장음표시 사용
581쪽
toto corde. Secundo, ut intellectam suum homo subjiciat, ea eredens qua divinitiss traduntur , seeundum illud iaepostoli a. ad Corinth. cap. Io. In captivitatem redigentes omnem intellectum in obsequium Christi a in sic Deus diligitur ex tota mente. Tertu, ut quacumque homo amat, in Deo amet, oe universaliter omnem suam assectionem ad Dei dilectionem referat. unde disebat Apostolus a.ad Corinth. cap. . sive enim mente excedimus, Deo et si*e sobrii scimus, vobis i ta ritas enim Christi urget nos: σμ Deus ex tota anima diligitur. Quarta, ut omnia exteriora nostra verba in opera ex divina ebaritate firmentur, secundis illud Apostoli I. ad Corintb. cap. uisimo i Omnia enim
.estra in charitate fianti O sic Deus ex tota fortitudine diligitur. Hie est ergo tertias perfectae dilectionis
motas , ad quem omnes ex necestate praeepti obligantur . Eamdem veritatem inculcat S. Thomas
in Quaestionibus disputatis, quaestione de Charitateari. I I. ad a. & in sua Summa Theologica, seu a. a. quaestiqq. art. . Disce itaque a S. Thoma, Scholae Angelo , modum adimplendi divinae dilectionis
Praeceptum, cu us necessiitatem clamat ipsa natur ae hanc naturae vocem Sacrae Scripturae paginae al-
eius insonant, omnesque historiae, prophetiae, figurae, mysteria , minae, & documenta nihil aliud agunt, quam ut diligendi Dei praeceptum omnium animis penitius infigant, doceantque, totum animum nostrum soli Deo casta ac gratuita charitate esse consecrandum . Hinc iure merito Romani Pontifices quasdam flagitiosas damnarunt proposi-siones , quae ad negandum maximum divinae dile- ctionis praeceptum aperte collimare videbantur . fleaan er ra. anno Huctari hanc propositionem Iom.V. N n Pr
582쪽
proscripsit: Homo nullo unquam' vita sua tempore tenetur elicere actum fidei, Dei, er charitatis , ex vi praeceptorum ad eas virtutes tertinentium . Idem opinionis Honstrum contrivit Innocentius M.quando anno MDCLxxaac. probroso stigmate confixit has propositiones: An peccet mortaliter . qui actum dileisionis Dei semel tantum in vita eliceret, condemnare non audemus. Item: Probabile est, necsium
os quidem rigorosὸ quinquenniis per se obligare praceptum charitatis erga Deum . Item: Tunc solum obligat, quando tenemur justimari, oenon habemus aliam viam, qua justificari possumus . Deniquo , Alexander UUL Pontifex Maximus , anno MDCXC. hanc sacrilegam damnavit propositionem: Bonitas Objectiva eo Mit in conoenientia objecti cum natura
rationali et formalis verὸ in conformitate actus cum Tegula morum. Ad hoc susscit, ut actus moralis tem at in finem ultimam interpretativὸ . Hunc homo non tenetur amare neque in principio, neque in decursu, neque in sine vita sua mortalis, Quae propositiones, ut nemo non videt, totam simul Christianain R Iigionem evertunt , Incarnationis consilium deinstruunt, Omnium mysteriorum fructum evacuant, delent Scripturas omnes, omnium errorum viaruS complectuntur, de cor ipsum Religionis itis
Tertia observatici generalis , quam hic attexere animus est , & qua praecipue commendatur puritas doctrinae Moralis S. Thomae, versatur circa dispositiones , quas necessarias esse docet Angeliscus Doctor ad consequendam in Sacramento He nitentiae remissionem peccatorum. Sic enim San ctissimus Praeceptor 3. pari. quaea.8I i
583쪽
InquirIt: utrum principium paenitentia sit ex timore cStatuit in quo sita sit vera poenitentia: Respondeo , inquit, dicendum , quod de poenitentia loqui possumus duplici modo, quantism ad habitum , O sic immediate a Deo infunditur sine nobis principaliter operantibus, non tamen sine nobis dispositi.ὰ eooperantibus per alia quos actus . Alio modo possumus loqui de poenitentia
quantism ad actus, quibur Deo operanti in poenitentia cooperamur, quorum actuum primum principium est Dei operatio convertentis eor , fecundum illud Thren. ult. Converte nos, Domine, ad te, & convertemur. Fecundus actus est motus fidei, tertius est motus timoris servilis, quo quis timore suppliciorum d peccatis
