Tractatus de iure personarum extra ecclesiae gremium existentium. Libris nouem distinctus. Cui propter argumenti similitudinem annexus est alter tractatus De neophytis. Opus plane speciosum facili, elegantique methodo dispositum, ... Auctore Antonio

발행: 1622년

분량: 653페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

4oo Tractatust de Iure perionarum

22 Extenditur Tertio, ut si iudex absoluat excommunicatum inuitus ιν aut non petentem, licet absolutio teneat , tamen peccat, D. B nauent. O

Riceard. locis est. Calder. in L cv. ab excommunicato, ante num. 2 7. Alex. de

Neuo in d. p. signiscasti, a πω num. I . ubi quod Iudex ex hoc posset pu

num. II.

23 Eadem principalis conclusio declaratur, ne procedat ubi iusta , & ratio. nabilis causa suadet excommunica. tum esse absoluendum , tunc enim absolui debet etiam,non petens, & inuitus , ut ex infra dicendis liquebit. Iustae autem causae sunt instascriptae videlicet. 24 Prrirna Quando per excommunicutionem impediretur utilitas ecclesiae, seu impediretur ecclesiae ordinatio,vt probat te I. in cap- apostolica, ubi prata

est causa quando excommunicatio dicitur nulla , & lis pendet super nullitate,quia nullitate pendente non constat de vinculo excommunicationis, Felis.in cap Heniens, num. 2 3. ct a de

Tertia est causa, quando ex com municatio, esset iniusta , tunc enim prudens, & religiosus ludex debet ea ex ossicio reuocate, quia potest , &

Nevo, Ni d. cap. Agnis si num. I a. Praeposit. num. 6. quicquid in contra. tium scripserit, Felin. 1n cap. Veniens,

26 Quarta est causa, quando eXcOmmunicatu s satisfacit, sed cupiens diu. tius paenitere non vult absolui per hu.

militatem, tunc enim debet omnimode absolui , Calderis. rvd. cap. ab e communicato 27. vers. sed si nollet absolui, obb. ibidem , sub num. ΣΟ.υef. dicit etiam.

27 Quinta est causa, quando i eus per

excommunicationem redderetur deterior, & obstinatior in delicto. Tunc enim debet prudens Iudex etiam in. uitum absoluere , ita docet D. Thom.

M. insepe citato cap. significasti, sub

num. 7. versic. si tamen excommum

ius , de eo qui duxit m matr. quam polluit per adult. ibiq; Praeposit. num. 4.

eap.apostolis ub num. 2 .very .babes emgo de except. χ8 Ratio est, quia in tali casu excommunicatio caret fine propter quem fuit instituta, nempe, ut rubore suffusus,&correptus resipiscat, cap. I .risent emomm. lib. 6. Atque ideo Iudex ad instar prudentis Medici, ubi agnoscit unius generis medicamentum non

prodesse , dcbet illud omittere, & Iiud adhibere.

Haec ratio licet concludat ex parte excommunicari, nihilominus quia in excommunicatione, non solum inspidicitur eius salus, sed exemplum aliorum , ut probatum est supra num. I 8.

29 Ideo haec quarta cauta absolutio. nis erit sub declaratione intelligenda , videlicet , ut procedat quando spes est probabilis. quod sub.

lata excommunicatione, & alio adhibito remedio excommunicatus corrigi debeat, alias si certum sit, quod rit nihilominus i ta duritia perma iurus, satius est,eu in eadem excommunicatione tabescere, ut illi sit poena,& coeteris exemplum argumento , d. clem. I. in .de olfc.οὐ.de tradit in specie, Abb. in L cap. ab excommunicato, π.2 o.vesctoccurrit mibi,de rescrip.ει- sina

372쪽

Extra Ecclesiae gremium existentiam. Lib. IV. o I

lin. in eap. apostolicae siub num. a. vers

habes, ergo unam casum,de excrpt. An gel.ιn verb.abflutio, 3.1o. Summa Pi. san. in verb. absolutio et I. vers etiam inuitus

3 o Dixi quando adest spes proba. bilis,quia si vel remur in dubio, ex.

communicatus non esset absoluedus, ut pluribus probat, Mart. Laud. in sua y.de conscientia, quaest. I. quem s qui tur Pelin. in ἀωρ apoIiotica, num.

