De paronymis graecis in -ites terminantibus

41쪽

Martyropolis, Pentapolis solum a G. - litanus , Plotin0polis, Sebasiopolis, heodosiopolis, quae Graecis litteris scriptae vix ipsae inveniuntur. Λ ατόπoti apud Plin. tantum est Lato polites, quod interdum confundebatur cum Letopolites. XI. quaedam mirabilia Hii formandis vocibus teri terminationem - ιτης. S. 77. Interdum decuriatio inliqui terminationis It in derivandis gentilibus, ut ab oppido Afενίων prope Massiliam fit υενίτης pro νενιονίτιος, quod nimirum difficilius foret ad eloquendum. adem causa

subesse videtur voci Καινίτης ab urbe Samnitica Καινίνη et Voci Μαχαιρλης pro Μαχαιρουνοος p. Jos. ex urbe Iudaeae πι χαιρους. Minus necessaria est mutatio in Ἀνθ lan ab 'Aφθαία urbe Aegyp

ii, et 'Aφν ης ab Ἀφνειον, quod est Phrygiae oppidum πυλα Μελίτιδες n0n Μελιτίδες, Pap. adem Μελίτη prope Athenas cf. S. I.

A 0minibus locorum parathetis interdum breviora sormantur gentilia, ut Νικιωτης s. ικεωτης aNικίου κώμη quae est in Ae pt0, et in eadem terra Ἀργειότης ab Aerso νῆσος, et Xαιρεωτης λαιρέου πόλις, κατ' ελλειψιν, ut ait Steph. cs. g. 2 extr. contrario aliquoties justo longius est vocabulum derivatum, non solum una liter addita, ut p. Jos 'Aννανίτης et αρνανάτης, a loci. Αννα et Κάρνα Φαρανίτης autem a Φαράν), sed etiam iota voce adjecia, ut ab υγκυρων p. Steph. gentile fit ' κυροπολίτης, ab 'ειδία in Inscr. ' διαπολίτης sive potius χε ης ap. Steph. Podιενς), ubi veri est simile, Stephanum omisisse longiora urbium nomina ' κυρόπola et 'Poδιάπολις, quorum hoc apud Plin. revera scribitur es. S. 75. XlI uerminationes similes, quibuscum terminatio - ἐτης commutatur. g. 78. I. - ίερος, - ίτη, ιτο c ἐσχαρδε' accus. gebrat. seisci in versi0ne LXX. virorum, II. Reg. 6, 19. nonnulli ad nom. ἐσχαρέτ, retulerunt, quum tamen rectius reseratur ad ἐσχαρ ος. Etiam Νηρ ' p. Aeliau. cf. Gesneri ind. corrigatur necesse est in Νηρίτης. amen non solum barbara nomina in oη aliquoties desinunt, ut λκιμίτη pro Aoκίμεια in Phrygia, Steph. S. v. Συνναδα , Tυριτακ et ad Pontum, sed etiam semigraeca, ut Πορφυρίω in Arabia, Ἀρτεμίτα in Assyria et inter

Echinades insulas, Μελίτη vario sensu, s. Papii exicon. Et apud Romanos quum ciborum arte actorum numina, imprimis placentarum, seminino genere Solerent nominari, ex mas c. Graecis actae sunt sphaerita

Terminatio ιτος prope accedit ad 4r' in his: Ἀγχιto qui dicitur apud Diog. . , apud inpedoclem primam sequitur declinati0nem: Ἀγχ ης, G. - τεω. Ita pro nomine usitato Ἐπαφρόδιeto in nummo p. lonia legitur 'Eπαφροδίτης. t 'Eπάριτοι qui alias dicuntur, p. Steph. sunt 'Eπαρίται, ν δῖπόλις αυrων αρις εδει, ora εἴ a in M. eL 3. 33. S. 79. 2. - έτης, - ος, ιος - αιος. Apud J0Sephum Σίκημος dicitur incola urbis, quae

alias ipsa id nomen habet Steph. incolam n0mina Σικημίτης. Asculi civis est Ἀσκλος et ἈσκλDης. Ab urbes Cretae Ἀραγ ιό derivatur gentile ρ μιος, sed ραγμίτης ἄμεινον sec. Steph. Ab urbe Achadae

42쪽

Ἐλίκη derivatur per abundantiam terminationis 'Eλικωνιος et νέιης, pro Λίξιος in Libya dicitur ιξίτης et ιξάτης, pro Γάβιος αβΩης apud Dionys Hal. , qui ejus larinae amantior videtur his adjungi

Πιτανάτης.

