Epitome moralis scientiæ ex libris ethicorum Aristotelis et aliis philosophis repetita, & in celeberrima Academia Witebergensium exercitii gratia proposita, à Carolo Gæorgio Bangio

11쪽

DORE, PIETATE, ER UDITIO-

dotibus conspicuis juvenibus,

de Suel dorp. Discipulo suo quondam percale sto.

hoIt filio artiunt Iiberal inniri Germania dc Dania studiosis, Domini patronis, S amici suis reverenter colendis. 'R Avis si Μ Esa IDEM , o mi

l psimi uvenes a Cicerone didium est; optima' reditas quae a Patrib. traditur liberis, omni patrimonio

pia stamior est gloria virtutis eruq gestarii is cui

12쪽

homini nihil utilius, nihil praestantius, nihil firmius , siquidem ea secundum Philosophum

nec eripi, nec surripi, nec naufragio nec in cendio perire potest,in ea praediti,soli nobiles jure dici merentur. Recte proinde Seneca, neminem altero nobiliorem esse statuit, nisi cujus ingenium illa praesiantius, bonis artibus aptius. Et Thales Milesius ipsos

tantum beatos pronunciavit, qui cum corpore sani essent, animum quoque virtute Vo- strina expolitum haberent. Etsi vero magnum apportat Encolnium geracrosa illustri familia proice uni esse, majorem anaen apud omnes Gentes laudem meretur placidis moribus Merudita do strina probe excultum esse Quod potentissimi e serenissimi Imperatores, Reges,Principes c Heroe, videntes, silios suos a ceneris humanioribus literis informari curarunt, ut tandem ad Imperii gubernacula is post Parentis obitum conantis-

13쪽

O. subditorum commodum sedere valerent. Nicephorus lib. a. c. 23. refert rheodosum Imperatorem Arsenio viro do stis filios suos erudici dos commisisse, ut digni redderentur, qui ipsi aliquando in Iniperio succederent. Similiter majorum monumentis ad nos trans. missum est, Philippum Macedonum Regem filium suum Alexandrum Magnum scinimo Philosopho Aristoteli Stagiritae instituendum misisse, cum hac commendatione, lar extat apud Gellium lib. 9. c. 3. Filium mihi genitum scito, quod equidem Diis gloriam habeo, non tantum quod natus sit, sed luod eum nasci tua visae temporibus contigerit, spero enim fore, ut edulius eruditusque abs te,dignus cxin atin nobis rerumquc istarum successione. Sic quoque mentoriae proditum est de Carolo Magno, qui cum es et acri Judicio, vilia facundia, disciplinarum denique omnium scientia in 'us, filios suos ab ipso vitae limine V u Ἀρ honestis disciplinis operam navare voluit jamque adultis fastis, in equitando, arma ferendo, iaculando exerceri curavit, secum proculdubio illud Seneca reputo S, Nihil indo sto Principe Reipublicae exitius illud Platonis, Tum demum Respublicas beatas sore, si aut docti lapientes eas regere cepissent, aut qui regerent omne studium in do strina ia- pientia

14쪽

tissimorunt Heroum exempla, cum Parentes

vestri desideratissimi gnaviter aemulentur, non vero sordicoriim hominum, qui phis laboram ut filii habeant unde splendide vi-V ne , quam ut re si viciant maiorem que curam corporis quam animi habeant . quis non in coelum eo , eorumque pium propositum ferat Vestri proinde officii est Nobilissimi iuvenes , tantum beneficium nunquam oblivione obruere, neque in postremis habere, sed ex animo exosculari, nostesque dies conari, ut aliquando non saltem susceptae de vobis Parentum , consanguineorum intimorum so ei respondere, sed etiam maiorum vestrorum virtutes repraesentare valeatis odit eommodius fiat, Ego hanc moralis scientiae Epito mene Aristotele metus interpretibus contraeiam, captuique vestro accommodatam, calculo Clariss. Doctisς viri Dia. VOLς- GANGiFR A N ait Sacro Sanistae Theologiae

Doei oris, pro tempore collegii Philosophici in celeberrima Academia Viteber pcnsi Decani spectatissimi, nec non Historiarum professoris publici, ad praelum publia. cum approbatam vobis dico ' devoveo,

quam ut benevolo animo suscipiatis etiam atque etiam rogo. Deum opt. Maxim praca b cr

15쪽

Pro CA Tro. bor, ut vitam vestram in multos annos producat, vestrisque studiis faveat aspiret, ut in Dei gloriam, Reipubi emolument lin.

Patriae ornamentum, Parentum mamicorum laudem, vestramque temporalem aeternam salutem feliciter cedant. Bene valete. Dabatur VVitebergae r Aprilis Anni Chriait s.', quo die ante anno M. anno nempe Christi is in munitissima arce F, E- DL A sis in cicii ducem editus est serenisi aepotentisi: Rex Daniae morvegia C, a sui r v cina in aera s,cui Deus, qui R egna stabilit confert cum longaeva vita firmum

tranquillum Imperium largiri dignetur.

V., generosit.

Studiosiis. II Carolus Gorg. angim

16쪽

'siones Ethicae

Caput 1. de Definitione

Iliade habet

Quis est finis huius docti inae Ea

ocere rationem hones congruenter v et ere, hones en m vivere nih; aliud se, quam ex virtutis praescripto vivere utinquit m cro.

odnam est obiectum Ethicae e

mores, is ad Dones hominis Γι- um I utem conformandae.

Utrum Ethica vel Physica dignior

sit' tragar a v teribus Realis appellata est, quo ab utra , res optimae ad ,

rendum, promuntur verum cum Erudii artium ae nitatem ab obiecZis metraAttir,

17쪽

Oh em Decalogus agit de virtuti-hus Ergo inanis est Christianis Et nica.

non ita per cte exigit sciplinam abra

Virtutes natura cognitae sunt nobis: Ergo frustra proponitur E

sens, quo lex, ex qua viventa praeceptas mant , in orae bus nos is riptast,tamen Sirtutes exercitio se usu expoliuntur, b nisu artium praecept is confirmantur

cogentur.

18쪽

citas civilis vocatur.

Est ergo aliquis reruma actionum

Quomodo definis finem illum ulti- Em propter se expetitor, o

gare Aristoteles dicit juvenemnon utiliter possct civilem scientiam auctire'

Qualem igitur intelligit juvenem

Aristoteles c Non tam j .venem aetate, quam

19쪽

tio I cI.

20쪽

leluo commune eis olea dici nis hominis, tale Ii volupta . Ergo. Est ne honor sinis hominis Non se, quia hom non est proprium bonum eius cusae sertur, se fretiniam ripotelem honorma Is competit honorant quam honorato. Summum vero bono ea inου , hoc ea proprium. Quomodo intelligendum est illud HONOR

et alios honore a scit , icissim honore i nus censetur Sic hono ubjectiυ oper intiam uini O NO R A TEO OH clive vero sepe causam effin honorato.

Suntne i, Finis hominis siunt, quia buens se malis competunt, o plures quidem a vitia, quam a virtutem pertrahunt. Est ne virtus finis hominis ' Non estiquia ejus essentia, habitus nempe in otiosis

oppotest, si summum bonum nonpote esse in otiosis, ergo iram non summum

bonum.