Σ. vers coeterum in dubio de exeσι.

de absolutione ad effectum,ut excor municatus pollet testificari, tutic αnim si non adsint alii per quos possit

negotium probari, est iusta caula, ut excommunicatus absoluatur inuitus, praesertim si fiat ad instantiam eiuscuius interest iplum examinari, Felin.m ccap. Remens num. a 3. O 24.deisib. 3 a Demum antequam huic materiae finis imponatur in absolutione inuito danda, tres sunt coditiones seruandae. prima ne cedat in tertii prauuditium , quia esset contra iustitiam commuta. tiuam. Secunda, ut caueatur quantum fie ri potest scandalum, vel contemptus censurarum,quia ex hoc capite posset esse contra charitatem , & contra iv. stitiam legalem . Tertia , ut si versemur in censura lata a iure,& in Praelato , tunc inspiciatur an pro pertinacia sit de iure constitutum, ut transeatur ad allud remedium, quia tunc non potest Praelatus omissis remediis a iure constitutis absoluere inuitum, cum

ipse non sit supra ius. 33 Dixi de Pr lat quia secus esset in summo Pontifice, qui pro suprema

eius autoritate, potest a praescripto iuris ordine recedere, & absolutionem pro eius prudentia impartiri,ut decla rat , & recte Saareet disput. 7.sui. 7.

I In absolutione danda requiritur citatio

et Excommunicator es eitandus quando petitur absolutio coram severiore.

In absolutione as cautelam, requiritureitatio partis.1 Uri perieulum est in mora, non rePiritur citatio partis.

6 Pars non est citanda in absistisne danda in f ro consciensia 7 Remisius adscerdotem,υt absoluatur, quisfacere debeat. 8 In absolusione extraiudiciali ex gratia Papa,non es citanda pars.s auaudo absolutio datur ab eodem exis

communicatore non requiriIur citatio partis. Io Iudex informatus de negotiolousprocedere sine citatione partis .iI Cessante eontumacia, absolutio datur

sine citatione. I 2 Defectus citationis non annullat absolutionem. I 3 Excommunicatio lata sine citatione te

netis

i Defectus iurisdictionis axnullat abfo.

lutionem.

I s ε Actis non tras portatis non potest Archiepiscopus absoluere. 16 Absolutio data non seruata forma commisionis est nulla. Limitatur in iudice ordinario. IS In casibus restruatis sedi apostolica, po. resas depend/t ex tenore delegatio.

I9 Forma prascripta a lege per decretum

irritam,si non seruatur , vitiat a. Eium.1o Ab absolutione data sine citatione datur appellatio. A Ria Diqitigod by Cooste

373쪽

ox Tractatus de Iure Personariam ARGUMENTUM. In absolutione danda a censuri S,

an requiratur necessario partis citatio. CAP. LXX.

Egulariter in ablolutione danda, citatio est necessaria, quia per eam

potest ledi pars,

.ad cuius instantiam fuit lata excommunicatio, ita probat 3s. in e.

Extenditur Primo, ut quando e communicatio est lata ex ossicio, tunc sit citandus idem excommunicator, lagatur de absolutione coram superio

Extenditur Secundo, ut multo Magis procedat, ubi agitur de reuocanda excommunicatione tanquam nulla , vel iniusta,tunc enim si citatio omictitur,reuocatio est nul la,quia in tali casa est idem ac dimnitiue pronunciare su per excommunicatione, quod fieri nopotest absque causae cognitione , Abb. in L cap. qua fronte, sub num. T. versici Aui υκIthenientiam , F ηι b.

sub numero 3I. O 32. Extenditur Tertio, ut procedat, siue agatur de absolutione simplici, siue

4 de absolutione ad cautelam, D.And. in d. cap. suis; num. I 8. Praeposit. in ἀcap. quafronte , I ub num. 18. vers. Oprocedit praedictus anteulus, Franch.nu. 3 1. vers. O ' rocedunt pradicta . cum aliis allatis supra hoc eod. G. cap. 66.

in quinta qua tone, in 4. requisito. 1 Eadem conclusio limitatur primo, ne procedat, ubi periculum esset in

mora, tunc enim absolutio datur absque partis citatione, cap. sacro, ubi DoLI. de sent. excomm. glos in Ap. 3. verb.non relaxes, versuis periculum, de UID.orae Abb. in cap. per tuas , nu. I 3 .verso Me verum, issent. excom. Gem. O Franch.in Levinolet. de sent.

