장음표시 사용
201쪽
Grammatili , Danalassim Nocant, cum ponquatam interpogita, claritatis cause, qua principio dixeramus, expressae, vel adhibitis quilu se 'dam notis, quales sunt, Inquam, Igitur, sed priresumimus. Idem: Cum audio socrum meam La
etiam uacilius enimmulieres, incorruptam antia quitatem con struant: quod multorum sermonum expertei I ea tenent semper, quae prima didic runt sed eam sic audio, ut,Plautum mihi aut Naevium ridear audire a Tesumi priora debent,: hoc modo. sed Iocrem mea 'L liam cum audio, eamsic audio, ut oec. nai 'Vettius ille, illea noster index. Hanc t '.tam rem Dio, prorsus aliter libro. x x x V .III, οῦ nempe Ciceronem Lucullumq; , coitione facta, auctores Vettio fuisse , Tompeui Caesarisq; occi-- dendi: eosq; solos,re delata ad senatu , fuse no-' minatos.Qua quam vera sint , tu ex hac ipsa epi sola,tum ex Suetonio in Iulio licet cognosterercuius etiam verba libet adscribere, ut Graeci huissa odium in M.Tulliu,quod ubique ostendit ac praeseser intelli possit, cum ne a manifeste quidem falsis , abstinuerit. Ea vero sunt lac, de Cesare,
- ne e factionis, inductum ambis , ut se de in-- ferenda Pompeio nece solicitatum a quibusdam M profiteretur: productasq; pro rostris, auctores
202쪽
stra, nec sine si icione staudis nominatis; tam praecipitis consilj euentum de sterans, intercepisse veneno iudicem creditur. Omitto etiam argvuenta cereisma ct firmisma, quibus amentia -hominis non modo redargui , sed conuinci etiam plane post. Illud non obruerit monuise, Vettium ab eo, ουέέιον, geminato i, scribi, non ut hactenus scriptum est, Vectium. Reclamatum est. Ita manuscripti omnessedc qua sequuntur, Tum exposuit , si 'rionem
mihi faciunt, datam fuisse illi fidem publicam r
igendumq; esse, Relatum est , potiss , quami reclamatum, illo videlicet sensu, relatum ad Senatum fuisse, de impunitate indicis. Nec meam susspicionem infirmat, quod in vincula coniectus fuerit ρ cum id ei acciderit, non quia indicarit,sed . quia cognitus Demit, per malitiam ct scelussalsa indicasse; ita ut senatus Vettium manifessis. mendaciis deprehensium , occasione arrepta ex - confessione ipsius, in custodiam tradiderit: quasii solus illud facinus obire voluisset.. Vt qui illue factus. Verius, ut est in meis, pene omnibus. Et qui. ut Famis qua sequu - tur resticiat, non quae praecedunt. Etenim Fa-- ctus, cum de illo dicisoleat, qui aliquad malitio GUED ue commentus sit s. n video quo modo ci
203쪽
conveniat, qui omnia de Aep. qua Nula, dicat rac non potius et , qui ad maris gratiam, illos
excipiat ex oratione sua, quos ante nominaue rit: quos ne suspicione quidem attigerit, eosn minet . .Et tamen sicui placet τι, non valde la
Aut etiam Brutum. Elim abest a pleriFque meorum, prosissime damno. In libro Faerni, pro etiam Iu. legitur, utfortasse Iunius significetur: ut quemadmodum Ahalam Sem lium dixit, Ita Iunium Brutum dicat. Crassum diuitem de vi. In meis hoc amplius , Vettius de vi, ne Curio intelligatur. Omni ratione significat. Nostri oratione. quae lectio , praeter quam quod omnium exemplarium testimonio nititur, etiam communii omnium opinione, qua de Pompeio erat, confirmatur. Erat enim Pompeius, ut ex historiis haletur,n tura parum candida ct sincera: ut saepe etiam intimis, fucum faceret. Hoc Cicero cognoscere
potuit, suis illis temporibus, ab eo destitutus,cum antea, iussisset eum esse sine cura, seri; prius o rigum iri, quam uti ea Clodio laederetur. Qua
tamen Cicero omnia, etsi libenter audiebat, ν req; dici cupiebat; tamen hominis ingenium c gnitum habens, praestertim monitus ab Attico νι caueret , non se omnino uti credebat, sed
204쪽
omnia ad resistendum parabat. Haec faciunt ,πt oratione non re*uam. ddam quoque i iud : Sallustium sit ipsisse, H Suetonius tradit ,
Pompeium ore probo, animo autem in- uerecundo fuisse. atque ob eam car et Asam, a Lenaeo Grammatico, . '. lcnti i m. liberto, Samiis a Asris in eum edi- .
