Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

561쪽

cade uncis V dicitus est, indeque hvir' Congrega- tioni coelestiuori inditum nomen. Coepit hoc Institutum in Magellana Apuliae Eremo , multis ob famam Pem sanctitatis eo confluentibus, extrir-ctaque Ecelesia & Monasterio sub nomine Spiritus Sancti circa annum MecLxx: Confirmata est haec caelestinorum Congregatio, & amplissimis Privilegiis donata a Caelestino V. Pontifice Maximo , qui post quintum mensem ς Pontificatu abdicato, pristinae vitae normae retinendς cupidus,ad hanc Coia gregatronem , a qua aegre divulsus fuerat, rediit. Sequuntur Caelestini Regulam S. Benedicti. Sub e dem S. Benedicti Regula Congregatio S. Maria Montis Oliveti anno McccxI II. instituta est a Beato Bernardo Ptolomaeo nobili Senensi; qui Iuris primum Professor, post usum oculorum invocatione B. Mariae Virginis receptum , in Montem ejus nominis , in Aretina Dioecesi . secessit asperam vi vendi rationem amplexus Sed, instigante Diabolo, novitatis nomine Aventone apud Ioannem XXILaccusatus P ab eodem Pontifice deujus vivendi ratione ac Instituto certiore facto, abs,utus est, suaeque Congregationis confirmationem a cremente VI.

Pontifice Maximo anno MCcCxLIv. obtinuit,ac tari

dem, saeviente per Etruriam, immo, per tota Italiam , pestilentia, dum Fratribus suis quorum magna pars hac grassante pestilenti lue icta erat , solatium auxiliumque summa charitate incensus afferre adnititur,lethisero ipse morbo correptus ac brevi consectus ad vitam migravit immortalemta

Eremita Sanin Pastii Budae in Hungaria, ex Instituto nimirum se primi Anachorctaei, A.

562쪽

thorewEusebis Strigonensi Archiepiscopo, coeperunt cita annum MCCxv. Sed eorum Ordinem anno dumtaxat MCCCxxv I I I. confirmavit, multisquo

auxit Privilegiis Ioannes XXII. adductus precibus carosi Hungariae Regis; ut videre est in eruis Dipi

mate ea de re dato Λvenione anno MCCCxxv I I I. quod odoricus Risnar resert ad hunc annum

Sancta Brigida, vel Birgista, Dan ip Regis filia, viphonis in Suecta Principis Vidua , Religiosum ordinem S. Salvatoris circa an cLXIII.

instituit .apud Ualienam in Suecia, sub Regula S. . additis Govis sanctionibus , Chrilio , ut ferunt, tactante. Veste & Chlamyde glisei coloris tam Fili,quam Monialas illius ordinis induuntur , Cauce rubea chlamydi intertexta , cum albo circulo in medio. Hunc habitum Monachalem non sumpsit B. Metitia, sed ordinis sui confirmationem anno McccLxx. impetravit avo . urbano V. Pontifice Maximo. Obiit Sancta illa Vidua, Peregrinationibus, revelationibus, & miraculis clara, Romae x. Kalend. Λugusti anni Me LxxI I I. eamque primum Romani Pontifices Bonifatius M. &Joannes XXIII. in Samnarum numerum retulerunt. Sed neasta Canonietatio facta, ab hix duobus Pontificibus , quos , tempore Schismatis , universi non agnoscebat Ecclesia, vacillaret, 'ad removendum omnem scrupulum, Martinus Pontifex Maximus factam a laudatis Pontificibus S. Birgina Apotheosim,seu Canonizationem. ultimo sanxit ac confirmavit Constitutione data Flore utiae Kalendis Iulii anni Mccccx Ix. Hierondi ani, sive Monachi S. Hieroum Au- a ' ctore

563쪽

ctore Huyami, eiusque Socio Petro coinano, B. Augustitit. Regulam anaplexi, 'Infitiat uti sui approbationem a Gregorio XL circa annum Mccc Lxx Iv. obtinueruiast . i Huius ordinis captit est Lupiana , vulgo Fanum Beatae Virgirus vi Gua-dalupe in Dioecesi Toletana . . Testatur; PFilippiis Erietius Societatis. Jesu in Annalibus ad anhuntia,McceLxx m. hos Religiolos Hieronymianos nimiris Hispania magni nomims es , Saam Laurentu curialis isqvilinos i in cu des a vel Bibliothe, carios . ,Λlii Eremitae Sancti Hieronymi a Beato Petro Gamba rea nobili Pisano . fuerunt Instituti

stricti victum sibi manibus quaerebant , & sublevandis . pauperibus incumbebant . .At S. Pontificis Maximi authoritate' vota . selemnia amplexi , litteris & concionibus operam dari