6 Et pari ratione limitatur secundo, ne procedat in absolutione, quae datur in foro paenitentiae , qui m O citatio partis, non est proportionata , Abb. in cap. qxafronte. Dum. 7. vers ratio huius de appali. Nauar. Iu Ma

Quamobrem . xbi excommunica tus remictitur absoluendus consessa. ito in utroq; soro, obligat se simpliciter coram notarion testibus in sorma ecclesiae, qua obligatione facta datur absolutio, quae simul cum commissio ne de absoluendo redigitur in actis, ut inde absolutio possit probari, Na-

17. num. Ist.

8 Limitatur Tertio, ne procedat in is absolutione qitae praestatur extraludi cialiter ex gratia Papae speciali, Gem. O Franch.m d.cap. olet. 9 Limitatur Quarto quando absolutio datur ab eodem excommunicato. re, siue excommunicatio fuerit lata

374쪽

Extra Ecesesiae gremium existentium Lib. IV.

ex ossicio tu quia tuccum sit iudex,&pars non est necellari a , eitato A Na. mento d. capitulo Henerabilibus, glorroissent. excom. lib. 6. Tum etiam quia videtur quodamodo absolutio in foro pamitentiae, bb. in d. cap.fronte n. 7. Tum denique, quia sicuti excommunicauit ex ossicio, ita potest ex ossicio absoluere,Butri in e quafrontesub n. IIO ibi ImoLnu. q. siue fuerit lata ad instantiam partis, quia tunc veluti de negotio insormatus, potest procedere sine causae cognitione, cap. ab excommunicato de rescripti Abb. is d. capitulo qua fronte, sub numero 6. O 7. O ibi Traps t. num. I 8. ubi quod in tali casu potest non solum potest absolutare,sed reuocare sententiam. II Limitatur Quarto, ne procedat ubi absolutio est data pro contumacia squia contumacia cessante, datur abis. Iutio sine citatione,sed praestita cautione de parendo mandatis, Specul. in ιit.

de contumacia,vers. sed pone. Gem. in cap.Romana g. sententiar, de sent. ex. m. lib. sexto . Dec. in qua fronte ν mero I s. de appell.

I a Demum limitatur,ut in illiscasibuς in quibus citatio est necessaria, si omittatur , ab lutio non redditur nulla , sed tenet, licet ab luens male faciat, ut est, res. in Z cap: Venera ilibus, S. sane certum, versi c. vbι aulem, is sent. exeom. lib. 6. glos in d. cap. 3. verbisn on relaxatis, de Q. ord Specul. tit. e

2 O. Rom- cons. 3 sη-sub num. 3. vers. veritas est.

3 3 Ratio est, quia sicuti excommunicatio sine citatione lata tenet, cap.Iacroadesent. ex m. multo magis debet tenere absolutio,ium quia absolutio est fauorabilior , d. cap. Venerabilibus, S. ubi autem desera. ex m. lib. 6. Abb. 3π d. cap. qua fronte num. 7. vers. se

cunda ratio tum etiam quia excommunicatio di absolutio iudicantur a pari,

municatio, & abselutio non subiicitur certe sorine substantiali, Abb. in cap.

Haec ultima limi ratio , declaratur primo,ne procedat ubi abistutio esset data ab eo qui non potest dare nisi in gradu appellationis, & est data ant appellationem,ueluti si sit data ab Atax chiepiscopo in causa suffragat rei ante

appellationem ad eum deuolutam , quia tunc adest desectus in iurisdictione,qui reddit absolutionem nullam , Abb. in L cap. qua fronte,sub num. T. vers quandoque absolutio fi is iudice:

Pν QP. ibis. num. I9. vers. Via conclusio, Francb. num. 3 I .ves Aliquando excommunieatio es lata ad insantiam partis.

