장음표시 사용
181쪽
bant: σ hoc ine Cicero in expositione suori consiliorum significat: eius quoque coniurationis, quae Cotta ct Torquato Co'ante annum, quam haec dicerentur acta est a Catilina Tisione,arguit M.Crassum auctorefuisse. Sic ille Dioni consentanee. Unus ille scrupulus restat,quod Dio ibi dem tradit librum illum,post reditu ab exilio scriptumfuisse,cum haec epistola, multo ante exilium scripta sit.Hunc nos crupulum,ita uidemur posse eximeres dicaUus, Caussae nilal esse,quo minus liber scribi coepiss sit,boc ipso tepore, perque annos complures habitum in manibus,aliudq; alio tempore vi sit,ut quidque accidebat inretium. Sed ne
que bis Cicero significat se scripsisse, sed habere in
'animo quod post reditum praestare potuit.Quid ni enim e inque haec hactenus.Theopompum uero, stru existimemus intelligi oportere Comicum ne illum,de quo Suidas qui tametsi festiuus esset, ρον aro leta Ire ομιθής, antiquae tameu comae-diae scriptor fuit' qus ut ille ait. Siquis erat dignus describi,quod malus aut fur
in od moechus foret aut sicarius aut alioqui . . Famosus multa cum libertate notabat. Et ridentem dicere uerum Quid vetat e An potius bisoria scriptorem e Siquidem hunc in suorum temporum scriptores inuehisolitum esse, O Lucianus, ct Aemilius Probus , ct Dionysus nitio Juarum historiam tradunt.Nec obfue-
182쪽
EP Ι ST. AD AT TIC V M set rit tamen interea, puperiora Dionis uerba, qua corrupta sunt, ad meliorem formam, si fieri pose sit, redigere: non sane exemplarium auxilio, qua nulla habemus ed iudicis. Quis enim non videat, eo in loco, ἐπει ἐπιγνυλν ἐmi; abundar erro- rescribarum ut mea fert opinio, qui iusine versus. ut suspicari libet, scripturi, deficiente syacio, cum ἰm,fecissent:eius quasi oblithrum sum ab nouo exordio, non καιεν quod erat rei quum , sied ἐπιπαψεν fecerint, lari non inducto. quod postea alis item litteramum ignari, ut sincerum retinentes, in Imi, mutarint j Sed o mox, i portune addita uidentur,ως ioci. ct paulo post, Tis,ante ξομματων,cum unum flussciat. ct ab ι,τι esse rescindensi, ut cogruat cu Δρέον, ε σνq; legensi. πηρ paucis interiectis, pro σω ricra,c υ--m,a uerbo νην os , qlco ego signifificat,quoq; Homerus est usus,odys. 1substitueta; ut dicat M.Tullium, in eu libriet multa ct grauia cotulisse. qa σαγυ- ad hunc locum non facit. , Ecquae spes sit denarit,an Cistophoro de Manusicripti omnes, O cpax.non minus elega rer , sed a uulgata non recedo. Porro cistopborum Uiatica pecunia octonis fere assibus aesti niabatur. Nam Festus Pompeius, de talento Euboico scribens, Euboicum cinquit talentum; nummo Graeco, septem misitum, oe quingentoruclopiarum est: stro quatuor milliu denarium
183쪽
r I LIBRUM II. Si ergo Cisophorum septem millia quingenta de narium quatuor millia conficiebant; onstat CHO pboripretium, denarii dimidium, aut paulo plus fuisse cTorro denarius initio,cum x aeris ualuset, nouissimeq; aucto argenti pretio, xvi, aestimatus st: cistophorum necesse est octonum assium,ut diximus , atque aliquanto amplius fuisse. IR. ET IS T. VII.
ORATIONES a me autem duas deci
Pon) liber, tres Masset, atq; Ant. Orationes autem e duas postulas: Vtruq; re iusta collocasione uerbora, quod est in manuscriptis melius. Non libebat mihi scribere, quia abscideram . Quidam rescribere malunt, quam ante absciderit. Mihi Abscideram pstius eIn su*erium ; propterea quod, Concerpere, Incidere epistolam dicimus, ct orationem ct poemarabsicindere an dicatur, haud equidem scio. Sed ct ma
nusiripti quidam Absciram, aut Abstiram, nulla sententia; alii absueram habent, imenta Antentiat nisi illusspectatio Cicero :sbi eo m
nus laborem illum scribendarum orationum ,-- scipiendum, qnod absens esset e nec ullinpostmetis praesentia urgeretur, a quo iniret gratiam. Existimandum uero in , suas orationes Cicero vem,adolescentium saepectudio, ut ipsie ait, non re illorum hominum, pro quibus habita illa fue
rint, ambitione ductum,scripsisse, atque edidisse.
184쪽
gi tamen abscideram,non abiudico.
