장음표시 사용
431쪽
Caracallam metum militum, quos liberalitate sua devinxerat , Senatus quidem hostem publicum non judicavit, sed indignis probris, ac foedis execrationibus memoriam , & nomen laceravit illius: μὶ cui ut honorem apud posteros detraheret, Prohibitis Circensibus die natali suo institui Is, argenteas illius omnes, aureasque statuas fundi julsit, ut illis liquescentibus, eius, quem potissimum oderant, insigniora m numenta perirent. bin Cumque non jus, sed suror dominaretur militum, qui Macr Ino extincto impurissimum cinaedum extulerant; inviti Senatores contra Macrini memoriam , auctoritatem
suam direxerunt: quam postea libentes averterunt in Heliogabalum ab ipsis militi-hus foedissime discerptum , & in Tyberim Proiectum: cuius flagitiosi adolescentis Senatores , sublato imperio foeminarum, quae per eum dominabantur , inscriptiones omnes s abrogato etiam ei Antonini nomine,
quod propudiosis factis polluerat, delendas decreverunt. cd Maximinum & viventem, & mortuum,
Senatus adeo execrabatur, ut nunquam validius Patres potestatem suam expresserin F, quam eiu tumultus tempore, quo adversus hostem patriae, qualem eum iudicaverant, quos supra mς moravimus, crearunt Augustos.
2Emilianum, quem Senatus, sorte superante legem , Augustum appellavit, iam antea, urgente Gallo, declaverat hostem . se Gallieni tempore, quamvis eius socordia pluribus a ducibus sui cuiusque exercitus acclamatione, Augusti nomen sibi trahentibus , dilaceraretur Imperium: tamen firmum in GaIlieno, de in solidam constitit, quia Senatus auctoritate sun dabatur . Et qui Augustam potestatem sibi solo militari
suffragio carpserant, tyrannorum exitum, nomenque meruerunt. Postquam vero Senatus a Gallieno, ut memoravimus, militia exclusius , auctori. tatem suam. comprobanda potius , quam tractanda Imperatoris creatioae retinuit ,
commissamque sibi ex instituto Re publicae
us in litibus pysita est & senatusconia Itis. Ri-
civilem potestatem nec e re cogebatur ad voluntatem potentiorum ut exordia, ita 6c exitus neglexit Imperatorum, quibus deinceps se neque attollendis, neque d 'prime dis admodum studuit , ne militaribus factionibus Involveretur: praecipue post Cariat mortem , a tempore Diocletiani, sub quo, succumbente viribus ratione, ad militiam omnia fluxerunt, adeo ut Senatus non duceret amplius, ut debebat, armatam potentiam, sed sequeretur: quia imperatorex. stactis viribus. populi, Se civitat ἰs, accitisque sibi coiimilitonum op bus, Scfacultatibus provincialium , nihili pendebant pro tyrannis haberi, dum tyrannide potirentur impune; neqae admodum laborabant ella iusti, dum iniustitiae periculum avertissent . ideo Reipublicae forma, quae defluxerat e morἰbus , impressa mansit in
legibus; de publica iura populi Romani latuerunt in ritibus, le S. C. ex instituto prodeuntibus: quae, quamvis ad voluntatem potentiorum conderentur . natis vam auctoritatem nunquam amiserunt :quia violentia non est causa eificax extinguendae civilis facultat s , Sc permutandat Reipublicae. Quae si suorum institutorum faciem pandat , in mutis quantumvis, 3c inertibus ritibus; iuitium semper , aperrtumque habet reditum ad pristinum usian,
cuius jus, atque voluntatem nunquam da misse censetur: Titulos enim ritus, &solemnitates conservandis a prava consuetudine iuribus , conditores legum invenerunt. Quamobrem nunquam Senatui Perii
jus creandi , regendique Imperatoris , quamvis illius iuris exercitium non Patrum. sed militum.a voluntate penderet. Quod ad ceteras Patrum, & populi facultates, ac iura porrigitur, quae nunquam Interi Gse putantur, quam is non tam ex Senatus, quam ex Imperatoris arbitrio a ah berentur: δc consequenter via semper Senatui
patuit ad pristinam sui iuris librrtatem , sibἰ violenter diu ereptam . Quam ad limbertatem iure suo rediit novo imperato rocreanda, cum a Graecis Caesaribus OPPri
meretur . tuum vero nil nisi vana is capiendis auspiciis caerimonia erat. senatus eons Ita autem etsi ea Gratiani adhue, Valentiniani & Theodo fit rem. poribas in usu fulge noverimus ex L. xu. c. ἀσSenmusconsultis . tamen ad nutum Imperanti mucia, ipse Gravina agnoscit .i .
