeos pertinent, cum illa Suffraganei r ne gligunt adimplere. His igitur, Bc aliis,quae utraque pars proponere curauit, auditis,

dc inquisitione utraque, Cardinalis videlicet, id Archiepiscopi , & Episcopi praedictorum diligenter inspecta, intelleximus ex depositionibus iuratorum , quod cum tempore promotionis ipsius V v. octo millium librarum monasterium grauaretur, de non multo tempore post idem debitum usque ad duo milia librarum fuerit dimi nutum , nunc tamen usque ad sex millium librarum summam excreuit cum sicut prius contigerat , de prouentibus monasteri j debitum potius diminui debuerit, quam augeri, nisi Reeloris incuria obstitisset. Et quamuis ad excussionem suam proposuerit idem V v. quod propter expensas factas in causa , quam contra Cluniacense monastorium habuit , in qua quendam Prioratum euicit , idem fuerat debitum augmentatum ue suit tamen ei ex aduerso responsum , quod propter expensas illas debitum interim augmentari non debuit , cum propter hoc possessiones quasdam eiusdem obligauerit Prioratus , maxime cum in eiusdem prosecutione negotij vix expensae fuerint mille librae. Adiecit ei iam dictus Uv. quod occasione cuiusdam domus , quam in villa Corbeiae de nouo construxerat , debitum supradictum excreuit. Ad quod pars aduersa respondit , quod ex prouentibus monasteri j expensas huiusmodi facere potuit absque onere debitorum 1 praesertim cum propter hoc non modicum auxilium a ' Burgensibus fuerit eidem impensum. Praeterea cum ex confessione ipsius constiterit, quod in Capitulo praestiterat iuramentum , ne debitum de nouo contraheret : ac postea contraxerit debitum , contra iuramentum proprium veniendo , sicut testes deponunt , argui de periurio videbatur. Ad quod idem V v. hoc modo respondit , quod etsi primo huiusmodi praestiterit iuramentum , postea tamen quoddam factum fuit

in Capitulo constitutum , per quod iuramentum ipsum extitit relaxatum. Sed contra hoc pars altera replicauit , quia cum non constiterit, quod per tale statutum reuocatum fuerit iuramentum, S appareat eundem V v. non solummodo iuramentum de debito non contrahendo praestasse, sed venisse postea contra illud , manifeste liquebat . ipsum reatum periurij incurrisse : sed de ipsus insufiicientia de negligentia dissoluta videbantur manifeste probari. Et quamquam alia qui testium eum, quantum in se, dixerint esse bonum, nulli tamen deposuerunt expresse , quod utilis esset eius prouisio monasterio saepedicto. Cum ergo nobis de talibus nerit sussiciens in tali negotio facta fides , propter quae praefatus Vrierat merito amovcndus . etsi restituendus foret propter iudiciarium ordinem non seruatum , ob causas tamen praedictas ipsum prouidimus manere priuatum

regimine Abbatiae : Ioannem nihilominus supradictum , quem pro eo , quod praefato V v. propter iuris ordinem non seruatum quodammodo inordinate remo to, intelleximus ob eandem causam per consequentiam min is legitimh substitutum , per sentsntiam amouentes : quem quia non propter personae vitium,