Qui cum in domo Caesaris Animaduerti in uno atque altero meorum,nempe Anto
niano atque Mas Momo non esse. Quod et si perara uitio accidere potuit uorum tamen exe-plarium consensum, non plane duco sternendum; praesertim cum eclines baiusmodi apud hunc ipsum deprehendantur φ quales sunt in scapulaut per loculis: in quibus,cur facilius, hortos ct fundum desiderari patiamur,quam hic Domo,non sane video . eoq; minus, quo non discilius bicquid desit intelligitur, quὰm ibi. Iocatur autem Cicero dassari quadam a majori ad minus collatione: quia si unusvir Clodius fuit in sacris Bonae Deae, cur in x x viris esse no possit agris diuidendis r Et iuncte
unusvir ita legedum est,ut Duumvir, Triumuir φsane contumeliose tractatur. Est enim contum lia, cui Diis suis voluptatibus isti squ commodis, per alterius iniuriam atque dedecus consulit. Dru Vt opinor Pisaurens. Legitur Pisaurensis. Sed ridiculum est credere,vllam i
gationem aut Pisauru fuisse, aut Pisaurense cui quam demandatam. Quidquid ath, suspicentur, mihi videtur Isaurensis legi posse , nimirum ad Isauros,qui erant Ciliciae populi in primi obilis simi opulenti simu quos P. Semitas Uam cum vicisset, Isaurici cognomen adeptus esse Liuis stoma lib. xcliti ilai Lb. ii. Cicero
185쪽
duo uelplura nomina, uni uerbo singulari coniungunt, ut Aristoteles Ethicorum lib. v. H ιδξαδαφερ- ου κρετn Ρ δικπιος μου, αυτη δὐον εκ τε κιχλών. Et multo manifestus in primo de generatione animalium.viri egi iam lx is ιχοἰ -ὶ υἱMησιν. Contra,non minus forta Ffe clare Plautus in Pseudulo.ra diu, ego huic bene, o hic mihi uolumus. Non ablactis, sed ereptis. Plerique habent Receptis.non nulli tamen Ereptis,ut Antoni nus ct Mases unus. uim uerius, alij diiudicent. Non ad sororem tuam H s xxx.Meatula siemper sentetiafuit: nunquam inueniri aliquid perplexius in Cicerone, quin iure sustinum esse debeat. Quod nunc mihi in hoc loco usuuem e sum uerborum attentius reputanti: qui profecto uel nullus PB,uri alienus . Ad me cinquito scri
M e Itaque placebat Nunc pro Non,repopi: ut queratur sibi aliter atq; ad Poponia, de pecuniis τa strittanis scriptufuisse: Quanquam prior ille nui Merus. ex lari Carimes, Furni, Ponti atque aliquod ali s no pam diuersus est. Et ut de veritate nihilstatua,tamen explicatior is,quam uulgatus uidetur, ct ad numerari natura accedens propius.Ita enim habent. ccibo Io .hoc en, quindecim milia, quadruplo minor summa quam illa.
186쪽
INO LIBRUM II Sane censeo videndum, ππum in scribendissummis,praerostero illo ordine,Ῥti consueuerint priscis ut primo Mille ponerent,postea decemmilitas fremo quinquaginta millia,sine copula. Sed ut ad prima redeam; psit etiam legi non male, Non
ut ad sororem tuam. Lineola item ducenda est
meo iudicio ,super illas decresses, ne irata sit iv mendo dissimilitudo. IR EPI ST. VI 1 f. . Aliqua re utili atque suaui. Tres Masei
libri, Item Pontanus. Antonianus, his ampliui, venerat: quod si absit,tamen de sideratur. sed cum ex caeteris verbis, satis certum se auctor
opinor, aliud agamus. In omnes, praeter unum Majet,qui habet, illud agamus. ct meo animo, no mala. Est enim Rusust illos adiuvemus. Certe,aliud agere, aut desterationem rerum significat,aut negligentiam ct bastantiam et aut co temptum auersionem: quae hic locum non habent. Idem insta lil. x 111. π .prim4. Ad C ceronem stascripsisti, ut neque temperatius Ariabi potuerit, neque magis,quemadmodum ego maxime νellem : prudenti sime etiam ad Tullios . Quare,aut ista proficient, aut aliud agamus. Et pro Rosicio Ameri Usque eis animaduerti iudices - eum iocari atque alus tas agere,ante, b
187쪽
EPIST. ATTICVM sssogonum nominam. Et Plaut. m Pseudulo. Verum ita Poristis perditi, negligentes, ita nio improbo inpiciu Ῥestra H .ras, malo cogatis comonerier. Nempe ita animati estis, uos uincere hoc duritia tergi, atque me. Hoc uidellis , ut alias res tamet. Hoc agite e hoc animum advorti te, Huc adlabere ruures. Idem dixit in eodem. Sed tace, atq; hanc rem gere. Etis Captineta. Hoc agamus. quo bissensu Cicero. EPIST. IX.
