장음표시 사용
251쪽
adiuuent, quibus ea diphthongus valde placeat 'Ille igitur in iii de Oratore, de Cotta loquens, Loeu, cuius rusticanam pronuntiandi rationem, Sulpia Cicerocius imitabatur; Quare, Cotta noster inquio Uzilvcuius tu illa lata Sulpici nonnunquam imitaris , μ' vi I, litteram tollas, ct E, plenissimum dicas: non mibromaetores antiquos, sed messores videtur imitari. Quo in loco, de diphthongo verbum dici, . iis: a negamus : sed cum E littera, plicem sonum haberet crassum ct tenuem: qui tenuis, que adeo assinis esset vocali I, ut altera in alterius locum sepe succederet: Sulpicius, contempto I, Mage stetiverbi caussa,mallet dicere, quam Magister, idq; E, plen simos. Et ne mihi videar haec sing re : Quinctilianus libro primo,inter has duas litteras, mediam quas Nocalem, agnosti , cum ait, In Here,neque E plane,neque I, propter vicis ratem audiri: ut hac de caussa veteres, E loco I posuerint: Menerua ct Leber, ct Magester dicentes. Et item instar avide non Cato Cen*rius, Dicam ct Faciam, Decam ct Faceam cita enim emendo, cum excuseum sit Dicem ct Facie scripsit: eundemq; in ceteris, quae similitercadunt , modum tenuit: quod ex veteribus eius libris, manifectum est ' ct a Messalia in libro de S littera positum Sibe ct auase, scriptum in mu torum libris es. Ergo in hoo Cotta a Crasso repre-
252쪽
IN LI BRV M IIII. bendebatur, primum quod si mallet πti,quam I. inde quod E, Hon pre bo ct leni sono, sed vastoo plenismo eferret. Nec turbari quisquam de-
bet, quod E litterae duplicem sonum tribuamus 'cum stingulis vocalibus Trisicianus denos aur Varro btiat, ratione a pirationis, Quantitatis, Accen dubissu tu . Prior Varronis locus in v i 11 deling. strati. iglis est . Eadem est analogia ad pleraque, ex multitudine cum transeunt adsingulare, disti
culter efferuntur ore. Sic cum transitur ex eo
quod dicebatur. De oues, non eri ditia oves, sed additum I. ac factum ambiguum verbum, nominandι an patrici sit casus. ut Ouis suus . hactenus is . quo vidratur, de a diphthongo significari nemo quid. Sed sulpicio tolletur, si qus par ni morem deleantur macudae quas, doctis
simi viri ctiperspicacisimi Antonii Augustini quem bonoris causa no in o oculos effugisse,
miror. Elui ergo poterunt, si ita legatur. Vna. non est ridia Ous, Aed additum I. ac factum ambiguum verbum nominadi an patrici sit casus,ovis,Auis: quae ad diybthongum nihil pertinent. Alter locus es ex libro v ii, quo maxime ni tuntur , qui favent diphthongo,huiusmodi r Item, cum si sit analogia , debeant a similibus verbis, similiter declinatis similia fieri; ct id non fieri ostendi po sit: desticiendam esse eam rationem.
253쪽
EPIST. AD ATTICVM 88 Atqui onenditur . Nam quid poteri similius
esse, Uvam Mens, Dens, Gens, cum horum c
sus patricus oe accusandi in multitudine sint dias riles e Nam a primo fit Gentium O Genteis, utrobique visit I. a secundo, men tium ct me res et ut in priore solo sit I . a tertio, Dentum Dentes: ut is neutro sit I. sic Varro. Quorum fiducia ,. cur quidam diphthongos huismodi, in latinam linguam inducant, causis niuil est.
Dii utans enim Varro contra analogiam, tali quodam νtitur argumento . similibus verbis,
similiter declinatis, similia fiunt: bis porro vocibus, Mens, Dens,Gens nihil poteri esse similiust ab his igitur similes caseus debent fieri. At sit contra: Nym castus in genitivo plurali ct accusat uo, dii riles sunt: cum Gens, gentium sit oegentis,utrobique visit I.A Mens, mentium Omentes : ut in priore solo sit I. A Dens, dentum dentes, ut in neutro sit I. Ex quibus, quod ad rem nostram pertinet, concludi nihil potest, nisi accusandi casus huiusmodi, tum D, tum, Is desinere: quod ne nos quidem flegamus diapbthongo nihil. Ille in interiorem partem aedium abdidit Sy lla se &c. Manutius ita restituit. Je se in interiora aediu Osis. plane scite. qus sequutur no attigit.Ea nosparua His licetis,ita emerariposse
254쪽
IN LIBRUM MILcrerissimus. Fit Senatus postridie Id. Hlper eclipsim verbi. Senatus postridie Id. vi sitsententiae initium alterius . vel quod placet magis. Is in Senatu postridie . ut Flacci constantia ac fiducia, nihil sibi conficiscentis, indicetur: qui vel facta caede, in Senatum venire non dubitauerit: contra, Clodij timor atque fuga, qui sie domi continueritAelerum consscientia reta riatus. De cuius constantia Virtute, Verissimae litterae. Antonianus liber, ct cum eo aliquot se iij, De cuius constantiam Vitae tuae verissimae litterae . ' Projus enim tuae vel huiusmodi
quintiam desideratur,quod liquescere inproximunomen , ob vocis similitudinem sane fac ile potuit.
