De paronymis graecis in -ites terminantibus

11쪽

Ponto: Γαργίτης in Libya Λανἰτης in Arabia Λαν ν ης prope Antiochiam inonis' In Arabia 'Eλενίτης prope Atticam Ἀνι- η in Arcadia; αλαμίτης in Arabia Θεριι ης in Sicilia; oviu ς σως, ut ait Steph. B.; 'Ionlaxi in Palaestina 'μμηνί, ' in Boeotia γωνis' Antiochenus; αλυβ ης in Thracia; Καρδαμυλ in Messenia Καρκινιτις etiam κολπος L. in Chersoneso aurica, quae apud eundem Steph. omnia leguntur, Καρκιν ' etiam p. Strab. Kae ιαν η in Perside, Ptol. Καρν η in Phoenice;

τακεκαυμεν 'ς ινος prope Mysiam, etiam p. lin. catacecaumenites inuin Κοροκονδαμῖτις vel

-μῆτις λίμνη ad Bosporum Citnineri uni Strab. Κωνωπίτης in Aet0lia, Steph. . Aυκοσθεν ης in Lydia: Μαλσανδε ης in Arabia Maoιαμειδεεῖς in Syria p. eundent; Παλληνί/ης in Macedonia Πεμπε ης in Aegypto; Πιτανόεις in Aeolide Πλινδε ιν η in Aegypto; Πολιχν η t m in Laconica, tum in rei aetc. Herod. Πορδοσεληνί-ῖς prope Mysiani Steph. Σιγ ης in roade, d. ' ρ ης fortasse tantum appell. Σεληνῖται in Arcadia et Etruria; de accentuatione Σεληνisci v. infra et Casaul, ad Athen. II p); Σινωπ ni in Paphlagonia Dionys P. Anthol. Σκαπτ' λuq in bracia, Stepli. Herodotus quidem dicit separatim Σκάπτης Γλης, sed, quod n0tandum, tantum Secunda p0sitione); τανυλ ης Λιονυσος p. Aelian. Et quis' in Ae pio - ηντης p. Steph. .), Syenitae p. Ovid. Syenitis lapisap. Plin. 'Υβελ ης prope Carthaginem, ecat. 'I β ης in Lydia, St. B.; Inonis' in Asia minore; Φαλωρίτης in hessalia λαλκίτης in Libya, p. eundem; αρμανδ ης in Armenia et iter tun repetendum

πιλων ης. Praeterea sunt aliquot locorum nomina pluralia in a terminantia, a quibus vocabula in ἔτη derivantur, ut 'Aκεσuq in Macedonia; υκον ' in Bithynia Σταθμί- Οἶνος in Laconica, cujus oppidum Σώθ μαι, p. Aelian. sed illorum major numerus in formandis ejus generis paragogis abundantiam quandam terminationis prae se fert, ita ut vocabula XSiStant in ciίTης - αι ἱζης -οίτης Vel O ης, - ἴτης - ιάτης, qua de re infra erit disputandum. quae ab urbium nominibus in Oxi terminantibus derivantur, plerumque habent Οἴτης, ut 'Aeσινοῖτης, εὐοἔτη Steph. B., Podo ης, quod et 'Podo της scribitur. quibus in derivatis utrum o simul an seorsim pronunciandum sit, haud facile dixeris, uult enim in talibus rebus ex arbitrio et consuetudine scriptorum, multa etiam ex usu dialeciorum et aetatum linguae pependisse veri est simillimum. Attamen constat aliquoties discriminis causa hanc vel illam dei ivationis sormam huic vel illi urbi quasi soli reservatam fuisse. Ita incola Arsinoe urbis, quae in Aegypto erat. Semper Ἀρσινο ης dicebatur incolae autem urbis cognominis Aetolicae apud Polyb nominantur 'Aem νομεῖς, et rursus quas cotes ex urbe Arsin0 in Cilicia vel Cypro sita in Italiam apportabant, Arsinoelicae appellabantur. Forma Ἀρσινοητης etiam in numis exStat, de quorum origine distinguenda haud facilis sit disputatio quod vero Steph. . dicit: τ εθνικὰν Aemuo Tyς καὶ Ἀρσινοενς επὶ της ἰεωλικῆς, ως Πολυβιος εννύτω inde certi nihil apparet. S. 5. 4. A Par Oxytonis in a Gen. ac praecedente vocat nonnulla derivantur accuratiore disputatione nominanda Primum ἀλεiari s i. e. λεῖε ς), hoc ab λεα mihi quidem aptissime videtur p0Sse repeti, cujus alia forma praeterea exstatui'. quae veteres technici et taxime heodosius devocabulis ejus generis disputaverunt, vix operae pretium est cognoscere, quilin vel toto coelo distantia in

