장음표시 사용
121쪽
esset Siciliae Regnum, infamia pugnam detrectamisis. Dolum non subodoratus generosior Carolus , Burdegalam, assignatum certamini locum, se co tulit , ubi se delusum tandem agnovit, non compa xente Petro A ragoniae Rege . Sic dolus virtuti prae. valuit. Perdidit Siciliam carolus fortitudine , ea potitus est Petrus Aragoniae Rex, minus de fama
ha , cujus jam jacturam fecerat, quam de Siciliae
Regno , quod invaserat , injuste retinendo sollicitus . Obiit Martinas In Perusii, Iv. Kalend. Aprilis anni MecLxxxv. eumque post obitum multis claruisse miraculis testantur Martini Poloni Continuator, Guillelmus longius, & Auctor Viatae MS. Martino Iri consentientibus suffragiis subrogatus est in Sede Apostolica Iacobus Sabellus,n hilis Romanus, Sancta Maria in Cosmedia Diaconus Cardinalis, Iri Nonas Aprilis ejusde an.MCCLXXXV. dictus in Pontificatu Honorius IV. qui Decessoris sui vestigiis insistens , Iacobum, filium Petri Aragoniae Regis , paternae tyrannidis haeredem, qui Siaciliae sceptra arripuerat, ejusque matrem Constan tiam, filiam Manfredi Siciliae Tyranni, anathemate confixit. Ladistium Ungariae Regem, qui, repudia ta legitima uxore,cum pellicibus polluebatur, su que Amiliari consortio Infideles Cumanos, Tartaros , Neugerios, & Saracenos dignabatur, acerrime redarguit, & in eum, ni Reginam reciperet, maritali complecteretur assectu, atque Infideles a sua societate klegaret, Anathematis minas inten 'tavit. Plures Epistolas scripsit Summus ille Pontifex , quae reseruntur ab Odorico Mynaldo , Baovis,& adlubo. Extat etiam in Bullario Romano
iisdem Pontificis diploma , quod incipit: Olim
122쪽
Febris , anno MCCLxxxv I. datum, quo novam Me
dicantium Sectam , sub nomine Ordinis Apostol rum, a nescio quibus institutam damnavit. Sedit duobus annis , & uno die atque e vit4 migravit Romae die Caens Domini, quae incidit in clieni
III. Aprilis anni MCCLxxxvII. Post illius obitum vacavit Sedes Romana mensibus decem , & oct decim diebus, hoc est, usque ad diem xx II. mennsis Februarii festo Cathedrae Sancti Petri Sacra
anni MCCLxxxv I II. qua die Romanus Pontifex et ctus est Hieronymus Asculanus , tituli Sancta Pudentianae Cardinalis, ex Ordine Fratrum Minorum aD sumptus , non vero ex ordine Fratrum Praedicat rum , sicut per errorem, aut memoriae lapsiam obrepsit Dupino tom. Io. Bibliothecie Scriptorum Ecclesiasticorum pag. 37. Primus fuit ex ordine S. Francia Ici Romanus Pontifex , dictusque est Nicolaus IV. qui , suscepta Ecclesiae administratione , statim ad componendas res Siculas animum applicuit.Siculis jussit ut ad obsequium Ecclesiae redirent , & ad AL pbonsum Aragoniae Regem Legatos misit pro Caroli, cognominati Claudi., Principis Salernitani di Sicialiae Regis, quem in carcere Barcinonensi captivum depinebat, liberatione. E carcere dimissus quidem est Carolus, sed asperrimis conditionibus ei in . Conventu oleronensi impositis , quas Nicolaus In rescidit, de Carolum Siciliae de Apuliae Regem coronavit . Inde tamen acrius recruduit bellum inter praedictum Carolum Siciliae Regem , di 'acobumsejusdem Regni invasorem , Alphonsi Aragonuo Regis fratrem . De Religione Christiana apud barbaras nationes propaganda multum fuit sollicitus Nicolaus Iri misitque Religiossis tam ex ordine
123쪽
Fratrum Praedicatorum, quam ex ordine Fratruth Minorum, quibus Verbi Divini nationibus a fide Christiana alienis praedicandi provinciam dema davit , quorum Aeostolicis laboribus apud Tartatos Christiana Religio ita effloruit, ut Argon Rex, ejusque coniux Christo nomen dederint, quorum conversioni gratulatus . est Nicolaus Epistolis decima libri primi, & duodecima ad Argonem Regem . Causam etiam Christianorum in Syria,quorum res inclinata erat,apud Principes Christianos, praesertim apud Reges Galliae, & Λngliae, vehementer sollicitavit . Quin & ad tuendam Urbem Ptolomaidem multos milites ipse proprio aere transinisit . Hunc Summum Pontificem egregiὰ doctum fuisse , & ex omni fere Religione viros optimos & doctos Cardinales creasse,ac Romam pubcherrimis aedificiis exornasse testatur Ioannes Stel- a Venetus in suo Commentario de Vita O Moribus, 'manorum Pontificum. Obiit Nicolaus In die S cra Parasceves, seu die Iv. Aprilis anni MCCxCI I. annum agens Pontificatus quintum. Post mortem Nicolai IV. Sedes Pontificia, ob Cardinalium dissensionem , vacavit annis duobus, mensibus tribus S die una, cum tandem die v. mensis Julii anni