I s Quinimmo non selum est nullia quando datur appellatione non interia posita . sed etiam quando est interposita, sed acta ad huc non sunt transportata, quia nou competit sibi potestas absoluendi antequam adhibuerit causae cognitionem, Obb. ind. cap. qua fronte num. 8. , ibi Franeboub nu. 2. Declaratur secundo,ne procedat in absolutione impensa ex hominis deis

legatione continente certam formam ab luendi, tunc enim ex quo tota

iurisdictio ab luentis dependet ex delegatione sibi facta, inde sequituri 6 ut nisi seruetur forma tradita, ab laetio nullius sit momenti , ut est te A. in cap. Poni, ubi glas additionalis, de

I. verb. nullatenus isse quest. ρέφ F. ει furit. Praeposit. in L cap. quasrontes nu. I p. ves limstabis secundo, Franc.

num. 39.

17 inod accipi solet nisi delegatio

fuisset facta iudice ordinario in casibus in quibus ipse absoluere potest, tunc enim absolutiovalet, etiam si serma non sit seruata, tum quia per talem delegationem no praesumitur nisi eius iurisdictione ex citari glos in c. licet in corrigenis de Ord quia cessate iuri D

375쪽

Tr actatus de Iure Personarum 4 4

dictione delegata,remanet ordinaria libera, & immunis, qua ab lutionis se.

uore, iudcx praesumitur usueti m. I. verb. Inhibente , de iurepatri Abb. In d. c. Pisanu niam. 4. et ibi l motinum. 7. Praepost.is d. cap. qua fronte,

Quod procedit etiamsi forma data

ab homine, contineat idem quod sor ma data a iure, μοι. in L cap. Pionis sub num 7. vers edi noIa bene Franis.

ante num. 62.

13 Dixi in casibus in quibus iudex oris dinarius pol absolvere,quia si esset caesus sedi apostolicae reseruatus, eius m. testas penderet tota a delegatione , cuius Brma esset seruanda, alias actus esset nullus, cap.cum dilecta de restri . eum alas an egatis. is Declaratur Tertio ne procedat quando lex prescribendo sermana ab.

solutionis, adderet in casu contrarii decretum irritans, vel uteretur verbis pregnantibus, veluti nullatenus, aut nullo modo fiat,tunc enim si fieret esset nulla, isa tet .m cap. Romana s. sententiar ibι nullatenur absoluantur, de sent.excom. lib. o. O ibi Gem. O res qui, glos in clem. I. verb. nuliatenus de sequestr. possessFraeposit. in d. cap. qπα--frome num. I9. vers timitabitis q. Oihi Franch. num. 32.2o Declaratur quarto ut licet absolutio valeat,tamen quia per eam insertur gravamen parti, d. cap. venerabilibu S.Iane dejent. excom. lib. 6. ideo ab eo datur appellatio, Specul. tis. de contumacia S. 6η. Innoc. Tutri O Abb. ind. cap. qua fronte, O ibi ImoLsub num.

9.Francknum. 3 I. versic ecundo qum ritur.

376쪽

DE IURE PERSONARUM

EXTRA ECCLESIAE GREMIUM

EXISTENTIUM.Liber Quintus

DE HAERETICIS.

, mresis mise dicta. 2 Hareticus nomen odiosum, O infame .s Haresis ιriplex cau , inciens, formam, O fluatis. 4 Harem causa effficiens duplex, proxima

ct remota.

ς Harem causa formatis qua dicatur . ε Causas iis baros duplex, ct que . - Harem definitio.

E Omnis baresis includit Oropem iniprincipium necessarium. ς εινον completur in intellectu .ro Harasi contrahitur nisi error ex voluntate eligenιὸ proficiscatur.

