Theologia Scoti a proxilitate, et subtilitas eius ab oscuritate libera et vindicata seu Opus theologicum studentibus sic attemperatum, ... Authore V.P. Ioanne Gabriele Boyvin, ... In quatuor partes divisa. Prima quarta pars

발행: 1671년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

huius etiam amplissimi finibus ea terminaverim.

Nempi in extera quoque gentes tua notitia ruu-ris penetravit Cumque nuper in Hispaniam , ad reneralia ordinis omitia, pνο tua dignitati incio ster faceres , ix te in natio transeuntem vivit, Mi mirata est Et quod magis mirari sit, e vidit hominem Gallum, visumque amavis sed ita facit. Amatum, quanti, amabo, factura te fuerat,pi Memi sola ransitione e primo multu censuera astimanaeum , diutius apud se commoriantem ae peninus recognoscere potuisset Certe in isto Conυen Miotius nostri orianis,si risiim , prima tua virtutis ac modesta recognitio tantum tib commendations ac benevolentia couciliare iam coepera , ut prosemate Generalis Dinnitoris munio auctum recepissemus si aque dignitatem illam exambire voluisse , a mererici neque hanc ipsim gloriam nostra provincia invidisset tua humilitatis snterre sio. AI enim eum tua de teipse mens aliorum de te existimationi libentissim refragaretur , tu qui aliorum opinione dignissimus vidis posse , adeo strictioris observantia Mi No esse consuever ν, si tibi etiam minimus esse videreris. Hinc θonte alium fieri passus es , quem te fieri iure ac mers

torum tuorum p judicio perandum nobis fuerat, sicque praecipui illius honoris raro rati m commendatioribus ultri reliquisti , eam solummodo meruisse contentus. Hac me,ia tenus, RSVERENDE ADMODUM PATER summa tua modera rionis humilitas fueris mune agedum , O quo nostra intere , Nomini tui memoriam , hocce tantulo nostro conatώ celebrari patiare Tot enim me, o caelestum Charitum dotes , tot praesar quam te uno sunt , Ordinis 4 4 Provincia ornamentas

12쪽

obscurari nefa esse non dubii , ne quemquam esse puto virtutis ambitorum qui dubitet 'meriti, pium tua virtuti celebritatem , subsequensium temporum existimationi , sempiternaque hominum memoria debere commendar, Admitte igitur . P. quantulum i cumque est , gratulationu nostra monimentum , c obsequentissima venerationis erga te mea quo tibi iram siet, quantum queo, si qui pridem Provincia nostra decori natus ei, eiusdem communi bono ae felicissim regimini λα-rissime mi vas , ut virtutum suarum recardat σaterna tui nominis commendatione perennet , e

Tuae Reverentiae addictus Fratet GABRIEL BOYYIN, Minor Viciensis.

13쪽

MuLTu REVERENDO PATRI

LAURENTIO

DE CHARS,

SUAE PROVINCIAE

MODERATORI VIGILANTISSIMO

ANAG AMMATA.

QVONDAM Seraphico inter, Francisce sodales, Visun es igniferis clarus adesse rotis. T quoque Laurent , Franciscum imitare parentem Inter feraphicas lucis A ignis pes rNam Francisiani cum s auriga diei CLARUS ES IN RHED A luee micante ruίἰ

GLORIA de Currus aliis , dent Carmina Musa Detque suas aliis fama canora tubas Ecce tuum proprios , Charis, fert nomen honores, LAVRV nais HEDAS NECTIS ovante tuas. Em . DA LAVRVS, CHRISTE.

EN aput emeritu LAVRVS DA CHRISTE, meren ἐHUIC ARDENTERenuusemper amata, SALUS.

14쪽

IT HARUS, VEL ARDENS.

ELLIGI quaevis varios si a per artus , COUssi membris inci a suis. Hic caput . ille oculos , dives munere prisaut, Hi pedis scio fungitur il e manos. Oharisus eunetis IT CHARVS amore, VEL ARDENS Franciscani erro orporis ille cor es, MULTAE R. charisius cunctis QT H A RI S avim VI LA' D N .co Francissani Lliciumque chori.

HIC R DENTE LAURUS.

ARPET, amatque suo MartFr a renti s laves . . . hunes sa suos Laurus amare nequit. . cur ita 8 si Lauros natura , charisi' sire' ' si lacressere dives instituere modis. ι ...Hine ' ρε, iles L AVRVS natura seritque , metit u 'iSid charis ARDENTES , hic serit atque metit

c HARIIS INTER LAUDES.

AMBITRA mens verum , res laudibus actima aequis, Et quaecumque uo chara valore ticenta Ergo INTER LAUDE CHARV qui debet haberi, uanti charisum iure valere putas e

EN DAT HELIAS CURRU s.

CVM Natura tu dederit tibi nomine Drruin Ipsa etiam D. rum Gratia nonne abite N.mpe tibi incensum parat utraque s reddere magnum Te parat haec loci te parat illa sto. Vtru sol sublimis eas , Parisna Minorum Francia, iam primo te videt ire gradu.mque voles Coeli meritas Vendere sedes.

HELIA CURRU EN DAT ivire suos.