12쪽

unum colligant locum cs. Lobeck. prol. palli. 375 3 p. 4. In tym Gud. ii disseritur: λε ης. δλει δίφθογγος διὰ τί τὰ διὰ του της παρωννρια διὰ του ι γρανεται, πλὴν του λελ ης καὶ τὰ o μοια Τ) τους ὁ ἐπειδὰν ἀντιπαρακειται vis τὰ ἀλοί rης, σθμαίνει δε καὶ Dro τον ψιαoτωλον. Θολου δε τὰ ἔχον in τυ o ἀνειπαρακεθιενον, χουσι τ ε ἐγκείμενον ἐν τοῖς si ιασι si τι κατὰ διώ- λεκτον αἰολικήν. Οἱ γὰρ Αἰολεις τὴν δίφθογγον ει εἰς ι ρεπουσι, το δ ονειρον νοιρον λεγουσι, και τ επείγω ἐποίγω γίνεται δε παρα το λιτω ο μαρτάνω, ε ο ἀλείτης Ἀμαρτωλὰς παρα τὰ τὰς λιτὰς μὴ τηρεῖν οθεν καὶ Ἀλεξίων διὰ το ι γραφει s. l. γραφεται ἐξ υ καὶ λιτρὰ δ ιμαρτωλος et δε παραδεσις διὰ τῆς ει διφθόγγου - Faeile apparet, ex hac sarragine undique congesta nihil apparere, Variae enim, imo diversae in ea continentur Sententiae, neque ullo modo probatae, sed obiter tantum et temere multa cum vanitate prolatae. De larma λολχὶς 0 habeo, quod dicam, nusquam enim obvia milii acta est; quod vero a verbo ἀλιταίνω repetitur nuης, plane ineptum est, neque pus erit resutatione. Non plus erit efficitur ex alio ejusdam tymol. Gud loco ineptissimo: ἀλιεία καὶ λιτρέα, ε Φιαρτία, και λίτρια et ἀμαοτωλος, καὶ ἀλιτρυς ο μαρτωλος, και ἀλιτ ρ ὀ ιι. δοι ἰωτα καὶ τὰ τη ρ εα ειρηται. 'Aλιον λεγεται παρα το στερηοιν εχει λιτ i c. τὰ ι ret διὰ Ου ι γραφεται, τὰ γαρ εἰς τη ου θελουσι et ii ει διφθόγγρο παραλήγεσ9αι. quam incuriosi fuerint veteres technici in disi inguendis vocia in generibus, quum alias notum est, tum illiu Εium Gud multis locis probatur, e g. δι-της, ὁ πολληc, mpo τερον διὰ του , τω ors του λογχίζης, vel alio loco, ubi τραπεζ ης per tota scribendum monetur, λογω του Ἀσκαλων ης. Cum Voce λεί-7 sacile e0mpares Γε α et λογείὶας, una cum forma γη Ἀης, rit 7c, quae exstat p. 0ph0cl. et in Hesychii exico. Porro vocabulum diis ζ, cujus contrarium est νηλ ης ab ipso ortum, videtur 90tius originum trahere ab λη, et significatione etiam a pri0ri recedit, hoc enim scelestum significat, illud vagabundum, quamquam in tym Gud scribitur: λεληc, πλάνος si dii aer ωλὰς, et alio l000: λιτηρίου, θεον, διιαρτωλον, πλανητο cic. erita forma ἀλήτης rectius scribitur ἀλητής, quum sit substantivum verbale a verbo puro ἀλεεῖν, quod significat ἀδικεῖν secundum Hesychiuui. In tym Gud salso dicitur: ἀλητη δ πλανητης ἀπ του λη ἐπλάνη, και ἀλητε Do ro πλανωμαι 'Aλ τις ε 3 ovoti θηλυκον. )e voeabulis eoiam; et popiης μυελος ita erit statuendum, ut potius a forma eo et isto deri-