Qua ratione autem ex in o vitae, virtute fiat,
quiuis potest ridere . exm Iacto ut, ct exui, tu, plena fere dictio drit: quae absoluetur api culo,quo R notabatur. Omnino mihi oratio manca ct mutaa , sine pronomine Tua vel Mea
Assequitur inter lucos hominem Milo. Fortasse, ubi a Romulo conditum Ablum fuit, Capitolium inter campum, ex ea parte sicili cet cum eius, Pae est Comitio ct foro Romano opposita . Ita eum lautus libro primo. Locum quira septum densissentatus, inter duos lucos est, Afri aperuit , nou secus ac Dro sius. το
255쪽
si intelligi, qui prorsus a campo Martio recedui. Paucis pannosis. Placet Pauci pannos. ω est in Faernino, ijs nonnullis: νt subaudiatur, Inerant aut Nuntiabantur. Sed neque illud omittam, in manuscriptis omnibus, Lante na legi, cum Na Et cum btac de re, Plautina etia emplaria, multa et usta adierim , eodem plane modo scriptum reperi: ut equidem arbitro cogitandum: non quin sciam, νnde Laterea sit dicta, atque a primigenuo abesse. veruntamen. Interea nihil statuo. Si se inter viam obtulerit. Ex eisdem contaminatae scripturae vestigi s, lectionem unam Tetrus Victorius emuit; nimirum, si se interim obuiam obtulerit. Nobis exemplaria non , opis
nihil plus asserunt, ut xtra verior sitscire pos
mus. neutra certe ab hoc loco aliena est. Subsidiis amicorum. Ne minor amicorum
ratio quam statris, habita a Cicerone videatur, praesertim illo recusanter placeret Et subsidiis. Neque enim obscurum est, eorum quoque opibus subleuatumfuisse. Adde quod adiungitu Pro facultatibus nostris; quod non verum esset omnino, si accederent amisorum subsidia.
256쪽
Vt nos ames, dc te amari scias. Dulcis ac si uua ratio sermonis,eiq; beneuolentiae ct cbaritati conueniens, quae illi cum Attico erat: valet autem Amplectare: ses atque noctes mecum sinde nobis cogites: nostri curam suscipias. Hic enimen amoris fructus. Idem lib. 1. Apud te est ut N9lumus. Mater tua et soror a me Quinctoq; iratre diligitur. Quid porro e set diligi paulo ante declarat et Apud matre u est recte, eaq; nobis curae
est. hoc est diligitur . qu, sensu itidem scriptum
ill ud est. Metellus est Cos. egregius, nos amar. quod en, tuetur contra Clodium, male contranus animatu . Ergo hic., ad nos inquit aduola eo animo, ut ex consuetudine sedulitateq; tua, amorem in nos tuum palam facias: tuq; visissim ex inciis nostris, certo scire posis, te Nere atque ex
Librorum meorum bibliothecam. Bi hliothecam Antoninius non habet: ct videra potest ex interpretatione accessisse. Q As enim serat ea designatio' nempe libroru suom,hoc est brubliothecs . Cur ergo ea addatur j ct cum res νυ dicatur,cur,quali duae sint,ita comparaturἰ Plane mihi videtur, inducta incise nota post oran nionis, sine interspiratione, ad usque auorum reli
257쪽
quiae,lexi oportere: vel cene, bibliothecae legendum. Nam cum in plerisique manuiriptis bibliothecam si nulla ratio est,cur facilius bibliothecam, quam bibliothecaefactum fuerit.OJ endes inquit, mirificam designationem libroru meorum bibliothecae . Est autem hoc loco designatio, quod Ferius ait, linitio,d Bributio quaedam, qua suus cuique libro, certus propriusq; locus assignatus fuit ac desinitus.Idem in i. de Orat. Primum Oratoris officium esse, dicere alpersuadendum accommodate: deinde esse omnem rationem, aut deinfinitae rei quaestionesne designatione pes nar ac temporum , ct quae siequuntur . . . . Mediusfidius. N'uvna est dictio, ideo sic siribenda. Me Dius Fidius, i me Hercules.