15쪽

VI A promiserat hujusce operis dispositio, aliqua quae pati nota

potuit tripartitae nostra Theologiae brevitas, utpote Tractationes de Peccatis , de Praeceptis Decalogi, de Ecclesia, de Pontifice,& de Conciliis adeone promissis desit effectus , tribus praecedentibus partibus quartam subjungere necessarium duxi quae agit, non quidem de peccatis , nec de praeceptis Decalogi s haec

enim materia comatuniter habetur apud Cano

n istas sed de Virtutibus Theologicis de Ecclesia , de Pontificeri de Conciliis Unde , ut cum brevitate conjungatur ordo , duplicem reponimus in hac ultima parte Tractatum. In primo agitur de Virtutibus Theologicis , cum praeambulo quodam succincto de Virtutibus ingen de Cardinalibus in specie. In tres Disputationesdividitur ille Tractatusci quarum prima, quae est de Fide , quatuor habet Capita, de natura Fidei scilicet , de objecto Fidei, de actu Fidei, & de vitiis Fidei oppolitis. Disputatio secunda est de Spe Tertia denique de Charitate agit in tribus capitibus, in quibus examinantur natura Charitatis , effectus Charitatis vitia Charitati opposua.

16쪽

p O. Quantum ad secundum Tractatum de Ecclesia itribus Capitibus absolvitur , de Eclesia nimirum , de Pontificeri de Conciliis. Prima subdividitur in tria Capita, quae de Ecclesia in se eonsiderata loquuntur , de Notis Ecclesiae , de oppugnatoribus , Propugnatoribus ejusdem Ubi habentur haereses cujus ibet saeculi, Patres seu Doctores qui illas extirpare conati sunt. Secunda Disputatio agit de Summo Pontifices, in qua per duodecim amplissimas

Quaestiones totidem urstiunculas videntur , ni fallor, cuncta quae in hac materia scitu digna sunt. Tertia denique Disputa io est de Conciliis, in quatuor Capita digesta , ut videamus prim&, quid dicendum sit de Conciliis in genere , secundo agetur de Conciliis Generalibus , tertio de Conciliis Particularibus cujus ibet saeculi , quarto denique subjunge

imus brevem dc accuratam Pontificum Chrono Iogiam. A P PRO ATIO. Nos infra scriptum octores Parisienses Theologitestamur nihil haberi in quarta Parte Theolosiae Scoti a R. P. IOANNE GA3MELE BoYVI. comp sita , quod lanam doctrinam, ortodoxam non redoleat.

D. STEPHANUS DE VOISSEY, Iarevallensium

in Normania Uicarius Generalis.

F. PETRUS E NORMAND Minor Conventus Falesiensis 3 almae facultatis Parisiensis Doctor, dc Lector TheologuS.

17쪽

VENERANDO PATRI

P. GABRIELI BOTVIN,

IN SACRA THEOLOGIA

In fustum Libri omen , ex felici eius omineae cognomine desumum

IAE AE N A VI LIBER .PATDITE nunc celebres Doctores pulpita vestri, Musarum pateant limina triti, precor F, ancisci patean Omitia magna Minorum s Romanae pariter tecta sacrata domus, Postvini eredior clara de mente profundi, Et charis manibus fusicipiendus eo. Addo Patris meritram ui agina nostra dicatur. Hic mihi nam Currus apte triumphus erit, Tantis ergὸ viris retus , sc dogma a pandens Scoti, IBO NAVI gratus ubique, LIBER, MICHAEL IOVLΤ, in Conventu Pontis arens Theologiae Prosesibr.

18쪽

Patis te deruter Octobre is 6 igne, Par

diei debit et par telam prim eurod Marchand Libraire qu'il oudra choisi , una iure par Iu compose, intitulε Theologia Seotia prolixitate, subtilitas eius as Obscuritate vindicata , entelle marge, caractere volume qu'il jugera

a propos, pendant neu annεes, a commen-

19쪽

CAPITUM , DISPUTATIONUM,

TRACTATU PRIMUS

De Virtutibus Theologicis. DIspvτAτio I DE FIDE. CAP v I De natura Fidei sol. QDisT. I. Quid si Fides si I. Quompte si Ades 3 IIIII. Viru Fides sit miris is intellectu residem ri IV. Quomodo Ades a Charitate pendean IIV. Virum Fides debeat esse integra IVI. In quibur existat Fides asVII. A quo sit Ades 27 III. Quinam sin esserim Ade 8 28 CAP v II. De objecto Fidei. 34QακsT. I. Euodnamst Objectum formale dei 3sII. Quodnam sit obiectum Materiale Fidei 38 III. Utrum dentur aliqua motiva, qua reddant objectum Fidei aliqud modo credibile evidenter εχ IV. Quanam sit regula Fidei sV. Virum Trassitiones admittenda sint pro re-

I. Virum Ecclesiam regula Fidei , VII. De sum .is Fidei ues

20쪽

Qu siro I. Ansit neeessari credendum p sit. Quanam necessan credenda sun neces/tate medi, IrIII. Quanam necessario credenda sunt necese

IV. Grum Fides, qua omnibu es necessar, posι haberi ab omnibus 3 i . Vtrumst Obbratio adactus externos Fidei 3

CAP uisu LTIMu M. De vitiis oppositis Fidei Qimis Tio I. Quid dicendum sit de Infidelitati pidi dem I l. Quid dicendum sis de Hares Z Ioo III. Quid dicendum sis asia Z io εIV. Quid dicendumst de Blasphemi imo

CAPu I. De natura Charitatis. IL

V H. Virisan debeat esse aliquis oria in actibias

SEARCH

MENU NAVIGATION