ventur, quamquam illi qui ab altera forma οι et φοι ea repetunt, poterunt rem suam aliqua exemplorum similitudine probare. Similiter quippe a ινοέα Cretensibus Servus dicebatur ινοῖοῖς, vel ιν-rης, μνοπης, ινλyc. Minervae cogn0men 0mericum ηιτις aut a forma ληίς originem liabet, Homero ipsi usurpata), aut a λεία levi quadam vocalis productione apud Lycophronem etiam legitur 'lari captivus. qui νομαδ 17 a νοιιὰς recto itinere repetunt, videntur a ver recedere, quum aptius p0ssit a νομαδία derivari sunt enim haud rara ejus generis exempla, in quibus formandi ία uno tota Suppresso mutatur in Irηe, ut et sit λοχίτης hemil0chiae dux, Schol. Lucian. et eundem sensum habens διμοιρDης simile

13쪽

derivata apud Steph. B. Ἀερ τ' ex Aeria egypti; Ἀκμονίτης in Phrygia; Πιθυνῖυς γαῖα apud Paulum Sil. 'Uζρ ης αἰγιαλος apud Parili en. γναχίxης ex Inachia, . . Peloponneso; αγινδεης in Caria; Μαρι usalaxi in Phoenice; Μασαισυλ ης ex Masaesylia ΜολυκρΛης ex Molycria Locrorum cujus oppidi nomen etiam alias habet formas); praeterea ap. Non opti pro Μελανδεπτης scribendum erit Μελανθί- et' ex Melandia Thraciae με noraulam; in Asia Moλορχίτης in Argolide Πιερ ης in Maced0nia; Πλεισταρο ης in Caria; Σιων η in Ponto; αὐκ laxi in Etruria cum Hermo capelliis Plinii, quos in Mysia habitare dicii, ortasse ' 'μοκαπηλία conjungendae sunt, quae in Lydia suerunt secundum otitias ignitatum, levis enim error sit. Ita a nomine Νιτρίαι, irae est Aera pii urbs liabes mete ης. Deniquo nectarites ei persites salso scrib. Persitis non debent repeti a nectare et Persis vel Perseo, Sed a nectare quantiae ein pro qua etiam νεκrαριον usurpatur et persea, quae est arb0ris species p. linium; sed utrum Graecis litteris in his duobus scit bendum oret ίτης an είτης, parum liquet. Similiter Cydonites vinum est a Kυβώνιον, de quo paulo inserius agetur.

saurites est gemma quae dicebatur in lacerta inveniri tephrites Sive 'i et flenstein, p. eund. χυτρ ης αρτος ' ubding χωρ ης and niann Aesch. Soph. Huc accenseri p0SSunt fortasse etiam 'Adριανοθηρ ης in nuntinis Mysiae 'Aκe a Messeniae et Asiae proluontorium Παλαισι ρΩης Spartani cujusdam nomen, Inscr. 386 peirites p. Plin. est vini genus; δειλωτερ ης p. Steph. Is derivatur a noni in Φιλωτερα, quae erat egypti urbs in sinu Arabico, δια τὰ συνθύνες mi επιχωρίου ροπου. s. p. 6. A Paro xylonis in α, Gen. - ης aditio dum pauca, ut par est: σμης οἶνος b ea melia, Galen. scillites vinum ' Reerindie bellu ein σπιζ ης die in illi eis gros; triglites vel triglitis lapis p.