MCCXCIv. Summo omnium consensu electus est Summus Pontifex Petrus de Murrone, Sanctus Anachoreta, &novae Congregationis Religiosae, quae Coelesinorum postea dicta est, Auctor. In aspera ac remota Apuliae solitudine rerum divinarum contemplationi , & corpori macerando intentus erat vir ille sanctitate illustris , dum de sua electione nuncium accepit, ac statim. ut erat vere pius &humilis, fugam arripere cogitavit, sed a populo
124쪽
detentus h. in urbe Aprutii quiti, volens nolens, inauguratus est, dictusque Coelestinus V. qui tamen paulo post se ad hanc dignitatem minus aptum oagnoscens,tantoq; oneri ferendo imparem sentiens, oneri & honori cedere statuit adductus potissimum consiliis Cardinalis Be nedicti Cuenni, viri sagacis, callidi, & rerum gerendarum gnari, qui ipsum di- vini iudicii metu , ut se Pontificatu abdicaret, deterruit ; non vero, ut quidam inepte fabulantur, voce per tubum ficta, & quasi caelitus dimissa, ei, ut Pontifieatum deponeret; persuasit . Tandem , post quinque menses & dies octo Pontificatus,Cale sinus ornamenta Pontificis in Consistorio exuit mense Decembri, & die Sancta Lucia sacra anni MCCxcIin editaque Constitutione , . qua cessionem
huj modi fieri posse pronunciavit, stupendum humilitatis exemplum, & magnum spretae humanae felicitatis reliquit argumentum, quod omnis aetas mirabitur , nulla deinceps fortassis imitabitur . Obiit in anno M xCvI. in Arce Fumo nis, ubi Bonifatius VIII. ejus succetar illum reci Drat,metuens ne ipsius simplicitate aliqui ad Sehisma in Ecclesia conflandum abuterentur. Eum post mortem miracuIis clarum Clemens V. Pontifex Maximus solemni ritu in Sanctorum album retulit. Causinum V. in carcerem a Bonifacio VM ejus su cetare . coniectum, haec de eo pronunciasse fertur:
ditiavit ut Vulpes ,regnabit ut Leo , morietur ut ca- :nis . Sed idfati)-temeνὰ usurpata. a Malevolis,oe Praneipum assentatoribus , plarique exissimant. quoniam Platina valia alioqui pronus ad notandas Pontificum maevius , nihil tuis retulit , sed nec alii , qui eorum Oitas Osripserunt in*ait Genebrardus Aouen-
125쪽
sis Episcopus in Chronico ad annum MecCI II. . D. Estne hic Bonifacius ille Papa, qui, sicut in superiori Colloquio dicebas , grave ac diutur . num cum Philippo Pulchro Galliarum Rege habuit
dissidium ἐκ Is ille ipsissimus est, qui, patria Anagninus, ante Pontificatum dicebatur Benedictus CH tanus , Presbyter Cardinalis tituli SS. Siluesri.& Martini; vacante vero Sede per coelestini V. a dicationem, a Cardinalibus ipso Natilis Domini pervigilio anni MCCxCIv.Romanus Pontifex electus est, dictusque Bonifaeius Vm In ipso sui Pontificatus exordio, pacis inter Principes Christianos stabiliendae curam suscepit, ac bellum acerrimum ., Iacobum Aragonium Regem inter & Carolum de Regno Siciliae contendentes ea lege composuit, ut Iacobus Aragonius omni jure in Siciliam cederet. At siculi Gallicae domin tionis jugum omnino ex cutere volentes , Carolum, legitimum licet Siciliae Regem, agnoscere detrectarunt, &.Friderisum , fratrem 'acobi Regis Aragoniae, crearunt Sicilio Regem, eorumque contumaciam nullis beneficiis, nulIis minis, & Ecclesiasticarum Censurarum fulminibus frangere potuit Summus Pontifex, donec tandem pace sub certis quibusdam conditionibus , quae legi possunt apud Spondanum ad annum MCCCH. Midericum inter Carolum, dictum claudum inita, eontumaces Siculos ad ossicium revocaverit,&Cenet uris Ecclesiasticis, quibus ςrant devincti, solverit, ut videre est in illius Summi Pontificis Diplomate, quod odoricus in Annalibus Ecclesiasticis
uescripsit ad annum M CHI. num. XIIV. Verum auum paci inter Principes conciliandae totus incum
126쪽
heret Bonifacius UIR incidit, proh dolor i in grave ac infaustum cum Philippo Pulchro Galliarum Rege dissidium , cujus memoriam aeternis deflendam laichrymis no refricarem,nisi Historis leges ad id me compellerent. Huic exitiali Ecclesiae dissidio,quod Bonifacium VIIL inter & Philippum Pulchrum Regem Christianissimum exarsit, tria potissimum c Pita occasionem dederunt. Primum illius dissidii incentivum fuit Regaliae Ius , quod Rex in Ecclesiis