vel desectum , sed propter iuris solennitatem , sicut praemissiim est, praetermissam amovimus, ipsum postmodum restituimus in Abbatem : dc memorato V v. in loco , qui dicitur Guidoc , cum pertinentiis suis in imperio constitutis , iussimus prouideri. Ita videlicet. quod ibi cum vno Corbeiensi monacho commoretur , dccensum quinque marcharum ad pondus Coloniense, in se sto Purificationis Beatae Virginis , Abbati dc succestaribus suis annuatim persoluat : dc personatibus, ac Ecclesiis eiusdem Ballivae , iam dicti Abbatis de successorum suorum donationi liberae reseruatis , eisdem fidelitates , dc homagia liberorum hominum eorundem locorum debeant exhiberi. Ac in iuramento fidelitatis , quod eisdem fuerit praestitum , exprimetur, quod iidem homines supradictum V v. super suae prouisonis prouentibus nullatenus damnificare praesumant , ita videlicet, quod ic ipse Vv. super indemnitate praedictae Ballivae , ne ipsam dilapidet, corporale praebeat iuramentum. Si quid autem post sententiam holhram super utriusque amotione prolatam , circa electionem Abbatis, quam in prolatione ipsius sententiae nostrae duximus prouidentiae reseruandam, a Corbet ensibus monachis,vel quolibet alto,in eiusdem Abbatis praeiudicium fuerit attentatum , id decernimus non valere. Quocirca discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatenus quod a nobis est pro ipsius Monasterii utilitate prouisum, faciatis appellatione remota inuiolabiliter obseruari, corrigentes

67쪽

s1 In Librum V. Decretalium,

cirea Priorem, & Monachos, & Prioratus Monasterij memorati cum consilio Abbatis ipsius, quae secundum Deum & B. Benedicti regulam fuerint corrigenda i de statuentes ibidem, quod regulare fuerit. δe honestum t contradictores, si qui suerint uel rebelles , per censuram ce clesiasti eam appellatione postposita compescendo.

Quod si non omnes , ice. duo vestrum ea nihilominus exequantur. Datum Lateran vi i. Kal. Martii, Pontificatus nostri anno tertiodecimo. .

NOTAE.

o integram epistolam ex epistolis Innocentis is l. editiis a Boi ueto lib. i. reges. a 3. eris. i. Sylvanectens s ciuitas Galliae , ita dicta a Sγl Regia, quae illam olim eitcundabat, habet Eec sesam Cathedralem suffraganeam Atehiepiseo-pi Rheimens s , cui sanctus Dionysus Areopa. xii a sanctum Regulum eius discapulum ptimum Episeoptivi des gnauit e notatur m cap. ex parte, Δ ν δεν tis. In praesenti te selibit Innocentius Causi ido eius Praestiti ei. de quo hae e Rigoris dux ad annum iii 3 AG fidio S iis in resis Epi vos s. i. ns se tam Mare, q-m coγώ tia pondo. a os inclinem oneri , quia ἰ- ριν re

h Ditisiacensi. J Latinia eum pereelebre monasterium est Ordinis D. Benedicti , in dire-ee si pati sens . constitistum a sanara pulsio eius pii mo Abbate atino Chiisti s 8. exemptuis ab omni iurisdictione , immediat E patet Romano Poniis ei, de eius Abbas Dynam dicit ut, ut

e cor sense. J Duplex est monastetium Cor. beiense Ordini, D. Benedictit aliud nouum. in saxonia , de quo egi in cap. ctim tenerasilis..e consti aliud vetus , in Flaneia , in dioeces

Ambianetis , sutigatum , sancta Batii de vidua Clodo uel Il. Christianissi ini Regis , sub titu lo sanctorum Apostolorum Petti, & Pauli, diactum Corbetense 1 pago , in quo aediscatum

fuit 1 olim opulentissimum fuerat . & ab omni iuris lictione exemptum per nostrum Innocentium III. euius exemptionis litteras refert Yspes rom. a. chran. D. Benia i , iis appendite, qui pluta de eodem monasterio addueit -- κο 662.

A R. a. cordon. J Robertus videlicet, qui Canonicus pati sens s. eteatos fuit Cardinali, tituli sancti stephitii in Caelio monte, vi constat ex epistola i so. Innoe. III. sis... regesias. e Notissmensibus. J De Noui omens Belgarum ὀi reces egi in eop. i. de desit ita puer. s Ini in axe. J Iuxta itadiis in cap. i. de .se. A. .