II Opus externum quamuis atrox, o bre-rendum, non coniiuuis bares m, nisi concareat error intellinus volunta ν iura

xx Ere, υι ει barem, oporae vi TFUn:ς fides veritatem. 1 3 Erroν circa res naturales confiisuis hae. νι .e Hareticus dicitur errans in meo tantum artisvis fidei.rs mera m dicatur perfecta, requiritur pertinacia asperitonu erranee. χε Infidelis, O cathecumenus non potest in haeresim incidere. 17 auaestiones in bae materia ἰbputandae.

ARGvMENTUM. Haeresis nomen, & diiunitio explicatur.

aeresis graeca di.

iuio est, licitur. q. ab electione,

quod scilicet eam sibi eligat disciplina, qua

putat esse meliore, D. Hier. nobis a Gratiano rclatus in c. haeresis

Iq.q. 3. X laime reddita sectam importat.Olim quidem saepe in bona partu accepta, hodie vero nomen prorsus odiosum, & infame,quo notantur qui contra catholicam religionem ex industria docent, aut ci edunt,ut in riad abo. undam Opa . toto tu.de haeret. Eius triplex est causa viciens, sor- malis, & finalis. efiiciens Altera est re mora,altera Propinqua.remota est Dei iustissima voluntas,qui sic verbi sui cotemptum ulciscitur. Paul. O Thesais.

nicen. c. a. nuctu inquit illu D- σι- rationem erroris ut credant mendacto ire iudicentur omnes qui non crediderunι

veritati.sita consenserunt iniquitati. Pro. xima est hominum,cecitas,& ambitio, Paul ad Ephesios e. .ambulant in vanitatesensius,tenebris obscuratum habentes inullinum lienariis vita Dei per igno. rantiam quae est in illapropter caecitatem tardis ipfrum. O ad Ahimoib. I. c. I. quidam ab errantes eo uersi sunt in vani loquium, volentes esse legis Doctores, O non intelligentes qua loquiun. tur, πN. de quibus affrmant. Armalis causa est error intellectualis, simul cuvoluntate pertinaci, ut ex infra dicen. dis apparebit.

377쪽

os Tractatus de Iure Personarum, Causa finalis est duplex,prima pi

ru probatio, Paul. ad Corinth. c. I. portet

bareges esse ut qui probatisunt,mamhesiιsant in υobis nam ut inquit v. Chrno. stomus in Matth. et q. bomit. o. sicut omnis mulier quamdiu non admone. rura malis hominibus, non bene cognoscitur utrum sit Casta, si vero ad-6 monita conscientiam, vel fidem viro seruauerit,tunc merito casta laudatur: sie Ecclesiae fides non bene cognosci. tur, nisi Antichristi venerint ad eam , . secunda est impiorum punitio,Paul. IIbessIomen. .cap. 1. 7 Haeresis,&sit multipliciter consutauerit diffiniri, quia tamen omnes dii finitiones,vcrbis magis quam re dilire pare videntur, ideo commode sic dis finitur. Est error intellectus , voluntarius, contra aliquam fidei veritatem , cum pertinacia asterius,ab eo qui fidem recepit. Dicitur primum esse erro. rem,quia error c si genus,sub quo continentur omnes species falsorum dogmatum, sue ad fidem pertineant,sive no, etenim sicut non Omnis veritas pertinet ad fidem, ita non omnis error estha trusis, quamuis nulla sit haeresis qua non includat errorem uti principium 8 necessat tum, cap. 1 dejum. Tran. oesiis c athol. Turrecrem. lib. . de Ecclesia

2 ait. II .c. I. in princ. Alfons de Castri aduersu iam tib I .c. I. i oras. deharcto para . nu. 467 .cum seq. sublicitur intellectus,tum ad disserenitiam aliorum ei rorum,qui citra intellectum committuntur,tum etiam quia sicut sidet aliensius consumitur in intellectu, Catet. 2. a. q. H. an. a. ita error in codem inteLy lectu completur,d c. a.desium.trm. Ca no de locis Tholoe. lib. I a .c. 8. Additur voluntarius, tu in quia, ut haeresis dici possit, requiritur quod error procedat ex voluntate , nec tu licit si procedat ex ignorantia,vel suggestione, . unico, duum. Trin.es fide cathol. tib. 6. clem. r.eod.ιst. Unde L . Aug.lti l .de Trin. erarare inquit) potero, sed haereticus non ero, quem locum ad hoc expendunt