432쪽
De Reliεuis Senatus iuribus, ct de comsulari potestate. N Nunc cetera iura Patribus ante , ac
post exortum Imperium quaesita memoremus. Quae quamvis turbata. & i
tercepta violenter, nunuuam tamen intercidere potuerunt; quia, uti ante ostendimus, gentium lege, ac iure ipso humanae societatis, publicoque instituto urbis Romae , militaria civilibus addicuntur. Quibus expeditis progredimur inde ad consularem potestatem: in qua regia iura, quae
Perpetua in uno fuerant, annuo temporea duobus exercenda coaluerunt. Ex quo evincemus, potestatem summam civilem , qua ius reglum continetur , in Populo , Senatu, Ac Consulibus constitisse, perque munera illorum, variante Republica , perqmeasse ; ad Imperatorem vero creatum tantum transisse in perpetuum jus militare civili obnoxium t quod antea certis temporum , locorumque modis tradebatur , quamvis de postea Caesaribus tribueretur In perpetuum, diuturnitas tamen addita imperio Caesarum , naturam non mutavit illius , neque illud exemit a potestate civili: quia productio temporis vertere non potest rationem humanam , humanaeque s Ietatis variare legem ἱ quae Propter publicam tranquillitatem, cui fruendae civitas constituitur , militarIa subiicit civilibus, ad quorum usum militaria com- Parantur . quilibet enim auctor operi , quod suo usui peperit, iure naturae dominatur. Auctor autem Imperii Senatus, populusque fuit , qui de alma prIus instituit
ad usum civitatis, Ac armatis ducem perpetuum dedit ad tutelam urbis, Ac provinciarum, atque non ad privatam Ipsius Imperatoris domInationem, sed ad conservationem Romanae Reipublicae communio nemque Perpetuam generis humani r quam legibus, de Senatusconsultis institutam , ac S. P. Q. R. auctoritate contractam , Imperator m litari potentia tuebatur . Ouam Senatus poto statem libro de originistus primos I Fotius ei vi Ie Imperium exspirasse penitus per derelictionem eensendum est , postquam ad tuendum Ius suam ineumbere se ius desiit, quod . ut praesumptio sapientiae in amplisimo ordine suadet, non antea feeit, quam postquam complu-
distinctius retulimus , 3e superlus hoc eodem etiam libro Ianuimus. Unde ad hinjuste operis continuat Ionem atque ordinem, satis hic erit , redigere in memoriam Senatus majestatem, et si variis populi motibus modo labentem, modo resurgentem . tamen ante Caesarum creationem in eo co stitisse, ut omnis publicorum proventuum administratio, 'negotiaque legationum , sive mittendarum ad exteros, sive ab exteris venientium recipiendarum , responsaque danda legatis ἱ item Sc provinciarum
distributio , eorumque ProrVatio, e rerum gestarum iudicia , quibus facta militaria Consulum , de Imperatorum , eventusque praeliorum , aut extollebantur decretis , supplicationibus, orationibus, ic triumphis,
aut iis negatis extenuabantur, ad Senatus auctoritatem, tanquam ad communem P
blici iudieii, civilisque sapientiae , atqu
incorruptae fidei sontem rite reserantur . Quoniam autem Romanae Reipublicae i
stitutis populus publicorum iudiciorum , belli, pacisque , legumque sive iubendarum ,
live abrogandarum arbiter constituebatur οῦ de imperante Tiberio, ut supra memor vimus, per translationem popularium c mitiorum , jura omnia popularia transierunt ad Patres; evenit, ut ab eo tempore omnis
administrat Io civilis , cuἰ militaria subesse
ostendimus, bc consequenter omnis potestas regia, quae olim in Senatum, de Populum tribuebatur, Inter solos Patres, voca. to tantum ad vetustatis Imaginem populo, versaretur . Quam potestatem agnoscens insensus Galbae Germanus Romanorum exercitus , recusavit adigi sacramento , nisi in nomen Senatus. a Quae omnia & antiqua, de nova Senatus jura, Tiberius agnoscens , Ita Paties
apud Suetonium sb9 alloquitur: Dixi oenunc , ct sepe alias , - P. C. bonum, sDIutarem Principem , quem vos tanta ,
ct tam libera potestate ornastis. En ius,
de creationem Principis penes Senatum a
Senatui servire debere, s universis civibus saepe ct plerumque etiam fluviis: neque dirixisse me paenitet. 9 bonos , ct aequos , ct famentes Dos habui dominos, ct adhue
habeo. Hinc Nero , ut aliquando nonribus exemplis didie isset, Rempublicam salvam
esse non posse ala3 Suetonius in visa Galba ea . 17.lbI cap. as. in visa Tiber.