g G. sancta Maria in particu. J Hie est uallus , de quo Rimidus in vita Philippi Au

diris mi m . Postea fuit ereatu, pie mytet Ca dinalis tituli sancti Matii ni, ut uotauit nosque tusio P se .li naris in εἰ tam Lei. J Quibus competebat electio Abbatis ipsus monasterii, ut constat ex epistola Nieolai Ponti seis , quam iesiit Yerestem. a. chron. D. Benea est, in appenalae. i A semo di. J De quo Pivitatu egi tu cap. a. d.

excepitonisus.

mens Meilopoli nonnulla notaui in cap. a. de σpestat. h At, bis res. J Rodulso videlicti, de quo, & ea dioeces egi in eap. 3. Eo arsitris.l composition M. J Ad quam non solum iudices ecclesialci paties debent inducete , velum de aliquando cogeie, ut in cap. 6. de edictione , rubi probaui.

pase alis , de osse. O in. o Mi Iosia . J Buleenses qui dicantur , exposui tu cap. Alias , is his qua ti, mer te cavi iis sunt. r δεσιδε ἰωνί fotinnirarem. J Et ita recte poterat iterum eligi , iuxta tradita in cap. superes, d. . M.

COMMENTARIVM.

Cum de huius textus integra parum euransent repetentes, varia , de proilus aliena ab

Innocentii mente in praesenti doetietunt, illudque eis praecipue in hac Decie tali dissi ei te visum est , qno modo videlicet Pontifex. qui te netur ordinem iudiciorum seruare , cap. in cauissa 19. d. M itidis. eonfiimauit sententiam priuationis Abbatis Corbe tensa, imposta a Caldi nati Legato , iudietatio ordine non seruato: &etiam eonstinauit electionem Ioannis, qui non potuit in loeum v.. substitui . s ille deiectu, fuit iuris ordine praetermisso. Quo ἡ autem imis ordo seruatus noti suit, patet ; nam Cardinalis Legatus, de quo in hoe textu . non erat iudex competens ad depositionem Abbaiis. Plisto , quia inquisitio fuerat speei aliter commissa Canonicis Noviodun. vi de Legatus in ea prooedere non potuit, ex eapsu si 1. δε osc. a tu. seeundo quia suerat tanquam suspectus ieeusatus, & simul appellatio ab eodem interpost a. ob qitas causas sus pengitur iudicis potestas , cap. si quis 4. de ροco e .cap. cum strei 3 6 . rip.ri appellar. Exactis veto coram iudice incompetenti non potest serti sententia per alium sudirem , ad quem cause cognitio pertinet, cap. in s elisisi , δε iudieiis. Cui diis euitati ut siti, saetant Glossa in praesen-

cent Pontifeem de plenitudine potestatis posse iudieate

68쪽

Titu II. De accusationibus: 3 3

iudieare sola veritate attenta , & omisso iudieio.

rum ordine. sed haee sententia conuincitur tume, ae i. cap. in c.rus , tum quia Princeps non debet iudiciorum ordinem praetermittere, de eorum solennitatem relaxate , nis ex iusta & necessitiaeausa. Buttilis in prasenti , m. a . docet sententiam in noeeuiij in praesenti itisti fieati ex actis pestis ante recusationem , & appellationem. Sed naee sententia praeterquam quod diuinatoria est. conuincitur , quia per praeuentionem fictam a iudieibus delegatis incompetens effectus suit Cardinalis Legatus ; de ideo de eausa agnos.cens iuris Oidinem praetermist, L iti is inti nem, Coae d. AH SA. Quale his omissi, sententiis dicendum est. Innocentium in praesenti casu iudiciarium ordinem seruasse , Ee per legitimos tramites approb.isse sententiam piluationis , quam tulerat Cardinalis Legatus , quia in ipsa instantia appellationis coram ipso fidei facta salteriminum , Ac excessuum , quae eotam Cardinali obiecta . de probata suerant eoiuta Abbatem spoliatum , vi constat ex versi lo eum igitur, huiu, textus. Vnde non imponitur poena pilua tionis , nee confirmatut electio secundi Abba tis , propter acta gesta praetermisse iussi elotuinoidine , sed propter acta legitimὸ ordinata itiinstantia appellationis e quam praxim agnou runt, de probarunt Bartol. δει i. m. . ia. Cod Mndo 'ouocare , Alex. iis. 6. consu. ist. κώ-mo. I . valdiscus de re tit. cap. 39. num. 7 . Meadem ratione , stetit eo tibi matur ab innoaeentio depositio prioris Abbatis, ita etiam apia probat ut noua electio se eundi ; quia lidet in principio ordinate facta suisset, praetermisso legitimo iudiciorum Oidine ; tamen in plenario appellationis iudicio i onii sex ex nouis actis ge positionem unius , de elcctionem alterius cona