retrahitur. Quartus actus est motus spei, quo quis sub spe venia consequenda assumit propositum emendandi. Quintus actus est motus charitatis, quo alicui peccatum displicet,seeundum se ipsum, O non janis propter supplicia. Sextus astus es motus timoris si ualis, quo propter reverentiam Dei aliquis emendam Deo voluntarius offert. Sic igitur patet, quod actus poenitentia d timore servili procedit, sicut d primo m tu assectus ad hoc ordinato: d timore autem filiali, mcut ab immediato Er proximo principio. Viden, Sanctum Thomam actuum poenitentis seriem praesor mando expressὰ assectum dilectionis requireri , eumque charitatis nomine donare , ac sibinde in Sacramento poenitentiae necessarium esse ad remissionem peccatorum actum initialis amoris Dei super omnia dilecti, sicut aperte declarat idem Sanctus Doctor 3. parte, quaest. 86. art. 3. his verbis et unde non potest esse verὸ poenitens, qui de uno peccato poenitet, O non de alio . Si enim dijpliceret ei
tirud peccatum, quia est contra Deum super omnia di N n a leis
584쪽
lectum quod requiritur ad rationem viera paenitentis sequeretur quod de omnibus peccatis poeniteret. Et sine, ut homo sit vere poenitens, debet primo dolere de peccato, ut est offensa Dei, injuria Deo tu lata, di privatio amicitiae ejus. Secundo, deb se convertere ad Deum, juxta illud Joelis Prophetae
cap. I. convertimini ad me in toto corde vestro . Denique, oportet ut ejus voluntas recedat a peccato. Porro haec tria poenitens habet eum Sacramento
Poenitentiae per motum inchoatet dilectionis divinae. Mens quippe nostra , ut ait S. Thomas lib. q. contra Centes c. 72. debita ad Deum converti non pors sine charitate . Praeterea, Actus, quo alicui displicet peccatum propter seipsum , est motus charitatis , ut ait idem Sanctus Doctor loco mox citato, Qua parte quaest.83. art. s. Demum, qui timore poenae ab aliquo peccato abstinet, non simpliciter ejus voluntas a peccato reeedit, sicut violuntas ejus, qui amore justiti abstinet a peccato, ut inquit S. Thomas I. a. qu. IOD,rt. et .ad I. Non potest igitur juxta principia fieri in Sacramento poenitentiae remissio pec Catorum sine aliquo actu initialis amoris Dei . Haec doctrina de necessitate dilectionis divinae iaSaeramento Poenitentiae ad obtinendam remissio nem peccatorum, connexa omnino est cum senritentia S. Thoma docentis, ut superius diximuS , te neri omnem creaturam rationalem in Primotionis diluculo sese convertere ad Deum , ut ulti - mum finem, eumque diligere. At enim , si puer etenetur in primo' rationis diluculo ad Deum since ro corde sese convertere converti autem non P. test ad Deum , & in illum se suaque omnia referre
absque amore) a fortiori peccator, qui post Pax '
585쪽
ta sagitia novitatem vitae inire vult, ad Deum
astringitur amore converti. O ,
Ultimo, circa Doctrinam Moralem s. Thomae, duas potissimum Regulas observare debes quas praescribit Angelicus ille Doctor ad digne admi- εnistrandum , vel percipiendum Eucharistiae Sacramentum apprime necessarias. Prima Regula haec est: . Si peccatum es manifessum , debet denegari Eucharisia, sive in occulto, sive in manifesto petat. Ita docet S. Thom s in A. Sententa distinct.9. art. I. . tu Responsi ad I. quaest. Ex qua S. Doctoris Regula sequitur primo, publice criminosos, manifesteque infames a Sacra Communione arceri omnino debere , videlicdt meretrices, publicos concubinarios, foeneratores, magos, sortilegos, blasphemos. histriones joculatores notorios, aleatoreS , α eos, qui choreas agunt, suisque gestibus & caniblenis ad libidinem se & alios provocant, necnon' eos, qui odia & inimicitias exercent, vel qui in aliqua peccandi occasione versantur. Secundo, ex hac S. Thoma Regula sequitur, mulieres, quae im pudice & inhonest8 se ornant, crinibus, coloribus. vestibus, non ut suis maritis placeant, sed ut ad- , scititiis ornamentis oculos hominum in se convertant, eisque offensionis & damnationis laqueos parent, ad Sacram itidem Communionem admitti non debere . Hinc Innocentius XI. Pontifex Maximus, anno MDCLxxxIII. die xxx. Novembris Ed
ctum Romae promulgavit, quo districtd praecepi:, ut mulieres, cujuscumque . gradus & conditionis sint, in plateis, & in aliis locis publicis, sed praesertim in Ecclesiis,indutae appareant non sumptuo n0u caudatis v*stiuua, non crinibus i nitor
586쪽
