장음표시 사용
311쪽
se sonat: SOSTRATUS. GNIDIUS. DEXIPHANIS. FILIUS. DIIS. SERUATORIBVS. PRO. NAVIGAN Lunae.
TIBUS. Lucianus vero refert sculptorem propriUmmen incidisse marmori, atque in tectorio, quod obduxerat, bendet histo regis nomen eXarasse, ut hoc temporum injuriis deleto,
architecti nomen aeternum duratUrUm adpareret.
Etiamsi colossus muliebris formae, qui in medio turris fastigio adsurgit tutelare AEgypti, aUt Phari, aut naUigantium numen possit exhibere, cum his omnibus prima inscriptionis Drs: DIIS. SERUATORIBVS. conveniat, ob adjectum tamen alterum: PRO. NAVIGANTIBUS. deum repraesentari puto commercii praesidem , non tamen bonam fortunam , veluti Antii, sed deorum aliquem a Phoeniciis artis nauticae inventoribus cultorum, qui Cabiri, id est Potentes juxta Varronis , & Tertulliani explicationem dicti, seu Dii Palaeci navium etiam puppibUS tanqtiam custodes imponi soliti Suida, ct Herodoto testibus. Illorum V. Nero- autem nomen Phoenicium ab Hebraico verbo Batach securus fuit, deducitur litera B in P mutata, unde etiam L . vocabulum Batachum, quod juxta Bochartum tabulas denotat, privatorum securitati publica autoritate concessas. Cum autem in Cabirorum qui eodem Herodoto teste inpio certe adorabanturo numero Ceres dicta lam,
possessio mea terra non a Phoeniciis solum, sed ab AEgyptiis
etiam religiosissime fuerit culta secundum Caelium Rhodiginum: In agro Thebano Cereris taberiae templum fuit, scuti ess- Cabirorum quoque, Generationis multae in locis illis ; cumque eddem dea agriculturae inventrix perhibeatur, ibi profecto summo jure collocanda erat, Ubi maXimum erat commeris I i a cium
312쪽
cium frumenti, quo ita abundat AEgyptus, ut sola pluribus regionibus alendis sufficiat; id vero factum essedeciarant faces, symbolum Cereris, quibus scilicet haec ad quaerendam Proserpinam est usa ; nam ex quavis parte turris geminae statuae comparent faces dUas sustinentes, quae absque dubio indicant Castorem, & Pollucem inter deos Chbiros , ct marium praesides numeratos. Si quis tamen filiam substituere potius velit, non obnitor, CUm etiam Proserpina in Cabirorum numerum admissa, & pro luna agnita hujus vices accensis ollis obitura eum sibi locum vendicet metito , quare cum Statio canere tum possemus: Lumina noctisagae tollit Pharus remula lunae.
In figura velum dirigente pharum versus, ct sistrum dextra tenente quilibet agnoscit Isidem, quae Pelusio, quod L aedificaverat juxta Bochartum, in insulam venire videtur, a qua ob templum ibidem extructum adpellata esst, ut innum o Juliani Apostatae: ISIS. FARIA. Neque casu & si- . ne ratione singulari occasum res icit, nam ex duobus portubus, quos utrinque essicit insula, ille maxime amplus est, prosundus, & tutus, qui orientem spectat, ab Iside custoditus , & a Strabone ita laudatus : ut eae dicta turri ingressim habet , is maximus portus est. Numum Hadriani, & Antonini Pii cum pharo AEgyptiaca prolatum a Tristano idcirco mutilatum dixi, quia praeterquam, quod Unica comparet statua, rotunda turris forma minus consentit cum autoribus, quam ea, quae est: in nostro numo ab AEgyptiis cuso anno XVIII. Hadriani inmemoriam beneficiorum ante decem annos ab hoc imperatore receptorum, dum eam provinciam lustraret.
315쪽
IMPERATORUM. etsi D. miren. x. - Κ. T. AIA. AAP. ANTONINO C. CERCaput Antonini Pii laureatum. X Hercules, & Antaeus, pone clava cum exuviis leonis, quibus in area imminet litera S. Numus hic ab excellenti artifice elaboratus, EX aere quidem flavo constat, sed injectus igni plumbeum quemdam Colorem traxit. Tab. XXIV N. 8.CUm neque Urbis nomen, neque aliud quid exhibeat numus, quod aliquem praebeat disserendi campum, causamque ipsam signatae literae S ad sequi non possim , eam exaeta caelasse, & descripsisse suffciet.