simauit.

CAPUT XXIII. .

Innoc. III. in registro.

ACcedens ad praesentiam nostram G nepos quondam Subd. n. H. sua nobis que stione monstrauit, quod cum dii. ii l. noster H. Subd. apud Sed. Ap. viam uniuersae carnis ingressius fuisset , praebendam , quam decedens habuerat in Ecclesia' Crem. et duximus A conferendam, ven. f n. H. Episcopo & dilectis f. Capitulo Ecclesiae Cremon. iniungentes ut eum in fratrem reciperent, de tam ' stallum in Choro , quam locum in Capitulo, dc praebendam eandem ipsi sine dissicultate aliqua an signarent di tibi etiam , fili Archi d. de dii. fit. Praeposito lanctae Agathae dedimus in mandatis, ut si Episcopus , de Canonici mandatum Ap. non implerent, vos illud

sublato appellationis obstaculo exequi curaretis, contradictore, per censuras ecclesiasticas appellatione remota compescentes. Cumque tu, dc idem Praepositus, sicut ex litteris vestris accepimus, monuit letis Episcopum, de Canonicos Cremon. ad mandatum Ap. exequendum, ipsi alteruerunt nostras litteras per vexi suppressionem obtentas, cum vivente adhuc Subd. praedicto, filium cuiusdam nobilis ciuis Crem. in Canonicum recepissent , dc promisissent proximam praebendam' vacaturam. Adiecerunt etiam, quod ante receptionem litterarum nostrarum nuntium suum ad Se d. Ap. destinarunt; dc ideo ne procoderetis ulterius , ad audientiam nostram appellarunt. Iuvenis etiam , cui per Episcopum, dc Canonicos eadem suerat praebenda concessa, duxit ad audientiam nostram proclamandum, unde vos non processistis ulterius, sed quae acta fuerant, per vestras nobis litteras intimastis. Igitur petebat memoratui G. Vt cx eo. quod Canonici contra Later. Concit. secerant, impediri non pateremur

nostrae concessionis effectum, sed praebendam ipsam faceremus cum pacifice poss-dere, quae si fuisset etiam iuueni memorato concessa, debebat tamen nostra concessio, quae praecesserat, praeualere. Verum dii. fit. Bonus Ioannes praedictorum Canonicorum de Episcopi nuntius, proposuit, quod prius quam ad eos mandatum Ap. emana siet, praebendam ipsam iuueni concesserant memorato : ec subiunxit, quod dictus G. super homicidio, de periurio infamia publica laborabat: unde non sollim admittendus non erat ad Crem. Ecclesiam , sed eiiciendus potius, etiam dum fuisset admissus. Episcopus quoque per suas nobis litteras intimauit, quod cum pro eodem G. litteras Ap. recepisset , ei consuluit, ut etsi conscientia salua pollet, tamen saltem de periurio dc homicidio se purgaret, nisi contra cum appareath legitimus accusat Crased ipse purgationcm praestare noluit, necio sterre. Nos igitur attendentes, quod si filius nobilis memorati, sicut Episcopi, dc Canonicorum Crem. de executorum nostro rum litterae attestabantur, siait contra Later. Concilium ad proximam vacaturam admissus, ut post inodum acceperunt. non vacantem, cum priusquam de morte Subd. ad Crem. certus nuntius peruenire potuisset, praedictam praebendam concesserimus praedicto G. d. v. per. Ap. sc. mandamus quatenus quod de praemisso iuuene faetum est idc-

nuntietis irritum dc inane, ac nisi praefatus clericus super praedictis criminibus public ED. D. Gon l. rn Dciretal. TOm. v. E 3 suerit