Denique , ordinem L, Ambrosii dudum institutum, ted absque - certa , Regula a Sede Apostolica approbata , confirmavit Gregorius XL. siab Re, gula S. Auguilini, Gim potestate recitandi Ambro, itanum Oificium, Priorem eligendi, verbum Dei praedicandi, Confessiones audiendi, &.mortuos sepeliendi,sicut Iegitur in ejus Diplomate dato Avenione 3. Kalend. Decembis anni Mccc xv. quod extat Tomo I. Bullarii, Romani pag. 239. Caput huius ordinis est , Monasterium Mediolanens

S. Ambrosii ad Nemus . I . .

. . Consulto praetermisi ordinem . Iesuato χαν,

sic appediatum, quod Sanctissimuni nomen leis fre- quciater in ore haberent; quia licet hie ordo ab. Joanae. columbano Seni Sili Etruria fuerit institu

564쪽

tus , & ab Vrbano V. sub Regula S. Augustini annoMcccLxv II. confirmatus; attamen postea extinctus esi a cumente IX. Diplomate dato die tv.men. sis Decembris anni MDCLxv I II.

D. Hi sunt isitur omnes ordines , qui Saeculis XIII. λ XIV. suerunt instituti ἐ. i ..M. Praeter istos ordines Religiosos , quos hactenus percensiti, alii Equestres Ordines Saeculis XIII. & XlV. fuerunt instituti, quorum primus

circa annum MCCxxxi I. condi ias a F. Bartholomao,

patria Vicentino, ordinis Fratrum Praedicat rum . dicitur ordo Equitum S. Mariae Gloriose, su-itq; confirmatus ab Urbano m. Constitutione data Vitervii Kalend.Januarii an.MccLx I. Horum Equi. tum, qui Regulam s. Augustini profitebantur, erat Niduarum, de pupillorum suscipere patrocinium, pacem S concordiam inter homines pro viribus promovere ac fovere,prεsertim in his italiae civit tibus , quae cruentis Gibellinorum S Guelphorum Factionibus, ac intestinis odiis, belli'; conflagrabant. Tunica alba,& subcinericia toga induti, rucem purpuream in campo albo,duabus supra positis stellis, praeferebant,& vulgo Fratres Gaudentes appellabantur , quod nullis Religionis solemnibus votis addicti, in aedibqs suis cum uxoribus de liberis vitam agerent. Eodem Saeculo XIII. hoc est,

dinem Fr,rrum in Militum Hospitalis Leprosorum S. Luzari HieroObmitani tuo Regula S. Augusti sonfirmavit. , cuinque Privilegiis auxit Clemens IV Alios duos Equestres ordines Saeculo XI v. approbavit Ioannes XXILunum videlicet in Λragouia,dt- ciuili ordinoni Moηι tua ab urbe Regni Magonii, iu

565쪽

qua hujus ordinis Sedes praecipua constituta est . Obstringebantur novi istius ordinis Milites, qui veste candida cum rubra Cruce erant insigniti, Ci- sterciensium Leges sub proprio Magistro servare,&Valentinum Regnum a Maurorum incursibus tue-iri. Hunc Militarem ordinem, rogante Aragonio Rege, confirmavit Ioannes XXIL 'anno Mcccxv I Iodi post biennium idem Pontifex alteram approbarivit Sacram Militiam in Lusitania institutam, dictamque Militiam, seu Ordinem Christi. Haec n0νa Militia in Lusitapiae Regno ad propulsandoS Μau-.ros ac Saracenos constituta est, cruce rubra, linea

candida intersecanto distincta cujus Sedes priiricipalis Castrum Marinum Silvensis in Algarbiis. Dicecesis , unde postea Tomarium hujus ordinis

Milites migrarunt, ut videre est apud Spondagum ad annum Mcccxv II. . Num. 3. De viroque illo M litari ordine, uideliceri Montesiae Christi, lege dus etiam est Joones Mariana Soc. Jeis libro xv. Rerum Hispantearum cap. xv. Mitto Ordinem Militarem Equitam Navalium , seu cie dictorum quem Carolus Dirracbinias , Rex Siciliae, ut re maritimam , qua multum indigebat, in. Regno. suo promoveret, anno McccLxxx II. instituit, cuius ipse Princeps est e voluit, electo in protectorem ordinis S. Meolao Episcopo Mirensi, erectoqui an ejus memoriam Templo , ut refert idem Spon-danus ad annum McccLxxx II. Num.3. Mitto etiam

ordinem Periscelidis , seu de la Parretiere, que aE ardus UL Angliae Rex, suo in Regno circa ananum McccL. instituit cum hac Gallica Inscriptione; F Soli qui maldi pense, oecatione , ut vulgo di citur , orta ex Periscelidet defluenti Comitisset Sa . Tom.V. M in ris

