R.P.F. Francisci Mariae Samuellii ... Praxis noua obseruanda, in ecclesiasticis sepulturis, Christi fidelibus catholicis tradendis. Disputationum controuersiae plausibiles sanè, ac summopere scitù dignae, & desiderabiles cum suo praeuio apparatu in d

발행: 1650년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

37383'

Probatur pars prima, quia loca Religiosa esse nequeunt in aliquibus Sqcularis dominio, & proprietate. L. qua de totas. de rei

menditione, θι 3. q. q. art. 9. Secunda pars vero probatur; quia mortuis habentibus usum illius sepulturae Ecclesiasticae, proprietarium usus redit autem ad ipsam met Ecclesiam . Doctorum Allegationes. Esὶ communis no ira Thesis inter omnes Doctores, quam tradum Lambertinus, Sancheta Lerana, tum alijs, in citatis locis supra, Nauarc consit. I. num. I. lib. 3. de sepultur: Abbas, num. i. in. d. cap. abolendari si pultur: δ ibi Hostiensi Rubeus, num. 4. merb. sepultura, Suare , d. l. Guor: num. 2 9. ibi supra, s alis omnes, s est texc cap. statemnitatem , de sipultum cum μι Saeculares incapaces huiusmodi rerum θλritualium, fartis, cap. 2 6. num. II. de paracbo. Terra namq; sic Clemeteriata dicitur in nullius dominio, cap. ratio nulla , de praebende l. sacra loca, l. in tantum, S. sacrum, de reri diuisil. 2.

Cod: de religis umpt: funere cum si quidem sepultura res sint Religiose

non seunt proinde in hominum commercio. L. locum , Cod. de Religio: siis su D funer: s ideo nec legari malent. L. apud Iuliarium S. consal etia

Sepulturam quis propriam habens suis sumptibus emptam, Vel pro se, aut suis successoribus aedificatam, non est simonia si vendatur quoad proprietatem, iuxta sundi laborem, & respectit habito ad solas expensas faetis in illa aedificanda. Cuius est ratio; quia ibi non venditur benedictio, nec propterius sepulturae, sed tantum illita materiale sendum ad quod alia sequuntur, quia loca similia iure haereditario a parentibus trans-

serri solenti ad filios ratione temporalitatis, quae in eis manet. . Doctorum Allegatioues. - . Albeantur pro hac assertione nota vis nominati Doctores, Suaret, Lauor itιs, i Barbosa, Ledans, Sancti:, Lamberatims, cum eguris dictis, in superioribus, aedicendis, de communio sintentia. i,

Si in aliqua Ecclesia, plura manerend Ccemcteria, ac paroschus idcirco plus vellet sepeliendo in uno loco, quam in alio Coemeteri j, in dubitanter timoniam committeret, seu si laxaret pro quanta pecunia, quis in tali Coemeterij loco, vel loco ipsiu 'quatenus in priuatam utilitatem videlicet id iaceret, simoniam

382쪽

eommitteret, secili si parochus hoc in utilitatem Ecclesiae faceret , & suorum ministrorum substentationem. cap. audiuimus,

est cap. sicut, desiimonia. CONCLUSIO XVIII. Ius ponendi, vel habendi in tali loco Ecclesiae sedilia, seu

scamna, vel alia smilia, ad sedendum, vendi nequit, nec de re dominium directum transferri potest,itaut emptor dominus sat. Cuius est ratio adaequata; quoniam locus est sacer, & alienari nequit, L. inter stipulantem, S. sacram , 1. de merb. obligat: inquit Abbas, nec Dioecesiani , nec Regulares Superiores locales alien, re po ssunt. cap. abolendae,desepulturis, num. I.