g. S. 7. Properis pomenis in re duae incolarum significati0nes Κρωμνίτης in Paphlagonia, et Taular in Aegypto, ap. Steph. utrumque. Praeter haec unicum S ab appellativo Gaιρ ης iugligi quocum fortasse c0njungendum sit sphaerita, quod seminino genere p. Catonem occurrens placeniam quandam significat.

hoc conficiendi vini modo Plin. iv, 8 disputat Passo vius aliique salso dicunt illud vinum aqua marina

temperatum, quod admodum insipiens est Quid si vinum tetit alasso me non apud Coos usitatum, ignoratur.

14쪽

volh p, Plin. Praeterea ab urbibus haec ducuntur υνθυλλίτη in Aegypto, Herod. Βελβινδεης in Laconia et c., d. Ἀπαινέεο ς in Mesopotamia, Suid. Ἀρυαινδεης in Cilicia; Zυγαινῖεις ad mare rubrum, Ptol. 'Περμης in Hispania; ΚερκινῖΩς νῆσoc prope majorem insulam Κερκινναν in Syrtide minori, Strab., et apud Arrianum Κερκινῖn λίμνη in Macedonia); Μωαβί ης in Arabia, secundum Stephani originali 0-nem; et similiter ab urbe Hispaniae Μάλακα Straboni Μαλάκη Stephano nominata est κόλπος Μαλα

De radicibus per αι et ει terminantibus singillatim lio loco disputare sit persedeo, quum alio loco lac terminationibus reis' et ε ης susius disserere pr0p0situm Sit.)g. 11. 10. A masculinis prima declinationis rarissima sunt derivata: Λ uvio Βορυσ9ενθc,G. εος erod. accolas nomina Βορυσθενεῖ ας, alii vero, ut Plutarchus et Strabo ορυσθενθας, primam illi declinationem secuti, praeterquam quod pro Olbia dicitur etiam Borysthenitis. Γάγγης semel p-piano dicitur αγγ ης id quidem laud scio an error sit adjectivum est πλωκος et Γαγγχνεικος, et Latine dicitur sinus Gangeticus Choaspites gemmae nomen p. Plin. ab hoc refertur ad fluvium ersidis nobilissimum. - masculinis in re terminantibus ducitur tantum praeter μανδραγοριιης, de qu0 Supra g. 6 Tυρίτης. quod quia et ipsum propter solitudinem veri vix est simile, Stephanus repetit a paraschematismo πυρἱc, addens: δει δε παρὰ τὰν Τυραν υράτης. II. Substanti vim secunda es declinationis. s. 12. l. Ab oxytonis in oe: γρίτης Naueu, Steph. ἀετίxης tein im Ib Ierneste etiam etitis p. Plin. αἰγιαλίτης ferbevo obner, in Anthol. praeterea c0gnomen aliis et Priapi, et ibidem αἰγιαλῖτιι,

15쪽

rei gentanten b, oian. χουσί ης olds alti g, p. Plin. gemma, et chrysitis herba φυκεανδεης um t. cp., Eo hi beὁfelben, etiam Ωκεανῖεις ovix Agath pr00em in Anthol. et Oceani iis p. Virgil. Oceani filia cf. g. 6.). Ex 0minibus gentilitii primum nominanda sunt ea, quae Sono voci Suae ad substantiva in Q se applicare videntur ita Stephan ByZ. A rere Indici videntur a voce ἀσκός posse deduci; veri similius est, si clipta Aetoliae a c0llibus n0minati esse putantur, dicit enim Steph. ωμοι λύνοι

ipsius nomen, secundum Steph. 08Sit Graecam habere originem, et simili modo 'Oφθαλμιιις nomen Lunae apud gentes orientis, p0SSI derivari a stirpe Graeca.

sunt comitia centuriata, praeterea nuης p. esych et Suid significat insidiatorem, p. Aeschrium, Soph. et Xen0ph. vero regem λυν 'ς λίθος lapis carbunculus secundum Marcellum mp., etiam marmoris species, ex qua lucernas et p0toria c0nsectas Sse dicunt Varro et Plin. λυροῖ υς πόα est herba lucernaria, quae etiam θρυαλλίς et φλόμος appellatur, Sec eundem Marceli et Plin. ναρδ ης ardent dein ;

Ilinus placet rusti conjectura, illum populum in nominatum esse ex ora merculis, quae dortasses in Geta fuisse piri ci . '' Ubi auctorem derivationis misi uius, plerumque erit Stephanus γχ.