433쪽
, , sed iure ageret, essigiem Cn. Domitio patri; consularia insgnia Ascanio Labeoni tutori, olim suo a Senatu petiit. ta
Neque nos, qui suscepto argumento u gemur , plenius partes Senatus in administraoda, Republica expresserimus, quam ex Tiberii sensu idem Suetonius, quibubjicit, Tiberium conservasse Senatus, de magistratuum maiestatem pristinam, de potestatem; deque magnis una, dc Parvis, privatorum, di publicorum negotiorum ad Senatum rintulisse, veluti de vectigalibus, Sc monop Iiis, de operibus aut extruendis, aut refi ciendis; de propagandis imperiis , maiadaadisque bellis extraordinariis, deque respon-ss ad Regum literas edendis . Et , quod magis miremur, etiam de iis, quorum curam In solum Principem lex militiae transtulerat, Senatum decernere iubebat: Nempe de exauctorando milite; de legionum ,& aux Iliorum descriptione e coegitque praefectum alae de vi, εc rapin Is reum in Se natu sentent ἰam d Icere; neque indigne tulit , ut quaedam Senatus contra ejus sententiam statueret, increpuitque consulares exercitibus praepositos, quod de rebus gestis Senatui non scriberent. b Imo interem, to iuvene Agrippa per Tribunum militum, qui Tiberii nomine missum se ferebat; Ti. herius negavit, 'adjecitque redditurum laum Senatu ἰ rationem. e Publica iudicia Senatus adeo erant propria, ut Domitianus id auctor fuerit Tribunis plebis, ut AEdilem sordIdum, petitis a Senatu iudicibus , accuserent : & Ipse his supplicibus verbis simul cum Patribus sententiam uiceret, cum reo aliquam poenae remissionem precaretur: Permittite , P. C. a pietate vestra imp
reari, quod scio me difficulter impetraturum ut damnatis liberum mortis arbitrium indulgeatis. Nam ct parcetis oeulis vestris, ct intelligent me omnes M. nasui interfuisse. sein imo multa, quae Scriptores tribuunt Imperatoribus, ea tanquam suasor Ibus, non tanquam sol s auctoribus uni-ee assignantur . Quod colligitur ex eo, quod cum scribant Imperatores aliquos prohibuisse
Senatorem occidi; tamen Id non dilaecto, sed per sentent Iam Senatus instituisse apparet ex Volcatio Gallicano in vita ADidiι Cassii eapitul. s. his verbis: Eo ipso tempore, quo ruadiit nempe Senatum ne quis Senator temporιbus Juis capitali supplico assiceretur . Quae Romanorum Instituta non jure, sed per violentiam abrumpebantur ab iis Caesaribus, qui tandem proprio capite Reipublicae, quam laeserant, ulciscebantur iniurias: Sc majestatem Senatus, quam De gerunt, morte sua restituebant: adeo ut quἰ vim a Republica Ulleat abstinere, de securitatem imperii sibi pararent; suscepta sibi militia, Rempubl. , quod fecIt, Plinio teste, fὶ Traianus, Senatui relἰquerint administrandam : unde Adrianus integrum Senatui detulit iudicium de Imperio sibi tra dendo, quamvis a militibus oblato, ut supra tradidimus, execrabaturque Princ pes, qui Senatui minus, quam ipse , detuIisset. is in Supremam hane etiam Senatus auctorἰ-tatem verebatur Ac Adrianus, quando, II-teris ad Senatum de Imperio suo scriptis,
haec expressit: Mestrum est aestimare quid velitis: nam ego usque ad Senatus judicium incertus, ct varius fusi abo. Cu.
3us item Imperatoris', quὲ postea plures os fenderat , acta, parum abfuit, quia Senatus abrogaret eo mortuo, e Idemque D τῆ appellationem negaret; nἰsi precibus su Is Patres flexisset Antoninus; ut intelligamus, Senatum fuisse fontem perennem pubi carpotestatis. sh Εt Clodius A Ibinus delata
sibi a Commodo ImperatorIa insignia cum Imperii participatione recusavἰt, quod iamunus non a Senato veniret Imperii aua re legitimo, unde his verbis conclusit suam ad milites concionem : Quare, Commilit nes, ego Caesareum nomen , quod mihi Commodus detulit, nolor dii faxin ut ne alii quidem velint . Senatus imperet. Se natus pro Pincias diνidat , Senatus nos
Item & Probus, cuius particulam orationis dudum retulimus o quI Patribusaon modo Imperii sbi deserendi aesitie-
434쪽
rat Ionem tradidit ; sed Ac iura omnἰa restituit, quae aliquorum violentia Principum
Partim turbaverat, partim abstulerat .' voluitque, ut a d. Patres e lammis quibusque judiciis appellaretur, 3e a Senatu Proconsules crearentur, ab eodemque legati Consilibus darentur, 3e Praesides cum praetoria potestate in Provincias mitterentur ; ia item ut quidquid Imperator decerneret, S. C. stabIliretiir ; ibin ita ut summam omnem ad Senatum , tanquam ad caput Pu-BIiei regiminis. , ex naturalis , & civilis
Hinc tota Iurisconsultorum aetate, quae ad Constantinum usque Pertinet ε. eodem loco Senatum haberi videmus , de Princivem, a quo Paullus minime Patres distinguens , . ait: c Quod Principis, aut S natus Jussu opus i nempe publicum j fa
ctum fuerit , in hoe Iudicium i nempe
aquae pluviae arcendae non venit. Hinc sub Imperio nihilo minus , quam antea censebat, sive pro summa potestate constituebat Senatus, d) a quo propterea, ut alibi retulimus, non licebat appellare ad Pr Incἰpem, utpote Senatu minime majorem. ei Propterea Claudius, ut initio principatus , lege,
non vi agere videretur, neminem exulum, nisi ex Senatus auctoritate, reduxit: atque non ante Praefectum Praetorio, Tribunosque militum secum in curiam introduxit, quam veniam impetrasset a Senatu , a quo etiam rex a suis procuratoribus iudieatas comprobari voluit .. f) Commeatus prae terea Senatus dare consueverat , quod ad se traxisse , sive beneficiἱ sui fecisse Clamdius, Suetonius refert; sed ex S. C. hanc ei potestatem accessisset, refert Dion. g Et statuas bene merent Ibus Imperatores a Senatu poscebant. M Quamobrem vetan.