Galliarum Regni exercebat,quod tamen vehementer improbabat Bonifarius UIII. Secundo, hoc fer te dissidium , velut unguis in ulcere, auxit suscepta a Rege Philippo Pulchro protectio duorum Cardianalium Columnensium , quos Gibellinorum fa-,ctioni addictos, sibique clam insidiantes, Bonifacius VIIL habito Romae Episcoporum Conventu purpura exutos , omnibus bonis , muneribus , Beneficiis , & jur d quascumque dignitates deinceps consequendas spoliatos anathemati subjecerat. Postremo,illud dissidium acrius recruduit per Legationem Bernardi Saisseti Appamiesis Episcopi, quem Bonifatius VIR ad Regem miserat, ut ejus Majestatem ad Syriacam Expeditionem impelleret, indictas ad hoc Sacrum Bellum Ecclesiarum Decis
mas in alios usus convertere prohiberet, vacan tium Ecclesiarum fructus retinere, earumque titu-Ios absque consensu Romani Pontificis conferre Regi inhiberet. Bernardus Salsettus quem rixa .rum O dessensionum virum appellat Spondanus ad annum MCcxCvI. quemque recenti beneficio Pontufex obstrinxerat , cum Appamiarum Episcopatum
in ejuS gratiam anno MCCxCvI. erexerat, eique, i
vito Rege, primas Infulas tradiderat) sibi deman-
127쪽
data Legatione lanctus,durioribus verbis ac intem pestivis minis exasperavit animum Regis, qui ilium Narbonensi Archiepiscopo in custodiam tradidit, ut ab eo una cum Episcopis Provinciae canonice judicaretur . Multorum criminum accusatus fuit Bernardus Saufeius Appamiensis Episcopus,quae legi possunt apud Spondanum ad annum McCCI. Di his omnibus , quae in Bernardum Sassetium Appa-miensem Episcopum in Galliis gesta erant, certior factus Bonifacius VIR scripsit ad Philippum Pu ebrum Galliarum Regem littetas , quibus hunc Episcopum e carcere eximi jussit, additis etiam Anathematis ac depositionis minis , quae jam nutantem & iratum Philippum Regem in hirorem impulerunt . Hinc, exacerbatis vehementdr animis, asperiores utrimque scriptae Epistolae . Hinc Philippus Rex tam Legatum Apostolicum,quam Appa-miensem Episcopum libertate doMatum Regno abire iussit, ac solemni Edicto prohibuit, ne quis e
Claro Gallicano Romam peteret, aut e Regno aurum vel argentum Romam inferret. Hinc publicata Gallorum ad Sedem Apostolicam , vel ad Concilium Generale provocatio. Hinc immania accusationum, seu potius calumniarum capita, quae Plessaeus, vir nobilis, in Conventu Praesulum, Doctorum,& Procerum Parisiis habito,proposuit co tra Bonifacium UUL Hinc sententia excommunic tionis , quam in Philippum Pulchrum tulit Bonifacius VIIL totumque Galiarum Regnum saetis interdixit , Academias docere vetuit, & Gallos Sacramento fidei exoluit. Hinc denique perditissima ill a conjuratio Sciarra Columna, de togareti, Equitis Galli, qui secreto militari conducta manu au
128쪽
dax & execrabile facinus aggressi sunt in Summum Pontificem Bonifacium VM quem captivum apud
Anagniam fecerunt, eique Colaphum armata manu Sciarram Columnam inflixisse fertur . Elapsis autem tribus ab ejus captivitate diebus, intra quos thesaurus Ecclesiae direptus est , Cives Anagnini , resumptis animis , quae sui officii erant; praestiterunt, ac Summum Pontificem in libertatem assertum Romam perduxerunt, ubi tandem paucos post dira , eorum , quae tibi usque adeoqndigne obtig rant , acerrimo dolore consectus migravit ex hac
vita anno MCCCIII. cum annos octo, menses nodi
vem , & dies duodeviginti Ecclesiam rexisset. IP- sum muro caput concussisse, digitos corrosisse, redesperato ac furenti similem mortuum esse asserunt quidem Scriptores, inter quos est Spondanus ad a num MCCCIII. At hoc indignissimum commentum est,quod non solum falsi covincit magnanimitas Bornifaci VIII. quem Magnanimum , imperterritum ap pellat S.Antoninus, sed etiam exploditur ejusdem Sancti Antonini, Platina,Pauli 4 Emilii, aliorumquet illius temporis Scriptorum silentio.Bonifacium VmVirum fuisse doctissimum, magni animi, in amicos liberalem , jurium Ecclesiae acerrimum defenso rem, integerrimae fidei Pontificem , purumque, criminum , quae ei columne es , Sc Philippi Pulchri Galliarum Regis Ministri, servente dissidio, affinis Nerunt , fatentur Historici, qui a studio partium sunt alieni. Negare tamen haud possum , esse ali
quos Scriptores, quos inter censetur S. Antoninus, qui huic Summo Pontifici nonnulla vitia, praeser vim nimium consanguineorum amorem, vitio ver tunt . Iubilaeum anno quolibet centesimo recur
129쪽
rente primus instituit Bonifaeius Um illudque R
mae promulgavit anno MCcc. quo immensa hominum multitudo religionis ergo confluxit.
