Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

EPIST. AD ATTI CVM 6 me sim-δῶ-κ. Sed Nereor, ne non satis tuto credamus, cum alti s de caussis, tum quod ipsemet Cicero scribit paulo poR,Athenas se petiturum, nisi vereretur, ne illud quoque oppidum,iniqui eius interpreta retur, id Italia nosatis abesse: quo quidem , si ab Roma intelligamus,dubitari non potuit,cum absit amplius octingentis.Quin poterat alicubi fortasse in Italia re manere.Plutarchus quidem, intra quingenta ab Italia. Sed hoc quoq; sit inter alia quae multa sunt

Dionis errata. εIllo cum peruenire non liceret. Q Jo,conuenerat inter nos:quem tu locum non ignoras '. nimiarum Buthrotum: ct Melitae non liceret, ubi te expectarem,undeq; una solueremus. on licebat autem, quia haec ab Italia parum abesset: illud quia etiam non satis esset tutum propter Autro nium O reliquos eius inimicos. I EP I A T. V.

EODEM amore sis. In nostris pene omniatas, ut eodem, atque his conuenit cum editione Victoriana. Itaque censeo coniunctionem reponi

aequum esse:quae,et si πιέλκsν victri potest, bactamen dicendi forma , ct a M. Tullio ct ab altisseius aetatis siriptoribus, geminari solet nonunqua. Terent. Phorm.Adeon rem rediisse,νt qui misi

212쪽

be, in qua oe nata ct alta sit eloquentia, quam ea sero prodierit in lucem jM CEPIST. VII.

te dixit se celebritatem ossise ' homines fugere 'lucem alipicere uix posse e Quid nunc igitur Athenas cogitat, qua urbe; fecundum Romam, nihil erat in toto orbe terrarum celebrius' Quid igitur causia est,cur no locum male assectum putemus praesertim cum addatur, Et veremur, ne inte

pretentur illud quoque oppidum,ab Italia non satis abesse:quod certe de iactenis dubitare non d bait, si ei licuit esse Thessalonicae , quod oppidum ab Italia abest propius. Adde,qu)d oppidum uocauit:.rtq; illud tale, quale optabat nimirum ab arbitris ct hominii si quentia, valde remolsi. Qua in Athenas no cadunt. Q so porro modo legendiι putem,in tanta oppidoru multitudive, qManta tu Graecia est,no habeo dicere. Hoc ex vetustis libris. petenta est;in quo mei mihi nilal opis asserunt. Consilii utique poeniteat. In manuscriptis meis, non νno atque aetera ,se plane cunctis ii vi l poeniteat.

213쪽

EPIST. D ATT Ic V M 6 Hoc c5firmo. In aliis, A fg oductura meliore Non sunt tam ad medicinam, quam ad finem doloris. In meis omnibus, sed ad finem:

ut in priori sim', pro eam, iam sit legendum equae lectio in Antoniano, ct uno item Masei, conspici potest: non paulo significantius: ut neget reliqua tempora , postquam honestissimum praetermissum est, peccatum suum p je corrigere rpoisse tamen agi et, finem doloris facere , β. mortem sibi confici LIR ET IS T. VIII.

E et exitus dissiciles haberet, eum inde proficisceremur. Hic Proficissiceremur, cum temporis infecti sit, futuri tamen vim habet. Valet enim e Profecturi essemus. Et me hercule migna temporum apud scriptores confusio reperitur; vix ut ullam inueniatur, quod non sit ambiguum. Idem Philip.r Ii, praesens profuturo posuit,sic cum scribit.Duo modo haec opto; num,ut mortem,populum Romanum liberum relinquam e alterum, ut cuique ita eveniat, ut de Rep. quiseque mereatur. Aelinquam, Eueniat, Mereatur, eum sint temporis instantis, futurum tamen si gnificare ,nemo non videt. Vellem,contra,et Maneret Nerfecta dicuntur a grammaticis,nec nos

negamus: sita tamen in illis Pinlinica 1. Vellem adesset Antonius. Et ite. Pecunia, νtina ad Opis

214쪽

IIL LIBRUM III.

maneret c. praesentis significationem habent. Veru in de his torta se alio loco. rVt acrius postularet. iniis posti laret'Quid si Appius postularet ζ Erat enim stager Clodi rquanquam Antonianus liber Postularer habet: quae lectio quod attinet ad veris,ad communem rectamq; loquendi rationem propius accedit: ν rum , quid is postuletur, cui iam igni ct aqua interdictum sit ' Et tamen Corrado placet. ut sit; ut absens accusarer, qui praesiens, ne citatus P dem fui : oratione pro domo siua. Mihi etiam illa

Audire lare, non parum secta sunt. Quid,si pro Audire, Eum de re Pt sic totum legatur.