di aquam ex flumine publico dueere jus est Senatui pariter, atque Principi; si) ut de relegandi, de improbandi conditiones institution uin; lj item famae aliquem re stituendi , criminum publice abolendorum ;passim tit. ad S. C. Tertuli. m I haere- redis faciendi: quae non magistratur Potestas est, cum Praetor non taredem , sed bonorum tantum faciat posse librem; n sed ejus, qui potestatem habet legis coamdendae , qualis est Senatus, o . 6e Primceps . Siquidem prIvatus non suo iure intestamento haeredem facit , sed potestate
accepta ex lege XIl. tabul. ea , quae voluit, ut quemadmodum paterfami l. de re stalegasset , ita ius esset. Senatus item. Pote stas erat in publicis gratulationibus , reis
vincula laxare, atque abolere crimina; ubCivitatibus imponere cognomina. q in indignis luereditatem. auserre, tr hostes j dicare , s I in immunitates , & privilegia concedere , si .permittere petentibus in agro suo nundinas, suὶ qqas Claudius Imperator a Cossi impetraverat, lx in matrimoniorum veniam senatus ipsi Augusto com cedebat a unde Tacitus. γ). refert, Senatum nuptiarum facultatem patruum, de fratris filiam, nempe inter Claudium , Sc Agrippinam, novo exemplo concessisse . Ethosiis patriae publicus insidiator. , qui contra Principem coniurasset, a Senatu declarabatur' qualis per Senatum judicatus fuit Avidius Cassius, qui sub M. . Antoniaci Imperium invaserat. Q. , Et mortuo violento dominatore , a Se natu acta omnia illius rescindebantur . statuae evertebantur , memoria rerum M. eo gestarum irritabantur , ut post Commodi mortem evenit , cuius etiam nova mensium appellatio , Senatus auctoritate,
435쪽
tessavit , prἰoribus nominibus restitutis .
a Denique incedentibus per antiquitatem, nihIl crebrius occurret, quam Senatus maiestas circumfusa supremae , ac Re giae potestatis exemplis , ac iuribus cum PrineIpe quidem communibus ἰ sed auctoritate praestantioribus . Nam Senatus eam potestatem nativam praeserebat, Se e corpore suo perpetuo manantem ἰ Princeps vero eandem habebat sibi a Senatu communiuatam , & translatitiam , uti Senatus portio , ac maiestatis sumina participatio . Quae Principis potestas corrue hat simul cum actis ejusdem , quandoque a Patribus rescindendis , ea se. pote state abuteretur . Cui ne periculo Principum constitutiones paterent, orat Iones ab; is habitae, sentent Iaeque in Senatu dictae S.C. confirmabantur , ut Iurisconsultorum monumenta testantur: apud quos S. C. &Principum orationes promiscue accipiuntur. tb ouod rerum arbitrium ad Constantinum utque in Senatu mansisse inde liquet , quod Senatus Constantino primas linperandi partes, postposito Maximino, tri
buerit. υὶ CAPUT XXXIX. De falsa imperii translatione ad Graecos.
MEque Reglam Senatus potestatem , postea Constantinus aut fregit , aut urbe avulsam Bizantium adportavit. Qui nimo , longe aliter ac vulgo temere ser-rur , & pristina ille Senatus jura, Maxen tii nimirum crudelitate turbata, Patribus reddidit , ut narrat nobis vetus orator, d de sedes Imperii , publicique iuris auctoritas etiam discedente Constantino , Romae Permansit. An enim commigrasset cum Imperatoris persena , si potestas civilis. nunquam cum potestate militar; ex Romanis institutis , nisi susceptis ad temPus magistratibus , confundebatur λ Et Imperatori quidem fas erat se transferre quo cunque bellorum necessitas , Imperii tute la , & locorum opportunitas traheret I
tu er P. I yst. Nam quid ego de tuis in Curia senis Mntiis, atque actis loquar , quibus Senatat in ἀhaud vero jus esse poterat Imper Ium secum traikere . aut movere Rempublicam avertereque alio potestatem rerum humanarum , quam conditorum , de civium suorum sanguine ac virtute supra mille annorum spatium sibi Roma pepererat . Rempublicam nimirum Constantinus Imperio tenebat , non Patrimonium, aut familiam servorum ἰ nec dominabatur ilIeliberis populis , sed tantum imperabat ,
hoe est in Romanorum utilitatem arma , Se publica jura , extraordinaria majestate , tractabat: unde nec in mentem ei ventroepotuit, quod grex mancipiorum, nedum
in Romana Republica , sed de in natural iuri rudentia hospites posteris tradiderunt.
CAPUT XI. Quomodo accipienda sit Imperii divisa -
fine omnes Illi ante Constantinum Cae-o seres , qu I voluissent accurare pensum suum , toto sere Imperii tempore , procul ab urbe , per Scythas , Thraces , Sarmatas , regione sque eas ferebantur , quacunque barbari crebrius In Romanos fines edunderentur. Quae barbarorum a dacia undequaque, ac saepe cooriens Di cletianum Principem mutentissi naum coegit dividere sibi cum Maximiano curam provinciarum occidente tradito i sibique oriente mento ad Persas , aliosque regionum illarum barbaros coercendos. Eaque noci Imperii divisione, sed administrationis, cuius silmma penes Diocletianumerat, duplici veluti munimento , a Romanis fiat bus liostes propulsabantur . Quod Diocletiani consiliuni Constantinus con firmare in perpetuum studit , & contra orientales barbaros , aeternam arcem Ro mano Imperio , novamque seden. Imperatoxi collocare , ampliata , munitaque , ac moenibus, & aedificiis , ad urbis in Dginem , sublata Byzantio: quam a se incrementi eius auctore , Constantinopolim appellavit , suumque ibi domicilium sta, tuit , ut longius a nostratibus aculeis abiret,
storitatem pristἰ nam reddidisti. I Iea tamen, ut eum Senatu Constantino politauo .communiearetur, unde bini Consules , alter Romanus, alter Constantinopolitanus . Quod se a tra non ferre sola patientia sua declaravit s. P. Q. R. cum dudum antea pletisque iuribarusuis per derelicuonem e cidisset.