Facultas est gratis praestanda tum a Dioecesino,tum a Regulari Praelato locali, tum etiam ab ipso Parocho ponendi in tali loco Ecclesiae sedilia, vel scamna, aut similia, ad sedendum, itaut nullum ius, alias, eis transferatur, hoc petentibus,& ad ipsorum Praelatorum arbitrium adimi possit: cum nequςat in Ecclesia locus , tempore aliquo praescribi. CONCLUSIO XX. Testator si velit, quod Defuncti corpus alicuius, exterae familiae in suam sequituram inferri possit, debet non ei legare sepulturam,sed ius familiet relinquat, mortuos inserendi. L. monumenta. si autem locus esset purus ipse, & non dum factus Religiosus, per cadaueris illationem, legari posset etiam monumentum,

L si monumenta.

Doctorum Allegationes. Tradunt has omnes nostras Thesis superiores allegati Scriptores em munifer L Abbas, num. I. cap. abolendae, de sepultum Nauare consiL I. lib. 3. de si ulture Alexander , in l. monumenta, Code piando res pignoe obligari pessum, Firmanus, tra id de Epse lib. 4. p. q. f. L 3. Lom beratuus, lib. I. de Iure patronat p. 2 q. 6. Dilectus, de arte testandi, m. s. de sepultur caution I. Lasorius, cap. I o. num. 32. e r. 3. tit. 2.1 l. cum aliis referendis. - l . CONCLUSIO XXI. .Pro sepultura consuetum dari, vel donari Sacerdoti, vel Ecclesiae, postulari valet, ac Dici idcirco compelli valent ad se uandas laudabileς consuetudines, circa eleginosinas praestandas funeralibus, pro desed rum utilitate. cap. non fatis, is simonia.

383쪽

er Clerici non possint ex consuetudine plus recipere pro se-' pultura exterorum, quam Ciuium; cum huiusmodi consuetudo it contra charitatem ; cap. I. δε-pD st menda. ubi curare debet presbyteri ne carius vedatur transseuntibus,quam Ciuibus,quoanamq; auaritiς, & simoniae, saperet. Doctorum Allegationes. - 2 Pro his no iris assertionibus, allegantur multi eitati supra Doctores, ' docet Rutrius, in cap. abolenda, desipubur: Falmus, in cap. ad audien tiam , de rescriptis, Genuensis , cy. 63 8. fol. mihi, 68 . or diaeresam omnino curent auferre a se is Clericis , di Parochis nauas conssem dines plenas auaritiae, re simoniae, qui etiam animaduertunt Erasimus Cochier, de Iurisdicto ordinare in exemptos, p. 4. q. ri. Abbas, in d. ωρ. abolendae, num. 3. s eap. exfrequentibus, num. 4. de iactit. Angelus , Uerb. Archepiscopus, num. I. cum Lauoris, num. 3 4. stis. Fur

DISPUTATIO SECUNDA

: DE MORTUORUM EX E VIIS,

atq; Suffragijs agendis die tertio , septimo, nono, trigesimo, quadragesimo, & Mniuuersario.

CONTROVERSIA I.

AN in Defunctorum funeralibus, in laudem eorumdem, Orationes sunerales fieri queant CONCLUSIO I. i Antiquorum suit usus, mos, & consuetudo, ubi ad serum su-nus peruenerat, mortuus, vel stans, vel cubans , quod rarius le- mur, in Rostris, idest, in templo collocabatur, cuncti ex ordine

Sellis Elephantinis sedebant, deinde, de illius laudibus defuncti, plerumq; ibi aliquando iuxta sepulchrum, vel coniunctissimus

puta, Patre, pro Filio, Filius pro Patre, Maritus pro Uxore, vel Maior natu, seu vir doctissimus ex ijs, qui praesentes erant, lucu- . lentissimam orationem in Rostras, habebant, defuncti vir istes recensendo, quas invita praeclare gesserat, quodq; qui I consecutus sit, ac gesserit, praedicant: & sic, de ipsus defuncti latridibus loquebatur ; ut Amici, de totus populus ad lacrymarum copiam incitari solerent. r Docto-

