장음표시 사용
11쪽
Zsono ad obi ctiones allatas contra eaput 33. in qua demon siratur, tumores praeter naturam diuersis rationibus esse morbos ex intemperis, O organicor.
fol. 93 Defensio capitis 37 in quo asseritur, humo
res itimorum causam se materialem, non efficientem. Ior
Defenso capitis 38. panis 37. in qua idem dem si Iur. Io 3 Defenso capitis sexti ibridiani, in qua
demenstratur, humores obstruentes ob- fructionum materiam ese, non causam efficientem. mDigresso alia aduersus pablicum artis medicae professorem . . Izo Dur ENsio QVINTA. AquaGalani decreta De Dilapsia eo si mantur. Iaqm argumenta EraΠi probantia , couiasionem episepticam prouenire a morbo, facultare animali: eorum; confutatio. 33zReditus ad argumenta Tondeletii contra Galenum. Confirmantur confutationes argum to rum aduersus Galenum De Epilapsa Daditae.cap.31. 336DEFENSIONIS SExTAE. nubPans nisa, in qua dimonstratur, morbos intersedistinguia propria essentia nona laesis actionibus. IqIParasecumda n qua demonΠratur, ratiocinationem non esie actionem missam ex suntlamne instrumentaria. II DrrENfro NIs SEPTIMAE. Pars prima, in qua demonmatur solati nem unionis, O naturae ab Tracto descriptam figmentum esse. 1 Pars secunda,iri qua condirmaturi in partibvssi laribus esse morbum solutae continuitatis . 1 38
12쪽
V I C E N T I N I. IN DEFENSIONEM
Miseram ab liinc quadriennium libroj meos de morbis, in quibus cum mihi propositu fuisset
Galeni decreta patefacere,eaque a detractoriumultorum calumnijs vindicare; coactus fui pro eruenda,& illustranda veritate sentetias alio rum diligenter excutere, tam eorum, qui se ab eo stare profitentur, quam eorum, qui ab eodem recedi int: cumque multos,& quidem gra--, I uissimos errores in utroque scriptorum gen rein recte eorum sensa percepi,deprehendissem,eos notare, &redargu ro.Qua de re existimaueram me,non solum apud caeteros artis medicae studiosos, sed apud eosdem etiam, qui notati fuissent, plurimu gratiae esse initurum. At re ipsa expertus sum non temere a Comico fuisse pronunciatum,Veritatem odium parere; Et qui se errare putet, aut, si errare conuincatur,id aequo animo ferat, inueniri neminem. Na ex Galeni sectatoribus Iulius Alexandrinus; ex insectatoribus Thomas Erastus, quorum aliqua do in libris meis facta est mentio in me exarserunt Alexandrinus Parali- .pomenon ad calcem suarum annotationum Libri De Diff. Morb.reponendum ecllidit;in quo unius.& alterius criminis ex multis a me notatis non sine mei iniuria,& irrisione quadam tentat se purgare. Quod cum ieiune admodum,& haesitanter faciat,quoniam aberat a suis Antargentericis, &Antargentericorum defensione, quorum pene oblitus erat,ac demum minerur, cum domum,& ad libros suos reuersus erit, se alius haec, aliaque aduersus me esse prosecuturum,ab eo in praesentia abstinebo,& 'expectabo quid post conceptos montes lit pariturus. Erastus,qui cum mihi res tuturaeit,statim animi sui irritationem aperuit:& per literas cum doctissimis quibusdam medicis Patauinis & Venetis de me conquestus est, minatus'; tantam se ulturum iniuriam. Haec mihi nunciarunt amici ex utral
13쪽
Ciuitate,admonueruntq; ut aduersus tantum aduersarIum me dilIgentes
instruerem, ac ex omnibus eius commentarijs errata multa colligeren .:
ut non solum calumnias ab eo inseredas propulsare,sed nouis, & plurimis cum criminibus onerare possem. At ego, quamuis in libris meismulta sint. quae mihi,& multo plura sortasse, quae alijs non satisfactantamen expaucis quibusdam,quae in eius commentarijs obseruaui,adductus sum ut crederem non esse mihi magnopere ab Erasto pertimescεdum. Quinimo expectabam, si contra me scriberet, tot eum errores esse commissurum,ut mihi eorum copia obruto non essent aliunde conquirendi Ecce Liber exit: in quo non solum errata siua nititur defendore,sed in me petulantissime, ac plane scurriliter inuehitur,totumq; opus meum