436쪽
ratione ulla potentiae, aut insolentia summa ruin virtutum, sed sola curiositate, ac spe sua res aestimantis; ut cedente novitate , societas illico subiret; plusque Caesaribus Romae praesentia sua detraheret, quam longinquae victoriae attulissent.
De Sede Imperatoris. Q Uoniam igItur nullus certus locus , sed castra, de militia , sedes erant Imperatorum , qui domicilium ibi habe.bant , unde tutius barbaris oblisterent; quid mirum, si se Constantinus Byzantius con tulit , quo Asa simul , de Europa veluti coeunt, undeque, pacatis, imo ad Latinam humanἰtatem redactis Gallis, δc cis Rhenum Cerman Is, utracunque de orbis terrarum parte barbari erumperent, facile avertebantur. Neque tam absurde cogitare Poterat Constantinus, ut urbe sua condenda, domicilioque altero imperatori Parando, dom Icilium everteret ipsius Imperii; deducendaque colonia, de filia pariunda , majestatem parentis In eam transferret , quod in Imperatoris potestate non erat cum ei, Ac Romanorum institutiones, ex quibus majestas realis Senatui haerebat, &gentium leges repugnarent, ex quibus coloniae urbi, de qua fluxeruiit, patriae quo dam potestatis iure subiiciuntur : utcunque Gothoseedus iunior , aὶ qui, nescio qua sua fiducia, proprium sensum, in re tam vetusta , veteribus anteponit, Constantinopolim eximat e coloniarum numero ' qua fialiud sit colonia, quam civitas ex civitate Romanae quodammodo propagata ρ tb In quem numerum a Pletlaone refertur, se qui eam appellat atro, αν νης εν Irαλία PQλης : Coloniam Italiae Romae r de , Zonara teste, a Constantio Heraclii nep te, sd qu. regiam suam Romam veterem , ut in matris sinum . revocare studehat , cum honos m ior matri , quam filiae debeatur, αν μαλλον τας ιαπερας, v mς
θυγατ ρας τιμαν, matrem prae silia honorandam esse; item ab Augustino, e) bea Themistio , qui cum Constantinopolim
coleret, Romam μητροπολιν τῆν ἐμητίραν metropolim nostram appellat; eamque ait surbibus universis imperare , ac secum Constantinopolim ς αν ια ἐν α ων πολεων βασιλ- του δε υ αεγέρα συμgα λευρι . Oua
Roma ) urbibus imperat alιis, cum vestra vero Constantinopolis in imperat una
simul. t nunc, 8e cum Imperatore Impe rium Roma cessisse arbitrator; aut ab honorum exaequatione , juris exaequationem arguito, quando, ne honores quidem Constantinopolis habuit Romae pares: quanto cunque Graecus verborum fastus , Sozomeniore, ac fronte 2 sbἱ apud posteros arrogaverit : quem Sozomenum: vel hoc uno
ditavius tes mendacii palam coarguit , quod Conliantinopolis Praesectum urb s minime ante annum a Christo nato trecentesimum septuagesimum noaum acceperit,
De Communione urbis cum Byzantio.
memorat societas Constantinopoli haudquaquam competebat iure suo nativo, sed adventitio, descendente a persona Principis, ibi permanentis, ibique potestatem illam exercentis, quam Senatus Romanus Caesari, atque consstorio illius a nobis supra descripto, de ex Senatorum
aliquo numero , inagistratuumque coam to contribuebat. Ex cuius potestatis diuturno usu, moraque Principis , constantinopolis Regiae urbis nomen asseqtiebatur, dc Ipsus Romae locum subiisse videbatur iis, qui umbram, de imaginem cum re ipsa confundentes, iuraque urbis utriunque conturbantes, errores ubique, atque
ad nos usque scriptis suis transmiserunt . Quamvis enim Gallienus Senatores prohibuerit a castris: minime tamen sin quo de
Tille montius hJ labitur consistorii pin
'stas, dc usus expiravit: cum corpus hoc, de comitum consistorianorum nomen , qui oc
437쪽
Illustres dIcebantur , toto tempore manserint, quo Caesares floruerunt. a Exclusi: enim Gallienus Senatores a militia, quae ad ipsius curam pertinebat , non vero a consilio militaris principis, de summi ducis : cujus regimen Senatum nunquam dimittere oportebat, ne si causas at quis incidisset , simul cum principe, qui tempo rariam. habebat auctoritatem , Respublica ipsa rueret , quam propterea in potellate
Senatus aeterna docuimus esse collocatam .
Haec publicae potestatis portlii Principi , de ejus consstorio ab universo Senatu, sive a tota Republica tributa , quia cum ipso Principe ambulabat , migravit etiam Constantinopolim , ibique cum Caesare eonstitit ad justain , & legitimam rerum administrationein Principi permissam adeo ut ad Principem publicae potestatis per Senatum
Romanum compotem , Ze ad Consistorium aptius ex magistratibus , de Senatoribus Romanis lectum referre oportebat Publicarum auctoritatem. rerum Constantinopoli ge-xeadarum non vero ad imperium ipsius urbis, quam potuit quidem ludorum , aedificiorum imitatione, ac morum Romae Coastantinus aequare, non vero potestate: nihil enim agῖmus, cum tradimus alienum .
