장음표시 사용
261쪽
bat maxime, etiam ad captivum invisebat, quo tamen ' βfacto, ita Alexandri M. iram in se concitavit, ut ejus jussu ,' leoni devorandus objiceretur, qUem cum singulari fortitudine, & dexteritate occidisset , Alexandri tantam virtutem demirantis non gratiam sol Um recUperavit, sed & animum ita sibi devinxit, ut ei inter ceteros praecipuos duces
successerit. miulitim de scriptimi in
Marmor a Fulvio Ursino editum ( b caput exhibet
barbatum, nostro quam simillimVm, Unde & hocce Calli- s. sthenis esse deduco , etenim in eo marmore ex parte fracto duo Capita adimi sa comparent cum epigraphe : ΚAAAlΣ. Θ ENHΣ. ATEIM - - - , qUod legor : λυσιμαχoc : tallias benes , si iochus. Caput itaque barbatum Callistheni, aliud juvenile Lysimacho adcenseo , quos Valde familiares fuisse diximus, ct proinde ita repraesentatos esse probabile
Non parum admiratus sum doectissimum Joannem Fabri (8b pertinaciter legentem quod hunc face P - 'ret sensum : Col hiberes machi mitis. Pertinaciter, in-qUam , nam CVm neminem hUjusmodi hominem ullo in autore deprehenderet, conjecturae suae obstinate inhaerens Athenaeum, Suidamque corrigit, & Calliae Lysimachi filio Arheniensi poetae comico substituit Callisthenem, quem hoc in marmore per juvenile caput indicari vult, dum aliud barbatum larvam, aut personam pro comoediis esse censet. Domine, me Fabri opinioni, utpote conjecturae nimium incertae adquiescere non posse fateor aperte a dum D d praem
262쪽
praesertim admodum Verisimille esse duco , Lysimachum etiam juvenem propriam faelem marmori insculpi feci e suo cum nomine, ex ad Verso autem caput Callisthenis magistri sui, cujus gratia maximo periculo objectus, ex eodem tamen summo cum decore evaserat. Ad num iam redeo, & admirationem, quam signatum Atheniensibus Macedonis caput excitare posset, abs te go Suidae locum de Callisthene recitando et D Uero eum co sc . Ceae ferreae: inclusum, una cum Nearcho tragico interfecit: eo quod
ipsi suasiisset, ne se ab Atheniensebus cominum vocari Gellit. Ex- celi. Domine, id sententiam tuam ('b confirmat, quam
inter manuscriptas tuas animadversiones ad numos Athe- eis 'cm nienses legere memini, qua scilicet censes, hanc rem-
, publicam eorum capita, qui praeelari quid pro patria gesse-m . rant, numis impressisse quidem, sed absque nomine, ne uritu speciem referret tyrannidis, eruus vel umbram abhorrebant. De postica nihil memorandum habeo , cum alioquinclarum sit, caput galeatum Minervae, & literam A primum elementum nominis Athenarum esse, quarum praeses erat haec dea. En itaque meam de insigni tuo numismate opinionem, quam acerrimo judicio tuo submitto, me vero simul omnicum observantia profiteor, Excellentiae Tuae Devotinum famulum N. F. Haym.
263쪽
ATHENIENSIUM. ara LVIII. LIX. Caput galeatum, circa quod Vestigia quaedam literarum. Capra: in ultima numi parte literae: HA. AΘ, &in area ZO. Tab. XIX. N. S. Caput Minervae. b( Duae noctuae, in orbem inscriptio: MEAHTOUOA Tob. XIX. N. 6.