lacerat, & dilaniat, Iicet adeo imperiteatq; inepte,nihi Iut me mea fefellerit expectatio. Sibi ipsi similis est, imo vero longe se ips e terioran alijs enim Comentarijs G lenum quandoque intelligit, in hoc nunquam. Alibi non semper eum s quituraric nunquam cum eo sentit, omninoque totam eius disciplinam contaminat,& corrumpit,ac quod vix credi possit de homine no prorsus ingenij experte nunquam in opere tam longo non labitur, & hallucin tur.Qua de causa non inscite quidam ex nostris medicis eu non Erastum etymo Graeco,sed Errastum ab errore cognominandum esse ceset. Perpetuae huius hallucinationis causa illa est in primis, quia contra veritatem pugna cuius lata uis est,ut a nemine possit infringi sed ipsa se ipsam tueatur; Deinde,cum ira exarde&ens haec essuderit,mirum non est,illi euenisse. quod alijs aliquid per iram agentibus solet euenire: Dum enim nimis iniuriam ulciscendi cupidi in aduersarium temere irruulinouis saepe, grauioribusque plagis excipiuntur. Sic&ipso,dum ad paucos quosdam errores depellendos praeceps ruit, illis minime depulsis, in alios innumerabiles,&grauissimos incurrisse deprehenditur. Hos cum ego perpendissem, anceps dii; fui an esscnt a me consutandi: cum enim adeo sint aperti, ut ab unoquoque facile percipiantur,cur adderem artis medicae studiosis hunc laborem legendi altercationes istas parum utilitatis allaturas, qui soleam alioqui libros inutiles reijcere,& detestari Sed quoniam video rem medicam in dies labi in deterius,& quotidie nouos exoriri medicos, qui Galeno neglecto,iam uiua uoce, quam scriptis Argenterij, Fernelij, Erasti, atq; aliorum nouatorum chim eras sectantur; novasq: multas ipsi se parere gloriantur:& pro certo habeo quae Erastus contra me,& Galenum euomuiti illos esse amplo a turos,rudiorumque an mos a Galeni disciplina abalienaturos,decrcui nouos illos errores confutare. Qua in re caui diligenteriae sine emolumento noui hi mei labores legeretur; na ea Galeni dogmata
14쪽
certa,& stabilia, quae in libris De Morbis tradidi, certiora,& stabiliora reddidi dubia confirmaui; obscuriora illustraui,non nulla noua, & hactenus non obseruata protuli; ac tandem quam plurimorum Galeni locorum ab Erasto perperam expositorum uera sensa aperui; ut affirmare ausim. cum altercationum nostrarum duo praecipua capita sinKalterii, in quo finges ille se Galeno adhaerescere,negat me eius sententias percepisse: alterum. in quo aperte,& impudenter Galenu oppugnat,eum in utroq: semper decipi. Quod si quis comperiat uel semel qui de in his duobus recte aliquid
ab eo contra me pronunciari, fatebor me tota causa cecidisse, atq; nihil omnino esse.Fieri sane potuit ut in eo intelligendo quandoq; errauerim; adeo enim inuolutus,perplexus,& confusus saepe est,& ob rerum, de quibus agit,& Ob modi earundem tractandarum ignorationem, ut multo magis in eius argumentis,uel potius captionibus , &cauillis percipiendis, quam consutandis laborandum mihi fuerit.Sed cum dissensio de Galeni decretis oritur, siue ea admittat,si uereijciat, iterum confidentissime assero semper eum caecutire. Vnum illud me angit, non potuisse meres, quibus de agitur,castrie digerere, qua in libris meis usus sum; nam omnino
eius ordo fuit seruandus. Equidem cum cum vidissem nullam certam serie obseruatem,&si quam seruaret, eam creberrimis digresso nibus,& frequetissima eorundem argumentorum inculcatione interrumpentem, decreueram capita,& fundamenta omnia argumentorum colligere , in ordinem
redigere,ac deinde ea fgillatim confutare; sic enim Defcnsio mea non sine methodo progressa esset, compediosior fuisset,& hoc nomine lectoribus gratior. Sed ut, illo praetermisso ordine, singula aduersarij argumenta eadem plane serie, qua proponuntur,recensere, & refellere tentarem,