I o Tum etiam, quia nisi error proficiscatur ex voluntate eligente, non potest dici haeresis contraeta, e . dixiι Aposto.

lus 2 i. q. 3. c. excommunicatus il.μ. F.cνedentes, et c. quicumq. de haeret tib. o. II vsq. adeo ut nullum opus externum

quamuis atrox,&horrendu,possit petaiicere haeresim,nisi simul concurrat error intellectus volutarius, ut post alios probant i oras de barergar. .num. 3 6. etyeq. Franch. Torroblanea in epit. de

ii Additur circa aliquam fidei veritat m, quia error genericus ut reducatur

ad speciem haeresis, oportet quod Orpugnet fidei veritatem, Lcap. υnuo de jum. Trinit. nec enim sufficeret si error Is esset circa res naturales , aut contra theses Astronomicas veluti si quis diceret terram esse sole maiorem Rcias

Item dicitur circa aliquam, quia ad hoc ut quis possit dici haereticus, suffi-ficit quod erret in uno tantum articu. I lo fidei, alias error si esset in totu esset Apostata,vt infra latius dicetur, υ.6.3s princ. ubi de Apostatis dicemus. Subditur cu pertinacia assertus quia quous'. pertinacia iasi adeli, sorma hae resis no est persecta non obstate quod ad sit erros intellectus voluntariuS , c.

*ιι de Elen. lib. 3.c. 8.n. 13. At superueniente pertinacia tunc haeresis dicitur undiq. formata, & persecte consumata, ut patet ex allegatis quibus addendus est Cano de locisTheolog. lib. I a. c.

I 6 Demum dicitur ab eo qui fidem re. cepit,quia neq. infidelis, neque Cathecumenus, potest inhaeresim incidere, ut latius dictum est supra lib. I. c. I.

Vt autem haeresis diffinitio magis liqueat quaerendum est.

378쪽

Extra Ecelesiae gremium existentium. Lib. V. 4o

x Primo qualis debeat esse pertinaciam ex ea haeresis dicatur consumpta. Secundo An qui in side verξ nor

errat, exterius tamen negat articu

Ium fidei, possit dici haereticus. Tertio, An dubius in fide dicatur

haereticus. Quarto, An tenens veram opinionem,putans eam esse contra ecclesiam Catholicam, dicatur haereticus.

Quinto, An legitime conuictus de haeresi,si constanter neget,& asserat se Icredisse, & credere omnia quae credit Sancta Mater Ecclesia, sit censendus luereticus, & ut talis puniendus.

Sexto, Errans in fide ex ignoran- Σtia an sit haereticus.

I Perseuerantia dissert a pertinacia, ct

quomodo.

ct partem fortitudinis. 33 Perseuerantia importat persistoriam in modo, ct opponitur perseuerantiae . η obflinatio quid .s In bos propriae perseuerantia non da.

ε Adperfectionem haeresis oblinatio non es necessaria. d bares perfectὸ consumandam O. tis es perseuerantia. 2 Vbi ades repugnantia determinata, ea de haeresis contracta. 9 Pertinacia etiam occulta constituit bare. 4sim Io Iudicis vel inquisitoris admonitio non es neesaria ad bor, ut quis b

reticus dicatur. Ir Ad conHi tuendam pertinaciam, non es nee aria temporis diuturnitas . Saa Tempus longum et breue,potui augere vel minuere deformitatem delicti.

ARGUMENTUM. Qualis debeat esse Pertinacia, ut ex ea Haeresis dici possit con- 6

sumata, cu1us occasione traditur Differentia quae versatur inter perseuerantiam, pertina

ciam i& obstinationem.

CAP. II. Acilioris doctrinae gratia, scite

nos oportet,ires

dari terminos Synonii nos, vi

delicet perseuerantia, pertinacia, & obstinatio. perseuerantia,2 pertinacia differt, quia perseuerare dicitur, qui perstat in eo, in quo persistere oportet, ideoq. refertur ad continuationem boni operis vla. ad finem, Citilib. 2.de inuenti. Perseuerantia est inquit in ratione bene instituta, stabilis, & perpetua permansio, ac proinde importat actsi virtutis ac partem sortitudini R,D. o.