16쪽

ταγως Syrtis min0r, Strab. Πεφν in Laconia Pharitae p. Caes. b. Alex. merian in riphylia; Σαυβ ης in Arabia et a plurali 0niine ομβοι est in pyiari in Ae pio Aelian. De nomine Ἱππίτας v. S. 3. Pol β ης κολπος ad Maeotim Lychniiis acus tum in Macedonia, tum in Armenia, Gypsitis insula in sinu Arabico haud scio an non vere sint ab appellativis in o derivanda, et de nomine Pyxiles, qui est Coelesyriae fluvius, etiam maj0 est dubitatio. S. 15. 4. Λ Par Oxytonis in - ον haec sunt: δενδρ hum Taunae eth. dendi itis apud Plin. gemma; κενt Euit Stachel ibi , Aelian. est etiam fluminis Armeniae n0men apud Xen0pli.); κριμνίτης αρ-- Ethrotbrot, Athen. λεκre Λης θοονος chlafiiubsi ικνλης ino νυσος a vanno mystica, eSych.; λυ-

ριτης p. eundem 600 G ἐν αι 'υσιν Metiκzον, incertum utrum animal insectum an quadrupes sciu

a νῆσος derivandum Secundum Steph. νθωωτης ver a rimo ν; σαυρὰ 17 et auritis, de quibus V. S. 6. sitites carbunculus p. lin. innat fulg0ro radians, ortasse a similitudinc coloris numinatus σευλ ης uxSaul geh. Edule labe mohner, Suid. σχοινδε η doli 'infen, etiam nomen portus in sinu Saronico, a quo distinguendus Corinthi potius χοινον. De origine vocabuli voιβuη dubitali est, sitne ab Apolline derivandum; quidem malim φοιβητής Scribere, qu0d a verbo repetendit in Cepites lapis apud Plin. vix possit a κηπος denominatus esse, fortasse autem est vox ubrida a cepe, mi ebe litem idem est epulatilis scepelatilis r secandida venarum, nudis coeuntibus, cand0re imagineni cepes ri reserens. Ex 0minum pr0pri 0rum numero piaet cica huc pertinent: Γαυλ ης prope Siciliam Λωρ Λη in lioenice; Καυνίων in Lycia, etiam Caunites sal p. Plin. 'mi geti In Cilicia; Σκιρ τη in Laconia, huci, Xen ' ); χρ ινδε χρή in Ionia. De derivato Noviolari vide S. 65. g. 7. 6. A Properi spo in cnis in - ον δειπνuxi sol, - ως p. Di 0n. CaSS.; μ λ ζ. Ipse in ein P melitis ipfetile in Plin. rursus Iulii' gryphus quidam arithmeticus de vi uni numero συκί-

uue in Miluius libro XXXV in tabula ita dum dicit in certamine decurrentem, is non Oplitides nec cura II arduino oplitu es Dominuri debet, sed simpliciter oplites.

Sciri laes in Lacedaenioni omini exercitu satis noti Apud Timaeuin sunt Σκιωρῖται λυκος ἀνδρῶν Ἀρκαδικος, Suidae Photio Σκιωρεῖται dicit Σκιρῖται scribendum esse recte monentinus terus et Rul, alienius L tamen non opus est Corrigere ακωνικος, ii uin ille locus in confiniis fuerit.

