De estherae libro et ad eum quae pertinent vaticiniis et psalmis libri tres quos scripsit Ioannes Anselmus Nickes De libro estherae cum excursu de chananaeorum scytharumque deis

발행: 1856년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

- 352 erat ' H vel TIN, apud Chananaeos usitata. Philistaei enim timore perterriti. Venit deus. inquiunt. in castra. Ouis nos saloabis de manu dei Martis vel deorum Mamrialium sci 'μὶ istorum Iam vero altera sorma erat 1 N, qua uti antiquitus Amalecitae solebant. Ex hac ortae sunt Chaldaicae sormae mutata littera P in I, Irim

et et Tum, quod Medi et eos qui secuti sunt

quem nos Graecos secuti Dareum dicere solemus. Νeque vero ignoro, qui Herodoto in his nominibus explicandis interpres fuit, eum Darei vocabulum ita explicasse. ut

illud a 'rari IIων ducendum atque iddem quod εἀmς

valere diceret ). Sed eius me non movet auctoritas. Prinpterea quod nummum ab eo P N nominatum esse video. Sed quoniam nomina Chaldaica ad Persarum linguam accommmodata illustrare coepimus, duo alia eiusdem generis explicare iuvat, praesertim quum ad hunc deum Pertinere videantur. Traditum enim a Graecis est Cyri nomen significare solem. Xerxis vero mavortium h). Quoniam autem eumdem solem esse ac Martem constat,gequitur, ut verba illa non re sed pronuntiatione inter se disserant. Quare non verendum erit. ne audaciae in his rebus arguamur, si a o P mutata littera liquida et a V v eadem mutatione facta UrnmπN Aoerexvel Xerx s vel Cyaxames ducendum esse dicemus. Denique breviter disputandum est de nomine 'da Nαβαυ, Nebo. Quod quamquam soli vel Marti datum esse Pro certo affirmare non ausim, tamen non dubito

372쪽

- 353 quid mihi in mentem venerit, aperire. In nominibus Chaldaicorum regum verbum Νebo coniunctum est cum Adar vel Arar, ut in Nab n-aZar. Νab POl-2ar. Ν col-azar, aliis. Quoniam igitur Chaldaei deum Νeho magnum appellabant, haud improbabilo est hunc deum apud Chaldaeos suisse Martem. Nomen autem eius videtur esse iddem quod clamator clamosus, quod quidem ad Martem clamantem haud ineptum est. Ac quae nomina huic deo fuerint, satis mihi docuisse videor. Iam ubi ei templa posita sint . quaerendum est. In vetere Amalecitarum regno Oppidum erat magnitudine ac celebritate Bosrae Proximum. quod nomen a cepit a uarie. Vocatur enim in Hebraicis libris Quod verbum est plurale pro 'PI N vel ci umes, 'Eδγ- vel 'E M a.. Sic enim interpretes Graeci semper et I gerunt et scripserunt ij. Haec urbs primum quidem tri-hui Manasse assignata est p): postea vero venisse in li Stium Potestatem videtur. Ex nomine Martem ibi cultum esse Pro certo aestimare possumus. Appellatur autem a Ptolemaeo et Eusebio δὶ . Sita erat in Arabiae provincia, quae Vocabatur Batanea.

Moabitae huius dei sanum habebant in ea urbe quae ab illo vel Ar vel Ariel vel Areopolis nominatur, quamque a Rabba Moab haud differre ex Stephano compertum est εὶ. Ammonitae vero hunc deum sine dubio in urbe sua colebant, quae Rabbath-Ammon et eadem, si veterem testem audimus, Philadelphia nuncupata est β). Ibi etiam