persuasit mihi in primis Galent authoritas, qui cum in a. De Dccretis rationes omnes Stoicorum probabiliores in nobilissima illa disceptatione, De loco facultatum animae confutasset: eaq; in uniuersum iecisset fundamenta, quibus reliqua anilia, & puerilia eorundem argumenta conciderenti statuissetq; ea praeterire,tanquam iam explosi, tertium tamen libro eorum confutationi dedicauit, hanc uel noui sui iudicij, uel amicorum consilij reddens rationem.Siquis enim rationes eas silentio praeterirci, notam contemptu, quam solutionis inopia videri posset breu itate sequutus. atque hoc non ibi tantum, sed in reliquis omnibus disputationibus suis religiosissime obseruauit, nullum quavis leuis sinum aduersariorum argumentum relinquens insolutum .Quod si Galcnus tantus vir nugas omnes tChrysippi sigillatim repellendas esse censuit, ne suspicionem in animis legentium relinqueret,se earum confutationcm ignorasse, quanto magis
15쪽
mihi homini novo,& paucis extra patriam meam noto id obseruandum fuit in refutandis rationibus quibusq; aduersarij tam celebris, taque mihi infesti. Quod multo magis a me praestandum fuit,cum audirem non solii iuniores, rudioresque huiusmodi argumetis irretitos distineri, sed illustres ctiam medicinae in Academia Patauina professores non esse a tanta caligine liberos, quorum aliqui publice dixerint,multa esse Erasti argumenta, quibus responderi non possit; alij posse utriusque sententiam in multis defendi; alij penitus pronuncia uerint Erastum omnia confecisse. Ordinem
igitur aduersarij necessario sum secutus; arguinenta omnia, quae me attin sunt,discussi, qualiacumque essent, nec dest j quandoque easdem defensiones repetere, sicuti ab ipso accusationes csdem repetuntur, parum fretus lectorum memoris,& in locis conferendis diligentiae. In omnibus tamen operam dedi, ut planius.&distinctius agerem, quam ipse egerit. Verum cum multa instent,praefat i iam desinamus.
Ad titulum,epistolam,oe prooemium.
Niequam in iustiam certamen descendo, reij cienda sunt leuia qusda,& futilia,quae mihi in epistola,& prooemio ob ij cit, ut ostendam quicquid aduersum me effutit, va numin falsum esse,ab egregia,& splendida inscriptione
ducto exordio hunc in modum se habente. Comitis Montani Vicentini noui medicorum Censoris quinque librorum De Morbis nuper editorum Uiua Anato me. In qua multa artis medicar capita accuratissime declarantur. Iubet Pindarus hymnoru eXO
dia ornata & illustria esse debere, qualia sunt magnificarum aedium vesti bula.Quod praeceptu in praefationibus suis.& in Inscriptionibus Erastu diligentis sine obseruauit. nam Tractatui de Cau coiit.praefixit hunc titu lum. De causa morborum continenti Tractatus, in quo integra, persecta,& dilucida huius quaestionis, & ad eam pertinentium rerum explanatio continetur.Non dissimilis est inscriptio libri De Putredine in haec verba edita Disputatio de putredine, in qua Natura, Differentia, & Causa putrQdinis ex Aristotele,&ipsa rerum euidentia clare exponitur, consensio in ter philosophos & medicos declaxatur,omnia denique ad perfectam eius notitiam necessaria diligenter explicantur.Nec minus tumidi sunt Antiparacelsicorum tituli. Quare praeclara quidem sunt vestibula haec , at illa in
gressus excPPit non ille quid ei a amplas,& magnificas aedes,ied in ruinas, praecipitia,
16쪽
fumum dare cogitant.In libro De Putredine viri doctissimi, qui diligenter eum legerunt, nihil esse amrmant quod arroganti Inscriptionis ostentationi respodeat. In tractatu De Catas Conti. certum est nihil eum de suo scribere,sed eorum, qui deterius senserunt, sententias infeliciter describe re,ut locis opportunis quadam ex parte demonstrabimus. De Antipara- celsicis quaedam postea afferemus. Nam quod attinet ad tractatum hunc contra me exaratum, perpetuo disputationis meae cursu, nihil ab eo esse alienius, quam superbum illum titulum aperiam, simulque ostendam cum
foetus mei artus non ex arte dissecuisse, sed more malorum coquor u ut Ioz.B.