205쪽
SUARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,
r Argumentum libri iii C L o D I V s ope . C. Caesaris, Consulis,Tribunus pl. declar tus,ut magistratum iniit, illud unum spectauit, ut M. Tuialium inimicissimum suum via cisteretur. Itaque duabus legibus , quaram es tei a , frumentum , quod antea semis aris aetrientibus esset in singulos modios , gratis da batur ; altera non solum collegia , qua. Senaritus sustulerat, restitutasunt, sed noua etiam ex qmni vulgi fere atque si uitio, constituta pie ibis voluntate sti adiuncta : rogationem promulgauit contra eos , qui sine iudicio populi, ciuem Romanum necauissent , qua tametsi
cum nullo nominatim agebat, nemo tamen
206쪽
1 IN LIBRV M III. dubitabat, quin Ciceronem peteret, qui in suo Consulatu , quanquam ex Senatus consulto, tamenissiussu populi, contra leges in ciues animaduertisset. Id eum agi videret Cicero, mutauit vestem, ct cum eo, velut in communi calamitate,ad hominum x x millia. Verum cum se a Cn. Pompeio, M. Crasso, C.q; Caesare destitutum videret, ne sua Caussa caedes Ciuium feret: invidorum, ut ipse palam queritur consilio, circiter Kalendas Aprilis, urbe cessit Gabinio ct Pisone consul bus: domus ipsiusia clodio statim incensat area libertati consecrata: bona publicata: praedia dia repta βnti: lex de eris exilio perlata: eiq; aqua O igni interdictum: ct nequis tectum, intra quadringenta militia passuum ab Italia pseret: nequis de eo ad Senatam referrete ne decem ist : ne d putaret: ne loqueretur:ne pedibus irrerne scribendo adesse ut in oratione post reditum in Se tu ct pro Domo legitur. Ille ergo in Macedoniam transmittens , Theg lonica, quae . Plancium, toto fere illo exiiij tempore mansit: Inde, praeter paucas ex itinere missas,omnes fere libri huius epistoli datae sunt. I ET I S T. I.
ῖ A n ster quod constituL NUrime discrepantia, Ad iter id,quod, pleniori nuwem.
207쪽
EPIST. AD ATTICVM 6sI EPIST. II. I s lando Sicae. Postri ad unum omnes, infundum. de qua dicendi ratione , Taullus ex Gellio. Posse me Brundisium referre. Nescio an
alijs sim persιasurus, mihi quidem certe persua se , subesse hic viiij non nihil. Siquidem Aure
nius, cuius timore, a profectione illa Cicero Mertebatur, in Italia non erat: quod infra ct ex Epistola, Brundisium veni oec. cognoscitur: screx ea qua incipit , sic sieram ad te, non συμ- re conisci potes. m in priore illa, nomina tim Autronius a praediis Attici Epiroticis,qua tridui abfuisse sirilitar et in posteriore , Acta tam pleni mam, esse audacisimorum inimico rum: in quibus Autronium futute non sibit mus. Etenim i fuerunt, ut est iri oratione pro Plancio , quibus illa in suo Consulatu , femum ignesq; de imanibus eripuerat. Ita enim ibi. Dyrrachium , quod erat in fide mea petere cohtendi - Quo, cum venissem, cognoui id quod odiueram e refertam esse Grsciam sceleratismorian hominum ac nefariorum et quorum impia ferrum , ignesq; pestiferos meus illa constula
tus e manibus extorserato uuare non Brundisium ,sed Buthrotum mihi placet legit. Cui
208쪽
IN LIBRUM ITI ῖ meae suspicioni, illa quoque ad fribendum sunt, quibus caussas adducit profectionis suae, in fundum Sicae: in quibus illa es; quod ex eo loco,commoda esset tranmissio, ea tamen conditione, si Atticum haberet comitem: sine illo autem, non esse tenendas eas potes iugae quidem ad Brundia sum pertinere non possunt. uuid ἰ 23 on ex alijsctim locis, poterat Brundisium se referreἰ dein de et quid opis ac potentiae in his locis Atticus plus habuit, ut ea tenere Cicero, sine illo non aude rei e Habuit Buthroti, ct in Epiro. Itaque libri