69쪽

In Lib. V. Decretalium,

fuerit infamatus, concessionem nostram sibi factam per cens eccl. ap. rem . executioni mandetis. Demum si legitimus accusator apparuerit, auditis quae suerint hinc inde proposita, etsi praedicta crimina, vel eorum aliquod legitim E fuerint probata, ipsis super eadem praebenda perpetuum silentium a p. postposita imponatis. Quod si probare nequiuerint, eam sibi auctoritate Ap. confirmetis: si vero contra eum legitimus non apparuerit accusator , si ipse super praediciis criminibus dignoscitur fama respersus, purgationem ei canonicam indicatis, in qua si sorte defecerit, perpetuum flentium ei imponere curetis si autem praestiterit ipsam , contradictores ab eius molestia compescatis, &eos, qui nisi sunt eum impedire , in expensis ipsi legitimis

condemnetis.

NOTAE

a D m. J in quarta collectione , sub se. de eo praebenae cap. 3. repetit ut textus hic , prout in praesenti transeribit ut , sub hae inscriptione : Innoe. III , o sν. Sed eis sedulo legas tegestium epistolatum ipsius Pontis eis editum Coloniae . & correctum a Cardinali sitieto , & editum a posque io, non repeties praesentem epistolam, quaa spectat ad libros te se stri,qui adhue non prodietunt : qirare cognolei non potest eui Arelit diacono te libat Pontifex , licet ex textus serie saei lὸ deducator, reselibete Atehidiacono.b M s. J id est filius fiatris, qui non prohibet ut in beni stilo patrui virtute nouae electionis siccedete , cap. 2. de arbitris , cap.expinte , de esse. . tu. ubi notavi. e cν .n. J De Cremonens Eeelesia egi .is rap. a.de Irip. non bapi.d cans eniam. J Quia omnia bene seia v eantia in Cutia, iam olim eonsetebantur , R mano ponti see , ut hodie conseruntur virtute ropolae Cancellatiae , quam exponit Gonetale EGO .s i. au Regia. 8.e Si astu . J De stallo egi in cap. a. de ν

nuntiar.

s Lare n. Conciliam. J Relatum in cap. a. δε concus. trahena.s A issm. J Quia tam homicida , quὶm periniuriis priuantur beneficiis iam obtentis, ut pio baui in cap. 1. de risi t. h Lethimm acetis or. J Quinam ille sit, exposui in eap. r. hoc thal. i Pi sua. J Quia in praesenti C. agebat is medio adipiseetida possessionis ; unde huiusmodi exceptiones admi inititur , quia infamatus de eis delictis dicebatur, cap. consitis m, de appei.

CAPUT XXIV. Idem in Concilio' Generali.

OV aliter, dc quando debeat praelatus procedere ad inquirendum, & puniendym

subditorum cxcessus , ex auctoritatibus veteris, de noui Testamenti colligitur cui uenter, ex quibus postea processerunt canonicae sanctiones, scut olim aperte bdistinximus, de nunc sacri approbatione Concilij confirmamus. Legitur enim in Euangelio, quod villicus ille . qui diffamatus erat apud dominum suum , quasi dissipasset bona ipsius, audiuit ab illo : Quid hoc audio de te Redde rationem villicationis tuae, iam enim non poteris amplius villicare. Et in Genesi Dominus ait : Descendam de videbo, utrum clamorem , qui venit ad me, opere compleuerint. Ex quibus auctoritatibus manifest E probatur, quod non solum cum subditus, verum etiam cum Praelatus excedit, si per clamorem, de famam ad aures superioris peruenerit, non quidem malevolis, de maledicis , sed a prouidis de honestis, non semel tantum , sed saepe, quod clamor innuit, dc diffamatio manifestat, debet coram Ecclesiae' sc moribus veritatem diligentius perscrutari, ut si rei poposcerit qualitas canonica di strictio culpam feriat delinquentis, non tanquam idem sit accusator & iudex , sed quasi de nunci ante fama, Nel deserente clamore Oisc ij sui debitum exequatur. Licci autem hoc sit obseruandum in subditis, diligentius tamen est obseruandum in Praelatis, qui quasi signum sunt positi ad sagittam : de quia non possunt omnibus complacere,