566쪽

risberiensis, quam Rex deperibat, de quam ei cum publica amoris significatione reddidit , in cujus rei memoriam Rex hunc Equestrem, sed non Mi. litarem , Periscelidis ordinem instituit , qui etiamnum in Anglia magno in honore habetur Mitto denique alium Equestremaed nonMilitarem ordinem Stella dictum , quem Joannes, Galliarum

Rex, no Mcccxx. instituit in memoriam illius Sy. deris,quod Magos ab oriente ad Christum recens natum adorandum perduxit . Equites hujus ordi. nis deserebant signum Stellae torqui aureo appensum, necnon veuis conspicuo loco.Phrygio opere adtextum cum hoc Symbolo et , Monstrant votas

Astra viam , sed diuturnus non fuit hujus ordinis splendor , quiat ob multitudinem: gregariorum qui, serventibus bellis, in illum admissi sunt, adeo viluit, ut Carolus V. Galliarum Rex, Ioannis filius, illum Excubiarum Praesecto, ejusque Satellitibus

D. In reserendis Religiosi ordinibus , qui Saeculis XIII. N XIV. fuerunt instituti, cumulatisi fime mihi iseisu satis. Sed quid Sacri Canones cir- ea Monasticam Disciplinam in his duobus Saeculis praecipud statuerint, mox ne sis est, ut paucis

verbis attingas.

- - Μ. Nimius prosecto Brem , si singula, quae Saeculis XIII. N XIV. circa Monasticam Diseipi, nam Sacris Canonibus sancita sunt,' persequi velis lam. Rem totam igitur paucis abssilvam. In Prismis , pretium pro ingressu Monasterii, seu pro receptione ad Religiolam Professionem exigere simoniae damnant Canones Conciliorum , quae Sa cutis XIII. & XIV. suerunt celebrata. Si tamen Monam

567쪽

Monasterium tenue esset, poterat absque fimoniae . labe aliquid accipere pro victu personae , quae in Monasterio recipiebatur. Ita docet S. Thomas, qui Saeculo XIII. floruit, de Disciplinae Monasticae illius temporis testis lucupletissimus esse debet. Sic autem loquitur Angelicus ille Doctor in AE. Sent. Di-1tinct. 23. Quaest.2. Art. a. ad 7. Dicendum, quod cum

possessiones Hicujus loci non susciunt ad fustentandum plures , tune potes exigi ab eo, qai in loco illo vult ervire Deo , non quasi pretium Religionis , sed ut habeat Monasterium undὸ ei possit provideri, in

ideὸ non committitur simonia . Et in sua Suinina Theologica Secunda Secunda: Quaest. Ioo. Art. 3.

in Responsione ad tertiam obiectiouem, haec habet : pro ingressu Monaserit non licet aliquid exigere ωel accipere quasi pretium. Licet tamen , si Monasterium sit tenue, quod non susciat ad tot persuas nutriendas , gratis quidem ingressem Mona erit exhibere , sed accipere aliquid pro vii upersonae a in Monasterio fuerit recipienda , si ad hoc non susciunt Monasterii opes. Parentes filios suos minorennes, ut constat exemplo S. Noma Aquinatis , Vitae Monasticat Saeculis XIII.& XIV. quaadoque devovebant, sed tamen ad saeculum redire poterant, nisi anno aetatis decimo quinto Parentum oblationem co firmarent , sicut expresse definivit Innocentius II in Epistola cxv I. libri xv. ad Lugdunensem Archiepiscopatum data, ubi ait: Cautum reperitur in 'canone, ut minoris aetatis filii , qui oblati Monasterio

fuerint, suseipientes habitum vel Tonsuram , si a Prae- laetis suis anno quintodecimo requisiti. se in assumptae Religionis proposito consensierint permansures , poeni