Quanquam tu altera epistolascribis, Idib.Mai Aeu de repetundis fore ut Appius postularet.ut de Quinto dicantur omnia,cui valde timebat,ne re diem ex Asia,ab suis inimicis oppugnaretur. Vento reiectus ab illo. Ne illum adire, ac videre potuerit: siententia plane bona et Ira librotaVen Faemi, ab Ilio scriptum est: negligentia ne librariorum in ductu liter crum, an quia ita esset in exemplari, unde illi destri erunt, quis

possit dicere ' Illud assi are possumus,si ab Ilio

reisum sit, a loci huius sententia non abborre re . Fuit enim oppidum ct ipsium in eadem ora Asitie, qua ct Ephesus : Phaetonta quidem constat, cum Quinto non fuisse: sed conueniendi

215쪽

E P. IS T. AD ATTI VM 6 eius caussa, hesium, aut Ilium nauigame conaritem, inde reiectum in Macedoniam tempectate

fuisse.

Mecum simul dedisses . Eadem ratione hic, Mecum simul,s dictum, qua via mecum, at

se,ct una simul. ne putemus adterum abundare. quanquam Cornelius Fronto, simul, locum de monstrare ait, Vna,congregationem. . Aut vi euelleretur. 20Mi Auelleretur. EIi autem Avelli,ab aliquo distrahi inuitum. i Quod optimo tempore. Omnes, quod optimo genere. Nisit, optimo mortis genere. Vnus Romanus habet, Tempore. qua lectio cubis conuenit,qus proxima epiriola superiori scri bi his verbis. Host Q o,nemine unquam tanta catlamitate affectum esse: nemini mortem magis optandam: cuius oppetendae tempus honesisesimumpraetermissum ent.: Mihi etiam unum de malis &c. Sensus atque ordo est. Mihi etiam inter tot mala, unum fratris miseri negotium in metu es. hoc est , Ad meas calamitates,etiam metus quem habeo de negotio statris accedit. In ra lib. x ii. in Topicis ad Trebatium, cum Enthymematis ex contrariuexemplum adduceret, in metu poneme, dirat, bis Nerbis. Hoc metuere , alterum in metu non p

216쪽

I' EPIST. X. 'Aliud aliquid. NoJrifere,conuerso ordine, Aliquid aliud.

Aut certe vivus amitterem. Coudira me

rum omnium consiensionem, qui ad unum babent, Non amitterem, vulgata n lectionem 'qui co- .gor, a qua abest negatio. am cum a Commisi communi verbo,dependeant verba illae nihil erit a Cicerone commissum, si vivens non amiserit commissum erit , si amiserit, ct non via Nitam profuderit. /M EPIST. XII. Itaque Siletur. Equidem mallem Sileri . Sterum Siletur defendimus , statuendum nobis est. viri tandem hoc verbum tribuere velimus, Atticone,an Ciceroni : si Attico; videndum censieri quam consequens oratio sit, quamq; transitus concinnus,ab infinito modo,adfinitum. Sin Ciceronia ita ut antecedentium verborum, qusdam complexio ct consecutio sit, Ergo, aut igitur, diciturus potius , ut mea fert opinio, quam itaque fuit. lam illa breuioribus conclusionibus,qualis rariscinatio atque Enthmema est, conueniunt: hoc,

sicut ct Quare Quamobrem. huiusmodi, longioribus. Adde quod bis, quodammodo a

217쪽

quiescimus, liuemq; orationi imponimus: in illis, non plane contenti, ultra aliquid desideramus. Ego tamen puto illa verba esse ex epistola Attiaci, oblique a Cicerone relata; quae recte scripta Derant a b illo,dictumq; bis, Itaque pro Atque ita. Tu sedulo inquit argumentaris, quid speran-; consolationi seruiens scilicet ' idem tamen, caput rogationis proponi scribis, quare in Senatu dici nihil liceat: atque ita, nou tu quidem scribis,sita tamen tacite colligis, sileri: nempe veritatistudens. Hac nonrasuspicio, verbis qus bis haerent,cori oborari videtur ; in quibus Hie, cum indignatione prolatum , si indicat initium quo iam fieri: valet enim Et, aut ε Me. Siletur

omnino languet, incommode cum reliquis con

Vt ad me Venias Sido na. Sidona his in locis inuenio nullam. Que est urbs in Phoenice, ad

cogitationes Ciceronis pertinere non potest. Per

tineat fortasse Dodona, quod est Epiri oppidum,

Isuis oraculo celebre ubi Atticus sua prsia ba

labat , quoque Cicero se iturumstri erat. Et dep Lys quidem lib. 1 Epis. 1 v. Terruidesaltspes imus ' prster quercum Do meam , nihil desistramus, quo minus Epirum ipsam po sidere rideamur: ac si dicat,t pMdia, tapuisse versio m co D conferire,exsequenti proxima epistola,