Plato ait fregisse; demonstraboci; secundam etiam tituli partem esse fausssimam; tantum enim abest, ut multa artis medicae capita accuratissime examinet, ut potius totam artem confundat,& peruertat. Haec de titulo.
At in epistola statim maledicentiam mihi ob ij cit, eamq; ita urget, atq; exaggerat,ac si libri mei nihil aliud sint, quam iurgia & contumeliae;vt hoc
pacto in me odium hominum, ac Deorum concitet, idemq; propositum in toto prooemio, atque adeo toto opere premit.Multos ego quidem multorum celcbrium scriptorum errores aperui, non ob inanem gloriolam
captandam ut ipse fingit,sed ob causas iustissimas, & sanctissimas fusius a
me in fine prioris praefationis explicatas; quae cum planar, & omnibus obuiae sint,repetendae hic non sunt. Easdem in posteriore praefatione necessarias etiam esse demonstro. Dum enim Fernelius,& Argenterius Galenum reprehendunt, quod nunc huc, nunc illuc studio reprehendendi avide foratur, sic eos reijcio; Galenum necessitate adactum confutare sectas ab , , Hipp.alienas, ante visum est.Quare iniurius nimium Galeno est Fcrnelius, , , cum asserit id eum aut defecisie, lectaratq; parum se esse versatum in bo- , , nis authoribus, qui cum aliqua de re scribunt, cuius variae strantur opinio , , nes, sempe eas reijciunt, quas non probant. Quid aliud egit Aristoteles in ,, uniuersa philosophia ξ tractat ne aliquid, in quo aliorum placita in mediu , , non asserat,examinet & perpendat, haec repudiet,illa admittat Nonne &Hippocrates pasim id obseruar, damnans prauas opiniones medicorum , , aliorum, non solum in arte conscribenda, sed etiam in medicina facieda P , , Idem omnibus euenire puto,cum mihi quoque eueniat. Duenim cupio , , qtis vere sentit Galenus de morborum natura aperire , quis mihi potius , . credet, quam Fernelio, Argenterio, alijsque magni nominis authoribus, , qui scientes,& volentes a Gai cno desciuerunt au t Valeriolae, Fuchsio, &alijs, qui se Galeni sectatorei, faciunr,cum aliter, atq; ego, eum sint in t r-pretati,nisi eorum sentςntias refutaueroPTam uitum,&vulgatum est hoc, , '
17쪽
,. ut homines i sti bardi & stupidi, dum hoc in Galeno reprehendunt, non
,, aduertant, se ideo eum reprehendere, ut noua dogmata introducat; quod , , non liceret, nisi Galeni dogmata euerterent. Hae causi', aliaeq; mulis, quae me alios reprchendere cocgerunt, erant ante ropudiande ab Erasto, qua me accusaret. Ille autem ira incitatus,& temere cspitin temere porroxii in ν, me insultare. At ait.Non accuso erratorum reprehensiones, sed iurgi a , &, , maledicta dura, atq; inhumana in omnes clarissimos hui' aetatis medicos, , , & illos praesertim, qui extra Italiam vixerunt. Respondeo,vix fieri posse cum uiri errorcs notantur, quin addatur interdum errores illos esse turpissi
mos,&grauissimos,sensui, ac rationi repugnantissimos. Si quis ea neget. vel asserat, quae sint ab omni ratione,& omnium doctorum hominum consensu abhorrentia potest ne is alijs nominibus honestari, quam ignoratia , pertinaciae & stupiditatis Hinc Aristoteles Anaxagoram, Parmenidem, Melistum,Thaletem, Democritum, Empedoclem. viros grauissimos noli solii in libere refutat, sed saepe etiam bardos, stupidos somniates,&ebrios