CAPUT XLIII. . De Constamini rure in Imperii
N Am quἰd in Constant Inum transierat , nisi exercitium potestatis publicae radicibus suis In populo Senatuque Romano haerentis, & maiestas personalis, quae Caesaris vita definiebatur , postea vexo nova Principis creatione ad alium, vo. Iuntate militum , & S. P. Q. R. auctoritate transferebatur An enim potuisset Imperator , semota violentia , per quam iura omnia conticescunt , imperium sibi exutum, in quem voluisset deponere , &Rempubl. sibi comissam alteri , se invita, tradere ρ quod ne in regno quidem licere, nisi transferatur ad proximos ex pracedenti populorum sacramento successuros , . libro de Jurisdictione demonstravimus. Cur enim Inutiliter ususructuarius ius suum in
extraneum transfert ; nisi quia jur' perisonali potitur , quod. suae vitae spatio eo
stantinus exuere poterkt Seuatum Romanum suprema potestate civili, cuius auctoritate acceperat, ic retinebat ipse mit Ita- rem civili subjectam , cum vita taesaris ab eo Oeessurain , atque ad univeris maiestatis fontem, nempe ad Romanam Rempublicam redituram, novaque creatione, a
De Constamini wluntate in Imperio,
cipem excutimus leges publicas, quasi ullo eas unquam facto, praesertim in re summa, violarit: cum Posteriores Scriptores Constantisopolitani, Senatus vicem apud suorum temporum ImPerarore1 conquerantur , eosque precibus , Sc lacrymis obtestentur, ut auctoritate aliqua curiam illam inopem , atque despectam impertiantur , ne proceres eam iii curiam lecti supplicium potius e sumtibus , quam solatium epotentia serant , ut ait Themistius ceὶ ,
φερον λ Hie Senvius, ct is bonos a stultitia, vel ex Hirduini lectione, a supplι-cio minime differre videbarur , & alibi s d in Fίω σ---GM rιμαῖς γει γερου cT 'sin tertium creto Senarum honoribus
augeaε , nempe ut vere Constkntinopolis altera Roma dicatur, το ε inquit άληθι - νως εται δα τερα P ωμη . Tunc re--ra erit altera Roma tua cιυitas .. Ex quibus apparet. iactabunde magis, quam vere Sozomenum aliosque fuisse locutos, cum Romae Coastantinopolim aequarunt ἰ 6c ab aedificIorum , ac statuarum sumtu , atque magnificentia, non autem a civium auctinritate , urbi suae Graeco alterius Romae nomen tribuere potuisse , ostendi: idem Themistius in legatione ad Theodosium : - δἰ ἐπι φύο σα α Ne M. γύ- θεσι σί Lis ς ἀεθα , ζω p δὲ τοῖς δμ
438쪽
heminum dignitatibus esserιmur. adeoque- ab Imperatore petit, ut quos nomine Pa
tres conscriptos appellaverat Senatores Constantinopolitanos , potestate , atque ju. re hac appellatione dignos redderet τιμας δἰ s άξωμασιν έ καπιπυκτίσαι κων
congere deius tes , Gr honores In Se tum , quoujque P. C. appellasti, hae appellatione redde dignos. Haec ne flagitan da Graecis erant ab Imperatore , si Costantinopolis potes atem publicam urbis Romae
aut Participaverar , aut , ex vulgi opinione live ex communi έOmni O , Prorsus ex
hauserat λ CAPUT XLV. De Priinlegiis Urbis Constantinopolitana. id igitur est reliquum, nisi ut publi-
ca negotIa Costantinopoli perinde ac Romae agitata, di definita , non civitatis curiaeve illius , sed ipsus Ca saris , elusve consistorii juribus de imperii scatebra, nempe de Romano Senatu, ad Caesaris vitam ex S. C. suscepi Is, adscribamus , & Constantinopolitanum Senatum, potius Pompam Principis, quam Reipublicae Romanae portionem reputemus λ Quam notionem non ex affectione patria, studioque latinitatis , sedi ex vero nobis oblatam suisse praeter superio-xa testimonia, etiam Iuliani Cadaris aucto. ritate patebit . ta Is enim tantum Prae-
Praeter consilium repellendorum barbarorum . quod obtendebat Constantinus , sedem suam Roma Constantinopolim' transferens, id quoque Praeeipue agebat, ut Majestatem Imperatoriam in tuto collocaret, eandemque insidiis & insultibus Senatus Populique Rom. eximeret . videbatur enim Imperator in Oriente, Regi hus adsueto, nisellius Regem a ctu rus, quam in urbe . cuius cives pristinam adhue libertatem somniabant. Huic auistem consilio parum conveniebat, Senatum Conoctantinopolitanum iisdem praerogativis augere , quibus stultus fuerat Senatus Romanus . qua e ne anguem in sinu lavetet, priscos quidem titulos ei dedit veteris Senatus Romani sed non eandem Potestatem. X manum i men Senatum tum mulisto plus potuisse, quam Senatum Constantinopoli. anum, vix eredibile est, cum per urbis commuis Eionem eum Constantinopoli nihil Romae, praeis ter veteris gloriae umbram de vana pristinae diis nitatis nomina te loquereriit Connstorii vero Constantinopolitani assessores Consiliarii magis διineipis, quam unatores erant, eUIum' et itu.