384쪽

Doctorum Allegationes. Scribum ita Appianus Alexandrinus, lib. t. hst: Dion us Aliearn si intus risus, lib. 3. cap. 7. hyst: Tacitus, lib. 3. ann Ilum bi, hac habet ad rem; def.babantur Defuncti in foro, laudabantur pro Rostras. caeteri sestorio communiter, conclusionem autumant. ib Oratio huiusmodi funeralis non dumtaxat in hominum, at etiam in Mulierum funere habebatur . Cuius est ratio; quoniam,

Mulieribus permissum fuit, quod in obsidione Capitolidum

de auro inueniendo consilia agitaret Senatus. Mulieres inter se, se, sua sponte considentes, omnia oramenta aurea , quibus circa corpus utebantur, in oblationem contribuendi; sic auro pondere octo talentorum, quae monetae nostrae sunt. 41 68. & ornamentis suis operam, & auxitum Senatui dederunt; italit, a Gallis liberi extiterunt. mi refert Plutarchus in Camillo.

Huiusmodi laudandi genu Greci Epitaphium vocantiquando, et unum, vel etiam plures compraehendit, Mouodiam, quando Nero Vnum tantum; Dicedium, quod plerumq; fit ex carmine.

-i Doctorum Allesationes. Tradit conclusionem Volateranus, in Globcap. mite lib. 3 r. de cura

si lium δ' laud: defuncti sor Cicero, α. de legibus inquit, in orationibus seneralibus mentiri nefas esse. . CONCLUSIO IIII. Consuetudo talis defunctos laudandi, est antiquissima, & emordium habuit apud Grecos,& inter illos, primus fuit Cecrops Rex Atheniensem, qui ritum hunc, in parentum honorem, ac contaninguineoru introduxi triac c pit iam inde a Pericle, opum teste ricidiis, prius deiunctos in bello pelopornesiaco, pro concione laudauit. Cum in illorum dumtaxat honorem Athenienses transtulerint, qui bello occidissent, vel secundum alios, a Solome, sed apud Romanos, Valerius Publicola primus collega suum Iunium Trutum mortuum pro Rostris, accurata oratione laudauit. Quae adeo grata inde Romanis, ac iucunda fuit consuetudo huiusmodi, ut qui strenue pugnando obijsset, ab optimatibus laudaretur, & in clarorum virorum seneribus institutum est, ut solemnis esset laudatio: qui honor posterioribus teporibus etiam Illustribus Iuuenibus concessus fuit, & super omnibus claris viris Romani volebant huiusmodi orationes recitandae essent; at Athenienses, dumtaxat super bello, mortuis.. Docto

385쪽

TOTIT

Doctorum Allegationes. ise, mi astruunt Alicarnassius, lib. s. suarum sest Asininus, inc si quis si pulchrum, iα. S. Fumpo funeris, 1. de RA, One, Mum

uener: num. 78. cum caeteris dicitis , ac dicendis. ' T... larii

Qui Ritus, in Defunctorum exequi js, orationem recitandi funebrem, hanc usq; nostram aetate, in Dei Ecclesia videtur seruari, & adhuc perseuerat. Doctorum Allegationes . . laviurum conclusionem Nicephor: lib. 2. cap. I 1. Theodoretus, lil. 4. sp 9. cap. I 3. et lib. 2. cap. I .Hstor: trapara: Caedrenus Episca bser. cap. .ssest lib. 2. cap. II. Concilium Mediolanense l. defunere, Poliabius , lib. 7. De Grego: Nissenus, orat: in lunere Mileti, D. Ambrosi de morte, Eusebius Caesariens in funere Conmmini, o Gregora Nauam

tenus, in funere, o F lj, 6Falij communiter . CONCLUSIO VI. iri. IIQuae si quidem Oratio, post Missam ante fieri solitam ab

lutionem, habetur in Caerimoniali lib. I. cap. 2I. δ' cap. II lib. Mapud vero Romanos etiam in aede, ut Suetonius, de Octaviano --

gusto, in Templo, is de Habreis Ios usseribit in antiquit eorum, in Epulo, ex Cicerone, lib. 1. de legibus, orationem habitaseisie, luitur. c o N C L V SIO VII. M. Ex lege duodecim tabularum, de Defuncti laudibus dicero minime licebat, nisi in publicis sepulturis ; nec ab alio, nisi, qui publice ad eamdem constitutus esset, faciendam. U

CONTROVERSIA II.