ExcelL Ducis de Dedonillam M. AT. Κ. A. AAP. ANTD. ETΣE. Imperator Caesar Alius Hadrianus Antoninus Pius. Caput Antonini Pii laureatum. X Fluvii imago jacens cum epigraphe CAA. TO. I ECCIN; quam inferius explicabo. Tob. XXV N. I. Cum hic Numus ex aere flavo bene factus, ct optime conservatus in eadem, in qua sequens, provincia cusus sit, utriusque explicatio conjungetur. XII. AT PHAIO C. RAICAP. Aurelius Caesar. Caput juvenile M. Aurelii nudum facie a ceteris diversa. )c Me curius nudus stans cum caduceo, &inscriptione: I AA. TO-
316쪽
nuntiorum. Numus integer est, & elegans. Tob. XXV N. a. T. Liti. Duo hi numi in Galatia Asiae provincia percussi sunt, ii h, i , quam, ut Livius multis persequitur, in partes tres divisam Galli duce Brenno armorum occuparunt vi, Manlius subin- ornaudes. de Romanorum potestati subjecit, & Augustus post mor-Dejotari, cui eam Senatus concesserat, in proVinciam redegit. Huic vicina est, & conjuncta Tolistobojorum parva regio, de qua Stephanus ByZantinus: Tolistobdi gens Galatarum occidentalium, qui ex Cestogolatia in Bithdiniam migra-Cere. Eratosthenes autem in primo Galaticorum Tolistobogios eos Gocat. Et Strabo: Tollibogi contermini sunt Pithdinis Phr=gia Epicteto.Praeter has provincias numus noster Pessinuntis etiam meminit, de qua Stephanus Pessinus urbs Galatiae, a Gallo quodam Pessinunte. Aliqui Cero ab Irofluente collis ejus, Herodi v. in quo uorsas sepultus est. Ex hac urbe Romam translatus
cultUs inatris deum, cujus amoena est apud Herodianum lib. AML narratio: ejus meminit etiam Ammianus Marcellinus. Pessi-
. . su. emporium illa regione maximum. Rarissima haec numismata scriptorum autoritatem confirmant, qui Tolistobojos, quorum metropolis erat Pessinus, Galatis subjectos dicunt. Fluvius in Antonini numo indicatus Sangarius esse debet, qui ex Bithynia fluens Pessinuntem pene adluit. Mercurius vero in num o Aurelii Caesaris ostendit Pessinuntios, origine alioquin Gallos, illis diis maxime devotos fuisse, qui a Gallis potissimum colebantur, teste J. Caesare: Deum maxime Mercurium colunt, quia, secundum
317쪽
IMPERATORUM. Platonem, praeest eloquentiae, cujus studiosissimi sunt Galli; G I. Q.
nam Portius Cato: Pleraque, inquit, Gallia Euas ressissime per uta rem militarem, S argute loqui. Et S. Hiero- in Phaedrinymus Galliam viris fortissimis, atque eloquentissimis per abundasse dicit. patrem lite
Equitis Hons S me. XI 1 ATPHAIOC. ΚAL CEB. ETCEB...... re his Caesar Augusti Pii Filius. Caput laureatum M. Aurelii juvenis. )c Caput muliebre turritum, & epigraphe: ΚAD CAPIA C. AIBANOT. HNT. Caesareae Libani anno gS8.
Opus mediocre quidem , sed bene conservatum. Tab. XXV. N. S. Inter plures, quae numerantur, Caesareas, dissicile est eam determinare, quae ad Libanum sita rarissimum hoc numisma percusserit; id enim nulli ejus nominis urbi convenire potest, nisi forsan illi, quae ad fontes Jordanis posita Caesarea Augusta, Caesarea Philippi, & Paneas dicta est, uti adparet ex numis, & ex ejusdem longa quidem, sed exacta etiam descriptione doctissimi Cardinalis Norisii: sed tanta
fiunt, quae huic sententiae adversantur, ut nec illa satisfacere cuique possit. Imprimis epocha urbis Paneadis ducitur ab anno ISI. V. C. circiter, annus autem in num o signatias nUmerari debet ab anno a. id est ab epocha Seleucidarum,& quamvis plures urbes Syriae duplici epocha uta sint, nulla tamen sub eodem imperatore diversarum epocharUm annos numis impressit, nun)Us Vero superesst Caesareae Paneadis siub M. Aurelio cum anno I a, qui proinde ab recentiori illo
computandi initio deduci debet. Quis
318쪽