43쪽

g. 2. 5. uerminatio -εάτης primum oritur a primi declinatione: in nominibus in - εα ἰυλεάτης, Ἀσεάτης, Θυρεάτης, Μαλεάτης, αριχεάτιος urbem praeterea Strab scribit αριχεία),Tεγεάτης, 'Υδρεάτης tum correpta diphth0ngo X - εια Αἰνεάτης, ἰπεάτης, 'Aντεάτης, Ἀρδεάτης, 'Aρεάτης, Drεάτλος, Μιδεάτνος, Μυρλεάτης - a pluralibus in εαι Ἀρνεάτης, Γαθεὰτης, Κεδρεάτ, ς, Κορσεάτος. Κροκεάχης, Ῥακαρεάτηὶς. Πλυνεάτης, πραγεάτης, πυπανεάτης. plur. In - ειαι Κεγχρεάore, 'Oρεάτης. Unum a Simplici ducium est εὐρεάτης Λαμπεάτης etiam per diphthongum scribitur. a semininis secundae declinationis φινεάτης, Φενεάεης, a neutris: Πτελεάτης, ei 0rrepta diphthongo ει Γυθεάτης, εὐρεάτηνς, υτεὐης. terita es declinationis voce In - ας Πανεάτης. nomine paratheto Molpo εστί si brevi 0 larma Moφεάτος, s. g. 77. S. 3. G uerminatione ς - ειάτης et - αιάτης. - ειάτης ducitur a nominibus primae decl. in - εια ' μαμειάτλὶς Αἰθαλειάτος, Ἀκμονειάτης, Ἀμφιγενειάτης, Βατιειάτ/;ς, Γερ&νειάτης, Γηρειάτης. πιλειάτος. 'noverειάτης, Κορωνειάτης, Κρανειάτης, αμπειώτης g. 2.), tπε ιώτης, Πλατειάτης, λβειάτης, pro quo etiam 'μβείτης et Ῥοβζίτης dicebantur. neutro plurali est: Λαρνειάτης, et a terminali 0n - ων Steph. habet αυλωνειάτος.

44쪽

A . pluralibus In - ιαι sunt sere haec Βρασιάτης, Βρικιννιάτης Καπριάτης, ω μιάτης. secunda declinatione laec ab ιοι Θουριάτης, - ab ιον Ἀρτεμ ισιάτης, Βιθυνιάτος, αννιάτης, 'Eλνιχνιάτης, νεινιάτος, αβινιάτης, Λακινιάτης, Πλημμυριάτης etiam ρατης . neutro plurali est αργνδεάτης. simplici χ provenit Σπαρτιάτης, Σπαρτιῶτις, a Siniplici i 'Dεχλιάτης, Καλυι ινιάτλης, simplici -ος 'mωνιάτης, Κολωνιάτης, simplici οι Aoυσιάτης. Contra ιάτης sit ex terminatione εια in his: Boβωνιάτιος, Κυνευάτης, Κωνστανειάτηὶς, 'Hθυμνιάτης, et e terminatione αιον in Παντικαπιάτης. erminationi οὐ additur ιάτης in his: λειμωνιάτης et ias lapis viridis, ισωνιάτης et Κροτωνιάτης. Sub v. Φινια tepli dicit de gentili:

Φασιάτης. Idem dicit de duplici larma Nωνακρίτης et κριάτης. Ab urbe Laconica αρις est Φαρλης, Paus vero dicit αριάτης, sortasse ut distinguantur hujus urbis cives ab incolis Phari, qui apud Caesarem sunt Pharilae, alias αριοι. Ab urbe Αωρος item deducitur ei Ἀζωρίτης et Ἀρωριάτης, Strab. Diod. λειμωνίτης dicitur pro λειμωνιος, ei praeiere λειμωνιάτης, et apud Plin. ei monialis est gemma viridis. g. 85 8. - ίτης et ιστῆς. Interdum sine dubio male scribitur ιστής, ubi nemo cogitabit de actione verbi, ab hoc enim verbalia sunt in ιστής. Ita corrigendum erit ap. Philostr. κολπισνῆς vel κολπί- ς Sinus aec0la, φιλοδειπνιστης tolerari potest, quamquam proprie dicendum sui φιλοδειπνλης, es. S. 69. qui apud Suidam leguntur ἐθνῖται tamnigenossen, p. esych. minus recte Scribuntur ἐθνισταί, et in Anihol pro Κανωπιστὰ θεος sine dubio scribendum Λαν-ίτας. Rursus discrimen interest inter ορφνίτης et ορφανιστής, nam ορφανισταί εἰσιν οἱ τους ορτανους τρεψοντες Sch0l. Soph. J.), et ἐλαῖτος num inseriore aetate cum ἐλαῖστης siueniamin Ie confusum sit dubitationem habeo. Jac. Anthol. 8, 82. βοματιστῆς de Oratore dictum, fortasse a verbo inusitato βηματίζειν possit derivari, ita ut oratorem nimis eloquentem significet; et similiter μαστῆς non opus est recto itinere ab Ἐλιαία ducere, sed a verbo quodam ἐλιώζειν, in Heliae judicis ossicium habere. In v0 cibus στασιωτης et στασιαστής, quorum illud paronymum est, hoc verbale, notandum erit secundum Moeridem illud esse Atticum, hoc communis dialecti qui Aetolorum partes sectatur, a verbo hoὐλίζειν dicitur Ahωλιστής, in Stephani MSS. minus recte Λωλέτης, salso laωλιτ έ; rursus incolae urbis Λυγκος in Epiro salso scribunturADκιωαι p. eundem. Idem sane dicit 'Eoρδει, ἐκλήθησαν καὶ 'Gρδιστα ἀπ του oedi 0, ως Ἀνδος λodita, ita ut paene conjiciamus, inferiore linguae aetate formam ιστής in usu fuisse pro simplici n0mine