373쪽

- 354 Iectum conservabant regis Og ex serro lactum, cubitos latum quattuor. longum novem i). . In Palaestina vix dubium est, quin ab eodem deo

quae modo a Iudaeis modo ab Idumaeis Occupata est. Denique Doram urbem maritimam nomen 'm ah

hoc eodem deo habere suspicor. Ibi enim celebre cuiusdam dei templum fuisse, compertum ex eo habemus, quod in numis haec urbs Δωρα appellatur. Erat autem posita ad radices Carmeli in terra, quae linguae vel peninsulae speciem habebat. Vnde verisimile est, Scythas, quum ad Pontum Euxinum venissent, ibi non temere aut fortuito locum huius simillimum elegisse. deoque Adar dedicasse. Locus autem ille nomen obtinuit Δρομος vel 'Aχιλλεως. Ex quo nomine per- Spicuum est, eos in ea sententia fuisse, ut Achillem a Marte vel sole non disserre arbitrarentur. Quae quidem eorum opinio etiam ex eo cognoscitur, quod eum deum, qui cum Diana Taurica eodem in templo colebatur. Achillem esse dixerunt. Martis autem religio maxime in

eis locis viguit. Quare nihil habet dubitationis. quin

Thraces huius dei cultum ex septentrionalibus locis a sumpserint. Quin etiam Romanos quum alios deos lum artem aliunde accepisse, non tam sutilis est opinio, quam Videtur esse eis, qui superstitionem hanc Omnem a Graecis hominibus inventam esse volunt. Venime enim vel ex Asia colonos vel ex Scythia Hyperboraeos in Italiam eosque Romam vel condidisse vel conditam inc luisse, negari nisi temere non potest. Etenim obscura

374쪽

- 355 -' illa multisque ymbata de Aenea fabula: quid aliud testatur, quam coloniam ex barbaris, ex Semiticis populis et eis, qui Graecorum hostes fuerant, in Italiam Romamque esse deductam' An hanc fabulam omnino metam commenticiamque esse nihilque continere veritatis iudieahimus p Quid vero7 quod quum aliorum deorum. lum Opis Martisque nomina, quod Romuli Remique ex Rhea Silvia origo ad Scythas omnino spectant, nonne haec declarant colonos illos ex Scythicis venisse regioni-hus p 0uid de Romano Dianae Ephesiae lemplo loquar. quod Livius inclytum scribit suisse iam regnante Servio Tullio ij p Quid p de Vestae cultu. de sancto igne, de Saliis Vestalibusque virginibus, quae Romanis erant cum Scythis communesy Quod praeterea Romani ludos vel f

stos dies mortuorum ex Scythia deprompserunt eosque nominarunt riurios . nonne indicat, etiam posterioribus temporibus eis quamdam suisse cum Chersoneso coniunctionem p Martem autem quum hi ipsi in eis regionibus natum esse tradiderint . quae ultra Thraciam sitae sint. ex Scythia eum allatum esse Romam quis negare PotestpQuae et multa alia qui diligenter cum animo suo reput Verit, aut veteres religiones aptas inter Re et cohaerentes esse omnino negabit aut concedat necesse est mirum

quoddam esse inter populum Romanum Scythicasque gentes vel familiaritatis vel consanguinitatis vinculum. De Martis apud Scythas festo alio loco dispulabimus. De eista autem sacra reliquisque rebus, quae ad huius dei cultum pertinent. legi possunt ea, quae ae- curate et subtiliter scripsit Moversius δ). Denique non praetermiserim ea nomina, quae Martis appellationibus Moloch et Adar respondent, etiam lunae

2ὶ Movem l. e. p. 355. M.