17쪽

ταῖς stigenartig geigentaein, p. Plin. quum hoc signiscat, tum lapidem, genere mas c. et sena sis in nrsy-cile ratio nominum non est 3 ζυγίτης et νευριτης utrum iu pertineant an a sero potius et a νευούdebeant arcessiri, niihi non liquet; ψυκΛης lapis algae similis, Plin. - Adjungenda sunt duo gentilitia a neutris in - α Λωρίτης ab insula Porsici sinus, quod distinguendum a Aωρίτη iii Phoenice S. 16.3, et Z λίτve in Armenia, et ipsum distinguendum a Zηλίτη in Maurusia, quod est ab oppido Zῆλις

Plin. nioroebiles pro μορυχίrης, ut videtur, ex salsa quadam analogia similis vocis molochites Iauchfat. biger te in Plin. ναρκισσίrης narcisse narti g, narcissitis in tein Plin. οριγανέιης litter traul: Dein οροβίτης ex si cherexbse hnlich, robitis in Ur Salmei obir gelber Corar, Plin. θαφανίτης rettigartig raphanilis iris Elud erilini init 'Ith et Buriel, quae etiam astragalitis dicitur, Plin. σιδ ροίτης donini seir, etfen. attig etiam adamantis species apud Plin. sideritis et hoc signiscat et herbam; maragdites mons prope Chalaedonem, ubi maragdi inveniebantur, lin. στενανίτης ἀγων INλλίτης, Diogen. praeterea Stephanites p. Colum. -itis p. Plin. tranόformi voathfende Dein coronario naturae lusu ; στροβλι' Ridaten

' Pollux si κεραι iii idem significare licit, quod κεραμίς et κεραμικῆ, viiletur Oitu seri ΡSi Sse κεραμῖτις, iuno vox θgitur apud Plut et Iii porr. s. Tim lex. 49. '' Nostrales salsam scripturam haliti, in errorum communiti in numerum trecellerunt, hi militer salsa nologia rali ducti, atque in scribendis vocibus Eoὁphoruὁ peripat eti' ei C.

19쪽

Observandum est hoc loco, a nominibus in ιος et ιον, nec non in Ia g. . mi inquam sormari paronyma in - ιίτης, sed alterum iota semper Supprimi. Est sane praeterea laud exiguus numerus eorum, quae malunt terminationes ιώτης - ιήτης. - ιωτης etc. de quibus infra disputare in pr0posito

est , sed simpliciorem formam habent sere haec: S. 22. I 0 iro par ox tonii in - ιος, Γαβίτης q. Γάβιος. in Etruria; αυνίεης i. q.

-υνιος, Lycophr. Praeter haec simplicia nominari possint quaedam compositionis speciem praeserentia, ut ἐπιβωμί ryς επιγαλαμίτθοῦ, παραξονίrος, παοωκεανίLyς, Παραχελωῖδες l. haec itident quum sere inter substantivum et adjectivum habeant locum suum . possunt ab adiectivis similibus in uo repeti, de

quibus quaestio est in s. S. g. 23. I l. A ro paro xylonis in ιον haec derivanui omnino simplicia: φινγίτρὶς οἰνος, etiam absinthites vinum p . Plin. et Colum. βελενίτης Stein init emem sei se ratis, in Schneideri lex. βελεμνίτης, de quo Vid. S. 20.); ἐρυγγίrq herba p. tui. quae etiam 'ρυγγιον et ηρυγγί dicitur; phalangiles Epimi en traut altera v0X 0gnominis est a radice φάλαγξ, 3. 38.); νεκταριι ης, cs. s. 5.); νηρίτης rothuch e Telesinu schel etiam ἀναρίτης dictus, at narita, sine dubio a coloris Si in ilitudine, νηριον enim idem est quod ododiaci ν' Dieander. - Praeterea haec a noni inibi is urbi ii in 'Aζανίεης in Phrygia, et iis regio 'Aωνιτις p. Strab. Γνσωκιι ις regio circa Bygacium in Africa, Pol. Tere ιμίεης in Creta, Steph. Λασκυλίτης ct 4εις lacus et regi Bithyniae, huc. Strab. 'MinooItης in Gallia; ibo νίεης iii Locris. Κοκυλίεης in Aeolide. Xen. . Μεταγωνίτης clii Maureta uia. Steph. regio ibidem est ap. Ptol.

x Faepius mi eph licit Ierminali ornelii gentilem - ηνος esse gentium Oilei tuli uua, iro potius Aegypti et Africae: quam ob Ielia Post verbii in inrcu equidem comm deleniluni cen eo.