cum ex officio suo teneantur non solum arguere , sed etiam increpare 1 quin etiam interdum suspendere, nonnunquam vero ligare, frequenter odium multorum incurrunt, dc insidias patiuntur. Et ideo sancti Patres prouid E statuerunt, ut accusatio Praelatorum non facile admittatur , ne concussis columnis, corruat aedificium, nisi diligens adhibeatur cautela, per quam non sollim falsae, sed etiam malignae criminationi ianua praecludatur. Vertim ita voluerunt prouidere Praelatis , ne criminarentur iniuste , ut tamen cauerent, ne delinquerent insolenter , contra morbum utrumque inuenientes medicinam congruam , videlicet ut criminalis accusati O , quae ad diminutionem capitis, idest degradationem, intenditur, nisi legitima praeceda C

70쪽

Tit. I. De accusationibus. s s

inscriptio, nullatenus admittatur. Sed cum super excessibus suis quisquam fuerit in famatus , ut iam clamor ascendat, qui diutius sine scandalo dissimulari non possit, vel sine periculo tolerari, absque dubitationis scrupulo ad inquirendum , α puniendum eius excessus, non ex odia semite, sed charitatis procedatur assectui quatenus si fuerit grauis excessus, etsi non degradetur ab ordine , ab administratione tamen amoueatur omnino: quod est secundum sententiam euangelicam a villicatione uilli cum amoueri, qui non potes villicationis suae dignam reddere rationem. Debet igitur esse praesen sis contra quem facienda est inquisitio , nisi se per 3 contuma clam absentaverit: & exponenda sunt ei illa capitula, de quibus fuerit inquirendum , ut sacultatem habeat defendendi se ipsum i & non solum dicta, sed etiam no

mina ipsa testium sunt ei ut quid, & a quo sit dictum , appareat) publicanda,

nec- non exceptiones & replicationes legitimae admittendae , ne per suppressionem nominum , inta mandi i per exceptionum vero exclusionem, deponendi falsum auia dacia praebeatur. Ad corrigendos itaque subditorum excessus , tanto diligentius de bet Praelatus assurgere . quanto damnabilius corum Omensas desereret incorrectas. Contra quos, ut de notoriis excessibus taceatur, etsi tribus modis possit procedi, per accusationem videlicet, de nunciationem , & inquisitionem ipsorum 4 ut tamen in omnibus diligens adhibeatur cautela, ne sorte per leve compendium ad graue dispendium veniatur , sicut accusationem legitima debet praecedere h insciiptio , sic de denunciationem, charitativa monitio,& inquistionem clamosa insinuatio praeuenire t illo semper adhibito moderamine, vi iuxta sormam iudicij sententiae quoque sorma dictetur. Hunc tamen ordinem circa regulare personas non credimus usque

quaque seruandum quae ci causa requirit; facilius, ta liberius a suis possunt ad

ministrationibus amoueri.

