De estherae libro et ad eum quae pertinent vaticiniis et psalmis libri tres quos scripsit Ioannes Anselmus Nickes De libro estherae cum excursu de chananaeorum scytharumque deis

발행: 1856년

분량: 382페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

- 332 esse facile perspicitur. Sed videamus do ipsis urbibus. Iopo quidem in libro Iosue nisi uno loco scripta non

invenitur: Arecon cum termino qui respicit Ioppen t), quod sane mirum est. Quum autem urbes non ex Pugnatae, ut Sidon, ut Drus. tamen Israelitis attribuerentur. Prorsus explicari nequit, quid sit, quod Iope nulli Omnino tribui assignata videatur. Erat enim in finibus eorum, qui ad mare usque Pertinebant. Et Profecto. filiis Aser. qui litus obtinuerant. Apheca data osse I

Haec autem urbs, Etsi est rege Privata, tamen quum in alta rupe posita deaeque lemplo Min ornata esset, in Amorraeorum Potestate remansit '. Quare consentaneum erat, ut haec eadem etiam tribui Iudae adserit, retur φὶ. Sed quum. Iosue regnante. a Iudaeis numquam vi capta esset. Primum quidem in Philistaeorum. Postea ut Scythopolis in Syrorum ditionem venit. Erat autem sita in colle odito ad planitiem magnam et ad constituendam aciem idoneam. Quare laclum est, ut ei Philistaei ibi his, copiis coactis, contra Iudaeos Pugnarent,

et Syri vel potius Idumaei Damasceni proelio facto in

sita fuisse traditur ad magnam planitiem aptissimamque ad pugnandum ' . Haec autem et magnam silvam et Carmelum montem Possedit tantumque valuit, ut cum vicinis oppidis exercitum quadraginta millium Parare atque

352쪽

- 333 alere posset ij. Quodsi igitur nomen situm naturam que loci consideraverim. illud mihi videar haud impro- habiliter coniicere eamdem suisse Iopen et Aphec vel Aphecam. In ea autem Opis cultum viguisse Plinius ait.

cuius haec sunt verba: Ione Phoenicum, antiquior temrarum inundatione ut ferunt. Insidet collem praei

vero haud dissicile est ad diiudicandum. ea urbs. de quanos diximus et Aphaca, cuius montionem faciunt scriptores Christiani, cademne fuerit an diversa. Illa enim posterior iacohat ad torrentem Adonim habebatque Ia- cum sanctum nomine Boeth δὶ . SOZOmenus eam colloca-

hanc Aphacam ad eum montem Positam fuisse quem nos Libanum dicimus: ne cogitari quidem POt t. eam Sacris litteris commemoratam esse. Νeque enim illud novum quiddam aut singulare habet, duas suisse in Pho nicia urbes , quarum utraque et ad torrentem δὶ nec procul a maiori monte i Libano, Carmelo in sita suerit, utraque etiam Opis vel Veneris cultum ab eaque id lem nomen Aphaca φὶ habuerit. Nam ex hac ipsa re causa Perspicitur, quid sit, quod altera Postea non Apheca sed Iopo nominari coepta sit. Priusquam a Palaestina discedam, dicere oporteat. quomodo Asserae turpes religiones fraudesque eunuch rum . quos Graeci corybantes vocabant; in sanctam Iudaeorum gentem irrepserint. Sed haec qui discere avet. apud Moversium legat doctissime expoSita.

353쪽

- 333 iam igitur Idumaeos sequentes ad Syriam veniamus. Ibi Assera tanto in honore suit, ut Omnino dea Syria appellaretur. Locus autem, ubi celeberrimum eius cratianum, ab ea vocata est Ba in byc-e. h. e. VnNI vel pnesa ad Opim . vel mutatis litteris a in V, P in a. an N vel an . Hoc postremum nomen in Talinudo Babylonieci

l. c. exstat. Graeci autem eam Hierapolim nominabant. De ea quidem scribit Strabo: Ouattuor schoenorum Uario trans sumen s Euphratem θ' est Bambyca , quam Edessam et Hierapotim Mocant. In ea Syriam deam Atargatem colunt ). Lucianus quum Hierapoli lanae deae simulacrum describit. eam multa signa habere ait cum aliis deis communia. Eam enim manu altera gerere sceptrum . altera fusum . in capite portare radios et turrim l. Primum quidem matrem eam omnium ac reginam doctarat sceptrum. Deinde vero susus eam significal - id liuod seminae sacerdotes in eius templis sa- ciebant - lanam tractare ad implicandos phallos. Radii