D. Fuitne Bonifatii Vm. successer in Galliarum Regnum , & Philippum Pulchrum Regem
M. Mortuo Bonifacio Vm. Pontifice Maximo , sum Purpuratorum consensu iubstitutus est Nila laus Bocamus, Tarvisinus, Cardinalis Epist. osue sis , ex ordine Praedicatorum assumptus, dictus in Pontificatu Benedictus XL quamvis juxta ordinem istius nominis Pontificum esset dumtaxat X. appel Iandus . Is ille est, qui ex humillimis natalibus ortus , cum Sedem Apostolicam conscendisset,m trem pretiosis ornatam vestibus, quae magis novae filii dignitati, quam priori abjectae fortunae conve nirent, se adeuntem repulit, & negavit se matrem agniturum , nisi depositis his adstititiis ornamen iis , accederet vilibus, ut solita erat, induta vestibus. Quod cum praestitisset mater, eam honorifice suscepit, & magno cum gaudio amplexatus est. Pacis studiosissimus filii summus ille Pontifex , quam pro viribus promovit non solum in Sicilia , quam, sublato Interdicto, communioni restituit, di in diversis Italiae Provinciis , quae Guelphorum de Gibellinorum , Alborum & Nigrorum diris factionibus miserum in modum erant laceratae; Verum etiam in Galliaru Regno, in quo gravissimas, diuidiis Bonifatii VIII. de Philippi Pulchri Francorum Regis, ortas tempestates compescuit, atque revocatis ac testissis, quas Philippo Pulchro Regi ejus decet br intentaverat, paenis & censuris, antiquam Regum Gallia di Summorum Pontificum A:
130쪽
concordiam gravissime laesam feliciter instauravit. Plura his similia dum meditaretur Sanctissimus ille Pontifex, obiit Perusii cum gravissimo Orbis Christiani damno die ivdulii anni MCCCIv. cum sedisset menses octo & dies xvII. Apud Fratres Praedicatores Perusii sepultus est , miraculis etiam post obitum clarus . Benedicto XL ad vitam immortalem
translato, duas in partes scissi sunt Cardinales, aliis optantibus amicum Bonifacit VII . aliis ex adverso
Gallum, vel saltem Regi Christianissimo addictum eligere in animo habentibus. mo iactum est , ut, perstante illa pertinaci Cardinalium divisione, Mindes Pontificia undecim mensibus vacaverit. Tamdem opera praesertim & confiliis Nicolai Pratensis Ostiensis Episcopi Cardinalis Ord. Praedicatorum, inclinati sunt Cardinaltu animi in electionem Bertrandi de . fgutis, seu de Gotto Archiepiscopi Burdigalensis, qui Philippo Pulchro Galliatum Regi subinfensus erat. De eo Cardinalium proposito idem Cardinalis Pratensis Christianissimum Regem , in
quem propensum gerebat animum, per litteras certiorem fecit, eumque monuit, ut Bertrandum
sibi devinciret, & in gratiam cum ipso rediret . Rex, acceptis a Cardinali Pratensi litteris , conse-stim Bertrandum Burdigalensem Λrchiepiscopum ad S. Ioa is Angeli oppidum in Sanctonibus , ac citum ad secretum Colloquium ita demulsit, ocinjecta spe Pontificatus sibi tam arcte obstrinxit, ut
Bertrandus , quem avidum honoris O gloria fuisseis testatur S. Antoninus, omnia in Regis gratiam sese lacturum spoponderit, si ejus o ra & vore Sum mus Pontifex crearetur. Rex tuis, Regnique com modis consulere volens, quinque ei conditiones