218쪽

LIBRUM PII. ron obscure cognostitur, cuius initio, ita scribitur. Quod ad te scripsieram me in Epiro futurum, posea quam extenuari spem nostram, manescere vidi, mutaui consilium: nec me Thessalon

ca commovi. Et epistola ab hac tertia, qua tamen Hordine proximam antecedere debuerat: In Diarum ideo ut scri eram non veni oec. 2 Un ali num igitur,nec ab epistolae argumento,nec a scri-φtu fuerit,si Dodona scribatur.Nam Sidonatam, quod in plerisque legitur manuscriptis, quo modosactum ex sidona sit, Nicinum Tamen d

aelarat .

Tamen intelligo te istic prodesse dce.Communis dicendi forma postulabat, Ni Verbo, Resus opposito redderetur: atque haud scis,an Arruptorum incuria omissum sit,an ex Re, Te factu, in tota vocum similitudine, procliui lapsu: ita

ut olim fuerit: Tamen re intelligo te ruel. T men intelligo re: sic tamen,ut exterius, Te adhi-

beatur . Prioris lectionis vestigia quadam apparent in Antoniano libro, ubi legitur. Tamen ut intelligo te; sinesententia; nec dubito quin d prauate Ut pro Re Acriptum fuerit, erroris occasionem praebente similitudine litterarum. Deniq; non memini adhuc me, nec Verbo sine Rer nec Re sine verbo suo redditivo, aut ἰσοδl-αμπω. legere. am idem Verrim I i. nomine dixit. Ise

219쪽

EPIST. A D AET TIC I r in uio M. Marcelli ct T. Asticani monumennia, qΗ nomine illorum, re uera populi Romani erant oe habebatur,ex fanis religiosissimi ex urbibusfociorum atque amicorum non dubitauit ferre. Pro Sextio paulo aliter. Fuerat arcus inten itus in me unum, sicut uulgo gnari reram loque- ibatur: re quidem uera in uniuersam Remp. quae

μ' pro eo quod est

EPIST. XIII. Perinde habebo,ac si cripsisses. Consientiunt nonri omnes, cum Victorianis, proq; ει- frinde, Proinde scriptum habente quae uox, Donatus ait in Phormione, esiquando similitudinis adverbium es,non coniunctio. quo in loco sic Teriirentius. Troinde expiscare, quasi non nosset et hoc Vest,Ita. Vtitur hac uoce Varro requentissime cirs diligenter Sosipatri uerba pendamus, prim m

220쪽

, NI, LIBRUM DI Uu,crebriusq; Uurpatum Proinde fui se iudicabimus in eo sensu, quam Perinde . Eius hscpunt, institui.lib. 11. Periade, pro proinde. Plautus in Sticho. Ut perinde homini res parta est, perindemicis utitur. Itaque non mesa fortasse coniectu ra utetur,qui apud Ciceronem Iusticetur,ex Proinde , non raro Perinde factum esse. Varroni quidem certe eius aequali, crebro in Uu est: apud quem, Proinde ac: Proinde Ῥt: Proinde quasi

inuenitur.

Meo temporis non longinqui &c. Sen-seus es t Et moleste feram,quod non haec, licet ν na,tamen diuturnior spes fuerit: quasi decipi concupiuerit: contra quam passim,omnibusq; uis litteris ab Attico petierit, ut omnia certa ad se sicribat, citiusq;.veritati serviat, quam consolationi. Quare mesim Neque temporis, illo sensu.Neque feram molene, s erasse breui tempore: hoc est , sipe illa priuatum esse, qua flustentabar; cum

mihi amicior veritas, quam tonsiolatio sit. Vel ste . 23 ec mesine feram,paucos hoste dies non male spera se V . UU Ut omni suo scelere & perfidia abuterentur δα. Bonis abuti m dicatur, Pt patientia, obsiequio alicuius ' pro male uti, hic scelere et perfndia abuti, o Consiliniere, dictum esse videtur, tranatate scilicet,a vino, oleo ct his qua viendo

SEARCH

MENU NAVIGATION