- Τum illum quem addis. Φιid ς quem a diderat,de eo non etiam scripseratj Mihi proba
tur Abdis, ut inuenio in lib. Card.mei, ct item Faerni'. atae dieat Cicero iseermones quos cum Cladio Atticus habuerat desiderareatum eos, e quibus explicate ct nominatim scripserat: tum eos, quos abdiderat, atque obscure iecerat. bimus etiam,non solum quae inuolute obscureq; de indu friascribimus,sita etiam,quae adlinem propera tes,rta declinamus. Sunt alia non 'minuspuia
ebra fortiisse: sed ea longum se ad te perscrib re. uua doctinatione usum fuisse Attisum uer simile est laque Cicero bis distera ,illa etiam quae
Atticu i omi iurat, cupi elicere, ut ne qd ignoret.
Non modo de Cynico Consillari. Petrus
188쪽
r II BRV M II. T . Victorius,per Onicum Constularem, M. Pupium Tisionem,putat intelligis cuiusRudium Cicero er- .ga Clodium. nec ipsius tantum, veTum etiam prascinarioru j enim omnes existimandi Iuni, Clodij perniciosis conatibus Iuduise inane contra se fore . ea morme de re, quod causa, propter quam
Hile potuisset esse opes sue videlicet, ct illa sienatoria dignitas, quorum gratia, aliqua esset in inuidia;nulla Hessent. Neq; enim ii,aliud pugnabat, praesertimq; Piso, homo parui quidem, sed tamen
praui animi voluntate inχει τηρ: nisi ut poteutia,qua plurimum ualebat Cicero poliaretur: qua spoliatus, quid amplius laborarent ζ Et Tisionem vult oricum Consulare appellari,quod dicax es setin cauillatorsententiamq; hanc esse.nihil es*, cur Clodium Cicero magnopere timeret siue ille cum Caesare Pompeioq; esset in gratia, siue non effet. Si erit: qui tum Pisonis, Luculli ceteroraq; nobilium contra me furor prorsus nullus erit,cum iam omnigboliatus potentia sim, Remq; publica,- nulla ex parte attingam , cuius caussa, potuissenti contra me amas cipere t sin minus erit in gratiasatis habebit negotii,cum illis pugnare. Et ubi su habitura. n damno utinatam lectionem , testari tamen libet, in cunctis manu inscriptis atque impressis, quorum mili copia facta
est, Habitatura legi: ct vi puto elius. etiamsi sit apud Plautum in Terentilla. Vbi isti duo
189쪽
EPIST. AD ATTICVM 16 adolscentes babent, qui bic ante parta patria e peregre prodigunt' apud Plautum in Casina.
c cithinam intus habere aiunt, ys me atque te ι uitat. Et alibi se . Ecquid nam censes fore e Aliud exemplar Quid iam. Sed uulgata satis placet. Patria propitia sit . Mibi uno te veniam dei: Quos susequenti epist. volo ames constantiam meam.Et alibi, Ama me. Nam quos ν menter amamus, quibus propitis sumus iis tam facile indulgemus,quam nobis. Lepidae ct in sinu
Male vehi inso.Aliter. praepostero ordine, Malo uehi masse,eodem sensu,sed venustius. Nunc audi quod quaeris. Merni liber
Ibi esse volo Aliter ubi est uolo, sine parethsI .EP l e T. X II. Negent illi Publium, Tribunum pLiaetu
esse. Hsc lectio, ut a Manutio exponitur repromhendi non potest:eoq; m/nus, quod cum manusicriptis congruit:bistoria tamen, ct vetusti cuiusdam
libri,non mamsen sima illa quidem, sed no obficu
ra tamen vestigia Victorium mouerunt, ut Plebeium pro Tribunum pl. emendaret.quae lectis c orrado quoq; placuisse videt. et mihi satisfacit. Emerseram commode ex Antio. Antonian emplar, ct Far nu, ex Antiati et recte
190쪽
II. 'ν reo animo. am urbiu nominibus,praepositis itycerta quada ratione se qua infra dicetur, addi nosolet. Ex hoc pressio, sexta libri huius epistola sor bi potuit, scrupulus ille tolli, qui nonram coniecturam ibidem, minus firmam redderet. Com-
Ipsis Cerealibus. v. Id. r.exi in ristorum Ouidis, ut non male colligat Corradus, hanc epistolam Juperioribus aliquot anteponenda esse. inibo ων. In nullo meorum haec uerba leguntur Ad tantum qώνους . Et hercule cum ad M. Tulli, morem, magnorumq; auctoru, in adducendis e uetersi sicriptis Rntentii s at tent- montisconsedem,non dubito, in omisa 'ub illo ex industria fuerintratq; ab aliquo explicationis caussa n albo libri adscripta, in ordine litteram,scriptoru imperauaintra Ierit. Sic Aristoteles de ratione dicendi libro primo, cum uellet Homeri au-
ctoritae e confirmare, ea in boπis esse ducenda, quo rum caussa plurim instum lusit, multaq; periculas ceptu l carminu ipsoru initiu attingere satis duxit: quod etia seri tentie,'nisi reliqua notasint, 'obsit potius, quam prosit. Sunt aut ea huiusmodii