375쪽

- 356 imposita esse. V ahatur enim regina vel regina

coeli atque MINPriusquam disputandi finem laciamus, de Neptuno

pauca dicenda sunt. Herodotus eum deum non ah omnibus Scythis sed a regiis tantummodo cultum esse ait. Cuius rei quae fuerit causa si quaerimus: vix alia potest indagari, quam quod reliqui Scythae a mari abstinebant, regii autem sortasse propter pristinam cum Phoenicibus coniunctionem navigationi operam dabant. Neptuno autem. Herodoto testo i). apud illos nomen erat h. e. N n deus maris potentissimus. Illud En, quod iddem est ac Vidin et proprie solem Dionysum significat, nos reddidimus deus. Quoniam de omnibus Scytharum deis disputavimus. ad ea quae investigare potuimus oportet respicere omniaque paucis verbis comprehendere. Primum quidem. id quod summum est, deorum sana et quasi vestigia s culi ex Idumaea et Palaestina in Syriam , ex Syria in Armeniam Scythiamque pervenimus. Eosdem tribus illis locis invenimus deos . pares suPerstitiones. aequales denique turpitudines. Praeterea neque deorum apud Scythas nomina, neque religiones illorum ceremonias consuetudinesque ignota esse sacris scriptoribus cognovimus. Vnde gravissimum argumentum consecuti sumus. Scythas non venisse, ut de recentioribus quidam Putarunt, ex India, sed ex Idumaea atque ex Syria in regiones septentrionales esse traductos. Originem praeterea patriamque salsorum deorum fines esse chananaeorum Amorraeorumque vidimus. unde ista pestis prosecta per Asiam Europamque manavit. In Graeciam autem atque in Italiam non Aegyptiorum quies ac segnitia Supersti-

376쪽

- 357 tiones illas transtulit, sed quum Phoenicum et Drorum mmmercium tum maxime Scytharum errores atque expeditiones. Quemadmodum igitur Iudaei veram dei ii litiam sanctamque religionem. ipso deo et iubente et adiuvante conservarunt: sic contra Idumaei studium omne o ramque in eo collocarunt, ut plurium deorum fraudem, sabularum commenta, superstitionum turpitudines, quam celerrime possent, ad omnes gentes Perserrent. Vt autem Idumaeorum Iudaeorumque generalO Sex matre una nati sunt: sic ex una eademque terra Chanaan et tenebrae prosectae hominum mentes erroribus Obruerunt, et lux orta est dissipatisque lenebris omnium acii mos Iaetissimo veritalis splendore collustravit.

377쪽

Maxime mea interest, ut quae de plurium deorum cutiu in unipersum diximus recte intelligantur fixaque in lectorum animis haereant. Itaque locus, unde ad Excursus exordium respiciatur . nullus mihi fine libri videtur esse aptior. Principio igitur ibi in eo versati sumus. ut Sanctum Paulum BOm. l. 21. M. in seculi superstitionis Originem eis causis explicaremus. quae ductae ex animo Psychologicae vocantur. Sunt enim

aliae quoque diversaeque huius rei causae. quae a libri Sapientiae st3. 2. 3. 14. 15.ὶ auctore atque a sanctis patribus asseruntur. Sed quoniam id nobis causarum

genus, quae in animo sitae Sunt, tractandum sumpsimus, Primum P. 263. ad peccatum Adami impietatem

posterorum ita putavimus reserendam, ut unum uir

rumque crimini subesse principium probaremus. Neque enim ad peccatum reserenda unitas est sed ad principium. Nam toto coelo inter se disserunt primi patris praevaricatio et posterorum delicta. Deinde ea quae Requitur pagina conati sumus ostendere, quam difficile laetu sit, ut qui ex oblivione Dei in impuritatem d

lapsi, inde autem sese ad superbiam erexerint . animo Oreque Deum esse affirment, quem re factisque negare non desinunt. Nam ex incontinentia arrogantiae coniuncta gummae nascuntur difficultates, quominus homines

duobus illis vitiis dedili Deum creatorem suum iudicemque confiteantur et rite colant; quamquam divina identidem misericordia efficitur, ut ad adorandum Deum

Virtutesque colendas revertantur. De hac superstitionis causa V. S. Athanas. Orat. c. genti. 8. M. S. Theophil. QPisc. Alex. c. Origenisti. ep. Pasch. l. Bibl. Patrr. l. 5.Ρ. 84 . D. Thom. Aqu. Summ. 2. 2. q. 4. a. 4. Duili od by Cooste

378쪽

NIlli L OBSTATD. evolus Vercellone Sodal. Barnah. Procurator Generalis Censor Depulatu . IMPRIMATUR Fr. Dom. Builaoni O. P. S. P. A. Magister. IMPRIMATUR Fr. A. Ligi Bussi Archiepiseopus Ieonire. Vi Vermis.

SEARCH

MENU NAVIGATION