tare constantinopolim ceterἴs urbibus tra.dit, quantum Roma Constant Inopoli ante-
ἐλαῶθαι δοκῶ Urbem si cognominem
fundaυIt minus annis decem ta to aliis majorem, quantum ιpsa Romae cedere videretur . Cum autem aedificiis , multitudine hominum , magnificentia sum tuum , Graecis ipsis testibus , Romam aequaverit; qua parte, nisi auctoritate, atque imperio tantopere cedere , quantum Iulianus indicat; urbi Romae Constantinopolis potuit δQuis modo negaverit Graecos nativo verbo rum saltu, & ingentia libi adulatione , ita Principis opus extuli lIe , ut omnia descrimina, de jura ipsa publica tumore, ac iactantia sua conturbarint 2 excepto Socrate
Sozomeno, b longe modestiori P Et Ignotus
auctor si Ammiano Marcestino adjectus refert , Constantinum Byzantio condenda re gias omnes opes effudi ite, Romaeque illam aequare studuille, Senatumque ibi constituisse, sed, ut ille ait, secundi ordinis, eosque claros appellasse, cum Senatores Romani claris. simi appellarentur. Tantine igitur fuerit unus Soramenus, ut eius auctoritas omnia rerum gestrum testimonia, & iuris rationem evertit λ Atqui ciuetoris huius levit item, atque iactantiam Valesius satis prodit in costituendis Imperii Graeci finibus, din quos Sozomenus eosdem Constantini , ae Theodosii iunioris tempore designat ; cum divisonem
dium praeeipuum erat , adorare Principem , fleauribus eius inservire. Illud uero notandum maiaxime, quod, cum post Honorium . Theodosii M. filium, sine liberis extinctum , imperium divulam maneret, Sc alius in Oriente . alius in ocisci dente Imperator esset, is , qui Romae agebar. non eget eertus iustusque Princeps , antequam
a Constantinopolitano Confirmaretur. lay orat. I. pag. 36. di . Pesa..
t a Quidpi 'vero de rerum gestarum glosa loquatur Iulianus . non de auctoritate 'Populi Romani . qui Paulo post tempora 'Iuliani etiam
tributarius Imperatoris Constantinόpolitani fa ctus est. eique quotannis 'solidum aureum pendebat viritim . Soκomeno invidiam inde sparare , quod is fines Imperii male thdicaverit , argumentum est, parum re boris I abiturum apud peritus. ibi I r. t. se I Ammiam. Vales p. Us. v e Tillemon.
439쪽
Imperii Constant Inus Magnus nullaem cogitaverit , & sub illius filiis primum non quidem imperium , sed ad mministratio ipsius
aliter divisa fuerit atque a SO Eo ineno refertur , ut contra eum rudite probat Valesius, iaὶ cum ostendit, orientale in E ropa Imperium sub Constantii ditione Thracia definitum fuisse; Romam vero, & Illyricum , ex foedere inter fratres percusso, ad Coas antem pertinuisse.
De Coloniis Romanorum. Hoc etiam , praeter imaginem exteriorem civitatis, urbi Romae simile, prae coloniis plurimis , habu It Constantinopolis, quod ab institutione sua suscepit mores Romanos & jus quir Itium privatum, quo in contractibus, usucapionibus . Pote state Patria , tutelis , ac ibus legitimis , aliisque civilibus ritIbus QuirItes utebantur . bὶ Siquidem se in coloniarum quaedam potiebantur iure quiritium Privato,
de coloniae Romanae dicebantur ἰ quaedam Latinae , quae quamvis deducerentur ex civibus Romanis , non tamen jure Quiritium fruebantur, sed iure Latii, si/e Latinorum Illorum veterum , qui cum nondum civitatem Romanam accepissent , suffraglum Romae serre non ultro poterant , sed cum a magistratu Romano vocarentur I & cum in cἰvitate Latina magistratum gessissent , civitatem Romanam adispicebantur ἱ neque a Romanis magistratum accipiebant , sed proprἰum αἰereabant . id in Quae veniunt sub nomine iuris Latii: quod aliis etiam populis, nedum coloniis , a Senatu concedebatur, si
populum Romanum demeruissent. e
Diversa porro a colon Iis erant municipia , cum coloniae, ut Sigonius ait , sane pereleganter, .ex urbe Roma educerentur, municIpia sero introducerentur In urbem I
fὶ etenim non modo civitatem Romanam , de ius Quiritium privatum , verum etiam publicum accῖplebant , eamque In tribum ingrediebantur , in quam a Censeribus adscriberentur , & Romanos ma-
gistratus pari cum ceteris cἴvibus iure. . ac sorte capiebant: exceptis iis, quae honoris causa nomen am querentur municipiorum , quorum populi tantum id cum civibus Romanis commune habebant, quod conscriberentur in legionibus, fg J quae tam tum ex civibus Romanis componebantur :ut munIcipes tales in sola militia pro cIulibus Romanis haberentur . Municipiis, &coloniis longe inferiores erant Praefecturae, quae civitatis ius ob noxam, & leges suas amiserant , legibusque parebant iis , quas Praesectus Romanus ed eos iuri dic do quo
tannis minus imposuisset. h CAPUT X L V II. , De Ciritate Romana Italiae miserse.