2. a. quas. 12 2. artis I. ad quιntum angumentum.

Pertinacia autem importat persistentiam in malo , ideoque opponitur perseuerantiae, sicut vitium opponitur virtuti, quia perleverat in eo, quod oportet, persistit in eo quod non opor

Caiet.vnde Ans.lib., ibi cς. 9. petatinacia igitur, erga perseuerantiam , inquit esse , uti est prodigus erga liberalem, & audax erga sortem, licet enim prima fronte videantur iidem , tamen inter se distant plurimum. Obstinatio vero, est persistentia in ratione peruersa cum abstinentia abonis , &haec proprie opponitur virtuti

Haec ita cum sint, tres sunt conclusiones in hac materia veri is mae. Prima in materia haeresis,non datur proprie perseuerantia,quia cum illa includat actum virtutis, nulla est hae

resis,quae habeat obiectum virtutisse domnis ines udit errorem, ut supra di-- est. Secunda, quod ad hoc ut haeresis

dicatur perisne consumata, non cst necessaria obstinatio, ut probat, & reiacte Simanca de Catiat. λψht. tit. 8.num. 7. 8. verso. nec praserea opus

379쪽

og Tractatua de Iure Personarum

7 Tei tia, quod ad heresim perseete

consumandam satis est pertinaci a,quq ad hoc ut dicatur contracta, sufficit quilibet consensus determinatus , contrarius determinationi Catholi. cae cognitae, ita probat IUL in capitulo ad abolendam. in prine. ibi aliteuemn re , de Haeret. & tradunt Caiet. o Victor. 2. 2. quaest. I 2. Mart. a. Alphons de Casini rusta Haereticorum nit. Itib. I. cap. 9. Drtia. de liberia cis Mn. d. Iit. 48.sub num. 7. Cano, is locis TheolV. lib. I a. cap. 8. pag. mibi i83. Oseq. se. cundum paruam impressionem,Alliret. de I saeret quas i. 33 in fine Alciat. iv l. a.de Sum. Trinit. Haec tertia cone lus Io.s Extenditur Primo ut ad istum e se. ctum non reserat ex qua causa sit deuentum ad consensum repugnantem, nam dummodo adsit repugnant i a determinata semper est heresis cotracta,

s Extenditur Secundo, ut procedat sue sit pertinacia manifesta siue occulta, quamuis enim una faciat haereti cum inanifestum, & altera occultum, utroque tamen casu pertinacia consumat haeresim, Moera.quaa. I .num. 3.

sectum non requiratur iudicis, aut inquisitoris admonitio , eo enim ipso

quod quis intelligit, quid sit in fide c6

stitutum tenetur etiam scire se ad eius credulitatem teneri,c. I. de Sum.Trin. et fide Carbol.I. I.C.eM.tit. atque ideo monitio non potest plus operati. Si.

manca Ioco cit. nu. II.

I I Extenditur Quarto, ut ad constituendam pertinaciam non sit necessa ria diuturnitas temporis in opinione falsa , sed sufficit tantum tempori S , quantum lassicit, ad eliciendam voluntatem determinatam , contrariam deffinitioni Catholicae, Cano loco ι itis pag. moi 383. vers ratio igitur. I 2 Fateor tempus longum, vel breue poste augere , & diminuere delicti de formitatem,ut maiori, vel mitiori poe. na sit dignus.

r R Geruntur opiniones contrariae. 2 Earundem conciliatist tibiicitur.3 Externafidei prinyis necessaria es a

salutem 6 Mens talis praesumitur,quali unι veriba quae proferuntur. s Ecclesia non iudicat, de occultis. 6 Haeresis non es, ubi non es intellectur

7 Negans exterius tantum articulum fidei, crat mortaliter. 8 Fautor haereticorum incidit in excom

muni Itonem.

ARGV MENTUM.An qui in fide non errat, exterius tamen negat articulum fidei, possit dici haereticus.