Primum numum explicare non mihi sumo , cum neque literas in antica adnotatas, quae nomen forsan depicti viri continent, in vocabulum aliquod componere, neque ex postica majorem quamdam lucem haurire possim. Capra i men assersae denotare forsan posset aliquod Atheniensium
sacrificium deo Pani, literis UA. designato, factum. M mini me legere, Panis cultum Athenis introductum fuisse, postquam is deus Philippidae, qui ab Atheniensibus missus
erat Lacedaemonem petitum suppetias contra adventantes
Persas, apparui siet, suumque in Marathonia pugna auxilium spopondisset. Et vero narratur quidam cum Veste, tum habitu corporis rusticus sub ipso postea praelio visus esse, qui aratro magna in hostes strage edita evanuit, & his de causis Philippiden Athenis induxisse cultum Panis. Literas 8Θ in area posticae signatas, annum et Oct. Eporeae, cuiUs initi Um eruere nequeo, indicare puto. Illud O animadverte sigma esse, uti Latinorum S inversum, quod erat sigma Graecorum antiquissimum, quodque proinde cum ipsa operis mediocritate ingentem nostri numi vetusta-D d a tem
264쪽
tem demonstrat. En itaque omnia, quae de hoc numo poteram adfert e. '- Stephanus Bygantinus Melitopolem inter CyZicum, &Si Libuo. Bithyniam 8d fluvium Rhin dacum collocat. Meurnius in Alisi Fortuna Attica eam Atheniensem coloniam dicit Strabonis innixus autoritati.
Admonitio ad Lectorem. eius Atticae pecunia dividebatur in talenta, talentum v in Go minas, mina in I OO. drachmas, drachma in C. obolos, obolus in duos semi obolos, qUanquam alia etiam monetae divisio usum obtineret, Ut ex sequenti tabula adparebit. Habebant insuper Athenienses didrachmum duas drachmas, & tetradrachmum qi attuor drachmas adpenden-tom nUmum, numUS denique erat multiplex omnis generis& dive a ponderis, qui proinde a D. Bernard lib. de Menset res, Ponderibus tintiquis Vocat mclximus, mediocris, minimus &c.
265쪽
et IsUt autem Atticae monetae specimen exhibeam, laudati autoris tabulam adsurn si, & cum meis nuinis argenteis contuli, e quibus etiam similem tabulam priori adjunctam construxi, indicato ubique eorum pondere a me eXacte eXplorato , quod si cum ponderibus D. Bernard non congruit, asterisco adnotaVi. Prima columna sequentis tabulae numeros diversarum
specierum monetae Atticae continot. Secunda earumdem nomina declarat.
-Tertia earum pondus ostendit in granis Anglicis, quae vulgo adpellantur Prodi- eight, & in decimis eorum partibus. Quarta monstrat earum pondus in meis argenteiS DU-mismatibus, signum O numis inter se o separandis inserVit, quos singillatim deinceps descripturus, ita disposui, ut ponderis majoris praeeedant, sequantur minoris. Adnotandum tam En, monetas sidu corrosas vero ponderi ad amussim respondere non posio. Quinta denique columna exhibet numerum primi mei,& maxime gravis cujusque speciei numi, juxta ordinem hoc in tractatu propositum.
266쪽
'Dido ponderum moneta Atticae argentem Juxta D. Bernard. a G
Juxta num os Ill. Comitis de inclitis ea. E
267쪽
I. Hemiobolus. seu si drachmae. Caput Minervae. bc Noctua cum ramo oleae, & inscriptio: AΘΚ Numus hicce typo quadrato signatus S S grana Anglica, alter autem etiam meus S. solum grana adpendit. Tab. XIX. N. I.
II. Lupinus seu oboli. Caput Minervae. X semilunae, intra quas literae AHE. Hujus pondus est I. gran. & l. Tob. XIX. N. 8.
Qua de causa semiiunae istae impressae fuerint, nescio, an ad ornandum tantum, an ad ejusdem etiam phases denotandas, primum scilicet, secundum, tertium quadrantem,& his conjunctis lunam ipsam plenam : explicent haec eruditi. III. Obolas, seu l. drachmae. Cum solo pondere a primo differat hic numus, aeri non est incisus: ponderat IO. gran. & l. Similis pariter meus adpendit Io. gran. & E. Et rursum alter IO. , & .
IV. uadrans drachmae seu obolus, dimidius., Caput Cecropis biforme. X Caput Palladis galeatum ranscriptio: AΘΚ: pondus gran. I S. & l. Numum hunc Cecropis, utpote in fronte hujus commentarii caelatum, & pluribus explicatum hic praetermittimus.