vocat. Idem p rsceptoris sui Platonis Ideas monstra appellat. Quid de Galeno dicam, qui non solum Thessalios asinos insectatur, sed Erasistratu inctiam, Herophilum, Praxagoram, Philotimum, Athensum, Archigenem, aliosq; multos illustres scriptores acerbius vexatΘQuaere sacrς paginae scriptores,& videbis quam grauiter,& vehementer in aduersarios inuehatur. Quam aperte taxatur,& ironice laudatur Cardanus a Iulio Scaligero hac nostra aetateΘQuam acriter Franciscus Valesius in suis Cotrouersijs eosdesaepe increpat, quos ego reprehendo Cum vero me eos prssertim, qui extra Italiam vixerunt, notasse ob ijcit,ut cos omnes mihi reddat infestos,
iniqud id facit,& imperite ma si scripta mea possiant scriptoribus alijs laudis,aut infamiae aliquid afferre,plus laudis afferunt ijs , quos nominaui, quam infamis. Cum enim mihi propositum esset calamitosis his temporibus, quibus pauci Hippocratis,& Galeni disciplinam amplectuntur, non
eorum tantum, qui viros illos diuinos repudiant, sed eorum etiam, qui admittunt,at in illis enarrandis saepe falluntur, aut horitatem imminuere, ut Hippocratis,& Galent authoritatem augerc,omne', ad eos diligent is,& ardentius amplexandos accenderem, non vulgares,& triuiales scriptores excussi,& taxaui, sed clariores & celebriores, quoru authoritas studio
sos ad sese posset allicere. Propositum id meum & in praefationibus, & in toto opere passim patefacio. Non reprehendo igitur viros illos, quia Germani sint,Galli,& Hispani, sed quia clarissimi sunt,& spledore suo possunt
in entorum acies derstringere. Et, cum institutum meum praecipuum sit
benemcrendi non de Italis tantum,sed de uniuerso hominum genere, du
18쪽
authores illos reprehendo,simul etia medicos omnes Germanos, Gallos, Hispanos admoneo, ne patiantur a scriptorum suorum magnitudine sibi sucum fieri.Atque haec ad maledicentiae obiectionem in uniuersum dicta snt. Admonet tandem adolescentes,ut legant primam partem Lib. De Opt.Sec.in qua praecipitur.Cotrouersias in arte qualibet ex eiusdem artis principijs esse declarandas,ac si ipse contra me inde demostrationes multas construxerit. At ego vicissim moneo non adolescentes tantum, d prouectiores etiam,vi diligenter legant Galenum a. De Decri Hipp. & Plata cap. 3.& .ubi docet quae sint propositiones scientificae, quae dialecticae, quae oratoriae,& quae sophisticae mam demonstrabo eum aduersus me sciεtificis nunquam,dialecticis raro, reliquis vero plerunque fuisse usum; nullamque auuioris De Opi.sec.de quo posterius tractabimus,ueram praeceptionem unquam,sed vitia tantum & errores fuisse imitatu. Sed ad pro mium venio, quod antequam facio, lectorem moneo, cum in toto Erasti opere unaquaeq; pagina praeter numeru, in quatuor partes distinguatur quatuor his literis notatas. A. B.C.D.me item in margine esse annotatura numerum paginae,&literam, quibus continebitur locus unusquisque a me discutiendus ut ille statim, ac facile sub oculos legentium subijci,& conferri possit. In Prooemio igitur me iterum tanquam maledicum exagitat,ac in primis reprehendit,quod argumentum scribendi litigiosum elegerim. 2. D. At argumentum,quod sumpsi, est Galeni defensio a sciolis,& maledicis in morborum explicatione.Quis igitur praeter Erastum argumentum id re- prchendatὸ Adcgit, inquit,te multos refellere,& ea dicere,quae nunquam , ,
dixisses, si argumentum id non delegillas,& consilium, quod alijs dedisti , ,