as6 DE NUMIs Quis insuper sibi persuadeat urbem, quae in Jaudato MAurelii numo & sacra, & inviolabilis est nominata, in alio ejusdem imperatoris, splendidis his titulis omissis, solo no mine Caesareae Libani contentam fuisse. Cum tamen nullum Paneadis numum habeamus cum his titulis ante annum III, seu sau. V. C.; dicere quis posset Paneadem hoc primum anno sacram, & inviolabilem adpellatam, haec honoris signanumismati nostro, quod et O. annis antea cusium est, imprimere non potuisse. Verum quomodo Caesarea Libani dici potuit illa, quae ad Jordanis fontes, Paniumque montem sita, a Libano magno locorum intervallo, & toto Antilibano separatur 2 Alia itaque erit Caesarea ad Libanum: at quaenam pGeographi tacent, nec numus mentitUr. IgitUr adtentius perscrutemur eam sententiam, quae Uero similior videtur, &Caesaream procul dubio inveniemus, quae ad Libanum pertineat, etiamsi autores ejus non meminerint aperte. Arca urbs est Phoeniciae mediterraneae ad montis Libani radices, juxta Guillelmum Tyrium, ab Arco Cana anisilio aedificata, Isidoro teste, Antandrum inter, & Tripo- distans ga. milliaribus, ab hac Vero id; si iti- CD. I nerario Antonini credimus. Natum hic Alexandrum Seve- IH . cap. rum dicit Lampridius, ct celeberrimum Alexandri l . tem' plum fuisse: Aurelius autem Victor de Severo loquens, Urbem hanc Caesaream Libani, a nobis quaesitam, esse ostendit his verbis: Aurelio Alexandro Sriae orto curbe o cui duplex, Caesarea, Arcu, nomen est. Cum Arcae vero templum Alexandro Macedoni, unde Syriae reges ducebant originem, dicatum, idque elarissi
319쪽
IMPERATORUM. etsimum esset, Vera suppetit causa retentae Seleucidarum epochae. Mutatum autem Arcae nomen puto a J. Caesare, dum Alexandria in Syriam, atque hinc, ut vult Suetonius in ejus Vita, in Pontum contenderet, eamque forsan beneficiis donaret singularibus, ob originem, quam a Venere jactabat in vicinia montis Libani ita culta, ut Bochartus formosas Heliopolitanas feminas Libanotides, Venerem autem Arcitidem ab ipsa Arca nominatas censeat. Hae tamen merae sunt conjejturae, cum unicus, qui hucusque prodiVerit, nu-mus ille sit, quem a Pyrrho Ligorio adnotatum se vidisse testatur Cl. Spanheimius sub Tiberio cusum cum inscriptio- . s. no: APΚAIDN. Unde fluere videtur, Aream tune non- seta. dum Caesaream dictam es e, etsi utroque simul nomine fruitam testentur laudatus Aurelius Victor, & numi quipiam. Numus itaque noster Arcte suit signatus, quae adpellabatur Caesarea Lilbani, ut a ceteris ejusdem nominis urbibus distingueretur, quaeque praecipua erat urbs suae provinciae, sicuti adparet ex turrito capite. Annus qS8. numum pereUSmium indicat in honorem Aurelii caesaris, dum viveret etiam Antoninus Pius anno scilicet 8op. V. C. Antonini autem octavo, Coss. Sexto Erucio Claro, & Cn. Claudio Severo. Ipse vero M. Aurelius, cum admodum esset juvenis, solum caesaris titulum gerebat; unde inscriptionem sic lego : --
restius Caesar Augusti Pii Filius.
320쪽
DIATDN. Numus hic maximae formae, Conservationis bonae, operis mediocris, ponderis 328. granorum est. Lab.
XXV N. q. Cum Stephanus Bygantinus viginti quinque ApoIIonias
numeret, arduum est distinguere urbem, in qua nostrum numisma cusum sit, quod jam prodidit Laillantius cum inseriptione, quae nostri numi lectionem juvat: EIII ΚAA AIOT. PODOT. ADOAADNIATDN. atque Apolloniae Lyciae adtribuit, quin tamen ullum adferat argUmentum. Meum sane numisma Apolloniae Epiro vicinae supra mare Jonium sitae adscribere mallem, cum Pausanias lib. I. Eliac rum commemoret eas gentes ad Hippodamium plUres ere-Xisse statuas, quas inter Thetis, & Aurora. Has itaque in lateribus templi, in medio autem Venerem ob pomum, quod sinistra tenet, majori statua repraesentatam, illis in regionubus maxime cultas fuisse existimo. Laudatus autor multa insuper meminit de Apolloniatis, quorum Urbem ab Apolline aedificatam, in litore maris Jonii ad Epirum, ut diximus, sitam esse deducit ex inscriptione veteri. Equitis Fountsin. XV. ΚABI. CHIDN. Cabirorum Ororum. Palma inter duo capita juvenilia nuda, quibus imminent astra Duo capita barbata, & literae quaedam Ogientes. Nec Conservatione, nec artificio numus iste admodum est laudandus. Ah XXV. N. S. Hocce