장음표시 사용
281쪽
ATTICAE ELEUSIS.etas rii signum esse potest, nisi eo lanae copiam, & armentorum abundantiam denotari arbitramur, quibus aeginetae divitias suas, & proinde maritimas etiam vires debebant.
II. Ceres in curru a serpentibus alatis vecto d. binas spicas, L. serpentum frena sustinet. latra coronam myrti scrofa , & literae EA . Tuae XXL N p. III. A priori vix differt. Ibidem N. 8. IV. Fere similis excepta longiori epigraphe: METELIbidem N. O. V. Etiam similis prioribus, si clavam, cui scrofa , ut in numo VI., insistit, adjeceris; in hoc tamen infra
clavam ramus quercus cum glande adest. Ibidem N IO. , II. Nec numus VII. aliquid differt, nisi spicea eorona perfectiore, quam in aliis. Ibidem N. II. Omnes autem mo-neis bene sunt conserVatae. Quanquam sex hi numi admodum parvi totum urbis nomen non ceperint, & Urbium complurium nomina iisdem literis incipiant, attamen mihi ex solo typo clare adeo elucere videtur, eos ad Eleusin, parvum Atticae oppudum, pertinere, ut id argumentis constabilire censeam superfluum. Eleusis a ludis, ceremoniisque in honorem C reris ibi ab Atheniensibus celebratis , adeo olim inclyta Meurn fuit, ut ipsi deae Eleusiniae nomen daret. Meursa Us horum festorum mysteria adeo fuisse secreta dicit, ut illa revelanti capitale immineret supplicium; nec ego eadem describendo patefaciam, cum praesertim hic ipse autor, Pausanias, aliique id abunde praestiterint.
282쪽
Cereris jam meminimus, quae curru serpentibus juncto Proserpinam filiam a Plutone raptam ubivis gentium quaesivit et alii tamen aliter hanc ipsam fabulam narrant: a Rharo scilicet Celei patre, avoque Triptolemi peregrinantem
Cererem hospitio exceptam esset, hanc vero gratam serendarum frugum artem nepoti deteXisse, atque proprium currum draconibus junctum concessisse, quo etiam usus est, ut per Universum orbem doceret agriculturam, dum ante agris Rhari avi , a quo nomen etiam tulerunt, seminis beneficia prae aliis impendisset. Num os jam aggrediamur, quorum primus admodum
est rarus: antica Cereris fabulam, inscriptio nomen urbis, scrofa sacrificium , in quo Cereri immolabatur hoc animal, antequam quis ad ejus mysteria admitteretur, corona myrti posticam circumdans sertum indicat, quod gestare debebant, qui his mysteriis initiari petebant - - - - II. NI. VI. pdiori fere similes sunt, nisii quod corona non eX myrto sed ex spicis conteXta eam referat, qUa ornari solet Ceres. Scribit Pausanias in his ludis victorem coronatum fuisse hordeo, -qUod in P hariis campis nascebatur, & scrofam ideo Cereri immolatam, quod frugibus no Xia esset - - - - IV., & V. clavam insuper habet, & quernum ramiam, qUae ad Herculem referuntur: minora sane festa potissimum ad Herculem pertinent, ejUs enim, qUi, Utpote adVena, ad majora EleUs nia admitti non poterat, gratia instituta, & in parva Atticae urbe Agra haud procul Athenis celebrata sunt. Meursius Eleusiniorum mysteriorum autorem Erichthoni Um , alii Cererem &c. volunt. Doctor Potter narrat Herculem , Castorem , et Pollucem antea ad haec festa
285쪽
GRAECIAE. BOEOTIA.sta admitti non potuisse, quam jus civitatis Atheniensis obtinuissent.
Occasionem extructi a Baeotis tropaei, aut cus1 hujus nUmi tempUs determinare non audeo; ut aliquid tamen in medium proferam, dicam hocce numisma eo tempore percussum videri, quo Thebani magno Epaminonda duce Lacedaemonibus numero multo superioribus ad Leuctra Boeotiae urbem fusis, Cleombroto eorum rege Caeso, tropaeUm fortitudinis suae monumentum ereXerunt. Cicero eo tempore, quo eXcitandorUm tropaeorum mos jam obsoleveratu ia P Thebanos accusatos meminit erecti de Spartanis tropaei, quia forsan non nisi de barbaris Victis ea constituere consuetum erat. Quanquam autem Thebani fuerint, qui Lacedaemonios Vicerint, tropaeumque statuerint , probabile tamen est Bee tos in numis eam victoriam signasse, quae intra eorum fines relata , totam regionem ab hostili impetu liberaVErat.