Latii , MunicipIorum , COIoniarum sta Draefecturarum ex Italia universa cesserunt post compositum sociale bellum a L tinis Italisque populis , participandae R
manae civitatis causa , commotum . Etenim
L. Iulia per Sex. Iulium Caesarem lata, civi. tas Latinis populis primo, so deinde Italἰs
patuit universis adeo ut Italia omnis unius fuerit urbis continuatio , atque complexio: varietas vero Iuris sive Quiritium, sive Latii , sive municipalis remanserit extra taliam eos apud populos, quibus , ut diximus , haec a Senatu praemia
pro meritorum ratione concedebantur .
Tandem discrimina ista iuris e toto cessierunt orbe Romano, postquam Antoninus non Pius, aut Μarcus, sed teste recente eedito Dioais fragmento, Caracalla Roma nam civitatem in Romanam omnem distionem , sive In universum orbem terra. rum extendit, effecitque, ut mundus omnis esset unius Romae municipium . Verum eis Roma cum omnibus extra Italiam populis communicaretur coloniae tamen, I provinciae haud ita cum Ipsa Italia coa- suadebantur , ut non distinguerentur im munἰtate tribatorum capitis, 3e soli, qua pari cum Roma jura tota Italia, non Uero pro vi actae , aut extra Italiam coloniae
iam inde ab Augusti aevo potiebantur
440쪽
Meo si quibus extra Italiam populis capitis , & soli concederetur immunitas , iis ius Italicum tributum dicebatur, quod ea libertate sola Italia , non vero nationes aliae jure suo gauderent; sed largitione Senatus aut CaesarIs . Quae mansit ex colon Iarum notis una post jus Quiritium ubique profusum, ovi ut deducta coloniae uel tributum capitis Ze soli sustinerent; vel illud, accepto nomInatim jure ItalIco, sibi excurerent. Quod colou Iarum Romanarum erat
ab urbe Roma diserimen e Iurisconsultἰs insitus. F. de censibus passim Indicatum. CAPUT XLVIIJ. De Iure Italico urbis Constantinopolita . Hinc & Constantinopolis etsi non ex I-: guam civium Romanorum partem sibi attraxer It , & Romanae urbis faciem aedificiorum , viarum , collium , situs , ludorum , rituumque ac morum imitatione ad se transtulerit, a a sub urbIs Romae persona in scenam prodierint; latere tamen adeo nequit, ut non se , velit nolit, coloniam Romanam profiteatur , quando Immunitatem tributorum capitis , & soli , nempe ius Italicum, non ab orἰgine sua , sed a Cesarum beneficent; a duxit 2 adeo ut opus habuerit , ut ei a singulis Caesi ribus renovaretur : nimirum quia non ingenitum erat, sed adventitium , ideoque eum v ta Caesarisi concedent Is expirabat .
Unde legimus In Theodosiano Cod ἰee b
hanc Valentis constitutionem : Italici ju-νis auxilium arbitra aequitate reno amus . Arbitra aequitate t inquit 9 quia ius Italicum minime cun coloniis nascebatur, sed arcessebatur extrinsecus . Et in C. Iustinianeo hanc Areadii, de Honorἰi legem
stativa data.Coloniae quoque sapissime urbes, ex pia laudum sunt, valde superant, exemPlo Ro-
habemus. Urbs Constantinopolitava e non solum Iuris Italici, Ied etiam ipsius
Roma Deteris praercgaridia Ictetur : nem
pe, ut aeque sit sedes non quidem imperil , sed Imperatoris , & in honorem Caesaris praeesset orienti, sicut Roma orbἱ terrarum praesidebat universo. Nam etiam alibi d sacris in negotiis e id repetitur : cum tamen sciamus, vel ipso Iustiniano teste , qui in Novellis veterem Romam Lacerdotii
fontem appellat, Constantinopolitanum antistitem olientalibus Episcopis utcunque pranatum, ipsum tamen simul cum caeterῖς
Ecclesiis Romano paruisse ; D ut palam sic
parem hanc urbi Rourae praerogativam non ita cist accipiendam, ut ad Omaia extendatur: nam de post lias leges, quanta potestate Constantinopoli Roma praestiterit ,
in sequentibus ostendemus. ')CAPUT XLIX. A Jacotum Gothinodum de falsa ex
quatione Urbis Constaretinopoli-
l, Rospexit istas In se Impendentes di D fi eui tat es Gothostedus, qui ut has plagas effugiat, induc id se in maiores. a jPrimo enim nullo rerum gestarum 1 estigio coit fixit ius Italicum fui sse Constati-tinopoli a Piocopio tyranno per vim ereptum ἔ post autem a sequentibus Imperatoribus restitutum . Quod refutatione minime indiget, utpote ad priorem errorem tuendum gratuito, ne dicam temere, prolatum . Deinde novum . cqmminiscitur iuris itali ei discrimen e suo jecore, non ab ulla iuris veteris ratione, aut antἰqultae Ismonumento editum . Distinguit enim ius. I: alicum Constantinopolitanum a iure I talico civitatum aliarum , posito iumae ipsius, quam Albanorum Coloniam suisse , ferunt. Renovare autem singuli Imperatores privilegia novae urbis maluerunt, quam concedere in Perpetuum , ne existas temere Constantinopolita, ni extollerent de ipsius Imperatoribus graves es sent. Etsi porro quam maxime Episcopus Conis stantinopolitanus Episcopo subfuerat Romano .l nihil inde coegeris pro Imperio Romano, Cam& hoc inter artes aulae esset potuerit, quibus id agebatur, ur ne aegre ferrent Romani manslatio. nem sedis Imperatoriae. Et tandem Graeca qu . que Ecelesia Romano se Ponti si ei subtraxit.