20쪽

Proade, pro quo etiani διωτης dicebatur Sec. Steph. - τραγίτιδε μιμναι salso leg Σφαγ. quum ad Σφραγίδιον Boeotiae antrum Sint reserendae, per abbreviati0nem quandam dictae videntur pro Σνραγιδίτιδες, nisi ilarte nomen Σινραγίς Velut implici 3 radix suberat. Sonorum suavitatem in talibus parum curari, docent exempla nonnulla, ut μελιτίτηὶς vel apud Steph. ἐν τῆ Ἀσφαλιιτ ιδ ι ἱρινη. Cydoniae urbis Cretae incolae nominantur Κυδωνιῶ ι p. Pol. l. vitium autem ex malis Cydoniis consectum dicitur cvilonites, idque minore littera initiali incipere satius duro, quum sensu a nomine Droprio

longius recesserit.

De radicibus in αιος et ιον terminantibus, a quibus paronyma plerumque formantur in αἱτης vel αιτης, infra disputabimus 3 59. item de, ειος ei ειον et de paronymi in - είτης ei ἔτης

Paus. λευκίτης deisi; γυρινίτης nasti, Lyc0phr. πε ιτης Rullganger. Haec proxini accedunt ad sensum adjectivorum, ita tamen, ut haec tantum in universum indiceni, qualis sit res aliqua vel homo, illa paronyma autem perpetuam quandam et quasi innatam proprietatem Soleant exprimere Iia etiam civetidit multo praegnantius, ut aiunt, hominem Sibi ipsi viventem ostendit, quam purum vocabulum prος. Addo λεπ- τῖεις κριθῆ, Geop. sellte exite, etiam λε-i nominata κοινίτ a geme infami ustath. craterite eximiae

duritiae lapis, sine dubio a κρατερος, Plin. χλωρίτιος Iaubgrune Dein chloritis p. Plin. et Lycophron, qui velut corrob0randae vocis causa dicit Λαυνίτορ, Αὐσονίτης, etiam ΓραικίHe habet pro Γραικος. Minus probari potest, qu0 ν ρίτος in tym Gud refertur ad adjectivum νορος. g. 25 2. Ab Adjectivis paro xylonis in o paucissima sunt: μεσίτος Mittier, maxime de Christo Paul. Philo etiam pro μέσος δικαστής Eliebbridi ter ap. Schol. huc. et μεσως mi flensanb, Heraci Pont 'Aκοίτας promuntorium si derivari oportet, huc erit reserendum. Μαργίτος ille seu do- Homericus, quem ustath dicit denominatum duo του μαργαίνειν, rectius ejicitur a Stephano in Thesauro ad radicem μύero; quae apud Lucianum significat hominem ineptum vel hariolantem, apud Plut in Demost h. imbecillum vel debilem. 33. 26. 3. Ab Adjectivis pro parox tonis in is ἐσβιιτ i; in leb Ier, remita p. Sulp. Sev. - Caetera ejus generis omnia sunt ab adjectivis compositis παρα-ν ετ ideo ait pestanda i , nonnulla ab adjectivis in ιος, iii παρηονῖε ς γλῆνι Anthol. παρεσχαρίτος ustalli. d. ἄμαξοβιττος unicum est quod utrumque cloia retineat, riuum prius clim stirpe cingit nec possit supprimi Praeterea:

' Μαργος ὁ Κερονευς, incliti eorum dux in Polybi L codicibus istia in Μαρκος scribitur; iram formam Romanorun sermoni assimilatum equidem non .im Polybi adulationi trilinendum puto quam librariorum incuriae.