huius prima epistola, qus debuit esse quarta, seu per Epirum inquio iter esset faciendum, tuo ,
tuorumq; prsidio uteremur. Postremo; nonne
Brundisium versus iter contulit f placet igitur Buthrotum. Et vero existimandum est, conuinnisse inter eos, ut Roma discedens Cicero, B tbroti apud Atticum, tamquam domi suae, maneret : Vt autem consilii poeniteret, inimicorum timorem, quos in his locis haberet)n caussastis β: eo magis, quod Atticum non haberet, cuiui praesidio, tutus esse posset: quem I habuiseset, vi sperauit, non dubito, quin fuerit in D rum transimisurus. D. V I. Id. April. Naryci Locridis. No dubito, quin hic erraturust, praeserim in Naryci Locridis: primum, quod carice,aut -
209쪽
vix In Italia nusquam est: deinde se maxime G-set; tamen itinerum rationi maxime adversab tur, ut Cisero Viboncm petens, Locridem diuerte' ret ocum in primis deuium ab instituto itinere,et quam Vibonem,ad ortum, auctrumq; pertinente magis. Id ex Ptolemso,Plinio, Straboneqς, qui eos tractus describunt,disici potest: apud quos etia Narycis in eis locis nulla mentio est.Qui Narycii lacri in ea ora Virgilio commemorantur, aeneid. lib. ita. ij non ab aliquo ibidem oppid'sita ut Seruius ait, a loco prouinciae suae: hoc vi,a loco vnde huc commigrarunt, Aiace Oileo tace: cuius Ioci Plinius in Graecia mentionem facit hisverbis: Locrorum orarin qua Larymn Thronium; iuxta quod Boagrius amnis defertur in mare: Ompida , Narycion, Alope, Scarphia. ct longe manife lius Sudas ex Stephano. νάρη πολις Ιτο- α Θuλυκως λεγομενου. v η- ναρ π, Ρκη , ἰθ M - ο λοκρος αιας. Ad haec, Locris in hoc
tractu, non regio est, sed oppidum , ut Naryx oppidum item se sit, Locridis dici vix po- sit. Haec cum ita se habeant, non temere Nide ri possumus affirmasse, locum esse deprauatum. Manusicripti quidem libri plerique o probatio res , Naris luce aut NarisIuci. unde Corradus Thurii Lucaniae legi posse Varbitratur . Et ντ in Lucaniae qlitiam non inuitus assen-
210쪽
IN LIBRUM III. tio, cum ea Brutiis, in quis Vibo est, finitimast, nec a via qus illuc ducit deflectens: ait men in Thurii es eius opinione discedo. Thurium enim in his locis, aliud nullum inuenitur . quam quod est supra Lacinium promontorium ct Crotonam : inter duos amnes Crathm o Sybarim situm, de quo insta epistola ab hac qua ta : a Lucania, non sane paruo distans inter uallo . Nec me fugit a Liuio initio libri x x vj. it nunc quidem habent impres , Thurios in Bruti' commemorari, idem tamen scio a Caro is Sigonio, viro ct docto ct diligente, Thuria os emendatri , cum aliis de caussis, tum quod Thuris Metaponto proximi sunt, ad sinum Tarentinum; de quibus idem Cicero in fine 1x libri. Nos, quomam superum mare obsidetur , infe ro nauigabimus : ct se Puteolis erit dissicile Crotonem petemus aut Thurios. Quid hic, ait aliquis, tui iudicii est e quo modo legendum putas e Equidem,nihil habeo constituti: mendum tamen inescare uolui: ut qui ad excogitandu acutiores sunt,lumen ingenij1ui ostendere valeant. II EPIST. IIII. V L T R A quadringenta. Ab Nise Rmasi Dioni credimus irascribenti lib. XXXV .