Ain' tu Existimas dcc. .antovianus ct. Erm,his amplius. Me me existimas . starem emendo. Ain tu me ne existimas &c. ne inc5mode abest Me. O cum iacturaschtentiae. Aut etiam emisse non cogitant. Derni Iraber et Antonianus, A vectio,pro eo quod bis est, aut etia. quam elegater, pisam festis,i,facile nimaduertui, qui trigus sentiui vulgau. uJid enim insulsius dici poturi' Molesteferret,quὸd villa Cttuli bal eam homo novus, nec cogitant me emisse. Vinias cogita Iet emissi e nu minus suid dicpide. ne multo et magis, V s vel testameto vel quavis
258쪽
INI LIBRVM r IIIS ;alia ratione accepisset: quippe qui ita, accusari non potuerit assectarae quUitaeq; nobilitati ut potuit emendo. Itaque iniuria c dicta, in Ciceronem conferuntur. Sin a Vectio mendetur ;quam acute, quam solerter; A re ferunt,in quit atque indignum putant, me bominem Ampinatem quidem, sied tamen Consularem, nobilissimi xisi Catuli villam habere: nec cogitant Vect fuisse hominis mancipis ac publicani, de quo
ego emerim. Hunc enim intelligi arbitror hoc loco οῦ quem cum contemptu quodam appellat libro V I, .ea ad Atticum,quigraecos iudices irrideret, scribens. Graeci vero exultant,quod peregrinis iudicibus utuntur: nugatoribus quidem inquies .mwid refert e Tamen se αίτω-υ adeptos putant. Vesri enim credo grauis habent Turpionem sutorium, ct Vettium mancipem. Quanquam
O de iudice poten accipi, de quo supra. Descriptura illud asscribam. Vettius non modo apud Dionem, quod seupra tetigimus; sed in vetustis e tiam latinis marmoribusae inato T scribi. Vidi ego Firmi,cum ad Bernardinum orisium diue tissem, irum mili, non modo meritis in me illius,
sed moribus etiam suauissimisJingulari; ct et gariti doctrina, colendum; in ipso foro lapidem, perantiquis atque pulcherrimis litteris, ita i sculptum.
259쪽
PATR. C o L. F A B R. ET CENT. L. D. D. D.
In quo,illa etiam animaduertenda sunt,elisionem essefactamsequente vocati: ct Polus, unico Laetiam scribi. Extrema verba,Ῥt hoc addam qua se corollarium , ita interpretor. Patrono collegis fabrum oe Centonariorum,locum Decumiones dono dederunt. ut ij locum de publico Vettio des xin quo cadauer uxoris posset inferre.
t Sed quoniam qui nihil possent. Anteho
Nerba in manu Acriptis, quod mirum eri omni bus, verbum est, Finis : nec quo modo huc irre erit,in mentem veniit, N Ut si illa germanum esse credimus:vt hoc uno verbo, Cicero, erroris st 'em Jifacere, viamq; inire aliam, Mise significet. Quod si accipimus, quod certe odiosum non est,etiam cocedi mihi velim,vi Et quoniam,pro Sed quoniam scribatur ρ transitusane facili semus litterae,ex antecedenti dictione. Scio te voluisse & me:Ast nugigeram manum fuisse. Al3 aliter mendant. nos, ne nihil
260쪽
1 , NI LIBRmu III L ndicamus,ex hac vulgata lectione,quae quidem alicunde actepta est ,et cu' vn, libro uasei pene congruit: illam mon ineptam, adsensentiam cearte valde appositam, architectati μmus. Scio te voluisse , bc me mastigiam germanum suisse, exempta syllaba ger e nugigeram ct ex nu facto mi,traiecto tamen m. Scio inquit te voluisse , me id dare operam, ut ab ijs qui omnia possunt diligerer: fio me massimam germanum fuisse, quilua consilia neglexerim. Mastigiam porro νοcabant, qui flagris ac verberibus dignus esset. Terent. de la Mitte me mastigia. Humile verbis, fateor, sita num non abiectius, Asinum germanu, νrCorradus emendat i Eadem forma dicendi, in Oratore ad Brutum Uus est,cum ita scripsit. Sed mim mutila qusdam ct hiantia locuti susit , quae vel sine magistro facere potuerunt, germanosse putavi esse Thucydidas e l .
-, Nos malo solatio, sed non multo ta men cori lamur. QUUdnam illud ensolatia eQugd vis in ipsius, inquit, minime dolemus sita non multu tamen es solatium; propterea quod , ut non magnopere doleamus,patris ipsius inter insict incendiu faciti e quo ille diuinitus ereptus esse ride M. Consolamur ergo,malo quidem sesa