CAP. III. Aereticum dici non posse, lucet grauissime

peccet contra

praeceptum profitendi fideri extenam, tenet Sol. in q. sent. I dist. a a. q. 2. an. I. pos quintam cona

Contrariu, quod quinimmo dicatur vere hqreticus,& incurrat poenas contra haereticos inflictas, tenet G. iv. a. Σ.q. o. artis. I. infue, O quaest. 94. arisc. I .a nem. Opiniones conciliando dicas sententiam Caieris pro a cedere in sero exteriori, opinionem

vero

380쪽

Extra Eeclesiae gremium existentium Lib. V. ο ρ

vero aliorum, Iocum sibi vindicare in solo conscientiae . Primum Caput huius conciliationis probatur, quiae cum esterna fidei professio, sit necessaria ad sal litem, ex multis congestis 3 supra lib. i. cap. q. utique dum verba exterius prolata includunt hae.

resim , Ecclesia habe ua in intentionem sundatam , tum quia mens talis praesumitur, qualia sunt verba, quae prosti utur, t ab eo is desuvialem 4 letara , tum etiam quia ipsa iudicat,

de externis , non autem de occultis, s cap. in nostrum , ut Ecrimas. benef e deminut. confer. cap. a nobis, de sent. excom. cap. I. de cunis. deipons

cap.rua desponsal. Secundum Caput probatur , quia cum in foro conscientiae inspiciantur

intrinseca cordis , Elem. cupientes, Lquia vero, d ornu. O rems. Hem. l. S. a. desa:u Manais. Bursati. conssi. Z8 . num. III. Equidem dum abest 6 intellectus erroneus, non potest in eo considerari formaliter haeresis,cum ii latae animo nequeat committi, ex allegatis supra, hoc eodem tib cap. a.de consequenter equum non videtur, ut eadem poena imponatur pro delictomere externo,quae imponitur pro eo,

quod procedit ex intentione, & dispositione praua, ac habet annexum a.dium ex ternum malum .

Ex his ergo insertur, quod licerincasu de quo loquimur, quando negotium est in foro fori, sit necessaria absolutio a censuris , & possint imponi poenet de iure contra Hereticos infli ctae, eo quia adest haeresis presium pia, nihilominus, ubi vel samur in sero poli , nulla adest censura, sed adest tan tum letale peccatum,a quo potest absolutionem impendere quilibet Con- sessarius,ut testantiu , Tolet O Suareet

locis ante citatis,quibus calculum prae. het Sancher adpracepta iecalogi, lib. Σ.cap. 7.nnm-8 ct 9.Excipitur ab hac

conclusione casus, in quo is qui negat fidem exterius, hoc faceret gratia fauendi haereticis , quia licet non esset

excommunicatus tanquam lis icticus, tamen incurreret excommunicatio nem, uti fautor haereti colum, ut in i proposito scribunt Nauare. d. cap.

II. numero 27. Sanche loco eitati

num. 9.

I Dubitatisproueniens exsubreptilia tentatione non facit haereticum. a Dubium prouentem exsimplicita te, vel ignorantia non facit dubitan em hae

reticum.

3 opimo quamuis erronea subiecta eccle.

sitae non mimi idem. 4 Dubitatio voluntaria , ct pertinax an inducat haeresim.

et Dubius in fri, nἰn habet fidem. 8 Haereticus est, putans ecHesiam posse G. ripi in interpremtionesacrarum scri

plurarum .

Dubius in fide an sit Hae

reticus.

1T res tota explicetur, tres sunt

distinguendi catus . Primus quando dubitatio p vcnit ex subreptilia tental ione, quq contingit, quando ex inopinata quadam cogitatione, aut Diabolica illu sione, tuis incipit in deliberate dubitare circa fidem,in se tamen reuersus captiuat intellectum statim in oble. quium Chiisti,& deliberat credere ν, quod credit Ecclesia, & in hoc casu, ex quo huiusmodi tentationes, & illusiones non sunt in nostra potestat, usque adeo non potest notari de ha

SEARCH

MENU NAVIGATION