QVos namq; Ritus, ac Cceremonias, Ecclesia Romana Apolica, in orthodoxorum fidelium Christi Domini funeribus, . adhibeat ξ ubi plura curiosa scitu digna, resoluuntur. CONCLUSIO I.

Parochus situs Regularis,sive Sqcularis Sacerdos existat,Cotta, ac stola nigra indutus, Clerico Crucem prςserente,& alio aquam benedictam, ubi peruenerit ad locum, in quo Defunctus iacet, alta voce incipiat Antiphonam, Exultabunt. 6st almum Miserere mei Deus, intonant ij, ad quos attinet in processione. CONCLUSIO II. ICrux una tantum in processionibus in Defiunctorum funeuralibus semper esse debet, ac praecedere illius videlicet, Ecclesiae in

386쪽

siae in qua defunctus tumulari debet; iuxta in superioribus dicta.

Doctorum Allegationes. i,Sic Sanciuis per sam Fullam exordientem, inter eunctas, de priuia tu in G. Tenedictus XI. Sixtus IIII.siua Sulla, Regiminis iniuersalis Ecclesiae, relata in Codice priuilegio: Ori Patrum Praedicate authentice, fol. , 1 48 . Leo X.sea Sulla, Sacro a probante concilio, sieg is . Lateranos relata in d. Codice priuilegiorum Isol. II 6. Abbas, in cap. cum liberum, num. q. de sipulturi cum caeteris allegandis Dosioribus ad hune

CONCLUSIO PIII.

1 Crux in funeralibus processionibus, quatuor virtutes significat, nempe, prosenditatem , idest, fidem, in imo cordis, longitudihem , scilicet, perseuerantiam , altitudinem , idest, spem, in Coctis , nobis repositam, latitudinem, videlicet, charitatem. de quibus, inquit, o Augusto Apostolum dixisse, intelligit, mi possitis com- abrndere, cum omnibus Sandiis, quae sit longitudo, latitudo, seblimitas, ct pro unditas. Doctorum Allegationes. Tradunt hane Thesim nostram Rubertus Abias, de diuin osse: tib 6.

cap. 9. malinus, in Clement. cap. Abusionibus, de poenis 'remissi R tionale dium: oce lib. 2. cap. 4 1 . D: Chrs o E sermo de Cruce, Amal. Diacono de Osee Ecclesiae, lib. r. cap. i . di alij communiter.

CONCLUSIO IIII.

Clerici Ecclesiastici,& Regulares iuxta unius cuiusq; Patriae, Regionis, & Dioecesis consuetudinem in funere associando psalmos, per viam canunt, & in Ecclesia ubi cadauer sepelitur, mo tuorum officium dicitur, aut aliae Deo prςces estunduntur. Doctorum AllegationeS. Aseruunt assertionem De Hieronymo in Epitaphio Pauli , in vita eiusdem Paule due, δ' Fabiolae, in mita. S. Pauli primι Her emite, εν ad Eustachium, de obitu Paule, S. Clemens, lib. 6. confiitu: Apo D-licari cap. Io.-29. di lib. 8. cap. 48. D: Gregore Sissimus epi id ad Olum an o Gregore Nattantaene orat: ro. in Iulian. r in laude Cesaris , D: Ch βst: homil. Eo. ad populum Antiochenum, homil. 4. in cap. 2. ad Hebreos, homil. 6. de paenit: 6st homil. 9 1. in Matth: Gregorius Turonensis, lib. 4. hste Francorum cap. I . 6 lib. de vita Patrum, Sulpitius, in xuta S. II rtini, De Oprianus , sermo de morte, De Auguste lib. 9. consesso: cap. 1 E. Iustimanus, nouella s9. D Basilius, Orat: in Iulianum, de fiunere cinnanti: Imperat: ibi dicit: Inter efferen-