Alia quoque se offert victoria, quae simile mereri poterat tropaeum, cum scilicet Athenienses victis ad Oenophyta Boeotis, subjugata Boeotia , & Phocide, Chaeronea, quam illis Baeoti exules ademerant, re perata, ejus i F f a colat
286쪽
colas domum in captivitatem abripientes, in exules Eubo cos inciderunt, qui cum Locris Oropensibus, ct Boeotorum exulibus Orchomeno eruptionem fecerant: cum quibus inito praelio caesi Athenienses, quae occupaverant, brevi amiserunt. Quare Boeoti cum aliis in suam regionem reducibus pristina vivendi ratione, propriisque legibus posthaeusii sunt. Attamen idem Thucydides anno octavo belli Peloponnesiaci refert a Boeotis Tanagrae collectis, consilio PagondyThebanorum ducis, & Ariarantidis Lysimachi filii, qui per Vices exercitui praeerant, Athenienses, qui capto Delio , Hippoerate duce, receptui canebant, adgressione fae ea vietos, fugatosque, atquo propterea tropaeum erectUm esse. Si itaque numus noster hac occasione , Ut puto, eusus fuit, III S. annorUm aetatem jam superat , cum id Olymp. LXXXIX. anno A. X. II. Contigerit. XI. Caput Jovis, aut Neptuni. Neptunus stans d. genu inniXus, pedem navis prorae imponit, sinistra tridentem tenens : epigraphe: BOIDTDN. Tab. XXII. N. u. X. De hoc numo aliud nihil commemorandUm habeo,nusi quod per sese patet, ad Neptunum scilicet referendum& a Baeotis percussum esse. Caput Apollinis. typus, qui in secundo. NUmum a Begero caelatum, explicatumque inveniet lector. Tob. XXIL N. S. XI. Caput Apollinis; ut arbitror. Scutum Boeoti-eum , inscriptio nulla. Tob. XXV N. q. De scuto Boeotico vide laudatum Begerum.
287쪽
XII. Caput barbatum, forsan Neptuni. Ic Figura
chimaerae similis, utpote composita ex parte equi inferiori, cui barbatum caput est. affxum, & ex Tritone, qui concha marina canit, & duarum caudarum alteram post se, ait ram ante se retorquet, qua tridentem retinet: inscriptio:
Numus hic non typi solum raritate , Verum etiam explicationis dissicultate insignis Neptuno omni ex parte adscribendus Videtur. Begerus numum Baeoticum protulit c quem ipse possideoo habentem in adversa caput Apollinis Tom. LIsmenii, Ut vocat, in aversa Neptuni imaginem ; addiditque Boeotos Neptuno , Cereri, & Apollini admodum d votos fuisse, meus autem VIII., & XIV. numus Minervam etiam ab iis adoratam esse demonstrat. Neptunum autem ideo forsan coluerunt impensius, quia eorum regio a diversis maribus adluebatur , ct Boeotius, a quo nomen ducebant, Neptuni ex Ame filius credebatur Quid de hoc numo dicam, me nescire fateor ingenue, nisi Neptuni cultum, ut evidens est, designari. Equus sane ad eum refertur, unde Posidonii nomen est. Triton item, O tridens, ejusque dei caput id confirmant. Eques Georgius Wheeler in suis itineribus Boeoticum numum Prodidit, in cujus aversa centaurus tridentem tenet. In jaspide quodam rubro, quem habebam, insculptus erat dimidius equus marinus alatus, in cujus pectore barbatum lca-sed eius Put, a tergo delphinus conspicitur. Sardam praeterea teneo, in qua integer eqUUS marinus, pariter alatUS, CUm conservo.cauda piscis comparet, infra quem tridens. Quamvis au-
288쪽
tem senigmaticae hae figurae in gemmis frequentiores sint, quam in numis, attamen nunc adlatas ad Neptunum spectare, & ei, quae in nostro numismate cernitur , aliquomodo consentaneas esse quis non videat PQuamvis nihil de hoc symbolo decernere velim, eruditos tamen interrogare licebit, an haec chimaera Isthmicos Iudos indicare non posset, ad quos omnis nationis homines admittebantur 2 Dum hi ludi, a Neptuno in honorem Melicertae instituti, celebrabantur, juVenes clangebant tubis, canebant tibiis, aliisque musicis instrumentis adventantem, ut putabant, Neptunum Pro dignitate eXcepturi : concer-U ah- tabatur in his festis cursu equorum curribus junctorum, mu-
An noster numus occasione alicujus a Boeotis in his ludis relatae victoriae cudi non poterat P Sane P. Harduinus lib. de numis populorum, S urbium ci c. nUmUin Tanagrae profert, qui altera ex parte scutum Baeoticum, ex altera dimidium equUm cUm corona oleagina circa collum , & literas I A exhibet, quem victoriae curribus reportatae indicium facit.