268쪽
V. Caput Minervae. X Noctua expensis alis, cui duo rami oleae imminent: epigraphe AHE : pondus gran. 1 ., P . Tob. XIX. N. s.
Hic quoque niimus qUadrans drachmae est, Ut praecedens: noeluae volantis superius jam meminimUs.I L VI. Diobolus, seu driachmae. Caput Palladis noctuae in UnUm capUt coeuntes, & literae - - ΘE: DUmUS adsendit gran. IO. , & A. Tob. XIX. N. IO. Monetam hanc GoltZius jam edidit, & ob extritum A, Go te, ut in mea . urbi Ethnes hi ad tribuit; verum Athenis resti- X. tuendam esse, &P. Harduinus, & sequentes duo numi clare demonstrant. VII. Aiolabis, seu l. drachmae. Caput Minervae. X Noctua inter duos oleae ramos, ct inscriptio AGE: adpendit gran. 32.. Tob. XIX. N. II. Alter meUs ejusmi odi nUmus ponderat solUm 3I. gran. Et rursum alius nonnisi Sob. gran.
VIII. Caput Palludis. A priore nonnisi literarum
situ paullulum differt. Tob. XIX, N. Ist. Hocce numismate foramine pertUso, non qUidem ponderUm rationem, sed numum sexto loco positum Atheniensem esse comprobare volo, etsi id ipsum satis ostendat nu- Athen.num. inus seneUs iam eXhibitus, in quo duae noctuae in unicum caput coeUnt. IX,
269쪽
Caput Minervae. )c Duae noctuae , ct inscriptio et AHE. pondus est gran. g . Zab XIX. N. I S.
Caput galeatum Minervae Tritoniae. X Noctua ramo oleae insistens: inscriptio; ABH. Pondus gran. pS. Tab.
insidens canitum columnae Jonicae r epigraphe : AΘ - - - ΚTIΣTΗΣ. TAP. Pondus gran. 63. Liab. XX. N. S. Ad Minervamne, an ad hominem literis TAP. indieatum titulus ille ΚTVTHΣ. Fundator referri debeat, decernere non ausim. Ultimos hos duos numos rebar esse pentobolos, Verum si 8. grana adpenderent, eorUm drachma esset a. gran. , & minimam drachmam Thasiam aequaret. Thasus autem insula argenti fodinis ferax ad Athenienses pertinebat , cur itaque dicere non possemus , hos Thasiorum argento ad pecuniam usos, eorum etiam pondus adhibuisse, cum praesertim duo haec Atheniensia numismata aequalia sint Thasiorum tetrobolo.
270쪽
A VILois DE NUMIS ARGENTEIS. 6 . Numuin hunc multis iliis similem aeri incidendum esse non judicavimUS. XIII. Caput Palladis. Intra coronam oleae noe ua amphorae insidens; ad latus clava, ct inscriptio : AΘΚ.HPA APJΣΓOL IAD. Hic quoque nil mus grana 6O., adpendens drachma est. Tob. XX. N. 2.
XIV. Didrachma Attica Anaph fit. Caput Palladis post: quod literae A , & N conjunctae
designant Anaphlystum, ut ex Goligio adparet et in area corona laurea, aut oleagina tripodem circumdans. Pegasus Volans, intra cujus pedes literae AN, Ut antea. Nu-mus hic adpendit grana Iag., cui similis etiam meUs, mi-DUS tamen conserVatUs ISI. gran. Ponderat. Tob. XX. N. Numum hunc non alia ex causa hic retuli, quam quia nullam Atheniensem didrachmam habeo. Anaphlystus autem, juxta D. Spon, ab Anaphlysto Troegenis filio nomen mutUata, Urbs erat parva, & maritima haud procul Athenis in tribu Antiochide, cui promontorium Colias Vicinum, quo Persicae a Salaminia clade reliquae naves se recepertini: Celebris autem fuit urbs illa templis Panis, Cereris, Veneris Coliadis, & deae adpellatae Genetyllidis partuum praesidis, vasis item fictilibus pictis, quae plurimi fiebant, ut testiee s: Athenaeus. Sequun-