387쪽

3 8 TRACTATUS SECUNDUS.

dum luminaria, dicerei accensi riserebatur, ν psalmi modulis lugubriabus , luctu permixti canebantur : Eusebius Cesariensi de funebri pompa Constantis Imperatore lib. 4. D. Hieronym: similiter, epist: ad Oceanum , defunere Fasie Romane, item, D. Chysiost: homil 6 i. in cu L. ad Hebreos, mbi inquit: honorem mortuo non fefletum, nec eiulatum, sica hymnos, almos ,-mitam optimam, idem Gregorius Turonensis, m. h. annal. Eecbsiasti anno 3 3 7. 6' alii. m. - . . R CONCLUSIO V. v v Psalmi, & hymni cantantur in Defunctorum exequi js, ut Deo gratiς agantur, ut illum, qui e vita decessit, iam a laboribus liberauerit, quod metu mortis exemptum apud se habeat, in marcescibili ornaturus comna i

Nam, it anruit o C Uo timus, h=mni, φλ psalmodissium hian tium, homil 3. ad Hebreos, homil. 4. in cap. a. . ad Hebreos in hinbet. Cum enim fideles a deflendis mortuis dehortantur; quid Himo et lampades i 'festius ' non ne sicut Attilitas eos perducimus 'quid etiam, hymni non ne it Deum glorificimus, se gratias agamus, quod iam cor nauit disi dentem ' quid armi, illo umpore t Reuertere Anima mea, inrequiem tuam ; quia Dominus senescis tibi. ς' non timebo mala, qu

niam tu nucum es. Ille .

coNCLUSIO VI. Sanctimoniales, dum Defuncti corpus efferebatur, psallere c& sueuerunt in primitiua Ecclesia, & antiquitus, & de sonis, & cantibus psallentium in funeralibus habetur is cap. qui diuina, rap. mbicumi I 3. q. λ Doctorum Allegationes. Ita siritant Victorinus Epime mirensis , lib. r. Synsus Ptolemide Epim: epist: 18. ad Oscopos, Iustinianus, nouella 1 6. de debit Imper: in exequi,s defunctorum, cum alijs dicendis. CONCLSIO VII. Praeces vero quae decantari selent, sunt in Romano breuiario appositae, & ab Ecclesia approbam, & Presbyteri Clerici, ac Religiosi, feretro, ubi Cadauer iacet, diuinas praeces decantare, α

dicere solent, coronam facientes, & circunstantes. Doctorum Allegationes. Tradunt aspertionem Albinus, lib. i. de diui: Uc: cap. yentili. δώ-phus, decan: Iung. de obseruat: canonum, propositi a r. De Athanast da arist. N. 14. Petrus Damianus, Epiph s. cap. 6. uale Romane fit.