in calce praefationum tuarum,amplexus fuisses. Poteras enim ea, quae Ga- 2. C. lenus non attigit,uel morte praeuentus non absolui perficer aut quae Ob- , ,scure,depratia teq; tradiderit,explana te,denique repugnantem sibi conci- is
liarc.Grandia quidem sunt hoc argumenta; sed si pro dignitate tractanda erant poteram ne lites effugere ξ poteram quidem, & potuissem etiam in morbis explicandis,si eum imitatus fuissem, qui de ijs in tertia Antipar celsica tam ictu ne scribit,ut ni nil doceat, quod non ab alijs omnibus pleniusis eruditius traditum fuerit. Si nullus locus obscurus erat explicadus, nullum Galani crimen diluendum, nulla controuersia componenda, nulluex antiquis decretis e tenebris eruendum,summa sane cum quiete omni λtransegissem. Sed quid aliud hoc fuisset, quam operam, & te pus perdere Non scripsi,ut lites sererem, sed ut componerem. In notandis vero erroribus quam plurimis ita me gessi, ut neminem virum doctum esse putem, qui eorum magnitudine considerata,non iudicet a me benigne potius, quam
19쪽
acerbe eorum auctores fuisse tractatos. quare frustra verba fundit eum Ite 3. A. rum, sicut in Epistola contra me exclamans ita vociferatur. Quid hoc est, , , s impotenter nimis viros praeclare doctos, deq; re literaria optime meri-
, , tos propter unum, atque alterum errorem enumero doctorum expungit, , , inertes, amentcs, stupidos, bard OS, κτως pronuntiatὸ A sinos etiam
addit alibi. Sed parum est hoc, cum statim ira ardens in me sic virus euo 3-v mat. inlin etiam viis longioris usuram inuidisse eis videtur, quos odisse cet , , pit. Quid cnim habuisse animi, ac optauisse eum putas,cum ad finem prim g
, , praefationis dolere se ostedit, quod nulla lege sic ipsi liceat in illos animad, , uertere, qui aduersus Galeni placita scribere, ac disputare audent, quomo, , do Inquisitoribus conccsspm est cum omnibus agere, quos haereticos esse, , iudicant. Ignes certo,gladios,ac restes videtur spirare oratio, dum sibi muli, , tam irrogare Galeni reprehensoribus, scripta eorum flammis absumere, , , sanctionibus quibusvis prohibere, ne quis talia scribat, concessum no esse, , conqueritur. Quantum hanc partem exaggeret,facile intelliget qui verba ex calce epistolae meae pacata,& mitia cu his tonitruis,& fulminibus conferet; in quibus plane aperit animi sui malignitatem, & iniquitate in totugenus humanum, cum tanta vehementia aversetur legem illam, quae corulicentiam, qui praecepta in humane vitae salutem inuenta violant,& corru' punt, compesceret; nec intelligit se hic non mihi, sed Galeno esse infestu, qui in principio libri Aduersus Iulianum legem hanc exoptat. Sed eo etia nomine ei de videtur esse infestus, quod citis calumniatores aperte, & impudenter tutatur,& protegit; quamuis eum excusatum habeo, cu sit & ipse parum amicus Galeno.Quamobrem legem illam no sine causa auersetur. Perijsset vero, nisi inter has naenias ctiam repugnantiam aliquam in me 3.C. notasset. Uidetur, inquit, in ipso statim limine repugnantia scribere. Hic