gentili, non autem Sensu asseclarum, nam verbum oedita numquam omnino dictum putaverim.

S. 6. s. - ίτης, ἱδ ς, - ιάδης. tiam in his terminationibus discernendis haud parva est dissicultas, quum nonnullis locis altera alteri tam propinqua sit, ut ne vix possint dign0sci. ' μοκλείτης sane ii Anthol. quum derri non possit Keil anal. p. 120.), Ερμοκλείδης erit n0minandus, et Photii

45쪽

Σνδρι icti sunt demos Atticae νβριθα cs. Inser. St.), sed ea ipsa res mirationem ni 0 vere possit, quod demorum n0mina opica plerumque pali 0liymicorum formam induunt, ut εοενικίδαι, ἰοεσίδαι, 'ελiθαι, Et πυριθαι, 'Iωνίδαι, fioωπίδαι, Κυδαν Iίμι, Σημαόδαι, και Jωνίδαι, ιτακίδαι, νθ είδαι, πιλλίδαι etc. Magis mirabilia sunt alia gentilia, ut 'Idqίδαι Ida montis incolae, ibi deni Λαοδανίδαι, Π, δασίδαι, 'ΟΜυσίδαι Odrysae in liracia ' 1βίδαι Lotophagorum tribus, Ζωβίδαι in Carmania, Τευθίδαι in Arcadia ab opp. ευθίς et Asiaci Bithyniae urbis incola nonii natur et ' σωκid a et 'Aσιακιητης. lia ei iam Booυσγενῖται sunt apud Properi Borystenidae propier metruui dicti. Similiter Λόλογκοι Thraciae gens, etiam Aoλoγκιάδαι p. Steph. citantur, ex poeta qu0dam epico, ut Videtur, et Γερενικι δαι, a quibus discernendi Attici ερενι κίθ&ι. Foeni species odo νείδεὶς Steph. hes. et Frii des, i. e. Syri id vicinus, quod ap. Plin. legitur, scribenda videntur odo ντίτης et Frities. 0nira βαλβι δ' videtur elocutionis varietati ei delectationi tributum pro βαλβιδωδης', cs. S. 34. Interdum tamen terminatio ίνης iunino originem paternam significat, ita ut pro Mi: posita sit: 'Dκεανίτης Oceani filius, Steph. et ejus illa Oceanitis, Virg. Νηρίτης juvenis a Neptuno ei Venere amaius, Nerei filius putandus est ap. Aelian. κνίτης σημαίνει τὰν σου firκνου, nimirum silium, tym . Gud. Καρκινίτης Carcini filius p. Aristoph. lariasse cum allusione ad nomen ge0graphicum, ut solet Comicus. Praeterea apud Steph. omniem0rantur Kεκoonitor pro πίβηὶς immo sem. πίτις Sic , Atheniensis, et eodem Sensu Moφοπίτης a rege, cissus nomen Mopo p qiiod vehementer mirii in prima

positione uinquam sit istirpatum.

g. 7. 10. - ίτη et Ιας Saepenumero ab eadem stirpe paronyma si in per has ei minationes γαλακτίτης et γαλα ας, θαλασσίτος et σσίας, κερατίνης et τίας, κυκνίτνὶς et νέας, unien 'Οπλίτης et υπλίας, πιτυρίτηςet ρια etc., quibus ex Plinio ad ii possunt lapides carcinias, cantharias, chalagias, icterias, myrmecias, Siracla et c. Omnia enumerare et longunt est et inutile. τρωματίτης autem p. Herod falso Scribitur pro τρωματίης, qualis est dialectus Ionica salso etiam in Lex. asso vii l. S. S. I l. - έτης - ινάς, - ηνός. Ἀμπελῖνος sec. Steph dicebatur τυπω ' et αλι κω pro