NOTAE

I tib in noeenito Ill. cap. 8. bi repeti ttextus hie, & in quatia collectione , fia loe rhia. c. p. . . De hoc Concilio nonnulla notaui in cap. l. A Summa T, Ut.b Dsinximus. J In eap. Dalare , hoc titui. ubi extant ptiora uetba liti tua texius usque ad s. D

e Matiuorti. J Que diffamatJo debet esse

apud probos de hotietios viros , cap. cum laser i a. de pingat. canorae. Nee tune obstat textus in cap. cum in ititient tire is . de resumpl. ubi etsi constabat diffam itionem Episeopi a malevolis , de imis probi, hominibus initium habit. se , adhue ad inquistionem contra ipsum procellum suit; quia distinguendum est eum Henrieo Boie. Ei, & Abbate -- 2. inter inquisitionem , quae fit ad puni. tionem delicti , ad quam procedi non potest , si diffamatio ab improbi, hominibus originem duxit ; de inter eam , quae sit ut constet, an ipsa di Lsamatio a malevolis orta suerit: hie seeunda omni casti seli potest ; prima vel 5 non nisi praece dente diffamatione apud probos viros. d Gnio ibis. J quamuis potestas inquirendi, corrigendi, de puniendi subditorum excelsus primo & principaliter ad Episcopos spectet, illam tamen de iure antiquo soli per se exercete non poterant , sed insimul seniorum , see elelie tum suorum debent eonsensum , seu consilium adhibe ter quod primum statutum legitur in Concit. Carth. . cari. I ibi: M E scopus militis eati Maria et agri e rasentia clericorum ornu , alio θι ἐν ta emisi memia Episcopi, nisi cleri.-am ρνι ira confirmeturi inem tetulit Gratianus in eap. T ssus is . quast. 7. quod rectὸ ilatuerunt PP. he qui, itὸ dum ab uno iudicaretur , non aucto-Hiate canonica , sed pollux tytanni ea potestate iridi senisus opprimetetur: quam rationem expressit concit. Hispal. a. cam. 6. in illis vel bis i In taxia'; istim Pp. Θηιλ 8m sementiam nullus nostriis sne Comitidi examine quιm siet p. sp .ram , t ι

tem per illa verba , AAue H emia fisoram cleνι- eritim, in Concit. Catthag. fgniscetur , exponendum est. Duatenus lis. i .a facias, cap. II. ex iis stimauit, elericorum nomine Episcopos con prehendi , qui Synogi eausa quotannis conuocabantur, iuxta tradita supra in cap. eis ol m. Sed verius credo, per illa vel ba Capitulum, seu Canonicos

ipsius Eeelesiae squiseatir quod mihi probat D.

Hieronymus ad Rasthum , euius si agmentum ex tat in cap Asia is. θυ s. i. ubi de Capitulo, seu Canoni eis agens . presbyteros suos vocat, qu admodum & Concilium Catthaginensi cle Deos suos. verba Hieronymi stini: Getisci h set Seratum, curtim '0btoortim , sine Forum con siis nisu monathi, aloe lices. Roso filias Salem no Meo pod ais Runum , Dia notau audire post teros seos. Sena tira quo e Romani Laesa ι, cnim consitis euncta Ag satin ct hos habemm Senat m n Dum, cretam risim reorum. Hoe etiam Concilii Carthag. statutum fit matum subsequentes Pontifices. D. Cregotius selibro, loanni Episcopo Panormit. lib. D. eris. I. cuius si agmentum extat in cap. si uti tera , 86. U. 3e postea repetitum in psi quid ι νο i s. quas. . ibi: Si quid te o de vocum e cloico aci audies itii pertient, is, una ie is sopust offendere, facile non ινι δει , nec au timi Bam

te res accendat incognita, seu pias illi senio in Eccis a s totius presistanda o iutus qualisas νῶ movi inii, canantea a , iis culpam solas de inquisiti. Vbi quid fgniseent illa verba , ' sentibus femoribus, non constat apud Interpretes. Glossa vel bo Mella , In dia . cap. s quoa , existimauit ,ἐniorum nomine in eo textu Episeopossis Saganeos fgnifieari , ideo quia epistola illa missa est Ioanni Panormit. Praesuli, qui Archiepiscopus erat Corinthiorum , de ita suffraganeos

SEARCH

MENU NAVIGATION