autem sursum versum reclinati monstrant. radiorum Diruperne missorum enasci quaecunque terra propn

rat . Aedificia donique oppida urbes ab ea Portari. turris indicat in capite posita. Sed varia orant huius deae

insignia. Eius simulacro leonem Veteres adiungere sol hant tamquam animalium regem aut hoVem. Propterea quod in eo summa sunt robur labor utilitas. De leoni-hus quidem Macrobius, sub eodem Adamatis simulacro, inquit, species leonum sunt eadem ratione Ierram

--. Eisdem sere verbis de ea Plinius S, Is: Bambyce, quae alio nomine Hierapolia vocatur, Syria vero Magog cmbust Del MamgλIbs procligiosa Alamatis, Graecis autem Derceto dicta colitur. 2 Lueian. de dea Syr. S. 12.3ὶ Macrob. Satura. l. 23.

354쪽

esse monstrantes. qua Phryges finxere matrem deum

Romanis Ieones additos esse videmus δὶ . Quoniam autem terra non modo gignit animantia omnia sed etiam alit, corpus eius mammarum mullitudine operiri solebat. Apud Gmnovium imagines quattuor sunt deae Opis mullis mammis praeditae manibusque leonem tenentis εὶ. Sed sortasse quispiam miretur, quod haec dea piscis caudam abiecisse ac repudiasse videatur. Sed considera dum est, quaenam sit natura pulchri artisque leges quid Postulent. Nam artifices, quum ex homine et pisce con-nari venustam figuram non posse perspicerent et tamen arti ac naturae deae salissacero vellent, seminam aut in animali marino sedentem finxerunt aut simulacro eiu modi figuram addiderunt. In statuis Florentinis dea quaedam est h). quam adhuc Dianam Ephesiam habu runt. At vero eam esse Opim, Plura sunt, quae indicent. In eius enim vestimentis, quae tripartita sunt, Primum

quidem huius deae liberi sunt Apollo et Diana , deinde

ero tres gratiae . quihus cum Opi vel Venere maxima est necessitudo, denique dea ipsa marino hirco insidens. qua quidem re duplex eius declaratur piscis hominisque natura. In nummis Florentinis φὶ item quaedam Demeter est; eius caput Ornatum calatho: ad utramque Pa

tem duo genii cum facibus, qui vel sol et luna sunt ii hendi vel etiam cupidines, ad eius pedes itidem semina

355쪽

- 336 Esl equo marino imposita, quae hanc deam priscam Dercetem esse ostendit.

Sed ut ad rem revertatur oratio, in media Asia altera erat urbs ad Physcum amnem a Tigri quattuor di rum iter disiuncta, quae nomen V1πις aperte ab hac dea

accepit i). Sed vix dubium est, quin pluribus locis huius

deae simulacra altaria sanaque suerint. Τantam enim eius religio vim habuit. ut omnes in tota Syria pisces con- Merarent neve quisquam eos aut interficere aut vesci auderet ). Iam vero Idumaei et Amalecitae ad Pontum Euxi num deducti. Herodoto teste, huius deae sanum habu runt in monte. qui inter Borysthenem et Hypanim intererat. Huic loco nomen suisse 'Aπα- ουρος h. e. Opis mons. ex Strabone compertum habemus δὶ. Iam autem a Rhea, quae in silva vitam egit ob eamque causam Silvia nominata est, ut Romani, sic etiam Scythae originem suam ducere solebant. Nam de Scytharum generatoribus Graeci Pontici narraverunt. He cutem . quum boves Geryonis quaereret, venisse in regi nem silvestrem. in 'Tλα- , ibique reperisse in spelunca quadam subterranea feminam ancipitis naturae, cuius corporis altera pars esset hominis, altera autem a coxis anguis. Cum illa eum convenisse, ac genuisse filios tres Agathyrsum Gelonum Mytham, qui earumdem gentium Patres auctoresque essent. Hare quidem illi εὶ. Feminam illam deam terram esse, mea quidem sententia, et ex

eius domicilio liquet et ex corpore. Νam quum illa ex

356쪽

- 337 aquis in terram transiret. piscis cauda in caudam anguineam non poluit non converti. Hanc autem deam sis

terra in antro vel in ipso inferno habitare, etiam A gyptiorum erat opinio. Νam Isidem, quam itidem Apollinis Dianaeque matrem putabant, cuique Busiri Gali rum more turpissimos sestos instituebant, a Rampsinito rege dicebant in inferno esse visitatam i). Priusquam de hac dea disputandi finem laciamus, haud alienum est, de deis terrestribus, quos Graeci χΘ

νιους vocant. breviter dicere.