rendi licentia pracludatur, alioquin eis non adima-Mm a tur

568쪽

tur ad saeculum redeundi facultas , ne coacta praestare Deo servitia videantur. Inoleverat in Gallis Saecu.' Io XIII. gravissimus abusus , quo Parentes, ut filios suos ab haereditate arcerent, illos in Monaste- ria detrudebant. Contra quem abusum insatiabis ii Parentum cupiditate invectum Guillelmus Parii sensis Episcopus lib. de Moribus cap.Ix. ita scribitri Alii a Parentibus σ Propinquis eo modo in claustra proiiciuntur , quemadmodum catuli O poreuli, quos ' Matres non fusciunt enutrire, ut Uidelicet mundo non spiritualiter, sed ut ita dieam γ civiliter moriantur , videlicὸt ut portione haereditaria priventur , σad eos, qui in Saeculo remanent, devolvatur, in quantum ad hoc Simoniaca es hujus di projectio, immemm , vel intentio. Quapropter , ut obiter dicam , sicut merito culpari debent parentes qui filios suos ab ingressit Religionis, quando vocantur a Deo , praepostero assectu, vel intuitu commodi temporalis deterrent, ita vehementer improbari debet ea insatiabilis cupiditas parentum , qui familiam a plurium liberorum onere liberare volentes, his liberis ingressum Religionis procurant,vel . quod natura sint ad res gerundas inepti,animo he- Detes, vel corpore vitiosi, vel ut aliis liberis,quos plus diligunt, istorum quasi ablegatione , ampliO- res relinquant opes . Certe , hunc abusum Statui Religioso , & Ecclesiae valde infestum deplorat 'S.Hieronymus in Epistola L ad Demetriadem his ve his r Sqlent miseri Parentes , non plena fidei Gr Iliani , deformes , O aliquo membro debiles filias,

quia dignos generos non inveniunt, virginitati trade-νe r tantri ut dicitur vitrum, quanti margaritum .

certὸ , qui religiosiores sibi videntur , parvo sumptri

569쪽

em qui vix ad alimenta sussciat, Virginitati dato, omnem censum in utroque sexu saecularibus iliberis largiuntur . Quod nuper in hae urbe dives quidam fecit Presister , ut duas filias in proposito virginali inoperrelinqueret, aliorum ad omnem copiam filioruma luxuria atque deliciis provideret. Fecerunt hoc mulis ra, prob dolor, nostri propositi famina; atque utinam rarum esset exemplum. Quod quanto crebrius es, tanto ista feliciores, qua ne plurimarum quidem exempla secutae sunt. Religiosos Viros,ordinum etiam Mendicantitan , Saeculis XIII. & XIV. ad curam & regimen animarum , ad Ecclesiae munera frequenter assumptos, ad Cardinalitiam, Patriarchalem, Archivpiscopalem, Episcopalem dignitatem, immo, ab quos ad Summum Pontificatum fuisse provectos testantur Ecclesiae, singulorumque Orcinum Annales . Religiosi tamen , qui ad Ecclesiasticas dis nitates erant assumpti, sui ordinis habitum ης- ferre, & Regulam,Constitutionesque, quantum e in statu fieri poterat, observare tenebantur , sicut S. Thomas, qui Saeculo XIII. floruit , apertῆ iurcet Secunda Secundae. Quaest. CLxxxv. Art. 3. hi

verbis: Dicendum est, quod si qua sunt in Regularibus Observantiis, qua non impediant Pontidicale Oscium, sed magis valeant ad perfectionis custodiam , sicut est continentia , paupertas alia hujusmodi, ad haec remanet seligiosus , etiam factus Episcopus , obligatus σ per consequens ad portandum habitum Ja tiligi nis , qui est hujus obligationis signum . Addit etian . Sanctus ille Doctor in Responsione aut tertian

objectionem, Episcopum ex ordinibus Religiosia

assumptum proprium nullo modo habere .posse , nec

570쪽

Testamentum facere. Si tamen ex conressione Papa Testamentum faciat, non intelligitur jxprioprio De re Testamentum; Sed postolica authoritate inteli gitur esse ampliata potestas suae dispensation is, ut ejus dispensatio possit valere post mortem. ordinibus Re- Iigiosorum Mendicantium Saeculis XIII. & XIV. multa Romani Pontifices concesserunt Privilegia, quae in Galliis occasionem dederunt Guillelmo ὀSancto Amoure, aliisque ejusdem furfuris hominibus & Status Religiosi aemulis obtrectatoribus in ruinam illorum ordinum conspirandi. Contende hat Guillelmus ά Sancto Amore in libro, quem edi

dit , De periculis Novissimorum Temporum , Religio , Ios Mendicantes , juxta illud Christi Domini di-αum Matthai cap. xx III. Nolite voeari ab homini- v nullo pacto vindicare posse munus Magisterii, seu publice docendi: praedicandi,Coi dissones audiendi, aliaque Ecclesiastica munia. obeundi, sed illos 8 commercio:& societate hominum omnino semotos peccata' sua plangere ac manius operari debere. Contra hunc Religios . rum ordinum impugnatorem opusculum , seu Apologiam,pro Religiosisordinibus siripsit S. ra mas, qui fuit hujus persecutionis particeps. Probat autem Angelicus ille Doctor viros Religiosos munus docendi ut ministerium' sito statui congruum, suscipere p'sse, quia Viri Religiosi' magis sunt ad docendum idoneis utpote qui rerum . divinarum contemplationi plus coeteris vacant . Patres qui Religiosam vitam, publice docuerunt, & ad Episcop,