388쪽

3 79

Euare in Romano Rituali, tit. de exequijs iae ad notantur. Constituto tempore quo Corpus ad Ecclesiam deferendum est, conuocetur Clerus, ste. bimi procedant, praelata Cruce, deuote . psalmos decantantes, mi infra, Parocho praecedente feretro cum luminibus: inde sequuntur alij, funus co--itantes , ς' pro Defundio rite Deum depraecantes sub silentio . Parochusae domo procedens, fiat graui more intonet antiphonam. Exultabunt Domino, ἶ Cantores inchoant Halmum Miserere mei, 6stc. Clero alternatim prosequente, ac si longitudo iteneris ρο iulabit, dicentur psalmi Grai dualis, dic. 6st deposito feretro in medio Ecclesiae, cereis accensis circa comtus , naum, nisi quid impediat, dieatur osscium mortuorum, cum tribus inocturnis. quodsi ea fuerit temporis angustia, mel alia irrens necestas, sium nocturnum, cum laudibus , dici non post, aliae praecespraedictae. t suffragia numquam ommittantur. Gli Enimuero, quoad osscium midetur originem habuisse, inueteri te iamento; quando Ioseph, 6' illius Fratres, Iacob, patrem ipsorum sepelier t. Genesi cap. 1 o. bi dicitur celebrantes exequias planstu magno, at hementi: mi autumant D. Ambrosi I 2. q. a. o Hieroum: lib. tr. episte Σi . ad Paulam, de obitu Tissis, mel ab Ap tilis est institutum, O muli Durandus, rationali diuinor: octiore lib. I. cap. 3 3. num. 3. Origenem auxisse, 6st magna ex parte ordinatum tale o rum, autumat Udorus, lib. de Ecclesiastice o io, l=proinde commendat i sitim, o At meu D dicensi ipsum fuisse hecundum,in Ecclesiasticis o ijs, posὶ Apostolos, CONCLUSIO VIII.

Ossici j defunctorum ordo, recitandi formam, quae modo reperitur,fuit redactus ab Episcopo Amalario Treuerensi, peritissinio circa huiusmodi ossicium. Qui, namq; Romam missus a Ludovico Imperatore, Gregorij Papae magni tempore, ut antiqua perquireret Antiphonaria, &Vnum conficeretur, quo omnes eodem ordine pro defunctis orarent , ut ipsemet testatur lib. de ordine Antiphonar: cap. 29. de ordine. si pulturae, his merbis. POR hoe meniens Romam, anno ab Incarnatione Domini. 83I . in diactione nona ,siub Imperio Domini, εν pi mi Imperatoris Ludovici, ἐν os tam gloriosi i Apostilici Gregori, Interrogaui de ordine Responsoriorum, fidici Inueni in Alamano, ἐν Methensi antiphonarijs ordinem, scriptum , quomodo sunt osscio conueniat, circa funus hominum, siae cim ca sepulturam eorum, ex mirifici collegi ea, quae mihi recta Tudebantur, O rationabili cursui congruere, atq; ea redacta in inum corpus poski

sub mna textu in ne Antiphonar ij nostri, sist redem libro, eos post spicium

389쪽

38o TR CTATUS SECUNDITI

Sanctorum isserui osscium pro moruis. Multi transiunt de praesenti siaculo, qui non illico Sanctis coniunguntur,pro quibus solito mare osscium et Dr . qui nunc minor est in regno illo, maior est isto Sancto, qui in praesenti seculo est. Ille satis . Ab alijs deinde Summis Pontificibus est auctum hoc ostium, sist ν

formatum reperitur a Paulo V. noui me in suo relato Rituati Romano.

CONCLUSIO IX. Defunctorum ossicium, ex Rubrica Breuiari j Romani per

annum prima die cuius libet mensis no impedita festo aliquo,vel ossicio nouem lectionum: Aduentu, vero, de Quadragesima, qualibet secunda feria cuiuslibet hebdomadar, praeterquam in hebdomada maiori, ac per totum tempus Paschale, usq; ad octauam Pentecostes celebrari solet, pro defunctis. In ordine autem Patrum Praedicatorum, penes Breuiarium huius instituti, ossicium huiusmodi mortuorum, toto anno, si mel in septimana in choro a Patribus omnibus persoluitur, e ceptis octauis Resurrectionis Domini, & Pentecostes. Quare vero tempore Paschali minime mortuorum ossicium recitatur, ea est de causa, quia eo tempore, mysterij Passionis, de Resurrectionis Domini contemplationi vacemus, & quia etiaest tempus letitiae, & gaudi j ob Resurrectionem Domini:verum non proinde . S. Mater Ecclesia Animarum fidelium obliuiscitum,na in fine cuiuslibet horς dici, de illis memoria retinet, dicendo, Fidelium animae per misericordiam Dei requiescant in pace. & in praecibus funeralibus dicit utiq; Oremus profrilibus defunctis re. & in Litani js quoq; dicitur . M omnibus fidelibus defunctis requiem aeteria

nam dones.