, , enim cupit lege cautum, ne cui contra probatos authores scribere liceat, , , cum ad finem tertiae praefationis omnibus facultatem concedat,Galenum, , sibi repugnantem conciliandi; deprauatum corrigcdi;& qus forte desint, , , addendi; in eadem fateatur, Galenum hominem fuisse, labi potuisse; adeo- , , que in anatomicis non semel tantum aberrasse . Locis opportunioribus demonstrabo ignorare eum quid repugnans, quid consentiens sit. Nam multus est in hoc criminandi genere.Nunc cum obiiciat me mihi in primo limine repugnare; Respondeo eum in primo limine, quid repugnans sit non intelligere; licet enim in Epistola mea vetem contra probatos scriptores scribendum esse, non repugno huic decreto,cum postea concedo. Galenum sibi repugnantem conciliare.non edim est hoc calumnijs Gai num incessere, sed eius sensa recte explicare.Eso sane, . qui me Galeni defensorem
20쪽
sensorem profiteor, saepe huiusmodi repugnantias componere enitor. Nec qui deprauatum corrigit,ei aduersatur,sed illi fauet; nisi fortasse Erastus per deprauatum errantem intelligat: sicuti visus est intelligere paulo
ante cum hunc eundem locum his verbis expressi.Quae obscure, depra- r. Quateq; tradiderit.Nam si Galenus deprauate tradidit, error eius cst, non ,, codicum. Sed vir subdolus& vafer verba mea, eorumque sensum p c uertit. Nusquam ego dixi, Galenum deprauate ciliquid tradere; nec per Calenum deprauatum Galenum errantem,sed eius codices, corruptos,& medosos in telligo. Aut igitur locum illum non percepit, aut dolose in cum sensum excutit.Si non percepit locum tam planum,& apertum; quomodo abstrusos,& difficiles percipiet Θ sin autem malitiose sic exposuit, homo iniquus, fraudulentus,& omnino improbus sit, necessse est. Addere vero Galeno, quae desunt, quis dixerit esse contra Galenum scribere Quod si fateor Galenum hominem fuisse, errare potuisse , & fortasse in rebus anatomicis quandoque errasse,non icleo conccdo cuilibet,ut eius dogmata calumnijs incessat. Cum scribit dcinde. Sed Deo gratia, quod Α.A. licet in censoriam sellam nullo Senatus consulto, nulloque Plebiscito, , , nullo denique vel Imperatoris, vel Principum aliorum rescripto quod , , equidem ego resciscere potuerim euectus ipse scinctipsum collocaret, , , potcstatem tamen carceris,& gladij arripere non potuit: Quid habemus , aliud, quam ineptam quandam non eloquentiae, sed vaniloquentia oste-tationem ΘDixerat& antea,me ita viros praestantissimos tractare , ac si doctorum consensu censor fuissem constitutus; atque idem postea sit binde repetit. At haec ab usu horum temporii valde sint aliena. Fuit olim in Aegypto consuetudo, nihil ut ad artes pertinens columnis quibusdam
sacris inscriberetur, quod non fuisset eruditorum consensu comprobatum .Quae consuetudo optabatur etiam a Galc no: quod si unquam, nunc Certe magnopere optanda esset; nam homines ambitiosi, & iniqui in bonarum artium scriptores non insurgerent. Caetcrum quis nunc Doctorum suffragijs, aut Principum iussu scribit Θ Quis ius Galenum censendi Argenterio tribuitὸ Quis Fornelio multa contra cum innovandi Θ nemo certe, quamuis falso iactet id sibi muneris ab Henrico Rege magnanimo fuisse iniunctum. Quis Erasto consuram concessit in Paracellicos Ego sanciustissimis de causis &propemodum necessarijs Galeni patrociniucontra salutis humanae hostes sponte,& Iibere sese pi; idque non Principis quidem mei iussu permissu tamen inuulgaui. Liceat ne Erasto, Argenterio,& Fernelio in Galenum debacchari;& non licebit mihi eorum iniquitatem,&inscitiam palcfacereὸLiccat ne illis in hominum vitas in-su Ita re,& non licebit mihi corum saluti prospicereὸAc tandem ut inani B eius N