De Dite et Proserpina.

Veleres soli et lunae propria Posuisse Et nomina et signa. quibus maximam eorum cum terra coniunctionem exprimerent . iam SuPra a nobis significatum est. Haec quidem signa, Verendum non fuit, ne prave intelligorentur ab eis, qui opinionem illam de coelestium deorum ex terra Origine aut primi invenerunt aut penitus Perspexerunt. At vero Graeci et Romani quum eiusmodi deos ex Asia acciperent, quomodo illam coelestium cum terra consanguinitatem comprehendere ac retinere P lueruntp 0uidp lunae Opis cornua, soli autem calathum h. e. Oppida et urbes imponere. nonne inauditum, nonne absurdum estp Omnino autem illi tanta erant animi su tilitate atque elegantia, ut eisdem deis non modo contrarias partes sed ne plures quidem sacile tribuerent. Quare factum est, ut ab eis Dianae Iunoni Minervae, quae omnes a luna minime disserunt. sua cuique vis ac natura adscriberetur, earumque munera et ossicia certis

357쪽

- 338 definitisque legibus circumscriberentur. Eadem ratione

eommoti sunt, ut duarum partium . quas Asiatici le rae assignaverant . alteram Veneri darent alteram Cereri relinquerent. Soli igitur quum arctissima Cum terra coniunctio esset. relicto coelo. in terram ad inferos descendendum fuit. Oui quum coelestibus ox sedibus decessi set . a se impetrare non Poluit, quin sororem germanam lunam ad se raPere conaretur. Ita quidem intelligitur evenisse, ut sol ac luna et in coelo lucerent, et ut Dis et Proserpina dominarentur apud inferos. Sed ut haec accuratius perspiciantur. inde a nominibus horum de rum et signis notisque repetendum est. Lunam igitur, ut a terra Originem trahere diserte exponerent, appellabant aut liberam siliam temrae aut PDN N Europam lucem lunam terrae aut ED, iam, ut Ephesii. abiecta syllaba prima, simpliciter Opim. Quum primum nomen illud Zeraphia ad pronuntiandum longius esset, Asiatici eius prima parte Zara. silia. uli solebant. Eosque secuti sunt Graeci et Romani, quum Proserpinam Κορην Liberam dicebant. Sed quum vocis vis a priore parto Zer ad alteram Aρha. Api. Opi d Iaheretur, fuerunt. qui vel Proserpinam vel Dianam Ephesiam Opim nominarent. In insula quidem Delo Arge

et Opis, ut Opinor. tamquam mater et filia, ut pro certoam are possum, tamquam duae diversaeque deae carminibus ceremoniisque celebratae sunt ij. De Diana autem Ephesia mela quidam apud Macrobium λ) hoc modo:

Τμνῆσαι ταχεων βλητειραν οἰσπῶν. cum his lunae nominibus mirum ad modum congruunt

ea, quae soli Diti indita sunt. Servis. Sanuis vel Sianuis . Ser et Apis. Serapis iddem est quod PDR n

358쪽

- 339 Flius. liber terrae; Sanapis autem ut supra diximus.

iddem quod PDNI sol terrae ij. Nac Ser autem nihil aliud nisi Liber. filius. Denique ut Opis Proserpinae,

sic Apis Ditis nomen mutilatum est. Iam vero signa, quae primum matriS PrOPria ac pecularia suerant, ea post matri et liberis communia esso coeperunt. Ita quidem cornua, quae Opis insignia erant, quum Astartae tum vero Libero tributa sunt. et ea quidem in Asia hovis, in Asrica capri. Et mammarum multitudo. quamvis in virgine inepta esset, tamen ex Iside a)

tem calathus Serapi, sic lotus, quae Opi convenit, etiam Proserpinae est imposita. Haec quidem Vera esse, facile ex antiquis simulacris potest perspici. Etenim in Mus. Flor. Gemm . tab. 53. 8. Serapis est radiis et calatho. in tab. 53. I. etiam capri cornibus Ornatus, quibus signis ipse et sol et filius terrae vel et coelestis et terr ster esse declaratur. Iam in tab. 54, 4. Serapis calathum serens ot Proserpina lothum: quorum no dubitari donatura Posset, alteri solis signum, alteri lunae appositum est. Graeci igitur quum hunc deum et solem esse et matris nomino insignibusque donatum viderent, duplicem eius vim ac naturam ita diviserunt. ut coeleste regnum Apollini, terrestre autem imperium Plutoni vel Diti adiudicarent. Eisdem autem rationibus commoli

Vt Samys et Camys vel Camos, ate Sanapis et Canapis.