Nec proinde Animae in purgatorio existentes, defraudantum, quia cum sint nobis charitate coniunctae participes fiunt reliqum rum bonorum operum, inter quae connumerari potest memoria Passionis, & Resurrectionis Domini. Doctorum Allegationes. Docent assertionem Michael Timotheus, de officio diuino, tracte 3. q. 8 8. Durandus, in suo rationali diuinae ociorum, lib. cap. 73. num. 7. cum alijs.

Desunctorum ossicium feria secunda praecipue celebratur, de non in alijs diebus; quia die dominica, Animae, quae in purgatorio reperiuntur, refugium sentiunt, oc mox seria secunda ad paenas

390쪽

3 Sipaenas reuertuntur, ideo ut eis subueniatur, dicitur ossicium, vel missatali die ..uli I si PM . iubis iri Doctorum Allegationes. Tradunt sie Durandas in rationati disme officior: lib. q. cap. r. nu. 19. 2s Micha/l Thimotheus tracte 9. diuinore ocior: q. I9. ειε alijs nominandis.

Vel etiam dici potest, mi Angelorum Fufragyr, qui secundaseria creati 26

fere, miti coadiuuentur. G tandem, quia Deus prima die lucem creauis ardiu r eam . tenebris . Genesi cap. i. Abys etiam diebus assignantur nocturni , mi Anime defunctorum, serulis diebus auxilium particulare habeant . O iam defunctorum telebrari potest etiam die sisti quando corpus est super Terram, aliar, transferretur an sequentem diem.

C Oi N C L V S I O XI. Desunctorum ossicium, quod alio nomine, Agenda dicitur, ab 27

ago, agis: nam agere, inter c tera significat celebrare. quandoq; dicuntur Exquiς, ab exequor, exequeris: quia exequi, idem est, ae extra alia siqui 1, ideo dicuntur exequie; quoniam celebrantur, dum mortui extra vivos ad sepeliendum feruntur.

CONCLUSIO XII. In defunctorum ossicio celebrando, ritus diuersus ab alijs OL 28

fcijs seruatur non dicitur . neci Domine labia mea aperies, spe. nec Deus in adiutorium meum intendeae. nec Gloria Patris, die. nec Tenedicamus Domino, spe. ad significandam tristitiam, α luetiim. Doctorum Allegationes. Afruni Darandus in suo rationali diuinor officior M. A. cap. 2. nu. 7. m ' i .s 'lib. 7. cap. 3 s. nu. 3 3. Strabo,bb. de rebus Ecclesiae,cap. 1 f. Telethus, in explanate diuinore ostior: cap. 96. sedi I 7 1. Ubi sic inquit. Offitium mortuorum imitari ιriduanam Christi sepulturam. 67.omnium illius me ligia sequi; sicut ergo tribus illis diebus, ita or in hoe octis δε- functorum omnia cantica letitiae bublicemum, est eum mortuorum exequias celebramus, ad plangendum menimus, lachvmandum,gr non ad solemnitandum. Idem tradit Michael Timotheus, tracti p. q. 18. de diuino

CONTROUERSIA III.

ini namq; Ritus in Missis defunctorum dicendis seruandus sit ὶ ubi alia multa curiosa scitu digna , resoluuntur in proposito. CONCLUSIO I. In Missis deiunctorum, psalmus omittitur Iudica me Deus,si c. Iquia

SEARCH

MENU NAVIGATION