An idem chimaera significare non posset y Dimidius
certe equus ad eos ludos, Triton buccinator ad tubarum cantUm, caput tandem Neptuni, & tridens ad opinionem adventuri numinis, aut ad ipsam ludorum institutionem referri posset.
XIII. Sciatum Boeoticum. Tridens, ct inscriptio: BOIDI DN. M. XXV N. 6.
289쪽
BOEOTIAE. THEBAE. 23r Numus hic Neptunum in Baeotia cultum ostendit: lcutum, quod adtinet, laudatus Begerus legatur ; id enim siclum adfero, quod ex meis numis adparet, scutum scilicet is hoc frequenter in Boeotica pecunia , aut subditarum urbium, uti Thebarum Plataearum, Orchomeni fuisse
ex parte adjectae facies , quarum una nonnisi inverso numo cerni potest. os Minerva stans cum hasta , & scutor epigraphe: BOIDIUN. Tab. XXII. N. I. Numisma istud cultam a Boeotis, ut diximus, Minervam etiam patefacit.
retra, EX cujus parte altera O quadratum, eX altera Verogalea. Tab. XXII. N. 8. Numus hic antiquissimus est. Θ quadratum Theb adenotare videtur, quod si admittatur, caput anticae CEdmum ejus urbis fundatorem referre poterit. cmm
mm) Plura de hoc num o disseram in adpendicula ad num Osurbium, & populorum Gemeri ad calcem hujus tomi adjicienda, quo lectorem remitto.
290쪽
23 Numismatis hujus aversa referenda videtur ad ludos in honorem Herculis celebratos, quem plurimi a Thebanis factum noVimus, quemque Thebis natum suspicor.
XUII. Scutum Baeoticum. bc Intra cavitatem numiobVersum caput Junonis, credo, margaritis, inauribus, monilique ornatum: epigrapho: NAA - - - - Pondus est gran. Ol. Zsb. XXII. N. Io. Pulcherrimi hujus numi scutum, O cavitas ad Boeotiam , literae HAA. ad urbem Plataeas ipsum numisma Pe tinere aperte ostendunt. Erat haec Urbs Boeotiae percelebris, ob cladem, quam Persis a Mardonio ductis Graeci auspiciis Pausaniae Spartani, O Aristidis Atheniensis intulerunt, clarissima, & ab Junonis Cithaeroniae tutelari numine illustris, de qua quidem dea haec fere a Plutarcho, aliis-
, ii accepimus. Cum Juno, irata Jovi, se ab eo separas.set, & in insulam Euboeam recepisset, is reconciliari cupiens , Cithaeronis earum regionum sapientia clari principis consilio, statuasn quernam velo tectaria curi V a bobus vecto circumduxit, proclamando simul eam esse Plataeam Asopi filiam, futuram sibi conjugem. Tum Juno haec in Euboea audiens timore una, ct furore perculsa ad fatalem properat currum, no aeque, Ut putabat, uxoris velum ultrici manu abstrahit: at omnem praeter expectationem, non nisi inanime reperiens simulacrum, Jovi laeta reconciliatur, cui
novae conjugis instar fuit, atque iude 'nonis Sponisae nomen abstulit. Hac itaque occasione Plataeas iundatas, ct in ejus