Iὶ Maerob. Satur1m. 1, 20.3) Ιlieron. ep. ad Eph. : Dianam πολυμιωτο, colebant Ephesii. Minue. Fel. Oetav.: Multimammis etiam Diana Ephesia depingitur. Mammas deae guae absurde adiunxisse Ephesii reeentiores videntur. Nam antiqua statua aurea virginis et bellatricis erat. Xen. Anab. 53, 13. J. Mus. Flor. numm . tab. 4s. a. figura sedens; canis venatorius, ex quo venatrix cognoscitur; anguis Maerob. sau. I, 20. Salus naturae lunaris e retus est); Iuna plena adiuncta.

359쪽

- 340 Dianae coelum. Proserpinae terram ad habitandum ro-gnandumque concesserunt. Fuisse tamen tempus, quum Diana et Proserpina, Pluto et Iupiter eidem essent, nulla umquam delevit oblivio. Νam Dianam etiam ex veteribus nonnulli Proserpinam habendam dixerunt. Sed huius rei illud potissimum testimonium est, quod haec dea Iovis ex Cerere filia sororque Liberi dicebatur. Iddem vero in Plutonem cadit, qui Saturno Opique natus esse

putabatur. δ

Iam vero ut de sanis horum deorum apud Amalecitas breviter dicamus, totius huius cultus metropolim Sinopen suisse demonstravit Moversius t). Nam quum haec urbs antiquitus mercatura commercioque omnium maxime floreret, hinc Alexandriam et Canopum in A gypto. hinc Babylonem et in Asiam Serapis veneratio delata est. Erat autem cum Serapi coniuncta Prose

ditam, ex eo colligitur . quod veteres eam vel Assyriorum h. e. Syrorum vel Cimmeriorum h. e. Scytharum coloniam osse tradiderunt . Erant ad Pontum Euxinum alia huius dei sana ac templa, quae nominatim asserre longum Videtur. Postremo animadvertendum est, terrae et Proserpinae cultum ab Idumaeis sive Ox Syria in insulam Delum

religionem quum Graeci tum Athenienses receperunt,

lemniaque agere solebant '.

360쪽

De igne vel vesta Iovis matre atque Cereris.

Quamvis pravitate morum Veteres vitaeque turpitudine impediti sint . quominus rerum creatarum fines animo menteque transgrederentur atque ad Creatorem mundi cogitando pervenirente lamen ultimum finem quemdam Primumque Principium. ex quo reliqua Omnia essent orta, statuerent necesse suit. Hoc rerum vel

deorum Omnium principium primo quidem Asiaticarum religionum inventores, mullo post philosophi quidam in Vesta dea vel in igne positum esse arbitrati sunt. Nam Vestam et Scythae omnium coluerunt plurimum i) et

Babylonii deorum matrem esse praedicarunt. Eius autem natura omnis cernitur in igne . quem . quamquam ante coelum fuisse dico, tamen mihi coelestem vocare liceat. Sed signum, quo hanc deam praesentem esse e gnoscerent, non simulacrum quoddam sed ignem terr Strem esse Voluerunt. Quamobrem ad hanc potissimum deam reserendum est, quod Herodotus nisi Martis Scγ-lhas simulacra aut delubra solitos facere negat χὶ . Sed paulo post Vestae quod in terris erat signum ipsum recipere in deorum numero eique locum alterum tribuere placuit. Nam ignis terrester quoniam et in terra inest et interdum ex ea erumpit. idoneam hanc cum terra consanguinitatem consecutus est, ut filius illius, vel . quum Vestae nomen sexumque retineret, filia haberetur. Ita quidem factum est, ut coelestis Vesta terrae esset mater. terrestris filia. Sed veniamus ad nomina.

SEARCH

MENU NAVIGATION