intortis, non fuco ac pigmentis vultu illito , non pectore nudo, aut tenui velo obtecto, sed ita vestito, ut ne praeter faciem quidquam cernatur . simulque prohibet Sanctissimus ille Pontifex Sacerdotibus, ne hujusmodi mulieres, quae humeris, pectore, manam illis, brachiisve nudatis ad Eucharis iae Sacramentum accedere non formidant, constanti cordis robore ac zelo muniti, Divino Sacramento pascant. Altera Regula S. Thoma haec est r Euchariastiae Sacramentam potest considerari ex parte sumentis; in q*o requiritur, ut eum magna devotione in reve jentia ad hoc Sacramentum accedat,stideo si aliquis
se quotidiὸ ad hoc paratum inveniat, laudabile Iest , quod quotidia fumat . unde Augustinus, cum dixisset: Accipe quotidiὸ , ut quotidia tibi prosit, subjungit:
Sic Sive , ut quotidia merearis accipere. Sed quia multotus in pluribus hominum impedimenta hujus devotionis occurrunt propter corporis indi positionem vel anima , non est utile omnibus hominibus quotidia ad hoc Sacramentum aceedere , sed quotiescumque scia ad illud homo invenerit praeparatum. unde in libro De Ecclesiasticis Dogmatibus dicitur: Quotidia Euch
ristia communionem accipere, nee laudo, nec vitupero; ita docet Angelicus Doctor 3.par.quaest.2O.art. Io
ubi quaerit , utrum liceat quotidia Euchariseia Sur mentum suscipere ' Ab hac Regula , in qua Doctor Angelicus, post Sanctos Patres, magnam animi sanctimoniani ad sacram quotidie percipiendam Eucharistiam requirit, & singularem diligentiam scuram, & reverentiam in parando ad ejus susce Ptionem animo postulat, omnino recesserunt m
Herni aliquot Calaistae, qui vel maxime indignQβν .
587쪽
ει divinae gratiae inanissimos homines ad Sacram
Communionem impellebant, ut patet ex hac horrenda propositione , quae ab Innocentio M. Pontifice Maximo anno MDCLxxIx. proscripta fuit: Frequens confesso o Communio, etiam in his , qui gentiliter vivunt, est nota Praedestinationis. Certe haec propositio recenter invecta, & toti retro antiquitati Patrum ignota, quae quoslibet sui & Mundi
amore tumentes, ac gentiliter viventes ad tremendum mysterium per nudam peccatorum consessio-nem admittit, tantum abhorret & distat a doctri- 'na S. Thomae, quantum lux a tenebris, a die nox, &oriens distat ab Occidente. Plura non dicam de Doctrina Morali, qua S. Thomas Saeculo decimo tertio Ecclesiam illustravit, quamque in sequentibus saeculis complexi C tholici Doctores Theologiam Moralem illibatam
conservarunt, exitialem morum depravationem profligarunt, ac maxima sollicitudine caveruut , ne bene fundata antiquitas scelesta novitate subruineretur , ne Superiorum instituta violarentur, ne rescinderentur scita Patrum,ue convellerentur definita Majorum, sed sese intra sacratae atque incorruptae vetustatis castissimos limites prophanae, ac ' novellae curiositatis libido contineretur. Hinc Alexander VIL Pontifex Maximus, ut ostenderet , quantum datestaretur perversa quorumdam laxio- arum Calaistarum dogmata, quibus mores & Disciplina Christiana corrumpuntur, & Evangeli penitus contraria invehitur morum dissolutio; vehementer optabat, ut aliquis Ordinis Dominicadi Theologus Doctrinae Moralis Regulas non ex minuernorum Calaistarum libris excerptas, sed ex is
588쪽
cris litterIs, ex Decretis Romanorum Pontificum, ex Conciliorum Canonibus, ex Operibus Sanctoruni Patrum, ex libris doctiorum Theologorum, S . Thoma , 'dimundi, Antonini, & ex Instructionibus S. Caroli Borromaei haustas traderet, & ad eas
omnes Theologi in dirigendis fidelium moribus
communia Placita conformarent. Ut igitur in sana Ecclesiae Romanae morum doctrina sanus atque integer permanere possis,charissime discipule, uni firmiter adhaere S. Thomae doctrinae morali, quam Summi Pontifices maximis elogiis commendarunt . Coaceruent sibi, qui voIuerint, Magistros prurientes auribus et Tu sequere Sanctum Thomam, Scholae Angelum, qui unus pro decem millibus computatur, similis huic Angelo, qui, ut ait
Propheta Daniel cap. Io. v. 6. ita loquebatur , ut eIus verbis viderentur a multis una loquentibus Prolata : Vox Sermonum ejus , ut vox multitudinis . Vox siquidem S. Thoma, Sanctorum omnium DO 'ciorum vox est, quorum doctrinam sectatus est, exposuit, illustravit, roboravit, &, ut verbis utar
Petri Labbei doctissimi Societatis yesu Scriptoris , . collegit S. Nomas in Da Summa quidquid doceri po-eest , aut sciri. Inclusit Ambrosios, Hieronymos, Gregorios. Inclusit se inum , major se ipso O minor .