46쪽

sec. Stepli dicendum λὼ τὴν χώραν Libyam , ω δε αγ' ηριας ιυπω -κευς. ριχωνίτης et νως rursus Stepliano dicitur, Polybio duoωνιευή, sine discrimine de Aetoliae oppido. xpressis verbis Polyb. citatur a Steph. quod ab urbe Aetolica Arsino non faciat υρσιναἰτης, sed Ἀρσινοευς, qua de re certi aliquid vix potest statui, quum decem illo nomine appellatae sint urbes. Pro ομιτος in Scythia), quod Steph. et Plin. liabent, Strabo scribit 2 ριενς, et ετραπολίτης dicitur etiam λιευς. Discrimine tamen notanda liaec: Ἀζανίτης ab urbe Phrygiae 'Aζάνιον, sed 'γωνιευς a loco Arcadiae γωνία - Γαδα- oriri Palaestinae regio, sed Γαδαρευς incola urbis τοι Γάδαρα in Coelesyria; - νανέεος et regio νισι in Ae pto, νανεν de oppido Cariae; - 'mo νέτ' de loco Macedoniae, 'mo νευ de alio, qui

S. 90. 13. - της et - τος Praeter nomen subst Catala sec. Stepli pro adjectivo dicitur α της , Γαζμηe, Γαζ της. Longum, apud poetas interdum per ionis iniim solitum mutatur in 7, ita ut e. r. in urip. Androm. et 'Amati γῆ dicatur, et Ἀσιῆτις γέννα, p. eundem in Ipli. . 'Aσι εας μνος. Pro Βεμβινάτης prope Nemeam etiam Βεριβιν ιζ dictuni est κατὰ τροπήν, ut ait Steph. item pro Σπινάτης etiam Σπιν τ' habemus p. Strab. In Anthol pro συνεργάτης Paul. Sil ecphr. non solum συνεργετης legitur in IIS S., quod i0lerabile, sed etiam συνεργήτης λαος, quod reprobrandum 'i

niam ι - -ι terni inatio stior videtur esse praelata.

' συνεργασro cuni Iacob Aio scribere, qui ilia non necessarium esset, tu in contra Ietrum. ' κυανῆ 1 et v irn in Schnuid et aliorum Lex. commemorata num sita in in scrinioribus inveni.

47쪽

' in tym Gild omisso omnino vocabulo ctu σίτης ita disseritur: θιασώτας λέγουσι τους περι ιονυσον, νειλε δ διαδινθύγγου in prima syll. γρύνεσθαι, ἐτυμολογεῖνπι γαρ παρα ro θεῖα σειν cic Ohe, jam alis.

48쪽

eodem modo quo Ἀμασε ης pro 'Aμασευ dicitur; et a terminatione ία St: Καρπασεο ης. Ab εια plenius ducitur ει μη in ' ζει λης, ' με της, quibus se applicat orna 'φακλειωτης et Ἀλεξαν- ει η ap. Steph. s. l. c. Simili 0d a βακχει oc fit longi0 paragog Βακχειιώτης, quod ipsius Bacchi 0inen est ap. Soph. Praeter Κωρυκειώτης etiam κιώτης scriptum invenimus. Denique terminationem δει ης simpliciter a plurali ira habent: Βολβαιωτ' , Κιβυρραι λης, sed ab

S. 6. IS. -υτης et Ἀτης. adrianus imperator ut in monumento equi sui adamati orelli S24. nomen scribit oris tenes, ita sexcenties a lapicidis et librariis per incuriamo et D commutata sunt; in nummo ap. Mi 0nnet Iegitur Et τέχης apud Lactant de div. praena Polyies quidem consuluit Apollinem Milesium; ap. Lutat ad Stai. hel, duo auro polytae n0 minantur, qui litae scribendi sunt sec. ruter. inscr. 309, 2 et 3. 3, 40lliae sec. Militerum Dor. Ι, 1523. Ita etiam artificis n0men λανκντης proprie s0nuerit λανκ ης S. 3.), quamquam haec paragoge appellative non sui in usu. auca tantum virorum nomina praeterea sunt in Det ηc, ut ' νωντας in liscr. 7, et Παρνντη Allieniensis, de quo tritum illud proverbium est. Appellativa haec: πρε νιη pro πρεσβυς, cujus declinatus est desectivus,

sono stirpis nimis abhorruisset. - 4MDεni plane nihil est, es. S. 35. De his terminationibus eorumque discrimine et causis plura referri possini, Sed non sine verbors in multitudine. Ita etiam de variis significationibus terminationis ix similium longa est commentatio. quam, quia jam nimis creverunt opusculi pagellae, in posterum tempus necessario Hielmus.

49쪽

Ordinarius Dor Di rector.

50쪽

Sommer alle 6 St. S. A. C. Fors te manu. De ut sch. 2 St. Aulillige, Deio Vorti lige, Metri k, i lii taleiun Schillei 'scher edictite. In Sommer Dr. Stre hi ke uni S. A. C. Ors te mann in inter usam mei S. A. C. Ste in .