Epitomen fecit aliena Sapientia, in Summam suae. Didicir omnes, qui Nomam intelligit, nec totum Thomam intelligit , qui omnes didicit. Vox itaque S. Thoma est vox multitudinis , & dum eam audi- mus, Sanctorum omnium Doctorum vocem nobis audire videmur Felicem te Si inter tot discri' mina, quq passim in Disciplina morum occurrunt,
' Ducem tibi adsciveria Thomam, qui vias tua
589쪽
diriget , pericula deteget, salebrosa complanabit. Absque eo Duce quam periculosum fit arduam istam aleaeque plenam suscipere provinciam, disce exemplo multorum , qui in doctrina morum nurulius Ducis & rectoris vestigia sequentes, per inextricabiles tenebras oberrarunt,& prseunte ratiuncularum fallaci fulgore delusi, in varia praecipitur dilapsi, caeci facti sunt & duces caecorum: Ducem
in rectorem non habere malum est , in multarum ea lamitatum argumentum, nec non inordinata pertur.
bationis eonfusionis principium. Quemadmodilis enim se cor baeum O dueem sustuleris, non erit amplius chorus concinnus O ordinatus;-si a phalange
exercitus amoveris Imperatorem, non erit amplius, ordinata acies; s si d navigio ademeris Gubernatorem , navem demerges: ita malum quidem est , atque eversionis occasio restore earere. Verba sunt S. θο- annis cir Uomi Homil. xLII r. in Epistolam ad Hebreos . Quae cum ita sint, Charissime discipu-le , fac ut doctrina S. I boma non recedat ab ore , nomνecedat 2 corde , quia ipsam sequens , non devias; φ- sam cogitans, non erras ς ipsam tenens, non corruis δipsam loquens, non mentiris ; ipsi studens , ad verit tem pervenis , ut testatur Clemens UL Pontifex Maximus in Sermone de S. Thoma, cujus thema , Eccὸ plusquam Salomon hic. D. Non opus est, ut mihi stimulos subdas ad sectandam doctrinam S.Thomae, quem tanquam Magistrum audit, ac certatim praeclaris encomtis
exornat omnis eruditorum hominum natio. Hunc
quippe Angelicum Doctorem, divinae mentis fide lissimum Interpretem , cui quidquid scio lubens acceptum refero. Ducem, re initudiis meis Re
590쪽
ctorem harienus secutus sum, . & ejus doctrinae a surgere , fascesque submittere semper gloriabor' eam in spom certissime erectus, fore ut, quemad modum Tobias , Angeli ductu & ope adiutus,iter, quod susceperat, auspicato confecit, & immanem ex aquis erumpentem piscem impavidus vivum arripuit ac exenteravit; Sic ipse S. Trime, Scholae Angeli,prs sidio fretus,studioru meorum cursum is licitὰr absolvam, & munitus Sanctissimi illius Praeceptoris doctrina,ex quaint legitur Cantici Cantic.
cap. q. V. q. mille clypei pendent, omnis armatura fortium , omnia errorum monstra intrepidus commiam: Faxit Deus, optimus Maximus , ut sectando S. mma doctrinam, virtutes ejus aemulari possim, vitam carissimam , Orationem assiduam , humilitatem singularem,charitatem heroicam, rerum humanarum contemptum, nihilque praeter Deum, quem Sanctus ille Doctor unice concupivit , & feliciter consecutus est, desiderem, ac tan-dὀm solam Dei gloriam , . & Ecclesiae utilitatem unicum mihi studiorum ac laborum meorum fructum propon/m. Eo collineat votorum meorum